0114-KDWP.4011.64.2021.2.AS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa(Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 kwietnia 2021 r. (data wpływu 14 kwietnia 2021 r.) uzupełnione pismem z 14 czerwca 2021 r. (data wpływu 16 czerwca 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 26 maja 2021 r. Nr 0114-KDWP.4011.64.2021.1.AS (data nadania 26 maja 2021 r., data doręczenia 8 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box).

Z uwagi na braki formalne, pismem z 26 maja 2021 r. (data nadania 26 maja 2021 r., data doręczenia 8 czerwca 2021 r.) Nr 0114-KDWP.4011.64.2021.1.AS, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych. Pismem z 14 czerwca 2021 r. (data wpływu 16 czerwca 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzący pozarolniczą jednoosobową działalność gospodarczą od 2017 r. w sposób ciągły w praktyce świadczy usługi konsultingowe z zakresu programowania aplikacji we (…) (tj. usługi z zakresu IT) m in. działając na zlecenie spółki A (dalej jako: „Usługobiorca”). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”). Wnioskodawca od 2017 r. korzysta z liniowej metody rozliczania podatku dochodowego od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, według stawki 19%.

Zakresem niniejszego wniosku objęte są usługi świadczone przez Wnioskodawcę od 2021 r. Podstawę świadczenia wspomnianych powyżej usług stanowi zawarta z Usługobiorcą umowa prawa cywilnego. Przedmiotowe usługi związane są z projektami wewnętrznymi przygotowywanymi wyłącznie na potrzeby Usługobiorcy (dalej łącznie: „Projekty", lub każdy z osobna: „Projekt”). Projekty dotyczą stworzenia nowego, autorskiego oprogramowania działającego osobno lub współdziałającego i komunikującego się z oprogramowaniem zaimplementowanym już wcześniej przez Usługobiorcę.

W związku z zawarciem ww. umowy Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Usługobiorcy m.in. za prawidłowe wykonanie umowy, a także ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą wykonując zlecane mu czynności w miejscu i czasie uzgodnionym przez strony.

W ramach zawartej współpracy Wnioskodawca w praktyce świadczy usługi polegające na tzw. rutynowych czynnościach programistycznych takich jak np. utrzymanie programów czy naprawa pojedynczych błędów (dalej: Bieżąca działalność programistyczna) nieskutkujących powstaniem odrębnych utworów w postaci programów komputerowych - które pozostają poza zakresem niniejszego wniosku; oraz działania zmierzające m.in. do tworzenia na rzecz Usługobiorcy innowacyjnych i autorskich dzieł stanowiących przedmiot ochrony prawa autorskiego w rozumieniu art. 74 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „Ustawa o prawie autorskim") - tej części świadczonych usług dotyczy przedmiotowy Wniosek.

Szacunkowo większa część działań Wnioskodawcy w ramach każdego Projektu koncentruje się i koncentrować się będzie w przyszłości wokół drugiej z opisywanych powyżej czynności tj. prac programistycznych realizowanych w zakresie technologii informatycznych (IT), które skutkują powstaniem nowych produktów w postaci programu komputerowego (dalej: „Prace rozwojowe"). Czynności te polegają głównie na opracowywaniu algorytmów i pisaniu nowego kodu źródłowego na potrzeby danego Projektu. W praktyce więc prowadzona przez Wnioskodawcę działalność stanowi działalność twórczą. Aby ten stan utrzymać, Wnioskodawca musi stale rozwijać swoją wiedzę, tak aby być cały czas „na bieżąco" z nowościami technologicznymi. Dodatkowo musi on stale, dla każdego tworzonego oprogramowania rozwiązywać teoretyczne i praktyczne problemy, wymyślając unikatowe koncepcje ich rozwiązania. Tylko w ten sposób jest on w stanie dostarczyć Usługobiorcy produkt spełniający wszystkie oczekiwania, jednocześnie będący jedynym w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania (oczywiście po uprzednim ich przetestowaniu). Świadczenie przedmiotowych usług wymaga zatem ciągłego poszerzania i zdobywaniu wiedzy, aby oprogramowanie, które dostarcza było jak najlepszej jakości. Dlatego też utwory powstałe w toku świadczenia tej część wspomnianych usług, stanowią dzieła oryginalne, w stosunku do których Wnioskodawcy przysługują pełne autorskie prawa majątkowe.

Na mocy postanowień umowy zawartej z Usługobiorcą prawa te przechodzą na Usługobiorcę (z chwilą ich wytworzenia). Autorskie oprogramowanie tworzone i ewentualnie modyfikowane przez Wnioskodawcę w ramach Projektów, stanowi utwór/utwory podlegający/podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim (art. 74 tejże ustawy). Zakresem niniejszego wniosku objęte są więc jedynie twórcze działania Wnioskodawcy, które dotyczą bezpośrednio prowadzonych przez Podatnika Prac rozwojowych wykonywanych celem wytworzenia praw autorskich (dochody z pozostałej części świadczonych przez Podatnika usług nie są zaliczane do tzw. ulgi IP Box).

Prowadzone od 2021 r. przez Wnioskodawcę prace rozwojowe są wykonywane w sposób zaplanowany, zorganizowany, systematyczny i ciągły przy użyciu odpowiedniego zaplecza sprzętowego - taki stan będzie również kontynuowany w przyszłości. Ze względu na istotę każdego Projektu, koncentrują się one wokół zwiększania zasobów posiadanej wiedzy oraz jej wykorzystywania w praktyce do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności dostarczanych przez Wnioskodawcę Usługobiorcy rozwiązań. Prace rozwojowe, co do zasady, bazują na autorskich pomysłach Wnioskodawcy wykonywanych w określonym celu - przy uwzględnieniu jedynie ogólnych wytycznych Usługobiorcy co do danej funkcjonalności czy całego oprogramowania. Prace takie obejmują przykładowo stworzenie projektu rozwiązania (zaprojektowanie algorytmu), przeprowadzenie testów, a także czynności programistyczne takie jak autorskie tworzenie kodu źródłowego oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Wskazane prace charakteryzują się wysoką niepowtarzalnością, indywidualnością oraz oryginalnością (nie stanowią rutynowych zmian dokonywanych okresowo w funkcjonującym już systemie tzw. czynności utrzymania).

W praktyce na co dzień Wnioskodawca musi w drodze doświadczeń oraz testów zdobywać, poszerzać i łączyć wiedzę z nauk podstawowych (matematyka czy statystyka) jak i stosowanych (informatyka), tak aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanego oprogramowania lub funkcjonalności. Każde nowe oprogramowanie, nową lub modyfikowaną funkcjonalność oraz postęp prac w ramach Projektu Wnioskodawca dokumentuje na bieżąco w prowadzonej przez siebie dokumentacji zawierające m.in. opis projektu, plan prac, czas ich rozpoczęcia i zakończenia oraz końcowe efekty. Co świadczy o prowadzeniu prac w sposób systematyczny, w sposób metodologiczny i kontrolowany, umożliwiający monitorowanie postępów wspomnianych powyżej Prac rozwojowych.

Za wykonywanie opisywanych we wniosku usług Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie (uzależnione od czasu poświęconego na świadczenie usług), które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wytwarzanych utworów. Na fakturze wystawianej przez Podatnika wskazana jest jedna pozycja odnosząca się sumy czasu poświęconego na świadczenie usług - ponieważ zgodnie z treścią opisywanej umowy taka sama jest wysokość należnego wynagrodzenia za godzinę świadczenia usług programistycznych nieskutkujących powstaniem opisywanych wyżej utworów oraz za godzinę świadczenia usług skutkujących wytworzeniem odrębnych praw do autorskich programów komputerowych (tj. za przeniesienie praw autorskich do tychże utworów) - ta druga część tj. wynagrodzenie prawno-autorskie zawiera się finalnie w cenie świadczonej usługi. Wynagrodzenie wypłacane jest zatem na podstawie ww. faktury, zgodnej z czasem wykonywania usług.

Wskazana umowa zawiera postanowienia pozwalające jednoznacznie wydzielić część dochodu dotyczącą przeniesienia praw autorskich do tworzonego oprogramowania od dochodu za świadczenie usług w ramach opisywanej wyżej Bieżącej działalności programistycznej.

W prowadzonej przez siebie ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia czas poświęcony na świadczenie bieżącej działalności programistycznej od czasu poświęconego na świadczenie usług w ramach opisywanych prac rozwojowych (tj. wynagrodzenie za świadczenie tej drugiej części usług odpowiada wynagrodzeniu za przeniesienie praw autorskich do wytworzonych utworów). Wskazany powyżej czas i kwoty ujmowane są w prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji czasu spędzonego na danym projekcie, dzięki której jest możliwe precyzyjne wydzielenie dla każdego miesiąca bieżącej działalności od prac rozwojowych (sprzedaży ich wyników). Te ostatnie wpisywane są do ewidencji w odrębnych kategoriach. Umożliwia to Wnioskodawcy każdorazowe określenie czasu poświęconego na prace rozwojowe i na pozostałą bieżącą działalność programistyczną oraz w efekcie na łatwe wyodrębnienie przychodów związanych z tym rodzajem działalności. Co jest zgodne z treścią zawartej umowy. Kwoty te mogą dla każdego z miesięcy być różne - w zależności od ilości poświęconego czasu na poszczególne działania.

Istota opisywanych usług skupia się na realizacji zadań związanych z projektami, które zasadniczo dotyczą przygotowania oraz wdrożenia innowacyjnego oprogramowania w ramach produktu (…) - tworzonego we frameworkach: (…), (…), z użyciem chmury obliczeniowej (…)). Zastosowana tam technologia wykorzystując tzw. chmurę obliczeniową (…), framework (…), (…), bazę danych (…) oraz autorskie algorytmy umożliwia oszacowanie i raportowanie utylizacji zasobów chmury.

Jedynie tytułem przykładu Wnioskodawca pragnie wskazać, iż jeden z projektów w ramach tworzonego produktu (…) nad którym obecnie pracuje (wykorzystujący technologię (…), (…), (…), (…)) związany jest z opracowaniem unikatowych rekomendacji i możliwości optymalizacji zasobów chmury (…) oraz (…). W ten sposób, korzystając z innowacyjnego oprogramowania, finalny jego odbiorca może modyfikować swoje zasoby chmurowe pod kątem redukcji kosztów, zwiększenia bezpieczeństwa oraz poprawienia dystrybucji obciążenia. Drugi z przykładowo opisywanych projektów w ramach tworzonego produktu (…)jest związany z możliwością tworzenia hierarchicznych struktur zasobów chmury, które finalnemu odbiorcy oprogramowania umożliwiają lepsze odwzorowanie swoich zasobów chmury w ujęciu organizacji.

Zadaniem Wnioskodawcy jest zasadniczo tworzenie nowego oprogramowania/nowych funkcjonalności, a jedynie wyjątkowo modyfikowanie już istniejącego oprogramowania w ramach opisywanych Projektów. Jeżeli chodzi zaś o te wyjątkowe sytuacje stanowiące rozwój istniejącego już oprogramowania, to w efekcie prac Wnioskodawcy powstają nowe funkcjonalności, które stanowią pewną „nakładkę" na istniejące już oprogramowanie w ramach opisywanych Projektów - komunikując się z nim i je ulepszając.

Modyfikowane oprogramowanie nie będące własnością Wnioskodawcy (nawet jeżeli uprzednio sam stworzyłby dany program, to i tak wcześniej przenosi prawa do niego na Usługobiorcę). W przypadku, gdy Wnioskodawca modyfikuje/ulepsza oprogramowanie komputerowe lub jego część (nawet takie, które sam wcześniej stworzył), w wyniku podjętych przez niego czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania program lub jego części składowa (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zatem przysługują Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe do tych nowo utworzonych „części składowych" oprogramowania, których celem jest modyfikacja starszego oprogramowania. Następnie - w ramach postanowień umownych - całość praw do takiego nowo utworzonego programu przechodzi na Usługobiorcę w ramach wykonywania ww. usług (następuje tzw. komercjalizacja). Dlatego te nowe funkcjonalności (części oprogramowania) stanowią osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74).

Zatem Wnioskodawca jest twórcą i czasowym właścicielem nowych funkcjonalności/części składowych tego oprogramowania (tj. nowych funkcjonalności modyfikujących już wcześniej istniejące, powodujących ich ulepszenie). W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie dochodzi do sytuacji tzw. ulepszenia „przedmiotu cudzej własności" (tj. gdyby Wnioskodawca najpierw wytworzył oprogramowanie komputerowe, następnie sprzedał prawa autorskie na rzecz podmiotu, który w następnej kolejności udostępniał to oprogramowanie komputerowe mu z powrotem w celu jego modyfikacji), która została wskazana w interpretacji indywidualnej z dnia 6.12.2019 r. Dyrektora KIS, znak 0113-KDIPT2-3.4011.530.2019.3.RR.

Może zdarzyć się też tak, że nie w przypadku każdego projektu Wnioskodawca samodzielnie wykonuje wszystkie prace programistyczne - czasem Usługodawca powołuje specjalny zespół programistyczny do wykonania danego Projektu. W przypadku takiej współpracy, podział zadań pomiędzy poszczególnych programistów dokonywany jest wewnątrz zespołu. Ponieważ współtworzony w ramach danego projektu system składa się z poszczególnych samodzielnych elementów składowych, prawa autorskie do tych elementów przysługują temu programiście, który je napisał/zaprojektował. Zatem przysługują Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe do tych nowo utworzonych elementów składowych większego oprogramowania w ramach danego Projektu. Następnie - w ramach postanowień umownych - całość praw autorskich do nich przechodzi na Usługobiorcę w ramach wykonywania ww. usług (następuje tzw. komercjalizacja). Oprócz oprogramowania/funkcjonalności, nad którymi pracuje Wnioskodawca, w danym Projekcie występują (i będą występowały) też inne ulepszenia funkcjonalności, ale Wnioskodawca nie posiada o nich wiedzy - zakresem niniejszego wniosku objęte są tylko i wyłącznie świadczone przez niego usługi.

W związku z prowadzeniem tak zarysowanych prac rozwojowych Wnioskodawca jest lub może być w przyszłości zmuszony do ponoszenia m.in.:

1. wydatków na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego;
2. wydatków na nabycie sprzętu komputerowego (np. komputera, dysku twardego, klawiatury czy myszki);
3. wydatków na zakup tzw. usług w chmurze obliczeniowej (w tym np. hostingu, przestrzeni dyskowej, dzierżawy mocy obliczeniowej czy serwera);
4. wydatków na zakup materiałów szkoleniowych oraz na pokrycie kosztów uczestnictwa w specjalistycznych konferencjach;
5. wydatków na uzyskanie dostępu do usług telekomunikacyjnych - w tym sieci GSM i Internetu;
6. wydatków na pokrycie kosztów dojazdu do uzgodnionego z Usługobiorcą miejsca spotkania, miejsca świadczenia usług albo do miejsca przechowywania dokumentacji projektowej (w tym kosztów utrzymania i eksploatacji samochodu osobowego).

Jednocześnie należy zaznaczyć, że Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm. W związku z tym, iż przedmiotowy wniosek dotyczy zarówno stanu faktycznego (rok 2021) oraz także zdarzenia przyszłego - Wnioskodawca wskazuje tutaj również wydatki, które w przyszłości zamierza ponieść na wytwarzanie oprogramowania. To czy dany wydatek zostanie faktycznie poniesiony w przyszłości, zależy od konkretnych wymagań stawianych w danym projekcie. Jednakże, jeżeli on zostanie poniesiony, chciałby mieć pewność czy dokona prawidłowej kwalifikacji tego wydatku na potrzeby tzw. wskaźnika nexus.

Uzyskane w ten sposób oprogramowanie, sprzęt komputerowy, usługi, dostępy oraz uzyskane m.in. z materiałów szkoleniowych czy na konferencjach wiedza i informacje lub pokryte koszty dojazdu są lub będą w przyszłości wykorzystywane albo wyłącznie w pracach rozwojowych, albo zarówno w pracach rozwojowych, jak również w opisywanej wyżej bieżącej działalności programistycznej. Każdy taki koszt może być związany tylko z jednym wytwarzanym programem komputerowym, lub z kilkoma wytwarzanymi programami, a może on być także wykorzystywany w pozostałej działalności programistycznej (nie zaliczanej do tzw. ulgi IP Box - np. do opisywanej wyżej bieżącej działalności programistycznej).

Przykładowo i całkiem hipotetycznie, dla zobrazowania sytuacji: przy pracach nad programem komputerowym numer 1 (KPWI 1/2021), Wnioskodawcy może okazać się niezbędny dostęp do usług serwerowych, ale dostęp ten nie będzie wykorzystywany przy pracach nad programem numer 2 (KPWI 2/2021), a jednocześnie będzie niejako przy okazji również wykorzystywany w pozostałej bieżącej działalności programistycznej.

W takim wypadku, aby poprawnie zakwalifikować dany koszt do tzw. ulgi IP Box, Wnioskodawca jest zmuszony do dokonywania wydzielenia tych kosztów pod względem funkcjonalnym (są one alokowane do tego programu, do wytworzenia którego posłużyły) oraz czasowym. Tym samym po dokonaniu funkcjonalnego podziału takiego kosztu zakres w jakim jest on faktycznie wykorzystywany do prac rozwojowych (i dalej przypisanie go do konkretnego wytworzonego prawa autorskiego) jest możliwy do ustalenia na podstawie wskazanej powyżej ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę (przy uwzględnieniu proporcji czasowej). W ten sposób Podatnik dokonuje określenia jaka część wydatku w danym miesiącu ma związek z pracami rozwojowymi i w takiej proporcji alokuje opisywane koszty.

W związku z tak przedstawionym opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zamierza w rocznych zeznaniach składanych za rok 2021 (stan faktyczny) oraz za lata kolejne (zdarzenie przyszłe) skorzystać z wprowadzonych niedawno przepisów umożliwiających zastosowanie 5 % stawki opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT) - w stosunku do przychodów z tytułu usług związanych z opisanymi powyżej Pracami rozwojowymi w ramach Projektów.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przychody nie przekraczają 1,2 min Euro, wobec czego nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym stosując omawiane rozwiązanie wykazuje na bieżąco, tj. od początku świadczenia usług w ramach opisywanych powyżej prac rozwojowych w 2021 r. (i wykazywał będzie na bieżąco w przyszłości) wymagane przepisami prawa dane i informacje dotyczące opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w odrębnej ewidencji księgowej do celów IP Box (zgodnie z wymogiem z art. 30cb ust. 1 i 2 Ustawy o PIT). Przedmiotowa ewidencja jest (i będzie w przyszłości) zgodna również z wytycznymi wskazanymi w objaśnieniach opublikowanych przez Ministerstwo Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących stosowania przepisów przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia IP Box” lub „Objaśnienia").

W odpowiedzi na wezwanie z 26 maja 2021 r. Nr 0114-KDWP.4011.64.2021.1.AS Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony we wniosku zdarzenie przyszłe, wskazując:

Niniejszy wniosek dotyczy roku 2021 oraz lat późniejszych, zatem mając na uwadze wyjaśnienie tut. Organu, dotyczy on zdarzenia przyszłego (jak zauważył tut. Organ w pytaniu numer 1). W związku z wezwaniem tut. Organu oraz ww. informacją Wnioskodawca dokonał stosownej zmiany w treści złożonego wniosku w części E, poz. 53 oraz poz. 54, a także w części F, poz. 57 (ORD-IN(9). Zatem - zakresem wniosku Wnioskodawcy objęte są usługi świadczone przeze Niego zarówno w 2021 roku oraz w latach kolejnych, oczywiście do kiedy opisany we wniosku zdarzenie przyszłe pozostanie aktualne i zmianie nie ulegną odpowiednie przepisy.

Wnioskodawca doprecyzował przedstawiony we wniosku zdarzenie przyszłe poprzez wskazanie:

1. Od kiedy Wnioskodawca uzyskuje dochody z tytułu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej?

Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, do opisywanej przez Wnioskodawcę preferencji podatkowej (tzw. ulgi IP Box) kwalifikuje się dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (sprecyzowany w treści art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT), nie zaś „dochody z tytułu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej”, o które pyta tut. Organ.

Zakresem niniejszego wniosku objęte są usługi świadczone przez Wnioskodawcę od początku roku 2021 (tj. od stycznia 2021 r.) i przychody uzyskiwane w ramach świadczenia od stycznia 2021 r. ww. usług. Zgodnie z informacjami zawartymi we wniosku Wnioskodawca świadczy obecnie i zamierza świadczyć w przyszłości usługi konsultingowe z zakresu programowania aplikacji we (…)- tj. usługi z zakresu IT min. działając na zlecenie spółki A, a otrzymywane przychody (o których mowa we wniosku), uzyskiwane przez Niego z pozarolniczej działalności gospodarczej, są przychodami z tytułu świadczenia tych usług.

Szczegółowo rzecz ujmując za wykonywanie opisywanych we wniosku usług Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie (uzależnione od czasu poświęconego na świadczenie usług), które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wytwarzanych w związku z realizacją przedmiotowej umowy utworów. Na fakturze wystawianej przez Wnioskodawcę wykazana jest jedna pozycja odnosząca się sumy czasu poświęconego na świadczenie usług - ponieważ zgodnie z treścią opisywanej umowy taka sama jest wysokość należnego wynagrodzenia za godzinę świadczenia usług programistycznych nieskutkujących powstaniem opisywanych we wniosku utworów oraz za godzinę świadczenia usług skutkujących wytworzeniem odrębnych praw do autorskich programów komputerowych (tj. za przeniesienie praw autorskich do tychże utworów) - ta druga część tj. wynagrodzenie prawno-autorskie zawarte jest, w praktyce, finalnie w cenie świadczonej przez Niego usługi. Wynagrodzenie wypłacane jest zatem na podstawie ww. faktury, zgodnej z czasem wykonywania usług. Wskazana umowa zawiera postanowienia pozwalające jednoznacznie wydzielić część dochodu dotyczącą przeniesienia praw autorskich do tworzonego oprogramowania (zależną od czasu poświęconego na wytworzeniu danego utworu) od dochodu za świadczenie pozostałych usług (tj. usług kategoryzowanych przeze mnie jako tzw. bieżącą działalność programistyczną) - które nie skutkują powstaniem ww. utworu.

W prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji wyodrębnia czas poświęcony na świadczenie opisywanej we wniosku bieżącej działalności programistycznej (niezaliczanej do tzw. ulgi IP Box) od czasu poświęconego na świadczenie usług w ramach opisywanych prac rozwojowych (tj. wynagrodzenie za świadczenie tej drugiej części usług odpowiada wynagrodzeniu za przeniesienie praw autorskich do wytworzonych utworów). Te ostatnie wpisywane są do ewidencji w odrębnych kategoriach. Umożliwia to na każdorazowe określenie czasu poświęconego na prace rozwojowe i na pozostałą tzw. bieżącą działalność programistyczną oraz w efekcie na łatwe wyodrębnienie przychodów związanych z tym rodzajem działalności.

Kwoty te mogą dla każdego z miesięcy być różne - w zależności od ilości poświęconego czasu na poszczególne działania. Zatem dzięki prowadzonej ewidencji czasu spędzonego na danym projekcie jest możliwe precyzyjne wydzielenie dla każdego miesiąca bieżącej działalności od prac rozwojowych (sprzedaży ich wyników).

Doprecyzowując powyższe, w ramach zawartej współpracy w praktyce Wnioskodawca świadczy usługi polegające na: (1) rutynowych czynnościach programistycznych (tj. wskazana we wniosku: bieżąca działalność programistyczna), nieskutkujących powstaniem odrębnych utworów w postaci programów komputerowych - które pozostają poza zakresem niniejszego wniosku; oraz (2) działania zmierzające m.in. do tworzenia na rzecz Usługobiorcy innowacyjnych i autorskich dzieł stanowiących przedmiot ochrony prawa autorskiego w rozumieniu art. 74 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „Ustawa o prawie autorskim”) - tej części świadczonych usług dotyczy przedmiotowy wniosek.

Szacunkowo większa część działań Wnioskodawcy koncentruje się i koncentrować się będzie w przyszłości wokół drugiej z opisywanych powyżej czynności tj. prac programistycznych realizowanych w zakresie technologii informatycznych (IT), które skutkują powstaniem nowych produktów w postaci programu komputerowego (dalej: „Prace rozwojowe").

Czynności te polegają głównie na opracowywaniu algorytmów i pisaniu nowego kodu źródłowego na potrzeby danego projektu. Na mocy postanowień umowy zawartej z Usługobiorcą (co zostało sprecyzowane w załączniku do ww. umowy) prawa te przechodzą na Usługobiorcę (od chwili ich wytworzenia).

Zakresem niniejszego wniosku objęte są więc jedynie twórcze działania, które dotyczą bezpośrednio prowadzonych przez Wnioskodawcę opisywanych prac rozwojowych wykonywanych celem wytworzenia praw autorskich (dochody z pozostałej części świadczonych przeze mnie usług nie są zaliczane do tzw ulgi IP Box).

Zatem, odpowiadając na pytanie tut. Organu, otrzymywane przez Wnioskodawcę od początku 2021 r. z tytułu realizacji niniejszej umowy przychody (w części objętej niniejszym wnioskiem) są bez wątpienia przychodami związanymi z autorskim prawem do programu komputerowego (lub programów), który stanowi utwór/utwory podlegający/podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim (art. 74 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych), które mogą się kwalifikować do skorzystania z tzw. ulgi IP Box (zob. art. 30ca ust. 7, w zw. z art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT). Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca nie może stwierdzić, że uzyskuję bezpośrednio dochody z tytułu prowadzenia działalności-badawczo rozwojowej.

2. Czy oprogramowanie jest wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności twórczej obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Wnioskodawca nie przesądza tego jednoznacznie, ale tak. Jego zdaniem zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego wynikającym z wniosku oraz udzielonymi w niniejszym piśmie odpowiedziami, oprogramowane, o którym mowa we wniosku (wytwarzane w ramach opisywanych prac rozwojowych), jest/będzie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności twórczej obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Jednakże Wnioskodawca powziął w tym zakresie wątpliwości, stąd m.in. tego dotyczy stawiane przez Niego pytanie numer 1 w niniejszym Wniosku, dlatego wnosi o potwierdzenie stanowiska w tej kwestii.

3. Czy Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478)?

Tak, zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego wynikającym z wniosku oraz udzielonymi w niniejszym piśmie odpowiedziami, w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności prowadzi On prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce tj. działalność prowadzona przez Wnioskodawcę (w ramach działalności gospodarczej), które obejmują/ obejmować będą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Co wskazane w treści złożonego wniosku.

4. Czy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe oraz modyfikuje produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących?

Tak, w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje/będzie opracowywał nowe, modyfikuje/będzie modyfikował oraz ulepsza/będzie ulepszał produkty, procesy, lub usługi niewystępujące dotychczas w Jego praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy.

5. Czy działalność obejmuje rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług?

Działalność, w ramach opisywanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych (która jest przedmiotem niniejszego wniosku), nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

W ramach pozostałej części świadczonych przez Wnioskodawcę usług (w ramach opisywanej umowy) mogą wystąpić tego typu czynności, niemniej jednak zgodnie z informacjami zawartymi we wniosku, tej części wykonywanych usług (tzn. opisywanej we wniosku tzw. bieżącej działalności programistycznej) nie zalicza do tzw. ulgi IP Box, więc tego typu czynności pozostają poza zakresem niniejszego wniosku.

6. Czy tworzenie oraz ewentualne rozwijanie/ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej?

Wnioskodawca nie przesądza tego jednoznacznie, ale tak Jego zdaniem zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego wynikającym z wniosku oraz udzielonymi w niniejszym piśmie odpowiedziami, oprogramowanie, o którym mowa we wniosku (w ramach opisywanych prac rozwojowych), jest/będzie wytwarzane ewentualnie rozwijane/ulepszane w ramach prowadzonej działalności stanowiącej działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.) tzn. działalności twórczej obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowanej sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Jednakże powziąłem w tym zakresie wątpliwości, stąd Wnioskodawca zadaje pytanie numer 1 w niniejszym wniosku, w ten sposób wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w tej kwestii.

7. Czy tworzenie i ewentualne rozwijanie/ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?

Tak, tworzenie i ewentualne rozwijanie/ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

8. Jeżeli w okresie którego dotyczy wniosek tworzy/tworzyłby Wnioskodawca oprogramowanie jako członek danego zespołu kontrahenta (zespół programistyczny), proszę o wskazanie, czy prowadzenie przez Wnioskodawcę prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań jest działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę w ramach zespołu Kontrahenta w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług, które są oferowane w działalności Kontrahenta (Wnioskodawca wykonuje zadania w ramach działalności badawczo - rozwojowej Kontrahenta), czy działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy?

Wnioskodawca nie posiada ani wystarczającej wiedzy, ani wpływu na to co oferuje jego kontrahent (Usługobiorca), nie do końca wie jakie produkty, procesy lub usługi oferuje i jakie powody wpływają na jego decyzję. Zadane przez Wnioskodawcę pytania i istota niniejszego wniosku dotyczy wyłącznie działalności gospodarczej prowadzonych przez Niego, opisywanych we wniosku prac rozwojowych.

Pragnąc uszczegółowić odpowiedź: zgodnie z informacjami zawartymi we Wniosku, może zdarzyć się też tak, że nie w przypadku każdego projektu samodzielnie Wnioskodawca wykonuje/będzie wykonywał wszystkie prace programistyczne - czasem Usługodawca powołuje specjalny zespół programistyczny do wykonania danego projektu. Jednakże w przypadku takiej współpracy, podział zadań pomiędzy poszczególnych programistów dokonywany jest wewnątrz zespołu, ponieważ współtworzony w ramach danego projektu system składa się z poszczególnych samodzielnych elementów składowych, prawa autorskie do tych elementów przysługują temu programiście, który je napisał/zaprojektował. Zatem przysługują Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe do tych (wytworzonych) nowo utworzonych elementów składowych większego oprogramowania w ramach danego projektu. Następnie - w ramach postanowień umownych - całość praw autorskich do nich przechodzi na Usługobiorcę w ramach wykonywania ww. usług (następuje tzw. komercjalizacja). Oprócz oprogramowania/funkcjonalności, które Wnioskodawca wytwarza, w danym projekcie występują (i będą występowały) też inne ulepszenia funkcjonalności, ale nie posiada o nich wiedzy - zakresem niniejszego wniosku objęte są tylko i wyłącznie świadczone przez Niego usługi (celem wytworzenia oprogramowania) w ramach działalności gospodarczej.

Wnioskodawca ma nadzieję, że udało się odpowiedzieć na pytanie stawiane przez tut. Organ, jeżeli powstaną dodatkowe wątpliwości to jest w stanie wypowiedź doprecyzować.

9. Czy, w związku z tworzeniem oraz ewentualnym rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku osiągnie Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód został osiągnięty:

• z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
• ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
• z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
• z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu?

Zakresem niniejszego wniosku objęte są usługi świadczone przez Wnioskodawcę od początku roku 2021.

Zgodnie z informacjami zawartymi we wniosku Wnioskodawca świadczy i zamierza świadczyć w przyszłości usługi konsultingowe z zakresu programowania aplikacji we (…)- tj. usługi z zakresu IT m.in. działając na zlecenie spółki A, a otrzymywane przychody (o których mowa we wniosku), uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej, są przychodami z tytułu świadczenia tych usług. Szczegółowo rzecz ujmując za wykonywanie opisywanych we wniosku usług otrzymuje wynagrodzenie (uzależnione od czasu poświęconego na świadczenie usług), które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wytwarzanych w związku z realizacją przedmiotowej umowy utworów.

Na fakturze wystawianej przez Wnioskodawcę wykazana jest jedna pozycja odnosząca się sumy czasu poświęconego na świadczenie usług - ponieważ zgodnie z treścią opisywanej umowy taka sama jest wysokość należnego wynagrodzenia za godzinę świadczenia usług programistycznych nieskutkujących powstaniem opisywanych we wniosku utworów oraz za godzinę świadczenia usług skutkujących wytworzeniem odrębnych praw do autorskich programów komputerowych (tj. za przeniesienie praw autorskich do tychże utworów) - ta druga część tj. wynagrodzenie prawno-autorskie zawarte jest, w praktyce, finalnie w cenie świadczonej usługi.

Wynagrodzenie wypłacane jest zatem na podstawie ww. faktury, zgodnej z czasem wykonywania usług. Wskazana umowa zawiera postanowienia pozwalające jednoznacznie wydzielić część dochodu dotyczącą przeniesienia praw autorskich do tworzonego oprogramowania (zależną od czasu poświęconego na wytworzeniu danego utworu) od dochodu za świadczenie pozostałych usług (tj. usług kategoryzowanych jako tzw. bieżącą działalność programistyczną) - które nie skutkują powstaniem ww. utworu.

W prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji wyodrębnia czas poświęcony na świadczenie opisywanej we wniosku bieżącej działalności programistycznej (niezaliczanej do tzw. ulgi IP Box) od czasu poświęconego na świadczenie usług w ramach opisywanych prac rozwojowych (tj. wynagrodzenie za świadczenie tej drugiej części usług odpowiada wynagrodzeniu za przeniesienie praw autorskich do wytworzonych utworów).

Te ostatnie wpisywane są do ewidencji w odrębnych kategoriach. Umożliwia to na każdorazowe określenie czasu poświęconego na prace rozwojowe i na pozostałą tzw. bieżącą działalność programistyczną oraz w efekcie na łatwe wyodrębnienie przychodów związanych z tym rodzajem działalności. Kwoty te mogą dla każdego z miesięcy być różne - w zależności od ilości poświęconego czasu na poszczególne działania.

Zatem dzięki prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji czasu spędzonego na danym projekcie jest możliwe precyzyjne wydzielenie dla każdego miesiąca bieżącej działalności od prac rozwojowych (sprzedaży ich wyników).

Doprecyzowując powyższe, w ramach zawartej współpracy w praktyce Wnioskodawca świadczy usługi polegające na:

(1) rutynowych czynnościach programistycznych (tj. wskazana we wniosku: bieżąca działalność programistyczna), nieskutkujących powstaniem odrębnych utworów w postaci programów komputerowych - które pozostają poza zakresem niniejszego wniosku; (2) działania zmierzające m.in. do tworzenia na rzecz Usługobiorcy innowacyjnych i autorskich dzieł stanowiących przedmiot ochrony prawa autorskiego w rozumieniu art. 74 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „Ustawa o prawie autorskim") - tej części świadczonych usług dotyczy przedmiotowy wniosek.

Szacunkowo większa część działań Wnioskodawcy koncentruje się i koncentrować się będzie przyszłości wokół drugiej z opisywanych powyżej czynności tj. prac programistycznych realizowanych w zakresie technologii informatycznych (IT), które skutkują powstaniem nowych produktów w postaci programu komputerowego (dalej: „Prace rozwojowe”) Czynności te polegają głównie na opracowywaniu algorytmów i pisaniu nowego kodu źródłowego na potrzeby danego projektu.

Na mocy postanowień umowy zawartej z Usługobiorcą (co zostało sprecyzowane w załączniku do ww. umowy) prawa te przechodzą na Usługobiorcę (z chwilą ich wytworzenia) Autorskie oprogramowanie tworzone i ewentualnie modyfikowane w ramach projektów, stanowi utwór/utwory podlegający/podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim (art. 74 tejże ustawy). Zakresem niniejszego wniosku objęte są więc jedynie twórcze działania, które dotyczą bezpośrednio prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych wykonywanych celem wytworzenia praw autorskich (dochody z pozostałej części świadczonych przez Niego usług nie są zaliczane do tzw. ulgi IP Box).

Zatem przychody (o których mowa we wniosku) są bez wątpienia przychodami związanymi z autorskim prawem do programu komputerowego (lub programów), który stanowi utwór/utwory podlegający/podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim (art. 74 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Odpowiadając jednocześnie na pytanie Organu: dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są/będą tutaj dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej albo z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi. Oba te rozwiązania kwalifikują wskazane dochody do skorzystania w opisywanej preferencji podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy - zgodnie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynikającym z wniosku oraz udzieloną odpowiedzią powyżej - dochodem z kwalifikowanego prawa/praw własności intelektualnej są w tym wypadku dochody osiągnięte z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi (co Wnioskodawca podkreśla w uzasadnieniu stanowiska własnego w kontekście pytania numer 2). Niemniej jednak nie przesądza tego jednoznacznie, ponieważ m in. tego dotyczy stawiane pytanie numer 2 w niniejszym wniosku, w ten sposób wnosi o potwierdzenie stanowiska w tej kwestii.

10. Co należy rozumieć pod pojęciem:

• wydatków na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego,
• wydatków na nabycie sprzętu komputerowego (np. komputera, dysku twardego, klawiatury czy myszki):
• wydatków na zakup tzw. usług w chmurze obliczeniowej (w tym np. hostingu, przestrzeni dyskowej, dzierżawy mocy obliczeniowej czy serwera);
• wydatków na zakup materiałów szkoleniowych oraz na pokrycie kosztów uczestnictwa w specjalistycznych konferencjach;
• wydatków na uzyskanie dostępu do usług telekomunikacyjnych - w tym sieci GSM i Internetu;
• wydatków na pokrycie kosztów dojazdu do uzgodnionego z Usługobiorcą miejsca spotkania, miejsca świadczenia usług albo do miejsca przechowywania dokumentacji projektowej (w tym kosztów utrzymania i eksploatacji samochodu osobowego). (jakie są to konkretnie wydatki)? Organ prosi o szczegółowe informacje w tym zakresie.

11. Jakie przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu poniesionych wydatków/kosztów z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji z wytworzeniem, ulepszeniem czy rozwojem oprogramowania? Organ prosi o odrębne, dla każdego ze wskazanych przez Wnioskodawcę konkretnych wydatków/kosztów, opisanie na czym ten bezpośredni związek z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej polega?

Odpowiedź na te pytania 10 i 11 jest z sobą powiązana, więc Wnioskodawca pozwolił sobie na jej połączenie. Odpowiadając na wątpliwości Organu, Wnioskodawca jednoznacznie stwierdza, że wątpliwości dotyczą wydatków, które już faktycznie wystąpiły lub mogą faktycznie wystąpić w przyszłości - ponieważ wniosek dotyczy również przyszłości wskazuję tutaj również wydatki, które w przyszłości zamierza ponieść.

Oczywiście do tzw. wskaźnika nexus mogą zostać zaliczone również inne wydatki, niemniej jednak w stosunku do nich Wnioskodawca nie podjął wątpliwości wskazanych w pytaniu numer 3. To czy dany wydatek zostanie faktycznie poniesiony w przyszłości, zależy od konkretnych wymagań stawianych w danym projekcie. Jednakże, jeżeli on zostanie poniesiony, Wnioskodawca chce mieć pewność czy dokonuje prawidłowej kwalifikacji tego wydatku na potrzeby tzw. wskaźnika nexus.

Odpowiadając na dalsze pytania tut. Organu w tym kontekście - każdy z ponoszonych wydatków (wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i uzasadnieniu stanowiska własnego Wnioskodawcy w kontekście pytania numer 3) ma/może mieć w przyszłości bezpośredni związek z codzienną pracą i wykonywanymi zadaniami (w obszarze IT), a ich ponoszenie jest/może być w przyszłości niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

O bezpośrednim powiązaniu wszystkich wymienionych w pytaniu numer 3 kosztów z wytworzeniem, rozwijaniem czy ulepszaniem oprogramowania świadczą następujące przesłanki.

W celu prowadzenia działalności w zakresie IT oraz szczególnie świadczenia usług w ramach opisywanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w zakresie tworzenia/rozwoju oprogramowania jest/może być zmuszony w przyszłości do ponoszenia wydatków na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego

w formie np. licencji - lub subskrypcji - opłacanych miesięcznie lub rocznie.

Podatnik posiadający własną firmę niejednokrotnie jest zobowiązany do zakupu licencji, która zezwala mu na wykorzystywanie oprogramowania komputerowego w firmie na określonych warunkach. Zakup licencji oraz sposób jej rozliczenia w kosztach uzyskania przychodów zależy przede wszystkim od wartość i długości przewidywanego okresu, w którym nabyta licencja (lub dostęp do oprogramowania) będzie użytkowana w ramach działalności gospodarczej.

Ze względu na te kryteria nabyte przez Wnioskodawcę licencje zezwalające na korzystanie z oprogramowania (np. edytora tekstu do pisania kodu, który może stanowić podstawowe narzędzie pracy) mogą zostać zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w dacie nabycia; wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (przy uwzględnieniu jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu oddania licencji do używania lub w miesiącu następnym; lub odpisów amortyzacyjnych na zasadach ogólnych).

Nie wpływa to jednakże w żaden sposób na możliwość kwalifikacji takiego kosztu do wskaźnika nexus. Przedmiotowe koszty dotyczyć będą bezpośrednio oprogramowania, które umożliwiać będą prowadzenie prac rozwojowych wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego.

Tytułem przykładu Wnioskodawca wskazuje w tym miejscu oprogramowanie takie jak chociażby (…) lub (…), które są wykorzystywane zarówno do bieżącej kompilacji kodu źródłowego, jak również do uruchamiania scenariuszy testowych. Bez tego oprogramowania, stanowiącego narzędzie pracy (w sektorze IT), praktycznie niemożliwe mogłoby się okazać wytwarzanie przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej na niektórych projektach.

W celu prowadzenia działalności w sektorze IT (działalności programistycznej) oraz szczególnie świadczenia usług w ramach opisywanych prac rozwojowych Wnioskodawca musi/może być zmuszony w przyszłości do ponoszenia wydatków na nabycie sprzętu komputerowego, który będzie mi fizycznie niezbędny do wykonywania czynności programowania w obszarze IT (pisania kodu źródłowego) - czyli także wytwarzania przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Sprzęt w postaci komputera, dysku twardego, klawiatury czy myszki umożliwiać będzie wytwarzanie kodu źródłowego (tj. tworzenie, rozwijanie lub ulepszanie oprogramowania), bez tego typu sprzętu zaprojektowanie rozwiązania, napisanie kodu, przetestowanie i finalne stworzenie programu komputerowego nie byłoby możliwe - nie mówiąc już o późniejszej jego komercjalizacji i przekazaniu Usługobiorcy.

Dodatkowo przykładowo dysk twardy może być Wnioskodawcy niezbędny do bezpiecznego przechowywania kodów źródłowych, algorytmów i innych danych związanych z tworzonym oprogramowaniem.

W kontekście tych wydatków, są to wydatki które Wnioskodawca ponosi/może być w przyszłości zmuszony ponieść (gdyż może się zdarzyć tak, że sprzęt na którym pracuje niedługo ulegnie normalnemu zużyciu).

Jeżeli chodzi formę rozliczania, to zakup takiego sprzętu, co do zasady stanowić będzie środek trwały o niskiej wartości (wartość poniżej 10.000 tys. zł) lub w zależności od konkretnego wydatku zgodnie z kryterium wartości i przewidywanego czasu ich używania - mogą ewentualnie stanowić środki trwałe, składniki majątku lub wyposażenie, albo nie stanowiąc środków trwałych zostać rozliczone w kosztach jednorazowo.

Niemniej jednak nie wpływa to w żaden sposób na możliwość zakwalifikowania takiego wydatku lub jego części do odpowiedniej litery wyszczególnione we wskaźniku nexus, czego dotyczy zadane pytanie numer 3.

Na ten moment Wnioskodawca nie planuje ponosić innych wydatków w tej kategorii niż wskazane powyżej oraz w zadanym pytaniu numer 3 - nie można jednak wykluczyć, iż w przyszłości pojawi się konieczność zakupu sprzętu niezbędnego do wytwarzania opisywanego oprogramowania (ze względu na błyskawiczny rozwój technologii IT, Wnioskodawca nie jestem w stanie na ten moment dokładnie określić parametrów sprzętu na jakim będzie programował za 2 czy 3 lata).

Wnioskodawca ma nadzieję, że odpowiedzi są tym, o co dokładnie pytał Organ. Gdyby Organ powziął dalsze wątpliwości odnośnie tego, lub któregokolwiek innego pytania, lub gdyby zaszła konieczność doprecyzowania odpowiedzi, jest w stanie to z chęcią uczynić.

Do prowadzenia działalności w sektorze IT oraz szczególnie świadczenia usług w ramach opisywanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych może się także okazać w przyszłości niezbędny dostęp do usług w chmurze obliczeniowej (w tym np. hostingu, przestrzeni dyskowej, dzierżawy mocy obliczeniowej czy serwera), obejmujących m.in. stałe udostępnianie tzw. wirtualnej powierzchni dyskowej czy wirtualnych zasobów (RAM i CPU), które będą wykorzystywane w przyszłości w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności (przy opisywanych pracach rozwojowych). Tytułem wyjaśnienia Wnioskodawca wskazuje, że słowo „hosting" to określenie rodzaju usług teleinformatycznych polegających na udostępnieniu klientowi przez usługodawcę zasobów serwerowni. Dzięki tym rozwiązaniom będzie mógł w przyszłości w bezpieczny sposób zapisywać, przechowywać i modyfikować z każdego miejsca w którym się znajduję tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania (w postaci kodu autorskiego do programu komputerowego).

Oprócz bezpiecznego miejsca dyskowego, usługi te będą w stanie umożliwić pracę zdalną nad danym projektem, z każdego miejsca w którym przebywa Wnioskodawca. Najważniejszą funkcją jednak jaką tego typu usługi prezentują, jest tymczasowy dostęp do dodatkowych zewnętrznych zasobów (RAM i CPU) w celu np. testowania tworzonych przez Wnioskodawcę algorytmów. Bez dostępu do tych usług mogłoby okazać się niemożliwym prowadzenie takiej działalności (zgodnie z wymaganiami danego projektu), ani późniejsze komercjalizowanie wyników ich prac - ze względu na specyfikę tworzonego oprogramowania.

Wydatki te nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych. Jednocześnie Wnioskodawca doprecyzowuje, że nie chodzi tu o wykorzystywanie usług hostingu w celach marketingowych - usługi w tzw. chmurze obliczeniowej, zgodnie z tym o czym jest napisane powyżej mogą być jednym z narzędzi do pisania programów komputerowych i w ten sposób Wnioskodawca zamierza je wykorzystywać (oczywiście o ile zachodzi faktyczna potrzeba ich nabycia i wykorzystania na danym projekcie).

Pragnąc doprecyzować może się zdarzyć tak że obligatoryjnym elementem zakupu np. usług hostingowych czy serwerowych są tzw. usługi wsparcia technicznego związane bezpośrednio z usługami hostingowymi czy usługami w chmurze. Są one często obligatoryjnym elementem zakupu usług hostingowych czy związanych z udostępnieniem przestrzeni dyskowej (Wnioskodawca nie planuje dokonywać odrębnych zakupów w tym zakresie). Na takie usługi składają się m.in. dbanie usługodawcy o odpowiedni stan techniczny połączeń serwerów z Internetem, ochrona danych klientów oraz ich kont, ochrona serwerów przed cyberatakami, gwarantowanie maksymalnie szybkiej, niezawodnej i stałej dostępności do danych gromadzonych na serwerach oraz wsparcia w okresie awarii czy szybkiego reagowania na problemy związane z tymi dyskami. Wnioskodawca nie zamierza dokonywać odrębnych zakupów w tym zakresie ponad te, które wymienia.

Dodatkowo w związku z profilem swojej działalności w dynamicznie zmieniającym się sektorze IT oraz prowadzonymi pracami rozwojowymi Wnioskodawca może być zmuszony w przyszłości do ponoszenia wydatków na zakup materiałów szkoleniowych w postaci literatury lub kursów on-line oraz na pokrycie kosztów uczestnictwa w specjalistycznych konferencjach z branży, ponieważ opisane projekty są pod wieloma aspektami innowacyjne oraz m in. dlatego, że względy bezpieczeństwa dla finalnego odbiorcy oprogramowania grają niezwykle istotną rolę, Wnioskodawca musi stale podnosić swoją wiedzę i rozwijać umiejętności.

W praktyce prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w sektorze IT stanowi działalność twórczą. Aby ten stan utrzymać, musi stale rozwijać swoja wiedzę, tak aby być cały czas „na bieżąco" z nowościami technologicznymi szczególnie w dziedzinie programowania. Dodatkowo musi stale, dla każdego tworzonego oprogramowania rozwiązywać teoretyczne i praktyczne problemy, wymyślając unikatowe koncepcje ich rozwiązania. Tylko w ten sposób jest w stanie dostarczyć kontrahentowi produkt spełniający oczekiwania, jednocześnie będący jedynym w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania oraz na tyle innowacyjny, że powstające oprogramowanie można określić jako nowatorskie. Świadczenie ww. usług wymaga zatem ciągłego poszerzania i zdobywaniu wiedzy, aby oprogramowanie, było jak najlepszej jakości.

Zatem takie koszty mogą mieć w przyszłości bezpośrednie odzwierciedlenie w tworzonym oprogramowaniu. W związku z tym Wnioskodawca zamierza w przyszłości uwzględnić w lit. a wskaźnika nexus wydatki na zakup materiałów szkoleniowych oraz na pokrycie kosztów uczestnictwa w specjalistycznych konferencjach (o ile zajdzie konieczność ich nabycia).

Chodzi głównie o bezpośrednie koszty uczestnictwa w szkoleniach/konferencjach, dostępu do platform szkoleniowych czy zakupu specjalistycznych materiałów szkoleniowych (w formie np. publikacji) głównie z obszaru IT oraz programowania - z których Wnioskodawca może czerpać najnowszą dostępną wiedzę z zakresu języków programowania, którą następnie wykorzysta podczas opisywanych prac rozwojowych zmierzających do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (lub praw) - oczywiście o ile zajdzie taka potrzeba.

Z uwagi na panującą epidemię szkolenia/konferencje stacjonarne z tej tematyki, w interesującym dla Wnioskodawcy zakresie zostały niestety odwołane dlatego aktualnie nie jest w stanie przedstawić ich przykładów (choć nie wyklucza, że w przyszłości takie koszty poniesie). Dla przykładu mogą być to szkolenia w zakresie wykorzystywania technologii przygotowania do certyfikacji (…), (…) lub (…). Mogą to być także koszty związane z udziałem w branżowych konferencjach, takich, jak np. (…) lub (…), na których uczestnicy mogą uzyskać branżową wiedzę z zakresu technologii (…).

Dodatkowo Wnioskodawca może być zmuszony w przyszłości do ponoszenia wydatków na uzyskanie dostępu do usług telekomunikacyjnych, jakimi są dostęp internetu oraz sieci GSM, który będzie niezbędny do wykonywania działalności tego rodzaju.

Chodzi konkretnie o wydatek na zakup usług dostępu do sieci Internet (np.: stały dostęp lub pakiet danych) lub dostęp do sieci telefonicznej umożliwiających nawiązywanie połączeń głosowych i wysyłanie czy odbieranie wiadomości tekstowych. Usługi te mogą umożliwić pracę zdalną nad danym projektem (bez fizycznej obecności w siedzibie Usługobiorcy, co jest istotne także w czasie obecnie panującej pandemii).

Bez dostępu do tych usług mogłoby nie być możliwe prowadzenie takiej działalności, ani późniejsze komercjalizowanie wyników ich prac - ze względu na specyfikę tworzonego oprogramowania, to właśnie z wykorzystaniem narzędzi zdalnego porozumiewania się następuje i będzie następować w przyszłości chociażby przekazanie wyników opisywanych prac rozwojowych (tj. oprogramowania) - zamieszczanie ich w systemie teleinformatycznym kontrahenta, a także kontakt z kontrahentem w celu ustalenia zakresu prac niezbędnych do wykonania.

Dodatkowo dostęp do internetu może dać możliwość stałego podnoszenia swojej wiedzy i umiejętności, co z całą pewnością będzie mogło zostać wykorzystane w opisywanej działalności.

Ponadto Wnioskodawca może być zmuszony do ponoszenia wydatków na pokrycie kosztów dojazdu do uzgodnionego z Usługobiorcą miejsca spotkania, miejsca świadczenia usług albo do miejsca przechowywania dokumentacji projektowej.

Na te wydatki składają się koszty utrzymania i eksploatacji samochodu osobowego, takie jak koszty zakupu paliwa, koszty napraw pojazdu czy ewentualnie opłaty parkingowe. Tego typu wydatki mogą być niezbędne, aby móc świadczyć usługi w ramach wskazanych Projektów - w szczególności aby móc dojechać do miejsca świadczenia usług czy przechowywania dokumentacji projektowej, gdzie Wnioskodawca będzie korzystać z pełnego dostępu do danych (niezbędnych na konkretnych etapach pracy twórczej) do stworzenia autorskich praw do programów komputerowych w ramach opisywanych we wniosku prac rozwojowych. Zdalny dostęp do całego zbioru danych nie jest możliwy ze względu na wrażliwość tych danych.

Dodatkowo wydatki te umożliwiają dojazd na spotkania, w trakcie których wraz z Usługobiorcą lub finalnym odbiorcą oprogramowania (czy ich przedstawicielami) Wnioskodawca analizuje i tworzy nowe hipotezy badawcze (wykorzystywane później w opisywanych powyżej Pracach rozwojowych).

Tak też w skrócie przedstawia się także związek przyczynowo - skutkowy wskazanych kosztów z osiągnięciem przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w obszarze IT (a w szczególności z wytworzeniem/ulepszaniem/rozwojem opisywanego oprogramowania). Powtarzając jeszcze raz: bez sprzętu w postaci komputera oraz np. oprogramowania umożliwiającego pisanie kodu źródłowego, dostępu do środków zdalnego porozumiewania na odległość Wnioskodawca nie mógłby świadczyć usług programistycznych w obszarze IT (w tym w zakresie tworzenia oprogramowania) i w związku z tym osiągnięcie opisywanego przychodu nie byłoby możliwe (Wnioskodawca nie mógłby świadczyć tego typu usług).

Dodatkowo przesłanki świadczące o bezpośrednim powiązaniu wskazanych kosztów z wytwarzaniem oprogramowania Wnioskodawca wskazał w uzasadnieniu stanowiska własnego w odniesieniu do zadanego pytania numer 3. W szczególności to wszystkie te przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu wymienionych w pytaniu nr 3 kosztów z wytworzeniem, ulepszeniem czy rozwojem oprogramowania.

Takie podejście jest zgodne zarówno z wydanymi przez MF Objaśnieniami IP Box, metodologią przyjętą przez OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, a także ze stanowiskiem prezentowanym przez Dyrektora KIS w innych wydanych interpretacjach m.in.

• z dnia 29 listopada 2019 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.469.2019.2.AC;
• z dnia 13.12.2019 r., sygn. 0113-KDIPT2- 3.4011.487.2019.3.GG;
• z dnia 11 marca 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.696.2019.2.JM;
• z dnia 5 maja 2020 r., sygn. 0115-KDIT1.4011.63.2020.2.MN;
• z dnia 7 września 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011 465.2020.2.GG
• z dnia 23 listopada 2020 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.597.2020.2.HD.

Jeżeli chodzi o przyporządkowanie konkretnej wartości wydatków do konkretnego prawa własności intelektualnej, to ciężko jest Wnioskodawcy jednoznacznie wyjaśnić to w niniejszej odpowiedzi, bez podania konkretnych kwotowych przykładów. Niemniej jednak, każdy ze wskazanych kosztów jest/może być w przyszłości bezpośrednio związany w całości lub w części z konkretnym wytwarzanym (lub ulepszanym/rozwijanym) i komercjalizowanym prawem do programu komputerowego.

Zakres w jakim są one wykorzystywane do prac rozwojowych Wnioskodawca ustala na podstawie wskazanej wcześniej we wniosku osobnej ewidencji wewnętrznej prowadzonej na bieżąco (przy uwzględnieniu zastosowanej odpowiedniej proporcji odnoszącej się do czasu świadczenia usług, poświęconego na wytworzenie danego programu komputerowego w danym miesiącu).

W ten sposób na bieżąco dokonuję określenia jaka część danego wydatku w danym miesiącu ma związek z pracami rozwojowymi (i dalej z konkretnym wytwarzanym prawem do programu komputerowego), a jaka jego część służy do pozostałych celów (tj. usług niezaliczanych do tzw. ulgi IP Box - bieżącej działalności programistycznej).

Oczywiście o ile dany koszt zostanie faktycznie poniesiony, nie musi on być związany z każdym wytwarzanym prawem własności intelektualnej, dodatkowo może on być też wykorzystywany w pozostałej działalności Wnioskodawcy (nie zaliczanej do tzw. ulgi IP Box - np. do opisywanej wyżej bieżącej działalności programistycznej). Przykładowo i całkiem hipotetycznie, dla zobrazowania sytuacji: przy pracach nad programem komputerowym numer 1 (KPWI 1/2021), może okazać się niezbędny dostęp do konkretnego oprogramowania, ale dostęp ten nie będzie wykorzystywany przy pracach nad programem numer 2, a jednocześnie będzie niejako przy okazji również wykorzystywany w pozostałej bieżącej działalności programistycznej. W takim wypadku, aby poprawnie zakwalifikować dany koszt do tzw. ulgi IP Box, Wnioskodawca jest zmuszony do dokonywania (I) funkcjonalnego (są one alokowane do tego programu, do wytworzenia którego posłużyły) oraz (II) czasowego wydzielenia tych kosztów według opisanej we wniosku proporcji.

Zatem po dokonaniu funkcjonalnego podziału zakres w jakim są one wykorzystywane do prac rozwojowych (i dalej przypisanie ich do konkretnego wytworzonego prawa autorskiego) jest możliwy do ustalenia na podstawie wskazanej powyżej ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę (przy uwzględnieniu proporcji czasowej). W ten sposób dokonuje Wnioskodawca określenia jaka część wydatku w danym miesiącu ma związek z pracami rozwojowymi i w takiej proporcji alokuję opisywane koszty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38, w zw. art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT?
2. Czy wskazane przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskiwane w ramach opisanego we Wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z treścią art. 33 ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy Podatnik przyjmuje prawidłową metodologię w zakresie obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT, w szczególności czy wskazane we wniosku koszty (m.in. wydatki na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego; wydatki na nabycie sprzętu komputerowego (np. komputera, dysku twardego, klawiatury czy myszki]; wydatki na zakup tzw. usług w chmurze obliczeniowej [np. hostingu, przestrzeni dyskowej, dzierżawy mocy obliczeniowej czy serwera]; wydatki na zakup materiałów szkoleniowych oraz na pokrycie kosztów uczestnictwa w specjalistycznych konferencjach; wydatki na uzyskanie dostępu do usług telekomunikacyjnych - w tym sieci GSM i Internetu; oraz wydatki na pokrycie kosztów dojazdu do uzgodnionego z Usługobiorcą miejsca spotkania, miejsca świadczenia usług albo do miejsca przechowywania dokumentacji projektowej (w tym koszty utrzymania i eksploatacji samochodu osobowego)), o ile zostaną faktycznie poniesione, mogą zostać zakwalifikowane w całości lub odpowiedniej proporcji do uznania za składniki wzoru oznaczonego literą „a", tj. „prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej”?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38, w zw. art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania ze wskazanej w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego preferencji podatkowej jest wymóg prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zgodnie z treścią art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT - działalność badawczo-rozwojowa, to „(`(...)`) działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań".

W kontekście wskazanej definicji istotne są opublikowane przez Ministerstwo Finansów Objaśnienia IP BOX, w których stwierdzone zostało, że „Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub" wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe (…)- i taki właśnie przypadek właśnie występuje zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionej przez niego sytuacji, obejmując prace rozwojowe.

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT za prace rozwojowe uznaje się: „prace rozwojowe rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce".

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: „Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. ”.

Wykonywane przez Wnioskodawcę prace, o których mowa w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, spełniają przesłanki wskazane w przytoczonej powyżej definicji działalności rozwojowej. W jej myśl za prace rozwojowe uznane powinny być m.in. wszelkie prace wykorzystujące dostępną wiedzę i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów lub procesów.

W praktyce na co dzień Wnioskodawca musi (i będzie musiał w przyszłości) od 2021 r. w drodze doświadczeń oraz testów zdobywać, poszerzać i łączyć wiedzę z nauk podstawowych (takich jak m.in. matematyka czy statystyka) jak i stosowanych (np. informatyka), tak aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego modułów czy całego oprogramowania.

W oczach Wnioskodawcy opisane we wniosku czynności i prace, które polegają m.in. na projektowaniu, opracowywaniu innowacyjnych rozwiązań i tworzeniu algorytmu mieszczą się w zakresie tak ujmowanej działalności rozwojowej. Celem wskazanych prac jest (i będzie w przyszłości) tworzenie nowych lub modyfikowanie istniejących już modułów w ramach prowadzonych Projektów. Wytworzenie nowego kodu wpływa (i wpływać będzie w przyszłości) znacząco na ilość i jakość funkcji opracowywanych w ramach każdego Projektu rozwiązań finalnych. Prace nad tymi modułami oraz nad nowym oprogramowaniem, stanowią istotny obszar działalności Wnioskodawcy, co znajduje odzwierciedlenie w wyodrębnieniu ewidencji na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej (wskazanej w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego).

Co więcej, z przytoczonych definicji wynika, że wskazana w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego działalność Wnioskodawcy spełnia jednocześnie przesłanki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, ponieważ:

• ma charakter twórczy - w związku z tym, iż większa część opisanej we wniosku działalności Wnioskodawcy jest nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru, przedmiotowe wyniki prac spełniają bez wątpienia tę przesłankę;
• jest podejmowana w systematyczny sposób - w opublikowanych przez Ministerstwo Finansów Objaśnieniach IP BOX, znalazły się wytyczne dotyczące tego warunku, zgodnie z którymi „Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany(…)" W związku z tym, iż opisane działania są i będą stałym elementem prac Wnioskodawcy, nie są one incydentalne ani jednorazowe, a przed przystąpieniem do każdego takiego działania Wnioskodawcy ustala plan i harmonogram prac, czas trwania danego projektu oraz regularnie i na bieżąco rejestruje zarówno przebieg prac, jak i ich wynik oraz inne aspekty wskazane w wymienionej w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego ewidencji, należy uznać, iż wskazana działalność jest prowadzona w sposób zaplanowany i systematyczny spełniając wskazaną przesłankę;
• ma określony cel - jako nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Tworzenie autorskich programów komputerowych przez wnioskodawcę w ramach podejmowanych w danym Projekcie działań ma na celu wytworzenie nowych koncepcji, które w oczywisty przyczyniają się do wzbogacenia istniejącej wiedzy czy tworzenia nowych zastosowań, spełniając i tę przesłankę.

Zdaniem Wnioskodawcy, programy/moduły, które wytwarza od 2021 r. (i będzie wytwarzał w przyszłości), bez wątpienia stanowią ulepszenia istniejącego oprogramowania lub zwiększają liczbę funkcji jakie ono pełni. W niektórych przypadkach nowe oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę umożliwia wykonanie konkretnych analiz lub czynności w trakcie procesów rozwojowych dotyczących danego Projektu. Także finalny produkt (po realizacji każdego projektu) u Usługobiorcy - jako całość w skład której może wchodzić tworzone przez Wnioskodawcy oprogramowanie jest sam w sobie produktem innowacyjnym, praktycznie jedynym w swoim rodzaju oferującym konkretne funkcjonalności przy zachowaniu określonego poziomu bezpieczeństwa.

Tak więc twórcze działania podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach Projektów spełniają przesłanki działalności badawczo-rozwojowej określonej w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT. Jako, że efektem tych działań jest kod źródłowy programu komputerowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca wytwarza jednocześnie chronione prawa własności intelektualnej.

Z wymienionych wyżej powodów należy zatem uznać, że prace wykonywane w przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w myśl art. 5a pkt 38 w zw. art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT. Dlatego też autorskie oprogramowanie, o którym mowa w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38, w zw. art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT.

Przyjęcie takiego stanowiska potwierdzają wydane w ostatnim czasie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacje indywidualne, m.in.:

• z dnia 17 czerwca 2020 r., sygn. 0115- KDIT3.4011.244.2020.1.PS;
• z dnia 11 marca 2020 r., sygn. akt 0114-KDIP3-2.4011.696.2019.2.JM;
• z dnia 2 kwietnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL3-3.4011.1.2019.2.AA;
• z dnia 4 lipca 2019 r., sygn. akt 0113-KDIPT2- 1.4011.243.2019.1.BO.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane przez niego, kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskiwane w ramach opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z początkiem roku 2019, weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie Ustawy o PIT, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw, która wprowadziła korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. „IP BOX”).

Omawiane rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, czy właśnie autorskie prawo do programu komputerowego (dalej także: „kwalifikowane prawa własności intelektualnej” lub „kwalifikowane IP”).

Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT w aktualnym brzmieniu, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W opublikowanych przez Ministerstwo Finansów Objaśnieniach IP BOX, można znaleźć wytyczne na temat dochodu objętego wskazaną preferencją.

Zgodnie z ich treścią: „Dochodem z kwalifikowanego IP zgodnie z (`(...)`) art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

• z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP,
• ze sprzedaży kwalifikowanego IP,
• z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
• z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu".

Zgodnie zaś z treścią art. 30ca ust. 7 pkt 3 Ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z opisywanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP (zgodnie z art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy o PIT). Zatem o ile stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pierwszego z postawionych w niniejszym wniosku pytań jest prawidłowe, ten warunek jest spełniony przez Wnioskodawcę.

Co więcej, zgodnie z art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT „Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a + b) * 1,3]/[a + b +c + d] ,

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3;

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.".

Zgodnie zaś z treścią art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT „Do kosztów, o których mowa w ust. 4 nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami". W myśl art. 30ca ust. 6 Ustawy o PIT „W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.".

W ww. Objaśnieniach IP BOX, znaleźć można szczegółowe uzasadnienie takiego ujęcia podejścia do aspektu kosztowego. Zgodnie z ww. objaśnieniami „Z powyższego wzoru wynika, że im więcej procesów związanych z innowacjami podatnik będzie przeprowadzał we własnym zakresie lub zlecał podmiotom niepowiązanym, tym większy będzie kwalifikowany dochód podlegający opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką, ponieważ wskaźnik będzie bliższy wartości 1 (kończąc na 1 przy najwyższej wartości wskaźnika). Wynika to z podejścia wymaganego przez OECD, zgodnie z którym dochody związane z kwalifikowanym IP mogą być korzystnie opodatkowane jedynie w takim zakresie, w jakim konkretne kwalifikowane IP przynoszące przychód jest efektem prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez danego podatnika (zob. między innymi akapit nr 29 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5), czyli prac, które wymagają poniesienia kwalifikowanych kosztów uwzględnionych we wskaźniku nexus.”

Mając na uwadze powyższe można stwierdzić, iż preferencyjne opodatkowanie jest możliwe do zastosowania tylko w sytuacji, gdy Wnioskodawca ponosi jakiekolwiek koszty, które są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (w roku jego wytworzenia). Analizując to stwierdzenie w kontekście zaprezentowanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy wskazać, że Wnioskodawca ponosił w 2021 r. (oraz będzie przynosił w przyszłości) koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT.

Powyższe koszty przypadają w całości na jedno lub określonej proporcji na każde wytworzone przez niego kwalifikowane prawo własności intelektualnej W tym miejscu należy zaznaczyć, że prawidłowej kwalifikacji wskazanych kosztów dotyczy kolejne przedstawione we wniosku pytanie.

Podkreślenia wymaga również fakt, iż w ramach świadczonych usług Wnioskodawca wytwarza program komputerowy (lub programy), a w ramach zawartej umowy sprzedaje (komercjalizuje) prawo do mego (nich). Jednocześnie należy przypomnieć, że przepisy ustaw podatkowych nie zawierają definicji terminu „program komputerowy". Bezpośrednio takiej definicji nie przedstawia również Ustawa o prawie autorskim. Przewiduje ona jednak przepisy szczególne dotyczące „programów komputerowych" (zob. art. 74 i nast. tejże ustawy). Przepisy te wzorowane są na Dyrektywie Rady z 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych 91/250/EWG zastąpionej później przez Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych.

W świetle wspomnianej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych programem komputerowym będzie więc zestaw instrukcji adresowany do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania odpowiednich wyników czy realizacji odpowiednich celów Zatem utwory, tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę, stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych Zgodnie z wykładnią celowościową i funkcjonalną (zob. także Raport OECD BEPS Plan Działania nr 5), mogą być uznane za kwalifikowane IP w świetle wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT, jako autorskie prawa do programu komputerowego, jeśli ich wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jako, że finalny efekt prac Wnioskodawcy to kod źródłowy programu komputerowego, w myśl powyższego należy uznać, że wytwarza on chronione prawa własności intelektualnej.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy, działalność wykonywana przez niego spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, dlatego też można uznać, że wytwarza on kwalifikowane IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT (tj. autorskie prawo do programu komputerowego).

Na podstawie ww. umowy Wnioskodawca wykonuje usługę informatyczną (programistyczną), a wszelkie wytworzone prawa własności intelektualnej są przekazywane na rzecz Usługobiorcy, za ustaloną opłatą (określoną w zawartej umowie i zależną od czasu pracy niezbędnego do opracowania danego utworu). Tak więc w tym przypadku następuje także faktyczne skomercjalizowanie wytworzonych przez niego kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Główną usługą jaką wykonuje Wnioskodawca na rzecz Usługobiorcy są prace w ramach ww. projektów, których efektem finalnym jest kod źródłowy programu komputerowego. o więcej, jest to zasadniczo oprogramowanie pisane na zamówienie spełniające specyficzne wymagania klienta i nie istnieje inne podobne tak aby można było na jego podstawie wycenić odmiennie wartość praw własności intelektualnej związanej z tym oprogramowaniem.

Dochodem z kwalifikowanego IP z programu komputerowego jest w tym przypadku obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Odpowiednie zasady dokonywania rozliczeń między Wnioskodawcą a Usługobiorcą wskazane zostały w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zatem spełniając warunki formalne związane z prowadzeniem na bieżąco odrębnej ewidencji księgowej (art. 30cb Ustawy o PIT) i w związku z tym, że:

1. efektem prac Wnioskodawcy są utwory objęte kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, spełniające wymogi art. 30ca Ustawy o PIT;
2. następuje przekazanie konkretnemu Usługobiorcy praw własności intelektualnej, za co jest pobierane wynagrodzenie;
3. Wnioskodawca ponosi koszty, które są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej

- Wnioskodawca ma prawo rozliczać się na podstawie art. 30ca Ustawy o PIT (w zeznaniu rocznym za 2021 rok oraz lata kolejne), korzystając z preferencyjnej stawki podatkowej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskiwane w ramach opisanego we Wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przyjęcie takiego stanowiska potwierdzają wydane w ostatnim czasie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacje indywidualne m.in.

• z dnia 10 lipca 2019 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.231.2019.2.ES;
• z dnia 1 sierpnia 2019 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.242.2019.3.MR;
• z dnia 27 września 2019 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.410.2019.3.AC;
• z dnia 23 kwietnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.78.2020.2. JK3.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjmuje on prawidłową metodologię w zakresie obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT, w szczególności poprzez uznanie, że wskazane we wniosku koszty (m.in. wydatki na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego; wydatki na nabycie sprzętu komputerowego [np. komputera, dysku twardego, klawiatury czy myszki]; wydatki na zakup tzw. usług w chmurze obliczeniowej [np.: hostingu, przestrzeni dyskowej, dzierżawy mocy obliczeniowej czy serwera]; wydatki na zakup materiałów szkoleniowych oraz na pokrycie kosztów uczestnictwa w specjalistycznych konferencjach; wydatki na uzyskanie dostępu do usług telekomunikacyjnych - w tym sieci GSM i Internetu; oraz wydatki na pokrycie kosztów dojazdu do uzgodnionego z Usługobiorcą miejsca spotkania, miejsca świadczenia usług albo do miejsca przechowywania dokumentacji projektowej [w tym koszty utrzymania i eksploatacji samochodu osobowego]), o ile zostaną faktycznie poniesione, mogą zostać zakwalifikowane w całości lub odpowiedniej proporcji do uznania za składniki wzoru oznaczonego literą „a", tj. „prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej".

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania".

Zatem jeżeli wyrażone wcześniej stanowiska Wnioskodawcy (pytania 1 i 2) są prawidłowe, to do wskazanego w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego kwalifikowanego dochodu można zastosować 5% stawkę PIT.

Jak zostało wcześniej ustalone, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT „Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a + b) • 1,3]/[a + b + c + d]

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo rozwojową związaną kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3;

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ".

Zgodnie zaś z treścią art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT „Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami". W myśl art. 30ca ust. 6 Ustawy o PIT. W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1."

Mając na uwadze wskazane wyżej przepisy należy uznać, że jeżeli przedstawione we wcześniejszych pytaniach postawionych we wniosku (pytanie 1 i 2) stanowisko Wnioskodawcy okaże się prawidłowe, to w celu ustalenia prawidłowej podstawy opodatkowania musi on prawidłowo obliczyć wskazany w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wskaźnik.

Wnioskodawca uważa, że dla potrzeb ustalania kosztów faktycznie poniesionych na bezpośrednio prowadzoną działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (a dokładniej autorskim prawem do programu komputerowego) we wzorze podanym w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT oznaczonym literą „a” może/będzie mógł uwzględnić m.in. wydatki na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego; wydatki na nabycie sprzętu komputerowego [np. komputera, dysku twardego, klawiatury czy myszki]; wydatki na zakup tzw. usług w chmurze obliczeniowej [np. hostingu, przestrzeni dyskowej, dzierżawy mocy obliczeniowej czy serwera]; wydatki na zakup materiałów szkoleniowych oraz na pokrycie kosztów uczestnictwa w specjalistycznych konferencjach; wydatki na uzyskanie dostępu do usług telekomunikacyjnych - w tym sieci GSM i Internetu; oraz wydatki na pokrycie kosztów dojazdu do uzgodnionego z Usługobiorcą miejsca spotkania, miejsca świadczenia usług albo do miejsca przechowywania dokumentacji projektowej [w tym koszty utrzymania i eksploatacji samochodu osobowego], jako kwalifikowane koszty związane bezpośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową (przypadające w całości lub odpowiedniej proporcji - wskazanej w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego - na prace rozwojowe i w dalszym etapie na każde wytwarzane kwalifikowane prawo własności intelektualnej).

W przeciwieństwie do liter b, c czy d ze wskazanego w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT wzoru, kosztowa pozycja oznaczona lit. a odnosi się do takiej aktywności Podatnika, która dotyczy prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Nie dotyczy ona nabycia kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale przede wszystkim dotyczy wszelkich działań i kosztów, jakie podatnik wykonuje i ponosi w ramach działalności badawczo-rozwojowej nastawionej na stworzenie przedmiotowego prawa. Mają one na celu udoskonalenie projektowanych rozwiązań czy ich dostosowanie do oczekiwań potencjalnych klientów. Aktywność ta może powodować powstanie po stronie podatnika kosztów, które należy zakwalifikować jako te poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Za kwalifikacją przedmiotowych wydatków jako kosztu faktycznie poniesionego przez Wnioskodawcę na prowadzoną przez niego działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a z ww. wzoru) przemawia fakt, że przedmiotowe koszty dotyczą bezpośrednio nabycia oprogramowania, usług, dostępu sprzętu lub uzyskania odpowiedniej wiedzy i umiejętności, co umożliwia (lub może umożliwiać w przyszłości) prowadzenie prac badawczo-rozwojowych wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku.

Każdy z ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków, opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma lub będzie miał w przyszłości bezpośredni związek z jego codzienną pracą i wykonywanymi zadaniami, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia innowacyjnej działalności wskazanego rodzaju.

W szczególności Wnioskodawca musi/będzie musiał w przyszłości, w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, ponosić wydatki na zakup sprzętu czy oprogramowania, które są/będą mu niezbędne do faktycznego wykonywania czynności programowania oraz wydatki na stałe podnoszenie poziomu swojej wiedzy i umiejętności - bez których poprawne wykonanie prac rozwojowych nie byłoby faktycznie możliwe. Do wykonywania opisywanych czynności w ramach projektów niezbędny Wnioskodawcy może okazać się również zakup tzw. usług w chmurze obliczeniowej w postaci np. hostingu, przestrzeni dyskowej, czy serwera. Realizując wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego innowacyjne projekty, kluczowym dla Wnioskodawcy może okazać się także udział w specjalistycznych konferencjach czy zakup materiałów edukacyjnych, a nabyta w ten sposób wiedza będzie mogła zostać następnie wykorzystana w działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca mógłby nie być też w stanie prowadzić, wskazanej w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, działalności badawczo-rozwojowej bez dostępu do podstawowych usług telekomunikacyjnych (jak dostęp do Internetu czy sieci GSM) - a także nie mógłby bez tego skomercjalizować wytworzonych programów komputerowych na rzecz Usługobiorcy. Wnioskodawca ponosi/może być zmuszony do ponoszenia również wydatków na pokrycie kosztów dojazdu do uzgodnionego z Usługobiorcą miejsca spotkania, miejsca świadczenia usług albo do miejsca przechowywania dokumentacji projektowej (w tym koszty utrzymania i eksploatacji samochodu osobowego) - tego typu wydatki są niezbędne aby móc świadczyć usługi w ramach wskazanej współpracy - w szczególności aby móc dojechać do miejsca świadczenia usług czy przechowywania dokumentacji projektowej, gdzie może/będzie mógł korzystać z pełnego dostępu do danych niezbędnych (niezbędnych na konkretnych etapach jego pracy twórczej) do stworzenia autorskich praw do programów komputerowych w ramach opisywanych we wniosku prac rozwojowych. Zdalny dostęp do całego zbioru danych nie jest możliwy ze względu na wrażliwość tych danych.

Dodatkowo wydatki te umożliwiają dojazd na spotkania, w trakcie których wraz z Usługobiorcą (czy jego przedstawicielami) Wnioskodawca analizuje i tworzy nowe hipotezy badawcze (wykorzystywane później w działalności B+R).

W związku z powyższym należy uznać, że wydatki te stanowią koszty faktycznie ponoszone na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (autorskim prawem do programu komputerowego) - we wskazanej w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego proporcji. Bez poniesienia wskazanych wydatków prowadzona przez Wnioskodawcę działalność nie przynosiłaby rezultatu, nie mógłby być stworzony program komputerowy (lub programy), a następnie nie mógłby być on komercyjnie wykorzystywany (w zakresie wskazanym w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT) - lub byłoby to znacznie utrudnione.

Pozostałe pozycje ze wzoru podanego w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT oznaczone literami b, c i d, nie znajdą zastosowania w opisywanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, ponieważ dotyczą one kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę na nabycie wyników prac badawczo rozwojowych lub kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie będzie miało miejsca. W przypadku ponoszenia przez Wnioskodawcę wyłącznie kosztów wskazanych powyżej wymienione w ww. wzorze litery b, c oraz d osiągną wartość „0".

Zatem wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będzie w omawianym przypadku wynosiła będzie iloczyn dochodu z osiągniętego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz wskaźnika obliczonego według wzoru, który ostatecznie przyjmie następującą postać: ,,[a*1,3] / [a]".

Tak określona wartość przy zakwalifikowaniu wskazanych kosztów do składnika wzoru oznaczonego literą „a” będzie większa od 1, zatem zgodnie z treścią art. 30ca ust. 6 Ustawy o PIT będzie ona finalnie wynosiła 1. To spowoduje, że podstawę opodatkowania w omawianym przypadku stanowić będzie suma dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Jeżeli chodzi o przyporządkowanie konkretnej wartości wydatków do konkretnego prawa własności intelektualnej, to Wnioskodawca dokonuje tego na podstawie prowadzonej przez niego ewidencji (prowadzonej na bieżąco). Zakres ten jest ustalany zasadniczo przy uwzględnieniu odpowiedniej proporcji odnoszącej się do czasu świadczenia usług, poświęconego na wytworzenie danego programu komputerowego w danym miesiącu.

W ten sposób na bieżąco Wnioskodawca dokonuje określenia jaka część danego wydatku w danym miesiącu ma związek z pracami rozwojowymi (i dalej z każdym konkretnym wytwarzanym prawem do programu komputerowego), a jaka jego część służy do pozostałych celów (tj. usług niezaliczanych do tzw. ulgi IP Box).

Nie każdy z wymienionych kosztów jest powiązany z każdym tworzonym przez niego prawem do programu komputerowego, w związku z tym Wnioskodawca musi uwzględnić przy podziale kosztów kryterium funkcjonalne tj. kryterium bezpośredniego związku danego wydatku z wytworzeniem danego prawa własności intelektualnej) - co zostało opisane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jest to jedyny rzeczywiście miarodajny i poprawny sposób przyporządkowania konkretnej wartości danych kosztów, o których mowa we Wniosku do wytworzenia, ulepszenia, czy rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania. Ten sposób powiązania konkretnych kosztów z wytworzeniem oprogramowania można określić jako klucz bezpośredniego związku i czasu, ponieważ wiążę on konkretny koszt z programem do którego wytworzenia był on niezbędny (a proporcja czasowa odnosi się do nakładu czasu spędzonego na wytworzenie danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej). Ma on zastosowanie do wszystkich wymienionych przeze Wnioskodawcę w tym pytaniu kosztów, o ile nie są one bezpośrednio związane z wytworzeniem tylko jednego programu komputerowego. Wnioskodawca nie zna innego, sposobu określania proporcji w jakiej dany koszt przypadał na dany wytwarzany przez niego program, jest to jego zdaniem najdokładniejszy sposób, który najbardziej obrazuje istniejące powiązania.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że Wnioskodawca przyjmuje prawidłową metodologię w zakresie obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT, w szczególności poprzez uznanie, że wskazane we wniosku koszty (m.in. wydatki na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego; wydatki na nabycie sprzętu komputerowego [np. komputera, dysku twardego, klawiatury czy myszki]; wydatki na zakup tzw. usług w chmurze obliczeniowej [np. hostingu, przestrzeni dyskowej, dzierżawy mocy obliczeniowej czy serwera]; wydatki na zakup materiałów szkoleniowych oraz a pokrycie kosztów uczestnictwa w specjalistycznych konferencjach; wydatki na uzyskanie dostępu do usług telekomunikacyjnych - w tym sieci GSM i Internetu; oraz wydatki na pokrycie kosztów dojazdu do uzgodnionego z Usługobiorcą miejsca spotkania, miejsca świadczenia usług albo do miejsca przechowywania dokumentacji projektowej [w tym koszty utrzymania i eksploatacji samochodu osobowego]), o ile zostaną faktycznie poniesione, mogą zostać zakwalifikowane w całości lub odpowiedniej proporcji do uznania za składniki wzoru oznaczonego literą „a", tj. „prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej”.

Przyjęcie takiego stanowiska potwierdzają wydane w ostatnim czasie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej podobne interpretacje indywidualne m.in.

• z dnia 29 listopada 2019 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.469.2019.2.AC;
• z dnia 13 grudnia 2019 r., sygn. 0113-KDIPT2 3.4011.487.2019.3.GG,
• z dnia 11 marca 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.696.2019.2.JM;
• z dnia 5 maja 2020 r., sygn. 0115-KDIT1 4011.63.2020.2.MN;
• z dnia 7 września 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.465.2020.2.GG;
• z dnia 23 listopada 2020 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.597.2020.2.HD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 ze zm.),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85): badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu

prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 2017 r. w sposób ciągły w praktyce świadczy usługi konsultingowe z zakresu programowania aplikacji (…).

Zakresem niniejszego wniosku objęte są usługi świadczone przez Wnioskodawcę od 2021 r. Podstawę świadczenia wspomnianych powyżej usług stanowi zawarta z Usługobiorcą umowa prawa cywilnego. Przedmiotowe usługi związane są z projektami wewnętrznymi przygotowywanymi wyłącznie na potrzeby Usługobiorcy (dalej łącznie: „Projekty", lub każdy z osobna: „Projekt”). Projekty dotyczą stworzenia nowego, autorskiego oprogramowania działającego osobno lub współdziałającego i komunikującego się z oprogramowaniem zaimplementowanym już wcześniej przez Usługobiorcę.

Prowadzone od 2021 r. przez Wnioskodawcę prace rozwojowe są wykonywane w sposób zaplanowany, zorganizowany, systematyczny i ciągły przy użyciu odpowiedniego zaplecza sprzętowego - taki stan będzie również kontynuowany w przyszłości. Ze względu na istotę każdego Projektu, koncentrują się one wokół zwiększania zasobów posiadanej wiedzy oraz jej wykorzystywania w praktyce do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności dostarczanych przez Wnioskodawcę Usługobiorcy rozwiązań. Prace rozwojowe, co do zasady, bazują na autorskich pomysłach Wnioskodawcy wykonywanych w określonym celu - przy uwzględnieniu jedynie ogólnych wytycznych Usługobiorcy co do danej funkcjonalności czy całego oprogramowania. Prace takie obejmują przykładowo stworzenie projektu rozwiązania (zaprojektowanie algorytmu) przeprowadzenie testów, a także czynności programistyczne takie jak autorskie tworzenie kodu źródłowego oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Wskazane prace charakteryzują się wysoką niepowtarzalnością, indywidualnością oraz oryginalnością (nie stanowią rutynowych zmian dokonywanych okresowo w funkcjonującym już systemie tzw. czynności utrzymania). Autorskie oprogramowanie tworzone i ewentualnie modyfikowane przez Wnioskodawcę w ramach Projektów, stanowi utwór/utwory podlegający/podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim (art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm., dalej: „ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”)). Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm., dalej: „ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”). Dotyczy to zarówno oprogramowania opisanego powyżej jako całkowicie nowe, jak i ulepszone o nową funkcjonalność.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje/będzie obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w sposób nie rutynowy i kreatywny, nie jest to działalność obejmująca proste usuwanie błędów w oprogramowaniu. Działania Wnioskodawcy polegają na rozwoju/ulepszaniu oprogramowania zmierzają zdecydowanie do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując - podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie, części Oprogramowania) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;
2. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie/część oprogramowania w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie/część oprogramowania stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;
4. Wnioskodawca dokonuje odpłatnego przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do wytworzonego, rozwijanego i ulepszanego oprogramowania.
5. Wnioskodawca prowadzi „na bieżąco”( i będzie wykazywał na bieżąco w przyszłości) i „od początku” (tj. od 2021 r. realizacji działalności opisanej we wniosku zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP) odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca najpierw wytworzy oprogramowanie komputerowe, następnie sprzeda prawa autorskie na rzecz Zamawiającego, który w następnej kolejności udostępni to oprogramowanie komputerowe Wnioskodawcy w celu jego rozwinięcia lub ulepszenia lub Wnioskodawca będzie dokonywał ww. modyfikacji tego oprogramowania na zlecenie Zamawiającego (wytworzonego przez innego programistę), to dojdzie do ulepszenia „przedmiotu cudzej własności”, ponieważ Wnioskodawca przed rozwinięciem wyzbywa się prawa własności do oprogramowania, które sam wytworzył lub dokona ww. modyfikacji oprogramowania, którego uprzednio nie wytworzył.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem „cudzego” IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem „całego IP” (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Reasumując powyższe – autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane/ulepszane/rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% do dochodów (strat) uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy PIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Tym samym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać w zeznaniu rocznym za 2021 r. i lata kolejne (przy założeniu, że jego sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według 5% stawki podatku dochodowego.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Do powołanej w zdaniu poprzednim regulacji odwołuje się również art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy.

W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Co do kosztów uzyskania przychodów to należy wskazać, że muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, kosztami uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania będą wszelkie koszty poniesione w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, tj. koszty poniesione na:

1. wydatków na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego;
2. wydatków na nabycie sprzętu komputerowego (komputera, dysku twardego, klawiatury czy myszki);
3. wydatków na zakup tzw. usług w chmurze obliczeniowej (w tym np. hostingu, przestrzeni dyskowej, dzierżawy mocy obliczeniowej czy serwera);
4. wydatków na zakup materiałów szkoleniowych oraz na pokrycie kosztów uczestnictwa w specjalistycznych konferencjach;
5. wydatków na uzyskanie dostępu do usług telekomunikacyjnych - w tym sieci GSM i Internetu;
6. wydatków na pokrycie kosztów dojazdu do uzgodnionego z Usługobiorcą miejsca spotkania, miejsca świadczenia usług albo do miejsca przechowywania dokumentacji projektowej (w tym kosztów utrzymania i eksploatacji samochodu osobowego).

Ponadto należy także podkreślić, że objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim: jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, Wnioskodawca może przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Podsumowując wydatki ponoszone/będą ponoszone przez Wnioskodawcę na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego, na nabycie sprzętu komputerowego (komputera, dysku twardego, klawiatury czy myszki),na zakup tzw. usług w chmurze obliczeniowej (w tym np. hostingu, przestrzeni dyskowej, dzierżawy mocy obliczeniowej czy serwera), na zakup materiałów szkoleniowych oraz na pokrycie kosztów uczestnictwa w specjalistycznych konferencjach; na uzyskanie dostępu do usług telekomunikacyjnych - w tym sieci GSM i Internetu; na pokrycie kosztów dojazdu do uzgodnionego z Usługobiorcą miejsca spotkania, miejsca świadczenia usług albo do miejsca przechowywania dokumentacji projektowej (w tym kosztów utrzymania i eksploatacji samochodu osobowego), które Wnioskodawca ponosi/będzie ponosił w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu właściwej proporcji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kolejnym krokiem jest wyliczenie wskaźnika nexus.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że wydatki wskazane we wniosku przez Wnioskodawcę na: nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego, na nabycie sprzętu komputerowego (komputera, dysku twardego, klawiatury czy myszki),na zakup tzw. usług w chmurze obliczeniowej (w tym np. hostingu, przestrzeni dyskowej, dzierżawy mocy obliczeniowej czy serwera), na zakup materiałów szkoleniowych oraz na pokrycie kosztów uczestnictwa w specjalistycznych konferencjach; na uzyskanie dostępu do usług telekomunikacyjnych - w tym sieci GSM i Internetu; na pokrycie kosztów dojazdu do uzgodnionego z Usługobiorcą miejsca spotkania, miejsca świadczenia usług albo do miejsca przechowywania dokumentacji projektowej, które Wnioskodawca ponosi/ będzie ponosił w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinny zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Należy dodać, że mimo uznania przez Organ za adekwatną, tj. znajdującą uzasadnienie w opisie sprawy, „proporcję” zaproponowaną przez Wnioskodawcę, nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę powołanych interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie maja możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W związku z uiszczeniem opłaty wyższej od należnej, poniesiona z tego tytułu nadpłata w kwocie 120 zł podlega zwrotowi zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) oraz z § 18 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 2010 r. w sprawie sposobu prowadzenia gospodarki finansowej jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych (Dz. U. z 2019 r. poz.1718). Opłata zostanie zwrócona, na rachunek bankowy wskazany we wniosku ORD - IN.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.