0114-KDIP3-1.4011.378.2021.2.AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 kwietnia 2021 r. (data wpływu 21 kwietnia 2021 r.) uzupełniony pismem z 24 czerwca 2021 r. (data wpływu 28 czerwca 2021 r) na wezwanie z 15 czerwca 2021 r, Nr 0114-KDIP3-1.4011.378.2021.1.AK o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych rozwiązania spółki cywilnej- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych rozwiązania spółki cywilnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 01.10.2002r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod nazwą (…) z siedzibą (…), o numerze NIP Spółki (…). Spółka prowadziła podatkową księgę przychodów i rozchodów, a podatek dochodowy Wnioskodawca opłacał według skali podatkowej. Dochody wspólników podlegające opodatkowaniu obliczone były zgodnie z wielkością udziałów każdego ze wspólników.

Udział Wnioskodawcy w zyskach i stratach wynosił 16,65 %. W 2002 r. w momencie założenia wyżej wymienionej spółki udziały Wnioskodawcy wniesione dla spółki wynosiły 3000 zł (trzy tysiące złotych) co stanowiło 16,65 % kapitału spółki.

W dniu 29.12.2017 r. po wystąpieniu ze Spółki w związku z przejściem na emeryturę dwóch wspólników, Wnioskodawcy udziały w zyskach i stratach spółki zwiększyły się i stanowiły 24 %. W dniu 29.12.2019r Wnioskodawca złożył pismo o wystąpienie ze spółki. Na Zgromadzeniu Wspólników w miesiącu XII 2019 r. podjęta została uchwała o wystąpieniu Wnioskodawcy ze spółki oraz o spłacie udziału w postaci środków pieniężnych w wysokości 230.000 zł (dwieście trzydzieści tysięcy zł.) wypłacanych w następujący sposób : 80.000 zł wypłacone w 2020 r., 80.000 zł wypłacone w 2021 r. i 70.000 zł wypłacone w 2022 r. W związku z wystąpieniem przez Wnioskodawcę ze spółki został sporządzony wykaz składników majątku spółki, wycena nieruchomości gruntowej zabudowanej oraz spis z natury towarów handlowych.

• Wartość majątku spółki wynosiła:

• nieruchomość zabudowana 552,450 zł (operat szacunkowy)

• towar handlowy według spisu z natury na 31.12.2019 r. 426,833 zł 80 gr

• łączna wartość majątku wyniosła 979,283 zł 80 gr

Suma przysługujących Wnioskodawcy należności pieniężnej z tytułu wystąpienia ze spółki została określona na podstawie art. 871 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. (Dz. U. z 2018r. poz. 1025. ze zm.) to jest 977.283 zł 80 gr x 24% = 235.028 zł 11 gr.

Przez cały okres gdy Wnioskodawca był wspólnikiem wyżej wymienionej spółki to jest od 01.10.2002 r do 31.12.2019 r. spółka osiągnęła dochody, które stosownie do udziałów przypadających na poszczególnych wspólników były opodatkowane. Dochody Wnioskodawcy wykazane w zeznaniach rocznych, na formularzach PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-36 w okresie prowadzania działalności w formie spółki cywilnej wynosiły 412.185 zł 56 gr.

Zeznania podatkowe oraz zapłata podatku dochodowego składane były przez Wnioskodawcę do Urzędu Skarbowego w (…) z podaniem numeru NIP Wnioskodawcy (…).

Pismem z 15 czerwca 2021 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Pismem z 24 czerwca 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek i wskazał:

Środki pieniężne otrzymane w związku z wystąpieniem ze Spółki cywilnej nie stanowią wypłaty przysługujących zysków z poprzednich lat obrachunkowych. Jak podano we wniosku z 15.04.2021 r. Spółka osiągała dochody, które były stosownie do udziałów wspólników, opodatkowane w postaci zaliczek miesięcznych oraz rozliczone w zeznaniach podatkowych PIT-36 za poszczególne lata.

Na podstawie art. 24 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na dzień wystąpienia wspólnika ze spółki sporządzono wykaz składników majątku spółki, który wynosił 979.283,80 zł. Zgodnie z art. 871 KC wypłaca się występującemu wspólnikowi w pieniądzu taką część wartości wspólnego majątku jaka odpowiada stosunkowi, w którym występujący wspólnik uczestniczył w zyskach spółki oraz wypłaca się w pieniądzu wartość jego wkładu oznaczoną w umowie spółki. W przypadku zwrotu wcześniej wniesionego wkładu wspólnik nie uzyskuje żadnych korzyści związanych ze statusem wspólnika, a odzyskuje jedynie środki, które wcześniej wniósł, kosztem utraty swoich praw i obowiązków.

W momencie otrzymania środków od Spółki Cywilnej nie miały do Wnioskodawcy zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wskazano w przedmiotowym wniosku dochody Wnioskodawcy były wykazywane na formularzach PIT-36, co oznacza, iż zastosowanie miał art. 27 ww. ustawy (Dz. U z 2019 r. poz.1387 ze zm.).

Wnioskodawca nie sformułował pytania podatkowego, jednak jego treść organ wywiódł z treści wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Intencją Wnioskodawcy jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy środki pieniężne otrzymane tytułem spłaty udziału Wnioskodawcy w spółce cywilnej w wysokości 80.000 zł w związku z wystąpieniem Wnioskodawcy ze spółki – nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy,

W związku z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki pieniężne otrzymane tytułem spłaty udziału Wnioskodawcy w spółce cywilnej w wysokości 80.000 zł – nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Uzasadnienie

U występującego ze spółki cywilnej wspólnika w chwili przekazania środków pieniężnych, powstaje przychód z działalności gospodarczej co jest uregulowane w art. 14 ust 2 pkt 16 updof. Natomiast art. 14 ust 3 pkt 11 wyżej wymienionej ustawy reguluje jaka część otrzymanych środków pieniężnych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Z podstawy opodatkowania należy wyłączyć taką wartość otrzymanych środków pieniężnych, która odpowiada uzyskanej przez wspólnika (przed wystąpieniem) nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, ustalonych stosowanie do jego udziału w zysku spółki cywilnej. Zgodnie z art. 24 ust 3c updof, dochodem podlegającym opodatkowaniu jest różnicy między wskazanym przychodem, ustalonym na podstawie art. 14 updof, a wydatkom na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w spółce.

Zdaniem Wnioskodawcy w jego sprawie w pełni ma zastosowanie art. 14 ust 3 pkt 11 updof., gdyż wypłacone środki pieniężne z tytułu wystąpienia ze spółki nie przekroczyły nadwyżki przychodów nad kosztami ich uzyskania w czasie prowadzenia działalności.:

• przychód podlegający opodatkowaniu w latach 2002-2019 = 412.185 zł 56 gr

• środki pieniężne otrzymane w miesiącu III 2020 r. tytułem spłaty udziałów 80.000 zł.

Jak wynika z przedstawionego wyliczenia suma otrzymanych środków pieniężnych z tytułu wystąpienia ze spółki Wnioskodawcy stanowi około 19,40% przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, w okresie prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy nie ma tu zastosowania art. 24 ust 3c updof, a podstawą prawną w ocenie Wnioskodawcy, uzasadniającą skorzystanie ze zwolnienia od podatku dochodowego jest art. 14 ust 3 pkt 11 updof. Spółka Wnioskodawcy prowadziła uproszczoną księgowość / KPIR / a dokonywane wpłaty nie podlegały ewidencjonowaniu, a więc dokumentami potwierdzającymi stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę są zeznania podatkowe PIT-36 za poszczególne lata podatkowe, składane do Urzędu Skarbowego w (…), co jest zgodne z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613 Ze zm.) w sprawie dopuszczenia dowodów, dotyczących sprawy Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740).

Zgodnie z art. 860 § 1 ww. ustawy, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług (art. 861 § 1 ustawy Kodeks cywilny).

W myśl natomiast art. 871 § 1 tej ustawy, wspólnikowi występującemu ze spółki zwraca się w naturze rzeczy, które wniósł do spółki do używania, oraz wypłaca się w pieniądzu wartość jego wkładu oznaczoną w umowie spółki, a w braku takiego oznaczenia – wartość, którą wkład ten miał w chwili wniesienia. Nie ulega zwrotowi wartość wkładu polegającego na świadczeniu usług albo na używaniu przez spółkę rzeczy należących do wspólnika.

Ponadto, wypłaca się występującemu wspólnikowi w pieniądzu taką część wartości wspólnego majątku pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, jaka odpowiada stosunkowi, w którym występujący wspólnik uczestniczył w zyskach spółki (art. 871 § 2 ustawy Kodeks cywilny).

W przypadku wystąpienia ze spółki cywilnej wspólnikowi przysługuje zatem prawo do zwrotu wartości wkładu oraz wartości majątku wypracowanego przez spółkę w części przypadającej na tego wspólnika.

Mając na uwadze powyższe, skutki podatkowe otrzymania przez Wnioskodawcę należności, o których mowa we wniosku, należy rozpatrywać w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczących Jego wystąpienia ze spółki niebędącej osobą prawną (spółki cywilnej).

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Z kolei zgodnie z art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w takiej spółce, tj. innej niż wskazana w art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Za spółkę niebędącą osobą prawną należy zatem uznać m.in. spółkę cywilną.

W związku z powyższym w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest spółka, tylko poszczególni wspólnicy. Zatem na nich, a nie na spółce, ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy , zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Pod pojęciem przychodu należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki.

Jednocześnie art. 14 ust. 3 pkt 11 tej ustawy stanowi, że do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie natomiast z art. 24 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną w przypadku otrzymania środków pieniężnych jest różnica między przychodem z tego tytułu, ustalonym zgodnie z art. 14, a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce.

Z przepisów tych wynika więc, że co do zasady środki pieniężne uzyskane z tytułu wystąpienia ze spółki niebędącej osobą prawną, stanowią przychód z działalności gospodarczej.

Celem ustalenia, jaka kategoria wydatków mieści się w zawartym w tym przepisie sformułowaniu: „wydatki na nabycie lub objęcie prawa do udziałów”, należy odwołać się do jego wykładni językowej. Według Słownika Języka Polskiego przez „wydatek: należy rozumieć sumę, która ma być wydana albo sumę wydaną na coś” (zob. Słownik Współczesnego Języka Polskiego pod. red. Bogusława Dunaja, Warszawa 1996, s. 1200).

Za wydatki na nabycie lub objęcie prawa do udziału w spółce osobowej, należy więc uznać faktycznie poniesione przez podatnika wydatki (fizycznie wydatkowane środki) w związku z objęciem tego prawa. W przypadku, gdy prawo do udziału w spółce nabywane jest w zamian za środki pieniężne, wydatkiem na nabycie tego prawa jest kwota faktycznie zapłacona za ten udział. Natomiast w przypadku, gdy ww. prawo nabywane jest w zamian za inne składniki majątku (wnoszone aportem), za wydatki na nabycie prawa do udziału w spółce osobowej, o których mowa w cytowanym wyżej art. 24 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać wydatki faktycznie poniesione na nabycie składników majątkowych wnoszonych aportem (tzw. ich wartość historyczną). Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z przepisów tych wynika więc, że środki pieniężne uzyskane z tytułu wystąpienia ze spółki osobowej, stanowią przychód z działalności gospodarczej.

Jednocześnie do przychodów tych nie zalicza się środków pieniężnych w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce oraz wydatki, które zgodnie z ustawą nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, że środki pieniężne otrzymane z tytułu wystąpienia ze spółki cywilnej, a więc niebędącej osobą prawną, będą dla Wnioskodawcy przychodem z działalności gospodarczej zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym. Przychód z tego tytułu powstanie w momencie wypłaty tych środków pieniężnych (tj. w dacie płatności poszczególnych rat).

W rozpatrywanej sprawie wyjaśnić należy, że spółka niebędąca osobą prawną jest transparentna podatkowo, co oznacza, że dochód osiągnięty przez tę spółkę opodatkowany jest na poziomie jej wspólników (proporcjonalnie do posiadanego przez nich udziału), nie zaś na poziomie samej spółki. Przychody i koszty uzyskania przychodów podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z udziału w spółce niebędącej osobą prawną powinny być przez niego uwzględniane na bieżąco przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy, a następnie – dla potrzeb rocznego rozliczenia podatku.

Tym samym, późniejsza wypłata zysku między wspólników jest podatkowo neutralna, ponieważ wspólnicy opodatkowują uzyskiwane dochody na bieżąco w trakcie roku podatkowego, w czasie gdy byli wspólnikami spółki. Aby zapobiec sytuacji, w której zysk taki, wypłacony wspólnikowi przy jego wystąpieniu ze spółki niebędącej osobą prawną, podlegałby (ze względu na cytowany wyżej zapis art. 14 ust. 2 pkt 16) opodatkowaniu podatkiem dochodowym po raz drugi, do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzono regulację art. 14 ust. 3 pkt 11. Na podstawie ww. przepisu środki pieniężne przekazane występującemu ze spółki niebędącej podatnikiem podatku dochodowego wspólnikowi jako równowartość przypadających na niego opodatkowanych wcześniej zysków spółki (o ile nie zostały one wcześniej wypłacone) nie mogą stanowić przychodu.

Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego wskazać należy, że środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawcę w związku z wystąpieniem ze spółki cywilnej, w części stanowiącej nadwyżkę ponad kwotę odpowiadającą uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, stanowią przychód z działalności gospodarczej.

Inaczej mówiąc z otrzymanej kwoty należy wyłączyć tę część otrzymanej przez wspólnika kwoty, która została już opodatkowana podatkiem dochodowym, a nie została wcześniej otrzymana przez wspólnika. Tak ustalona kwota stanowi przychód z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

Podstawową zasadą jest zatem reguła, zgodnie z którą za datę powstania przychodu uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Jest to jednak zasada ogólna, od której przewidziano wyjątki w art. 14 ust. 1e (dotycząca rozliczania usługi w okresach rozliczeniowych), art. 14 ust. 1h (dotycząca dostaw energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego) oraz art. 14 ust. 1i, zgodnie z którym w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W rozpatrywanej sprawie zastosowanie będzie znajdowała właśnie regulacja przewidziana w art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ogólna reguła dotycząca momentu powstania przychodu nie będzie miała zastosowania, bowiem w związku z otrzymaniem przez występującego wspólnika środków pieniężnych w związku z jego wystąpieniem ze spółki osobowej nie zachodzi żadna przesłanka wskazana w zasadzie ogólnej w art. 14 ust. 1c ustawy, tzn. nie ma miejsca wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego, czy wykonanie usługi ani częściowe wykonanie usługi.

W związku z tym, ponieważ zastosowania do stanu faktycznego nie znajdą również regulacje szczegółowe przewidziane w art. 14 ust. 1e oraz ust. 1h, należy odnieść się do przepisu art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W rezultacie, przychód podatkowy występującego wspólnika powinien zostać rozpoznany w momencie fizycznego otrzymania środków pieniężnych, bowiem za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. Tym samym określając moment uzyskania przychodu przez występującego wspólnika należy rozpoznawać przychód na zasadzie kasowej.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, środki pieniężne z tytułu wystąpienia ze Spółki będą wypłacane w ratach. W rezultacie, wypłacane Wnioskodawcy środki finansowe z tytułu wystąpienia ze Spółki, której był wspólnikiem, stanowią przychód z działalności gospodarczej każdorazowo w momencie wypłaty tych środków (poszczególnych rat). Skoro spłata udziału kapitałowego w Spółce będzie następowała w ratach, to zgodnie z kasową metodą rozpoznawania przychodu podatkowego występującego wspólnika, obowiązek podatkowy powinien zostać rozpoznany z momentem otrzymania każdej z poszczególnych rat.

Stosownie do treści wyżej cytowanego art. 24 ust. 3c ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną w przypadku otrzymania środków pieniężnych jest różnica między przychodem z tego tytułu, ustalonym zgodnie z art. 14, a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce.

Ustalony w powyższy sposób dochód będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w sposób właściwy dla źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, stosownie do wybranej przez wspólnika formy opodatkowania dochodów uzyskanych z tego źródła przychodów.

W opisanym stanie faktycznym, dochody Wnioskodawcy z tytułu wystąpienia ze spółki nieposiadającej osobowości prawnej, jako osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 27 cytowanej ustawy będą podlegały opodatkowaniu według przyjętej metody opodatkowania dochodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wystąpił ze spółki cywilnej na mocy uchwały podjętej w grudniu 2019 r., zgodnie z którą Wnioskodawcy będzie przysługiwać z tytułu wystąpienia ze spółki wynagrodzenie pieniężne w wysokości 230.000 zł. Wynagrodzenie pieniężne z tytułu wystąpienia ze spółki cywilnej będzie wypłacane na rzecz Wnioskodawcy w trzech ratach, w 2020, 2021, 2022 roku.

W świetle przedstawionych uregulowań prawnych należy stwierdzić, że środki pieniężne otrzymane z tytułu wystąpienia ze spółki cywilnej – na mocy art. 14 ust. 2 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym będą dla Wnioskodawcy przychodem z działalności gospodarczej. Jednak zgodnie z brzmieniem art. 14 ust. 3 pkt 11 ww. ustawy, nie będą one stanowiły przychodu w części, w jakiej odpowiadają równowartości nigdy jeszcze nie wypłaconych (w jakikolwiek sposób) Wnioskodawcy zysków spółki niebędącej osobą prawną – skoro zyski te zostały już przez Niego rozpoznane jako przychód powstały przed wypowiedzeniem umowy spółki.

Obowiązek podatkowy będzie powstawał z momentem otrzymania każdej z poszczególnych rat, a dochód z tego tytułu (jeśli wystąpi) będzie podlegał opodatkowaniu stosownie do przyjętej metody opodatkowania dochodów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto należy podkreślić, że przedmiotem interpretacji indywidualnej jest ocena prawna danego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego – dotyczącego Wnioskodawcy – dokonywana na gruncie przepisów prawa podatkowego. Interpretacji podlega sam przepis prawa. Organ interpretacyjny nie jest zatem uprawniony do dokonywania obliczeń lub potwierdzania ich poprawności. Zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. W związku z tym niniejsza interpretacja indywidualna nie odnosi się do podanych przez Wnioskodawcę obliczeń dotyczących ustalenia wysokości przychodu/kosztów/podstawy opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.