0113-KDIPT2-2.4011.416.2021.3.KR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2021 r. (data wpływu 29 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 czerwca 2021 r. (data wpływu 24 czerwca 2021 r.), oraz pismem z dnia 15 lipca 2021 r. (data wpływu 21 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 2 czerwca 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.416.2021.1.KR, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 2 czerwca 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 11 czerwca 2021 r.). W dniu 24 czerwca 2021 r. (nadano w dniu 18 czerwca 2021 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

Z uwagi na konieczność doprecyzowania stanu faktycznego, pismem z dnia 29 czerwca 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.416.2021.2.KR, ponownie wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 29 czerwca 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 10 lipca 2021 r.). W dniu 21 lipca 2021 r. (nadano w dniu 16 lipca 2021 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wspólnie z żoną … mieszkają w … pod wskazanym adresem ww. wniosku. Od 1995 r. Wnioskodawca i Jego żona są współwłaścicielami działki budowlanej nr x o powierzchni 0,26 ha położonej w miejscowości …. Po zgromadzeniu większości środków, uzyskaniu planu i zezwolenia w 2018 r. Wnioskodawca wraz z małżonką podjęli decyzję o rozpoczęciu budowy domu jednorodzinnego o powierzchni 100 m2. W marcu 2020 r. budowa została ukończona bez kanalizacji, ponieważ według planu budowy przyłącz ten o długości 25 mb miał być podłączony do studzienki kanalizacyjnej znajdującej się na posesji sąsiadującej działki lecz jej właściciel w ostatniej chwili zmienił zdanie i nie wyraził zgody. W związku z zaistniałą sytuacją w marcu 2020 r. Wnioskodawca i Jego żona złożyli prośbę do Gminy … o wyrażenie zgody na zmianę w projekcie budowlanym dotyczącej omawianej kanalizacji oraz przydzielenie geodety celem wykonania projektu i wytyczenie trasy nowej nitki kanalizacyjnej o długości 120 mb. Urząd Gminy po dłuższym czasie wyraził zgodę na zmianę w planie i przekazał sprawę do Zakładu Geodezyjnego w ….. Mimo licznych interwencji do dnia dzisiejszego Zakład Geodezyjny nie udzielił Wnioskodawcy i Jego żonie żadnej odpowiedzi w ich sprawie. Być może, że głównym powodem tak długiego oczekiwania na końcowe załatwienie sprawy jest sytuacja związana z koronawirusem. W przeciwnym wypadku fizyczne wykonanie kanalizacji technicznej, odbiór i uzyskanie nr budynku byłoby w terminie zakończone. Wnioskodawca gdyby przewidział, że ww. sprawa będzie tak długo trwała (trwa nadal) to inwestycje w fotowoltaikę przełożyłby na 2021 r.

W uzupełnieniu wniosku (data wpływu 24 czerwca 2021 r.) Wnioskodawca wskazał, że jest podatnikiem opłacającym podatek według skali podatkowej. Zakup i montaż instalacji fotowoltaicznych związany był z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów. Przedsięwzięcie termomodernizacyjne Wnioskodawca realizował na wybudowanym budynku mieszkalnym jednorodzinnym, wolnostojącym, służącym zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiącym konstrukcyjnie samodzielną całość w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, który jest własnością Wnioskodawcy i Jego żony, czyli Wnioskodawca jest współwłaścicielem. Budowa wyżej wymienionego budynku mieszkalnego została zakończona w marcu 2020 r. jednak z przyczyn opisanych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie został oddany do użytku; z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy. O przyłącz kanalizacji według zmienionego planu Wnioskodawca starał się od marca 2020 r., a dokończono go dopiero 10 czerwca 2021 r. Na tak długie opóźnienie ze strony Gminy … miała wpływ także pandemia i ograniczenia z nią związane. Na budowę domu była wymagana decyzja o pozwoleniu na budowę i taka decyzja została wydana. W związku z problemami z kanalizacją (wskazane we wniosku o interpretację) mimo zakończenia budowy Wnioskodawca nie złożył zawiadomienia do organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy. W związku z powyższym, organ nadzoru budowlanego nie wydawał żadnych dokumentów. Wydatki na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznych poniesione zostały w 2020 r. i udokumentowane fakturą VAT (podatek od towarów i usług), wystawioną w dniu 2 sierpnia 2020 r. przez podatnika niekorzystającego ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Faktura została wystawiona na żonę, która jest współwłaścicielem. Wydatki poniesione w związku z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego znajdują się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489). Przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało już zakończone. Na poniesione wydatki Wnioskodawca i Jego żona otrzymali dofinansowanie w wysokości 5 000 zł ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Pozostała kwota wydatków została sfinansowana z ich dochodów i nie została im zwrócona w jakiejkolwiek formie oraz nie została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, nie została odliczona od przychodu na podstawie ustawy o ryczałcie, nie została też uwzględniona w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej. W dniu 19 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca złożył wspólnie z małżonką zeznanie podatkowe PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-37 za 2020 r., ani Wnioskodawca ani Jego małżonka nie dokonali w nim odliczenia z tytułu wydatków poniesionych na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznych w ramach ulgi termomodernizacyjnej. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych odliczeń, więc kwota odliczenia nie przekroczyła 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych.

W uzupełnieniu wniosku (data wpływu 21 lipca 2021 r.) Wnioskodawca wskazał, że organ nadzoru budowlanego nie wydał decyzji o pozwoleniu na użytkowanie budynku mieszkalnego. W momencie dokonywania wszystkich czynności opisanych we wniosku Wnioskodawcę i Jego żonę obowiązywał i obowiązuje nadal ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy poniesiony wydatek na zakup i montaż fotowoltaiki Wnioskodawca może odliczyć w zeznaniu podatkowym za 2020 r. jako ulgę termomodernizacyjną?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku (data wpływu 24 czerwca 2021 r.), w zeznaniu podatkowym za 2020 r. może uwzględnić wydatki poniesione na montaż instalacji fotowoltaicznej w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Termomodernizacja została dokonana w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, którego Wnioskodawca wraz z żoną są właścicielami. Budynek nie był już w budowie, ponieważ została ona zakończona w marcu 2020 r. Zostały też spełnione wszystkie warunki niezbędne do odliczenia w ramach ulgi termomodernizacyjnej, a formalne zakończenie budowy budynku mieszkalnego w świetle przepisów Prawa budowlanego nie zostało zakończone przez opieszałość Urzędu Gminy … czy też Zakładu Geodezyjnego w `(...)`. Być może takie działanie tych instytucji było spowodowane pandemią.

Wnioskodawca nadmienił, że jeżeli wydana przez Dyrektora Informacji Skarbowej indywidualna interpretacja potwierdzi Jego stanowisko w sprawie to niezwłocznie wraz z żoną złoży On korektę zeznania PIT-37 za 2020 r. z odliczeniem poniesionych przez nich wydatków na montaż instalacji fotowoltaicznej w ramach ulgi termomodernizacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 1 pkt 4 oraz art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2018 r., poz. 2246) w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 26h, a w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zmieniono brzmienie art. 11 ust. 1 i 2. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne korzystne rozwiązanie podatkowe dla podatników, tzw. ulgę termomodernizacyjną.

W myśl art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Wobec powyższego adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Z uwagi na powyższe należy wskazać, że zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.).

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku (art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane).

Jak stanowi natomiast art. 3 pkt 6 przytoczonej wyżej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o budowie ˗ należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2020 r., poz. 22, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

1. materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
2. węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury,
3. kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
4. kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
5. zbiornik na gaz lub zbiornik na olej,
6. kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100),
7. przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej,
8. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej,
9. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
10. materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego,
11. pompa ciepła wraz z osprzętem,
12. kolektor słoneczny wraz z osprzętem,
13. ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem,
14. stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne,
15. materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskiem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

1. wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
2. wykonanie analizy termograficznej budynku,
3. wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi,
4. wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej,
5. docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów,
6. wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych,
7. wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
8. montaż kotła gazowego kondensacyjnego,
9. montaż kotła olejowego kondensacyjnego,
10. montaż pompy ciepła,
11. montaż kolektora słonecznego,
12. montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego,
13. montaż instalacji fotowoltaicznej,
14. uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin,
15. regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji,
16. demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do uprzednich ustaleń ˗ zauważyć należy, że podatnik może skorzystać z odliczenia m. in. wtedy, gdy wynikiem realizowanego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania budynku, lub
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii, lub
3. wykonanie przyłącza technicznego, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła, w tym również
4. zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji

–tj. przedsięwzięcia, które powodują określone zmiany w dotychczasowym użytkowaniu budynku.

Odliczenie z tytułu ulgi termomodernizacyjnej stosuje się również do przedsięwzięcia termomodernizacyjnego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2019 r., które zostanie zakończone po dniu 31 grudnia 2018 r., jednak nie później niż w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. W takim przypadku odliczeniu podlegają wydatki poniesione na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia, w którym upływa okres 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu składanym za rok, w którym poniesiono wydatki. Zatem, z punktu widzenia zastosowania ulgi termomodernizacyjnej istotna jest data poniesienia wydatku.

Za datę poniesienia wydatku uważa się dzień sprzedaży (datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi) określony na fakturze VAT, ponieważ na podstawie faktury ustala się wysokość poniesionych wydatków na termomodernizację budynku. W przypadku, gdy na fakturze VAT brak jest informacji o dniu sprzedaży przyjmuje się, że dzień ten przypada na dzień, w którym wystawiono fakturę.

Reasumując, podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem istniejącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Wśród nich wymienia się m.in. wydatki na nabycie ogniwa fotowoltaicznego wraz z osprzętem, a także montaż instalacji fotowoltaicznej. Jednakże odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

• sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;

• zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Przepisy normujące ulgę termomodernizacyjną nie odwołują się w swej treści do nowo budowanego budynku jednorodzinnego. Z tego względu wydatki poniesione na materiały budowlane, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym będącym w budowie nie mogą być przez podatników uwzględniane w ramach rzeczonej ulgi.

Wyjaśnić przy tym należy, że zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy Prawo budowlane do użytkowania obiektu budowlanego, na budowę którego wymagane jest pozwolenie na budowę albo zgłoszenie budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a i 19a, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i art. 57, po zawiadomieniu organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji. Przepis art. 30 ust. 6a stosuje się.

Natomiast treść art. 55 ww. ustawy określa wyjątkowe przypadki, gdy zakończenie budowy następuje wtedy, gdy inwestor uzyska ostateczną decyzję o pozwoleniu na użytkowanie.

Tym samym przywołana wyżej ustawa ˗ Prawo budowalne ˗ „oddaniem do użytkowania” określa moment zakończenia procesu budowy i możliwości przystąpienia przez budującego do użytkowania budynku. Zatem, utożsamia ten fakt z formalnym zakończeniem danej budowy (wybudowaniem określonego budynku). Pojęcia zakończenia budowy nie można rozumieć w oderwaniu od przepisów regulujących proces budowalny, przewidzianych w ustawie Prawo budowalne. Z powyższych względów, dla celów zastosowania przedmiotowej ulgi konieczne jest powiązanie wydatku związanego z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego z budynkiem, który już istnieje i służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiąc konstrukcyjnie samodzielną całość – stosownie do treści art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane.

Wobec powyższego dokonując analizy wskazanych wyżej przepisów prawa oraz przedstawionego opisu stanu faktycznego stwierdzić należy, że ulga, o której mowa w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje właścicielowi lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 5a pkt 18b ww. ustawy. Należy bowiem podkreślić, że przepisy normujące tę ulgę nie odwołują się do nowo budowanego budynku jednorodzinnego.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 25 kwietnia 2019 r., sygn. akt II SA/Wr 50/19, „(…) o zakończeniu budowy świadczy spełnienie przez inwestora warunków przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego, a zatem złożenie zawiadomienia, o jakim mowa w art. 54 ust. 1 Prawa budowlanego względnie wniosku o wydanie decyzji o pozwoleniu na użytkowanie z art. 55 Prawa budowlanego (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 28 sierpnia 2012 r., sygn. akt II FSK 191/11, z dnia 10 stycznia 2014 r., sygn. akt II FSK 381/12 (…). Dopóki więc inwestor nie dokona zawiadomienia o zakończeniu budowy i nie otrzyma decyzji o sprzeciwie lub też nie uzyska ostatecznej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie, budowa obiektu nie jest formalnie zakończona, czyli z punktu widzenia przepisów ustawy – Prawo budowlane obiekt pozostaje w budowie.”

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem opłacającym podatek według skali podatkowej. Wnioskodawcę i Jego żonę obowiązywał i obowiązuje nadal ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Od 1995 r. Wnioskodawca i Jego żona są współwłaścicielami działki budowlanej o powierzchni 0,26 ha. Po zgromadzeniu większości środków, uzyskaniu planu i zezwolenia w 2018 r. Wnioskodawca wraz z małżonką podjęli decyzję o rozpoczęciu budowy domu jednorodzinnego o powierzchni 100 m2. W marcu 2020 r. budowa została ukończona bez kanalizacji, ponieważ według planu budowy przyłącz ten o długości 25 mb miał być podłączony do studzienki kanalizacyjnej znajdującej się na posesji sąsiadującej działki lecz jej właściciel w ostatniej chwili zmienił zdanie i nie wyraził zgody. W związku z zaistniałą sytuacją w marcu 2020 r. Wnioskodawca i Jego żona złożyli prośbę do Gminy o wyrażenie zgody na zmianę w projekcie budowlanym dotyczącej omawianej kanalizacji oraz przydzielenie geodety celem wykonania projektu i wytyczenie trasy nowej nitki kanalizacyjnej o długości 120 mb. Urząd Gminy po dłuższym czasie wyraził zgodę na zmianę w planie i przekazał sprawę do Zakładu Geodezyjnego. Mimo licznych interwencji do dnia dzisiejszego Zakład Geodezyjny nie udzielił Wnioskodawcy i Jego żonie żadnej odpowiedzi w ich sprawie. Wnioskodawca gdyby przewidział, że ww. sprawa będzie tak długo trwała (trwa nadal) to inwestycje w fotowoltaikę przełożyłby na 2021 r.

Zakup i montaż instalacji fotowoltaicznych związany był z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów. Ww. przedsięwzięcie termomodernizacyjne Wnioskodawca realizował na wybudowanym budynku mieszkalnym jednorodzinnym, wolnostojącym, służącym zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiącym konstrukcyjnie samodzielną całość w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, który jest własnością Wnioskodawcy i Jego żony. Budowa budynku mieszkalnego została zakończona w marcu 2020 r. jednak z ww. przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy nie został oddany do użytku. O przyłącz kanalizacji według zmienionego planu Wnioskodawca starał się od marca 2020 r., a dokończono go dopiero 10 czerwca 2021 r. Na budowę domu była wymagana decyzja o pozwoleniu na budowę i taka decyzja została wydana. W związku z problemami z kanalizacją, mimo zakończenia budowy, Wnioskodawca nie złożył zawiadomienia do organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy. W związku z powyższym organ nadzoru budowlanego nie wydawał żadnych dokumentów. Organ nadzoru budowlanego nie wydał decyzji o pozwoleniu na użytkowanie budynku mieszkalnego.

Wydatki na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznych poniesione zostały w 2020 r. i dokumentowane fakturą VAT, wystawioną w dniu 2 sierpnia 2020 r. przez podatnika niekorzystającego ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Faktura została wystawiona na żonę, która jest współwłaścicielem. Wydatki poniesione w związku z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego znajdują się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało już zakończone. Na poniesione wydatki Wnioskodawca i Jego żona otrzymali dofinansowanie w wysokości 5 000 zł ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Pozostała kwota wydatków została sfinansowana z ich dochodów i nie została im zwrócona w jakiejkolwiek formie oraz nie została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, nie została odliczona od przychodu na podstawie ustawy o ryczałcie, nie została też uwzględniona w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych odliczeń, więc kwota odliczenia nie przekroczyła 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia w zeznaniu składanym za rok 2020, w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków poniesionych na materiały budowlane, urządzenia i usługi związanych z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, tj. zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej, w budynku mieszkalnym jednorodzinnym będącym w budowie.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.