Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której tworzy autorskie oprogramowanie komputerowe. Działalność ta jest systematyczna, twórcza i indywidualna. Wnioskodawca nabywa oraz rozwija wiedzę i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, co pozwala mu projektować i tworzyć nowe, innowacyjne rozwiązania. Efektem jego pracy są unikatowe, oryginalne programy komputerowe, które różnią się od rozwiązań stosowanych przez jego klientów. Działalność Wnioskodawcy spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej określone w art. 5a pkt 38 oraz art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2021 r. (data wpływu 2 marca 2021 r.), uzupełnionym pismami z dnia 7 maja 2021 r. (data wpływu: 7 maja 2021 r.), z dnia 21 maja 2021 r. (data wpływu: 21 maja 2021 r.) oraz z dnia 4 czerwca 2021 r. (data wpływu: 4 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 oraz art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w ww. zakresie. Wniosek został uzupełnionym pismami z dnia 7 maja 2021 r. (data wpływu: 7 maja 2021 r.) z dnia 21 maja 2021 r. ( data wpływu: 21 maja 2021 r.) oraz z dnia 4 czerwca 2021 r. (data wpływu: 4 czerwca 2021 r.).
W ww. wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą jednoosobową działalność gospodarczą od 1 czerwca 2012 r., zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Nie posiada żadnych stałych placówek poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Usługi na rzecz swoich kontrahentów świadczy na terenie Polski. Dochód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód podlega opodatkowaniu podatkiem liniowym. Prowadzi on podatkową księgę przychodów i rozchodów. Podstawowa działalność wykonywana przez Wnioskodawcę sklasyfikowana jest w PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług), jako 62 - usługi związane z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki i usługi powiązane.
W ramach działalności tworzy autorskie oprogramowania. Prace wykonuje w miejscu i czasie przez siebie wybranym, a jego klienci nie sprawują nad nim kierownictwa, sam ponosi odpowiedzialność i ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności. Firma Wnioskodawcy nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego w rozumieniu art. 17 ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Nie prowadzi on również działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.
Wszystkie prace związane z projektami, które tworzy, są realizowane na podstawie umów zawartych z klientami. Przedmiotem umów jest każdorazowo sprzedaż usług, których efektem są programy komputerowe. Zgodnie z umowami Wnioskodawca przenosi na klientów całość autorskich praw majątkowych do programu, za co otrzymuje wynagrodzenie.
Działalność ta jest prowadzona w sposób systematyczny, tj. metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, według ustalonego systemu. Prace nie mają charakteru incydentalnego, są prowadzone regularnie. W ramach umów z kontrahentami Wnioskodawca jest zobowiązany do zgodności z harmonogramem współpracy, którą wykazuje zgodnie z oczekiwaniami klientów i przedstawionym przez nich planem. Z uwagi na postępujące zmiany technologiczne prace nad projektami nie mają charakteru incydentalnego, są kontynuowane z nastawieniem na ich ciągłe prowadzenie w przyszłości, działalność ta jest ukierunkowana na tworzenie nowych i oryginalnych programów komputerowych, o unikatowym charakterze. Celem konkurencyjnego świadczenia usług, dla zapewnienia jak najwyższej jakości oraz innowacyjności rozwiązań Wnioskodawca stale poszerza swoją wiedzę o nowe narzędzia i technologie, którą wykorzystuje do tworzenia programów komputerowych.
Efektem prac, które prowadzi, są twórcze oprogramowania.
Tworzy on produkty pod specjalne zamówienia klientów, według ich indywidualnego zapotrzebowania. Klienci otrzymują nowoczesne i innowacyjne narzędzia informatyczne dostosowane do ich specyficznych potrzeb. Eksperymentalnie opracowuje również nowe oprogramowanie. Inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po jego stronie, wykorzystuje on własną inwencję twórczą. Pisze i wdraża programy od podstaw. Powstają subiektywnie nowe utwory - kody źródłowe, kody wynikowe, algorytmy, a także analizy oraz dokumentacja. Prace z uwagi na skalę i wysoki poziom skomplikowania tworzonego oprogramowania wymagają kreatywnego podejścia, nie są wykonywane na schematach i nie powielają istniejących na rynku typowych koncepcji. Każdorazowo Wnioskodawca opracowuje i wykorzystuje w tym celu nowe koncepcje oraz narzędzia, innowacyjne w jego firmie rozwiązania. Programy, które tworzy, różnią się od tych, które istniały u jego kontrahentów i stwarzają nowe funkcjonalności systemów klientów. Czynności te nie polegają na wprowadzaniu rutynowych i okresowych zmian do oprogramowania. Powstają nowe i oryginalne rozwiązania, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Wnioskodawca zwiększa swoją wiedzę, którą wykorzystuje do tworzenia nowych zastosowań - nabywa dostępną aktualnie wiedzę, wyszukuje odpowiednie technologie informatyczne i poznaje najnowsze rozwiązania z dziedziny IT, jak również zdobywa, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania w drodze własnych doświadczeń i testów.
Wnioskodawca opracowuje koncepcje działań, tworzy projekty, analizuje je, testuje, wprowadza odpowiednie zmiany, celem udoskonalenia i stworzenia nowoczesnego, oryginalnego oprogramowania. Zdobytą wiedzę oraz umiejętności wykorzystuje do tworzenia oprogramowania, tj. projektowania oraz opracowywania innowacyjnych rozwiązań informatycznych. Prowadzona przez niego działalność polega zatem na tworzeniu nowych narzędzi, rozwiązań i zastosowań, niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej i na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących u jego klientów.
Oprogramowanie lub jego część, które tworzy Podatnik, stanowią samodzielne i odrębne programy komputerowe, podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawach autorskich i prawach pokrewnych. W każdym przypadku sprzedaje on prawo do wytworzonego oprogramowania. Opłata za prawo do korzystania z własności intelektualnej jest uwzględniona w cenie świadczonej przez niego usługi. Sprzedaż odbywa się w cyklach miesięcznych na podstawie faktur VAT (podatek od towarów i usług) wystawianych na rzecz kontrahentów. Zatem cena za usługę w przypadku wszystkich jego kontrahentów stanowi w całości przychód z autorskich praw do programów komputerowych. Przenosi on całość praw autorskich do tego oprogramowania, otrzymując w zamian wynagrodzenie ze sprzedaży tego prawa. Całość przychodów firmy Wnioskodawcy pochodzi ze sprzedaży praw autorskich do oprogramowania, które tworzy. Nie prowadzi on działalności w żadnym innym zakresie i nie osiąga żadnych przychodów z innych tytułów. Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest tylko tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie zostają przenoszone na jego kontrahentów.
Odbiorcami usług Wnioskodawcy są podmioty zagraniczne: kontrahenci z Niemiec oraz ze Stanów Zjednoczonych.
Usługi dla swoich klientów wykonywane są w Polsce. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie Stanów Zjednoczonych za pośrednictwem stałej placówki w rozumieniu art. 6 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. Nie prowadzi on również działalności gospodarczej na terenie Republiki Federalnej Niemiec za pośrednictwem stałej placówki w rozumieniu art. 5 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. Na podstawie zawartej umowy usługi na rzecz kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych Podatnik świadczy od listopada 2016 roku. W treści umowy zobowiązuje się on do przeniesienia majątkowych praw autorskich do wytworzonych w ramach współpracy utworów w zamian za wynagrodzenie. W ramach umowy klient zleca Wnioskodawcy prace zgodnie z jego zapotrzebowaniem. Opracowane przez niego oprogramowania są częścią większych projektów kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych.
Wnioskodawca tworzy autorskie oprogramowania lub ich części i je wdraża, opracowując nowe rozwiązania w oparciu o nowe techniki w związku z rozwojem oprogramowania i technologii. Prace programistyczne, które wykonuje, polegają na tworzeniu nowych innowacyjnych kodów źródłowych, wynikowych, algorytmów i narzędzi do przetwarzania danych dla rynku nieruchomości. Narzędzia te wspomagają proces automatycznej wyceny nieruchomości i automatyzują procedury związane z publikacją, kupnem i wynajmem domów. Oprogramowania lub części oprogramowania, które tworzy, mają na celu usprawnienie i poprawę, bądź też stworzenie nowych funkcjonalności tego systemu. Wnioskodawca nabywa od swojego podwykonawcy - firmy z Australii - elementy oprogramowania, które wykorzystuje do tworzenia autorskiego oprogramowania dla jego klienta. Opracowane nowe oprogramowanie lub jego części jest oprogramowaniem, które różni się od tego, które funkcjonowało dotychczas u jego kontrahenta. Części oprogramowania stanowią samodzielne programy komputerowe.
Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowania lub ich części stanowią odrębne programy komputerowe i są to utwory podlegające ochronie prawnej. Sprzedając stworzone przez siebie autorskie oprogramowanie (lub jego część), udziela on jednocześnie swojemu klientowi wyłączne autorskie prawo majątkowe do tego oprogramowania (lub do części oprogramowania). Opłata za prawo do korzystania z własności intelektualnej jest uwzględniona w cenie świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Sprzedaż prawa do oprogramowania (lub jego części) odbywa się w cyklach miesięcznych na podstawie faktur VAT, które wystawiane są na rzecz kontrahenta.
Na podstawie zawartej umowy, usługi na rzecz kontrahenta z Niemiec (spółki europejskiej) Wnioskodawca świadczy od kwietnia 2018 roku. W umowie o współpracę Wnioskodawca zobowiązuje się do przeniesienia majątkowych praw autorskich do wytworzonych w ramach współpracy utworów w zamian za wynagrodzenie. Świadczone przez niego usługi polegają na tworzeniu oprogramowania i koncepcji dla sieci społecznościowej oraz wydawcy publikacji elektronicznych, które ma poprawić dotarcie do największej liczby odbiorców i automatyczny dobór treści dla odbiorcy na podstawie jego preferencji (tzw. rekomendacje). Zgodnie z bieżącym zapotrzebowaniem klienta, na jego zlecenie Podatnik tworzy nowe funkcje i wprowadza innowacyjne rozwiązania. Wytworzone przez niego oprogramowania lub ich części stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie prawnej. Części oprogramowania stanowią samodzielne programy komputerowe. W tym przypadku Wnioskodawca również przekazuje swojemu klientowi prawa autorskie do stworzonego oprogramowania. Opłata za prawo do korzystania z własności intelektualnej jest uwzględniona w cenie usług. Sprzedaż prawa do wytworzonego oprogramowania odbywa się w cyklach miesięcznych na podstawie wystawianych przez Podatnika faktur VAT.
Na podstawie zawartej umowy, usługi na rzecz kolejnego kontrahenta z Niemiec spółki z o.o. Wnioskodawca świadczy od października 2019 roku. W umowie o współpracę Wnioskodawca zobowiązuje się do przeniesienia majątkowych praw autorskich do wytworzonych w ramach współpracy utworów w zamian za wynagrodzenie. Zgodnie z umową klient zleca mu prace polegające na opracowywaniu oprogramowania dla rynku ubezpieczeń samochodowych, które umożliwią pełną automatyzację procesu kupna nowych i aktualizacji trwających polis ubezpieczeniowych. Celem stworzenia lepszej funkcjonalności systemu tworzy on rozwiązania programistyczne dla projektów internetowych i produktowych klienta. Podatnik realizuje projekty, sporządza niezależne opracowanie techniczne, dokumentacje projektów, tworzy kody źródłowe. Wytworzone przeze niego oprogramowania lub ich części stanowią odrębne programy komputerowe i są to utwory podlegające ochronie prawnej. Części oprogramowania stanowią samodzielne programy komputerowe. Opłata za prawo do korzystania z własności intelektualnej jest uwzględniona w cenie świadczonych przez Podatnika usług. Sprzedaż prawa do wytworzonego oprogramowania odbywa się w cyklach miesięcznych na podstawie faktur VAT, wystawionych na rzecz kontrahenta.
Dla każdego z klientów praca Wnioskodawcy sprowadza się zarówno do opracowywania koncepcji oraz faktycznego wdrażania planów, czyli wytworzenia działającego oprogramowania, mającego na celu poprawę bądź stworzenie nowych funkcjonalności systemów działających u jego klientów, w których to systemach oprogramowania Wnioskodawcy są wykorzystywane. Efektem prac, które prowadzi, są wytworzone - w ramach opisanych usług świadczonych na rzecz jego kontrahentów, z którymi współpracuje - autorskie oprogramowanie bądź autorskie części oprogramowania stanowiące odrębne samodzielne programy komputerowe i są to utwory podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Dla każdego z klientów Wnioskodawca przekazuje pełnię praw autorskich do opracowanych rozwiązań koncepcyjnych, prezentacji, dokumentów oraz do kodów oprogramowania. Opłata za korzystanie z własności intelektualnej jest uwzględniona w cenie świadczonej usługi. Całość przychodów firmy Wnioskodawcy pochodzi ze sprzedaży praw autorskich do oprogramowania, które tworzy.
Wnioskodawca nie prowadzi działalności w żadnym innym zakresie i nie osiąga żadnych przychodów z innych tytułów. Nie prowadzi badań naukowych określonych w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazano:
Podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność, o której mowa we wniosku, jest działalnością twórczą, ma indywidualny charakter. Prowadzi on prace twórcze w celu tworzenia oprogramowania pod specjalne zamówienia klientów, według ich indywidualnego zapotrzebowania i wymagań. Efektem prac, które prowadzi, są twórcze, nowoczesne i nowatorskie oprogramowania, o unikatowym charakterze, stanowiące utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Programy, które tworzy, różnią się od tych, które wcześniej istniały u jego klientów. Powstają subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci kodów źródłowych, algorytmów, analiz. Programy, które tworzy, ulepszają, rozwijają i zwiększają bądź tworzą zupełnie nowe funkcjonalności systemów jego klientów. Czynności te nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do oprogramowania. Prace te nie mają charakteru rutynowego. Z uwagi na wysoki poziom skomplikowania zawsze wymagają kreatywnego podejścia, inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po jego stronie, wykorzystuje on własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej wiedzy i umiejętności. Nie powiela schematów ani funkcjonujących na rynku typowych koncepcji. Rezultaty jego pracy nie są wynikiem wyłącznie mechanicznych działań. Opracowuje nowe koncepcje, metody i narzędzia oraz tworzy innowacyjne w jego firmie rozwiązania.
Wnioskodawca nabywa, poszerza, łączy i kształtuje dostępną specjalistyczną wiedzę i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia produktów, procesów lub usług - wiedzę oraz umiejętności nabywa, łączy i wykorzystuje do tworzenia oprogramowania, tj. projektowania oraz opracowania nowych, innowacyjnych rozwiązań informatycznych.
Wysoki poziom skomplikowania jego prac wiąże się z ciągłym zgłębianiem specjalistycznej wiedzy, kształceniem się i poznawaniem najnowszych technik stosowanych w dziedzinie IT. Podatnik poznaje najnowsze rozwiązania w dziedzinie informatyki, wyszukuje najnowsze technologie, łączy wiedzę i umiejętności i wykorzystuje w celu tworzenia nowych produktów, nowych i innowacyjnych narzędzi i rozwiązań.
Eksperymentalnie opracowuje nowe programy, zgodnie z indywidualnym zapotrzebowaniem klientów. Opracowuje koncepcje działań, planuje i projektuje rozwiązania, analizuje, tworzy oprogramowania, testuje te oprogramowani, sporządza opracowania techniczne, wprowadza odpowiednie zmiany celem udoskonalenia i stworzenia nowoczesnego, oryginalnego oprogramowania zgodnie z zamówieniem klienta. Tworzy programy od podstaw, zdecydowanie różniące się od tych, które były wcześniej u klientów, ulepszając i poszerzając zakres funkcjonalny i użyteczność systemów wdrożonych u moich klientów. Są to działania twórcze, prace Wnioskodawcy nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do oprogramowania.
Wszystkie efekty prac Wnioskodawcy, w związku z którymi uzyskuje dochody, o których mowa we wniosku, zostały przez niego wytworzone w związku z działalnością obejmującą ww. działania.
Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność, o której mowa we wniosku, stanowi prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Zgodnie z powyższą definicją prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Wnioskodawca nabywa, poszerza, łączy i kształtuje dostępną specjalistyczną wiedzę i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do tworzenia nowych produktów - nowego, innowacyjnego oprogramowania. Jego prace nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejącego już oprogramowania.
Ponadto Wnioskodawca poinformował, że otrzymał już pozytywną interpretację indywidualną o sygn. …, dotyczącą zastosowania stawki 5% w stosunku do dochodu uzyskanego z tytułu zbycia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego lub jego części. Jednak rozstrzygnięcie to nie obejmowało kwestii, czy samodzielne prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności stanowi działalność badawczo–rozwojową, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym opisem Wnioskodawca sformułował następujące pytanie:
Czy w przedstawionym stanie faktycznym podejmowana przeze mnie działalność polegająca na tworzeniu programu komputerowego lub jego części (oprogramowania) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 oraz art. 30ca ust. 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Zdaniem Wnioskodawcy, jego działalność spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 5a pkt 38 i o której mowa w art. 30ca ust. 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z artykułem 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza, obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Określenie badań naukowych oraz prac rozwojowych zostało zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 odpowiednio ww. ustawy. W świetle art. 5a pkt 40 ww. ustawy pojęcie "prace rozwojowe" oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4, zakres działalności naukowej ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Prace rozwojowe obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Z pracami rozwojowymi mamy zatem do czynienia wówczas, gdy dochodzi do wykorzystywania wiedzy z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji, a czynności nie stanowią rutynowych i okresowych zmian. Działalność moja jest prowadzona w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. W ramach umów z kontrahentami jest zobowiązany do pracy zgodnie z harmonogramem współpracy, którą dokumentuje i wykazuje zgodnie z oczekiwaniami moich klientów i przedstawionym przez nich planem. Z uwagi na postępujące zmiany technologiczne prace nad projektami nie mają charakteru incydentalnego, są kontynuowane z nastawieniem na ich ciągłe prowadzenie w przyszłości, działalność moja jest ukierunkowana na tworzenie nowych i oryginalnych programów komputerowych, o unikatowym charakterze.
Celem konkurencyjnego świadczenia usług, dla zapewnienia jak najwyższej jakości oraz innowacyjności rozwiązań stale poszerza swoją wiedzę o nowe narzędzia i technologie, którą wykorzystuje do tworzenia programów komputerowych.
Wykonywane prace stanowią prace rozwojowe i mają charakter twórczy o indywidualnym charakterze. Tworzy produkty pod specjalne zamówienia klientów, według ich indywidualnego zapotrzebowania. Klienci otrzymują nowoczesne i innowacyjne narzędzia informatyczne dostosowane do ich specyficznych potrzeb. Eksperymentalnie opracowuje nowe oprogramowanie. Inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po jego stronie. Pisze i wdraża programy od podstaw. Nie powiela istniejących na rynku koncepcji, jego działania nie są wykonywane automatycznie i według utartych schematów. Opracowuje i wykorzystuje nowe narzędzia i rozwiązania innowacyjne w mojej firmie. Programy stanowią zatem przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Nabywa dostępną aktualnie wiedzę, wyszukuje odpowiednie technologie informatyczne i poznaje najnowsze rozwiązania z dziedziny IT, jak również zdobywa, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania w drodze własnych doświadczeń i testów. Wykorzystuje dostępną specjalistyczną wiedzę i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania w celu tworzenia nowych produktów, nowych i innowacyjnych koncepcji, narzędzi i rozwiązań - na potrzeby jego klientów tworzy autorskie oprogramowanie, poszerzając zakres funkcjonalny i użyteczność systemów, w których jego programy są wykorzystywane.
Ponadto Wnioskodawca wskazał, że jego prace nie polegają na wprowadzaniu rutynowych i okresowych zmian w programach, które funkcjonują u jego klientów. Programy, które tworzy, różnią się od programów już istniejących u jego kontrahentów.
Zdaniem Podatnika jego działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej określonej w art. 5a Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań.
Według Wnioskodawcy, autorskie oprogramowanie lub autorska część oprogramowania, które tworzy, powstają w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej i stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, spełniając wymóg art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Części oprogramowania, które tworzy, są odrębnymi samodzielnymi programami. Autorskie oprogramowanie lub jego część, które tworzy, stanowią odrębne programy komputerowe i jako takie podlegają ochronie prawnej na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dla każdego z klientów przekazuje on pełnię praw autorskich do opracowanych rozwiązań koncepcyjnych, prezentacji, dokumentów oraz do kodu oprogramowania. Zapis dotyczący przekazania praw autorskich zawsze jest zawarty w jego umowach z klientami. Udzielenie wyłącznego prawa do wytworzonego autorskiego oprogramowania (lub jego części) kontrahentom jest warunkiem niezbędnym do prawidłowego i kompletnego wykonania usługi na rzecz klientów. Opłata za prawo do korzystania z własności intelektualnej jest uwzględniona w cenie świadczonych usług. Sprzedaż prawa do wytworzonego oprogramowania na rzecz klientów odbywa się w cyklach miesięcznych na podstawie faktur VAT wystawianych na rzecz kontrahentów.
Zdaniem Wnioskodawcy, jego działalność, polegająca na tworzeniu oprogramowania podlegającego ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełnia kryteria działalności badawczo - rozwojowej określone w art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jest bezpośrednio związana z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem, modernizacją i ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą jednoosobową działalność gospodarczą od 1 czerwca 2012 r., zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Podstawowa działalność wykonywana przez niego sklasyfikowana jest w PKWiU, jako 62 - usługi związane z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki i usługi powiązane. W ramach działalności tworzy autorskie oprogramowania.
Działalność ta jest prowadzona w sposób systematyczny, tj. metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, według ustalonego systemu. Prace nie mają charakteru incydentalnego, są prowadzone regularnie.
Celem konkurencyjnego świadczenia usług, dla zapewnienia jak najwyższej jakości oraz innowacyjności rozwiązań Wnioskodawca stale poszerza swoją wiedzę o nowe narzędzia i technologie, którą wykorzystuje do tworzenia programów komputerowych.
Efektem prac, które prowadzi, są twórcze oprogramowania.
Każdorazowo Wnioskodawca opracowuje i wykorzystuje w tym celu nowe koncepcje oraz narzędzia, innowacyjne w jego firmie rozwiązania. Programy, które tworzy, różnią się od tych, które istniały u jego kontrahentów i stwarzają nowe funkcjonalności systemów klientów. Czynności te nie polegają na wprowadzaniu rutynowych i okresowych zmian do oprogramowania. Powstają nowe i oryginalne rozwiązania, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Wnioskodawca zwiększa swoją wiedzę, którą wykorzystuje do tworzenia nowych zastosowań - nabywa dostępną aktualnie wiedzę, wyszukuje odpowiednie technologie informatyczne i poznaje najnowsze rozwiązania z dziedziny IT, jak również zdobywa, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania w drodze własnych doświadczeń i testów.
Prowadzona przez niego działalność polega zatem na tworzeniu nowych narzędzi, rozwiązań i zastosowań, niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej i na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących u jego klientów.
Podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność, o której mowa we wniosku, jest działalnością twórczą, ma indywidualny charakter.
Wnioskodawca nabywa, poszerza, łączy i kształtuje dostępną specjalistyczną wiedzę i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia produktów, procesów lub usług - wiedzę oraz umiejętności nabywa, łączy i wykorzystuje do tworzenia oprogramowania, tj. projektowania oraz opracowania nowych, innowacyjnych rozwiązań informatycznych.
Ponadto w opisie sprawy wnioskodawca wskazał, że prowadzona przez niego działalność, o której mowa we wniosku, stanowi prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85).
W związku z powyższym, należy uznać, że podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza, o której mowa we wniosku, będąca działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania zasobów wiedzy dla tworzenia nowych zastosowań stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5 pkt 38 oraz art. 30 ca ust. 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Końcowo ˗ z uwagi na treść zadanego pytania (wyznaczającego zakres żądania Wnioskodawcy) ˗ należy jednakże zastrzec, że niniejsze rozstrzygnięcie nie dotyczy oceny przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska w części wykraczającej poza zakreślony nim (zadanym pytaniem) zakres.
W szczególności nie dokonano oceny, czy prowadzana prze Wnioskodawcę działalność spełnia kryteria prac rozwojowych, co było elementem przedstawionych we wniosku okoliczności.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili