0115-KDIT3.4011.182.2021.2.AWO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2021 r. (data wpływu 12 lutego 2021 r.), uzupełnionym w dniu 28 maja 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 28 maja 2021 r., o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku.

We wniosku tym, po uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący osobą fizyczną jest programistą i od dnia 2 października 2015 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania (`(...)`). Zgodnie z wpisem w rejestrze CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) przeważającą działalnością gospodarczą Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem (62.01.Z PKD (Polska Klasyfikacja Działalności)).

Wnioskodawca wyjaśnia, że osobiście tylko i wyłącznie zajmuje się wytwarzaniem oprogramowania oraz takie też świadczy usługi prowadząc działalność gospodarczą będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług [dalej jako: „VAT (podatek od towarów i usług)”] od dnia 2 października 2015 r.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.) ˗ dalej również jako: „PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)” ˗ i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca w całym 2019 r. na podstawie zawartych umów o świadczenie usług programistycznych ze spółkami prawa handlowego mającymi siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i będącymi czynnymi podatnikami podatku VAT (dalej również jako: „Spółka”) świadczył usługi programistyczne, których przedmiot zostanie opisany poniżej. Usługi te Wnioskodawca świadczy w Polsce, częściowo na zasadzie pracy zdalnej, a częściowo w siedzibie danej Spółki.

W ramach zawartych umów Wnioskodawca przenosił na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych (oprogramowania/utworów), za co otrzymywał i obecnie również współpracując otrzymuje wynagrodzenie przy realizacji kolejnych etapów prac programistycznych związanych z wytwarzaniem i rozwojem oprogramowania.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija lub ulepsza oprogramowanie już istniejące, którego nie jest właścicielem, czyni to na podstawie odpowiedniej nieodpłatnej licencji, której treść umożliwia jego rozwijanie i ulepszanie. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę związane są z tworzeniem programów komputerowych jako całości (dostarczenie gotowego rozwiązania pisanego pod konkretnego klienta Spółki), ale także z tworzeniem nowych komponentów i funkcjonalności do istniejących systemów klientów Spółki.

Wnioskodawca swoją działalność badawczo-rozwojową wykonuje jako starszy programista bądź lider zespołu. W ramach swoich zadań ulepsza i rozwija oprogramowanie m.in. `(...)`, do stworzenia których został użyty język `(...)` (głównie `(...)`, `(...)`, `(...)`, .. ˗`(...)`) oraz `(...)`/.. (`(...)`.). Wspomniane moduły, funkcjonalności służą do `(...)` dla klientów Spółki, jak też do monitorowania `(...)` . Wnioskodawca odpowiedzialny jest również za tworzenie nowych elementów platformy dla klientów Spółki. Tworzone oprogramowania pozwalają na wprowadzenie nowych lub zastąpienie istniejących procesów biznesowych poprzez skrócenie, ulepszenie lub optymalizację funkcjonujących rozwiązań. Działania prowadzone przez Wnioskodawcę zmierzają do stworzenia oprogramowania według koncepcji zgłoszonej co do zasady przez klienta Spółki lub przez samą Spółkę. Zadaniem Wnioskodawcy jest twórcze opracowanie oprogramowania, które spełniać będzie wymagania Spółki (lub klienta Spółki) oraz sukcesywny rozwój tego oprogramowania (ulepszanie/modyfikacje/itp.) w zależności od etapu prac nad projektem

Wnioskodawca jest odpowiedzialny za tworzenie nowych, bądź ulepszenie tych istniejących elementów oprogramowania, dzięki którym m.in. opisana platforma może funkcjonować. Wnioskodawca z wykorzystaniem najnowocześniejszych technologii informatycznych wytwarza nowe, bądź ulepsza istniejące już moduły, co przekłada się na zwiększenie kluczowych dla klienta Spółki wskaźników biznesowych. Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonych bezpośrednio przez Wnioskodawcę prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tworząc oprogramowanie Wnioskodawca bazuje na wiedzy i doświadczeniu zdobytym w ciągu kilku lat funkcjonowania w branży IT, jak też nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych funkcjonalności omawianego oprogramowania. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ww. ustawy PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za dany rok rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową od daty rozpoczęcia współpracy ze Spółką, jako podmiot gospodarczy. Prowadzona działalność nie obejmuje zmian rutynowych i okresowych. Wnioskodawca świadczy „usługi programistyczne” na rzecz Spółek na postawie zawartych z nimi umów „ramowych” na stałą współpracę, która dokonuje płatności za świadczone, opisane we wniosku usługi. Konkretyzacja i podział zadań odbywa się w drodze rozmów pomiędzy poszczególnymi członkami zespołu programistów, a także członkami zarządu, czy kadry kierowniczej danej Spółki. Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie. Wnioskodawcy przysługuje co miesiąc kwota wynagrodzenia, która może być uzależniona od kilku czynników: `(...)`, `(...)`, a także od tego, czy `(...)` . Wnioskodawca otrzymywał od danej Spółki co miesiąc w ten sposób ustalane wynagrodzenie na zbliżonym poziomie od stycznia 2019 r. Otrzymywane wynagrodzenie mogło zawierać w sobie obok wynagrodzenia z tytułu przenoszenia na Spółkę autorskich praw do wytworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego, także inne elementy, takie jak utrzymanie i zarządzanie oprogramowaniem i środowiskami programistycznymi Spółki. Wyodrębnienie wynagrodzenia za przenoszenie na Spółkę autorskich praw majątkowych następuje w prowadzonej przez Wnioskodawcę odrębnej od KPiR ewidencji, na zasadzie procentowego obliczenia czasu poświęconego przez Wnioskodawcę na wytwarzanie oprogramowania w stosunku do całego czasu świadczenia usług.

Wnioskodawca zajmuje się zarówno tworzeniem oprogramowania, jak i ulepszaniem i rozwijaniem już istniejącego oprogramowania. W projekty, nad którymi pracował i pracuje Wnioskodawca, zaangażowani są również inni członkowie zespołu IT, współpracujący ze Spółką. Poszczególni członkowie zespołu wytworzyli i wytwarzają również odrębne moduły i funkcjonalności, które składają się na jeden system, dzięki któremu funkcjonuje platforma. Wnioskodawca zamierza opodatkować preferencyjną stawką podatku dochody uwzględnione w cenie sprzedaży usługi, osiągnięte z tytułu wytwarzania programu komputerowego oraz poszczególnych funkcjonalności (modułów), zbywanych na rzecz Spółki.

Tworzenie aplikacji zarówno w części `(...)`, jak i w części `(...)` oznacza, że powstają części składające się ostatecznie na jeden program komputerowy, którego Wnioskodawca jest współtwórcą, jednak te poszczególne części również są programami komputerowymi stworzonymi osobno przez poszczególnych programistów, a w tym przez Wnioskodawcę. Aplikacja jest programem komputerowym składającym się z wielu modułów (programów komputerowych) podlegających ochronie, o której mowa w art. 74 ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych

Wnioskodawca potwierdza, że w wyniku świadczenia usług ulepszania i rozwijania oprogramowania komputerowego, powstają nowe odrębne od tego oprogramowania utwory (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do opracowanego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego do programu komputerowego) podlegającego ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Prace prowadzone przez Wnioskodawcę związane są z tworzeniem programów komputerowych jako całości (dostarczenie gotowego rozwiązania), ale także z tworzeniem nowych komponentów i funkcjonalności do istniejących modułów na platformie podlegają ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Spółka (jako zleceniodawca dla Wnioskodawcy) nie zawsze jest autorem tej platformy, ani sposobu jej funkcjonowania. Moduły składające się na platformę bazują na metodologii opracowanej przez m.in. Wnioskodawcę i efektem prac Wnioskodawcy jest także „zapis” tej metodologii za pomocą kodu. Metodologia jest fundamentem, na którym budowane są poszczególne funkcjonalności, które mają za zadanie usprawniać pracę z metodologią wykorzystując dostępne możliwości technologiczne i informatyczne. Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie wytworzone przez siebie oraz przez inne podmioty w zależności od etapu prac nad danym programem komputerowym. Autorskie prawa majątkowe do programu w okresie, kiedy są one rozwijane/ulepszane, ostatecznie przysługują Spółce.

Wnioskodawca rozwija lub ulepsza program/programy komputerowe na podstawie nieodpłatnej i niewyłącznej licencji w ramach współpracy z daną Spółką. Oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zarówno tworzone całe oprogramowanie, jak i poszczególne części kodu.

W zakresie praw autorskich umowy świadczenia usług programistycznych przewidują, że majątkowe prawa autorskie Wnioskodawca przenosi na Spółkę z momentem przekazania/dostarczenia programów z części kodu oprogramowania bądź kodu źródłowego, za wynagrodzeniem. Z tytułu wykonanych usług - w ramach których tworzone są programy komputerowe - Wnioskodawca wystawia faktury dokumentujące wysokość przysługującego mu wynagrodzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy oprogramowanie, o którym mowa powyżej jest wytwarzane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy PIT. Jest to twórcza działalność podejmowana w sposób systematyczny, obejmująca prace rozwojowe w celu tworzenia nowych zastosowań oprogramowania na platformie. Przy czym prace te są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnia, że nie są to działania rutynowe, ani okresowe (nie jest to utrzymanie techniczne produktu), co spełnia definicję działalności rozwojowej określoną w art. 4 ust. 3 ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 85 ze zm.). Jak opisano wyżej, projekty dotyczą nowych rozwiązań lub też nowych modułów i/lub funkcjonalności w istniejących systemach informatycznych, które są niedostępne lub nie są możliwe do dostosowania pod wymagania klienta Spółki w gotowych rozwiązaniach oferowanych na rynku.

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace co do zasady bazują na indywidualnych, autorskich oraz niekiedy na innowacyjnych pomysłach, uwzględniając ogólne wytyczne co do zastosowania, czy też funkcjonalności projektowanego oprogramowania przekazane przez Spółkę bądź jej klienta. Każde wydzielone zadanie stanowi jednostkę kodu, które rozwiązuje daną część problemu, składając się wspólnie z innymi programistami lub indywidualnie, na docelowy produkt i funkcjonalność oprogramowania.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. Jest ona prowadzona na bieżąco od stycznia 2019 r., ponieważ wówczas Wnioskodawca powziął wiedzę o wejściu w życie przepisów dotyczących IP Box i o obowiązku prowadzenia ewidencji, obejmując swym okresem prowadzoną działalność badawczo-rozwojową, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP. Działania Wnioskodawcy zorientowane są na działalność badawczo-rozwojową, podczas której ponosi wydatki m.in. na: a) opłaty za księgowość; b) opłaty związane z użytkowaniem samochodu (paliwo, naprawy, części); c) koszty zakupu książek związanych z programowaniem, koszty udziału w kursach i szkoleniach (w tym językowe programistyczne); d) bilety na środki komunikacji; e) sprzęt komputerowy (laptopy, myszki, klawiatury, monitor) i inny sprzęt elektroniczny (router, dysk przenośny, itp.) telewizor, telefony; f) wyposażenie biura; g) usługi doradcze; h) koszty rat leasingu sprzętu IT, środków transportu.

Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji IP BOX odrębnej niż KPiR, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT wyodrębnia:

1. każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej związane są z tworzeniem programów komputerowych, jako całości, ale także z tworzeniem nowych komponentów i funkcjonalności do istniejących systemów podlegających ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
2. przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej związane są z tworzeniem programów komputerowych jako całości, ale także z tworzeniem nowych komponentów i funkcjonalności do istniejących systemów podlegających ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
3. koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej związane są z tworzeniem programów komputerowych, jako całości, ale także z tworzeniem nowych komponentów i funkcjonalności do istniejących systemów podlegających ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, z uwzględnieniem obostrzeń z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT (nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami).

Końcowo należy podkreślić, że Wnioskodawca samodzielnie decyduje o miejscu i czasie świadczenia usług i nie są one wykonywane pod kierownictwem Spółki, przy czym za rezultat oraz wykonywanie czynności przez Wnioskodawcę odpowiedzialność wobec osób trzecich ponosi Spółka. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością. Dochód Wnioskodawcy nie jest stały, tylko uzależniony od ilości dni rzeczywistego świadczenia usług przez Wnioskodawcę, a wynagrodzenie nie przysługiwałoby Wnioskodawcy w przypadku braku nowych zleceń po stronie Spółek.

Wnioskodawca wyjaśnia, że realizuje obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box, a Wnioskodawca ma w tym zakresie własny wzór i formę ewidencjonowania takich zdarzeń, która wpływa ja jej rzetelność.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

• Zgodnie z danymi zamieszczonymi w rejestrze CEIDG przeważającą działalnością gospodarczą Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem (62.01.Z PKD) świadczona od dnia 27 lutego 2017 r., jak również aktualnie i na moment składania wniosku do Dyrektora KIS wykonywana działalność gospodarcza obejmuje i obejmowała jeden kod PKD 62.01.Z, tj. działalność związana z oprogramowaniem. Przedmiotowy wpis w rejestrze CEIDG obowiązuje od dnia 27 lutego 2017 r.
• Wnioskodawca potwierdza, że od momentu rozpoczęcia prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej oraz faktu uzyskania statusu czynnego podatnika podatku VAT świadczył (osobiście oraz w sposób wyłączny) usługi wytwarzania oprogramowania. W szczególności obejmuje to okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do chwili obecnej.
• Formą opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę jest tzw. podatek liniowy.
• Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie wytwarzania oprogramowania obejmuje swym zakresem prace rozwojowe. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku zgodnie z opisem stanu faktycznego jest wytwarzane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy PIT. Jest to twórcza działalność podejmowana w sposób systematyczny, obejmująca prace rozwojowe w celu tworzenia nowych zastosowań oprogramowania. Przy czym prace te są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. Wnioskodawca dodatkowo zaznaczył, że nie są to działania rutynowe ani okresowe (nie jest to utrzymanie techniczne produktu), co spełnia definicję działalności rozwojowej określoną w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 85 z późn. zm.). Jak opisano we wniosku, projekty w zakresie wytwarzania oprogramowania dotyczą nowych rozwiązań lub też nowych modułów i/lub funkcjonalności w istniejących systemach informatycznych, które są niedostępne lub nie są możliwe do dostosowania pod wymagania klienta Spółki w gotowych rozwiązaniach oferowanych na rynku. Prowadzone przez Wnioskodawcę prace bazują na indywidualnych, autorskich oraz innowacyjnych pomysłach, uwzględniając ogólne wytyczne co do zastosowania, czy też funkcjonalności wytwarzanego oprogramowania. Każde wydzielone zadanie stanowi jednostkę kodu, które rozwiązuje daną część problemu, składając się wspólnie lub indywidualnie, na docelowy produkt i funkcjonalność wytwarzanego oprogramowania.
• Prowadzenie przez Wnioskodawcę prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zasobów była i jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych łub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci nowoczesnego, innowacyjnego oprogramowania. Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Zgodnie z przedstawionym opisem okoliczności sprawy wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, a konkretnie - prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
• Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Mają one nowy bardziej innowacyjny, ulepszony charakter, oraz nic są wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian. Efekty prac Wnioskodawcy w okresie którego dotyczy wniosek, w związku z którymi Wnioskodawca uzyskał/uzyskuje oraz będzie uzyskiwał przychody, których dotyczy wniosek zostały/zostaną przez Wnioskodawcę wytworzone w bezpośrednim związku z działalnością obejmującą ww. działania.
• Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji każdorazowo (co również ma odzwierciedlenie w zawieranych umowach współpracy na tworzenie oprogramowania) stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę związane są z tworzeniem programów komputerowych jako całości (dostarczenie gotowego rozwiązania), ale także z tworzeniem nowych komponentów i funkcjonalności do istniejących modułów na platformie podlegają ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych — również w sytuacji, gdy Wnioskodawca współpracował z zespołem/zespołami przy danym projekcie. Również w takiej sytuacji w wyniku świadczenia usług ulepszania i rozwijania oprogramowania komputerowego, powstają nowe odrębne od tego oprogramowania utwory (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do opracowanego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego do programu komputerowego) podlegającego ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
• Wnioskodawca potwierdza, że zarówno prace polegające na wytwarzaniu oprogramowania (będącego odrębnym programem), jak i prace polegające na wytwarzaniu części oprogramowania (będące częścią odrębnego programu) stanowią utwór przysługujący Wnioskodawcy i podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. A. Części programów komputerowych (określone również jako moduł/funkcjonalność) stanowią utwór przysługujący Wnioskodawcy i podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. B. W przypadku Wnioskodawcy, każda z części programów komputerowych (określoną również jako moduł/funkcjonalność) stanowi utwór przysługujący Wnioskodawcy i podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. C. Wnioskodawca potwierdza, że każda z części programów komputerowych (określoną również jako moduł/funkcjonalność) stanowi utwór przysługujący Wnioskodawcy i podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. D. W przypadku Wnioskodawcy, przenosi On w ramach zawartych umów części programów komputerowych (określoną również jako moduł/funkcjonalność) stanowiącą utwór przysługujący Wnioskodawcy. ˗ powyższe stanowi odpowiedź na następujący zakres pytań: „jak należy odczytywać następujący fragment wniosku: Poszczególni członkowie zespołu wytworzyli i wytwarzają również odrębne moduły i funkcjonalności, które składają się na jeden system, dzięki któremu funkcjonuje platforma? Proszę wskazać ˗ czy wskazanie: odrębne moduły i funkcjonalności, które składają się na jeden system, dzięki któremu funkcjonuje platforma wyraża, że Wnioskodawca tworzy również niesamodzielne części programów komputerowych „łączone” w jedną całość? W takim przypadku proszę wskazać: A. Czy części programów komputerowych stanowiące moduł i funkcjonalność również podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? B. Czy ochrona wynikająca z dyspozycji art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przysługuje: - każdej z tych części, a więc poszczególni twórcy modułów i funkcjonalności przenoszą poszczególne ˗ podlegające ochronie stosownie do wskazanego przepisu ˗ prawa autorskie im przysługujące, - prawa autorskie przysługują tylko do finalnego „połączenia” modułów i funkcjonalności, tzn. nie zachodzi identyfikacja poszczególnych praw autorskich po stronie konkretnych twórców modułów i funkcjonalności. W takim przypadku proszę podać komu przysługują (podlegające ochronie) prawa autorskie do takiego „połączenia” modułów i funkcjonalności? C. Czy Wnioskodawcy ˗ do modułów i funkcjonalności ˗ przysługuje autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy prawo to stanowi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej? D. Czy każdy twórca modułów i funkcjonalności, a więc i Wnioskodawca, przenosi przysługujące mu prawo autorskie do danej części oprogramowania (składającej się na finalną „całość”)?”.
• Wnioskodawca potwierdza, że wszystkie wymienione we wniosku efekty realizowanych przez Wnioskodawcę usług (świadczonych usług programistycznych) stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
• Wnioskodawca potwierdza, że wszystkie wymienione we wniosku efekty realizowanych przez Wnioskodawcę usług (świadczonych usług programistycznych) w okresie, którego dotyczy wniosek - stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie odrębnych ustaw (m.in. z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych) – odpowiedź na pytanie, czy wszystkie efekty realizowanych przez Wnioskodawcę usług (świadczonych usług programistycznych) ˗ w okresie którego dotyczy wniosek ˗ stanowią autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej?
• Wnioskodawca, prowadzi działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy 7 o PIT. Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę, polegające na tworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronic Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, ulepszania i rozwoju nowoczesnego, innowacyjnego oprogramowania, przy wykorzystaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie w przyszłości, poprzez wdrażanie nowych funkcjonalności i optymalizacji istniejących. Wnioskodawca pod pojęciem rozwoju i rozwijania oprogramowania, oraz ulepszania oprogramowania rozumie działania mające charakter działalności badawczo-rozwojowej to obejmujące swym zakresem m.in.: `(...)`; `(...)`; `(...)`; `(...)` .
• Wnioskodawca pojęciem moduł określa oddzielny kod źródłowy, przeważnie w postaci osobnego pliku, zawierający zdefiniowany interfejs, a także implementacje typów wartości, klas, zmiennych, stałych oraz treści procedur i funkcji. Jest to podstawowy element koncepcji programowania modularnego pozwalający na podział kodu programu na funkcjonalne części i umieszczenie ich w osobnych modułach, które są ponadto niezależne i wymienne. Korzystanie z modułów jest również blisko związane z programowaniem strukturalnym i programowaniem zorientowanym obiektowo. W językach programowania takich jak `(...)` określa się pojęcia pakiet w znaczeniu moduł, w `(...)` pakiet jest zbiorem modułów, a od `(...)` moduł będzie oznaczał zbiór pakietów. W zawieranych przez Wnioskodawcę umowach współpracy modułem jest również określana procedura, która realizuje w systemie komputerowym (np. `(...)`) jedną lub więcej funkcji lub części tych funkcji. Natomiast pod pojęciem komponent Wnioskodawca określa - niezależnie wytworzony, skompilowany (z ukrytymi szczegółami implementacyjnymi) moduł programowy, udostępniający swą funkcjonalność za pomocą jednoznacznie zdefiniowanego interfejsu, zdolny do współdziałania z większą całością (systemem) oraz innymi komponentami. Komponenty występują m.in. w `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, a także w `(...)` Funkcjonalnością natomiast Wnioskodawca określa zbiór atrybutów oprogramowania lub systemu określających zdolność do dostarczenia funkcji zaspokajających wyznaczone i zakładane potrzeby, podczas używania w określonych warunkach. W uproszczeniu funkcjonalność odnosi się do łatwości obsługi, wydajności i satysfakcji odczuwanej zużytkowania danego programu, witryny internetowej itp. Wysoka użyteczność/funkcjonalność oznacza łatwość obsługi i nauki, a także przyjemnego użytkowania oraz naprawy popełnionych błędów. Funkcjonalność natomiast, dosłownie tłumaczona z angielskiego, to liczba dostępnych funkcji, możliwości itp., które nie muszą ułatwiać obsługi. Ponadto norma jakości `(...)` definiuje główne podcharakterystyki funkcjonalności w modelu jakości oprogramowania, które Wnioskodawca każdorazowo stara się spełnić przy świadczonych usługach programistycznych.
• Wnioskodawca potwierdza, że każda stworzona część programu komputerowego (określoną również jako moduł oraz komponent jak też funkcjonalność) stanowi utwór przysługujący Wnioskodawcy, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
• Wnioskodawca potwierdza, że każda poszczególna część programu stworzona przez Niego stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ochrona prawna przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia (art. 74 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Możliwość przybrania różnych form wyrażania przez program komputerowy jest w pewnej mierze uzależniona od fazy prac związanych z tworzeniem programu. Punktem wyjścia przy ocenie zakresu przyznanej programom komputerowym ochrony jest zdefiniowanie pojęcia „forma wyrażenia programu komputerowego”. Brak jest legalnej definicji przedmiotowego pojęcia. Próbę jego zdefiniowania podjął natomiast Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wskazując, że forma wyrażenia powinna umożliwiać powielenie programu komputerowego w różnych językach informatycznych, takich jak kod źródłowy i kod wynikowy. Nadto TSUE podkreślił, że każda forma wyrażenia programu komputerowego musi być chroniona od chwili, gdy jej odtworzenie prowadziłoby do odtworzenia samego programu, pozwalając w ten sposób komputerowi na wypełnienie jego funkcji. Zdaniem Trybunału Sprawiedliwości, przedmiot ochrony dyrektywy 91/250/EWG obejmuje formy wyrażenia programu komputerowego, jak również przygotowawcze prace projektowe pozwalające na, odpowiednio, powielanie lub późniejsze stworzenie takiego programu (pkt 29-38 wyroku TS z dnia 22 grudnia 2010 r., sygn. akt C-393/09. Bezpećnostni softwarora asociace - Svaz softwarove ochrany przeciwko Ministerstwo kultury. EU:C 2010:816). W literaturze przedmiotu wskazuje się, że przez formę wyrażenia programu komputerowego „należy rozumieć każdy obiektywnie postrzegalny sposób zapisu poleceń adresowanych do komputera” (Z. Okoń (w:) Prawo autorskie`(...)`, red. D. Flisak, 2015, s. 954). Aktywnością poprzedzającą pisanie kodu źródłowego programu komputerowego może być przygotowanie dokumentacji projektowej obejmującej schemat działania algorytmu, np. w postaci schematów blokowych bądź diagramów przepływów (`(...)`). Schemat blokowy ma na celu prezentację algorytmu, najczęściej w postaci graficznej, ale również w formie opisu poszczególnych instrukcji dla komputera, zarówno od strony występujących w nim działań, jak i ich kolejności. Powinien być on czytelny dla programistów posługujących się różnymi językami programowania, a tym samym zapewniać możliwość przepisania na dowolny język programowania. Zgodnie z motywem 7 dyrektywy 2009/24/WE pojęcie „program komputerowy” obejmuje również „przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie”. W tym kontekście wskazać trzeba, że tłumaczenie regulacji tej dyrektywy na język polski niestety jest dość niefortunne. W motywie 7 dyrektywy użyto w polskiej wersji językowej zwrotu „prowadzące do rozwoju programu”, tymczasem jak wynika z angielskiej wersji tego postanowienia, chodzi o „prowadzące do opracowania programu” (to the dcvelopment of Computer program). Również w art. 1 ust. 1 zdanie drugie dyrektywy stanowi, że pojęcie „programy komputerowe” obejmuje ich przygotowawczy materiał projektowy. Podsumowując, każdy stworzony kod źródłowy do programu komputerowego podlega ochronie na każdym etapie powstawania także w sytuacji, gdy został utrwalony w odręcznie sporządzonych notatkach, w dokumentacji projektowej itp. Innymi słowy, w tym zakresie, w którym program komputerowy - jest wyrażony w dokumentacji, podlega on ochronie według zasad przewidzianych dla ochrony programów (zob. J. Barta, R. Markiewicz (w:) Prawo autorskie`(...)`, red. J. Barta, R. Markiewicz, 2011, s. 459).
• Z tego tytułu Wnioskodawca nie uzyskuje przychodów (odpowiedź na pytanie, czy czynności w zakresie rozwoju, rozwijania i ulepszania oprogramowania są przez Wnioskodawcę prowadzone na podstawie licencji wyłącznej udzielonej przez Kontrahenta Wnioskodawcy, jako twórcy oprogramowania, do którego uprzednio jego prawa autorskie przeniósł Wnioskodawca na Kontrahenta? Czy z takiego tytułu Wnioskodawca uzyskuje również przychody?).
• Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji odrębnej niż podatkowa księga przychodów i rozchodów, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT wyodrębnia:
  1. każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej związane są z tworzeniem programów komputerowych, jako całości, ale także z tworzeniem nowych komponentów i funkcjonalności do istniejących systemów podlegających ochronie na podstawie ustawy o prawic autorskim i prawach pokrewnych;
  2. przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej związane są z tworzeniem programów komputerowych jako całości, ale także z tworzeniem nowych komponentów i funkcjonalności do istniejących systemów podlegających ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
  3. koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej związane są z tworzeniem programów komputerowych, jako całości, ale także z tworzeniem nowych komponentów i funkcjonalności do istniejących systemów podlegających ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, z uwzględnieniem obostrzeń z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT (nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami). Wnioskodawca podkreśla, że przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Należy wyjaśnić, że w przypadku podatników nieprowadzących ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej dla danego projektu dotyczącego kwalifikowanego IP ewidencji może być spełniony przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Ewidencja Wnioskodawcy była i jest prowadzona na bieżąco od stycznia 2019 r., ponieważ wówczas Wnioskodawca powziął wiedzę o wejściu w życie przepisów dotyczących IP Box i o wymogu prowadzenia ewidencji, obejmując swym okresem prowadzoną działalność badawczo-rozwojową, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP. Wnioskodawca posiada dokumenty, z których wynika związek kwalifikowanego IP ze świadczonymi usługami. Wnioskodawca oprócz m.in. dokumentu, faktury sprzedaży dla wykazania związku poniesienia kosztów zgromadził wszelką adekwatną do okoliczności dokumentację handlową (np. umowy, kontrakty na świadczenie usług zawarte z kontrahentami, korespondencję handlową, dowody zapłaty, a także dokumenty potwierdzające, ze kontrahent jest podatnikiem), oraz techniczną związana ze świadczeniem usług ulepszania i rozwijania oprogramowania komputerowego, która wykazuje na ów związek kosztów przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej związane z oprogramowaniem komputerowym.
• Wnioskodawca wyjaśnia, że dochody niezwiązane wprost z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej nie uwzględniał, jak również nie zamierza uwzględniać jako składnik przychodu z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.
• Wnioskodawcy prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT na bieżąco od stycznia 2019 r., ponieważ wówczas powziął wiedzę o wejściu w życie przepisów dotyczących IP Box i o obowiązku prowadzenia ewidencji, obejmując swym okresem prowadzoną działalność badawczo-rozwojową, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP.
• Wniosek złożony przez Wnioskodawcę do Dyrektora KIS o interpretację dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. We wniosku w części E. Przedmiot wniosku w poz. 53 powinno być zaznaczone (2. zdarzenie przyszłe) i w poz. 54 powinna być wartość „0”, a w poz. 55. Liczba zdarzeń przyszłych: powinna być wartość „1” ˗ odpowiedź na pytanie: „do jakiego roku/jakich lat podatkowych należy odnosić przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zadane pytanie? We wniosku wskazano wyłącznie, że: W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ww. ustawy PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za dany rok rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%”.
• Opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki — miały/mają miejsce w całym okresie, którego dotyczy wniosek złożony przez Wnioskodawcę do Dyrektora KIS o interpretację, który to dotyczy zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym [powinno być „zdarzeniu przyszłym” – stosownie do wskazania Wnioskodawcy, że: Wniosek złożony przez Wnioskodawcę do Dyrektora KIS o interpretację dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. We wniosku w części E. Przedmiot wniosku w poz. 53 powinno być zaznaczone (2. zdarzenie przyszłe) i w poz. 54 powinna być wartość „0”, a w poz. 55. Liczba zdarzeń przyszłych: powinna być wartość „1” ˗ przypis tutejszego organu] Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych (zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, tzw. „IP Box”) od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę?

Przedstawiając własne stanowisko (stanowisko doprecyzowane w złożonym uzupełnieniu wniosku) Wnioskodawca podkreślił, że spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, tzw. „IP Box”).

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie PIT dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovarion Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo- rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Podatnik, który zamierza skorzystać z preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

• patent,
• (`(...)`),
• autorskie prawo do programu komputerowego

— podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy PIT).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Wnioskodawca wskazał również, że Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów (KPiR) wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy PIT). Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c ustawy PIT.

Podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Należy przy tym również podkreślić, że w przypadku podatników nieprowadzących ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP ewidencji może być spełniony przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów — podlega ochronie jak utwór literacki na podstawie art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia, przy czym idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca podał, że dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowa utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego — podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedz)- oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być, zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy PIT, rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustaw} Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów:

• Badania naukowe są działalnością obejmującą:
  1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
  2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
• Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów łub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca, prowadzi działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT w związku z faktem, że efektem prac Wnioskodawcy jest oprogramowanie chronione prawem autorskim.

Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych (m.in. interpretacja z 1 sierpnia 2019 r., znak 0115-KDIT3.4011.242.2019.3.MR): „W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software to nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nic ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych”.

Do definicji „programu komputerowego” odnoszą się również opublikowane przez Ministra Finansów z 15 lipca 2019 r. objaśnienia podatkowe dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: zarówno ustawy podatkowe, jak i ustawy pozapodatkowe w szczególności ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie definiują pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na święcie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”.

Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej do potrzeb analizy prawnej dobra niematerialnego, jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. A contrario, żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji. Ze specjalistycznej literatury i praktyki budowania i stosowania programów komputerowych, można również wywnioskować, że za program komputerowy często uważany jest za zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi. Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim: i) forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie; ii) interfejsów (oparta na analogicznych podstawach jak ochrona innych składników programu) — gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby samodzielnego przedmiotu ochrony.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu programowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania nowoczesnej platformy, przy wykorzystaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) z nastawieniem na rozwój i ulepszanie aplikacji również w przyszłości. Wnioskodawca przenosi na daną Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem w ocenie Wnioskodawcy osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy PIT.

Na podstawie umów zawartych ze Spółkami wszelkie prawa do własności intelektualnych (prawa autorskie do programów komputerowych) wytworzonych w czasie współpracy przez Wnioskodawcę i w ramach wiążących strony umów’ są przekazywane na rzecz danej Spółki za wynagrodzeniem przewidzianym w umowie. Jest to niewątpliwie komercjalizacja wytworzonych przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wynagrodzenie za wykonane prace jest dokumentowane fakturą wystawianą przez Wnioskodawcę. Następuje więc faktyczna sprzedaż praw do programów komputerowych na rzecz danej Spółki, a uzyskane dotychczas wynagrodzenie stanowi wynagrodzenie z tytułu ich przekazania.

W związku z powyższym dochód z tytułu zawartej w cenie wykonanej usługi wraz z prawem do programu komputerowego — autorskiego oprogramowania/aplikacji, które stanowi utwór prawnie chroniony zostało wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy PIT.

Działania Wnioskodawcy zorientowane są na działalność rozwojową, ponosi on wydatki m.in. na: a) księgowość; b) użytkowanie samochodu (paliwo, naprawy, części); c) zakupu książek związanych z programowaniem, koszty udziału w kursach i szkoleniach (w tym językowe); d) bilety na środki komunikacji; e) sprzęt komputerowy (laptopy, myszki, klawiatury, monitor) i inny sprzęt elektroniczny (router, dysk przenośny, itp.) telewizor, telefony; f) wyposażenie biura; g) usługi doradcze, prawne; h) koszty rat leasingu sprzętu IT, środków transportu. Niniejsze wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania bądź części oprogramowania, Wnioskodawca ustala faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną działalność związaną z wytwarzaniem określonego programu komputerowego według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. W ostateczności Wnioskodawca zastosuje art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, który stanowi, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, w tym przypisane według odpowiedniej metodologii, należy uznać za koszty prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, a tym samym za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

W wyniku działań Wnioskodawcy dochodzi do ulepszenia i rozwinięcia istniejącego kodu źródłowego oprogramowania w ten sposób, że jego efektem jest innowacyjny produkt będący programem komputerowym, przy czym dotychczas nic istnieje na rynku analogiczne oprogramowanie spełniające tego rodzaju kryteria. Produkt ten spełnia przesłanki uznania go za kwalifikowane IP, został bowiem rozwinięty i ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, należy do jednej z kategorii wymienionej w art. 30ca ust 2 ustawy PIT (autorskie prawo do programu komputerowego) oraz podlega ochronie na podstawie przepisów odrębnych ustaw (prawa autorskiego).

Ponadto zgodnie z objaśnieniami Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej, dla kwalifikowanego IP, które zostało ulepszone lub rozwinięte brak jest wymogu uzyskania dodatkowego prawa ochronnego, bowiem co do zasady prawo to stanowi już ukończone, zdefiniowane rozwiązanie lub odkrycie. Przywołując, za uzasadnieniem objaśnień, „rozwój”, czy też „ulepszenie” może dotyczyć sposobu wdrożenia i zastosowania w praktyce przedmiotu ochrony tego prawa. Wynik takiego ulepszenia czy rozwinięcia nie musi natomiast zostać objęty dodatkową ochroną. Poza tym, w zdecydowanej większości przypadków zasadnych dla kwalifikowanych IP nie jest możliwe uzyskanie dodatkowego prawa ochronnego do już wytworzonego IP.

Mając powyższe na względzie wynagrodzenie Wnioskodawcy, które otrzymywał za ukończenie projektu, który współtworzy, a o którymi mowa powyżej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a tym samym - przy spełnieniu przez podatnika wymogów z art. 30cb ust. 1 ustawy PIT - podlegać będzie opodatkowaniu stawką w wysokości 5%, na podstawie art. 30ca ww. ustawy PIT. Wnioskodawca jest obowiązany: wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych; prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PTT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; dokonywać zapisów w prowadzonej dokumentacji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach łub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2— Wnioskodawca realizuje obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box, a Wnioskodawca ma w tym zakresie własny wzór i formę ewidencjonowania takich zdarzeń, która to ewidencja jest rzetelna i prowadzona zgodnie ze stanem rzeczywistym.

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prac rozwojowych stanowiło i stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej a dochód osiągany z przekazania praw autorskich do ww. oprogramowania może podlegać opodatkowaniu 5% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy PIT. Tym samym Wnioskodawca ma prawo skorzystać z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatku dochodów z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie oprogramowania na zasadach opisanych we wniosku. Wnioskodawca spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, tzw. „IP Box”).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie tutejszy organ ˗ posiłkując się wskazaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 lutego 2021 r., sygn. akt III SA/Po 518/20 ˗ zaznacza, że zgodnie z art. 14b § 2 ustawy ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna może dotyczyć zarówno zaistniałego stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego, który ze swej istoty jest pewnym stanem hipotetycznym. Podatnik przedstawiając zdarzenie przyszłe zadaje pytanie, jakie konsekwencje podatkowe miałoby jego działanie, gdyby takowego się podjął. Stosownie do wskazania Wnioskodawcy: wniosek złożony przez Wnioskodawcę do Dyrektora KIS o interpretację dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. We wniosku w części E. Przedmiot wniosku w poz. 53 powinno być zaznaczone (2. zdarzenie przyszłe) i w poz. 54 powinna być wartość „0”, a w poz. 55. Liczba zdarzeń przyszłych: powinna być wartość „1”. Wobec powyższego niniejsza interpretacja odnosi się do przedstawionego wyżej (wyznaczonego przez Wnioskodawcę) zakresu wniosku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4˗9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 przywołanej wyżej ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 cytowanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo˗rozwojowej ˗ oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39 wskazanej wyżej ustawy, przez badania naukowe rozumieć należy:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ˗ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ˗ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych ˗ oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ˗ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo˗rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 wskazanej wyżej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo˗rozwojowych.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

----------------

a + b + c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a ˗ prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo˗rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b ˗ nabycie wyników prac badawczo˗rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c ˗ nabycie wyników prac badawczo˗rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d ˗ nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wyżej wskazany wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo˗rozwojowych prowadzonych przez Podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo˗rozwojowymi.

Stosownie do art. 30ca ust. 6 cytowanej ustawy, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 omawianej ustawy).

Ponadto należy wskazać, że Podatnik, który ma zamiar skorzystać ze wskazanej preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo˗rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2˗4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 wskazanej wyżej ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 analizowanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia na bieżąco wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Z okoliczności sprawy, tj. informacji przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową od daty rozpoczęcia współpracy ze Spółką, jako podmiot gospodarczy. Prowadzona działalność nie obejmuje zmian rutynowych i okresowych. Wnioskodawca swoją działalność badawczo-rozwojową wykonuje jako starszy programista bądź lider zespołu. Wnioskodawca z wykorzystaniem najnowocześniejszych technologii informatycznych wytwarza nowe, bądź ulepsza istniejące już moduły, co przekłada się na zwiększenie kluczowych dla klienta Spółki wskaźników biznesowych. Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonych bezpośrednio przez Wnioskodawcę prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Tworząc oprogramowanie Wnioskodawca bazuje na wiedzy i doświadczeniu zdobytym w ciągu kilku lat funkcjonowania w branży IT, jak też nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych funkcjonalności omawianego oprogramowania. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów.

Wnioskodawca podał również, że osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca zamierza opodatkować preferencyjną stawką podatku dochody uwzględnione w cenie sprzedaży usługi, osiągnięte z tytułu wytwarzania programu komputerowego oraz poszczególnych funkcjonalności (modułów), zbywanych na rzecz Spółki.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy (stosownie do zadanego pytania) jest możliwość opodatkowania 5% stawką dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę.

We wniosku wskazano również, że:

• Prowadzenie przez Wnioskodawcę prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zasobów była i jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy
• Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji każdorazowo (co również ma odzwierciedlenie w zawieranych umowach współpracy na tworzenie oprogramowania) stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę związane są z tworzeniem programów komputerowych jako całości (dostarczenie gotowego rozwiązania), ale także z tworzeniem nowych komponentów i funkcjonalności do istniejących modułów na platformie, podlegają ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych — również w sytuacji, gdy Wnioskodawca współpracował z zespołem/zespołami przy danym projekcie. Również w takiej sytuacji w wyniku świadczenia usług ulepszania i rozwijania oprogramowania komputerowego, powstają nowe odrębne od tego oprogramowania utwory (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do opracowanego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego do programu komputerowego) podlegającego ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
• Wnioskodawca potwierdza, że zarówno prace polegające na wytwarzaniu oprogramowania (będącego odrębnym programem), jak i prace polegające na wytwarzaniu części oprogramowania (będące częścią odrębnego programu) stanowią utwór przysługujący Wnioskodawcy i podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
• Wnioskodawca potwierdza, że każda stworzona część programu komputerowego (określona również jako moduł oraz komponent, jak też funkcjonalność) stanowi utwór przysługujący Wnioskodawcy, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych
• Wnioskodawca potwierdza, że wszystkie wymienione we wniosku efekty realizowanych przez Wnioskodawcę usług (świadczonych usług programistycznych) w okresie, którego dotyczy wniosek - stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie odrębnych ustaw (m.in. z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych).
• Wnioskodawca dochodów niezwiązanych wprost z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej nie uwzględniał, jak również nie zamierza uwzględniać jako składnik przychodu z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.
• Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową od daty rozpoczęcia współpracy ze Spółką, jako podmiot gospodarczy.
• Wnioskodawca świadczy „usługi programistyczne” na rzecz Spółek na postawie zawartych z nimi umów „ramowych” na stałą współpracę.
• Wnioskodawca osobiście tylko i wyłącznie zajmuje się wytwarzaniem oprogramowania oraz takie też świadczy usługi prowadząc działalność gospodarczą będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 2 października 2015 r.

Jak również podano, Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT na bieżąco od stycznia 2019 r., ponieważ wówczas powziął wiedzę o wejściu w życie przepisów dotyczących IP Box i o obowiązku prowadzenia ewidencji, obejmując swym okresem prowadzoną działalność badawczo-rozwojową, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP. Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji odrębnej niż podatkowa księga przychodów i rozchodów, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT wyodrębnia:

1. każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej związane są z tworzeniem programów komputerowych, jako całości, ale także z tworzeniem nowych komponentów i funkcjonalności do istniejących systemów podlegających ochronie na podstawie ustawy o prawic autorskim i prawach pokrewnych;
2. przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej związane są z tworzeniem programów komputerowych jako całości, ale także z tworzeniem nowych komponentów i funkcjonalności do istniejących systemów podlegających ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
3. koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej związane są z tworzeniem programów komputerowych, jako całości, ale także z tworzeniem nowych komponentów i funkcjonalności do istniejących systemów podlegających ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, z uwzględnieniem obostrzeń z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT (nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami).

Wnioskodawca wypełnia więc obowiązki wynikające z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję spełniającą warunki wskazane w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zaznaczył także, że:

• Wniosek złożony przez Wnioskodawcę do Dyrektora KIS o interpretację dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. We wniosku w części E. Przedmiot wniosku w poz. 53 powinno być zaznaczone (2. zdarzenie przyszłe) i w poz. 54 powinna być wartość „0”, a w poz. 55. Liczba zdarzeń przyszłych: powinna być wartość „1”˗ odpowiedź na pytanie: „do jakiego roku/jakich lat podatkowych należy odnosić przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zadane pytanie? We wniosku wskazano wyłącznie, że: W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ww. ustawy PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za dany rok rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%”.
• Opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki — miały/mają miejsce w całym okresie, którego dotyczy wniosek złożony przez Wnioskodawcę do Dyrektora KIS o interpretację, który to dotyczy zdarzenia przyszłego.

Mając więc na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności, należy zatem stwierdzić, że tworzone przez Wnioskodawcę w ramach opisanej działalności utwory (programy komputerowe/oprogramowanie) podlegające ochronie prawnej, stanowić mogą co do zasady kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. autorskie prawa do programów komputerowych.

W kontekście powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego dochód osiągnięty z wyżej opisanych czynności spełnia wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% ˗ należało uznać za prawidłowe.

Końcowo ˗ z uwagi na treść zadanego pytania (wyznaczającego zakres żądania Wnioskodawcy) ˗ należy zastrzec, że niniejsze rozstrzygnięcie nie dotyczy oceny przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska w części wykraczającej poza zakreślony nimi (zadanymi pytaniami) zakres. Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była również ewentualna kwalifikacja opisanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 oraz do kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 ˗ 300 Bielsko˗Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.