0115-KDIT2.4011.300.2021.1.ENB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2021 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 1 czerwca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty środków zgromadzonych na rachunku otwartego funduszu emerytalnego oraz środków zaewidencjonowanych na subkoncie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w związku z podziałem majątku wspólnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 1 czerwca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty środków zgromadzonych na rachunku otwartego funduszu emerytalnego oraz środków zaewidencjonowanych na subkoncie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w związku z podziałem majątku wspólnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 3 września 2007 r. uprawomocnił się wyrok sądu w przedmiocie rozwiązania związku małżeńskiego D. N. z domu B. (zwanej dalej byłym małżonkiem) z W. N. (zwanym dalej Wnioskodawcą) zawartego 5 września 1987 r. W trakcie trwania małżeństwa pomiędzy byłym małżonkiem a Wnioskodawcą istniała małżeńska wspólność majątkowa. Po rozwiązaniu małżeństwa Wnioskodawca na podstawie ustnej umowy z byłym małżonkiem dokonał podziału majątku wspólnego, z wyjątkiem majątku wspólnego obejmującego środki finansowe byłego małżonka w II filarze systemu emerytalnego. Wnioskodawca jako były pracownik służb mundurowych nie posiadał środków finansowych w II filarze systemu emerytalnego. Podział majątku wspólnego obejmującego środki finansowe byłego małżonka w II filarze systemu emerytalnego Wnioskodawca uzgodnił 25 października 2019 r. z byłym małżonkiem w formie pisemnej „Umowa o podziale majątku wspólnego obejmującego środki z tytułu składek emerytalnych w ramach II filaru systemu emerytalnego”. W umowie tej Wnioskodawca zgodnie z byłym małżonkiem oświadczyli, że w związku z ustaniem małżeńskiej wspólności ustawowej wskutek rozwodu dokonują podziału majątku wspólnego obejmującego środki finansowe byłego małżonka z tytułu składek emerytalnych w II filarze systemu emerytalnego w ten sposób, że wnioskodawca obejmuje 100% środków byłego małżonka. Na podstawie prawomocnego wyroku o rozwodzie, umowy o podziale majątku wspólnego obejmującego środki byłego małżonka z tytułu składek emerytalnych w II filarze systemu emerytalnego oraz decyzji emerytalnej Wnioskodawca wystąpił 29 października 2019 r. do OFE o jednorazową wypłatę na jego rachunek bankowy środków byłego małżonka. W związku z wyżej wymienionym wystąpieniem Wnioskodawcy, OFE zaewidencjonował w 2020 r. na jego koncie a później ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) na jego subkoncie 100% środków zgromadzonych przez byłego małżonka w okresie od wejścia II filaru systemu emerytalnego do dnia uprawomocnienia się wyroku rozwodowego, a następnie na podstawie art. 129a powołanej ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych oraz przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych OFE z konta a później ZUS z subkonta dokonały wypłaty wszystkich środków na rachunek bankowy Wnioskodawcy. W lutym 2021 r. OFE przesłał Wnioskodawcy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-11 „Informacja o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy”, wpisując w poz. 76 „świadczenie na podstawie art. 129a w zw. z art. 128 UOOFE” a w poz. 77 pełną kwotę dokonanej wypłaty. W lutym 2021 r. także ZUS przesłał Wnioskodawcy PIT-11 wpisując w poz. 76 „wypłata z subkonta art. 129a ustawy o OIFFE” a w poz. 77 pełną kwotę dokonanej wypłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody Wnioskodawcy otrzymane tytułem wypłat z OFE i ZUS wskutek podziału majątku wspólnego po rozwodzie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zagadnienia związane ze stosunkami majątkowymi w małżeństwie zostały uregulowane w ustawie z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (dalej KRO). Stosownie do art. 31 § 1 KRO, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 KRO). Dopiero z chwilą ustania małżeństwa wspólność ta ulega przekształceniu. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek (art. 43 § 1 KRO). Zgodnie z art. 1037 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny w związku z art. 46 KRO, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków. Zatem, byli małżonkowie mogą m.in. samodzielnie i według własnego uznania zdecydować o sposobie podziału majątku wspólnego. W świetle art. 9 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody (dalej UPDOF), z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Tym samym, co do zasady wszelkie korzyści majątkowe uzyskane przez osobę fizyczną podlegają opodatkowaniu na gruncie ww. ustawy. Jednak stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 5 UPDOF przepisów ustawy nie stosuje się w szczególności do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich. Przez przychód z podziału majątku wspólnego należy natomiast rozumieć wartość otrzymanego przez każdego z małżonków majątku, a także wartość spłat (dopłat) otrzymywanych przez jednego z małżonków z tytułu podziału majątku. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy wskazać, że wszelkie przychody uzyskane przez osobę fizyczną w związku z podziałem majątku wspólnego w drodze umowy podlegają wyłączeniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z OFE i ZUS w 2020 r. na podstawie umowy o podziale majątku wspólnego obejmującego środki z tytułu składek emerytalnych byłego małżonka w ramach II filaru systemu emerytalnego − nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 lipca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.388.2020.3.KR, zgodnie z którą „…w świetle opisanego stanu faktycznego stwierdzić należy, że uzyskane przez Wnioskodawczynię przychody – w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków w związku z ustaniem wspólności majątkowej na skutek rozwiązania małżeństwa – z tytułu wypłaty środków zgromadzonych na rachunku otwartego funduszu emerytalnego (OFE) oraz środków zaewidencjonowanych na subkoncie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS), nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na mocy powołanego powyżej art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych” (interpretacja pobrana ze strony MF sip.mf.gov.pl/sip ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Stosunki między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U z 2020 r. poz. 1359 ze zm.). Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Natomiast w myśl art. 31 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do majątku wspólnego należą w szczególności:

1. pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;
2. dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;
3. środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków;
4. kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266, 321, 568, 695 i 875).

Treść art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wprowadza domniemanie, iż oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku.

Zgodnie zaś z art. 1037 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.) w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

W opisie stanu faktycznego wniosku wskazano, że w dniu 3 września 2007 r. uprawomocnił się wyrok sądu w przedmiocie rozwiązania związku małżeńskiego D. N. z domu B. (zwanej dalej byłym małżonkiem) z W. N. (zwanym dalej Wnioskodawcą) zawartego 5 września 1987 r. W trakcie trwania małżeństwa pomiędzy byłym małżonkiem a Wnioskodawcą istniała małżeńska wspólność majątkowa. Po rozwiązaniu małżeństwa Wnioskodawca na podstawie ustnej umowy z byłym małżonkiem dokonał podziału majątku wspólnego, z wyjątkiem majątku wspólnego obejmującego środki finansowe byłego małżonka w II filarze systemu emerytalnego. Wnioskodawca jako były pracownik służb mundurowych nie posiadał środków finansowych w II filarze systemu emerytalnego. Podział majątku wspólnego obejmującego środki finansowe byłego małżonka w II filarze systemu emerytalnego Wnioskodawca uzgodnił 25 października 2019 r. z byłym małżonkiem w formie pisemnej „Umowa o podziale majątku wspólnego obejmującego środki z tytułu składek emerytalnych w ramach II filaru systemu emerytalnego”. W umowie tej Wnioskodawca zgodnie z byłym małżonkiem oświadczyli, że w związku z ustaniem małżeńskiej wspólności ustawowej wskutek rozwodu dokonują podziału majątku wspólnego obejmującego środki finansowe byłego małżonka z tytułu składek emerytalnych w II filarze systemu emerytalnego w ten sposób, że Wnioskodawca obejmuje 100% środków byłego małżonka. Na podstawie prawomocnego wyroku o rozwodzie, umowy o podziale majątku wspólnego obejmującego środki byłego małżonka z tytułu składek emerytalnych w II filarze systemu emerytalnego oraz decyzji emerytalnej Wnioskodawca wystąpił 29 października 2019 r. do OFE o jednorazową wypłatę na jego rachunek bankowy środków byłego małżonka. W związku z wyżej wymienionym wystąpieniem Wnioskodawcy, OFE zaewidencjonował w 2020 r. na jego koncie a później ZUS na jego subkoncie 100% środków zgromadzonych przez byłego małżonka w okresie od wejścia II filaru systemu emerytalnego do dnia uprawomocnienia się wyroku rozwodowego, a następnie na podstawie art. 129a powołanej ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych oraz przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych OFE z konta a później ZUS z subkonta dokonały wypłaty wszystkich środków na rachunek bankowy Wnioskodawcy. W lutym 2021 r. OFE przesłał Wnioskodawcy PIT-11 „Informacja o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy”, wpisując w poz. 76 „świadczenie na podstawie art. 129a w zw. z art. 128 UOOFE” a w poz. 77 pełną kwotę dokonanej wypłaty. W lutym 2021 r. także ZUS przesłał Wnioskodawcy PIT-11 wpisując w poz. 76 „wypłata z subkonta art. 129a ustawy o OIFFE” a w poz. 77 pełną kwotę dokonanej wypłaty.

Z literalnego brzmienia cytowanego powyżej art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej. Wartość majątku oraz wartość spłat uzyskanych z tego tytułu przez małżonków nie podlega zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że skoro w wyniku podziału majątku wspólnego środki zgromadzone w OFE oraz na subkoncie ZUS przypadły w całości Wnioskodawcy, to ich otrzymanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy. Oznacza to, że Wnioskodawca w związku z wypłatą wskazanych we wniosku środków pieniężnych nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.