0114-KDWP.4011.62.2021.2.AS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 kwietnia 2021 r. (data wpływu 9 kwietnia 2021 r.) uzupełnione pismem z 2 czerwca 2021 r. (data wpływu 2 czerwca 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 26 maja 2021 r. Nr 0114-KDWP.4011.62.2021.1.AS (data nadania 26 maja 2021 r., data doręczenia 27 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej.

Z uwagi na braki formalne, pismem z 26 maja 2021 r. (data nadania 26 maja 2021 r., data doręczenia 27 maja 2021 r.) Nr 0114-KDWP.4011.62.2021.1.AS, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z 2 czerwca 2021 r. (data wpływu 2 czerwca 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą A. Przeważającą działalnością gospodarczą Wnioskodawcy jest produkcja narzędzi (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 25.73.Z). A specjalizuje się w produkcji narzędzi skrawających. Produkty Wnioskodawcy są odpowiednie zarówno dla małych jak i dużych przedsiębiorców. Wnioskodawca dba o to by jego produkty były jak najbardziej innowacyjne oraz by przekładały się na wzrost wydajności w działalności klientów firmy A.

W portfolio Wnioskodawcy można wyróżnić następujące produkty:

1. Narzędzia do obróbki drewna – na tą grupę produktów składają się m.in.: frezy i głowice trzpieniowe, frezy i głowice nasadowe, wiertła, piły tarczowe, noże wymienne, systemy mocowań. Wnioskodawca specjalizuje się w realizacji produktów na zamówienie, dostosowanych do konkretnych potrzeb klientów. Wytworzone produkty uwzględniają wszystkie zmienne, od rodzaju obróbki, materiału, maszyny, parametrów obróbki, po oczekiwaną wydajność i zakresy tolerancji przy obróbce. Produkty Wnioskodawcy umożliwiają zoptymalizować wydajność procesu produkcyjnego z zachowaniem wymaganej jakości cięcia. Narzędzia znajdują zastosowanie przy obróbce drewna, materiałów drewnopodobnych i tworzyw sztucznych. Nabywcami tego typu narzędzi są przede wszystkim producenci mebli, podłóg, schodów oraz stolarki otworowej.
2. Narzędzia do obróbki metalu – na tę grupę produktów składają się m.in.: wiertła rozwiertarki, pogłębiacze, frezy trzpieniowe, głowice frezarskie, noże tokarskie, płytki wieloostrzowe, systemy mocowań, narzędzia specjalne. Produkowane narzędzia są wykorzystywane do obróbki stali, stali nierdzewnych, żeliwa, metali nieżelaznych, stopów żaroodpornych i stali hartowanych. Narzędzia firmy A mają znaczący wpływ na wzrost możliwości produkcyjnych klientów. Ich zastosowanie pozwala na optymalne wykorzystanie możliwości obrabiarki podczas obróbki elementów różnej wielkości i kształtu. Narzędzie produkowane są z różnych materiałów. Główni nabywcy tych narzędzi to podmioty działające w przemyśle lotniczym, motoryzacyjnym, kolejowym oraz maszynowym, elektrotechnicznym i zbrojeniowym. Odpowiednie zaplecze produkcyjne Wnioskodawcy umożliwia także projektowanie i wykonywanie narzędzi tego typu na specjalne zamówienie.
3. Płytki wieloostrzowe – płytki wieloostrzowe są produkowane w ramach nowoczesnego procesu produkcji. W nowej fabryce realizowane są wszystkie procesy, począwszy od projektowania geometrii płytek i matryc, przez wytwarzanie kompletów prasowalniczych, prasowanie, spiekanie, szlifowanie, aż po nakładanie powłok. Płytki wieloostrzowe gwarantują niezawodny i bezpieczny przebieg obróbki nawet w najbardziej zaawansowanych aplikacjach. Efektywnie skrawają określone materiały oraz zapewniają sprawny przebieg łamania i odprowadzania wiórów. Firma A umożliwia także wykonanie płytek według własnego projektu i indywidualnych potrzeb. Dzięki elastycznej linii produkcyjnej Wnioskodawca może szybko wdrożyć projekt i zrealizować asortyment nowego typu w niewielkich seriach produkcyjnych.

Poza powyższymi produktami, Wnioskodawca zapewnia także pełną obsługę sprzedażową i logistyczną w zakresie chłodziw, olejów obróbkowych i włóknin filtracyjnych. Ponadto, firma A zajmuje się dystrybucją wielofunkcyjnych automatów vendingowych ze swoimi narzędziami. Wnioskodawca stara się dostarczać jak najnowocześniejsze i jak najwydajniejsze rozwiązania dopasowane do potrzeb klientów.

Firma A działa na rynku ponad 20 lat i w tym czasie stale rozwijał swoją bazę produktów. Głównymi cechami, którymi kieruje się A są innowacyjność, jakość i elastyczność. Wnioskodawca nieustannie poszukuje nowych rozwiązań, które umożliwią dostarczenie jak najlepszych produktów klientom. Aby osiągnąć powyższe cele i odpowiedzieć na wymogi rynku, Wnioskodawca systematycznie podejmuje czynności niezbędne do opracowania nowych/znacząco udoskonalonych procesów i produktów, które charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności (dalej: „Prace B+R”). Jednym z takich działań była realizacja projektu badawczo – rozwojowego zmierzającego do opracowania innowacyjnych wymiennych płytek skrawających z węglika spiekanego, zarówno tokarskich (standard ISO) oraz frezarskich, o unikalnej geometrii wraz z technologią ich wytwarzania w skali przemysłowej. Zakres agendy badawczej projektu uwzględniał również etap testowania i walidacji nowych produktów, procesów w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, co winno zapewnić skuteczną komercjalizację uzyskanych wyników B+R w skali przemysłowej po zakończeniu Prac B+R.

Zakresem niniejszego wniosku objęte są zagadnienia podatkowe związane z pracami w ramach etapu 2 opisanego projektu badawczo – rozwojowego dotyczące „wdrożenia przemysłowego nowej technologii wytwarzania wymiennych płytek skrawających z węglika spiekanego do obróbki materiałów trudnoobrabialnych z wysokimi prędkościami” realizowane przez firmę A w okresie od kwietnia 2019 do czerwca 2020 r. (dalej: „Projekt B+R”). Prace B+R nad Projektem B+R były prowadzone w dwóch etapach:

1. Etap badań przemysłowych (badań aplikacyjnych) – polegający na opracowaniu fizycznych modeli eksperymentalnych/prototypów nowych wymiennych węglikowych płytek skrywających do toczenia i frezowania wraz z technologią ich wykonania. Pierwszy etap polegał na doborze optymalnych kompozycji chemicznych proszków węglikowych (dedykowanych dla danej aplikacji obróbczej: stal, stal nierdzewna, żeliwo, stopy aluminium) niezbędnych do produkcji przyszłych elementów. Stworzono wiele modeli 3D płytek węglikowych. W ramach etapu trwały prace koncepcyjne nad zestawami modeli eksperymentalnych/prototypów narzędzi do prasowania wraz z niezbędnymi akcesoriami. Opracowano szczegółową dokumentację techniczną na potrzeby wytworzonych modeli eksperymentalnych/prototypów zestawów narzędzi prasowalniczych. Zrealizowano proces wytwarzania powyższych modeli z uwzględnieniem wymogu precyzyjnego prasowania każdego rodzaju płytki. Przeanalizowano i dobrano odpowiednią krzywą spiekania i parametry procesu obróbki płytek.
2. Etap eksperymentalnych prac rozwojowych – polegający na walidacji fizycznych modeli laboratoryjnych/prototypów wymiennych płytek skrawających wraz z technologią ich wykonania. Drugi etap prac skupiał się na testach obróbki skrawaniem na tokarce CNC oraz walidacji prototypów. Oceniono wydajność i żywotność prototypów. Przeanalizowano także topografie powierzchni materiałów po procesie skrawania. Etap zakończył się ostateczną akceptacją oraz wprowadzeniem wymaganych modyfikacji.

W związku z realizacją Projektu B+R Wnioskodawca ponosił szereg wydatków (dalej: „Koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym”). W tym m.in. na:

1. wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na umowy o pracę wraz ze sfinansowanymi przez Wnioskodawcę składkami (dalej „składki ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych)”), o których mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 266 z późn. zm.);
2. Nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzonym Projektem B+R;
3. Amortyzację środków trwałych (np. sprzętu, maszyn), innych niż samochody osobowe, budowle, budynki i lokale będące odrębną własnością, wykorzystywanych do realizacji Projektu B+R (dalej: „Środki Trwałe”) zwane dalej „Kosztami kwalifikowanymi”.

Poniesione w 2019 i 2020 r. Koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, w tym następujące kategorie Kosztów kwalifikowanych: wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na umowy o pracę wraz ze sfinansowanymi przez Wnioskodawcę składkami ZUS, nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzonym Projektem B+R, Wnioskodawca zaliczył do wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych w postaci zakończonych prac rozwojowych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) (dalej „WNIP” lub „Wartość niematerialna i prawna”).

Od 30 czerwca 2020 r. Wnioskodawca przyjął do eksploatacji oraz od lipca 2020 r. dokonuje odpisów amortyzacyjnych od Wartości niematerialnej i prawnej.

Wnioskodawca planuje skorzystać z ulgi badawczo – rozwojowej, o której mowa w art. 26e ustawy o PIT, przy czym do ww. ulgi zaliczy odpisy amortyzacyjne od WNIP w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają Koszty kwalifikowane.

W celu doprecyzowania, Wnioskodawca wskazuje, że:

1. w przypadku wynagrodzeń i składek ZUS pracowników, do Kosztów kwalifikowanych zaliczane są tylko wydatki w tej części w jakiej są należne za faktycznie wykonywanie Prac B+R;
2. w firmie A prowadzona jest ewidencja czasu pracy pracowników, na podstawie której możliwe jest ustalenie, ile czasu dany pracownik spędził na pracy nad konkretnymi Pracami B+R (dalej „Ewidencją czasu pracy”), a także jaką część swojego czasu pracy dany pracownik spędził na pracy nad Projektem B+R;
3. Wnioskodawca, prowadzi księgi rachunkowe, na podstawie których możliwe jest ustalenie wypłacanych przez Wnioskodawcę należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT oraz sfinansowanych przez Wnioskodawcę składek ZUS;
4. w odniesieniu do 2019 r. Wnioskodawca złoży korektę zeznania PIT-36L, która uwzględni opisany sposób rozliczania.

Wnioskodawca do prac w ramach Projektu B+R wykorzystywał także Środki Trwałe, amortyzowane przez Wnioskodawcę na podstawie art. 22 ust. 8 ustawy o PIT. Niektóre Środki Trwałe były wykorzystywane w działalności firmy A jeszcze przed rozpoczęciem prac nad Projektem B+R.

W efekcie, Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi B+R, o której mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o PIT, również w zakresie odpisów amortyzacyjnych od Środków Trwałych za okres, w którym wykorzystywane były do prac nad Projektem B+R.

Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie opisane wyżej odpisy amortyzacyjne zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca oświadcza również, że wszystkie opisane powyżej wydatki poniesione w związku z Projektem B+R, w części w jakiej będą przez Wnioskodawcę uwzględnione w uldze B+R, nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie.

W zakresie działalności objętej niniejszym wnioskiem o interpretację, tj. w odniesieniu do Projektu B+R, Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o PIT, tj. dla dochodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia lub dochodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu.

Firma A nie posiada statusu Centrum B+R w rozumieniu art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 ze zm.).

W odpowiedzi na wezwanie z 26 maja 2021 r. Nr 0114-KDWP.4011.62.2021.1.AS Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony we wniosku stan faktyczny.

Pytanie 1:

Czy działalność gospodarcza Wnioskodawcy jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy, która została objęta Wnioskiem o interpretację jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pytanie 2:

Czy Wnioskodawca jako jeden z rodzajów prowadzonej działalności gospodarczej zaklasyfikowany według polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) ma wskazaną działalność w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych?

Jako jeden z rodzajów prowadzonej działalności gospodarczej zaklasyfikowany Wnioskodawca ma wskazane badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych (kod PKD: 72.19.Z).

Pytanie 3:

Jeżeli prowadzona działalność obejmuje prace rozwojowe należy wskazać, czy są to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r.(Dz. U. z 2021 r. poz. 478)?

Prowadzona działalność, do której odnosi się Wniosek o interpretację (tj. prace w ramach etapu 2 projektu badawczo - rozwojowego dotyczące „wdrożenia przemysłowego nowej technologii wytwarzania wymiennych płytek skrawających z węglika spiekanego do obróbki materiałów trudnoobrabialnych z wysokimi prędkościami” realizowane przez firmę A w okresie od kwietnia 2019 do czerwca 2020 r.) obejmują badania przemysłowe/aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 oraz prace rozwojowe zgodnie z definicją ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r.(Dz. U. z 2021 r. poz. 478).

Pytanie 4:

Czy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących? Jeżeli tak, to czy ta działalność innowacyjna nie polega na działalności obejmującej zmiany rutynowe i okresowe?

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w tym badawczo - rozwojowej), Wnioskodawca opracowuje zarówno nowe produkty jak i procesy, m.in. nową technologię wytwarzania wymiennych płytek skrawających z węglika spiekanego do obróbki materiałów trudnoobrabialnych z wysokimi prędkościami, tj. celem prac było przeprowadzenie kompleksowych prac badawczo-rozwojowych zmierzających do opracowania linii produktowej innowacyjnych wymiennych płytek skrawających z węglika spiekanego, zarówno tokarskich (standard ISO) oraz frezarskich o unikalnej geometrii wraz z technologią ich wytwarzania w skali przemysłowej. Zakres agendy badawczej uwzględnia również etap testowania i walidacji nowych produktów, procesów w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, co winno zapewnić skuteczną komercjalizację uzyskanych wyników B+R w skali przemysłowej po zakończeniu prac B+R. Działalność ta była innowacyjna, nie polegała na działalności obejmującej zmiany rutynowe i okresowe.

Warto wskazać, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zrealizował szereg projektów inwestycyjnych ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Budżetu Państwa, w tym np. w ramach RPO W na lata 2007-2013, Oś Priorytetowa: I Przedsiębiorczość i Innowacje, Działanie 1.3. Dotacje Inwestycyjne dla Małych i Średnich Przedsiębiorstw, w tym m. in. „Budowa zakładu produkcyjnego i wdrożenie innowacyjnej technologii - wzrost konkurencyjności firmy (etap I)” oraz „Zestawienie sprzętowe innowacyjnej technologii wytwarzania - wzrost konkurencyjności firmy (etap II-IV)”. Dzięki przedsięwzięciom możliwe było wprowadzenie na rynek całej grupy nowych produktów, tj. innowacyjnych narzędzi skrawających z ostrzami diamentowymi i z węglika spiekanego firmowanych własną marką, wyprodukowanych w całości w zakładzie produkcyjnym Wnioskodawcy. Dla potrzeb doposażenia infrastruktury badawczej, w latach 2017-2018 Wnioskodawca zrealizował projekt inwestycyjny: „Doposażenie infrastruktury badawczo-rozwojowej umożliwiającej poszerzenie oferty rynkowej o usługi B+R celem dalszego wzrostu konkurencyjności rynkowej firmy”. Celem projektu był wzrost konkurencyjności firmy na rynku krajowym i międzynarodowym oraz dywersyfikacja oferty o usługi B+R poprzez doposażenie infrastruktury badawczo-laboratoryjnej.

W ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój na lata 2014-2020, poddziałanie 3.2.1 Badania na rynek Wnioskodawca zrealizował w latach 2017-2019 kluczowy projekt inwestycyjny pn. „Wdrożenie do produkcji wymiennych płytek skrawających w oparciu o innowacyjną technologię zmniejszającą zużycie materiałów krytycznych”. Koszty kwalifikowane projektu określono na poziomie 31 562 500,00 zł. Celem projektu było wdrożenie do bieżącej działalności firmy wyników prac B+R zleconych Instytutowi Zaawansowanych Technologii Wytwarzania dotyczących innowacyjnej technologii wytwarzania nowych produktów w postaci wymiennych płytek skrawających z węglika spiekanego o znacząco ulepszonej charakterystyce materiałowej, wykorzystywanych w procesach skrawania materiałów trudnoobrabialnych z wysokimi prędkościami. Na jego bazie Wnioskodawca kontynuuje działalność nastawioną na opracowywanie kompleksowej linii produktowej (wymienne węglikowe płytki skrawające do toczenia i frezowania) czego szczegółowym przejawem jest także działalność określona we wniosku o interpretację.

Dodatkowo wspomnieć należy, iż w ramach nieustannej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca realizuje aktualnie równolegle dwa projekty B+R w ramach RPO W 2014-2020 dz. 1.2 pn. „Badania przemysłowe i prace rozwojowe w zakresie opracowania innowacyjnych narzędzi skrawających z wymiennymi płytkami węglikowymi do rowkowania i przecinania metalu i jego stopów” (wydatki kwalifikowane - 4 492 463,35 zł) oraz w ramach POIR 2014-2020 dz. 1.1.1.

„Opracowanie linii produktowej innowacyjnych narzędzi skrawających z wymiennymi płytkami węglikowymi do rowkowania i przecinania o unikalnej geometrii wraz z technologią ich wytwarzania” (wydatki kwalifikowane - 6 672 520,00 zł). Projekty mają na celu dalszy wzrost konkurencyjności firmy poprzez intensyfikację działań rozwojowych w zakresie innowacji produktowych. W ramach projektów prowadzone są kompleksowe prace badawczo-rozwojowe zmierzające do opracowania linii produktowej innowacyjnych narzędzi skrawających z wymiennymi płytkami węglikowymi do rowkowania i przecinania o unikalnej geometrii wraz z technologią ich wytwarzania w skali przemysłowej.

Pytanie 5: Czy Wnioskodawca prowadzi ewidencję zgodnie z art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwalającą wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej?

Wnioskodawca prowadzi ewidencję zgodnie z art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwalającą wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Pytania 6: Czy Wnioskodawca jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. 2018, poz. 646, z późn. zm.)?

Wnioskodawca jest średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. 2018 poz. 646 z późn. zm.).

Pytanie 7: Czy Wnioskodawca sporządza i przekazuje do Głównego Urzędu Statystycznego (GUS (Główny Urząd Statystyczny)) raz w roku sprawozdania o działalności badawczo-rozwojowej według określonego wzoru PNT-01?

Wnioskodawca od 2015 r. sporządza i przekazuje do Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) raz w roku sprawozdania o działalności badawczo-rozwojowej według określonego wzoru PNT-01.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy odpisy amortyzacyjne od Wartości niematerialnej i prawnej w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają Koszty kwalifikowane Wnioskodawca może na podstawie art. 26e ust. 2a ustawy o PIT zaliczyć do kosztów kwalifikowanych?
2. Czy odpisy amortyzacyjne od Środków Trwałych dokonywane w okresie, w którym Środki Trwałe były wykorzystywane w pracach nad Projektem B+R mogą zostać przez Wnioskodawcę zaliczone do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 3 ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnej i prawnej w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają Koszty kwalifikowane Wnioskodawca może na podstawie art. 26e ust. 2a ustawy o PIT zaliczyć do kosztów kwalifikowanych.

Odpisy amortyzacyjne od Środków Trwałych dokonywane w okresie, w którym Środki Trwałem były wykorzystywane w pracach nad Projektem B+R mogą zostać przez Wnioskodawcę zaliczone do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 3 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o PIT podatnik uzyskujący przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2 ustawy o PIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową (tzw. koszty kwalifikowane). Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z tego źródła. Katalog kosztów kwalifikowanych został uregulowany w art. 26e ust. 2 – 3 ustawy o PIT.

W szczególności, za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT - dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 ustawy o PIT (art. 26e ust. 2a ustawy o PIT), w tym m.in.:
   1. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu (art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT);
   2. wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową (art. 26 ust. 2 pkt 2a ustawy o PIT);
2. dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością art. 26e ust. 3 ustawy o PIT. Art. 26e ust. 8 ustawy o PIT wskazuje, że odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane.

W związku z powyższym, aby ustalić koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania w danym roku należy ustalić wydatki, które mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych uregulowanym w art. 26e ust. 2-3 ustawy o PIT oraz są zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o PIT w danym roku podatkowym.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, w związku z realizacją Projektu B+R, Wnioskodawca w 2019 i 2020 r. ponosił Koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, w tym Koszty kwalifikowane, tj. wydatki na wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na umowy o pracę wraz ze sfinansowanymi przez Wnioskodawcę składkami ZUS, wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzonym Projektem B+R oraz amortyzację Środków Trwałych wykorzystywanych do realizacji Projektu B+R.

Ze względu na fakt, że:

1. prace nad Projektem B+R można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej o której mowa w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT (co nie jest przedmiotem niniejszego wniosku);
2. prowadzone przez Wnioskodawcę prace nad Projektem B+R zakończyły się wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz spełnione zostały pozostałe przesłanki określone w art. 22b ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT;
3. poniesione w 2019 i 2020 r. koszty związane z Projektem B+R, w tym Koszty kwalifikowane w postaci: wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę wraz ze sfinansowanymi przez Wnioskodawcę składkami ZUS w części, w jakiej czas przeznaczony na realizację Projektu B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym okresie, wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzonym Projektem B+R, Wnioskodawca zaliczył do WNIP;
4. od lipca 2020 r. firma A dokonuje odpisów amortyzacyjnych od WNIP;
5. odpisy te są zaliczane przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 7b ustawy o PIT - zdaniem Wnioskodawcy, ww. odpisy amortyzacyjne od WNIP w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają Koszty kwalifikowane Wnioskodawca może na podstawie art. 26e ust. 2a ustawy o PIT zaliczyć do kosztów kwalifikowanych począwszy od lipca 2020 r.

Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, że Wnioskodawca w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej nad Projektem B+R wykorzystywał Środki Trwałe, od których odpisy amortyzacyjne stanowiły koszt podatkowy, zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne od Środków Trwałych stanowią u niego koszty kwalifikowane na podstawie art. 26e ust. 3 ustawy o PIT za okres, w którym Środki Trwałe były wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej w ramach projektu B+R (czyli odpisy amortyzacyjne dokonywane w okresie od kwietnia 2019 r. do czerwca 2020 r.).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy odpisy amortyzacyjne od Wartości niematerialnej i prawnej w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają Koszty kwalifikowane Wnioskodawca może na podstawie art. 26e ust. 2a ustawy o PIT zaliczyć do kosztów kwalifikowanych. Jednocześnie, odpisy amortyzacyjne od Środków Trwałych dokonywane w okresie, w którym Środki Trwałem były wykorzystywane w pracach nad Projektem B+R mogą zostać przez Wnioskodawcę zaliczone do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 3 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 26e ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.) podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo -rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych− oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że:

• prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

• nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia,

• zamierza odliczyć koszty kwalifikowane od podstawy opodatkowania na zasadach określonych w art. 26e ustawy o PIT za okres 2019-2020;

• prowadzi ewidencję zgodnie z art. 24a ust. 1b ustawy o PIT, pozwalającą wyodrębnić koszty Prac B+R od pozostałych kosztów działalności;

• nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej;

• nie otrzymał zwrotu w jakiejkolwiek formie kosztów wynagrodzeń pracowników i materiałów wykorzystywanych do realizacji projektów w ramach Prac B+R.

• nie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub

• zaliczył wydatki poniesione w ramach działalności badawczo-rozwojowej do kosztów uzyskania przychodów w myśl przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy

1. odpisy amortyzacyjne od Wartości niematerialnej i prawnej w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają Koszty kwalifikowane może na podstawie art. 26e ust. 2a ustawy o PIT zaliczyć do kosztów kwalifikowanych oraz
2. odpisy amortyzacyjne od środków trwałych dokonywane w okresie, w którym środki trwałe były wykorzystywane w pracach nad Projektem B+R mogą zostać zaliczone do kosztów kwalifikowanych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy. o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Istotą amortyzacji jest rozłożenie w czasie jednorazowego wydatku poniesionego na zakup, czy wytworzenie danego środka trwałego.

Podstawę odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, a wysokość tych odpisów uzależniona jest m.in. od przewidywanego okresu użytkowania danego środka trwałego.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z ogólnej definicji środków trwałych, zawartej w ww. przepisie, wynika, że amortyzacji podlegają składniki majątku (środki trwałe), których jednym z kryteriów jest ich wykorzystanie przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W tym miejscu podkreślić należy, że zgodnie z art. 26e ust. 3 ww. ustawy, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Tym samym, jeżeli nabyty/wytworzony przez podatnika środek trwały/składnik majątku, nie jest/nie będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, to nie może zostać uznany za koszt kwalifikowany.

Wskazać także należy, że amortyzacji podlegają również zgodnie z art. 22b ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
2. techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
3. z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii,

- zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z art. 22b ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, zaliczenie kosztów prac rozwojowych do podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych, jest uzależnione od spełnienia następujących warunków:

• prace zostały zakończone,

• ich wynik jest pozytywny, tzn. osiągnięto zamierzony rezultat tych prac,

• efektem prac jest ściśle ustalony produkt lub technologia wytwarzania, które mogą być wykorzystane na potrzeby działalności gospodarczej podatnika,

• techniczna przydatność tego produktu lub technologii została odpowiednio udokumentowana przez podatnika,

• podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii,

• koszty prac zostały wiarygodnie określone, tzn. określono je w sposób zasługujący na wiarę, zaufanie, nieulegający wątpliwości, autentyczny,

• z dokumentacji wynika, że koszty prac zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży produktów lub zastosowania technologii.

W konsekwencji, jeśli prace rozwojowe zostaną zakończone wynikiem pozytywnym i pozostałe warunki określone w art. 22b ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, będą spełnione, koszty prac rozwojowych stanowić będą podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne.

W stosunku do kosztów prac rozwojowych ustawodawca zawarł w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, specyficzne regulacje normujące moment rozpoznania tych kosztów na cele podatkowe.

W myśl art. 22 ust. 7b Ustawy PIT, koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w jeden z poniższych sposobów:

1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 22m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zawierają dodatkowych warunków, jakie podatnik powinien spełnić w przypadku, gdy postanowi on ujmować koszty prac rozwojowych dla celów podatkowych, zgodnie z art. 22 ust. 7b pkt 1, pkt 2 albo 3 ustawy.

W rezultacie, zgodnie z wyborem podatnika, w przypadku prowadzenia prac rozwojowych ich koszty mogą być przez podatnika rozpoznawane jako koszty podatkowe w trakcie trwania tych prac bądź jednorazowo na moment ich zakończenia, albo też podatnik może rozpoznawać koszty tych prac poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 1.

Należy zauważyć, że ustawodawca uzależnił w pierwszej kolejności możliwość dokonania odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej od faktu, czy koszty te wypełniają definicję kosztów uzyskania przychodów.

Jak już wcześniej wskazano zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów będą wydatki, które spełniają łącznie następujące warunki:

1. zostały poniesione przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku muszą zostać pokryte z zasobów majątkowych podatnika,
2. są definitywne (rzeczywiste), tj. wartość poniesionych wydatków nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesione zostały w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów, oraz
5. nie znajdują się w grupie wydatków, o których mowa w art. 23 ust. 1 ustawy.

Ponadto wskazać należy, że ustawodawca nie przewidział dla celów ulgi badawczo-rozwojowej szczególnej definicji poniesienia kosztów uzyskania przychodów jak również momentu ich poniesienia. Tym samym w celu prawidłowego określenia momentu, w którym Wnioskodawca powinien dane koszty kwalifikowane wykazać w zeznaniu podatkowym zasadne jest odwołanie się w tym zakresie do regulacji normujących kwestię poniesienia kosztów uzyskania przychodów przewidzianą w art. 22 ust. 7b ww. ustawy, zgodnie z którym od decyzji podatnika zależy forma rozliczania wydatków ponoszonych z tytułu prac rozwojowych.

Stosownie do treści art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się: w razie nabycia w drodze kupna – cenę ich nabycia.

W myśl art. 22g ust. 3 ww. ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub, w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Tym samym, odpisy amortyzacyjne kwalifikujące się do odliczenia w ramach ulgi B+R powinny dotyczyć tych aktywów, które spełniają definicję środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto, aktywa nie mogą zostać wymienione w negatywnym katalogu środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych niepodlegających amortyzacji, ujętym w art. 22c ww. ustawy.

Wnioskodawca wskazuje, że ponosił koszty związane z odpisami amortyzacyjnymi od sprzętu i maszyn innych niż samochody osobowe, budowle, budynki i lokale będące odrębną własnością które wykorzystywał w okresie realizacji projektu B+R. tzn. od kwietnia 2019 do czerwca 2020 r. Ponadto począwszy od lipca 2020 r. Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych w postaci zakończonych prac rozwojowych. Wnioskodawca dodaje, że kategorie kosztów kwalifikowanych: wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na umowę o pracę wraz ze sfinansowanymi przez Wnioskodawcę składkami ZUS, nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzonym projektem B+R zostały zaliczone do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych zakupionych ww. środków trwałych w rozumieniu art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od ustalonej wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli były one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, jeżeli służyły one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 26e ust. 3 ustawy sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego, a także przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że:

• odpisy amortyzacyjne od Wartości niematerialnej i prawnej w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają Koszty kwalifikowane oraz

• odpisy amortyzacyjne od sprzętu i maszyn wykorzystywanych przy pracy nad realizacją danego projektu z Obszarów B+R

mogą zostać zakwalifikowane do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2a i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.