0111-KDWB.4011.53.2021.2.KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 14 kwietnia 2021 r. (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem ePUAP), uzupełnionym 14 czerwca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box).

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 7 czerwca 2021 r. Znak: 0111-KDWB.4011.53.2021.1.KP wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano pismem z 14 czerwca 2021 r. (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem ePUAP).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik świadczy prace programistyczne polegające na wytwarzaniu i ulepszaniu oprogramowania. Prace te świadczone są na rzecz kontrahentów zagranicznych. W każdym przypadku dochodzi do przekazania praw autorskich. W roku 2020 świadczono pracę na rzecz kontrahentów:

Projekt dla (…) rozliczany we Włoszech w ramach umowy w programie badawczym (…) kod projektu (…), którego celem było przesunięcie rynku tradycyjnych ubezpieczeń komunikacyjnych w kierunku nowych rozwiązań w formule subskrypcji opartej na modelu uzależniającego wysokość opłacanej składki ubezpieczeniowej od profilu ryzyka wyznaczonego na podstawie analizy stylu prowadzenia pojazdu przez kierowcę.

W ramach prac badawczo-rozwojowych podatnik opracował:

-programy (skrypty) komputerowe do przetwarzania danych źródłowych i obliczania kluczowych wskaźników związanych z:

a - ryzykiem uczestnictwa wypadku drogowym,

b - ryzykiem kradzieży pojazdu,

c - wystąpieniem określonych zdarzeń drogowych,

d - przekroczeniem dozwolonej prędkości,

e - jazdą w ekstremalnie trudnych warunkach pogodowych,

f - stanem nawierzchni drogowej.

Rezultaty obliczeń opracowanych programów komputerowych stanowiły dane wejściowe do modeli tzw. sztucznej inteligencji.

-wizualizacje wybranych wskaźników obrazujących styl jazdy w programach do graficznego przedstawiania danych, w szczególności:

a - przekroczenie dozwolonej prędkości

b - stanu nawierzchni drogowej

dla wybranych miast i regionów administracyjnych Włoch.

Projekt dla klienta z Wielkiej Brytanii,(…), którego celem jest opracowanie metody oznaczania poziomu cukru we krwi na podstawie analizy sygnału badania fotopletyzmograficznego. (Fotopletyzmografia jest odmianą badania pletyzmograficznego i polega na ocenie przepływu krwi przez naczynia położone blisko powierzchni skóry. Jest to nowoczesna i nieinwazyjna metoda diagnostyki zaburzeń w obrębie układu naczyniowego.)

W ramach prac badawczo-rozwojowych podatnik opracował i wdrożył zbiór tzw. funkcji chmurowych integrujących sygnał cyfrowy przekazywany z aplikacji mobilnej z modelami sztucznej inteligencji. Funkcje te mają postać programów komputerowych, które automatycznie:

• pobierają nowe dane, w tym sygnał badania fotopletyzmograficznego z bazy danych,
• przetwarzają surowe dane do postaci nadającej się do zasilenia modelu sztucznej inteligencji,
• wywołują określony model matematyczny (tzw. sztucznej inteligencji),
• zasilają model uprzednio przetworzonymi danymi,
• odczytują zwracany przez model przewidywany poziom glukozy we krwi,
• zapisują przewidywaną wartość do bazy danych celem przekazania jej użytkownikowi aplikacji mobilnej,
• archiwizują przetworzone dane i przewidziany wynik dla celów dokumentacji i dalszych badań.

Prócz opracowania komputerowego kodu programującego funkcji chmurowych oraz wdrożenia schematu przepływu danych w chmurowym środowisku obliczeniowym, podatnik uruchomił i skonfigurował zdalne zasoby obliczeniowe oraz zasoby do przechowywania i prezentowania danych tak w formie tabelarycznej, jak i graficznej.

Za każdym razem podatnik wykonuje wszystkie prace samodzielnie bez zatrudniania firm zewnętrznych czy pracowników, nie są też wymagane specjalne narzędzia czy materiały.

Jedyne koszty związane z wykonaniem tych prac to koszty o charakterze ogólnozakładowym czyli najem lokalu, koszt Internetu, użycie sprzętu typu komputer osobisty wraz z oprogramowaniem biurowym, koszty usług księgowych, telefonu czy utrzymania samochodu.

W żaden sposób nie da się przypisać kosztu, który byłby związany tylko z danym projektem lub można powiedzieć, że wszystkie koszty są kosztami kwalifikowanymi w zaistniałej sytuacji.

W uzupełnieniu wniosku w piśmie z 14 czerwca 2021 r. (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem platformy ePUAP) Wnioskodawca wskazał, że Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.). Działalność jest wykonywana na terytorium Polski. Wytworzenie, rozwijanie lub ulepszanie praw własności intelektualnej (oprogramowania) ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.)

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody od 1 maja 2012 r. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Wytwarzanie, modyfikowanie, ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania lub jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Autorskie prawa do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania/części oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 ze zm.)

W przypadku gdy Wnioskodawca ulepsza, rozwija oprogramowanie komputerowe, w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działania Wnioskodawcy polegające na ulepszaniu, rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Wnioskodawca ulepsza, rozwija oprogramowanie będące rezultatem własnej pracy twórczej, jak i autorstwa innych osób. W przypadku ulepszania, rozwijania oprogramowania autorstwa innych osób, Wnioskodawcy nie przysługuje własność tego prawa ani licencja wyłączna do korzystania z ulepszanego prawa. W wyniku, tworzenia/rozwinięcia oprogramowana, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania, powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej. Proces ulepszania oprogramowania autorstwa Wnioskodawcy, przekazywanego wraz z prawami majątkowymi Zleceniodawcy, ma – w ramach danego projektu – charakter ciągły i cykliczny (iteracyjny), tzn. po wykonaniu jednej wersji oprogramowania praktycznie od razu rozpoczyna się proces ulepszania, tzn. przygotowywania i udostępniania Zleceniodawcy kolejnej, ulepszonej wersji oprogramowania na bazie poprzedniej. Trudno jest więc mówić o jakimś odrębnym procesie najpierw przekazywania praw majątkowych do wcześniejszej wersji oprogramowania i następnie uzyskiwania zaraz od Zleceniodawcy wyłącznej licencji do korzystania z niego celem dalszego jego ulepszania. Działalność prowadzona jest w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Działalność obejmuje rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca rozlicza się podatkowo w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów. Podatnik prowadzi wymaganą przepisem ewidencję, jednak zwraca uwagę na fakt, że nie ponosi kosztów dedykowanych bezpośrednich ponieważ wszystkie czynności wykonuje samodzielnie a praca własna podatnika nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Wnioskodawca prowadzi ww. ewidencję od 1 stycznia 2020 r. Wnioskodawca świadczy usługi oprogramowania na rzecz podmiotów, o których mowa we wniosku od lipca 2019 dla (…) i od lipca 2020 dla (…). Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Na pytanie Organu: „Czy Wnioskodawca ponosi koszty bezpośrednio związane z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej? Wnioskodawca odpowiedział, że: „Koszty bezpośrednie to praca własna Podatnika, która nie jest możliwa do uznania jako koszt uzyskania przychodu”.

Wnioskodawca wskazał, że nie jest możliwe obliczenie tzw. wskaźnika nexus (obliczanego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.) ze względu na zerową kwotę w mianowniku. W zaistniałej sytuacji wartość wskaźnika nexus wynosi 1. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, zgodnie z zawartą umową, nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę oraz ich wykonywanie ponosi Wnioskodawca. Wnioskodawca wykonując te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym podatnik ma prawo skorzystania z opodatkowania opisanego dochodu na preferencyjnych warunkach, o których mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym os osób fizycznych (dalej u.p.d.o.f.) jeżeli nie jest możliwe obliczenie tzw. wskaźnika nexus (obliczanego wg wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.) ze względu na zerową kwotę w mianowniku (może się tak zdarzyć np. gdy brak jest jakichkolwiek wydatków na działalność badawczo-rozwojową)?

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli nie jest możliwe obliczenie tzw. wskaźnika nexus (obliczanego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.) ze względu na zerową kwotę w mianowniku (może się tak zdarzyć np. gdy brak jest jakichkolwiek wydatków na działalność badawczo-rozwojową) należy przyjmować, że wartość tego wskaźnika wynosi 1, co umożliwia korzystanie z opodatkowania na preferencyjnych zasadach.

Przyjęcie odmiennej interpretacji prowadziłoby do nieuzasadnionej nierówności podatników wobec prawa. Prawo do ulgi IP-BOX mieliby tylko Ci podatnicy, którzy w takiej jak Wnioskodawca sytuacji część prac zlecają innym podmiotom. Prowadziłoby to również do zmniejszenia rentowności działalności Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm., dalej: „updof”) dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 updof, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3/a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 updof, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 updof, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 updof, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy – podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia skorzystania z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania w przypadku, gdy nie jest możliwe obliczenie wskaźnika nexus ze względu na zerową kwotę w mianowniku.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z dnia 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Zgodnie z pkt 128 objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box koszty pracy własnej nie mogą być brane pod uwagę do kalkulacji wskaźnika nexus, ponieważ nie mamy w tym przypadku kwot faktycznie poniesionych (wydatkowanych) przez podatnika. Ministerstwo Finansów stwierdziło również, że w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność badawczo-rozwojową, w której zdecydowaną większość kosztów stanowi ich praca własna, będzie najczęściej wynosił 1 lub będzie bliski 1.

Natomiast z pkt 109 objaśnień wynika, że (…) dochody związane z kwalifikowanym IP mogą być korzystnie opodatkowane jedynie w takim zakresie, w jakim konkretne kwalifikowane IP przynoszące przychód jest efektem prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez danego podatnika (zob. między innymi akapit nr 29 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5), czyli prac, które wymagają poniesienia kwalifikowanych kosztów uwzględnionych we wskaźniku nexus (…).

Literalne brzmienie art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi również do wniosku, że ponoszone koszty na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP stanowią podstawę do ustalenia tej części osiąganego dochodu, która może korzystać z preferencji podatkowej. Brak ponoszenia takich kosztów oznacza, że nie można ustalić współczynnika nexus, a zatem żadna część osiąganego dochodu nie stanowi kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP.

W sytuacji gdy podatnik uzyskuje dochody z wytworzonego przez siebie kwalifikowanego IP, a nie ponosi żadnych kosztów bezpośrednio związanych z tym kwalifikowanym IP, innych niż praca własna, to nie można przyjąć, że wartość wskaźnika nexus dla tego kwalifikowanego IP wynosi 1.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że skoro jak wynika z wniosku i jego uzupełnienia, Wnioskodawca nie ponosi kosztów (oprócz kosztów pracy własnej), które podlegałyby uwzględnieniu w kalkulacji wskaźnika nexus, nie ma możliwości ustalenia podstawy opodatkowania. Tym samym Wnioskodawca nie będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie Umowy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).