0111-KDIB1-3.4011.6.2021.2.IM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 marca 2021 r. (data wpływu 15 marca 2021 r.) uzupełnionym 7 i 24 czerwca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie ustalenia, czy:

• prawo autorskie do CRM stanowiło kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) - jest prawidłowe,
• podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na ulepszaniu, rozwijaniu i modyfikowaniu Oprogramowania stanowiła działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT - jest prawidłowe,
• ponoszone przez Wnioskodawcę Wydatki można uznać za kwalifikowane koszty w rozumieniu art. 26e ustawy o PIT, w kontekście prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT - jest prawidłowe,
• dochód z udostępnienia CRM Franczyzobiorcom stanowił kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT - jest prawidłowe,
• dla celów ustalenia u Wnioskodawcy dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, na potrzeby kalkulacji współczynnika a) wskaźnika nexus, Wnioskodawca prawidłowo uwzględniał w nim wynagrodzenie wypłacone Pracownikowi oraz Współpracownikom zatrudnionym na podstawie umów o dzieło - jest prawidłowe,
• dla celów ustalenia u Wnioskodawcy dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, na potrzeby kalkulacji współczynnika b) wskaźnika nexus, Wnioskodawca prawidłowo uwzględniał w nim wynagrodzenie wypłacone Współpracownikom prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą - jest prawidłowe,
• przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do pytań 1-7 możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box). Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 9 czerwca 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4011.6.2021.1.IM wezwano do jego uzupełnienia, co nastąpiło 24 czerwca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzący działalność pod nazwą (….). („Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiadającym siedzibę działalności gospodarczej w Polsce. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy odpłatnie usługi w zakresie nauki programowania dla dzieci i młodzieży („Nauka Programowania”). Usługi te są prowadzone w formie kursów (kursy wakacyjne, kursy semestralne). Kursy są prowadzone przez programistów - absolwentów informatyki lub kierunków pokrewnych lub ewentualnie studentów ostatnich lat tych kierunków. Klientami Wnioskodawcy są osoby fizyczne nieprowadzące działalności opodatkowanej VAT (podatek od towarów i usług) („Klienci”).

Przeniesienia przedsiębiorstwa Wnioskodawcy

Pod koniec 2020 r. Wnioskodawca poprzez wniesienie wkładu niepieniężnego, przeniósł do (…) Sp. z o.o. („Spółka”) przedsiębiorstwo Wnioskodawcy (w tym CRM, znak towarowy, inne prawa majątkowe) z nielicznymi wyłączeniami. Po dokonaniu aportu przedsiębiorstwa do Spółki, Wnioskodawca nie kontynuuje już działalności gospodarczej w zakresie Nauki Programowania. W konsekwencji, niniejszy Wniosek dotyczy możliwości zastosowania u Wnioskodawcy preferencyjnego opodatkowania w PIT w rozliczeniu za 2020 r., do momentu wniesieniu przeniesienia przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do Spółki. Z tego powodu, Wnioskodawca w dalszej części Wniosku przedstawi stan faktyczny zaistniały u Wnioskodawcy w 2020 r.

Świadczenie usług Nauki Programowania

Zajęcia z Nauki Programowania odbywały się w wymiarze 2 godzin tygodniowo (jedno spotkanie wieczorami lub w weekendy). Zakres przekazywanej wiedzy był zależny od grupy wiekowej Klientów. Młodsze grupy Klientów korzystały częściowo z narzędzi wspomagających Naukę Programowania, a starsze uczyły się profesjonalnych języków programowania, których będą w przyszłości używać w pracy jako programiści. Zajęcia z programowania prowadzone były w pracowniach komputerowych lub Online i polegały na przekazywaniu uczestnikom (według stworzonych przez Wnioskodawcę scenariuszy zajęć) wiedzy i umiejętności w zakresie procesu tworzenia algorytmów, rozwiązywania problemów na bazie logicznego i algorytmicznego myślenia z wykorzystaniem języków programowania oraz budowania aplikacji użytkowych. Zajęcia prowadzone były według autorskiej metodyki i programu, opracowanych przez Wnioskodawcę. Zasadniczym celem zajęć było przekazanie wiedzy i umiejętności wpływających na wykształcenie i rozwinięcie zdolności programistycznych u dzieci.

Zajęcia odbywały z podziałem na grupy wiekowe:

• klasy 1-3 szkoły podstawowej (7-9 lat) - narzędzia wspomagające naukę programowania, przeznaczone typowo dla dzieci, tj Scratch, Kodu, Minecraft EE;
• klasy 4-6 szkoły podstawowej (10-12 lat) - zarówno narzędzia wspomagające naukę programowania, przeznaczone typowo dla dzieci, tj. Scratch, Kodu, Applm/entor, ale także profesjonalne języki programowania, tj. Python, Html, CSS, JavaScript;
• gimnazjum (obecnie też 7 klasa szkoły podstawowej) i szkoły ponadgimnazjalne - profesjonalne języki programowania: C#, Unity 3D, Java (Android), Html. CSS, JavaScript, PHP oraz profesjonalne narzędzia do pentestingu: Kali Linux, Metasploit.

Podczas każdego kursu, wiedza nabyta przez kursantów, podlegała weryfikacji. Uczestnicy kursów mieli 2-3 razy w semestrze przeprowadzane krótkie testy oraz jeden projekt zaliczeniowy w semestrze. Na koniec każdego kursu (po 2 semestrach) Wnioskodawca wystawiał uczestnikom certyfikaty ukończenia kursu. Sytuacja epidemiczna występująca w Polsce w pierwszej połowie 2020 r., przyczyniła się również do wcześniejszego wdrożenia przez Wnioskodawcę świadczenia kursów online.

Przychody z umów franczyzowych

Drugim źródłem przychodów Wnioskodawcy, w związku z rozwojem działalności, były w 2020 r. umowy o współpracy zawierane na warunkach umów franczyzy. W ramach umów franczyzy („Umowy Franczyzowe”) Wnioskodawca udostępniał podmiotom współpracującym („Franczyzobiorcy”), świadczącym tożsame usługi co Wnioskodawca, m.in. licencję na korzystanie ze znaku towarowego Wnioskodawcy, prawo do korzystania z wewnętrznego oprogramowania CMR („CRM” lub „Oprogramowanie”) oraz niezbędne materiały szkoleniowe.

W Umowach Franczyzowych przewidziane zostały Wnioskodawca z franczyzobiorcami („Franczyzobiorcy”) dwa sposoby uiszczenia wynagrodzenia:

• prowizyjne („Wynagrodzenie Prowizyjne”) oraz
• zryczałtowane („Wynagrodzenie Zryczałtowane”).

Całkowite wynagrodzenie Wnioskodawcy związane z zawarciem Umów Franczyzowych obejmowało zatem m in. wynagrodzenie za udostępnienie Franczyzobiorcy CRM.

Wytworzenie, rozwój oraz przychody Wnioskodawcy osiągane z udostępnienia lub wykorzystania CRM

CRM stanowi chronione prawem autorskim oprogramowanie komputerowe, z pomocą innych osób oraz dostępnych języków programowania (np. C#, Angular, JavaScript, HTML, CSS). Wnioskodawca wraz z pracownikiem-programistą („Pracownik”) oraz współpracownikami (prowadzącymi jednoosobowe działalności gospodarcze oraz zatrudnionymi na podstawie umów o dzieło - „Współpracownicy”) w 2020 r. rozwijał oraz udoskonalał CRM w takim zakresie by optymalizował pracę Wnioskodawcy oraz Franczyzobiorców. CRM podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie było przez Wnioskodawcę tworzone w ramach działalności polegającej na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, gdyż na tych czynnościach opiera się tworzenie Oprogramowania w związku z ciągłym postępem technicznym występującym w tej branży.

Pracownik Wnioskodawcy zgodnie z umową o pracę odpowiedzialny był za następujące obszary:

1. rozwój systemu CRM poprzez programowanie funkcjonalności w technologiach .Net Core i Angular,
2. optymalizowanie istniejących rozwiązań programistycznych w oparciu o wiodące technologie i rozwiązania,
3. projektowanie rozwiązań relacyjnych baz danych a także konserwacja i zarządzanie z użyciem języka zapytań SQL,
4. automatyzacja bieżących procesów biznesowych placówki z użyciem autorskich rozwiązań opartych o rozwiązania programistyczne,
5. zabezpieczanie nowych oraz istniejących funkcjonalności systemów informatycznych używanych w placówce z użyciem autorskich technik szyfrowania i ochrony danych.

Współpracownicy zatrudnieni na podstawie umów o dzieło w ramach swoich obowiązków mieli do wykonania konkretne zadania, np. zaprojektowanie, stworzenie oraz zaimplementowanie nowych modułów do CRM oraz opracowanie modułu do tłumaczenia aplikacji na inne języki (w związku z ekspansją działalności za granicę).

Współpracownicy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą w ramach umów o współpracy wykonywali bieżące zlecenia programistyczne dotyczące CRM, po których zakończeniu przenosił na Wnioskodawcę, na wszelkich polach eksploatacji, prawa do autorskie do wytworzonego kodu (oprogramowania).

Zarówno Współpracownicy zatrudnieni na podstawie umów o dzieło jak i prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą przenosili zatem na Wnioskodawcę prawa autorskie do utworów, które zostały przez nich wytworzone. Przedmiot dzieła lub zakres zlecenia wskazany w umowie o współpracy dotyczył wyłącznie ulepszania, modyfikowania i rozwoju CRM.

W przypadku, gdy Współpracownicy ulepszali (rozwijali) Oprogramowanie lub jego części, to właścicielem tego Oprogramowania jest Wnioskodawca, a Współpracownicy dokonywali jedynie jego ulepszenia i rozwinięcia. Współpracownicy dokonywali zatem modyfikacji i ulepszenia istniejącego już Oprogramowania, którego właścicielem był Wnioskodawca - przy czym Wnioskodawca precyzuje, że efekt modyfikacji Oprogramowania stanowił odrębne prawo autorskie do programu komputerowego. Z chwilą przekazania Wnioskodawcy zmian do Oprogramowania Współpracownicy przekazywali na rzecz Wnioskodawcy wszelkie prawa autorskie do tych dzieł.

CRM pełnił istotną rolę w działalności Wnioskodawcy, był to dla Wnioskodawcy systemem do współpracy z Franczyzobiorcami i kontaktu z Klientami - za jego pomocą

Wnioskodawca dokonywał m. in.:

1. konfiguracji formularza zapisowego (harmonogramu zajęć, kalendarzy),
2. podglądu statusu zapisów w grupach,
3. ewidencji czasu pracy trenerów i ich rozliczanie,
4. wysyłania maili, smsów, certyfikatów do Klientów,
5. generowania umów dla Klientów,
6. wprowadzenia i weryfikacji płatności,

CRM jest udostępniany Franczyzobiorcom, aby mogli z niego korzystać do pracy ze swoimi klientami w takim samym zakresie w jakim robił do Wnioskodawca.

Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z ulepszeniem, rozwojem i modyfikacją CRM

2.6.1. W 2020 r. w związku z ulepszeniem, rozwojem i modyfikacją CRM poniósł określone wydatki („Wydatki "), tzn.:

1. składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne,
2. koszty świadczenia usług księgowych,
3. abonament telefoniczny,
4. koszty wynagrodzeń Współpracowników,
5. koszty wynagrodzenia Pracownika,
6. koszty wyposażenia, m.in. komputery, telefony komórkowe, biurko, krzesło, stacja dokująca oraz inne narzędzia do pracy,
7. koszty związane z użytkowaniem samochodu osobowego,
8. opłaty za serwery i domeny.

Wydatki to koszty stałe lub konieczne do ulepszania, rozwijania i modyfikacji CRM. Tworzenie ulepszeń, modyfikacji (kodu) wymagały wykorzystywania zarówno sprzętu elektronicznego, środków transportu jak i opłat eksploatacyjnych z tym związanych. W większości przypadków Wnioskodawca był w stanie przyporządkować konkretne Wydatki do CRM. W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów udostępnienia Oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkowywał Wydatki (np. koszty świadczenia usług księgowych, składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne) do przychodów z udostępnienia Oprogramowania według proporcji. Proporcja ustalona jest jako stosunek przychodów udostępnienia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej wdanym okresie.

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadził w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Oprogramowanie stworzone przez Pracownika i Współpracowników spowodowało stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Wnioskodawca zatem tworzył, ulepszał, modyfikował Oprogramowanie. W efekcie realizacji umów łączących Wnioskodawcę z Pracownikiem oraz Współpracownikami powstaje nowe, odrębne Oprogramowanie.

Ewidencja podatkowa dla potrzeb IP BOX

Wnioskodawca prowadził dokumentację podatkową w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a w oddzielnej ewidencji podatkowej:

• wyodrębniał kwalifikowane prawo własności intelektualnej (Oprogramowanie),
• wyodrębniał kwoty przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej (Oprogramowanie),
• wyodrębniał koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Pozostałe elementy stanu faktycznego wniosku

Wnioskodawca nie posiadał i nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazuje, że:

1. w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów na bieżąco wyodrębnia każde odpłatnie udostępniane lub zbywane prawo własności intelektualnej. Dokonanie oceny czy przedmiot licencji (CRM) stanowi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, jest przedmiotem pytania nr 1 oznaczonego we Wniosku i to organ interpretacyjny powinien udzielić na nie odpowiedzi by nie ograniczyć Wnioskodawcy mocy ochronnej wynikającej z wydanej interpretacji indywidualnej. Stanowisko Wnioskodawcy o braku możliwości przeniesienia ww. obowiązków organu interpretacyjnego na wnioskodawcę potwierdza m.in. wyrok WSA w Krakowie z dnia 18 marca 2021 r., sygn. I SA/Kr 178/21, wyrok WSA w Olsztynie z dnia 3 października 2018 r., sygn. I SA/OI 449/18 oraz wyrok NSA z dnia 18 maja 2018 r., sygn. II FSK 1392/16.
2. Prowadzona ww. ewidencja zawiera wszystkie niezbędne elementy, o których mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT.
3. Przez koszty wyposażenia Wnioskodawca rozumie wydatki, o których mowa w art. 22d ustawy o PIT, m.in. krzesła, biurka, monitory niezbędne do prowadzenia prac polegających na rozwoju, ulepszaniu oraz modyfikacji CRM
4. Własnością Wnioskodawcy przez prawie cały 2020 r. były, zakwalifikowane do środków trwałych, następujące aktywa: samochód osobowy oraz telefon komórkowy.
5. Samochód osobowy nie był wykorzystywany wyłącznie do prac związanych z rozwojem, ulepszaniem oraz modyfikowaniem CRM. Samochód był również wykorzystywany do innych prac niż do rozwoju, ulepszania i modyfikacji CRM, w tym do przemieszczania się w celu prowadzenia zajęć z nauki programowania. Dokonanie oceny czy działalność Wnioskodawcy polegająca na rozwoju, ulepszaniu oraz modyfikowaniu CRM stanowi badania naukowe, prace rozwojowe lub działalność badawczo- rozwojową stanowi obowiązek Organu, którego nie może przenieść na Wnioskodawcę. Wskazanie przez Wnioskodawcę w ramach niniejszej odpowiedzi wprost, że prowadzone przez niego prace spełniają ww. kryteria, stanowiłaby element zdarzenia przyszłego, co mogłoby się przyczynić do pozbawienia Wnioskodawcy ochrony wynikającej z otrzymanej interpretacji indywidualnej.
6. W związku z użytkowaniem samochodu osobowego Wnioskodawca ponosił wydatki eksploatacyjne, tj. wydatki na zakup paliwa, ubezpieczenia OC oraz AC, koszty serwisowe pojazdu (naprawy, wymiana opon i innych części), koszty przeglądu.
7. Wnioskodawca nie zalicza opłaconych składek na ubezpieczenie społeczne do kosztów uzyskania przychodów, a odlicza je od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o PIT.
8. Ponoszone przez Wnioskodawcę wskazane we Wniosku Wydatki są również związane z rozwojem, ulepszaniem oraz modyfikowaniem CRM. Jak zostało to wskazane we Wniosku, w przypadku ponoszenia Wydatków związanych zarówno z ww. pracami nad CRM oraz pozostałą działalnością Wnioskodawcy, Wnioskodawca przypisuje je do CRM w odpowiedniej proporcji, ustalonej jako stosunek przychodów z udostępnienia (licencjonowania) CRM do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Wydatki wskazane we Wniosku, które są (częściowo) związane z CRM są niezbędne do zbudowania nowych rozwiązań oraz funkcjonalności CRM. Dokonanie ulepszeń i zmian w CRM było konieczne do dopasowania funkcjonalności CRM do nowych warunków świadczenia usług programowania przez Wnioskodawcę oraz Franczyzobiorców, w tym w zakresie wyzwań związanych z pandemią COVID-19 i świadczeniem usług programowania drogą elektroniczną. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę z założenia nie mogą mieć charakteru uporządkowanego, zaplanowanego, metodycznego, według pewnego systemu. Istotą pracy programistycznej jest nastawienie na cel (rezultat), czego efektem jest brak możliwości jakiegokolwiek usystematyzowania, uporządkowania, zaplanowania prac, gdyż często niektóre muszą zostać zrealizowane ad hoc, tzn. od razu, zgodnie z pilnym zapotrzebowaniem klienta na daną funkcjonalność. W ten sposób, tj. w wyniku rozwijania, modyfikowania i ulepszania Oprogramowania, wykorzystując aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności, powstają nowe kody, algorytmy stanowiące odrębne prawo własności intelektualnej. Czynności podejmowane u Wnioskodawcy nie stanowią zatem również produkcji seryjnej, czynności serwisowych, promowania ulepszeń oraz automatyzacji dokonywanych oraz dokonanych już u Wnioskodawcy, a także bieżących prac czy działalności Spółki. W ten sposób, tj. w wyniku rozwijania, modyfikowania i ulepszania Oprogramowania, wykorzystując aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności, powstają nowe kody, algorytmy stanowiące odrębne prawo własności intelektualnej.
9. Wnioskodawca w ramach Umów Franczyzowych udostępniał odpłatnie Franczyzobiorcom m in. prawo do korzystania z CRM (na zasadzie udzielenia licencji). Zastrzeżenia wymaga, że Wnioskodawca nie dzielił w ww. umowach wynagrodzenia na poszczególne świadczenia (w tym CRM) - wynagrodzenie było ustalane prowizyjnie (zależne od przychodów Franczyzobiorców) lub ryczałtowo (opłaty stałej).
10. W zawartych Umowach Franczyzowych Wnioskodawca wraz z Franczyzobiorcami nie wyodrębniali części Wynagrodzenia Zryczałtowanego oraz Wynagrodzenia Prowizyjnego przypadającego na poszczególne świadczenia wskazane w umowie, w tym do CRM. Na Wynagrodzenie Zryczałtowane oraz Wynagrodzenie Prowizyjne składała się zatem jedna kwota, pomimo że dotyczyło ono kilku różnych świadczeń. Powyższy sposób fakturowania znajdował u Wnioskodawcy zastosowanie zarówno przy Wynagrodzeniu Prowizyjnym jak i Wynagrodzeniu Zryczałtowanym. W konsekwencji, na fakturach sprzedaży wysyłanych do Franczyzobiorców widniała jedna pozycja na ustaloną kwotę wynagrodzenia z tytułem „opłata franczyzowa” (dla Wynagrodzenia Prowizyjnego) lub „opłata licencyjna” (dla Wynagrodzenia Zryczałtowanego).
11. Dla celów ewidencyjnych Wnioskodawca wyodrębniał natomiast w oddzielnej ewidencji procentową część wynagrodzenia franczyzowego, które alokował do przychodów z tytułu licencjonowania CRM. Mając na uwadze, że przychód Wnioskodawcy z licencjonowania CRM został uwzględniony w cenie usługi, to klucz alokacji został ustalony w oparciu o art. 30ca ust. 8 ustawy o PIT, tj. na zasadzie wartości rynkowej. W praktyce, Wnioskodawca ustalił przychód z tytułu licencjonowania CRM jako procent Wynagrodzenia Franczyzowego lub Wynagrodzenia Prowizyjnego.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy prawo autorskie do CRM stanowiło kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?
2. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na ulepszaniu, rozwijaniu i modyfikowaniu Oprogramowania stanowiła działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?
3. Czy ponoszone przez Wnioskodawcę Wydatki można uznać za kwalifikowane koszty w rozumieniu art. 26e ustawy o PIT, w kontekście prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT?
4. Czy dochód z udostępnienia CRM Franczyzobiorcom stanowił kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?
5. Czy dla celów ustalenia u Wnioskodawcy dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, na potrzeby kalkulacji współczynnika a) wskaźnika nexus, Wnioskodawca prawidłowo uwzględniał w nim wynagrodzenie wypłacone Pracownikowi oraz Współpracownikom zatrudnionym na podstawie umów o dzieło ?
6. Czy dla celów ustalenia u Wnioskodawcy dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, na potrzeby kalkulacji współczynnika b) wskaźnika nexus, Wnioskodawca prawidłowo uwzględniał w nim wynagrodzenie wypłacone Współpracownikom prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą?
7. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do pytań 1-7 możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1.

Prawo autorskie do CRM stanowiło kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Ad.2.

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na, ulepszaniu, rozwijaniu i modyfikowaniu Oprogramowania stanowiła działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Ad.3.

Poniesione Wydatki można uznać za kwalifikowane koszty w rozumieniu art. 26e ustawy o PIT, w kontekście prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Ad.4.

Dochód z udostępnienia CRM Franczyzobiorcom stanowił kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Ad.5.

Dla celów ustalenia u Wnioskodawcy dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, na potrzeby kalkulacji współczynnika a) wskaźnika nexus, Wnioskodawca prawidłowo uwzględniał w nim wynagrodzenie wypłacone Pracownikowi oraz Współpracownikom zatrudnionym na podstawie umów o dzieło.

Ad.6.

Dla celów ustalenia u Wnioskodawcy dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, na potrzeby kalkulacji współczynnika b) wskaźnika nexus, Wnioskodawca prawidłowo uwzględniał w nim wynagrodzenie Współpracownikom prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą.

Ad.7.

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do pytań 1-6 możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Uzasadnienie

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego wskazanego w pkt 4.1, tj. w zakresie uznania, że prawo autorskie do CRM stanowiło kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

W ocenie Wnioskodawcy Oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowiło autorskie prawo do programu komputerowego, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT z uwagi na spełnienie następujących warunków:

1. przedmiot ochrony (Oprogramowanie) został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej (szerzej o tym w uzasadnieniu do pytania nr 2) oraz
2. Oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Ochrona prawna Oprogramowania wynika z art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. W konsekwencji, ochronie podlegają również modyfikacje, zmiany oraz ulepszenia Oprogramowania wytworzonego przez Pracownika i Współpracowników Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do Oprogramowania wytwarzanego przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w niniejszego wniosku, zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o ustawa o prawach autorskich i prawach pokrewnych, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego wskazanego w pkt 4.2, tj. w zakresie uznania, że podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na ulepszaniu, rozwijaniu i modyfikowaniu Oprogramowania stanowiła działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego działalność gospodarczą stanowi m.in. udostępnienia licencji do wytworzonego, rozwiniętego, udoskonalanego oraz zmodyfikowanego Oprogramowania w wyniku prowadzonych prace rozwojowe zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Działalność ta spełnia definicję z ww. przepisu i obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W dostępnych źródłach podkreśla się również praktyczne aspekty związane z prowadzeniem działalności rozwojowej (np. interpretacje indywidualne w podobnych sprawach, Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box oraz Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015. Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej.

Pomiar działalności naukowo- technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS (Główny Urząd Statystyczny), Warsaw, https://doi.Org/10.1787/9788388718977-pl).

Źródła te podkreślają, że działalność badawczo-rozwojowa musi być nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu Oprogramowania w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe swoje oraz Franczyzobiorców. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu ustawy o PIT oraz przepisów odrębnych. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań. Innymi słowy, bezpośrednim rezultatem prowadzonych prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę były nowe algorytmy, skrypty, kody informatyczne oraz kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne w postaci programów komputerowych (Oprogramowanie). Oprogramowanie ma bardzo złożony charakter i składa się z wielu modułów operacyjnych zapewniających oddzielne funkcjonalności programu, które razem tworzą spójną całość. Oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prace programistyczne miały oraz z definicji mają charakter twórczy. Stworzenie Oprogramowania wymaga Dołączenia wiedzy z zakresu informatyki oraz specjalistycznej wiedzy biznesowej, w której Oprogramowanie znajduje zastosowanie. Celem realizowanych prac programistycznych co do zasady nie jest wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do oprogramowania, lecz wytworzenie nowego lub zmodernizowanie dotychczas wytworzonego Oprogramowania.. Prace programistyczne ukierunkowane są zatem na tworzenie nowych, unikatowych i innowacyjnych rozwiązań.

W konsekwencji, wytworzenie, rozwój, ulepszenia i modyfikacje Oprogramowania miały związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego wskazanego w pkt 4.3, tj. w zakresie uznania, że poniesione przez Wnioskodawcę Wydatki można uznać za kwalifikowane koszty w rozumieniu art. 26e ustawy o PIT w kontekście prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

W myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z opisem stanu faktycznego, Wnioskodawca klasyfikował jako koszty poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową w szczególności:

1. składki na ubezpieczenie społeczne,
2. koszty świadczenia usług księgowych,
3. koszty wynagrodzeń Współpracowników,
4. koszty wynagrodzenia Pracownika,
5. koszty wyposażenia, m.in. komputery, telefony komórkowe, biurko, krzesło, stacja dokująca oraz inne narzędzia do pracy,
6. koszty związane z użytkowaniem samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności Wnioskodawcy,
7. opłaty za serwery i domeny.

W ocenie Wnioskodawcy, wymienione wyżej koszty były bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem Oprogramowania. W konsekwencji w zakresie w jakim ww. wydatki były bezpośrednio lub proporcjonalnie (w oparciu o opisany we Wniosku klucz podziału) przypisane do przychodów przypadających z udostępnienia Oprogramowania, Wnioskodawca prawidłowo klasyfikował wydatki wskazane w opisie stanu faktycznego jako koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Powyższe stanowisko potwierdzają następujące interpretacje indywidualne wydane w podobnych stanach faktycznych:

• koszty świadczenia usług księgowych (tak np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 czerwca 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4011.53.2020.2.MF, z dnia 25 maja 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.127.2020.2.IM, z dnia 26 maja 2020 r. sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.215.2020.2.DJD, z dnia 21 lutego 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.215.2020.3.MD, z dnia 27 listopada 2020 r. sygn. 0114-KDIP3-4011.215.2020.4.MG, z dnia 5 października 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.215.2020.5. MD),
• składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne (tak np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 maja 2020 r., sygn. 0114-KDIP3- 2.4011.179.2020.2.JK2, z dnia 27 listopada 2020 r. sygn. 0114-KDIP3- 2.4011.591.2020.2.MG, z dnia 5 października 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2- 1.4011.567.2020.2.MD),
• koszty wyposażenia, m.in. słuchawki, biurko, krzesło, (tak np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 października 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.567.2020.2.MD, z dnia 25 maja 2020 r. sygn. 0112-KDIL2-2.4011.127.2020.2.IM, z dnia 25 maja 2020 r. sygn. 0113-KDIPT2- 3.4011.320.2020.2. AC, z dnia 21 lutego 2020 r. sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.680.2019.2.MD),
• koszty wynagrodzenia podwykonawców przenoszących prawa autorskie do oprogramowania (tak, np.: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 grudnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.583.2019.1.MBD, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 czerwca 2020 r., 0114-KDIP2-1.4010.126.2020.2.JS, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 lipca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.223.2020.1.AW),
• koszty związane z użytkowaniem samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności Wnioskodawcy (tak np.: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 października 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2- 1.4011.567.2020.2.MD, z dnia 26 maja 2020 r. sygn. 0113-KDIPT2- 1.4011.215.2020.2.DJD, z dnia 21 lutego 2020 r. sygn. 0113-KDIPT2- 1.4011.680.2019.2.MD).

W konsekwencji, powyżej wskazane Wydatki stanowiły koszty bezpośrednio związane z rozwojem, ulepszeniem i modyfikacją prawa własności intelektualnej (Oprogramowania), gdyż przychody z jego udostępnienia stanowiły znaczną część dochodów Wnioskodawcy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zdarzenia przyszłego wskazanego w pkt 4.4., tj. w zakresie uznania dochód z udostępnienia CRM Franczyzobiorcom stanowił kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT

Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Kwalifikowane prawa własności intelektualnej ujęte są w zamkniętym katalogu (art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT). Zgodnie z treścią tego przepisu kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Na mocy art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)*1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,
3. c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,
4. d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ponadto zgodnie z treścią art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kolei na mocy art. 24ca ust. 9 ustawy o PIT, w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego Wnioskodawca:

1. w ramach swojej działalności gospodarczej dokonywał zakupu autorskich praw do programu komputerowego (CRM) oraz ponosił koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytych praw,
2. był właścicielem autorskich praw do programu komputerowego (Oprogramowania), które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
3. uzyskiwał dochód z opłat licencyjnych dotyczących Oprogramowania,
4. prowadził ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo- rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac,
5. w prowadzonej ewidencji wyodrębniał koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca:

1. prowadził działalność badawczo-rozwojową bezpośrednio związaną z wytworzeniem, rozwojem i ulepszeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej, jakimi są autorskie prawa do programów komputerowych,
2. osiągał dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT,
3. dochód ten jest możliwy do ustalenia na podstawie ewidencji podatkowej Wnioskodawcy.

W konsekwencji w przedstawionym stanie faktycznym, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości skorzystania z przewidzianej w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT preferencyjnej 5% stawki opodatkowania do dochodów uzyskanych z tytułu udostępnienia Oprogramowania powstałego w ramach prac badawczo-rozwojowych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie stanu faktycznego wskazanego w pkt 4.5, oraz 4.6. tj. w zakresie ustalenia u Wnioskodawcy dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, Wnioskodawca prawidłowo uwzględniał na potrzeby kalkulacji współczynników a) oraz b) wskaźnika nexus odpowiednio:

1. wynagrodzenie wypłacone Pracownikowi oraz Współpracownikom zatrudnionym na podstawie umów o dzieło,
2. wynagrodzenie wypłacone Współpracownikom prowadzącym jednoosobowe działalności gospodarcze świadczących dla Wnioskodawcy usługi

Zdaniem Wnioskodawcy dla celów zastosowania ulgi IP BOX, w zakresie kosztów:

1. wynagrodzeń Pracownika oraz Współpracowników zatrudnionych na podstawie umów o dzieło - ponosi koszty uwzględniane pod literą a) współczynnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT,
2. wynagrodzeń Współpracowników prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą - ponosił koszty uwzględniane pod literą b) współczynnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę spełniają wymogi do ich zakwalifikowania do współczynników a) oraz b), są to koszty bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową. Przyczyniały się one do rozwoju, udoskonalenia oraz rozwinięcia Oprogramowania zgodnie z zapotrzebowaniem Franczyzobiorców.

Co istotne, efektem pracy Współpracowników było rozwinięcie i ulepszenie Oprogramowania będącego własnością Wnioskodawcy, zatem nie tworzyli oni od początku praw autorskich do programu komputerowego, które następnie jest nabywane przez Wnioskodawcę. Innymi słowy, w celu realizacji zadań Wnioskodawca współpracował z podmiotami zewnętrznymi, tj. Współpracownikami (podwykonawcy prowadzący indywidualną działalność gospodarczą (B2B) lub współpracujący na podstawie umów o dzieło), a całość ich obowiązków związana była z działalnością badawczo-rozwojową, czyli rozwojem modułów programistycznych, które stanowią odrębne programy komputerowe. Po ich stworzeniu Wnioskodawca nabywał od podwykonawców (Współpracowników) autorskie prawa majątkowe do tych modułów. Wnioskodawca implementował i konfigurował wszystkie rozwiązania programistyczne (w tym nabyte od Współpracowników) w taki sposób, że ostatecznie stworzyły one nowy, innowacyjny CRM.

W efekcie, zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na wynagrodzenia Współpracowników współpracujących na podstawie umów o dzieło oraz w ramach współpracy B2B powinny być zaliczane jako koszty poniesione na nabycie wyniku prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem IP, definiowanym we współczynniku b wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Natomiast, w sytuacji, gdyby Wnioskodawca nabył od Współpracowników gotowy produkt stanowiący kwalifikowane IP (co w przedmiotowej sprawie nie nastąpiło) - to wydatki z tego tytułu musiałby ująć pod lit. „d” wskaźnika nexus.

Powyższe stanowisko potwierdzają następujące interpretacje indywidualne:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 czerwca 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.126.2020.2.JS,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 lipca 2020 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.223.2020.1.AW,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 grudnia 2019 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.582.2019.1.MBD.

W konsekwencji, przy obliczaniu wysokości dochodu kwalifikowanego, w każdym przypadku wskaźnik nexus dla Wnioskodawcy wyniesie 1, ponieważ dla celów obliczenia wysokości wskaźnika nexus w liczniku oraz mianowniku występować będzie taka sama kwota (nie występują koszty uwzględnione we współczynnikach c) i d)), a licznik jest jeszcze mnożony przez kwotę 1,3.

Ponadto, nawet gdyby Wnioskodawca nie ponosił kosztów badawczo-rozwojowych, ani żadnych pozostałych wydatków uwzględnianych w literze b, to w przypadku gdyby podstawa obliczenia wskaźnika nexus wynosiła 0, to finalnie wskaźnik nexus wyniósłby 1 (tak np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 czerwca 2020 r„ sygn. 0112-KDIL2-2.4011.351.2020.2.KP)

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zdarzenia przyszłego wskazanego w pkt 4.7., tj. w zakresie uznania, że w kontekście stanowiska Wnioskodawcy do pytań 1-6, możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego (podlegające ochronie prawnej). Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczanego wg wzoru z art. 30ca ustawy o PIT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał dodatkowo, że w ocenie Wnioskodawcy spełnił wszelkie niezbędne wymogi do tego by uznać, że dochód z udostępnienia CRM Franczyzobiorcom stanowił kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. W ocenie Wnioskodawcy żadne przepisy ustawy o PIT nie uzależniają prawa do uzyskania preferencyjnego opodatkowania z tytułu licencjonowania oprogramowania komputerowego od wskazania na fakturach odrębnych pozycji dotyczących części wynagrodzenia alokowanego do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Z punktu widzenia ulgi IP BOX istotne jest bowiem to, by podatnicy:

1. w sposób prawidłowy prowadzili ewidencję z art. 30cb ustawy o PIT oraz
2. w przypadku, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT (czyli w przypadku analogicznym do przedstawionego we Wniosku zdarzenia przyszłego) - alokowali dochód do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zastrzeżenia wymaga, że zasada wartości rynkowej z art. 23o ustawy o PIT stosowana jest zgodnie z art. 30ca ust. 8 ustawy o PIT „odpowiednio”. Oznacza to, że zasada wartości rynkowej nie jest stosowana wyłącznie w transakcjach dokonywanych pomiędzy podmiotami powiązanymi, ale również do relacji pomiędzy podmiotami niepowiązanymi. Z art. 30ca ust. 7 pkt, ust. 8 oraz art. 30cb ustawy o PIT nie wynika sposób w jaki podatnicy stosujący preferencyjne opodatkowanie muszą wypełniać obowiązki dokumentacyjne oraz w jaki sposób zobowiązane są do udowodnienia w razie wszczęcia czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej albo postępowania podatkowego, że wynagrodzenie wypłacone podatnikowi wynagrodzenie zostało alokowane do poszczególnych praw własności intelektualnej oraz czy zostało ustalone o wartości rynkowej.

Z przepisów tych wynika jedynie m.in. obowiązek:

1. prowadzenia ewidencji w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (art. 30cb ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT),
2. prowadzenia ewidencji w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

Organy podatkowe nie mają zatem uprawnień do nakładania na podatników dodatkowych obowiązków niewynikających z ustaw podatkowych, takie działanie byłoby sprzeczne z art. 217 Konstytucji RP, której przepisy w myśl art. 8 ust.2 Konstytucji mogą być stosowane bezpośrednio.

W konsekwencji, zarówno Organ jak i pozostałe organy podatkowe nie mogą wymagać by przychody Wnioskodawcy związane z udzieleniem licencji na korzystanie z CRM znajdowały się na odrębnej pozycji na fakturze sprzedaży i od wystąpienia tej okoliczności uzależniać skorzystanie przez Wnioskodawcę z preferencyjnego opodatkowania z tytułu przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

Z kolei, w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478): badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu

prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując  działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia kodów źródłowych (stanowiących zapis oprogramowania) jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w związku z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów uwzględnionych w celu określenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy wskazać, że muszą to być koszty funkcjonalnie związane z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy należy również mieć na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) * 1,3/ a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 30 ca ust. 8 ustawy, do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r, poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że na podstawie art. 30ca ustawy o PIT, w zeznaniach rocznych za rok podatkowy 2019 i lata następne Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 5% do dochodu uzyskiwanego z tytułu przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy PIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ad.1

Reasumując powyższe – autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 czy prawo autorskie do CRM stanowiło kwalifikowane prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT – należy uznać za prawidłowe.

Ad.2

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy i opis sprawy należy uznać, że podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na ulepszaniu, rozwijaniu i modyfikowaniu Oprogramowania stanowiła działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2 należy uznać za prawidłowe.

Ad.3

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również kwestia uznania, czy ponoszone przez Wnioskodawcę Wydatki można uznać za kwalifikowane koszty w rozumieniu art. 26e ustawy o PIT, w kontekście prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Na wstępie należy zaznaczyć, że odmiennym regulacjom prawnym podlega rozliczenie kosztów kwalifikowanych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 26e ustawy o PIT (ULGA B+R), a uznania za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wskazany we wniosku kosztów (IP Box).

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 updof.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Tym samym kosztami – w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będą wydatki:

1. składki na ubezpieczenie społeczne,
2. koszty świadczenia usług księgowych,
3. abonament telefoniczny,
4. koszty wynagrodzeń Współpracowników,
5. koszty wynagrodzenia Pracownika,
6. koszty wyposażenia, takie jak: krzesła, biurka, monitory,
7. koszty związane z użytkowaniem samochodu osobowego,
8. opłaty za serwery i domeny,

o ile są to wydatki poniesione w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa IP, czyli istnieje związek tych wydatków z kwalifikowanym prawem IP oraz z uzyskanym dochodem z tego prawa.

Należy również podkreślić, że przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych Wnioskodawca uzyskuje także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Zatem wydatki te ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Podsumowując, ponoszone przez Wnioskodawcę Wydatki można uznać za kwalifikowane koszty w rozumieniu art. 26e ustawy o PIT, w kontekście prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ad. 4

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy dochód z udostępnienia CRM Franczyzobiorcom stanowił kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, ulepsza i rozwija program komputerowy CMR;
2. Wnioskodawca wykonuje powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac związanych z tworzeniem, ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania komputerowego powstaje nowe, odrębne oprogramowanie lub jego część podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
4. Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej z tytułu opłat licencyjnych.

Wnioskodawca w ramach Umów Franczyzowych udostępniał odpłatnie Franczyzobiorcom m in. prawo do korzystania z CRM (na zasadzie udzielenia licencji). Jak podkreśla Wnioskodawca, że nie dzielił w umowach wynagrodzenia na poszczególne świadczenia (w tym CRM) - wynagrodzenie było ustalane prowizyjnie (zależne od przychodów Franczyzobiorców) lub ryczałtowo (opłaty stałe).

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że na Wynagrodzenie Zryczałtowane oraz Wynagrodzenie Prowizyjne składała się zatem jedna kwota, pomimo że dotyczyło ono kilku różnych świadczeń. Powyższy sposób fakturowania znajdował u Wnioskodawcy zastosowanie zarówno przy Wynagrodzeniu Prowizyjnym jak i Wynagrodzeniu Zryczałtowanym. W konsekwencji, na fakturach sprzedaży wysyłanych do Franczyzobiorców widniała jedna pozycja na ustaloną kwotę wynagrodzenia z tytułem „opłata franczyzowa” (dla Wynagrodzenia Prowizyjnego) lub „opłata licencyjna” (dla Wynagrodzenia Zryczałtowanego). Dla celów ewidencyjnych Wnioskodawca wyodrębniał natomiast w oddzielnej ewidencji procentową część wynagrodzenia franczyzowego, które alokował do przychodów z tytułu licencjonowania CRM. Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że przychód Wnioskodawcy z licencjonowania CRM został uwzględniony w cenie usługi, to klucz alokacji został ustalony w oparciu o art. 30ca ust. 8 ustawy o PIT, tj. na zasadzie wartości rynkowej. W praktyce, Wnioskodawca ustalił przychód z tytułu licencjonowania CRM jako procent Wynagrodzenia Franczyzowego lub Wynagrodzenia Prowizyjnego.

W tym miejscu wskazać należy na art. 30ca ust. 8 ustawy, zgodnie z którym do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Zatem, biorąc pod uwagę ww. opis zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że dochód z udostępnienia CRM Franczyzobiorcom stanowił kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania 4 jest prawidłowe.

Ad. 5

W ocenie tut. Organu, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania 5 tj. ustalenia czy dla celów ustalenia u Wnioskodawcy dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, na potrzeby kalkulacji współczynnika a) wskaźnika nexus, Wnioskodawca prawidłowo uwzględniał w nim wynagrodzenie wypłacone Pracownikowi oraz Współpracownikom zatrudnionym na podstawie umów o dzieło jest prawidłowe.

Ad.6

W ocenie tut. Organu, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6 - czy dla celów ustalenia u Wnioskodawcy dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, na potrzeby kalkulacji współczynnika b) wskaźnika nexus, Wnioskodawca prawidłowo uwzględniał w nim wynagrodzenie wypłacone Współpracownikom prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą jest prawidłowe.

Ad.7.

W przedstawionym stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do pytań 1-7 możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania 7 jest prawidłowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

• prawo autorskie do CRM stanowiło kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT jest prawidłowe,
• podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na ulepszaniu, rozwijaniu i modyfikowaniu Oprogramowania stanowiła działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT jest prawidłowe,
• ponoszone przez Wnioskodawcę Wydatki można uznać za kwalifikowane koszty w rozumieniu art. 26e ustawy o PIT, w kontekście prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT jest prawidłowe,
• dochód z udostępnienia CRM Franczyzobiorcom stanowił kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT jest prawidłowe,
• dla celów ustalenia u Wnioskodawcy dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, na potrzeby kalkulacji współczynnika a) wskaźnika nexus, Wnioskodawca prawidłowo uwzględniał w nim wynagrodzenie wypłacone Pracownikowi oraz Współpracownikom zatrudnionym na podstawie umów o dzieło jest prawidłowe,
• dla celów ustalenia u Wnioskodawcy dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, na potrzeby kalkulacji współczynnika b) wskaźnika nexus, Wnioskodawca prawidłowo uwzględniał w nim wynagrodzenie wypłacone Współpracownikom prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą jest prawidłowe,
• przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do pytań 1-7 możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej jest prawidłowe.

Wobec uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 4 za prawidłowe, bezprzedmiotowe stało się pytanie oznaczone nr 8.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.