0115-KDIT3.4011.236.2021.2.JS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2021 r. (data wpływu 26 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismami w dniu 2 marca 2021 r., 22 kwietnia 2021 r. oraz w dniu 23 kwietnia 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w ww. zakresie. Wniosek uzupełniony został pismami w dniu 2 marca 2021 r., 22 kwietnia 2021 r. oraz w dniu 23 kwietnia 2021 r.

W ww. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej od 13 stycznia 2014 r. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą X (dalej: działalność gospodarcza). Przeważającym profilem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.) W ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów, a podatek dochodowy rozlicza z zastosowaniem art. 30c ust. 1 u.p.d.o.f. – na zasadach podatku liniowego. Na mocy umowy zawartej 22 września 2019 r. z X (dalej: Klient) Wnioskodawca jest samodzielnym deweloperem budującym platformę e-learningową dla podmiotów B2B. W ramach świadczonych usług zajmuje się tworzeniem kodów źródłowych dla Klienta. W codziennej pracy programuje aplikację webową. Kod tworzony jest w języku JavaScript (TypeScript) z wykorzystaniem frameworka React, CSS oraz JSX. Zadania Wnioskodawcy polegają również na pisaniu testów dla nowopowstałego (jak i już istniejącego, ale niepokrytego dotąd testami) kodu. Kod testów tworzony jest w języku JavaScript przy użyciu narzędzia o nazwie Jest. Wnioskodawca w sposób zorganizowany i ciągły tworzy skrypty, programy (tzn. kod), który umożliwia instalowanie i uruchamianie aplikacji na serwerach. W tym celu programuje on skrypty, które to wykonuje i automatyzuje. Powstała w ten sposób aplikacja webowa jest narzędziem, które pozwala m.in. tworzyć tzw. ścieżki nauczania. Aplikacja składa się z trzech warstw (I) części dla managera/właściciela firmy, (II) część dla studenta/ pracownika firmy, (III) część administratorska. Te trzy części składają się na aplikację, która na podstawie badań na użytkownikach dostosowuje się do odbiorcy. Oznacza to, że w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej, które są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Opisany powyżej projekt jest rozwijany od początku przez zespół, którego członkiem jest Wnioskodawca. Przy czym Wnioskodawca działa samodzielnie. Klient nie zleca Wnioskodawcy godzin pracy. Wnioskodawca nie ma szefa ani przełożonego, ma jedynie wyznaczone w ramach umowy zadania, które musi rozwiązać poprzez dostarczenie technicznie kodu. Wspomniane działania realizowane są na podstawie umowy zawartej z Klientem. Umowa nie zawiera postanowień w przedmiocie udzielenia licencji wyłącznej na korzystanie z oprogramowania. Zgodnie z umową wytwarzana aplikacja stanowi własność Klienta. Wnioskodawca na mocy umowy zgodnie z pkt 3.2 przenosi na Klienta prawa własności intelektualnej do programu komputerowego. Przeniesienie na Klienta prawa majątkowego do wszystkich utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę w ramach realizacji umowy, następuje z chwilą ich ustalenia. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Klienta autorskich praw majątkowych do wytworzonych utworów jest skalkulowane w stawce wynagrodzenia za wykonanie usługi. Natomiast Wnioskodawca jest autorem i właścicielem samych rozwinięć - nowych i wytworzonych przez niego kodów źródłowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone na Spółkę. Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż Wnioskodawca samodzielnie i w ramach własnej działalności gospodarczej zajmuje się wytwarzaniem programów komputerowych - kodów źródłowych, algorytmów w językach programowania, a więc utworów chronionych w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca tworząc kod nie korzysta z czyichś wyników działalności twórczej. Otrzymywane za efekt swojej pracy wynagrodzenie obejmuje oprogramowanie stworzone w całości przez Wnioskodawcę. W związku ze świadczonymi usługami to na Wnioskodawcy ciąży pełne ryzyko gospodarcze. Wnioskodawca sam wybiera miejsce i czas świadczenia usług. Nie wykonuje nikogo poleceń. Programy komputerowe od zawarcia umowy były są i będą wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Programy komputerowe są rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności Wnioskodawcy. W konsekwencji stanowią utwory podlegające prawnej ochronie wynikającej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: ustawa o prawie autorskim). Uwypuklić należy, że Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe/aplikacje bezpośrednio poprzez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, metodyczny i uporządkowany. Wnioskodawca w ramach swojej działalności stale poszerza zasoby wiedzy bądź też bazuje na wiedzy dotychczasowej. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę, a opisana we wniosku, nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzonych, zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy opisana we wniosku obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Dzięki temu Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania. Czynności te, robi w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Wnioskodawca zatem prowadzi działalność badawczo-rozwojową, która jest przez niego prowadzona od początku współpracy z Klientem. Utwory – aplikacje/programy komputerowe są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach tej działalności badawczo-rozwojowej. W związku z tym, że jak wskazano powyżej Wnioskodawca przenosi na Klienta (zgodnie z zawartą umową) całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w umówiony sposób programu komputerowego osiąga przychody z kwalifikowanych praw autorskich uwzględnione w cenie sprzedaży produktu/usługi – zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3) u.p.d.o.f. Zgodnie z obowiązującymi od 1 stycznia 2019r. regulacjami IP BOX, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i 30cb u.p.d.o.f., które to regulacje umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania w zakresie dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – tj. autorskiego prawa do programu komputerowego – art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f. Skutkiem powyższego w zeznaniu rocznym za 2020 r. Wnioskodawca zamierza rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego przy zastosowaniu 5% stawki podatku dochodowego. Idąc dalej wskazać należy, że Wnioskodawca zamierza także kontynuować współpracę z Klientem na dotychczasowych zasadach, a tym samym także w latach następnych ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem preferencyjnej 5% stawki. Przy czym Wnioskodawca zastrzega, że zamierza rozliczyć dochód w oparciu o 5% stawkę podatku jedynie w części pochodzącej z wytarzanego przez niego kwalifikowanego prawa do programu komputerowego. Pozostały dochód opodatkowany zostanie na dotychczasowych zasadach – wg podatku liniowego. Wnioskodawca oświadcza, że od początku prowadzonej działalności badawczo rozwojowej posiada odrębną od podatkowej książki przychodów i rozchodów ewidencję, która spełnia wymogi z art. 30cb u.p.d.o.f. Ewidencja pozwala na ustalenie przychodów i kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f. przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja prowadzona na bieżąco zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Dodatkowo w uzupełnieniach wniosku, które wpłynęły przez portal ePUAP w dniu 22 kwietnia 2021 r. oraz w dniu 23 kwietnia 2021 r. (tożsama treść) Wnioskodawca wskazuje, że:

1. działalność badawczo-rozwojową prowadzi od października 2019;
2. wytworzenie i ulepszenie oraz modyfikacja oprogramowania charakteryzują się analogicznymi właściwościami. Dodatkowo podkreślić należy, że kod który po implementacji skutkuje ulepszeniem lub modyfikacją programu komputerowego, działa jako samodzielny komponent lub funkcjonalność i również stanowi utwór w postaci programu komputerowego na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym w ramach świadczonych usług – tworzenie, rozwijanie i ulepszenia oprogramowania odbywa się w ramach prowadzonej od października 2019r. działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy;
3. od swojego zleceniodawcy otrzymuje zlecenie na zaprogramowanie danej funkcjonalności (części serwisu) - cały podział zadań spoczywa jednak na Wnioskodawcy, on ponosi ryzyko gospodarcze związane z np. zorganizowaniem w terminie i poprawną realizacją zlecenia. To zadaniem Wnioskodawcy jest dostarczenie Kontrahentowi w pełni działającej funkcjonalności. Przy każdym tego typu zleceniu Klient otrzymuje również informacje na temat specyfiki wytwarzanego przez Wnioskodawcę oprogramowania tj. musi być ono kompatybilne z innymi częściami serwisu (wytwarzanymi przez innych programistów). Prawa autorskie do wytworzonego/ulepszonego/rozwijanego oprogramowania przysługują Wnioskodawcy, jednak ten, w oparciu o posiadaną umowę przenosi je na klienta;
4. praca Wnioskodawcy w zespole programistów dotyczy jedynie ustalenia w jaki sposób oprogramowanie ma komunikować się z resztą serwisu. Klient każdemu z zespołu programistów z osobna zleca oprogramowanie bądź jego części. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową osobno - wyłącznie w ramach prowadzonej siebie działalności;
5. innowacyjność polega/polegała/będzie polegać na:
   1. wytwarzaniu rozwiązań technicznych, które nigdy wcześniej nie były realizowanie w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy;
   2. Wnioskodawca tworzy rozwiązania techniczne(kod) do produktu, który nie ma swojego odpowiednika na rynku więc siłą rzeczy wytworzony kod jest innowacyjny;
   3. wytwarzany przeze Wnioskodawcę kod jest za każdym razem co raz to bardziej wydajny. Dzięki niemu program komputerowy jest w stanie realizować swoje zadania szybciej i bardziej efektywnie;
   4. w oparciu o nieustanny rozwój wiedzy (poprzez uczestnictwo w konferencjach branżowych) Wnioskodawca stale ulepsza działania swoich programów komputerowych, aby były bardziej odporne pod kątem cyber-bezpieczeństwa jak i niezawodne.
6. tak, wszystkie realizowane w ramach zleceń programistycznych realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta efekty prac stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
7. ulepszane części oprogramowania same w sobie tworzą autonomiczny / niezależny program komputerowy, do którego prawa autorskie podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – czyli Wnioskodawca przenosi na klienta jako efekt swojej pracy samoistny mogący funkcjonować niezależnie od treści pierwotnego program komputerowy;
8. wytwarzany przez Wnioskodawcę kod jest rzeczą odrębną od istniejącego kodu. Wnioskodawca posiada do niego prawa autorskie (które następnie przenosi na podstawie umowy) na klienta(zleceniodawcę). Wnioskodawca wykorzystuje w swojej działalności również oprogramowanie otwarte tzw. Open source, które może na podstawie licencji dowolnie modyfikować i następnie sprzedawać z przeniesieniem indywidualnych praw autorskich;
9. odrębną ewidencję Wnioskodawca prowadzi od października 2019r.;
10. na pytanie organu, czy opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki – będą miały miejsce także w latach następnych odpowiedział - tak. Wnioskodawca planuję kontynuować współpracę z obecnym klientem w roku 2021 i 2022

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu Wnioskodawca sformułował następujące pytania.

1. Czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2020 i rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego uwzględniony w cenie sprzedaży produktu/usługi (wytwarzanego w ramach opisanej współpracy z Klientem) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?
2. Czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za lata następne rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego uwzględniony w cenie sprzedaży produktu/usługi (wytwarzanego w ramach opisanej współpracy z Klientem) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zeznaniu rocznym za rok 2020 i lata następne będzie on mógł rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu/usługi.

Uzasadnienie: Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei w ślad za art. 30ca ust. 2 pkt 8 kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są (…) autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Programy komputerowe opisane we wniosku podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Podsumowując opisane w stanie faktycznym, tworzone przez Wnioskodawcę aplikacje, kody stanowią program komputerowy, który znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich. Zatem zdaniem wnioskodawcy przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOX. Idąc dalej, uzasadnia to fakt, że w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej wytwarza ww. program komputerowy podlegający ochronie prawnej, do którego to programu przenosi za wynagrodzeniem prawo na Klienta. Oznacza to, że w ocenie Wnioskodawcy – osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (zgodne z art. 30ca ust. 7 pkt 3 u.p.d.o.f. – tj. uwzględnione w cenie sprzedaży produktu/usługi). Dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

W celu poprawności kalkulacji opodatkowania ww. dochodów preferencyjną stawką 5% podatku, Wnioskodawca zastosuje regulację art. 30ca ust. 3 i ust. 4, gdzie kolejno: (i) Podstawę opodatkowania stanowić będzie suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, (ii) wyliczona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3 a + b + c + d

gdzie poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4, d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Oznacza to, że Wnioskodawca posłuży się tzw. wskaźnikiem nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód. Wnioskodawca potwierdza zatem, że skoro prowadzana działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową, jak wskazano we wniosku, to istnieje możliwość zastosowania 5% stawki podatku na zasadach wskazanych w przepisach art. 30ca ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

• podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy).

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.

W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów uwzględnionych w celu określenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy wskazać, że muszą to być koszty funkcjonalnie związane z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy należy również mieć na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3 a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ww. wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

Stosownie do art. 30ca ust. 6 tej ustaw w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia na bieżąco wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przeważającym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem. Na mocy umowy zawartej 22 września 2019 r. z klientem Wnioskodawca jest samodzielnym deweloperem budującym platformę e-learningową dla podmiotów B2B. W ramach świadczonych usług zajmuje się tworzeniem kodów źródłowych dla Klienta. W codziennej pracy programuje aplikację webową.

Wnioskodawca wskazał, że:

• opisana we wniosku działalność obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Dzięki temu Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania;
• wytwarza programy komputerowe/aplikacje bezpośrednio poprzez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, metodyczny i uporządkowany;
• w ramach świadczonych usług – tworzenie, rozwijanie i ulepszenia oprogramowania odbywa się w ramach prowadzonej od października 2019r. działalności badawczo-rozwojowej;
• prowadzona przez Niego działalność nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzonych, zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Programy komputerowy są rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności Wnioskodawcy. W konsekwencji stanowią utwory podlegające prawnej ochronie wynikającej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca przenosi na Klienta (zgodnie z zawartą umową) całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w umówiony sposób programu komputerowego, czyli tym samym osiąga przychody z kwalifikowanych praw autorskich uwzględnione w cenie sprzedaży produktu/usługi – zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo w przedmiotowym wniosku wskazano, że tworzenie, rozwijanie, ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Zatem prawa autorskie do tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach takiej działalności programów komputerowych, podlegających ww. ochronie prawnej, stanowić mogą kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisie sprawy podano również, że Wnioskodawca od początku prowadzonej działalności badawczo rozwojowej posiada odrębną od podatkowej książki przychodów i rozchodów ewidencję, która spełnia wymogi z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodów i kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja prowadzona na bieżąco zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

W związku z powyższym jeśli Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programów komputerowych i jak wynika z treści wniosku wypełnia również obowiązki wynikające z treści art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jest uprawniony do preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową kwalifikowanych dochodów z tytułu sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych podlegających ochronne prawnej na rzecz Jego klienta.

Odnosząc się zatem wprost do zadanych przez Wnioskodawcę pytań należy wskazać, że będzie mógł On w zeznaniu rocznym za rok 2020 i lata następne rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego uwzględniony w cenie sprzedaży produktu/usługi. Należy jednak wyeksponować, że Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w latach następnych – o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślenia wymaga, że podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, a wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Końcowo należy zastrzec, że stosownie do sformułowanego pytania, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie kwestia opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową, na zasadach wskazanych w art. 30ca omawianej ustawy, kwalifikowanych dochodów z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci aktorskich praw do programów komputerowych, z których dochody osiąga Wnioskodawca, a które podlegają ochronie prawnej opisanej w treści wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.