0115-KDIT3.4011.177.2021.2.PS
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, która obejmuje wytwarzanie, ulepszanie oraz rozwijanie oprogramowania komputerowego. Dochody uzyskiwane przez niego pochodzą ze sprzedaży praw autorskich do stworzonego lub ulepszonego oprogramowania. Wnioskodawca twierdzi, że jego działalność spełnia warunki do zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego na podstawie przepisów dotyczących IP BOX (art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Organ podatkowy uznał to stanowisko za prawidłowe. Wnioskodawca prowadzi wymaganą ewidencję, a jego działalność w zakresie wytwarzania, ulepszania i rozwijania oprogramowania komputerowego kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa, z której uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. praw autorskich do programów komputerowych. W związku z tym Wnioskodawca ma prawo zastosować 5% stawkę podatku dochodowego do tych dochodów.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2021 r. (data wpływu 9 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 kwietnia 2021 r. (data wpływu 13 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową (IP BOX) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Wniosek został następnie uzupełniony pismem z dnia 13 kwietnia 2021 r. (data wpływu 13 kwietnia 2021 r.).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca od 6 maja 2019 roku świadczy usługi w zakresie wytwarzania, ulepszania i rozwijania oprogramowania na rzecz firm, które zlecają mu wykonywanie prac mających na celu wytworzenie i/lub rozwój oprogramowania swoich kontrahentów. Na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca sprzedaje prawa do wytworzonego bądź ulepszonego oprogramowania w cyklach miesięcznych na podstawie faktury VAT (podatek od towarów i usług).
Sprzedaż wskazanych praw następuje w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem liniowym według stawki 19% zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochody osiągane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej pochodzą ze sprzedaży praw autorskich do wytworzonego lub ulepszonego oprogramowania. Tworzone oprogramowanie wykonywane jest w oparciu o platformę do kompleksowej obsługi dużych ilości specjalistycznych danych. Poprzez implementację autorskich ulepszeń, które Wnioskodawca projektuje, wdraża i testuje w znaczący sposób poszerza funkcjonalności platformy i zapewnia klientom optymalną obsługę oraz zarządzanie dużą ilością danych specyficznych co do branży, w której rozwija się dany klient.
Oprogramowanie było i jest wytwarzane, rozwijane w sposób systematyczny. Wśród projektowanych i wdrażanych autorskich ulepszeń istniejącej platformy znajdują się: algorytmy obliczeniowe, narzędzia do wprowadzania specyficznych danych oraz interfejsy. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (jest to wyraz własnej twórczości intelektualnej Wnioskodawcy). W toku prac Wnioskodawca podejmuje działania polegające na analizie kodu, modyfikowaniu kodu źródłowego i tworzeniu oprogramowania. W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe usługi i procesy niewystępujące do tej pory. Zastosowane rozwiązania i algorytmy są wynikami Jego twórczej pracy i odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Pace prowadzone prze Wnioskodawcę mają głównie charakter prac rozwojowych - nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, a tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie zapisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. (dz. u. z 1994 r. nr 24, poz. 83). Przedmiotem umowy jest sprzedaż usług polegających na projektowaniu i wdrażaniu oprogramowania komputerowego, których efektem jest program komputerowy.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 13 kwietnia 2021 r. (data wpływu 13 kwietnia 2021 r.) Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 4 ust 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478) - Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność, w okresie którego dotyczy wniosek, obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Tworząc oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca przenosi na klientów (Zamawiających) na zasadzie wyłączności i bez ograniczeń terytorialnych, tj. na terytorium Polski i reszty świata majątkowe prawa autorskie do utworów na wszystkich polach eksploatacji określonych w art. 50 oraz w przypadku programów komputerowych w art. 74 ustawy oprawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r., a w szczególności na następujących polach eksploatacji:
- trwałe lub czasowe zwielokrotnianie utworu w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, w tym na dysku komputera, na dyskach innych urządzeń posiadających pamięć, na wszystkich znanych nośnikach, w zapisie cyfrowym, magnetycznym, drukiem w dowolnej formie,
- tłumaczenie, przystosowywanie, zmiany układu, jakiekolwiek inne zmiany w utworach,
- rozpowszechnianie, w tym najem, użyczenie utworów lub ich kopii,
- publiczne udostępnianie utworów w taki sposób, żeby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
W efekcie rozwijania/ulepszania programów komputerowych powstają również odrębne części programów. Tworząc oprogramowanie w ramach swojej działalności Wnioskodawca przenosi na klientów (Zamawiających) na zasadzie wyłączności i bez ograniczeń terytorialnych, tj. na terytorium Polski i reszty świata majątkowe prawa autorskie do utworów na wszystkich polach eksploatacji. Prawa autorskie podlegające ww. ochronie prawnej dotyczące odrębnych części programów również są przenoszone na klientów (Zamawiających).
Czynności wchodzące w zakres działań Wnioskodawcy nie były prowadzone na podstawie licencji wyłącznej i nie uzyskiwał on z tego tytułu dochodów w okresie, którego dotyczy wniosek.
W okresie, którego dotyczy wniosek, dochody osiągane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej pochodzą ze sprzedaży praw autorskich do wytworzonego lub ulepszonego oprogramowania.
W okresie, którego dotyczy wniosek Wnioskodawca ponosił koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W okresie, którego dotyczy wniosek, dochody osiągane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej pochodzą ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. prawa autorskiego do programu komputerowego podlegającego ochronie prawnej.
Jako podatnik, Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Jako podatnik, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.
Jako podatnik, prowadzi On odrębną szczegółowa ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyżej wymieniona odrębna ewidencja prowadzona jest od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W przypadku wystąpienia osób trzecich z roszczeniami w stosunku do rezultatów oraz wykonywanych czynności, Wnioskodawca jest zobowiązany podjąć wszelkie niezbędne działania zmierzające do udowodnienia bezpodstawności zgłoszonych roszczeń, a w przypadku ich prawomocnego zasądzenia, pokryć te roszczenia oraz wszelkie koszty z nimi związane, w tym koszty zastępstwa procesowego. Odpowiedzialność za rezultat oraz wykonanie czynności Wnioskodawca ponosi osobiście. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawieranych umów są wykonywane w ramach jego działalności i bez ingerencji ze strony zleceniodawcy co do czasu oraz miejsca wykonywanych działań. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są wykonywane pod kierownictwem zlecających te czynności. Jako wykonujący te czynności Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 kwietnia 2021 r.):
Intencją Wnioskodawcy i przedmiotem zapytania jest możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką podatku dochodowego kwalifikowanych dochodów uzyskanych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. praw autorskich do programów komputerowych osiągniętych w poprzednim roku podatkowym.
Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 kwietnia 2021 r.):
Wnioskodawca uważa, że świadczone przez Niego usługi w zakresie wytwarzania oraz rozwijania oprogramowania spełniają wymóg art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uważa On, iż może zastosować stawkę 5% podatku dochodowego co do kwalifikowanych dochodów uzyskanych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. praw autorskich do programów komputerowych, które są rozliczane na podstawie prowadzonej księgi przychodów i rozchodów z wyodrębnieniem ich w ewidencji dotyczącej prowadzonych prac zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
- wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
- polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
- polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
- odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
- są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
- wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Stosownie do art. 5a pkt 39 przez badania naukowe rozumieć należy:
- badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875, 1086),
- badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 30ca ustawy, istotnym jest aby uzyskiwał on kwalifikowane dochody w ramach powadzonej działalności badawczo – rozwojowej w rozumieniu ww. art. 5a pkt 38 ustawy.
Choć nie jest to przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, zauważyć trzeba, że jak wskazał Wnioskodawca, od 6 maja 2019 roku świadczy On usługi w zakresie wytwarzania, ulepszania i rozwijania oprogramowania. Na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca sprzedaje prawa do wytworzonego bądź ulepszonego oprogramowania w cyklach miesięcznych na podstawie faktury VAT. Oprogramowanie było i jest wytwarzane, rozwijane w sposób systematyczny. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (jest to wyraz własnej twórczości intelektualnej Wnioskodawcy). W toku prac Wnioskodawca podejmuje działania polegające na analizie kodu, modyfikowaniu kodu źródłowego i tworzeniu oprogramowania. W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe usługi i procesy niewystępujące do tej pory. Zastosowane rozwiązania i algorytmy są wynikami Jego twórczej pracy i odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, a podejmowana przez Wnioskodawcę działalność, w okresie którego dotyczy wniosek, obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z wniosku wynika więc, że działalność Wnioskodawcy nosi znamiona działalności twórczej i obejmuje prace rozwojowe oraz podejmowana jest w sposób systematyczny, co stanowi przejaw działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 omawianej ustawy.
Zastrzec trzeba jedynie, że w przypadku prowadzenia prac o charakterze rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług – działania tego typu, nie mogą być uznane za prace rozwojowe, a w konsekwencji działalność w takim zakresie nie może być uznana za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:
- patent,
- prawo ochronne na wzór użytkowy,
- prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
- prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
- dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
- prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
- wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
- autorskie prawo do programu komputerowego
- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
- z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
- z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Stosownie do art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy).
W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.
W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów uwzględnionych w celu określenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy wskazać, że muszą to być koszty funkcjonalnie związane z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy należy również mieć na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
((a + b) x 1,3) (a + b + c+d)
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Ww. wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.
Stosownie do art. 30ca ust. 6 tej ustaw w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
- wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
- prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
- wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
- dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
- dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Wyeksponować trzeba również, że zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia na bieżąco wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.
Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności, z których wynika, że:
- oprogramowanie było i jest wytwarzane, rozwijane w sposób systematyczny,
- wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze ,
- zastosowane rozwiązania i algorytmy są wynikami Jego twórczej pracy i odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, a podejmowana przez Wnioskodawcę działalność, w okresie którego dotyczy wniosek, obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
- tworząc oprogramowanie/części oprogramowania (również w przypadku rozwijania i ulepszania oprogramowania) w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca przenosi na klientów (Zamawiających) na zasadzie wyłączności i bez ograniczeń terytorialnych, majątkowe prawa autorskie określone w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
- w okresie, którego dotyczy wniosek, dochody osiągane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej pochodzą ze sprzedaży praw autorskich do wytworzonego lub ulepszonego oprogramowania,
- Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, spełniającą wymagania określone w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- Wnioskodawca prowadzi ją od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
– należy zauważyć, że w, okresie którego dotyczy wniosek, w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca uzyskiwał przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych, tj. stosownie do treści art. 30ca ust. 2 pkt 8, z praw autorskich do programów komputerowych podlegających ochronie prawnej, a dokładniej rzecz biorąc uzyskiwał dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, łącznie faktem prowadzenia na bieżąco odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy, uznać należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zastosowania 5% stawki podatkowej wobec kwalifikowanych dochodów uzyskiwanych w poprzednim roku podatkowym ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. praw autorskich do tworzonych programów komputerowych (podlegających ochronie prawnej) w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Stanowisko Wnioskodawcy jest więc prawidłowe.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili