Wnioskodawca, będący polskim rezydentem, prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi programistyczne związane z tworzeniem, ulepszaniem i rozwojem oprogramowania komputerowego. Pragnie on zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych do dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży praw autorskich do oprogramowania, które stworzył, rozwijał i udoskonalał w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Organ podatkowy uznał jednak stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zgodnie z interpretacją, preferencyjna 5% stawka podatku może być stosowana jedynie do opodatkowania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, co oznacza dochód z odpłatnego przeniesienia praw autorskich do oprogramowania na Kontrahenta, a nie do dochodu uzyskiwanego ze wszystkich usług programistycznych świadczonych na rzecz Kontrahenta.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 lutego 2021 r., uzupełnionym 19 kwietnia 2021 r. oraz 6 maja 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
5 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową, który został uzupełniony 19 kwietnia 2021 r. oraz 6 maja 2021 r.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest rezydentem polskim prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą, podlegającym w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów. Świadczy on usługi programistyczne w Polsce w zakresie tworzenia dzieł z zakresu tworzenia programów komputerowych. Na podstawie zawartej umowy z Kontrahentem sprzedaje prawa do wytwarzanego oprogramowania w cyklach miesięcznych na podstawie wystawianych faktur. Wnioskodawca realizuje prace w celu tworzenia nowych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań, które po zakończeniu prac będą mogły zostać wykorzystane w ramach działalności Kontrahenta.
Obszar prowadzonych prac skoncentrowany jest na działalności związanej przede wszystkim z tworzeniem nowych lub ulepszonych lub rozwijaniu już istniejących rozwiązań w zakresie oprogramowania komputerowego. W ramach podjętej współpracy z Kontrahentem Wnioskodawca zajmuje się równolegle kilkoma obszarami prac, spośród których można wyróżnić:
Podejmowane przez Wnioskodawcę działania w odniesieniu do każdego produktu, technologii, rozwiązania, o których mowa we wniosku stanowią działalność:
Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu świadczenia wyżej opisanych usług na rzecz Kontrahenta, które – w opinii Wnioskodawcy – mogą być kwalifikowane jako przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności indywidualnej i pozwala na ustalenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde ww. prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej od początku i na bieżąco.
Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). W wyniku podejmowanych przez niego czynności i działań polegających na ulepszaniu/rozwijaniu oprogramowania powstają nowe, odrębne od tego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (programu komputerowego) kody źródłowe, algorytmy w językach programowania, tj. utwór (w opinii Wnioskodawcy nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci programu komputerowego), do którego całość autorskich praw majątkowych Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta, w zamian otrzymując wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa. Właścicielem ulepszanego i rozwijanego oprogramowania jest Kontrahent Wnioskodawcy. Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania Kontrahentowi Wnioskodawca przekazuje na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Po przeniesieniu wskazanych wyżej praw autorskich na Kontrahenta nie będą Wnioskodawcy przysługiwały prawa do będących przedmiotem ochrony programów (także pochodzące z licencji). Dodatkowo, to Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za wynik prac oraz realizowane czynności w ramach zawieranych umów. Sposób wykonywania czynności oraz konkretnie użyte narzędzia są jego wyborem. Ponadto, w związku z nienależytym wykonaniem umowy, Zleceniodawca ma prawo wystąpić do Wnioskodawcy z roszczeniem zwrotnym.
W związku z prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej, w ramach której Wnioskodawca wytwarza opisane wyżej utwory, ponosi stałe koszty w postaci wydatków na usługi księgowe, wydatków na sprzęt komputerowy, wydatków na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, wydatków na usługi telekomunikacyjne. Pod pojęciem wydatków na „usługi księgowe” należy rozumieć wydatki na prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Pod pojęciem wydatków na „sprzęt komputerowy” należy rozumieć wydatki na komputer, powiązane z nim urządzenia peryferyjne i akcesoria oraz oprogramowanie. Pod pojęciem wydatków na „usługi telekomunikacyjne” należy rozumieć wydatki na telefon (urządzenie mobilne – smartphone oraz abonament komórkowy) i Internet. Wszystkie ww. wydatki są faktycznie ponoszone na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność, w tym również na tą związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Koszt poniesiony na usługi księgowe pozwala finalnie na prowadzenie odrębnej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych. Przede wszystkim jednak właściwe prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se. Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, której zdecydowanie dominująca część polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim utworów, a konkretnie programów komputerowych. Jednocześnie nie jest on w stanie samodzielnie prowadzić księgowości, ponieważ nie ma ku temu potrzebnej wiedzy ani doświadczenia. Bez zakupu sprzętu komputerowego i specjalistycznych programów nie byłby w stanie wykonywać swojej pracy i świadczyć opisanych wyżej usług, ponieważ są to narzędzia służące do programowania, debugowania, kompilowania, testowania i tym podobnych czynności ukierunkowanych na tworzenie, udoskonalanie i rozwijanie oprogramowania. Ponadto, sprzętu komputerowego Wnioskodawca używa do konsultacji z Kontrahentem, prowadzenia odpowiedniej dokumentacji, jak również zbierania danych. Wydatki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne są niezbędne do prowadzenia działalności per se. Bez ich ponoszenia Wnioskodawca nie mógłby prowadzić działalności gospodarczej, a tym samym osiągać przychodów ze zbycia autorskich praw do programu komputerowego. Obowiązek ich zapłaty wynika wprost z ustawy. Wydatki ponoszone na usługi telekomunikacyjne zapewniają Wnioskodawcy dostęp do telefonu i sieci internetowej. Dzięki temu może on komunikować się z Kontrahentem w celu ustalania wymagań biznesowych oraz technicznych, a także przenosić władanie nad wytworzonymi i sprzedanymi utworami.
W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca doprecyzował, że w ramach działalności gospodarczej opracowuje nowe produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej. Wyniki jego pracy są na tyle innowacyjne, że odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że osiąganym przez niego dochodem, który miałby zostać objęty preferencyjną stawką opodatkowania jest dochód osiągany ze wszystkich świadczonych przez niego na rzecz Kontrahenta usług, tj. usług świadczonych w ramach zawartej z Kontrahentem „umowy ramowej”.
Jak przy tym wynika z uzupełnienia, działalność Wnioskodawcy obejmuje prace rozwojowe. Działalność ta jest prowadzona w sposób systematyczny, według ustalonego planu. Działania te stanowią istotę funkcjonowania Wnioskodawcy i podejmowane są w zaplanowany sposób poprzez odpowiadanie na zapotrzebowanie Kontrahenta. Systematyczność realizowanych prac wynika również z funkcji pełnionych przez Wnioskodawcę wobec klienta, które dotyczą obsługi informatycznej, w tym realizacji na jego rzecz prac polegających na dostarczaniu nowych rozwiązań informatycznych lub ich istotnych modyfikacjach. Cele powiązane z tworzeniem systemu są regularnie ustalane oraz ich wykonanie jest weryfikowane. Działalność badawczo-rozwojowa ma określony cel, tj. jest nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Podejmowane aktywności ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy, która w większości sytuacji jest niedostępna na rynku. Efektem zastosowania zasobów wiedzy jest ich wykorzystanie do tworzenia nowych lub istotnie zmodyfikowanych/ulepszonych produktów na rzecz Kontrahenta. Głównym celem realizowanych przez Wnioskodawcę prac jest przede wszystkim tworzenie, rozwój oraz optymalizacja (modyfikacja) innowacyjnych i technologicznie zaawansowanych systemów, aplikacji, technologii oraz innych narzędzi informatycznych.
W piśmie uzupełniającym wyjaśniono ponadto, że działalność o wskazanych w opisie cechach tyczy się konkretnie jednoosobowej działalności gospodarczej. Działalność ta jest prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Jak przy tym wskazano, każde nowe oprogramowanie stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każdy nowy kod źródłowy, algorytm stanowi nowy program bądź fragment programu chroniony z powyższego przepisu. Część oprogramowania to jeden z programów tworzący system składający się z wielu programów bądź część programu, natomiast modyfikowanie oprogramowania oznacza przystosowywanie, zmiany układu, kodu lub jakiekolwiek inne zmiany w programie komputerowym. Ulepszeniem i rozwijaniem zajmuje się Wnioskodawca.
Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych IP od 1 sierpnia 2020 r. oraz za lata następne.
W uzupełnieniu dookreślono również, że finalnie za jakość wykonanej przez Wnioskodawcę usługi odpowiedzialność ponosi on sam. Świadczenie przez Wnioskodawcę usług może odbywać się w wybranym przez niego miejscu i czasie, jednakże w sposób systematyczny, wcześniej ustalony. W odpowiedzi natomiast na pytanie organu, czy Wnioskodawca jako wykonujący opisane czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością udzielono odpowiedzi twierdzącej jednocześnie wskazując, że w ramach działalności gospodarczej zapewnia on usługi opisane we wniosku, jakość ich świadczenia wpływa na stabilność kontraktu (dochodów). Poprzez wydatki na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne należy natomiast rozumieć koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na opłacanie składek na takie ubezpieczenia.
W kolejnym piśmie uzupełniającym Wnioskodawca potwierdził, że prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję na bieżąco od początku prowadzenia opisanej we wniosku działalności. Wskazał również, że ulepszenie odnosi się do modyfikowania istniejącego oprogramowania – skutkiem tego jest nowy kod wchodzący w skład oprogramowania. Ten nowy kod może skutkować zupełnie nowymi funkcjonalnościami lub poprawą już obecnie istniejących. Ulepszenie oprogramowania zmierza do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku):
Czy Wnioskodawca może „używać” 5% stawki podatku dochodowego, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do opodatkowania dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży praw autorskich do oprogramowania stworzonego, rozwijanego i udoskonalanego przez siebie, o którym mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego?
Jednocześnie, wobec sprzeczności co do tego, jaki konkretnie dochód Wnioskodawca zamierza opodatkować 5% stawką (dochód osiągany ze wszystkich świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta usług, czy dochód uzyskiwany wyłącznie ze sprzedaży praw autorskich do oprogramowania), w piśmie uzupełniającym Wnioskodawca doprecyzował zakres żądania wynikający z ww. pytania wskazując, że chodzi o dochód osiągany ze wszystkich świadczonych przez niego na rzecz Kontrahenta usług (cały ten dochód zawiera wynagrodzenia za przeniesienie na Zleceniodawcę autorskich praw majątkowych).
Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on mógł stosować 5% stawkę podatku dochodowego, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do opodatkowania dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży praw autorskich do oprogramowania stworzonego, rozwijanego i udoskonalanego przez siebie, o którym mowa w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.
Według opinii Wnioskodawcy, przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Według art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c. Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Biorąc pod uwagę, że opisane przez Wnioskodawcę prace polegające na tworzeniu nowych lub ulepszonych produktów technologii i rozwiązań spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych, to po spełnieniu ww. warunków może on tym samym używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez siebie.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 powołanej ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:
- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.
W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku w ramach ulgi IP Box stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Kontrahenta praw autorskich do wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego oprogramowania mieszczącego się w pojęciu kwalifikowanego IP z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stanowiącego utwór prawnie chroniony wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikuje się do kategorii dochodu z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7. Wnioskodawca jest zatem uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania według stawki 5% za rok 2020 oraz za lata następne. Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP.
Jednakże – jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz w uzupełnieniu wniosku, doprecyzowując zakres żądania wynikający z postawionego pytania – zamiarem Wnioskodawcy jest zastosowanie preferencyjnej stawki opodatkowania w odniesieniu do dochodu osiąganego ze wszystkich świadczonych na rzecz Kontrahenta usług, bowiem cały ten dochód zawiera wynagrodzenia za przeniesienie na Spółkę autorskich praw majątkowych. Wobec jednak tego, że Wnioskodawca świadczy usługi w ramach zawartej z Kontrahentem „umowy ramowej”, dochód z kwalifikowanego IP jest jedynie częścią dochodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia usług programistycznych. Podstawą uznania stanowiska Wnioskodawcy za nieprawidłowe jest więc błędne utożsamianie dochodu z odpłatnego przeniesienia na Kontrahenta praw autorskich do wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego oprogramowania z dochodem osiąganym przez Wnioskodawcę ze wszystkich świadczonych na rzecz tego Kontrahenta usług. Tym samym, w analizowanej sytuacji opodatkowaniu preferencyjną stawką, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych podlega wyłącznie kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP, tj. dochód z odpłatnego przeniesienia na Kontrahenta praw autorskich do oprogramowania, nie zaś dochód uzyskiwany ze świadczenia przez Wnioskodawcę wszystkich usług programistycznych w ramach zawartej z Kontrahentem „umowy ramowej”.
Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili