Wnioskodawczyni, będąca mikroprzedsiębiorcą, prowadzi sprzedaż ilustracji na zasadach royalty-free (RF), które sama wykonuje. W celu podniesienia jakości i obniżenia kosztów produkcji, stosuje produkcję taśmową z wykorzystaniem narzędzi programistycznych. Proces tworzenia ilustracji poprzedza przeprowadzenie badań rynkowych. Działalność Wnioskodawczyni ma charakter twórczy i obejmuje systematyczne prace rozwojowe, mające na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawczyni ma prawo do dodatkowego odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2021 r. (data wpływu 10 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 maja 2021 r. (data wpływu 5 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej.
Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 15 kwietnia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.169.2021.1.KS (doręczonym dnia 28 kwietnia 2021 r.), wezwał Wnioskodawczynię na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 5 maja 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 5 maja 2021 r.).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawczyni, mikroprzedsiębiorca, polski rezydent podatkowy, w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej na podstawie wpisu do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej), opodatkowaną na zasadach ogólnych, zajmuje się sprzedażą na zasadach royalty-free (RF) wykonanych przez Nią ilustracji (tantiemy).
Sprzedaż na zasadach royalty free oznacza sprzedaż ilustracji w takie sposoby:
sprzedaż bezpośrednia ilustracji do klienta,
sprzedaż na zasadach royality-free.
W takim przypadku Wnioskodawczyni przekazuje ilustracje do różnych placówek internetowych, które same rozpowszechniają i sprzedają Jej ilustracje. Otrzymuje Ona procent tej sprzedaży, tzn. royalty free albo wolne od tantiem. Im lepiej ilustracja odpowiada trendom rynkowym, tym większy odnosi sukces, tym wyższe są Jej tantiemy RF. Ilustracje służą różnym celom: projektowaniu gier komputerowych, tworzeniu produktów reklamowych, wykorzystywaniu ilustracji przy produkcji opakowań itp. ….
Aby podnieść jakość i obniżyć koszty wykonania ilustracji Wnioskodawczyni stosuje produkcję taśmową w oparciu o narzędzia programistyczne. Tworzenie ilustracji poprzedzone jest przeprowadzeniem badania na podstawie danych zebranych ze źródeł otwartych i wewnętrznych. Próbując zrozumieć, co będzie się najlepiej sprzedawać w tym sezonie, kiedy najlepiej wprowadzić produkt na rynek i w jakim stylu graficznym ten produkt powinien być wykonany. Następnie określane jest dokładnie, jak i przez kogo produkt zostanie stworzony (ilustracja). Zadaniem Wnioskodawczyni jest narysowanie określonej ilustracji. W trakcie tworzenia ilustracji dokonuje się pewnych poprawek, jeżeli praca nie spełnia wymagań. Wynikowa ilustracja jest przesyłana do microstocków i innych witryn, które zezwalają na licencjonowanie treści. Ilustracja jest również wysyłana do klienta. Dodatkowo na wszystkich etapach rozwoju prowadzona jest praca marketingowa z klientem – klient otrzymuje oprogramowanie narzędziowe, które pozwala mu śledzić produkcję ilustracji. Zwiększa to efekt obecności i zaufania do Wnioskodawczyni dla klienta. Klient sam ustali cenę, dlatego Wnioskodawczyni korzysta z różnych narzędzi marketingowych i programowych, które zwiększają lojalność klientów. Ilustracje są nabywane przez Wnioskodawczynię, współpracownicy przenoszą na Jej rzecz prawa autorskie.
Narzędzia, za pomocą których prowadzi się badania i poprawę efektywności pracy:
Wynik: Na etapach tworzenia ilustracji Wnioskodawczyni zawiera różnorodne oprogramowanie, analizę rynku, interaktywną i nowoczesną pracę z klientem, co pozwala Jej zwiększać zyski, zwiększać szybkość produkcji i obniżać koszty produkcji. Dalsze ulepszanie oprogramowania i etapów produkcji pomogłoby uczynić produkt Wnioskodawczyni jeszcze lepszym i bardziej dochodowym.
Wnioskodawczyni jest twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Rozwija system, według którego tworzone są ilustracje.
Tworzenie ilustracji podzielone jest na następujące etapy:
znalezienie aktualnego tematu;
stworzenie szkicu i wypracowanie koncepcji ilustracji;
wyszukiwanie i definiowanie palety kolorów;
rysowanie ilustracji w programie komputerowym;
w razie potrzeby korekta ilustracji.
Wszystkie te etapy wykonują różne osoby, z którymi Wnioskodawczyni zawiera umowy o współpracy. Końcowy produkt, ilustracja, jest wynikiem współpracy różnych osób. Wnioskodawczyni ma własne wynalazki, które mogłyby być chronione prawem własności przemysłowej i które są aktywnie wykorzystywane w Jej twórczości, ale niestety nie dysponuje środkami, aby zarejestrować patenty na te wynalazki.
Wnioskodawczyni prowadzi dwa rodzaje procesu produkcji ilustracji.
1.1. Wyszukiwanie i definiowanie trendów na ilustracji. Wnioskodawczyni czyni starania, aby znaleźć obszary, które są obecnie bardzo popularne, ale nie są reprezentowane w Internecie przez Jej konkurentów. W tym celu korzysta z wewnętrznej analityki sprzedaży oraz zewnętrznych źródeł analizy rynku ilustracji, takich jak: …, …, …. Nie spełnia tego sama, ale razem z różnymi osobami, z którymi zawiera umowy o współpracy. Wnioskodawczyni przekazuje im instrukcje, jak pracować, uczy i pokazuje, jak to zrobić poprawnie.
1.2. Następnie zadanie jest ustawione na utworzenie niezbędnej ilustracji. Styl, kompozycja jest określona, podano dobre i złe przykłady. Ustawianie zadań odbywa się w specjalnie opracowanym do tego celu oprogramowaniu, opartym na `(...)` Ustalaniem zadań zajmują się również osoby, z którymi Wnioskodawczyni zawiera umowy o współpracy. Na tym etapie bardzo ważne jest oparcie się na własnych danych analitycznych, o których mowa w ust. 1.1. Na chwilę obecną nie ma wystarczających środków na stworzenie wygodniejszego oprogramowania, które pozwoli Wnioskodawczyni jeszcze lepiej analizować dane z ust. 1.1.
1.3. Następnie ilustracja jest tworzona w programie komputerowym … Ilustracje są tworzone przez osoby, z którymi zawierane są umowy o współpracy.
1.4. W kolejnym etapie ilustracja, jeśli nie jest zgodna z ust. 1.2., zostaje przesłana do poprawy i korekty. Jeśli ilustracja jest wykonana poprawnie, Wnioskodawczyni przechodzi do dalszej pracy z nią.
1.5. Ilustracja przechodzi przez proces atrybucji, doboru słów kluczowych i jej opisu. Zgodnie z opracowaną przez Wnioskodawczynię metodologią … Tę pracę wykonują również osoby, z którymi zawiera umowy o współpracy. Wnioskodawczyni kontroluje efekt i sprawdza jakość pracy.
1.6. Ilustracja jest umieszczana na różnych stronach microstock. Umieszczenie ilustracji powinno również nastąpić w najlepszych godzinach i dniach sprzedaży. W tej chwili nie ma wystarczających środków, aby zebrać jeszcze więcej danych i przeanalizować je, a tym samym znaleźć dokładny harmonogram zmiany „najlepszych” dni do przesłania.
2.1. Klient znajduje Wnioskodawczynię i prosi o wykonanie dla niego ilustracji.
2.2. Wnioskodawczyni zapewnia klientowi możliwość śledzenia etapów produkcji i tworzenia ilustracji w oprogramowaniu stworzonym do tych celów w oparciu o usługę `(...)` Przykład: … Gdy ilustracja przechodzi do dowolnego etapu tworzenia, klient widzi te zmiany i może śledzić wszystkie etapy produkcji.
2.3. Wnioskodawczyni daje również klientowi wyjątkową możliwość zapłacenia tyle, ile uzna za stosowne. Więcej szczegółów na temat tego rodzaju płatności pod następującym linkiem …
Aby klient chciał zapłacić więcej, Wnioskodawczyni korzysta z następujących rozwiązań programowych:
Dzięki temu klient może naliczyć wyższą cenę. Wnioskodawczyni chciałaby również ulepszyć wymienione powyżej oprogramowanie, usprawnić działanie serwisów, dodać nowe moduły, co jeszcze bardziej zwiększy koszt obrazu (kwota, jaką klient zapłaci za ilustrację). Co więcej, nie dzieje się to bezpośrednio, Wnioskodawczyni nie prosi klienta o wyższą płatność, ale dzięki opracowanej przez Nią metodyce pracy i oprogramowaniu stworzonemu dla tych narzędzi.
2.4. Następnie wykonywane są punkty od 1.3. do 1.6. pierwszej opcji.
Wnioskodawczyni współpracuje z osobami, które wykonują pewną pracę nad tworzeniem ilustracji lub wyszukaniem potrzebnych tematów. Na mocy umowy o współpracy wszelkie prawa autorskie do ilustracji i efektów ich pracy przechodzą na Wnioskodawczynię.
Wnioskodawczyni wykorzystuje własne oprogramowanie do organizacji etapowego procesu produkcji ilustracji.
Do analiz rynkowych Wnioskodawczyni korzysta z własnych … z danymi analitycznymi oraz oprogramowania: …, …
Jak zostało wskazane powyżej w punktach 2.2. i 2.3., dawana jest klientowi możliwość prześledzenia etapów tworzenia ilustracji w stworzonym w tym celu programie opartym na usłudze … (interaktywna i nowoczesna praca z klientem). Przykład: `(...)` Wnioskodawczyni daje również klientowi wyjątkową możliwość zapłacenia tyle, ile uzna za stosowne. Więcej szczegółów na temat tego rodzaju płatności pod następującym linkiem …..
Działalność Wnioskodawczyni jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe i prace rozwojowe. Praca Wnioskodawczyni jest ciągła i wymaga ciągłego badania rynku ilustracji, doskonalenia oprogramowania pod kątem wymagań klienta, doskonalenia oprogramowania wewnętrznego, a także rozwoju nowych programów. Wszystko to podniesie jakość ilustracji, satysfakcję klientów, a co za tym idzie, znacząco podniesie rentowność tej działalności. Wnioskodawczyni przeprowadza badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń).
Jedną z największych i najważniejszych części pracy Wnioskodawczyni jest właśnie doskonalenie produktów, procesów i usług.
Wnioskodawczyni nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1402 oraz z 2020 r., poz. 568).
W prowadzonej podatkowej księdze przychodów Wnioskodawczyni dotychczas nie były do dnia złożenia wniosku wyodrębniane koszty działalności badawczo-rozwojowej, lecz Wnioskodawczyni dysponuje danymi umożliwiającymi prowadzenie stosownej ewidencji na podstawie zebranych dokumentów księgowych.
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny dotyczy 2020 r.
Działalność prowadzona przez Wnioskodawczynię stanowi prace rozwojowe. Wnioskodawczyni prowadzi prace rozwojowe obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (patrz art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).
Opisana we wniosku działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia
Działalność jest metodyczna i ciągła. Ilustracje tworzone są w ten sposób od około dwóch lat, ciągle doskonaląc system produkcji. Opis i metodologia została przedstawiona w opisie stanu faktycznego i ponadto:
1.1. Wyszukiwanie i definiowanie trendów na ilustracji. Wnioskodawczyni stara się znaleźć obszary, które są obecnie bardzo popularne, ale nie są reprezentowane w Internecie przez Jej konkurentów. W tym celu Wnioskodawczyni korzysta z wewnętrznej analityki sprzedaży oraz zewnętrznych źródeł analizy rynku ilustracji, takich jak: …, …, …. Nie spełnia tego sama, ale razem z różnymi osobami, z którymi zawiera umowy o współpracy. Wnioskodawczyni daje im instrukcje, jak pracować, uczy i pokazuje, jak to zrobić poprawnie.
1.2. Następnie zadanie jest ustawione na utworzenie niezbędnej ilustracji. Styl, kompozycja jest określona, podano dobre i złe przykłady. Ustawianie zadań odbywa się w specjalnie opracowanym do tego celu oprogramowaniu, opartym na `(...)` Ustalaniem zadań zajmują się również osoby, z którymi Wnioskodawczyni zawiera umowy o współpracy. Na tym etapie bardzo ważne jest oparcie się na własnych danych analitycznych, o których mowa w ust. 1.1. Na chwilę obecną Wnioskodawczyni nie ma wystarczających środków na stworzenie wygodniejszego oprogramowania, które pozwoli Jej jeszcze lepiej analizować dane z ust. 1.1.
1.3. Następnie ilustracja jest tworzona w programie komputerowym `(...)` Ilustracje są tworzone przez osoby, z którymi Wnioskodawczyni zawiera umowę o współpracy.
1.4. W kolejnym etapie ilustracja, jeśli nie jest zgodna z ust. 1.2., zostaje przesłana do poprawy i korekty. Jeśli ilustracja jest wykonana poprawnie, Wnioskodawczyni przechodzi do dalszej pracy z nią.
1.5. Ilustracja przechodzi przez proces atrybucji, doboru słów kluczowych i jej opisu. Zgodnie z opracowaną przez Wnioskodawczynię metodologią …. Tę pracę wykonują również osoby, z którymi Wnioskodawczyni zawiera umowy o współpracy. Jednocześnie Wnioskodawczyni kontroluje efekt i sprawdza jakość pracy.
1.6. Ilustracja jest umieszczana na różnych stronach microstock. Umieszczenie ilustracji powinno również nastąpić w najlepszych godzinach i dniach sprzedaży. W tej chwili Wnioskodawczyni nie ma wystarczających środków, aby zebrać jeszcze więcej danych i przeanalizować je, a tym samym znaleźć dokładny harmonogram zmiany „najlepszych” dni do przesłania.
2.1. Klient znajduje Wnioskodawczynię i prosi Ją o wykonanie dla niego ilustracji.
2.2. Wnioskodawczyni zapewnia klientowi możliwość śledzenia etapów produkcji i tworzenia ilustracji w oprogramowaniu stworzonym do tych celów w oparciu o usługę …. Przykład: `(...)`
Gdy ilustracja przechodzi do dowolnego etapu tworzenia, klient widzi te zmiany i może śledzić wszystkie etapy produkcji.
2.3. Wnioskodawczyni daje również klientowi wyjątkową możliwość zapłacenia tyle, ile uzna za stosowne. Więcej szczegółów na temat tego rodzaju płatności pod następującym linkiem ….
Aby klient chciał zapłacić więcej, Wnioskodawczyni korzysta z następujących rozwiązań programowych:
Dzięki temu klient może naliczyć wyższą cenę. Wnioskodawczyni chciałaby również ulepszyć wymienione powyżej oprogramowanie, usprawnić działanie serwisów, dodać nowe moduły, co jeszcze bardziej zwiększy koszt obrazu (kwota, jaką klient zapłaci za ilustrację). Co więcej, nie dzieje się to bezpośrednio – Wnioskodawczyni nie prosi klienta o wyższą płatność, ale dzięki opracowanej przez Nią metodyce pracy i oprogramowaniu stworzonemu dla tych narzędzi.
2.4. Następnie wykonywane są punkty od 1.3. do 1.6. pierwszej opcji.
Podczas tworzenia ilustracji Wnioskodawczyni powtarza kroki, które opisała powyżej. Miesięcznie w ten sposób tworzy około … ilustracji. W ciągu półtora roku powstało ponad … ilustracji, które można znaleźć pod następującymi linkami:
…;
…
Opisana we wniosku działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany. Metodologia została przedstawiona w opisie stanu faktycznego i ponadto:
interaktywną i nowoczesną pracę z klientem – Wnioskodawczyni daje klientowi możliwość prześledzenia etapów tworzenia ilustracji w stworzonym w tym celu programie opartym na usłudze …. Przykład: …;
Wnioskodawczyni daje również klientowi wyjątkową możliwość zapłacenia tyle, ile uzna za stosowne. Więcej szczegółów na temat tego rodzaju płatności pod następującym linkiem …;
aby klient chciał zapłacić więcej, Wnioskodawczyni korzysta z następujących rozwiązań programowych:
sformułowanie zadania wymaganego do stworzenia ilustracji. Zdefiniowano styl i kompozycję, podano dobre i złe przykłady. Ustawianie zadań odbywa się w specjalnie stworzonym do tego celu oprogramowaniu, opartym o `(...)` (sam proces wyznaczania celów i wykorzystywane do tego środki).
Głównym celem prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności jest zysk, ale oczywiście aby zwiększać zyski i tworzyć bardziej konkurencyjne ilustracje, Wnioskodawczyni musi zbierać i gromadzić nową wiedzę i rozwiązania. Rok temu Wnioskodawczyni nie korzystała z narzędzi usprawniających pracę z klientem, więc cały czas Wnioskodawczyni stara się rozwijać działania i szuka nowych rozwiązań, aby być bardziej konkurencyjną.
W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni tworzy nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.
Wnioskodawczyni bezpośrednio skupia się na zysku i tworzeniu ilustracji, co w efekcie wymaga ciągłych nowych, innowacyjnych rozwiązań.
Działalność Wnioskodawczyni opiera się na oryginalnych hipotezach i odkryciach. Ale to nie wyklucza rutynowych spraw. Niektóre etapy tworzenia ilustracji mają rutynowe procesy. Zdaniem Wnioskodawczyni, jedno nie wyklucza drugiego.
Czasami Wnioskodawczyni jest pewna efektu końcowego, czasami nie. Nigdy nie można być pewnym, że wszystko potoczy się zgodnie z planem.
Wnioskodawczyni planuje działania i stara się postępować zgodnie z planami, ale nie zawsze Jej się to udaje.
Działania Wnioskodawczyni są udokumentowane i w razie potrzeby, można spróbować powtórzyć model produkcyjny, skopiować Jej opracowania oprogramowania i spróbować uzyskać podobne ilustracje. Ale nie da się tego zrobić z taką samą jakością, jak Jej, ponieważ metody pracy, oprogramowanie, procesy zostały opracowane przez Nią i są w dużej mierze unikalne.
Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.).
Wnioskodawczyni zawiera umowy o współpracę na zasadzie prowadzonej przez współpracownika działalności gospodarczej oraz umowy zlecenie z osobami nieprowadzącymi działalności gospodarczej, jak również umowy o dzieło z takimi osobami.
W roku podatkowym, którego dotyczy opisany stan faktyczny, Wnioskodawczyni wyodrębniła w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty działalności badawczo-rozwojowej, które zamierza odliczyć w ramach ulgi B+R.
Wnioskodawczyni osiąga przychody wyłącznie z przychodów osiąganych ze sprzedaży opisanych we wniosku ilustracji na zasadach royalty-free.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):
Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e w zw. z art. 5a pkt 38 i pkt 40 Ustawy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) z tytułu osiągniecia przychodów ze sprzedaży ilustracji na zasadach royalty-free?
Zdaniem Wnioskodawczyni (po uzupełnieniu wniosku), przysługuje Jej prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e w zw. z art. 5a pkt 38 i pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu osiągniecia przychodów ze sprzedaży ilustracji na zasadach royalty-free.
Zgodnie z brzmieniem art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.
Definicję działalności badawczo-rozwojowej zawarto w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że termin działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pl) słowo „twórczy” oznacza „mający na celu tworzenie, odkrywczy, kreatywny”.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, prace realizowane przez Wnioskodawczynię mają charakter twórczy ze względu na cel ich przeprowadzenia, obejmujący wypracowanie nowych rozwiązań w zakresie prowadzonej działalności, uwzględniając zmienne czynniki takie jak choćby odmienne wymagania stawiane przez klientów przy każdorazowej realizacji zlecenia, czy nowe zapotrzebowania pojawiające się na rynku konsumenckim. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.
W świetle wyżej przytoczonych definicji, w ocenie Wnioskodawczyni, prace realizowane przez Nią mają charakter „twórczy”.
W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu (zob. J. Barta, R. Markiewicz, Cecha twórczości i indywidualności, [w:] Prawo autorskie, Wolters Kluwer, dostęp online, rozdział 1.3.). Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (zob. M. Poźniak-Niedzielska, A. Niewęgłowski, Prawo autorskie. System prawa prywatnego, tom 13, J. Barta (red.), wyd. 3, Warszawa 2013, s. 9).
Prace rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 września 2018 r. to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji wtoku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Natomiast od dnia 1 października 2018 r. w art. 5a pkt 40 wskazano, że prace rozwojowe (w odniesieniu do art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; Dz. U. z 2018 r., poz. 1668) są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnej wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
W przypadku Wnioskodawczyni nie mamy do czynienia zatem z działaniami wykonywanymi automatycznie i „według utartych schematów".
Jak już zostało wskazane wyżej, Wnioskodawczyni zajmuje się projektowaniem oraz budowaniem koncepcji ilustracji. Nie można zatem uznać, że są to działania automatyczne i według utartych schematów, gdyż wszystkie tworzone przez Nią są niepowtarzalne. Istotą jest więc wysiłek intelektualny i technologiczny oraz Jej twórczy wkład w proces twórczy. Następujące zmiany mają niewątpliwie charakter twórczy, a ich wprowadzenie wymaga od Wnioskodawczyni innowacji, wyspecjalizowanego personelu oraz zaplecza technicznego potrzebnych do finalizacji zlecenia, co jest przeciwnością działań wykonywanych w sposób rutynowy.
Reasumując, realizowane przez Wnioskodawczynię projekty w ramach wpisują się w definicję prac badawczo-rozwojowych zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ mają charakter twórczy, nie wprowadzają zmian o charakterze rutynowym bądź okresowym, są prowadzone w sposób systematyczny według określonych harmonogramów i wytycznych, przez Pracowników posiadających odpowiednie kompetencje i wykształcenie.
W rezultacie uprawnia to Wnioskodawczynię do skorzystania z preferencji podatkowych zawartych w art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).
Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 487, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.
Z ustawowej definicji zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z regulacji tej wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób, czyli chodzi o bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych podjętych w przyszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo-rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju. Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:
Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.
Zgodnie z art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.
Stosownie do art. 26e ust. 6 ww. ustawy, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Z kolei treść art. 26e ust. 7 powoływanej ustawy, stanowi, że kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
Zgodnie natomiast z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Ponadto w myśl art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
podatnik, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b, stosuje odliczenie jedynie do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględnianie w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów;
w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej;
podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu;
kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni, mikroprzedsiębiorca, polski rezydent podatkowy, w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej na podstawie wpisu do CEIDG, opodatkowanej na zasadach ogólnych, zajmuje się sprzedażą na zasadach royalty-free (RF) wykonanych przez Nią ilustracji (tantiemy). Aby podnieść jakość i obniżyć koszty wykonania ilustracji Wnioskodawczyni stosuje produkcję taśmową w oparciu o narzędzia programistyczne. Tworzenie ilustracji poprzedzone jest przeprowadzeniem badania na podstawie danych zebranych ze źródeł otwartych i wewnętrznych. Zadaniem Wnioskodawczyni jest narysowanie określonej ilustracji. Wnioskodawczyni jest twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Rozwija system, według którego tworzone są ilustracje. Końcowy produkt, ilustracja, jest wynikiem współpracy różnych osób. Wnioskodawczyni prowadzi dwa rodzaje procesu produkcji ilustracji – pierwsza opcja jest w całości opracowany przez Wnioskodawczynię i ma unikalny charakter, reprezentujący produkcję przenośnikową (produkcje taśmową), w drugiej opcji – klient znajduje Wnioskodawczynię i prosi o wykonanie dla niego ilustracji. Wnioskodawczyni współpracuje z osobami, które wykonują pewną pracę nad tworzeniem ilustracji lub wyszukaniem potrzebnych tematów. Na mocy umowy o współpracy wszelkie prawa autorskie do ilustracji i efektów ich pracy przechodzą na Wnioskodawczynię. Działalność Wnioskodawczyni jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe i prace rozwojowe. Praca Wnioskodawczyni jest ciągła i wymaga ciągłego badania rynku ilustracji, doskonalenia oprogramowania pod kątem wymagań klienta, doskonalenia oprogramowania wewnętrznego, a także rozwoju nowych programów. Wszystko to podniesie jakość ilustracji, satysfakcję klientów, a co za tym idzie, znacząco podniesie rentowność tej działalności. Wnioskodawczyni przeprowadza badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń). Jedną z największych i najważniejszych części pracy Wnioskodawczyni jest właśnie doskonalenie produktów, procesów i usług. Wnioskodawczyni nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1402 oraz z 2020 r., poz. 568). Wnioskodawczyni prowadzi prace rozwojowe obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Opisana we wniosku działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Działalność jest metodyczna i ciągła. Ilustracje tworzone są w ten sposób od około dwóch lat, ciągle doskonaląc system produkcji. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni tworzy nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawczyni bezpośrednio skupia się na zysku i tworzeniu ilustracji, co w efekcie wymaga ciągłych nowych, innowacyjnych rozwiązań. Działalność Wnioskodawczyni opiera się na oryginalnych hipotezach i odkryciach. Ale to nie wyklucza rutynowych spraw – niektóre etapy tworzenia ilustracji mają rutynowe procesy. Działania Wnioskodawczyni są udokumentowane i w razie potrzeby, można spróbować powtórzyć model produkcyjny, skopiować Jej opracowania oprogramowania i spróbować uzyskać podobne ilustracje. Ale nie da się tego zrobić z taką samą jakością, jak Jej, ponieważ metody pracy, oprogramowanie, procesy zostały opracowane przez Nią i są w dużej mierze unikalne. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wnioskodawczyni nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.). W roku podatkowym, którego dotyczy opisany stan faktyczny (tj. 2020 r.), Wnioskodawczyni wyodrębniła w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty działalności badawczo-rozwojowej, które zamierza odliczyć w ramach ulgi B+R.
Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa należy uznać, że realizowana przez Wnioskodawczynię w 2020 r. działalność spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż stanowi prace rozwojowe, jest działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawczynię, ani też całość prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.
Wobec powyższego, w powyższym zakresie Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e w zw. z art. 5a pkt 38 i pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile poniesione przez Nią koszty kwalifikowane związane z działalnością badawczo-rozwojową nie zostały Jej zwrócone w jakiejkolwiek formie ani nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.
Jednocześnie należy zastrzec, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia ustalenia, jakie konkretnie koszty kwalifikowane Wnioskodawczyni może odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.).
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili