0112-KDIL2-2.4011.108.2021.2.KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2021 r. (data wpływu 1 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box):

• jest nieprawidłowe – w części dotyczącej uznania poniesionych wydatków na opłatę za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej oraz wydatków poniesionych przed 24 sierpnia na pamięć ram do laptopa, 2 Dyski SSD, Monitory, Komputer (…), a także dwa regały (…) za koszty bezpośrednio związane z wytwarzaniem, ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania i uwzględnienia ich we wskaźniku nexus,
• jest prawidłowe – w pozostałej części.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek ‒ uzupełniony pismem z 29 kwietnia 2021 r. (data wpływu 29 kwietnia 2021 r.) ‒ o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca od dnia 02 marca 2020 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą X, której przeważającym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. la ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów, a wybrany przez niego rodzaj opodatkowania to podatek liniowy 19%.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez niego działalności współpracuje z dwoma podmiotami.

Od sierpnia 2020 r. Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Y Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie umowy o współpracy. Zgodnie z w/w umową Wnioskodawca odpowiedzialny jest za wykonanie profesjonalnych usług, w tym wykonanie profesjonalnych dzieł w zakresie analiz i konsultacji związanych z wytwarzaniem oprogramowania, tworzenia oprogramowania dla klientów Spółki.

W praktyce Wnioskodawca pełni rolę (…), odpowiada za logikę biznesową aplikacji.

Wnioskodawca zajmuje się budowaniem i rozwijaniem funkcjonalności innowacyjnej aplikacji.

Wnioskodawca ponosi wyłączną odpowiedzialność wobec osób trzecich za szkody, jakich dopuści się przy wykonaniu umowy. Wnioskodawca jest samodzielnym, niezależnym przedsiębiorcą i przedmiot umowy wykonuje w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej w oparciu o własne doświadczenie i umiejętności.

Zgodnie z umową z chwilą powstania utworu będącego rezultatem prac Wnioskodawcy przenosi on wszelkie autorskie prawa majątkowe do niego oraz wyłączne prawo do zezwalania na wykonywanie praw zależnych na Spółkę. Przeniesienie praw autorskich obejmuje pola eksploatacji wskazane w umowie. Wynagrodzenie z tytułu wykonania przedmiotu umowy obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie wszelkich praw autorskich do utworów na Spółkę. Wnioskodawca zatem zbywa na rzecz Spółki autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez niego utworów i uzyskuje dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży usługi – zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.

Nadto od października 2020 r. Wnioskodawca współpracuje z C Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie umowy. Wnioskodawca również świadczy na rzecz tego podmiotu usługi w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Wnioskodawcy powierzono do wykonania usługi programistyczne i pełnienie roli (…).

W praktyce Wnioskodawca odpowiada za logikę biznesową aplikacji. Wnioskodawca odpowiada za tworzenie dodatkowych innowacyjnych funkcjonalności dla klienta i wytwarza takie funkcjonalności.

Zgodnie z umową Wnioskodawca przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wytworzonych w wyniku realizacji umowy utworów, co następuje z chwilą oddania utworu i na wskazanych w umowie polach eksploatacji.

Przeniesienie praw autorskich obejmuje również wyłączne prawo zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich do tych utworów. Wynagrodzenie za świadczenie usług obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych na wszystkich wymienionych w umowie polach eksploatacji.

Wnioskodawca zatem również na rzecz tej Spółki zbywa autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez niego utworów i uzyskuje dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży usługi – zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.

Wnioskodawca współpracując z w/w Spółkami, jest członkiem zespołów programistów. W tym miejscu zaznaczyć trzeba, iż każdy z członków tych zespołów jest odpowiedzialny za własne zadania. Wnioskodawca samodzielnie w oparciu o własną wiedzę i twórczość realizuje powierzone mu zadania, tj. wytwarza programy komputerowe i odbywa się to niezależnie od podejmowanych działań przez pozostałych programistów.

Prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę indywidualna działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem Wnioskodawca nieustannie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych (kodów źródłowych, interfejsów). Powstałe programy komputerowe są efektem jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstaje nowy produkt. Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, proces myślowy i efekt tego procesu.

Wnioskodawca w odniesieniu do współpracy z w/w kontrahentami ma swobodę w wyborze sposobu, metod i organizacji wykonywania czynności składających się na świadczenie usług, przy uwzględnieniu wskazówek ze strony danej Spółki. Wnioskodawca świadczy usługi zdalnie, ma dowolność w wyborze miejsca i czasu pracy.

Zdarza się, iż Wnioskodawca przebywa w siedzibie danej Spółki, jednakże ma to na celu jedynie omówienie z kontrahentem trudnych zagadnień czy wykonanie analiz.

Wnioskodawca wytwarza nowe programy komputerowe (kody źródłowe, interfejsy) na rzecz każdej ze Spółek, które następnie przyłączane są do oprogramowania. Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe są to osobne utwory, algorytmy w językach programowania, a więc utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowego i mają służyć ulepszeniu wytwarzanego oprogramowania, a to poprzez dodawanie do niego nowych funkcjonalności (nowych kodów źródłowych, interfejsów).

Czynności polegające na wytwarzaniu nowych programów komputerowych przez Wnioskodawcę (kodów źródłowych, interfejsów) odbywają się na podstawie umowy zawartej z każdą ze Spółek. Są to tzw. nowe ulepszenia, rozwinięcia, których Wnioskodawca jest autorem i właścicielem i co do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na daną Spółkę. Umowy zawarta ze Spółkami nie udzielają Wnioskodawcy licencji wyłącznej na korzystanie z oprogramowania. Wnioskodawca jednak wytwarza nowe, osobne programy komputerowe, które są następnie implementowane do tego oprogramowania.

Wnioskodawca na bieżąco powiększa zasób swojej wiedzy, dokształcając się – poprzez czytanie literatury fachowej, udział w szkoleniach czy konferencjach, czytając specjalistyczne blogi.

Programy komputerowe były, są i będą wytwarzane na rzecz w/w Zleceniodawców przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej i są rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając na uwadze powyższe, wskazać trzeba, iż Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Zleceniodawców bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy, w ramach zespołu programistów, są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, która jest przez niego prowadzona od początku współpracy ze Zleceniodawcą. Utwory – programy komputerowe są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach tej działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na danego Zleceniodawcę w ramach zawartej z nim umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych. Wnioskodawca osiąga zatem dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz Zleceniodawców, a polegającą na tworzeniu programów komputerowych Wnioskodawca ponosi koszty bezpośrednio z tym związane, i tak:

Wnioskodawca ponosi koszty na użytkowanie i amortyzację zakupionego samochodu (w tym paliwo, serwisowanie, konserwacja, ubezpieczenia), umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport czy to do siedziby spółki w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania oraz wspólnego rozwiązywania nietrywialnych problemów, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń elektronicznych czy to na szkolenia poszerzające wiedzę. Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz klientów, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Taki środek transportu pozwala na konsultację z klientem co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, również me można zapomnieć o zapewnieniu szybkiego dostępu do sklepów z urządzeniami elektronicznymi, oraz dojazdu do miejsca, w którym można komfortowo wytwarzać oprogramowanie, a więc Wnioskodawca jest w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych.

Wnioskodawca ponosi opłaty za abonament telefoniczny. Abonament telefoniczny umożliwia konsultację z klientem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, co bez wątpienia pozwala na maksymalne spersonalizowane produktu.

Wnioskodawca ponosi koszty na zakup urządzeń elektronicznych, takich jak laptop. Pod kosztem dotyczącym akcesoriów do komputera kryją się wydatki, takie jak monitory, przewody HDMI, myszki komputerowe, router itp. Wymienione urządzenia (np. router, monitor) polepszają użyteczność komputera/laptopa (np. moc obliczeniowa), w wyniku czego zwiększa się jakość świadczonych usług programistycznych, jak i pozwala to zoptymalizować czas pracy. Wnioskodawca poniósł koszty na zakup akcesoriów, np. myszki komputerowej, przewodu HDMI oraz ładowarki, które służą do rozbudowy samego komputera/laptopa, gdyż tworzenie kodu wymaga specjalistycznego sprzętu, systemu, jak i odpowiedniej ergonomii. Wnioskodawca ponosi koszty zakupu powyższego sprzętu m.in w celu zdalnego kontaktu z klientami. Zdalny kontakt Wnioskodawcy z klientem pozwala na omówienie realizowanego projektu, struktury kodów i algorytmów, rozłożenia pracy w czasie, co wprost odbija się na formie tworzonego oprogramowania, jak i jakości wykonywanych usług w ogólności. Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadany sprzęt komputerowy poprzez wymianę jego podzespołów oraz wykorzystywanych urządzeń peryferyjnych. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy.

Wnioskodawca ponosi koszty na zakup oprogramowania używanego w procesie programowania. Specjalistyczne oprogramowanie jest wykorzystywane do procesu programowania, np. pisanie kodów i algorytmów, sprawdzanie kompatybilności programu do urządzenia. Sam sprzęt komputerowy me jest wystarczający dla sprawnego tworzenia oprogramowania przy pomocy nowoczesnych wysokopoziomowych języków oprogramowania, w związku z tym Wnioskodawca korzysta z zakupionego oprogramowania w procesie programowania.

Wnioskodawca ponosi koszty usług księgowości związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Koszt poniesiony na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box), w wyniku czego koszt ten jest nieodzowny jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis, w tym Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywane prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se. Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, której zdecydowanie dominująca część polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim Utworów, a konkretnej programów komputerowych, koszty poniesione na usługi doradcze dotyczą możliwości skorzystania z Ulgi IP Box (zasięgniecie porady prawnej), jak i samego złożenia wniosku o interpretację, w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową.

Wnioskodawca ponosi też koszty za dostęp do kursów i materiałów dydaktycznych on-line oraz na zakup książek poszerzających jego wiedzę z dziedziny programowania. Dzięki takim kursom Wnioskodawca może poznać główne cechy i właściwości nowych rozwiązań oraz mieć szersze spojrzenie na architekturę podczas wybierania narzędzi, czy sposobów integracji między klientami a nowo powstającymi usługami.

Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy, dlatego dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez niego informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu ustawicznie pogłębia On swój zasób wiedzy, zakupując literaturę specjalistyczną. Trzeba podkreślić konieczność poniesienia wydatków na dokształcanie się Wnioskodawcy w dziedzinie branży IT, która podlega nieustannym zmianom.

Nadto Wnioskodawca ponosi koszty związane z nauką języka angielskiego, które to koszty są niezbędne do zapewnienia możliwości porozumiewania się z klientami w tym języku.

Powyższe opłaty są bezpośrednimi kosztami koniecznymi do fizycznego świadczenia usług dla Zleceniodawcy – fizycznego tworzenia na jego rzecz oprogramowania.

Wnioskodawca jest i będzie w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku, do wytworzenia konkretnego prawa własności intelektualnej – programu komputerowego.

Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2020 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze zleceniodawcą w roku 2020 z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze Zleceniodawcą również w latach następnych na tych samych zasadach, dlatego też zamierza w następnych latach ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust.4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie elektów prac badawczo-rozwojowych obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco (od początku współpracy ze Spółkami) i obejmuje ona okres od początku działalności badawczo-rozwojowej, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP, zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box”. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielono odpowiedzi na następujące pytania.

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzeń przyszłych Wnioskodawca wskazał, że Czynności polegające na wytwarzaniu nowych programów komputerowych przez Wnioskodawcę (kodów źródłowych, interfejsów) odbywają się na podstawie umowy zawartej z każdą ze Spółek. Są to tzw. nowe ulepszenia, rozwinięcia, których Wnioskodawca jest autorem i właścicielem (…). W związku z tym należy jednoznacznie wskazać, czy przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest również rozwijanie i ulepszanie oprogramowania,

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest również rozwijanie i ulepszanie oprogramowania, przy czym, tak jak zostało to wspomniane we wniosku, rozwijanie/ulepszanie odbywa się poprzez tworzenie przez Wnioskodawcę nowych programów komputerowych (nowych kodów źródłowych, interfejsów). Wnioskodawca jest autorem i właścicielem takich rozwinięć/ulepszeń, do których autorskie prawa majątkowe przenosi następnie na Spółkę.

Jeśli tak – to czy:

• działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania?

Tak. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania.

• w przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie to Wnioskodawca jest właścicielem takiego oprogramowania, które rozwija, jego współwłaścicielem lub użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej?

Nie. W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie, to Wnioskodawca nie jest właścicielem takiego oprogramowania ani jego współwłaścicielem, ani też użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej. Wnioskodawca jest jednak właścicielem rozwinięć i ulepszeń, do których autorskie prawa majątkowe przenosi następnie na Spółkę.

• w przypadku rozwijania i ulepszania oprogramowania powstają nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. nowe kwalifikowane prawa własności intelektualnej):
  • jeżeli tak − należy wskazać, czy Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw do tego oprogramowania, otrzymując w zamian wynagrodzenie ze sprzedaży tego prawa;
  • jeżeli nie − należy wskazać, czy Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych?

Tak. W przypadku rozwijania i ulepszania oprogramowania powstają nowe, odrębne od tego oprogramowania utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. nowe kwalifikowane prawa własności intelektualnej). Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw do tego oprogramowania, otrzymując w zamian wynagrodzenie ze sprzedaży tego prawa uwzględnione w cenie (wynagrodzeniu) za wykonanie usługi, zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.

Czy Wnioskodawca w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej?

Tak. Wnioskodawca w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Od kiedy (proszę podać dokładną datę) Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa we wniosku?

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa we wniosku, od 24 sierpnia 2020 r.

Zważywszy na informację zawartą w pytaniu, że (…) Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2020 i lata następne rozliczyć dochód (…), należy jednoznacznie wskazać, czy opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki będą obowiązywać również w kolejnych latach podatkowych następujących po roku 2020?

Tak. Opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki będą obowiązywać również w kolejnych latach podatkowych następujących po roku 2020. Przy czym, gdyby powyższe uległo zmianie, Wnioskodawca ma świadomość, iż wówczas interpretacja nie będzie stanowiła dla niego ochrony i zajdzie konieczność wystąpienia z nowym wnioskiem.

Jakie dokładnie koszty ponosi Wnioskodawca?

Wnioskodawca ponosi albo ma zamiar ponieść w przyszłości następujące koszty:

• na użytkowanie i amortyzację zakupionego samochodu (w tym paliwo, serwisowanie, konserwacja, ubezpieczenia, koszty napraw, wydatki na zakup felg i opon),
• opłaty za abonament telefoniczny (miesięczne opłaty na rzecz operatora sieci komórkowej),
• koszty na zakup urządzeń elektronicznych (wydatek na zakup laptopa),
• wydatki na akcesoria do komputera (monitory, przewody HDMI, myszki komputerowe, router, ładowarka),
• zakup oprogramowania używanego w procesie programowania,
• koszty usługi księgowości i doradztwa prawnego,
• koszty za dostęp do kursów i materiałów dydaktycznych on-line oraz na zakup książek poszerzających wiedzę z dziedziny programowania,
• koszty związane z nauką języka angielskiego.

Na czym koszty wskazane, zgodnie z pkt 1.5., polegają?

Koszty wymienione w punkcie 1.5. polegają na:

• użytkowanie i amortyzacja zakupionego samochodu (w tym paliwo, serwisowanie, konserwacja, ubezpieczenia, wydatki na naprawy, wydatki na zakup felg i opon) – uiszczaniu przez Wnioskodawcę ceny za paliwo, usługi serwisowe, uiszczanie opłat za ubezpieczenie, rozliczaniu odpisów amortyzacyjnych,
• opłaty za abonament telefoniczny – polegają na uiszczaniu comiesięcznej opłaty na rzecz operatora sieci komórkowej,
• koszty na zakup urządzeń elektronicznych (wydatek na zakup laptopa, telefonu komórkowego) – polegał na jednorazowej zapłacie ceny za zakupiony laptop, a także telefon komórkowy,
• wydatki na akcesoria do komputera (monitor i ładowarka – dotychczas zakupione przez Wnioskodawcę, a także: przewody HDMI, myszki komputerowe, router – które Wnioskodawca zamierza zakupić w przyszłości), sprzęty, urządzenia, akcesoria, podzespoły, elementy wyposażenia (wymienione w odpowiedzi na pytanie nr 1.7) – polegają na uiszczaniu ceny za zakupione akcesoria w specjalistycznym sklepie ze sprzętem komputerowym,
• zakup oprogramowania używanego w procesie programowania – jest to wydatek, który Wnioskodawca zamierza ponieść w przyszłości i polega na uiszczeniu przez Wnioskodawcę jednorazowej ceny za zakup oprogramowania na dany okres,
• koszty usługi księgowości i doradztwa prawnego – polegają na uiszczaniu opłat za dotychczasową obsługę biura księgowego, jak i w przyszłości, a także na doraźnych opłatach za doradztwo prawne (za usługi związane z weryfikacją umów zawieranych przez Wnioskodawcę ze Spółkami, za pomoc w sporządzeniu wniosku o interpretację),
• koszty za dostęp do kursów i materiałów dydaktycznych on-line oraz na zakup książek poszerzających wiedzę z dziedziny programowania – Wnioskodawca zamierza w przyszłości uiszczać jednorazowe albo cykliczne/okresowe ceny/opłaty za dostęp do kursów i materiałów edukacyjnych,
• koszty związane z nauką języka angielskiego – opłata jednorazowa za kurs przez dany okres, którą uiścił Wnioskodawca.

Wydatki na jakie sprzęty, urządzenia, akcesoria, podzespoły, elementy wyposażenia Wnioskodawca ponosi?

Wnioskodawca ponosi wydatki na sprzęty, urządzenia, akcesoria, podzespoły, elementy wyposażenia, takie jak za zakup: - pamięci ram do laptopa (ale zakupione przed 24 sierpnia) - 2 Dysków SSD (ale zakupione przed 24 sierpnia) - Monitorów (ale zakupiony przed 24 sierpnia) - Słuchawek komputerowych z mikrofonem (…)  Komputera (…) (ale zakupiony przed 24 sierpnia) - dwóch regałów (…) (ale zakupiony przed 24 sierpnia) - telefonu - teczek z gumką - segregatorów, - klipów biurowych, - koszulek A4, - gumek recepturek  kompletu mebli biurowych (stolik z elektryczną regulacja + krzesło ergonomiczne) - obudowy zewnętrznej dysku twardego, - dysku SSD 1TB - Wyświetlacza telefonu komórkowego i wydatki na naprawę wyświetlacza telefonu komórkowego,  baterii do laptopa. Nadto w przyszłości Wnioskodawca zamierza ponieść wydatki na nowego laptopa (obecny kupiony jako używany wykazuje już niedostateczne parametry umożliwiające komfortową pracę). Nadto zamierza rozbudować komputer stacjonarny o pamięć ram procesor, dysk twardy, kartę graficzną potrzebną do obliczeń projektu wykorzystywanego przy wytwarzaniu oprogramowania dla klienta, myszki, klawiatury (gdy obecne się zużyją).

W przypadku usług doradczych, czy obejmują one również opłatę za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej?

Tak.

Czy sprzęty, urządzenia, akcesoria, podzespoły oraz elementy wyposażenia stanowią środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej?

Aktualnie środkiem trwałym jedynie samochód.

Czy koszty wymienione, zgodnie z pkt 1.5., zostały faktycznie poniesione na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej; należy wskazać przesłanki świadczące o bezpośrednim powiązaniu poszczególnych wydatków z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji z wytworzeniem opisanego oprogramowania?

Tak. Koszty wymienione, zgodnie z pkt 1.5., zostały faktycznie poniesione albo zostaną poniesione w przyszłości na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Przesłanki świadczące o bezpośrednim powiązaniu w/w kosztów zostały wskazane we wniosku. I tak, wskazać należy ponownie: Wnioskodawca ponosi koszty na użytkowanie i amortyzację zakupionego samochodu (w tym paliwo, serwisowanie, konserwacja, ubezpieczenia, wydatki na zakup opon, felg), umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do siedziby spółki w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania oraz wspólnego rozwiązywania nietrywialnych problemów, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń elektronicznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę. Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz klientów, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Taki środek transportu pozwala na konsultację z klientem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, również nie można zapomnieć o zapewnieniu szybkiego dostępu do sklepów z urządzeniami elektronicznymi oraz dojazdu do miejsca, w którym można komfortowo wytwarzać oprogramowanie, a więc Wnioskodawca jest w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych. Wnioskodawca ponosi opłaty za abonament telefoniczny. Abonament telefoniczny umożliwia konsultację z klientem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, co bez wątpienia pozwala na maksymalne spersonalizowanie produktu. Wnioskodawca ponosi koszty na zakup urządzeń elektronicznych, takich jak laptop czy telefon komórkowy. Pod kosztem dotyczącym akcesoriów do komputera kryją się wydatki, takie jak monitory, przewody HDMI, myszki komputerowe, router itp. Wymienione urządzenia (np. router, monitor) polepszają użyteczność komputera/laptopa (np. moc obliczeniowa), w wyniku czego zwiększa się jakość świadczonych usług programistycznych, jak i pozwala to zoptymalizować czas pracy. Wnioskodawca poniósł koszty na zakup akcesoriów, np. myszki komputerowej, przewodu HDMI oraz ładowarki, które służą do rozbudowy samego komputera/laptopa, gdyż tworzenie kodu wymaga specjalistycznego sprzętu, systemu, jak i odpowiedniej ergonomii. Wnioskodawca ponosi koszty zakupu powyższego sprzętu m.in. w celu zdalnego kontaktu z klientami. Zdalny kontakt Wnioskodawcy z klientem pozwala na omówienie realizowanego projektu, struktury kodów i algorytmów, rozłożenia pracy w czasie, co wprost odbija się na formie tworzonego oprogramowania, jak i jakości wykonywanych usług w ogólności. Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadany sprzęt komputerowy poprzez wymianę jego podzespołów oraz wykorzystywanych urządzeń peryferyjnych. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Wnioskodawca poniesie koszty na zakup oprogramowania używanego w procesie programowania. Specjalistyczne oprogramowanie jest wykorzystywane do procesu programowania, np. pisanie kodów i algorytmów, sprawdzanie kompatybilności programu do urządzenia. Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania, w związku z tym Wnioskodawca korzysta z zakupionego oprogramowania w procesie programowania. Wnioskodawca ponosi koszty usług księgowości związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Koszt poniesiony na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box), w wyniku czego koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis, w tym Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, której zdecydowanie dominująca część polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim Utworów, a konkretniej programów komputerowych, koszty poniesione na usługi doradcze dotyczą możliwości skorzystania z Ulgi IP Box (zasięgniecie porady prawnej), jak i samego złożenia wniosku o interpretację, w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową. Wnioskodawca ponosi też koszty za dostęp do kursów i materiałów dydaktycznych on-line oraz na zakup książek poszerzających jego wiedzę z dziedziny programowania. Dzięki takim kursom Wnioskodawca może poznać główne cechy i właściwości nowych rozwiązań oraz mieć szersze spojrzenie na architekturę podczas wybierania narzędzi, czy sposobów integracji między klientami, a nowo powstającymi usługami. Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy, dlatego dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez niego informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu ustawicznie pogłębia On swój zasób wiedzy, zakupując literaturę specjalistyczną. Trzeba podkreślić konieczność poniesienia wydatków na dokształcanie się Wnioskodawcy w dziedzinie branży IT, która podlega nieustannym zmianom. Nadto Wnioskodawca ponosi koszty związane z nauką języka angielskiego, które to koszty są niezbędne do zapewnienia możliwości porozumiewania się z klientami w tym języku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2020 i lata następne rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółkami) uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% ?
2. Czy wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, takie jak: użytkowanie i amortyzacja zakupionego samochodu (w tym paliwo, serwisowanie, konserwacja, ubezpieczenia, opony, felgi), opłaty za abonament telefoniczny, koszty na zakup urządzeń elektronicznych (wydatek na zakup laptopa, telefonu komórkowego), wydatki na akcesoria do komputera (takie jak monitory, przewody HDMI, myszki komputerowe, router, ładowarka), wydatki na sprzęty, urządzenia, akcesoria, podzespoły, elementy wyposażenia, zakup oprogramowania używanego w procesie programowania, koszty usługi księgowości i doradztwa prawnego, koszty za dostęp do kursów i materiałów dydaktycznych on-line oraz na zakup książek poszerzających wiedzę z dziedziny programowania, koszty związane z nauką języka angielskiego stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Treść pytania nr 2 wynika z uzupełnienia wniosku.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Programy komputerowe opisane we wniosku podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Reasumując, tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe kody i algorytmy stanowią zatem program komputerowy, które znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP. Zdaniem Wnioskodawcy przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części w ramach współpracy ze Spółkami i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOX.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei, badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być, zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT, rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów:

– Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania mają i będą miały twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują i będą obejmowały wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają i będą miały charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości. Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na Zleceniodawców całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem – w ocenie Wnioskodawcy – osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży produktu lub usługi, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy ponoszone przez niego wydatki, takie jak użytkowanie i amortyzacja zakupionego samochodu (w tym paliwo, serwisowanie, konserwacja, ubezpieczenia), opłaty za abonament telefoniczny, koszty na zakup urządzeń elektronicznych (wydatek na zakup laptopa), wydatki na akcesoria do komputera (monitory, przewody HDMI, myszki komputerowe, router, ładowarka), wydatki na sprzęty, urządzenia, akcesoria, podzespoły, elementy wyposażenia, zakup oprogramowania używanego w procesie programowania, koszty usługi księgowości i doradztwa prawnego, koszty za dostęp do kursów i materiałów dydaktycznych on-line oraz na zakup książek poszerzających wiedzę z dziedziny programowania, koszty związane z nauką języka angielskiego stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze a wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Każdy z ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma bowiem bezpośredni związek z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową, a ich poniesienie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

Treść stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 wynika z uzupełnienia wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box):

• w części dotyczącej uznania poniesionych wydatków na opłatę za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej oraz wydatków poniesionych przed 24 sierpnia na pamięć ram do laptopa, 2 Dyski SSD, Monitory, Komputer (…), dwa regały (…) za koszty bezpośrednio związane z wytwarzaniem, ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania i uwzględnienia ich we wskaźniku nexus jest nieprawidłowe,
• w pozostałej części jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020, poz. 1426, z późn. zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

-----------------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielania prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz z ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej − oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875, 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną [działalność] w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Należy także podkreślić, że podatnik, który chce skorzystać z preferencji IP Box, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl bowiem art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 tej ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Tym samym – stosowanie ulgi IP BOX (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umów zawartych z dwoma polskimi spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością (dla jednej z nich świadczy usługi od sierpnia 2020 r., a na rzecz drugiej – od października 2020 r.),
2. Wnioskodawca ww. czynności wykonuje w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych; jak wskazał Wnioskodawca – prowadzi działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, ponieważ Wnioskodawca nieustannie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych; dalej Wnioskodawca podał, że powstałe programy komputerowe są efektem jego własnej, samodzielnej działalności twórczej; ponadto czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowego i mają służyć ulepszeniu wytwarzanego oprogramowania, a to przez dodawanie do niego nowych funkcjonalności, w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań; efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących,
3. w wyniku podejmowanych przez Wnioskodawcę działań powstają nowy programy komputerowe (kody źródłowe, interfejsy), które stanowią utwór podlegający ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
4. Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży usługi,
5. Wnioskodawca prowadzi od 24 sierpnia 2020 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
6. opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu informacje/dane/warunki będą obowiązywać również w kolejnych latach podatkowych następujących po roku 2020.

Mając powyższe na uwadze, dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tu: oprogramowania) uwzględnione w cenie sprzedaży usługi, w sytuacji gdy oprogramowanie to stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać w 2020 r. (w zakresie dochodów osiągniętych od sierpnia 2020 r.) oraz w latach następnych z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu osiągniętych wg stawki 5%.

Reasumując – Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2020 (w zakresie dochodów osiągniętych od sierpnia 2020 r.) i lata następne rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółkami) uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia kosztów prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, tj. poniesionych kosztów na:

• użytkowanie i amortyzacja zakupionego samochodu (w tym paliwo, serwisowanie, konserwacja, ubezpieczenia, opony, felgi),
• opłaty za abonament telefoniczny,
• koszty na zakup urządzeń elektronicznych (wydatek na zakup laptopa, telefonu komórkowego),
• wydatki na akcesoria do komputera (takie jak monitory, przewody HDMI, myszki komputerowe, router, ładowarka),
• wydatki na sprzęty, urządzenia, akcesoria, podzespoły, elementy wyposażenia,
• zakup oprogramowania używanego w procesie programowania,
• koszty usługi księgowości i doradztwa prawnego,
• koszty za dostęp do kursów i materiałów dydaktycznych on-line oraz na zakup książek poszerzających wiedzę z dziedziny programowania,
• koszty związane z nauką języka angielskiego.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Ponadto w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, ulepszaniem i rozwojem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić może jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Tym samym, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na użytkowanie i amortyzację (tylko do wysokości odpisów amortyzacyjnych dokonanych w roku podatkowym) zakupionego samochodu (w tym paliwo, serwisowanie, konserwacja, ubezpieczenia, opony, felgi), opłaty za abonament telefoniczny, na zakup urządzeń elektronicznych (wydatek na zakup laptopa, telefonu komórkowego), na akcesoria do komputera (takie jak monitory, przewody HDMI, myszki komputerowe, router, ładowarka), na sprzęty, urządzenia, akcesoria, podzespoły, elementy wyposażenia (z wyłączeniem wydatków na pamięć ram do laptopa, 2 Dyski SSD, Monitory, Komputer (…) oraz dwa regały (…) poniesionych przed 24 sierpnia), zakup oprogramowania używanego w procesie programowania, koszty usługi księgowości i doradztwa prawnego (z wyłączeniem opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej), koszty za dostęp do kursów i materiałów dydaktycznych on-line oraz na zakup książek poszerzających wiedzę z dziedziny programowania, koszty związane z nauką języka angielskiego mogą stanowić koszt, o którym mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej nie mogą natomiast stanowić koszty opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej, ponieważ nie mają one związku z wytworzeniem, ulepszaniem i rozwojem kwalifikowanego IP. Zatem taki koszt należy uznać za koszt pośrednio związany z wytworzeniem, ulepszaniem i rozwojem kwalifikowanego IP i dlatego nie może zawierać się we wskaźniku nexus.

W ust. 118 Objaśnień podatkowych opublikowanych przez Ministerstwo Finansów dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX wyjaśniono, że do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Jednocześnie wydatki na pamięć ram do laptopa, 2 Dyski SSD, Monitory, Komputer (…), a także dwa regały (…), w związku z tym, że zostały poniesione przed 24 sierpnia, tj. przed rozpoczęciem prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mogą stanowić kosztów związanych z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Prowadzenie ewidencji odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest warunkiem niezbędnym do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wynika to z faktu, że ewidencja ta pozwala określić wysokość dochodów, które podlegają opodatkowaniu 5% podatkiem dochodowym. Stąd prowadzenie tej ewidencji powinno zostać zapoczątkowane od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na użytkowanie i amortyzację (tylko do wysokości odpisów amortyzacyjnych dokonanych w roku podatkowym) zakupionego samochodu (w tym paliwo, serwisowanie, konserwacja, ubezpieczenia, opony, felgi), opłaty za abonament telefoniczny, na zakup urządzeń elektronicznych (wydatek na zakup laptopa, telefonu komórkowego), na akcesoria do komputera (takie jak monitory, przewody HDMI, myszki komputerowe, router, ładowarka), na sprzęty, urządzenia, akcesoria, podzespoły, elementy wyposażenia (z wyłączeniem wydatków na pamięć ram do laptopa, 2 Dyski SSD, Monitory, Komputer (…), a także na dwa regały (…) poniesionych przed 24 sierpnia), zakup oprogramowania używanego w procesie programowania, koszty usługi księgowości i doradztwa prawnego (z wyłączeniem opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej), koszty za dostęp do kursów i materiałów dydaktycznych on-line oraz na zakup książek poszerzających wiedzę z dziedziny programowania, a także koszty związane z nauką języka angielskiego stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Jednocześnie do kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca nie może zaliczyć opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej, ponieważ nie stanowi ona kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Również nie stanowią tych kosztów wydatki na pamięć ram do laptopa, 2 Dyski SSD, Monitory, Komputer (…) oraz na dwa regały (…) jako poniesione przed 24 sierpnia2020 r., tj. przed rozpoczęciem prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.