0112-KDIL2-1.4011.107.2021.2.TR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2021 r. (data wpływu 27 stycznia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 kwietnia 2021 r. (data wpływu 30 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) jest:

• nieprawidłowe – w odniesieniu do uznania wydatków na Koszty najmu lokalu mieszkalnego za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
• prawidłowe – w odniesieniu do pozostałej części.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 23 kwietnia 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.107.2021.1.TR, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 23 kwietnia 2021 r., doręczono w dniu 27 kwietnia 2021 r., natomiast w dniu 30 kwietnia 2021 r. do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na wskazane wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujące: stany faktyczne oraz zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca od 2017 roku prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, która była czasowo zawieszona, następnie wznowiona 26 sierpnia 2019 roku. Przeważająca działalność gospodarcza (zgodnie z kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z) Wnioskodawcy to Działalność związana z oprogramowaniem. Stałe miejsce wykonywania działalności znajduje się w A.

Wnioskodawca wnioskuje o uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zastosowania przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania kwalifikowanych dochodów z praw autorskich do programów komputerowych przenoszonych odpłatnie na wymienionych we wnioskach kontrahentów w ramach podpisanych z nimi umów wymienionych poniżej, preferencyjną 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych powyższych przepisach w zeznaniu za rok 2019 oraz 2020 jak i jeżeli istotne elementy stanu faktycznego nie ulegną zmianie również w zeznaniu za rok 2021 w:

1. Umowa z dnia 1 października 2019 roku ze spółką A zarejestrowaną na terenie na Austrii;
2. Umowa z dnia 31 stycznia 2020 roku ze spółką B Sp. z o.o. zarejestrowaną na terenie RP;
3. Umowa z dnia 1 czerwca 2020 roku ze spółką C Sp. z o.o. zarejestrowaną na terenie RP;
4. Umowa z dnia 29 czerwca 2020 roku z przedsiębiorstwem D t zarejestrowaną na terenie RPA;
5. Umowa z dnia 4 września 2020 roku ze spółką E Sp. z o.o. Sp. Komandytowa zarejestrowaną na terenie RP;
6. Umowa z dnia 16 września 2020 roku ze spółką F zarejestrowana na terenie UK.

W odniesieniu do umowy Umowa z dnia 1 października 2019 roku ze spółką A zarejestrowaną na terenie na Austrii, Wnioskodawca zajmował się tworzeniem kompleksowego oprogramowania zgodnego specyfikacjami sporządzonymi przez spółkę, nie mając pracowników czy podwykonawców świadczył powyższe usługi osobiście. Na podstawie niniejszej umowy, Wnioskodawca tworzył opisane oprogramowanie spełniające cechy utworu, zgodnie z Ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Ustawa z dnia 4 lutego 1994 roku).

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność związana z oprogramowaniem obejmuje prace rozwojowe, gdyż Wnioskodawca nabywał, łączył i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę do tworzenia oprogramowania. Wytwarzanie oprogramowania miało miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny, czyli metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Za wynagrodzeniem wskazanym w umowie Wnioskodawca przenosił całość praw autorskich do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231) na Zamawiającego, związku z czym otrzymywał dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi.

Omawiając drugą umowę, czyli umowę z dnia 31 stycznia 2020 roku ze spółką B Sp. z o.o. zarejestrowaną na terenie RP Wnioskodawca świadczył usługi programistyczne, osobiście bez wykorzystania pracowników i podwykonawców. Zgodnie z przedmiotem umowy Wnioskodawca zajmował się frond-end development rozwijając aplikację o nowe moduły i wprowadzając rozwiązania poprawiające jakość kodu. Na podstawie niniejszej umowy, Wnioskodawca tworzył opisane oprogramowanie spełniające cechy utworu, zgodnie z Ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Ustawa z dnia 4 lutego 1994 roku). Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność związana z oprogramowaniem obejmuje prace rozwojowe, gdyż Wnioskodawca nabywał, łączył i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę do tworzenia oprogramowania. Wytwarzanie oprogramowania miało miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny, czyli metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Za wynagrodzeniem wskazanym w umowie Wnioskodawca przenosił całość praw autorskich do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231) na Zamawiającego, związku z czym otrzymywał dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi.

W odniesieniu do umowy Umowa z dnia 1 czerwca 2020 roku ze spółką C Sp. z o.o. Wnioskodawca świadczył usługi osobiście, do projektu nie zatrudniał w ramach swojej działalności ani pracowników, ani podwykonawców. Zgodnie z przedmiotem umowy Wnioskodawca zajmował się projektowaniem oprogramowania komputerowego. Na podstawie niniejszej umowy, Wnioskodawca tworzył opisane oprogramowanie spełniające cechy utworu, zgodnie z Ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Ustawa z dnia 4 lutego 1994 roku).

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność związana z oprogramowaniem obejmuje prace rozwojowe, gdyż Wnioskodawca nabywał, łączył i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę do tworzenia oprogramowania.

Wytwarzanie oprogramowania miało miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny czyli metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Za wynagrodzeniem wskazanym w umowie Wnioskodawca przenosił całość praw autorskich do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231) na Zamawiającego, związku z czym otrzymywał dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi.

Zaś odwołując się do umowy Umowa z dnia 29 czerwca 2020 roku z przedsiębiorstwem D., Wnioskodawca tak jak powyżej świadcząc usługi, nie zatrudniał pracowników czy podwykonawców. Zgodnie z treścią umowy zadaniem Wnioskodawcy było rozwijanie oprogramowania związanego z luksusowym przesyłem hotelarskim i turystycznym w X. Na podstawie niniejszej umowy, Wnioskodawca tworzył opisane oprogramowanie spełniające cechy utworu, zgodnie z Ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Ustawa z dnia 4 lutego 1994 roku).

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność związana z oprogramowaniem obejmuje prace rozwojowe, gdyż Wnioskodawca nabywał, łączył i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę do tworzenia oprogramowania. Wytwarzanie oprogramowania miało miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny czyli metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Za wynagrodzeniem wskazanym w umowie Wnioskodawca przenosił całość praw autorskich do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231) na Zamawiającego, związku z czym otrzymywał dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi.

Biorąc pod uwagę kolejno umowę zawartą dnia 4 września 2020 roku ze spółką E Sp. z o.o. Sp. Komandytowa Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne, osobiście bez wykorzystania pracowników i podwykonawców. Przedmiot umowy stanowi tworzenie oprogramowania w oparciu o specyfikację techniczną dostarczoną przez Zamawiającego lub jego klienta, projektowanie nowych rozwiązań programistycznych oraz tworzenie nowych modułów do systemów informatycznych i oprogramowania. Na podstawie niniejszej umowy, Wnioskodawca tworzy opisane oprogramowanie spełniające cechy utworu, zgodnie z Ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Ustawa z dnia 4 lutego 1994 roku).

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność związana z oprogramowaniem obejmuje prace rozwojowe, gdyż Wnioskodawca nabywa, łączy i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę do tworzenia oprogramowania.

Wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny czyli metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Za wynagrodzeniem wskazanym w umowie Wnioskodawca przenosi całość praw autorskich do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231) na Zamawiającego, związku z czym otrzymuje dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi.

Przechodząc do umowy z dnia 16 września 2020 roku ze spółką F., Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy świadczy usługi programistyczne określane jako „IT Development”. Usługi świadczone są osobiście bez zatrudnienia pracowników bądź udziału podwykonawców. Na podstawie niniejszej umowy, Wnioskodawca tworzy opisane oprogramowanie spełniające cechy utworu, zgodnie z Ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Ustawa z dnia 4 lutego 1994 roku).

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność związana z oprogramowaniem obejmuje prace rozwojowe, gdyż Wnioskodawca nabywa, łączy i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę do tworzenia oprogramowania. Wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny, czyli metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Za wynagrodzeniem wskazanym w umowie Wnioskodawca przenosi całość praw autorskich do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231) na Zamawiającego, związku z czym otrzymywał dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi.

Reasumując: Wnioskodawca na podstawie umów B2B przenosił całość praw autorskich do wskazanego przedmiotu umowy na kontrahentów. Przedmiot umowy – tworzone przez Wykonawcę oprogramowanie, ma indywidualny, twórczy charakter w rozumieniu ustawy o prawach autorskich. Działania Wnioskodawcy zmierzały do poprawy użyteczności, funkcjonalności oraz rozwoju oprogramowania.

Wnioskodawca tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wynagrodzenie wskazane w umowach, Wnioskodawca otrzymał w zamian za pracę przy tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania dla klienta i przenoszenie praw autorskich do utworów, będących wynikiem jego działalności.

Wnioskodawca w ramach wskazanych umów przenosił za wynagrodzeniem autorskie prawa do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231).

Wnioskodawca uzyskuje na podstawie powyższych umów przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi. Wnioskodawca nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności do projektowania i tworzenia ulepszonych bądź nowych produktów, co jest zdaniem Wnioskodawcy, pracą rozwojową w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca zajmował się nowatorskim oprogramowaniem. Część oprogramowania, które wytwarza Wnioskodawca jest tworzona od podstaw i jest ciągle rozwijana, tj. projektuje architekturę kodu. Wnioskodawca pragnie wskazać, że dochody uzyskane na podstawie wyżej wskazanych umów były owocem pracy rozwojowej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów.

Omawiane oprogramowanie było i jest tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, zgodnie z harmonogramem, w ramach codziennej pracy. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. la ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych).

Usługi programistyczne wynikające z wyżej wymienionych umów, świadczone są przez Wnioskodawcę w sposób zdalny dla podmiotów posiadających siedzibę na terenie RP oraz poza granicami RP jak wskazano wyżej. Wnioskodawca wskazuje na następujące koszty, które są związane z realizacją umowy z dnia 1 października 2019 roku ze spółką A, które chciałby zaliczyć na poczet działalności (B+R): Koszty leasingu komputera (rata leasingu operacyjnego), Koszty podróży służbowych (dojazdy do kontrahentów), Koszt leasingu samochodu osobowego wraz z ubezpieczeniem (rata leasingu operacyjnego, ubezpieczenie OC, AC, NNW).

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o interpretację czy ww. koszty może zaliczyć na poczet kosztów prowadzonej przez niego działalności. Wnioskodawca wskazuje na następujące koszty, które są związane z realizacją umowy z dnia 31 stycznia 2020 roku ze spółką B Sp. z o.o. , które chciałby zaliczyć na poczet działalności (B+R): Koszty leasingu komputera (rata leasingu operacyjnego), Koszty najmu lokalu mieszkalnego, Koszty podróży służbowych.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o interpretację, czy ww. koszty może zaliczyć na poczet kosztów prowadzonej przez niego działalności.

Wnioskodawca wskazuje na następujące koszty, które są związane z realizacją umowy z dnia 1 czerwca 2020 roku ze spółką C Sp. z o.o., które chciałby zaliczyć na poczet działalności (B+R): Koszty leasingu komputera (rata leasingu operacyjnego), Koszty najmu lokalu mieszkalnego, Koszty podróży służbowych (dojazdy do kontrahentów) Koszt leasingu samochodu osobowego wraz z ubezpieczeniem (rata leasingu operacyjnego, ubezpieczenie OC, AC, NNW).

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o interpretację, czy ww. koszty może zaliczyć na poczet kosztów prowadzonej przez niego działalności.

Wnioskodawca wskazuje na następujące koszty, które są związane z realizacją umowy z dnia 29 czerwca 2020 roku z przedsiębiorstwem D., które chciałby zaliczyć na poczet działalności (B+R): Koszty leasingu komputera (rata leasingu operacyjnego), Koszty najmu lokalu mieszkalnego, Koszty podróży służbowych (dojazdy do kontrahentów), Koszt leasingu samochodu osobowego wraz z ubezpieczeniem (rata leasingu operacyjnego, ubezpieczenie OC, AC, NNW).

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o interpretację, czy ww. koszty może zaliczyć na poczet kosztów prowadzonej przez niego działalności.

Wnioskodawca wskazuje na następujące koszty, które są związane z realizacją umowy z dnia 4 września 2020 roku ze spółką E Sp. z o.o. Sp. Komandytowa które chciałby zaliczyć na poczet działalności (B+R): Koszty leasingu komputera (rata leasingu operacyjnego), Koszty najmu lokalu mieszkalnego, Koszty podróży służbowych (dojazdy do kontrahentów), Koszt leasingu samochodu osobowego wraz z ubezpieczeniem (rata leasingu operacyjnego, ubezpieczenie OC, AC, NNW).

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o interpretację, czy ww. koszty może zaliczyć na poczet kosztów prowadzonej przez niego działalności. Wnioskodawca wskazuje na następujące koszty, które są związane z realizacją umowy z dnia 16 września 2020 roku ze spółką F., które chciałby zaliczyć na poczet działalności (B+R): Koszty leasingu komputera (rata leasingu operacyjnego), Koszty najmu lokalu mieszkalnego, Koszty podróży służbowych (dojazdy do kontrahentów), Koszt leasingu samochodu osobowego wraz z ubezpieczeniem (rata leasingu operacyjnego, ubezpieczenie OC, AC, NNW).

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o interpretacje czy ww. koszty może zaliczyć na poczet kosztów prowadzonej przez niego działalności. Wnioskodawca swoje usługi świadczy w głównej mierze w sposób zdalny.

W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku o doprecyzowanie opisanych – stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych przez jednoznaczne wskazanie:

1. czy efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę są/będą programy komputerowe stanowiące kwalifikowane prawo IP, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.), czy część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne podmioty – będzie stanowić kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
2. czy działalność Wnioskodawcy obejmuje/będzie obejmowała rutynowe i okresowe zmiany, nawet jeżeli takie zmiany mają/będą miały charakter ulepszeń;
3. czy efektem prowadzonych prac jest/będzie projektowanie i tworzenie przez Wnioskodawcę produktów, które – w stosunku do dotychczasowej działalności Zainteresowanego – mają/będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; czy te produkty w znacznym stopniu odróżniają się/będą się odróżniały od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie Wnioskodawcy albo w ogóle w praktyce gospodarczej;
4. w przypadkach, gdy Wnioskodawca rozwija/ulepsza oprogramowanie, to czy:
   1. Wnioskodawca jest/będzie właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania, które rozwija/ulepsza, a jeżeli nie – to czy w stosunku do tego oprogramowania posiada/będzie posiadał wyłączną licencję, tj. umowę, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z tego prawa;
   2. oprogramowanie, które Wnioskodawca rozwija/ulepsza stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
   3. działania Wnioskodawcy polegające na rozwoju/modyfikowaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania;
   4. nowe funkcjonalności dodawane, wprowadzane do danego oprogramowania – wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach jego rozwoju/ulepszania – przed implementacją (dołączeniem do oprogramowania, które było rozwijane/modyfikowane) stanowią odrębne od tego oprogramowania programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
      • jeżeli tak ‒ czy Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa,
      • jeżeli nie – czy wynagrodzenie Wnioskodawcy jest tylko wynagrodzeniem za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych;
5. czy efektem prowadzonych prac jest/będzie projektowanie i tworzenie przez Wnioskodawcę produktów, które – w stosunku do dotychczasowej działalności Zainteresowanego – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; czy te produkty w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie Wnioskodawcy albo w ogóle w praktyce gospodarczej;
6. czy:
   1. usługi świadczone przez Wnioskodawcę dla danego zleceniodawcy/Spółki, zgodnie z zawartą umową, są/będą wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
   2. Wnioskodawca, wykonując te usługi, ponosi/będzie ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością;
   3. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi/będzie ponosił Wnioskodawca czy zlecający wykonanie tych czynności;
7. czy czynności opisane we wniosku Wnioskodawca wykonuje/będzie wykonywał w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) oraz zgodnie ze swoją metodyką, tj. czy Wnioskodawca planuje/będzie planował swoje działania, czy jest/będzie to metodyka występująca u Zleceniodawcy;
8. jeśli przez Wnioskodawcę prowadzone są/będą księgi rachunkowe – to od której daty oraz czy Wnioskodawca na bieżąco:
   1. wyodrębnia/będzie wyodrębniał każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
   2. prowadzi/będzie prowadził księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
   3. wyodrębnia/będzie wyodrębniał koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
   4. dokonuje/będzie dokonywał zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest/będzie możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt b i c;
   5. dokonuje/będzie dokonywał zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług (dotyczy przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt b-d);
9. jeśli przez Wnioskodawcę prowadzona jest/będzie podatkowa księga przychodów i rozchodów – czy Wnioskodawca w odrębnej ewidencji na bieżąco:
   1. wyodrębnia/będzie wyodrębniał każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
   2. wyodrębnia/będzie wyodrębniał przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
   3. wyodrębnia/będzie wyodrębniał koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
10. daty, od której Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję oraz czy ta ewidencja prowadzona jest „na bieżąco”, tzn. czy prowadzenie odrębnej ewidencji zostało zapoczątkowane z chwilą rozpoczęcia pracy nad danym prawem objętym preferencyjnym rozliczeniem;
11. czy, a jeśli tak – to które ze składników objętych zadanym przez Wnioskodawcę we wniosku pytaniem kosztowym stanowią środki trwałe bądź wartości niematerialne i prawne w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy;
12. czy wskazane przez Wnioskodawcę wydatki zostały/zostaną faktycznie poniesione na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Należy wskazać i przyporządkować przesłanki świadczące o bezpośrednim powiązaniu poszczególnych wydatków z prowadzoną działalnością, a w konsekwencji z wytworzeniem opisanego konkretnego IP (oprogramowania);
13. z racji wielości umów – w jaki sposób Wnioskodawca przyporządkowuje/będzie przyporządkowywał konkretną wartość wskazanych we wniosku wydatków do wytworzenia konkretnego prawa własności intelektualnej;
14. czy i w jaki sposób Wnioskodawca oblicza tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych);
15. zważywszy na informację, że Wnioskodawca pracuje zdalnie, a zatem poza stałym miejscem wykonywania działalności w A. – czy – w przypadkach świadczenia usług na rzecz podmiotów zagranicznych – usługi dla danego podmiotu są/będą wykonywane przez Wnioskodawcę w Polsce czy w państwie, siedziby tego podmiotu zagranicznego;
16. jeśli usługi są wykonywane w państwie innym niż Polska, w którym dany podmiot ma/będzie miał siedzibę, to proszę wskazać, czy działalność gospodarcza w tym państwie jest/będzie prowadzona przez Wnioskodawcę za pośrednictwem zakładu/stałej placówki w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a tym państwem;
17. czy opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki – będą miały miejsce w przyszłości w związku z umowami z: E. oraz F., a jeśli nie – to należy je (przyszłe) opisać w sposób wyczerpujący z przyporządkowaniem do poszczególnych zdarzeń przyszłych (umów).

Zainteresowany podał, co następuje.

• Ad. 1. Efektem samodzielnych prac wnioskodawcy w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo- rozwojowej są programy komputerowe stanowiące kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
• Ad. 2. Nie.
• Ad. 3. Tak.
• Ad. 4. Wnioskodawcy będą do momentu przeniesienia na rzecz Zleceniodawcy prawa do programu, przysługiwały prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. Nowe funkcjonalności (części oprogramowania, kody, algorytmy), to osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (na podstawie art. 74). Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie, które to oprogramowanie staje się w momencie jego stworzenia własnością Wnioskodawcy, która to od razu przechodzi na rzecz Zleceniodawcy wskutek wykonania z nim umów. Jest to jedna z trzech typów płaszczyzn jego działalności. Kolejnymi są ulepszanie i rozwijanie oprogramowania, często tego, które sam stworzył. Nie będzie on więc właścicielem oprogramowania modyfikowanego, ale czasowo właścicielem składowych (części) oprogramowania, które powoduje finalnie ulepszenie owego oprogramowania ulepszanego. Nowe oprogramowanie, które powoduje ulepszanie starego to nowe funkcjonalności, które są osobnym oprogramowaniem. Więc owe dodane funkcjonalności są częściami oprogramowania, które jest również przedmiotem praw autorskich oraz podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Podsumowując: Wnioskodawca ulepsza oprogramowanie tworząc nowe funkcjonalności (kody, algorytmy), które ulepszają programy Zleceniodawcy i które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Chwilowo więc (do momentu przeniesienia) owych części oprogramowania będzie ich właścicielem i następnie przeniesienie własność owych części (podlegających osobnej ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych) na Zleceniodawcę. W wyniku ulepszania są tworzone nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. W związku z ulepszaniem ww. oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Ad. b. Tak. Ad. c. Tak. Ad. d. Tak, Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa.
• Ad. 5. Tak.
• Ad. 6. Ad. a. Tak. Ad. b. Tak. Ad. c. Tak. Wnioskodawca wykonując usługi programistyczne na podstawie wskazanej we wniosku umowy z kontrahentem, ponosi ryzyko gospodarcze z niej wynikające poprzez na przykład zapisy o karach finansowych w niej zawarte z kontrahentem za niewywiązanie się z warunków umowy jak i odpowiedzialność cywilnoprawną zgodnie z normami prawa cywilnego. Odpowiedzialność kontrahenta wobec swoich klientów ma miejsce na zasadach zgodnych z prawem tj. na podstawie art. 415, art. 471 bądź art. 556 Kodeksu cywilnego. Gdyby jednak szkoda została wyrządzona osobom trzecim z powodu wadliwości programu komputerowego, Wnioskodawca może ponosić odpowiedzialność względem zleceniodawcy na zasadach opisanych w art. 471 lub art. 5761 Kodeksu cywilnego.
• Ad. 7. Wnioskodawca czynności opisane we wniosku wykonuje oraz będzie wykonywał w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), zgodnie z swoją metodyką, mającą na uwadze metodykę występująca u Zleceniodawcy.
• Ad. 8. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.
• Ad. 9. Ad. a. Tak. Ad. b. Tak. Ad. c. Tak.
• Ad. 10. Ewidencja jest prowadzona od 1 października 2019 r. Wnioskodawca prowadzi ją na bieżąco.
• Ad. 11. Brak wskazanych środków oraz wartości.
• Ad. 12. Wskazane przez Wnioskodawcę wydatki zostały/zostaną faktycznie poniesione na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Koszt leasingu operacyjnego komputera w postaci miesięcznej raty, ponoszony jest, aby Wnioskodawca mógł używać wskazany komputer do tworzenia oprogramowania, gdyż proces kodowania odbywa się na owym komputerze, będącym przedmiotem leasingu. Koszt najmu lokalu mieszkalnego, ponoszony jest aby Wnioskodawca mógł przebywać blisko siedzib klientów, co wpływa na lepszy kontakt przekładający się bezpośrednio na łatwiejszy sposób prowadzenia konsultacji dotyczących oprogramowania. Koszt podróży służbowych w postaci kosztów paliwa oraz koszty leasingu samochodowego w postaci miesięcznej raty oraz ubezpieczenia poniesione zostały oraz ponoszone będą w celu dojazdów do klientów, koniecznych z powodu dokonywanych konsultacji w zakresie tworzonego oprogramowania.
• Ad. 13. Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne poniesione koszty w prowadzonej ewidencji proporcjonalnie do czasu poświęconego na tworzenie lub rozwój poszczególnych praw własności intelektualnej.
• Ad. 14. Wnioskodawca będzie korzystał z odrębnej od KPiR ewidencji. Wskaźnik nexus jest ustalany przez Wnioskodawcę na podstawie wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym w przypadku Wnioskodawcy na ten moment występuje jedynie litera „a” oznaczająca koszty faktycznie ponoszone przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
• Ad. 15. W Polsce.
• Ad. 16. Usługi będą świadczone w Polsce.
• Ad. 17. Tak, opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu informacje/dane/warunki – będą miały miejsce w przyszłości w związku z umowami z: E. oraz F.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym powyżej zdarzeniu kontrahenta A. Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych w roku podatkowym 2020 r. oraz w roku 2019 r.?
2. Czy w opisanym powyżej zdarzeniu dotyczącym kontrahenta B Sp. z o.o. Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych w roku podatkowym 2020 r.?
3. Czy w opisanym powyżej zdarzeniu dotyczącym kontrahenta C Sp. z o.o. Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych w roku podatkowym 2020 r.?
4. Czy w opisanym powyżej zdarzeniu dotyczącym kontrahenta D. Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych w roku podatkowym 2020 r.?
5. Czy w opisanym powyżej zdarzeniu dotyczącym kontrahenta E Sp. z o.o. Sp. Komandytowa Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych w roku podatkowym 2020 r. oraz jeżeli istotne elementy wskazane w stanie faktycznym nie ulegną zmianie w zdarzeniu przyszłym również w roku podatkowym 2021 r.?
6. Czy w opisanym powyżej zdarzeniu dotyczącym kontrahenta F. Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych w roku podatkowym 2020 r. oraz jeżeli istotne elementy wskazane w stanie faktycznym nie ulegną zmianie w zdarzeniu przyszłym również w roku podatkowym 2021 r.?
7. Czy wymienione koszty związane z wytworzeniem oprogramowania opisanego powyżej na rzecz kontrahentów, ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną działalność B+R?
8. Czy działalność opisana powyżej jest działalnością badawczo-rozwojową zgodnie z art. 5a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach wskazanej powyżej działalności na rzecz kontrahentów kwalifikuje się do skorzystania z ulgi IP Box. Wnioskodawca uważa, że w ramach umów tworzył i rozwijał autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca w ramach swojej działalności świadczy wysoko wyspecjalizowane usługi, będące przejawem pracy twórczej i innowacyjnej. Wnioskodawca wskazuje, że przeniósł prawa autorskie na wszystkich kontrahentów z którymi zawarł umowy, o których mowa w niniejszym wniosku, do oprogramowania za co otrzymał wynagrodzenie. Część pracy Wnioskodawcy zmierzała do poprawy użyteczności lub funkcjonalności oprogramowania. Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zdaniem Wnioskodawcy tworzone przez niego Utwory mają innowacyjny i indywidualny charakter. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie w ramach prowadzonej przez niego działalności według niego spełniającej przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, bezpośrednio związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę czynności w ramach usług programistycznych ponosi zleceniodawca.

Wnioskodawca prowadzi rejestr kosztów związanych z przychodami B+R, księgę przychodów i rozchodów oraz odrębną ewidencje dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. W kontekście kosztów, w zadanym pytaniu: „Czy wymienione koszty związane z wytworzeniem oprogramowania opisanego powyżej na rzecz kontrahentów, ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną działalność B+R?” Wnioskodawca uważa wskazane koszty jako konieczne do uzyskania przychodów z działalności B+R. Wskazane koszty Wnioskodawca uznaje jako bezpośrednio związane z osiąganym przychodem z działalności B+R.

Koszty leasingu komputera, które wskazał Wnioskodawca – Komputer jest podstawowym i niezbędnym narzędziem pracy składającej się w przypadku Wnioskodawcy na działalność B+R.

Dodatkowo Wnioskodawca swoją pracę wykonuje z lokalu mieszkalnego, który wynajmuje.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca, musi czasami dojechać do siedziby Zamawiającego lub klienta Zamawiającego, co związane jest z realizacją prac, będących przedmiotem umowy, w związku z tym Wnioskodawca uważa za zasadne zakwalifikowanie także kosztu leasingu samochodu osobowego, Wnioskodawca planuje w przyszłości koszty w takim zakresie jak wskazane we wniosku.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zawierającą wszystkie elementy o których mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 wyżej wymienionej ustawy, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca uważa opisaną powyżej działalność za działalność badawczo-rozwojową zgodnie z art. 5a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych: stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych jest:

• nieprawidłowe – w odniesieniu do uznania wydatków na Koszty najmu lokalu mieszkalnego za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
• prawidłowe – w odniesieniu do pozostałej części.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086), badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, świadcząc usługi związane z tworzeniem oprogramowania. Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność związana z oprogramowaniem obejmuje prace rozwojowe, gdyż Wnioskodawca nabywa, łączy i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę do tworzenia oprogramowania. Wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny, czyli metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, przy czym jest to metodyka Wnioskodawcy. Efektem prowadzonych prac jest/będzie projektowanie i tworzenie przez Wnioskodawcę produktów, które – w stosunku do dotychczasowej działalności Zainteresowanego – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; te produkty w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie Wnioskodawcy albo w ogóle w praktyce gospodarczej; Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – tworzenie przez Wnioskodawcę oprogramowania komputerowego lub jego części wyczerpuje definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

• a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
• b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
• c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
• d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy programy komputerowe;
2. Wnioskodawca wykonuje powyższe czynności w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. w wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstaje autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
4. Wnioskodawca przenosi na rzecz wykonawcy autorskie prawa do oprogramowania, za co otrzymuje wynagrodzenie;
5. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję i w ewidencji tej wyodrębnia:
   • każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
   • przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
   • koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Reasumując – autorskie prawo do oprogramowania komputerowego jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na gruncie stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych – przedstawionych we wniosku i jego uzupełnieniu – Wnioskodawca może zastosować stawkę opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia uznania wskazanych w opisie sprawy wydatków na:

• Koszty leasingu komputera;
• Koszty najmu lokalu mieszkalnego zawie;
• Koszty podróży służbowych;
• Koszty leasingu samochodu osobowego wraz z ubezpieczeniem;

za koszty prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika. Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośredniego przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem wydatków wymienionych w art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Zatem w każdym przypadku podatnik jest zobowiązany wykazać bezpośredni związek między poniesionym wydatkiem a prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a następnie określić, w jakiej części dany wydatek może przyporządkować do konkretnego IP. Należy bowiem pamiętać o tym, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodu z poszczególnych kwalifikowanych IP. W tym celu podatnik jest zobowiązany do prowadzenia stosownej ewidencji rachunkowej.

Reasumując – na gruncie niniejszej sprawy wydatki na:

• Koszty leasingu komputera;
• Koszty podróży służbowych;
• Koszty leasingu samochodu osobowego wraz z ubezpieczeniem;

można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do kosztów tych Wnioskodawca nie może natomiast zaliczyć wydatków na Koszty najmu lokalu mieszkalnego, z uwagi na to, że nie są one związane bezpośrednio z wytworzeniem, rozwinięciem czy modyfikacją programu komputerowego, na co wskazuje wprost wyłączenie, o którym mowa w art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Do tej kategorii kosztów należy zaliczyć wszystkie ponoszone przez podatnika wydatki pozostające w związku z nieruchomościami, w których wytwarzane jest kwalifikowane IP.

Tym samym – wskazane przez Wnioskodawcę wydatki na Koszty najmu lokalu mieszkalnego nie mogą zostać uznane za koszt bezpośrednio związany z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i uwzględnione przy obliczaniu wskaźnika nexus, z uwagi na wyłączenie wskazane w art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń,
• zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.