0115-KDIT3.4011.701.2020.4.AWO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2020 r. (data wpływu 27 listopada 2020 r.), uzupełnionym w dniu 10 lutego 2021 r., 16 marca 2021 r. oraz 13 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 lutego 2021 r., 16 marca 2021 r. oraz 13 kwietnia 2021 r., o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku.

We wniosku tym, po uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium kraju. Wnioskodawca prowadzi działalność w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Głównym przedmiotem działalności jest działalność programistyczna. Wnioskodawca w swej działalności zajmuje się tworzeniem aplikacji komputerowych. Oprócz spotkań z zespołem tworzącym aplikacje (20% czasu), pozostałe (80%) są to czynności stricte projektowe. W zakresie działań Wnioskodawcy jest tworzenie nowego oprogramowania, jak i rozwój istniejącego.

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo˗rozwojową spełniającą definicję ustawową działalności badawczo˗rozwojowej wyrażoną w art. 5a ust. 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.), zmierzającą do powstania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Działania podejmowane są w sposób systematyczny, zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W szczególności nie można uznać, że działania Wnioskodawcy są rutynowe, czy dotyczą tylko okresowych zmian.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo˗rozwojowych od podmiotów trzecich. Podkreślenia wymaga fakt, że utwory tworzone i modyfikowane przez Wnioskodawcę są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie cechuje innowacyjność polegająca na zapełnianiu istniejącej na rynku oprogramowania niszy. Niektóre z aplikacji wykorzystują nowoczesny sprzęt, który dopiero pojawia się na rynku. Podczas tworzenie i rozwijania istniejącego oprogramowania, Wnioskodawca używa języków programowania m.in. `(...)` i `(...)` .

Wnioskodawca poniósł i ponosi szereg kosztów bezpośrednich związanych z tworzeniem oprogramowania takich jak laptop, monitor, peryferia komputerowe, usługi telekomunikacyjne w tym Internet.

Ewidencja związana z wytworzeniem kwalifikowanego IP jest prowadzona od początku według wzoru:

• opis projektu;
• czas rozpoczęcia i zakończenia projektu.

Ewidencja zawiera również wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wyodrębnienie kosztów bezpośrednich, o których mowa w art. 30 ca ust. 4 uPIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję czasu przeznczonego na działalność badawczo˗rozwojowej, pozwalającą wskazać ilość godzin poświęconych na realizację projektów, objętych niniejszą preferencją podatkową. Ewidencja potwierdza objęcie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, jak również pozwala na monitorowanie efektów prac badawczo˗rozwojowych.

W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 roku regulacjami dotyczącymi preferencji podatkowej IP Box Wnioskodawca planuje zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do rozliczenia za rok 2020. Wnioskodawca chciałby również skorzystać z możliwości sporządzenia korekty rocznego zeznania podatkowego za rok 2019 celem skorzystania z przedmiotowej ulgi IP Box.

W uzupełnieniu przedmiotowego wniosku dodano, że:

1. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w tym prowadzenie działalności programistycznej od dnia 1 lutego 2016 r.,

2. W odpowiedzi na pytanie, czy „tworzenie nowego oprogramowania, jak i rozwój istniejącego” Wnioskodawca czyni na rzecz konkretnego Kontrahenta/Zleceniodawcy lub innego podmiotu (jakiego) ˗ wskazano, że: „Wnioskodawca tworzy nowe i rozwija istniejące oprogramowanie na rzecz konkretnego Zleceniodawcy. Zleceniodawcą jest `(...)`”,

3. Odpowiadając na pytanie, czy przy wykonywaniu prac wchodzących w skład opisanej we wniosku działalności, Wnioskodawca współpracuje z zespołem Kontrahenta/Zleceniodawcy lub pracuje w ramach zespołu Kontrahenta/Zleceniodawcy? Co charakteryzuje tę współpracę (we wniosku wskazano bowiem, że: „Oprócz spotkań z zespołem tworzącym aplikacje (20% czasu), pozostałe (80%) są to czynności stricte projektowe. W zakresie działań Wnioskodawcy jest tworzenie nowego oprogramowania, jak i rozwój istniejącego”, jednak z informacji tej nie wynika ˗ wprost ˗ czy taka współpraca, w opisanych warunkach ma miejsce i na czym ona konkretnie polega) ˗ Wnioskodawca podał, że: „Współpraca polega na rozdziale konkretnych zadań pomiędzy programistów, jednakże działania każdego z programistów są rozbieżne i nie dotyczą tworzenia tego samego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do IP. Podczas spotkań omawiane są poszczególne projekty oraz omawiane są założenia do nich. We wniosku wyodrębniono te 20% bowiem nie dotyczą one interpretacji ˗ Wnioskodawca opodatkuje je na zasadach ogólnych”.

4. Jest to działalność twórcza obejmująca prace rozwojowe rozumiane przez pryzmat definicji wskazanej w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o Szkolnictwie Wyższym i Nauce. Nie obejmują badań.

5. W odpowiedzi na pytanie tutejszego organu czy wobec zawartego we wniosku wskazania, że: „Wnioskodawca w swej działalności zajmuje się tworzeniem aplikacji komputerowych. Oprócz spotkań z zespołem tworzącym aplikacje (20% czasu), pozostałe (80%) są to czynności stricte projektowe” działania podejmowane przez Wnioskodawcę „w sposób systematyczny, zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” są:

   1. działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę w ramach zespołu danego Kontrahenta w celu wytworzenia opisanego oprogramowania dla Jego klientów, które jest oferowane w działalności Kontrahenta (Wnioskodawca wykonuje zadania w ramach działalności badawczo˗rozwojowej Kontrahenta);
   2. działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy

   Wnioskodawca wskazał, że:

   1. nie ma zastosowania,
   2. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową bezpośrednio przez Wnioskodawcę dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

6. Ustosunkowując się natomiast do pytania, czy w odniesieniu do „działań podejmowanych w sposób systematyczny, zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”, które są działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy, proszę również wyjaśnić:

   1. czy efektem tych prac było/jest zaprojektowanie i stworzenie przez Wnioskodawcę produktów, procesów lub usług które oferuje Wnioskodawca lub Wnioskodawca będzie oferował w swojej działalności gospodarczej i które – w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter? Jeśli tak, proszę o potwierdzenie, czy nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług?
   2. czy wszystkie efekty prac Wnioskodawcy w związku z którymi Wnioskodawca uzyskał/uzyskuje przychody, których dotyczy wniosek zostały/zostaną przez Wnioskodawcę wytworzone w bezpośrednim związku z działalnością obejmującą ww. działania?

   Wnioskodawca podkreślił, że:

   1. Tak, efektem tych prac było i jest zaprojektowanie i stworzenie przez Wnioskodawcę produktów które oferuje Wnioskodawca w swojej działalności i które w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy mają nowy bardziej innowacyjny ulepszony charakter. Taka działalność nie ma charakteru rutynowego i okresowych zmian.
   2. Tak, wszystkie efekty z których Wnioskodawca uzyskuje przychody zostały wytworzone w bezpośrednim związku z działalnością obejmującą ww. działania.

7. Odpowiadając na pytanie, jaki wpływ na tworzenie przez Wnioskodawcę aplikacji komputerowych („tworzenia nowego oprogramowania, jak i rozwój istniejącego”) ma podniesiona we wniosku okoliczność „spotkań z zespołem tworzącym aplikacje (20% czasu)”? Czy ˗ wobec tego wskazania ˗ Wnioskodawca współtworzy przedmiotowe oprogramowanie ˗ Wnioskodawca wskazał, że: „Nie, nie współtworzy Wnioskodawca wskazał tę informację poglądowo celem opisania, podziału czasu świadczenia, reszta odpowiedzi w pkt 3”.

8. W odpowiedzi na pytanie, komu i na jakich zasadach przysługują prawa autorskie do efektów działań w przypadku, gdyby Wnioskodawca współtworzy przedmiotowe oprogramowanie ˗ Wnioskodawca podał, że: „Nie dotyczy, Wnioskodawca tworzy sam prawa”.

9. Wnioskodawca wskazał również ˗ odpowiadając na pytanie co Wnioskodawca rozumie pod pojęciami „rozwój istniejącego oprogramowania” oraz „rozwijanie oprogramowania”. Czy czynności te („rozwijanie” i „rozwój”) są sobie tożsame ˗ że: „Tak są to pojęcia tożsame i polegają na rozwijaniu istniejącego oprogramowania o nowe moduły i funkcjonalności”.

10. W zakresie pytania, czy wskazana w opisie sprawy okoliczność, że: „utwory tworzone i modyfikowane przez Wnioskodawcę są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z póżn. zm.)”, dotyczy powstawania tych praw po stronie Wnioskodawcy, tj. czy w wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstają u Wnioskodawcy autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Jeśli tak, czy taki efekt prowadzonych przez Wnioskodawcę prac dotyczy: 1. zarówno prac polegających na wytwarzaniu oprogramowania (proszę wskazać, czy każde oprogramowanie jest odrębnym programem komputerowym, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?); 2. jak też prac polegających na rozwijaniu oprogramowania (proszę wskazać, czy każda rozwijana część oprogramowania jest odrębnym programem komputerowym, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?), Wnioskodawca wskazał, że: „W wyniku prowadzonych prac B+R przez Wnioskodawcę powstają u Wnioskodawcy autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie przewidzianej w art. 74 ust. 1 pr. aut. Tak w przypadku wytwarzania każde jest osobnym prawem, chronionym przez art. 74 ust. 1 pr. aut. W przypadku prac polegających na rozwoju oprogramowania, nowe funkcjonalności i moduły są implementowane do istniejącego oprogramowania i całość jest chroniona przez art. 74 ust. 1 pr. aut i dalej przenoszone w każdym przypadku na Zleceniodawcę”.

11. W odpowiedzi na pytanie, co należy rozumieć poprzez „modyfikowanie” utworów przez Wnioskodawcę? Czy powyższe oznacza ich rozwijanie i ulepszanie w ramach wykonywanej działalności ˗ Wnioskodawca podkreślił, że: „modyfikowanie jest tożsame z rozwojem”,

12. Odpowiadając natomiast na pytanie, czy „rozwijanie” i „rozwój” oprogramowania należy do ˗ doprecyzowanego wyżej ˗ zakresu „modyfikowania” utworów? Jeśli nie, to do jaki jest związek tych czynności w wytwarzaniem przez Wnioskodawcę oprogramowania ˗ wskazano, że: „Rozwijanie, rozwój i modyfikowanie są to te same pojęcia i proszę je tak traktować w całości wniosku”.

13. W zakresie pytania, czy w efekcie rozwijania i/lub rozwoju przez Wnioskodawcę oprogramowania powstaje odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ˗ Wnioskodawca wskazał, że w przypadku prac polegających na rozwoju oprogramowania, nowe funkcjonalności i moduły są implementowane do istniejącego oprogramowania i całość jest chroniona przez art. 74 ust. 1 pr. aut i dalej przenoszone w każdym przypadku na Zleceniodawcę.

14. Odnosząc się do pytania, czy czynności w zakresie modyfikowania utworów, stanowiących programy komputerowe lub jego części, są przez Wnioskodawcę prowadzone na podstawie licencji wyłącznej udzielonej przez Kontrahenta Wnioskodawcy, jako twórcy oprogramowania, do którego uprzednio jego prawa autorskie przeniósł Wnioskodawca na Kontrahenta? Czy z takiego tytułu Wnioskodawca uzyskuje również przychody ˗ Wnioskodawca podał, że: „Są one prowadzone przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o świadczenie usług i zapisów tam wskazanych. Po pierwsze Zleceniodawca obliguje Wnioskodawcę do rozwoju oprogramowania przekazuje mu kod, który twórczo zmienia i przenosi na Zleceniodawcę prawa do zmodyfikowanego programu. Wnioskodawca nie ma on prawa do przekazywania kodu osobom trzecim”.

15. Wnioskodawca twierdząco ustosunkował się do pytania, czy wszelkie prawa autorskie do tworzonych i modyfikowanych utworów każdorazowo Wnioskodawca przenosi na rzecz danego Kontrahenta/Zleceniodawcy ˗ odpowiedź Wnioskodawcy ˗ słowo: „Tak”,

16. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów,

17. Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych.

18. Wnioskodawca prowadzi ewidencję od początku według wzoru opis projektu, czas rozpoczęcia i zakończenia projektu oraz jednoczesnym zaznaczeniem, że ewidencja zawiera wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i kosztów bezpośrednich, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane IP. Ewidencja jest odrębna od KPiR. Ewidencja prowadzona jest od początku czyli od dnia 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi taką ewidencję w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

19. W odpowiedzi na pytanie dotyczące do kosztów, które Wnioskodawca chciałby uwzględnić we wskaźniku nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. kosztów będących przedmiotem pytania Wnioskodawcy oznaczonego numerem 3), należało wskazać jakie przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu każdego z kosztów, który Wnioskodawca zamierza uwzględnić we wskaźniku nexus z wytworzeniem oprogramowania ˗ Wnioskodawca podkreślił, że 1. sprzęt komputerowy – laptop ˗ dzięki zakupie sprzętu komputerowego, Wnioskodawca może tworzyć fizycznie kod źródłowy – pisać go, może testować oprogramowanie tworzone, wreszcie przekazywać kod Zleceniodawcy, przez co realizować usługę programistyczną. 2. peryferia komputerowe – monitor, drukarka, telefon komórkowy, mysz komputerowa ˗ dzięki niemu Wnioskodawca może wyświetlać pisany kod na ekranie i widzi co pisze. 3. usługi telekomunikacyjne (w tym Internet) – Wnioskodawca w tym zakresie może tworzyć i testować aplikacje, których użytkowanie wymaga dostępu do Internetu.

20. Odpowiadając na pytanie, czy użyte we wniosku sformułowanie „szereg kosztów” dotyczy wyłącznie wyliczonych przez Wnioskodawcę wydatków, tzn. znaczenie tego pojęcia należy odczytywać ˗ wyłącznie ˗ w kontekście wydatków na: 1. laptopa, monitor, 2. peryferia komputerowe, 3. usługi telekomunikacyjne w tym internet. Wnioskodawca wskazał, że: „Tak oznacza to te koszty – zakup sprzętu komputerowego (laptop), peryferia komputerowe (telefon komórkowy, drukarka, monitor, mysz komputerowa) usługi telekomunikacyjne w tym Internet”.

21. Na pytanie tutejszego organu, jakie konkretne wydatki należy rozumieć pod określeniem „peryferia komputerowe”. We wniosku wskazano bowiem, że: „Wnioskodawca poniósł i ponosi szereg kosztów bezpośrednich związanych z tworzeniem oprogramowania takich jak laptop, monitor, peryferia komputerowe, usługi telekomunikacyjne w tym Internet” z tego względu tutejszy organ prosi o konkretne zindywidualizowanie wydatków zaliczanych przez Wnioskodawcę do tej grupy (grupy peryferii komputerowych) ˗ podano, że: „Wnioskodawca rozumie przez to mysz komputerową, drukarkę, monitor”.

22. Wnioskodawca, odpowiadając na pytanie, czy laptop, monitor i peryferia komputerowe zostały uznane za środki trwałe Wnioskodawcy? Czy Wnioskodawca zakupił ten sprzęt dla potrzeb prac nad konkretnym Oprogramowaniem albo konkretną częścią Oprogramowania, wskazał, że: „Tak są to bądź środki trwałe, w przypadku gdy ich wartość jest wyższa niż 10.000,00 zł, bądź koszty bezpośrednie Wnioskodawca zakupił sprzęt to generalnego prowadzenia działalności badawczo˗rozwojowej”.

23. Ustosunkowując się do pytania, jakie konkretne wydatki należy rozumieć pod określeniem „usługi telekomunikacyjne w tym Internet”? Czy wydatki te obejmują koszty abonamentów za usługi (jakich konkretnie usług) ˗ podano, że: „Tak jest to miesięczny abonament za usługi telekomunikacyjne (umożliwiające rozmowy telefoniczne), które obejmują również dostęp do Internetu (mobilny)”,

24. Przez wydatek na Internet rozumie się abonament za tę usługę, dzięki której Wnioskodawca może korzystać z Internetu.

25. Odpowiadając na zapytanie, czy Wnioskodawca poniósł wyżej wskazane koszty dla potrzeb wytworzenia konkretnego oprogramowania albo konkretnej części oprogramowania ˗ Wnioskodawca podkreślił, że: „Nie, są to ponoszone koszty celem generalnego prowadzenia działalności badawczo˗rozwojowej, a nie do konkretnego zlecenia”.

26. W zakresie wątpliwości, czy przez sformułowanie: „Wnioskodawca poniósł i ponosi szereg kosztów bezpośrednich związanych z tworzeniem oprogramowania takich jak sprzęt komputerowy ˗ laptop, monitor, peryferia komputerowe usługi telekomunikacyjne w tym Internet) ˗ należy rozumieć, że są to koszty na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo˗rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej ˗ wyjaśniono, że są to koszty poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

27. Dochody z kwalifikowanych IP są to dochody z kwalifikowanych IP wliczonych w cenę sprzedaży usługi c).

28. Wnioskodawca ponosi kodeksową odpowiedzialność przewidzianą w art. 471 k.c. wobec czego ponosi odpowiedzialność za rezultat i wykonywanie czynności opisanych we wniosku.

29. Czynności nie są prowadzone pod kierownictwem i w czasie i miejscu wskazanym przez Zleceniodawcę. Zleceniodawca wyznacza generalny kierunek prac oraz oczekiwania oraz ramy czasowe, w których ma wykonać zlecenie.

30. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze.

31. Odpowiadając na pytanie, jakie dokładnie koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanych IP i w jakich latach poniesione w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo˗rozwojowej, ma zamiar Wnioskodawca uwzględnić przy wyliczaniu wskaźnika nexus ˗ Wnioskodawca wskazał, że: W roku 2019:

1. każdy miesiąc roku 2019 zakup usług telekomunikacyjnych w tym Internet,

2. monitor, 3. drukarka. W roku 2020: 1. każdy miesiąc roku 2020 zakup usług telekomunikacyjnych w tym Internet, 2. laptop, 3. telefon komórkowy, 4. mysz komputerowa.

32. Ustosunkowując się do pytania, czy w 2019 r. Wnioskodawca uzyskiwał przychody z kwalifikowanych IP, tj. praw autorskich do programów komputerowych w ramach prowadzonej działalności badawczo–rozwojowej związanej z wytwarzaniem oprogramowania ˗ Wnioskodawca wskazał: „Tak, Wnioskodawca uzyskiwał przychody z kwalifikowanych IP tj. praw autorskich do programów komputerowych w ramach prowadzonej działalności badawczo˗rozwojowej związanej z wytwarzaniem tego oprogramowania”. 33. Odpowiadając natomiast na pytanie, czy wskazane przez Wnioskodawcę okoliczności oraz wyeksponowane przez organ w niniejszym wezwaniu, informacje/dane/warunki – miały miejsce także w 2019 r. ˗ Wnioskodawca podkreślił, że: „Tak wszystkie twierdzenia mają zastosowanie do zarówno 2019 jak i 2020 roku”.

W uzupełnieniu złożonym dnia 16 marca 2021 r. wskazano ponadto, że:

1. Tak, Wnioskodawcy do części rozwijanej przysługuje autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (odpowiedź wnioskodawcy na pytanie, czy Wnioskodawcy ˗ do części rozwijanej ˗ przysługuje autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).
2. Dokonując odpowiedzi na zadane przez organ pytanie wskazać należy, że z uwagi, na fakt, że Wnioskodawca w każdym przypadku tworzy kod źródłowy, który jest na bieżąco implementowany do istniejącego programu komputerowego to nie może zostać rozdzielony od rozwijanego programu komputerowego. Gdyby tak się jednak stało same funkcjonalności nie są odrębnym programem, ale częścią programu komputerowego. Wskazać przy tym należy, że zgodnie z orzecznictwem TSUE nawet pojedynczy kod źródłowy podlega ochronie wynikającej z art. 74 ust. 1 pr. autorskiego (odpowiedź na pytanie, czy każda rozwijana część oprogramowania jest odrębnym programem komputerowym, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Natomiast w uzupełnieniu złożonym dnia 13 kwietnia 2021 r. ˗ w odpowiedzi na następujące pytania ˗ dodano, że:

1. czy wskazane w omawianym uzupełnieniu (uzupełnienie złożone dnia 16 marca 2021 r.) „funkcjonalności” należy utożsamiać zarówno z „modułami i funkcjonalnościami”, o które istniejące oprogramowanie jest rozwijane? ˗ w powyższym zakresie Wnioskodawca odpowiedział, że: „Tak, należy je utożsamiać z modułami i funkcjonalnościami, o które istniejące oprogramowanie jest rozwijane”.
2. czy rozumiane stosownie do odpowiedzi na wyżej zadane pytanie (pytanie numer 1 niniejszego wezwania) „funkcjonalności” należy każdorazowo utożsamiać z „kodem źródłowym” ˗ odpowiedź Wnioskodawcy: „Tak, funkcjonalności należy każdorazowo utożsamiać z kodem źródłowym”,
3. czy „część rozwijaną” do której Wnioskodawcy „przysługuje autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych” należy utożsamiać z „kodem źródłowym” ˗ odpowiedź: „Tak, należy ją utożsamiać z kodem źródłowym”.
4. czy w opisanym przypadku „kod źródłowy” może/nie może „zostać rozdzielony od rozwijanego programu komputerowego” ˗ odpowiedź Wnioskodawcy: „Może on zostać fizycznie wyodrębniony od rozwijanego programu komputerowego”.
5. czy każdy „kod źródłowy” stanowi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej ˗ w tym zakresie wskazano, że: „Tak, każdy kod źródłowy stanowi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej”.
6. czy w efekcie „rozwijania istniejącego oprogramowania o nowe moduły i funkcjonalności” powstaje/powstają odrębne autorskie prawa do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo˗rozwojowej ˗ odpowiedź Wnioskodawcy: „Tak, w efekcie rozwijania istniejącego oprogramowania o nowe moduły i funkcjonalności powstają odrębne autorskie prawa do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo rozwojowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (zakres pytań ostatecznie sprecyzowany w złożonym dnia 10 lutego 2021 r. uzupełnieniu wniosku).

1. Czy utwory wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach Umowy, a opisane w stanie faktycznym, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej?
2. Czy Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach, w zeznaniu za 2020 r., kwalifikowanych dochodów uzyskanych w 2020 r. z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych, w stosunku do których na bieżąco wyodrębniano w stosownej ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody (straty), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?
3. Czy koszty wskazane przez Wnioskodawcę stanowią koszty mogące zostać zakwalifikowane do obliczenia wskaźnika Nexus?
4. Czy Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach, w zeznaniu za 2019 r., kwalifikowanych dochodów uzyskanych w 2019 r. z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych, w stosunku do których na bieżąco wyodrębniano w stosownej ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody (straty), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Przedstawiając własne stanowisko ˗ w zakresie pytania oznaczonego numerem 1 ˗ Wnioskodawca podkreślił, że utwory powstające w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, spełniają wszystkie przesłanki, aby uznać je za kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Za takie ustawodawca w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, traktuje m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest jego ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest UE, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo˗rozwojowej. W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca wskazał, że przejaw Jego działań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej stanowi działalność badawczo˗rozwojową w rozumieniu art. 5a ust. 38 uPIT. Jego praca spełnia bowiem definicje prac rozwojowych zgodnie z art. 4 ust. ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ˗ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.), dalej jako: „uPSWN”. Wnioskodawca wskazuje, że w ramach działalności m.in. „tworzy” i „rozwija” oprogramowanie, co ustawodawca wymaga, aby uznać je za prace rozwojowe.

Wnioskodawca podał że prawa autorskie realizowane przez Wnioskodawcę, są programami komputerowymi, podlegającymi osobnej ochronie, o której mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów do IP Box (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko. Wnioskodawca w takim przypadku wytwarza program komputerowy. Nadto, jak zostało wyżej podkreślone, podlega ono ochronie prawnej.

Przedstawiając własne stanowisko ˗ w zakresie pytania oznaczonego numerem 2 ˗ Wnioskodawca wskazał, że może On opodatkować sumę dochodu z prowadzonej działalności polegającej na przenoszeniu praw autorskich z tworzonego oprogramowania stawką 5% w zeznaniu za rok 2020 korzystając z ulgi.

Wnioskodawca w roku 2020, prowadził działalność programistyczną, która polegała na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych. Wnioskodawca odpłatnie przenosi prawa autorskie do stworzonych programów, gdzie dochód z kwalifikowanych IP jest wliczony w cenę sprzedaży usługi.

Tworzone i rozwijane programy komputerowe są chronione przez Wnioskodawcę na mocy art. 74ust. 1 i 2 pr. aut. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze oraz co istotne nie działa pod kierownictwem Zleceniodawcy oraz w miejscu i czasie przez niego wyznaczonym. Zleceniodawcy wyznacza mu generalne kierunki świadczenia oraz ramy czasowe. Wnioskodawca ponosi koszty związane z bezpośrednio z działalnością badawczo˗rozwojową tym samym może dokonać alokacji kosztów obliczając wskaźnik nexus.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 uPIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest, że podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Wnioskodawca podkreślił, że w odesłaniu do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.) w art. 1 ustawodawca wskazuje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). W myśl art. 30cb ust. 1 uPIT, podatnik zobowiązany jest zaprowadzić ewidencję, która umożliwia wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach – tu podatkowych. Prowadzenie ksiąg rachunkowych (podatkowych) w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnić koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca spełnia te wszystkie przesłanki ma prawo do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich w stawce 5%.

Przedstawiając własne stanowisko ˗ w zakresie pytania oznaczonego numerem 3 ˗ Wnioskodawca wskazał, że będzie On mógł zaliczyć wskazane koszty do wskaźnika Nexus.

Wnioskodawca podkreślił, że ustawodawca w art. 30ca ust. 4 uPIT, wskazuje, ze podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik nexus. Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźników, są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo˗rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zastrzeżono przy tym, że nie wszystkie koszty uznać można za kwalifikowane. Nie są bezpośrednio związane z kwalfikowanym prawem własności intelektualnej wartość odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednak, wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej.

Głównymi kosztami Wnioskodawcy w prowadzonej działalności są koszty bezpośrednio związane z działalności polegającą na realizacji praw autorskich opisanych szeroko w stanie faktycznym, tj.:

1. sprzęt komputerowy – laptop- dzięki zakupie sprzętu komputerowego, Wnioskodawca może tworzyć fizycznie kod źródłowy – pisać go, może testować oprogramowanie tworzone, wreszcie przekazywać kod Zleceniodawcy przez co realizować usługę programistyczną.
2. peryferia komputerowe – monitor, drukarka, telefon komórkowy, mysz komputerowa- dzięki niemu Wnioskodawca może wyświetlać pisany kod na ekranie i widzi co pisze.
3. usługi telekomunikacyjne (w tym Internet) – Wnioskodawca w tym zakresie może tworzyć i testować aplikacje, których użytkowanie wymaga dostępu do Internetu.

Wnioskodawca wskazał, że są to koszty bezpośrednie, a więc takie, których wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźnika Nexus.

Przedstawiając własne stanowisko ˗ w zakresie pytania oznaczonego numerem 4 ˗ Wnioskodawca wskazał, że może On opodatkować sumę dochodu z prowadzonej działalności polegającej na przenoszeniu praw autorskich z tworzonego oprogramowania stawką 5% w zeznaniu za rok 2019 korzystając z ulgi.

Wnioskodawca wskazał, że opisywana działalność ma zarówno tożsamy zakres w roku 2019, jak i roku 2020.

Podsumowując, Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług programistycznych, tworzył i rozwijał programy komputerowe, chronione na mocy art. 74 ust. 1 i 2 pr. aut. Wnioskodawca przenosił odpłatnie prawa autorskie do programu komputerowego na Zleceniodawcę.

Wnioskodawca wskazał, że ponosił koszty bezpośrednio związane z prowadzonymi działaniami badawczo˗rozwojowymi. Wnioskodawca prowadził również ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) w zakresie tak wskazanym.

Wnioskodawca podkreślił więc, że wobec czego spełniał przesłanki do zastosowania ulgi również w roku 2019.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4˗9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 przywołanej wyżej ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 cytowanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo˗rozwojowej ˗ oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39 wskazanej wyżej ustawy, przez badania naukowe rozumieć należy:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ˗ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ˗ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych ˗ oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ˗ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo˗rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 wskazanej wyżej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo˗rozwojowych.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

----------------

a + b + c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a ˗ prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo˗rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b ˗ nabycie wyników prac badawczo˗rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c ˗ nabycie wyników prac badawczo˗rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d ˗ nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wyżej wskazany wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo˗rozwojowych prowadzonych przez Podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo˗rozwojowymi.

Stosownie do art. 30ca ust. 6 cytowanej ustawy, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 omawianej ustawy).

Ponadto należy wskazać, że Podatnik, który ma zamiar skorzystać ze wskazanej preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo˗rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2˗4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 wskazanej wyżej ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 analizowanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia na bieżąco wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo˗rozwojową w rozumieniu art. 5a ust. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zmierzającą do powstania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jest to działalność twórcza obejmująca prace rozwojowe rozumiane przez pryzmat definicji wskazanej w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o Szkolnictwie Wyższym i Nauce. Stosownie do zwartego we wniosku wskazania, działania podejmowane są w sposób systematyczny, zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W szczególności nie można uznać, że działania Wnioskodawcy są rutynowe, czy dotyczą tylko okresowych zmian. Jak wskazano we wniosku utwory tworzone i modyfikowane przez Wnioskodawcę są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z przedstawionych informacji wynika także, że Wnioskodawcy do części rozwijanej przysługuje autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotową część rozwijaną należy utożsamiać z kodem źródłowym. Każdy kod źródłowy stanowi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. W efekcie rozwijania istniejącego oprogramowania o nowe moduły i funkcjonalności powstają odrębne autorskie prawa do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo rozwojowej.

Mając zatem na uwadze, że:

• Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo˗rozwojową spełniającą definicję ustawową działalności badawczo˗rozwojowej wyrażoną w art. 5a ust. 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.), zmierzającą do powstania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jest to działalność twórcza obejmująca prace rozwojowe rozumiane przez pryzmat definicji wskazanej w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o Szkolnictwie Wyższym i Nauce.
• utwory tworzone i modyfikowane przez Wnioskodawcę są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
• w wyniku prowadzonych prac B+R przez Wnioskodawcę powstają u Wnioskodawcy autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie przewidzianej w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
• nawet pojedynczy kod źródłowy podlega ochronie wynikającej z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
• każdy kod źródłowy stanowi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,
• w efekcie rozwijania istniejącego oprogramowania o nowe moduły i funkcjonalności powstają odrębne autorskie prawa do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo rozwojowej. to tworzone przez Wnioskodawcę w ramach takiej działalności utwory (oprogramowanie lub jego części), podlegające ww. ochronie prawnej, stanowić mogą kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. autorskie prawa do programów komputerowych.

Z okoliczności sprawy wynika ponadto, że Wnioskodawca uzyskuje dochody z wyżej wskazanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie sprzedaży usługi, tj. dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazał Wnioskodawca, w ramach swojej działalności prowadzi On szczegółową ewidencję czasu przeznczonego na działalność badawczo˗rozwojową, pozwalającą wskazać ilość godzin poświęconych na realizację projektów, objętych niniejszą preferencją podatkową. Ewidencja potwierdza objęcie podstawy opodatkowania stawkę preferencyjną, jak również pozwala na monitorowanie efektów prac badawczo˗rozwojowych. Wnioskodawca prowadzi pozaksięgową ewidencję odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi ewidencję od początku według wzoru: opis projektu, czas rozpoczęcia i zakończenia projektu oraz jednoczesnym zaznaczeniem, że ewidencja zawiera wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i kosztów bezpośrednich, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane IP. Ewidencja prowadzona jest od początku czyli od dnia 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi taką ewidencję w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca wypełnia więc obowiązki wynikające z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję spełniającą warunki wskazane w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uzupełnienia wniosku (punkt 32 uzupełnienia) wynika ponadto, że Wnioskodawca uzyskiwał przychody z kwalifikowanych IP tj. praw autorskich do programów komputerowych w ramach prowadzonej działalności badawczo˗rozwojowej związanej z wytwarzaniem tego oprogramowania także w 2019 r., a wszelkie wskazane przez Wnioskodawcę informacje/dane/warunki (punkt 33 uzupełninia) mają zastosowanie zarówno rok 2019 jak i 2020.

W konsekwencji, jak słusznie wskazuje Wnioskodawca:

• może opodatkować sumę wyżej wskazanych kwalifikowanych dochodów z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnych, tj. autorskich praw do programów komputerowych w zeznaniu rocznym za rok 2020 preferencyjną 5% stawką podatkową,
• ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach, również w zeznaniu za rok 2019.

Wyeksponować w tym miejscu należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących ustalania wskaźnika nexus (możliwości uznania wydatków wymienionych w złożonym wniosku za koszty mogące zostać zakwalifikowane do „litery a” obliczenia wskaźnika nexus), wskazać należy, że istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ważne jest zatem, aby przy ustalaniu wskaźnika nexus, pamiętać by istniał związek pomiędzy:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Podkreślić przy tym należy, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przyjąć więc trzeba, że jeżeli Podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo–rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo–rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano we wniosku Wnioskodawca poniósł wydatki bezpośrednio związane z tworzonym oprogramowaniem, tj. wydatki na zakup: sprzętu komputerowego (laptop), peryferii komputerowych (telefon komórkowy, drukarka, monitor, mysz komputerowa) usług telekomunikacyjnych w tym Internetu.

Stosownie do wskazania Wnioskodawcy, wyżej wymienione koszty są bezpośrednio związane z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo–rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących możliwości uznania za koszty prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo–rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanych wyżej wydatków, należy stwierdzić, że opisane wydatki – w zakresie w jakim przeznaczone są na działalność badawczo˗rozwojową Wnioskodawcy – mogą zostać uwzględnione przy ustalaniu wskaźnika nexus.

Ze wskazanych wyżej względów, stanowisko Wnioskodawcy – również w tej części – należało uznać za prawidłowe.

Podsumowując, przedstawione przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego, należało więc uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ewentualna kwalifikacja opisanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnegoza pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 ˗ 300 Bielsko˗Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.