0114-KDIP3-1.4011.35.2021.2.AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2021 r. (data wpływu 19 stycznia 2021 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 marca 2021 r. (data wpływu 2 kwietnia 2021 r.) na wezwanie z dnia 16 marca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.35.2021.1.AK o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie programowania komputerowego. Głównym przedmiotem jego działalności, zgodnie z treścią wpisu w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej), jest (`(...)`) Z - Działalność związana z oprogramowaniem.

W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca zajmuje się m.in wytwarzaniem, rozwijaniem i ulepszaniem programów komputerowych. W tym zakresie, Wnioskodawca zawarł dwie ramowe umowy o współpracy z dwoma różnymi podmiotami.

UMOWA NR 1

Umowa nr 1 zawarta została w dniu 12 listopada 2019 r. pomiędzy Wnioskodawcą jako Wykonawcą a polskim jednoosobowym przedsiębiorcą, będącym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) jako Zamawiającym (Zamawiający nr 1). W umowie tej Zamawiający nr 1 zlecił, zaś Wnioskodawca zobowiązał się świadczyć na rzecz Zamawiającego i jego klientów usługi stałego utrzymania i rozwoju oprogramowania. Zgodnie z Umową nr 1, usługi, obejmują wykonanie wszelkich czynności, niezbędnych do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania Oprogramowania, zgodnie z jego przeznaczeniem i dokumentacją, a w szczególności polegające na:

1. Usuwaniu błędów oprogramowania,
2. Aktualizacji (update, patche, itd.) Oprogramowania (dokonywanie jego zmian, modyfikacji i rozbudowy oraz instalacja aktualizacji u klientów Zamawiającego) w tym dostosowaniu Oprogramowania do bieżących wymogów prawa,
3. Zapewnieniu zgodności Oprogramowania z systemami operacyjnymi i oprogramowaniem osób trzecich (oraz ich aktualizacjami),
4. Zapewnieniu kompatybilności Oprogramowania z określonymi konfiguracjami sprzętu komputerowego,
5. Implementowaniu w Oprogramowaniu wszelkich innych dodatkowych treści lub funkcjonalności, zgodnie z bieżącymi wytycznymi Zamawiającego,
6. Dostosowaniu Oprogramowania do potrzeb Zamawiającego i jego Klientów, według odrębnie skazanych wytycznych,
7. Udzielaniu Zamawiającemu i jego Klientom wsparcia w prawidłowej obsłudze i instalacji Oprogramowania,
8. Przeprowadzeniu określonego szkolenia na rzecz Klientów Zamawiającego, w zakresie funkcjonowania, obsługi lub aktualizacji Oprogramowania lub jego nowych treści.

Umowa nr 1 określa jedynie ramowe warunki współpracy. Szczegółowy zakres, termin wykonania i wynagrodzenie za daną usługę określać ma odrębne zlecenie w formie pisemnej, według określonego przez strony wzoru.

Zgodnie z Umową nr 1, autorskie prawa majątkowe i prawa pokrewne do utworów w rozumieniu ustawy prawo autorskie wytworzonych przez Wnioskodawcę w związku z wykonywaniem umowy - w tym w szczególności programów komputerowych - przeniesione mają zostać na Zamawiającego nr 1. Prawa te zgodnie z Umową nr 1 przechodzą na Zamawiającego nr 1 z chwilą utrwalenia Utworu, bez potrzeby składania dodatkowych oświadczeń przez strony.

Stworzony utwór Wnioskodawca „zobowiązany jest doręczyć Zamawiającemu w wersji elektronicznej na stosownym przenośnym nośniku danych, lub poprzez upload Utworu na udostępnioną mu przez Zamawiającego powierzchnię pamięci masowej (ftp lub chmura). Wykonawca zobowiązany jest doręczyć ów utwór zarówno w skompilowanej, jak i w nieskompilowanej wersji umożliwiającej jej dowolną edycję (kody źródłowe)". Zamawiającemu nr 1, zgodnie z Umową nr 1, przysługuje prawo złożenia oświadczenia o odmowie przyjęcia Utworu bądź zadania Wnioskodawcy pytania, uwagi, lub wiążących wniosków o poprawienie/modyfikację Utworu lub usuniecie wad w ciągu 10 dni od doręczenia. Wnioskodawca zobowiązany jest do ustosunkowania się do uwag, pytań lub wniosków Zamawiającego nr 1.

Wynagrodzenie za wykonanie umowy nr 1 określone zostało według stawki godzinowej i obliczane jest jako iloczyn tejże stawki i liczby godzin czynności Wnioskodawcy faktycznie poświęconych na wykonanie usługi, nie więcej jednak niż maksymalna kwota określona w ofercie. Umowa nr 1 wprost stanowi ponadto, iż „Wynagrodzenie to stanowi także pokrycie wszelkich kosztów Wykonawcy, oraz wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych i praw zależnych do Utworów powstałych ramach wykonania danej Usługi". Wnioskodawcy „nie służy dodatkowe wynagrodzenie z tytułu korzystania przez Zamawiającego z praw autorskich do Utworu”.

UMOWA NR 2

Umowa nr 2 zawarta została w dniu 2 stycznia 2020 r. pomiędzy Wnioskodawcą jako Wykonawcą a polską spółka komandytową, będącą podatnikiem podatku VAT (Zamawiający nr 2). Przedmiotem Umowy nr 2 jest świadczenie przez Wnioskodawcę na rzecz Zamawiającego nr 2 usług w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego w ramach projektów informatycznych realizowanych przez Zamawiającego nr 2 na rzecz jego klientów i klientów końcowych. Zgodnie z Umową nr 2, prace mają być wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie pisemnych zamówień składanych przez Zamawiającego nr 2. Zgodnie z Umową nr 2, z chwilą przekazania Zamawiającemu nr 2 prac wykonanych w ramach danego zamówienia lub jego części, Wnioskodawca przenosi na Zamawiającego nr 2 autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów wykonanych w ramach przekazanych Zamawiającemu nr 2 prac, „w tym do programów komputerowych, dokumentacji i przedmiotów fizycznych powstałych i wykonanych w ramach świadczenia Umowy na wszystkich polach eksploatacji, wymienionych w art. 50 i w art. 74 ust. 4 ust 1-3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904)”. Zgodnie z Umową nr 2, Wnioskodawca przenosi również na Zamawiającego nr 2 wyłączne prawo zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich. Jak wprost wynika z Umowy nr 2, „Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych oraz za korzystanie z utworów wykonanych w ramach danego zamówienia na każdym odrębnym polu eksploatacji, zawarte jest w wynagrodzeniu Wykonawcy określonym w tym zamówieniu”. Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług na rzecz Zamawiającego nr 2 jest każdorazowo ustalane w pisemnym zamówieniu.

WYKONANIE UMÓW

W ramach wykonania obu umów, klienci składają Wnioskodawcy pisemne zamówienia, zgodnie z umowami. W treści każdego zamówienia określony jest jego konkretny przedmiot, np. „projektowanie i implementacja oprogramowania usług związanych ze śledzeniem paczek dla klienta X” czy „obsługa indeksu raportowania na nowej platformie w części XYZ”. Za wykonane usługi Wnioskodawca wystawia co miesiąc faktury VAT, w których jako przedmiot sprzedaży wskazuje „usługi programistyczne”, każdorazowo wskazując na fakturze umowę oraz konkretne zamówienie, którego dana faktura dotyczy. W ramach wykonania Umów, Wnioskodawca tworzy nowe programy komputerowe bądź rozwija i ulepsza istniejące. Wnioskodawca, wykorzystując dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności, tworzy nowe rozwiązania, dostosowane do indywidualnych potrzeb i oczekiwań klientów, służące do komercyjnego zastosowania. W swojej dokumentacji księgowej (podatkowej księdze przychodów i rozchodów) przychody oraz koszty osiągnięte z Umowy nr 1 i Umowy nr 2 wyodrębnione zostały poprzez każdorazowe wskazanie numeru faktury VAT, której dotyczy dany przychód bądź koszt oraz danych kontrahenta. Jako opis zdarzenia gospodarczego, Wnioskodawca wskazuje „sprzedaż”. Zaznaczyć jednak należy, iż każdorazowe wskazanie w dokumentacji księgowej konkretnej faktury VAT, przy równoczesnym wskazaniu na fakturze VAT konkretnej umowy i zamówienia, umożliwia jednoznaczne przyporządkowanie konkretnych przychodów i ewentualnych kosztów do konkretnej usługi.

Wnioskodawca chciałby skorzystać z tzw. ulgi IP BOX, tj. do dochodów osiąganych z tytułu wykonania Umów nr 1 i 2 (poszczególnych zamówień składanych w ramach tychże umów) zastosować stawkę podatku dochodowego osób fizycznych - 5 %.

Pismem z dnia 16 marca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.35.2021.1.AK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania. Pismem z dnia 29 marca 2021 r. w wyznaczonym terminie Wnioskodawca uzupełnił wniosek i wskazał, że w zakresie umowy Nr 1 i Nr 2:

1. Działalność, którą prowadzi Wnioskodawca jest działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 478).
2. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową od dnia 20 marca 2019 r., tj. od początku prowadzenia działalności gospodarczej i od tego momentu osiąga z tego tytułu dochody.
3. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję na bieżąco od początku rozpoczęcia działalności badawczo-rozwojowej, tj. od dnia 20 marca 2019 r. i zamierza prowadzić ją dalej w przyszłości.
4. Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółowa ewidencja jest prowadzona w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Jest to ewidencja, o której mowa w treści art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1997 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1426).
5. Tworzenie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.
6. Autorskie prawa do tworzonego, modyfikowanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1231, dalej jako „prawo autorskie”).
7. W ramach umowy Nr 1, gdzie Wnioskodawca tworzy program komputerowy, oprogramowanie komputerowe podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 prawa autorskiego, na podstawie art. 74 prawa autorskiego.
8. Działania Wnioskodawcy polegające na modyfikacji, ulepszeniu i rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.
9. W ramach obu umów o świadczenie usług Wnioskodawca nie podlega kierownictwu Zleceniodawców. Czynności w ramach obu umów Wnioskodawca wykonuje w wybranym przez siebie miejscu i czasie, nie zaś w miejscu i czasie wyznaczonym przez Zamawiających. Przed pandemią wirusa SARS-CoV-2 Wnioskodawca miał możliwość skorzystania z biura Zamawiającego nr 2, jednakże to Wnioskodawca mógł dowolnie zdecydować, czy chce wykonywać czynności w ramach wykonania Umowy nr 2 w miejscu udostępnionym przez Zamawiającego nr 2, czy też w innym dowolnie wybranym miejscu. W przypadku żadnej z umów czas i miejsce pracy nie są więc narzucone przez Zamawiających.
10. Wnioskodawca jako wykonujący usługi programistyczne ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.
11. Całość przychodów Wnioskodawcy z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzi wyłącznie z opisanych we wniosku umów o świadczenie usług, z których wynagrodzenie obejmuje kwalifikowane prawa własności intelektualnej, uwzględnione w cenie usług.
12. Zgodnie z Umową nr 1 i Umową nr 2, odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie opisanych we wniosku czynności ponosi Wnioskodawca.
13. Wnioskodawca prowadzi prace w sposób systematyczny, tj. metodyczny, uporządkowany i ciągły.
14. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących.
15. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.
16. W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, Wnioskodawca jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie licencji niewyłącznej, udzielonej mu przez poszczególnych Zamawiających, którzy są właścicielami oprogramowania. Oprogramowanie jest udostępniane Wnioskodawcy przez Zleceniodawców w celu wykonania Umów nr 1 i nr 2, tj. rozwijania i ulepszania ww. oprogramowania.
17. W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija istniejące oprogramowanie, Wnioskodawca nie jest właścicielem tego oprogramowania i korzysta z niego na podstawie umowy licencyjnej bez zastrzeżenia wyłączności na rzecz Wnioskodawcy.
18. Ulepszanie bądź rozwinięcie programów następuje na podstawie opisanych we wniosku Umowy nr 1 i Umowy nr 2 oraz poszczególnych zleceń od Zamawiających w ramach wykonania ww. umów. W wyniku tworzenia bądź rozwinięcia oprogramowania Wnioskodawca tworzy nowe kody, algorytmy w językach programowania, w wyniku czego powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia bądź rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 prawa autorskiego. Autorskie prawa do rozwiniętego lub ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowani każdorazowo są przenoszone przez Wnioskodawcę jako twórcę na Zamawiających w ramach wykonania Umowy nr 1 i Umowy nr 2.
19. W związku z ulepszeniem bądź rozwinięciem oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, który jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług programistycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym, w odniesieniu do Umowy nr 1, osiągnięte przez Wnioskodawcę dochody można uznać za kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?
2. Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym, w odniesieniu do Umowy nr 2, osiągnięte przez Wnioskodawcę dochody można uznać za kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?
3. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1 - czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym, Wnioskodawca może opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w odniesieniu do Umowy nr 1, stawką podatku dochodowego od osób fizycznych 5%?
4. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 2 - czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym, Wnioskodawca może opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w odniesieniu do Umowy nr 2, stawką podatku dochodowego od osób fizycznych 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, osiągane przez niego dochody opisane we wniosku stanowią kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według stawki 5%.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1426, dalej jako u.p.d.o.f.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: autorskie prawo dc programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2020 r., znak 0115-KDWT.4011.69.2020.2.MK „oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z póżn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych”.

Wyjaśniając pojęcia prac badawczo-rozwojowych, w przywołanej powyżej interpretacji indywidualnej o znaku 0115-KDWT.4011.69.2020.2.MK wskazano, iż: „Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. (`(...)`) Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji (`(...)`) z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy (`(...)`). Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. (`(...)`)W związku z tym. że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów”.

W ocenie Wnioskodawcy, wszystkie powyższe cechy działalności badawczo-rozwojowej zostały w opisanym we wniosku stanie faktycznym spełnione co do obu umów. Wnioskodawca prowadzi bowiem prace rozwojowe polegające na wykorzystaniu dostępnej wiedzy z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji. Działalność Wnioskodawcy ma charakter twórczy, bowiem skutkuje powstaniem utworów w rozumieniu prawa autorskiego oraz opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy i jego klientów lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i jego klientów. Działalność Wnioskodawcy ma charakter systematyczny - wykonywana jest w sposób uporządkowany, według zasad jasno określonych w umowach o współpracy, prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. W końcu - działalność Wnioskodawcy prowadzi do wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że prawa autorskie i prawa pokrewne do programów komputerowych tworzonych bądź rozwijanych przez Wnioskodawcę w ramach wykonania Umowy nr 1 i Umowy nr 2 stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f., dochód (strata) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym, dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej został uwzględniony w cenie usług co wprost wynika z treści obu umów. W tym miejscu można przywołać interpretację indywidualną z dnia 17 lipca 2020 r., znak 0112-KDIL2-2.4011.374.2020.2.MC, gdzie w sytuacji, w której „Wnioskodawca przenosi całość praw autorskich do wytworzonego oprogramowania za wynagrodzeniem, uwzględnionym w cenie usługi. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu”. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, iż „dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi w sytuacji, gdy oprogramowanie stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Reasumując - dochód Wnioskodawcy z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi stanowi dochód z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%”.

Analogicznie, również w niniejszym przypadku, dochody uzyskane przez Wnioskodawcę w związku z wykonaniem Umowy nr 1 i Umowy nr 2 należy uznać za kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Na pytania oznaczone we wniosku numerami 1 i 2 należy więc zdaniem Wnioskodawcy odpowiedzieć twierdząco.

Dalej należy wskazać, iż zgodnie z art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f., Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Odnosząc się do powyższych wymagań, wskazać należy, iż Wnioskodawca wyodrębnił dochody oraz koszty otrzymane w ramach opisanych we wniosku umów w swoich księgach rachunkowych. Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde zamówienie, tj. każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Każde pisemne zamówienie złożone w ramach wykonania Umów nr 1 i 2 zawiera określenie przedmiotu zamówienia, każda faktura VAT wystawiona przez Wnioskodawcę w związku z wykonaniem ww. umów zawiera wskazanie umowy i konkretnego zamówienia, zaś w księgach rachunkowych wyodrębniono przychody, koszty uzyskania przychodów oraz dochody udokumentowane poszczególnymi fakturami VAT. Oznacza to. iż każdorazowo możliwe jest ustalenie, z którego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej pochodzi dany przychód, koszt i dochód.

Mając na uwadze wszystko, co powyższe, w ocenie Wnioskodawcy spełnione zostały wszystkie warunki do zastosowania do dochodów opisanych we wniosku stawki podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 5% (ulgi IP BOX).

Uzupełniając stanowisko wyrażane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej na etapie uzupełnienia wniosku, Wnioskodawca podkreśla, iż w odniesieniu do oprogramowania, które jest ulepszane bądź rozwijane przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca nie musi być właścicielem ww. oprogramowania ani korzystać z niego na podstawie licencji wyłączanej, aby móc skorzystać z ulgi IP BOX. Potwierdza to treść interpretacji indywidualnej z dnia 12 lutego 2021 r., znak 0113-KDIPT2-2.4011.906.2020.2.SR, gdzie Dyrektor KIS uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w sprawie możliwości skorzystania przez niego z preferencyjnej stawki podatkowej, w sytuacji gdy „w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie to jest On użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawienie odpłatnej licencji niewyłącznej, udzielonej Mu przez Spółkę wyłącznie w zakresie dokonywania zmian oprogramowania - Spółka udziela Wnioskodawcy licencji jako właściciel oprogramowania”. Analogicznie w stanie faktycznym opisanym w niniejszym wniosku - Wnioskodawca korzysta z oprogramowania, które ulepsza i rozwija, na podstawie licencji niewyłącznej udzielonej mu przez Zamawiających będących właścicielami w celu wykonania umów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020, poz. 1426, z późn. zm.) – podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy – kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy – wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)x 1,3

----------------

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy – dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy – podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 cytowanej ustawy – w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy i uzupełnienia wynika, że działalność, którą prowadzi Wnioskodawca jest działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową od dnia 20 marca 2019 r., tj. od początku prowadzenia działalności gospodarczej i od tego momentu osiąga z tego tytułu dochody. Tworzenie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Autorskie prawa do tworzonego, modyfikowanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działania Wnioskodawcy polegające na modyfikacji, ulepszeniu i rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Całość przychodów Wnioskodawcy z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzi wyłącznie z opisanych we wniosku umów o świadczenie usług, z których wynagrodzenie obejmuje kwalifikowane prawa własności intelektualnej, uwzględnione w cenie usług. Wnioskodawca prowadzi prace w sposób systematyczny, tj. metodyczny, uporządkowany i ciągły. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, Wnioskodawca jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie licencji niewyłącznej, udzielonej mu przez poszczególnych Zamawiających, którzy są właścicielami oprogramowania. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję na bieżąco od początku rozpoczęcia działalności badawczo-rozwojowej, tj. od dnia 20 marca 2019 r. i zamierza prowadzić ją dalej w przyszłości. Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółowa ewidencja jest prowadzona w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Jest to ewidencja, o której mowa w treści art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1997 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,
2. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie w bezpośrednio prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi wyraz własnej twórczości intelektualnej,
4. Wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
5. Nowe oprogramowanie powstałe w wyniku rozwijania i ulepszania istniejącego oprogramowania jest również utworem podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
6. Prawa autorskie do nowego oprogramowania przysługują Wnioskodawcy i Wnioskodawca przenosi je w całości w zamian za wynagrodzenie na rzecz Klienta na podstawie zawartej umowy.
7. W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, Wnioskodawca jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie licencji niewyłącznej, udzielonej mu przez poszczególnych Zamawiających, którzy są właścicielami oprogramowania, a następnie autorskie prawa do rozwiniętego lub ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowani każdorazowo są przenoszone przez Wnioskodawcę jako twórcę na Zamawiających w ramach wykonania Umowy nr 1 i Umowy nr 2.
8. Wnioskodawca prowadzi od 20 marca 2019 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r, poz. 1231 z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ministerstwo Finansów w objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX stwierdziło jednoznacznie, że dochód z kwalifikowanych IP wykazuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym został on osiągnięty. Oznacza to, że IP Box, podobnie jak ulga B+R, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w sytuacji, gdy oprogramowanie stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia praw autorskich do wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikuje się do dochodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ww. ustawy. Tym samym Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% do dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za 2019 r., 2020 r. oraz lata następne, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny i prawny.

Reasumując – wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, do którego Wnioskodawca przenosi prawa majątkowe stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu przepisów art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% do dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za 2019 r., 2020 r. oraz lata następne, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny i prawny.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie maja możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.