0115-KDIT3.4011.726.2020.2.MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.), uzupełnionym w dniu 22 marca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu, uzupełniony w dniu 22 marca 2021 r., ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą od 4 czerwca 2018 roku działalność gospodarczą na terenie RP - podstawowy kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z działalność związana z oprogramowaniem. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie oprogramowania na zlecenie firmy z którą stale współpracuje, firma tam zleca wnioskodawcy opracowanie nowych produktów dla swoich klientów. Do wykonywania pracy Wnioskodawca wykorzystuje znane języki programowania, na podstawie których samodzielnie wytwarza i rozwija oprogramowanie a następnie przenosi na rzecz firmy, z którą współpracuje za wynagrodzeniem autorskie prawa majątkowe do tego oprogramowania. Oprogramowanie to każdorazowo przygotowywane jest dla konkretnego klienta firmy, z którą Wnioskodawca współpracuje. Wnioskodawca dodał, że opisana działalność jest jego jedyną działalnością.

Wnioskodawca planuję skorzystać z preferencji podatkowej Innovation Box, która umożliwia zastosowanie niższej 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do wynagrodzenia uzyskanego od firmy zlecającej mu tworzenie oprogramowania dla swoich klientów.

Ponadto w uzupełnieniami wniosku Wnioskodawca dodał, że podmiot z którym podpisał umowę to X Spółka Akcyjna. Umowa zawarta dnia 26 czerwca 2018 r. Współpracę z kontrahentem Wnioskodawca rozpoczął od dnia podpisania umowy.

Główne postanowienia tej umowy: świadczenie usług przy wykonywaniu projektów informatycznych realizowanych przez spółkę. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie na zasadzie Czas i Materiał za każdą roboczogodzinę zaraportowaną do systemu XX; wynagrodzenie zostaje przesłane przelewem na wskazany przez niego rachunek bankowy w terminie 14 dni od dostarczenia faktury.

Zasady współpracy z podmiotem - w jaki sposób określony został podział zadań: Współpraca z podmiotem odbywa się poprzez zamówienia na usługi z określonymi „zadaniami” do wykonania w danym okresie.

Istnieje „jednostka”, która pełniła/pełni funkcję wiodącą, wyznaczająca harmonogram prac i zakres przedmiotowy przydzielonych zadań – tj. została wydzielona przez spółkę osoba odpowiedzialna za harmonogram prac, zakres przydzielanych zadań oraz kontakt z Wnioskodawcą.

Wykonywana przez Wnioskodawcę praca ściśle polega na tworzeniu nowych, rozbudowaniu i udoskonaleniu istniejących rozwiązań.

Wnioskodawca potwierdził, że wykonywana przez niego praca obejmuje prace badawczo-rozwojowe. Spółka nie narzuca obowiązku wykorzystywania konkretnych technologii, oczekuje jedynie zadowalających efektów końcowych. To od Wnioskodawcy zależy jak rozwiąże dany problem i jakich dostępnych technologii użyje. Ciągłe zdobywanie wiedzy technologicznej oraz interpretacja danych, zachowań użytkowników danej aplikacji jest kluczowym aspektem do tworzenia nowoczesnego i wydajnego oprogramowania.

Działalność badawczo-rozwojową i uzyskiwanie z tego tytułu przychodu Wnioskodawca rozpoczął od momentu założenia działalności i współpracy ze spółką.

Wnioskodawca potwierdził, że w ramach prowadzonych prac rozwojowych uzyskał (uzyska - zdarzenie przyszłe) dochód - opracował (stworzył) nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących: Wnioskodawcy udało się stworzyć moduły większych programów zmieniających funkcjonowanie centralnego zarządzania sieciami aptek oraz samego oprogramowania w aptekach. Wnioskodawca wskazał, że ostatnie lata były wyjątkowo innowacyjne dla branży z sektora ochrony zdrowia i jej informatyzacji. Spółka i jej główny klient Narodowy Fundusz Zdrowia przykładają dużą wagę do wydajności i zapewnienia ciągłości w dostarczeniu rozwiązań informatycznych przez co coraz więcej rozwiązań jest przenoszonych do chmur danych i wykorzystaniu ich mocy obliczeniowych.

Cele do osiągnięcia zdefiniowane są w dokumencie zwanym zamówieniem. Strony definiują okres trwania zamówienia, wynagrodzenie, cele oraz kary w przypadku nie dostarczenia przez niego funkcjonalności w umówionym terminie. Ponadto z uwagi na obchodzenie się i dostęp do danych wrażliwych pacjentów, leków, danych spółek i ich finansowych dokumentów w umowie istnieją zapisy o karach za wyciek danych poufnych z mojej winy.

Wnioskodawca potwierdził, że działalność ta obejmowała również rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług: wytwarzane oprogramowanie oprócz wprowadzania nowych funkcjonalności wymaga również modyfikacji już istniejących rozwiązań zgodnie z zatwierdzonymi uwagami od klientów bądź z uwagi na zmiany w przepisach.

Działania polegające na modyfikacji, ulepszeniu i rozwijaniu oprogramowania – zmierzały do poprawy ich użyteczności albo funkcjonalności: każda zmiana w oprogramowaniu podyktowana jest chęcią poprawy użyteczności i funkcjonalności.

Wnioskodawca potwierdził, że w efekcie takiego rozwijania, ulepszania powstał program komputerowy, który podlega ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: w efekcie wykonywanych prac powstało/powstaje autorskie prawo do programu komputerowego.

W przypadku modyfikacji i rozwijania oprogramowania Wnioskodawca jest jego użytkownikiem z prawem do użytkowania na podstawie umowy licencyjnej. Umowy licencyjne na korzystanie z oprogramowania są na wyłączność.

Ulepszenie bądź rozwinięcie istniejącego programu polega najczęściej na zastąpieniu istniejącego kodu nowym, który dzięki rozwojowi technologicznemu umożliwia programiście osiągnięcie lepszych wyników wydajnościowych bądź uzupełnienie istniejącej funkcjonalności o nowe, dotychczas niezaimplementowane rozwiązania. W wyniku tworzenia bądź rozwinięcia oprogramowania powstają nowe kody źródłowej i algorytmy rozwiązywania problemów.

Działalność jest prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

Spółka rozlicza się z Wnioskodawcą tylko na podstawie wykonanych przez niego prac w odniesieniu do indywidualnych celów zleconych tylko jemu. Istnieje zespół programistów podlegający pod jednego kierownika projektu, jednak każdy jest rozliczany indywidualnie.

Czynności były i są prowadzone pod kierownictwem i w wyznaczonym miejscu z uwagi na bezpieczeństwo danych. Kontrahent nigdy nie wyznaczał konkretnego zakresu czasowego, w którym Wnioskodawca musi być dostępny.

Odpowiadając, czy jako wykonujący usługi informatyczne, programistyczne, w wyniku których wytworzył autorskie prawo do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych) - ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością Wnioskodawca wskazał, że: w przypadku nie dostarczenia funkcjonalności w zadanym terminie zobowiązany jest zapłacić karę umowną za każdy dzień zwłoki. W przypadku wypowiedzenia zamówienia z powodu jego niewykonania lub nienależytego wykonania Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić karę umowną w wysokości pięćdziesięciokrotności stawki godzinowej. W razie naruszenia obowiązków postanowień tajemnicy przedsiębiorstwa bądź informacji poufnych jest zobowiązany zapłacić pięćdziesiąt tysięcy złotych kary za każdy przypadek naruszenia. Jeśli szkoda spółki przewyższy wysokość kary, spółka może dochodzić odszkodowania uzupełniającego.

W odpowiedzi na pytanie czy wszystkie efekty prac Wnioskodawcy przeniesione na zleceniodawcę stanowiły przejawy jego działalności twórczej o indywidualnym charakterze; w szczególności, czy nie były one „techniczną” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez danego zleceniodawcę? Wnioskodawca wskazał, że: Zleceniodawca nie wymaga od Wnioskodawcy i nie definiuje konkretnego sposobu rozwiązania problemu. Wnioskodawca otrzymuję „problem” i musi go rozwiązać. Dobór technologii i napisanie odpowiedniego algorytmu zależy tylko od niego i poziomu jego wiedzy, więc efekty prac Wnioskodawcy stanowią przejawy jego indywidualnej działalności twórczej.

Wszystkie efekty prac były i są utworami będącymi programami komputerowymi, których Wnioskodawca jest twórcą. Autorskie prawa majątkowe zobowiązuje się przenieść na spółkę w ramach wynagrodzenia za zrealizowanie zamówienia co jest zapisane w umowie zawartej pomiędzy nim a spółką. Zaawansowany system informatyczny składa się z wielu modułów, czyli poszczególnych funkcjonalności, które same w sobie mogą stanowić oddzielny produkt.

Wnioskodawca samodzielnie tworzy nowe oprogramowania i przenosi indywidualnie na zamawiającego prawa do stworzonych przez niego części większego systemu.

Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. Wniosek dotyczy stanów faktycznych oraz zdarzenia przyszłego w ramach jednej umowy oraz jednego łącznego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, czy autorskiego prawa do programu komputerowego.

Wnioskodawca otrzymywał i będzie otrzymywał (wynagrodzenie – dopisek organu) ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na rzecz zleceniodawcy. Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnej stawki podatku w odniesieniu do całości dochodu osiągniętego z umowy zawartej z danym zleceniodawcą.

Wnioskodawca prowadził i prowadzi księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi także odrębną ewidencję zgodnie z wymogiem art. 30cb pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencja prowadzona na potrzeby skorzystania IP BOX prowadzona jest na bieżąco, od dnia 1 stycznia 2019 r. Dzięki ewidencji możliwe jest ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodu oraz dochodu przypadającego na autorskie prawa do programu komputerowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach w zeznaniu podatkowym za rok 2019, kwalifikowanych dochodów uzyskanych w 2019 r. z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych, wyłącznie w stosunku do których na bieżąco wyodrębniano w odrębnej ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody (straty), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?
2. Czy Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach w zeznaniu podatkowym za rok 2020, kwalifikowanych dochodów uzyskanych w 2020 r. z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych, wyłącznie w stosunku do których na bieżąco wyodrębniano w odrębnej ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody (straty), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?
3. Czy Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach w zeznaniu podatkowym za rok 2021, kwalifikowanych dochodów uzyskanych w 2021 r. z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych, wyłącznie w stosunku do których na bieżąco wyodrębniano w odrębnej ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody (straty), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach w zeznaniu podatkowym za rok 2019, 2020 oraz 2021 kwalifikowanych dochodów uzyskanych w 2019, 2020, 2021 r. z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych, wyłącznie w stosunku do których na bieżąco wyodrębniano w odrębnej ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody (straty), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85): badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do art. 4 ust. 3 tej ostatniej ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji. Jednocześnie należy zwrócić uwagę na ww. wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy – wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)x 1,3

---------------

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu niepowiązanego.
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu (art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 z późn. zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z przeniesienia autorskich praw do programu komputerowego (stanowiącego utwór prawnie chroniony, wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy – tj. prac rozwojowych) kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślić należy, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku dochodowego, o której mowa w art. 30ca ust. 1 podlega wyłącznie dochód z kwalifikowanego IP (oprogramowania), a nie dochód uzyskiwany dodatkowo przy wykonywaniu innych czynności w ramach świadczonych usług.

Jak wynika z uzupełnienia wniosku nie wszystkie przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 cyt. ustawy, bowiem działalność Wnioskodawcy także obejmuje rutynowe i okresowe zmiany do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług (wytwarzane oprogramowanie oprócz wprowadzania nowych funkcjonalności wymaga również modyfikacji już istniejących rozwiązań zgodnie z zatwierdzonymi uwagami od klientów bądź z uwagi na zmiany w przepisach). Zgodnie z cytowaną powyżej definicją prac rozwojowych zawartą w art. 5a pkt 40 cyt. ustawy w związku z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, negatywną przesłanką zaliczenia danych działań do prac rozwojowych jest charakter tych działań. Skoro zatem Wnioskodawca wskazał, że jego działalność obejmuje również rutynowe i okresowe zmiany do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, to prowadzone przez niego w tym zakresie prace związane z wytwarzaniem, ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania nie będą stanowić prac rozwojowych, gdyż nie spełniają definicji działalności badawczo rozwojowej zawartej we wskazanych przepisach art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do preferencyjnego opodatkowania - zastosowania stawki 5% wyłącznie do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Reasumując, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane, rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone bezpośrednio w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym osiągane przez Wnioskodawcę przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, których twórcą jest Wnioskodawca, będą mogły stanowić podstawę ustalenia dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podlegających opodatkowaniu według preferencyjnej stawki 5% na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest - co do zasady - prawidłowe. Jednak w związku ze wskazaniem w treści uzupełnienia wniosku, że działalność, którą prowadzi Wnioskodawca jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe jak również, że jego działalność obejmuje rutynowe i okresowe zmiany, zastrzec należy w tym miejscu, że tego typu czynności o charakterze rutynowym i okresowym nie stanowią w świetle definicji zawartej w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, prac rozwojowych, a w konsekwencji dochody osiągnięte wskutek takich działań, jako nie stanowiących działalności badawczo-rozwojowej nie mogą podlegać preferencyjnej stawce podatkowej, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaznaczenia wymaga, że z systematyki przepisów w zakresie tzw. ulgi IP BOX jednoznacznie wynika, że jest ona preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym. Podatnicy nie mają zatem możliwości skorzystania z tej preferencji w trakcie roku podatkowego, przez pomniejszanie zaliczek na podatek dochodowy. Podatnik osiągający dochody z kwalifikowanego IP w ciągu roku podatkowego (przykładowo 2019 r.) był zobowiązany do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od takich dochodów na zasadach ogólnych – według stawek określonych w skali podatkowej lub stawki podatku liniowego. W kolejnym roku podatkowym (na przykład 2020 r.) podczas składania zeznania podatkowego za rok poprzedni, podatnik wskazuje 5% stawkę podatkową wobec dochodu z kwalifikowanych IP, a nadpłacony podatek podlega z urzędu zaliczeniu na poczet zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych. Podatnikowi, który nie ma takich obciążeń, nadpłata jest zwracana, chyba że złoży wniosek o zarachowanie całej lub części należnej mu sumy na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Jednocześnie podkreślić należy, że tut. organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element c zynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 ˗ 300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.