Wnioskodawca jest współwłaścicielem jednorodzinnego budynku mieszkalnego, w którym w 2020 roku przeprowadził termomodernizację. W ramach tych prac wymienił stary kocioł na paliwo stałe na nowy, spełniający wymagania ekologiczne, oraz zbudował nowy komin do odprowadzania spalin. Wszystkie prace zostały wykonane samodzielnie przez Wnioskodawcę. Wydatki na zakup kotła, materiały instalacyjno-hydrauliczne oraz materiały budowlane do budowy komina zostały udokumentowane fakturami VAT. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia tych wydatków w ramach ulgi termomodernizacyjnej na podstawie art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ komin stanowi część instalacji centralnego ogrzewania i służy wyłącznie budynkowi mieszkalnemu. Samodzielne wykonanie prac nie wyklucza możliwości skorzystania z ulgi, pod warunkiem że wydatki zostały rzeczywiście poniesione i odpowiednio udokumentowane.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2021 r. (data wpływu 27 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest współwłaścicielem budynku mieszkalnego (współwłasność małżeńska). Budynek został wybudowany w latach 80-tych. Jest budynkiem mieszkalnym zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.). Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowana według skali podatkowej. W roku 2020 zostały poniesione wydatki na termomodernizację budynku. Został wymieniony stary kocioł na paliwo stałe – na nowy kocioł na paliwo stałe. Nowy kocioł spełnia wymagania określone w rozporządzeniu Komisji UE 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100). Kocioł posiada odpowiedni certyfikat. Wymiana starego kotła wiązała się z modernizacją istniejącej instalacji hydrauliczno-grzewczej (stara z lat 80-tych, nie nadawała się do użytkowania z nowym kotłem) oraz wybudowaniem nowego komina odprowadzającego spaliny z pieca.
Stary komin nie nadawał się do użytku, ani remontu. Był popękany, dym wydostawał się do środka budynku, nagrzewał się, zwiększając ryzyko pożaru. Nierównomierny ciąg powietrza powodował zwiększone zużycie i nierównomierne spalanie opału. Komin został zbudowany na zewnątrz budynku, obok przyległego do budynku mieszkalnego – garażu. Kominem są odprowadzane spaliny kotła ogrzewającego wyłącznie budynek mieszkalny. Wszystkie prace remontowe i budowlane Wnioskodawca wykonał samodzielnie, tzw. systemem gospodarczym.
Wydatki poniesione na zakup kotła, materiałów instalacyjno-budowlanych są udokumentowane fakturą VAT (podatek od towarów i usług) od podatników czynnych i opłacone w całości.
Ogółem kwota wydatkowana na zakup:
Wskutek dokonanej inwestycji zwiększyła się efektywność energetyczna budynku mieszkalnego. Spadło zapotrzebowanie na opał (jest mniejsze zużycie, lepsze spalanie, budynek nie jest zadymiony, ciepło „ nie ucieka w komin”).
Komin został zbudowany z materiałów spełniających odpowiednie normy i wymagania, według instrukcji producenta. Wydatki na zakup kotła, materiałów instalacyjno-hydraulicznych, ani materiałów budowlanych zużytych do budowy komina:
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
Zdaniem Wnioskodawcy,
Ad.1
Wydatki poniesione na materiały budowlane, zużyte od budowy komina odprowadzającego spaliny z kotła ogrzewającego budynek mieszkalny, mogą być odliczone w ramach ulgi termomodernizacyjnej. Wymiana kotła na ekologiczny wiązała się bowiem nieodzownie, zarówno z modernizacją instalacji hydrauliczno – grzewcze, jak również budową nowego komina i stary nie nadawał się do remontu – był popękany. Nowy komin spowodował, lepszą wydajność w spalaniu opału, zlikwidował zagrażają życiu zadymienie i ryzyko pożaru. Bez nowego komina Wnioskodawca nie mógłby zainstalować kotła.
Ad. 2
Samodzielne wykonanie wszelkich prac budowlano-montażowych nie wyklucza możliwości odliczenia, w ramach ulgi termomodernizacyjnej, kosztów zakupu materiałów instalacyjnych, budowlanych (zgodnie z wykazem), zakupu kotła, jeżeli zostały faktycznie poniesione, udokumentowane fakturą VAT, od podatnika czynnika VAT, nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie, zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ani nie są uwzględnione w ulgach podatkowych. Samodzielne wykonanie prac przyczyniło się do zmniejszenia kosztów.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.
W myśl powyższego przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.
Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w treści art. 26h ust. 1 wymienionej ustawy, to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. ˗ Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).
Stosownie do treści art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym ˗ należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.
Artykuł 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2020 r., poz. 22).
W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne ˗ przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:
Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się natomiast w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).
Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia poniesione na:
Powyższym odliczeniem objęte są również wydatki poniesione na następujące usługi:
Dodać również należy, że w myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.
Stosownie do art. 26h ust. 3 cytowanej ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 cytowanej ustawy).
Natomiast zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki ˗ art. 26h ust. 6 wyżej wymienionej ustawy.
Artykuł 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.
Natomiast, w myśl art. 26h ust. 8 powyższej ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 cytowanej ustawy).
We wniosku wskazano, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem budynku mieszkalnego (współwłasność małżeńska), który jest budynkiem mieszkalnym zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.). Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowana według skali podatkowej. W roku 2020 zostały poniesione wydatki na termomodernizację budynku. Został wymieniony stary kocioł na paliwo stałe – na nowy kocioł na paliwo stałe. Nowy kocioł spełnia wymagania określone w rozporządzeniu Komisji UE 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100). Kocioł posiada odpowiedni certyfikat. Wymiana starego kotła wiązała się z modernizacją istniejącej instalacji hydrauliczno-grzewczej (stara z lat 80-tych, nie nadawała się do użytkowania z nowym kotłem) oraz wybudowaniem nowego komina odprowadzającego spaliny z pieca. Stary komin nie nadawał się do użytku, ani remontu. Był popękany, dym wydostawał się do środka budynku, nagrzewał się, zwiększając ryzyko pożaru. Nierównomierny ciąg powietrza powodował zwiększone zużycie i nierównomierne spalanie opału. Komin został zbudowany na zewnątrz budynku, obok przyległego do budynku mieszkalnego – garażu. Kominem są odprowadzane spaliny kotła ogrzewającego wyłącznie budynek mieszkalny. Wszystkie prace remontowe i budowlane Wnioskodawca wykonał samodzielnie, tzw. systemem gospodarczym. Wydatki poniesione na zakup kotła, materiałów instalacyjno-budowlanych są udokumentowane fakturą VAT od podatników czynnych i opłacone w całości. Ogółem kwota wydatkowana na zakup:1. kotła – 5.800 zł, 2. materiałów do instalacji hydrauliczno-grzewczej – 4.558,71 zł, 3. materiałów budowlanych i instalacyjnych do budowy komina – 1.670 zł (są to m.in. drzwiczki kominowe, klej, pustak kominowy, płyta betonowa, odkraplacz, rurki ceramiczne). Wskutek dokonanej inwestycji zwiększyła się efektywność energetyczna budynku mieszkalnego. Spadło zapotrzebowanie na opał (jest mniejsze zużycie, lepsze spalanie, budynek nie jest zadymiony, ciepło „ nie ucieka w komin”). Komin został zbudowany z materiałów spełniających odpowiednie normy i wymagania, według instrukcji producenta. Wydatki na zakup kotła, materiałów instalacyjno-hydraulicznych, ani materiałów budowlanych zużytych do budowy komina nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie, nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały uwzględnione przez Wnioskodawcę ani przez współmałżonkę w związku z korzystaniem z ulgi podatkowej.
Przechodząc do analizy przedstawionego opisu stanu faktycznego, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że używanie pieca centralnego ogrzewania na paliwo stałe w budynku mieszkalnym wiąże się z koniecznością odprowadzenia z niego spalin.
Zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane przez urządzenia budowlane rozumie się urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietnikiem.
Cechą wyróżniającą urządzenia budowlane pozostaje ich związanie z obiektem budowlanym w sposób funkcjonalny, umożliwiający użytkowanie obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, które z kolei przesądza o rodzaju urządzeń technicznych niezbędnych do jego eksploatacji.
Natomiast komin jest częścią instalacji centralnego ogrzewania, czyli częścią urządzenia technicznego związanego z obiektem budowlanym (wskazanie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 stycznia 2017 r., sygn. akt II OSK 927/15).
Ponadto, zgodnie z informacjami zawartymi w objaśnieniach podatkowych z dnia 16 września 2019 r. dotyczących nowych preferencji w podatku dochodowym od osób fizycznych wspierających przedsięwzięcia termomodernizacyjne (str. 2), prawo do odliczenia obejmuje wydatki na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego wyłącznie w budynku mieszkalnym jednorodzinnym. Oznacza to, że ulga dotyczy termomodernizacji budynku mieszkalnego jednorodzinnego, a nie innych budynków, których właścicielem jest podatnik, a które związane są z działalnością gospodarczą czy też rolniczą. Ponadto, na str. 3 ww. objaśnień, wskazano, że ulga przysługuje również w sytuacji gdy w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, np. w związku z brakiem technicznych możliwości montażu instalacji (w tym fotowoltaicznej) na tym budynku, instalacja ta zostanie zamontowana na innym budynku, np. garażu, budynku gospodarczym, lecz służy budynkowi mieszkalnemu.
Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony w treści wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma możliwość odliczenia w rozliczeniu rocznym składanym za 2020 r. od podstawy obliczenia podatku wydatków poniesionych w 2020 r. wydatków poniesionych na zakup kotła grzewczego oraz na materiały budowlane/instalacyjne zużyte do wybudowania komina na garażu (komin odprowadza spaliny kotła ogrzewającego wyłącznie budynek mieszkalny) przyległym do budynku mieszkalnego, którego jest właścicielem, w ramach ulgi termomodernizacyjnej na podstawie art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, wykonanie usług budowlano-montażowych samodzielnie (tzw. systemem gospodarczym) nie wyklucza możliwości odliczenia wydatków na zakup materiałów budowlanych/instalacyjnych i kotła grzewczego w ramach ulgi termomodernizacyjne, jeżeli zostały faktycznie poniesione, udokumentowane fakturą VAT, od podatnika czynnika VAT, nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie, zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ani nie są uwzględnione w ulgach podatkowych.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zauważyć należy, że organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. Ewentualną weryfikację czy zakres przeprowadzonych prac i użytych materiałów budowlanych odpowiadał zakresowi wskazanemu w przepisach będą przeprowadzały inne organy.
Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili