Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1 maja 2019 r., w ramach której zajmuje się tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego. Działalność ta spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, a wytworzone oprogramowanie jest utworem chronionym prawem autorskim. Wnioskodawca przenosi prawa autorskie do oprogramowania na klienta na podstawie umowy o świadczenie usług programistycznych. Organ podatkowy uznał, że dochód Wnioskodawcy z odpłatnego przeniesienia praw autorskich do wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego oprogramowania, które jest utworem chronionym i zostało stworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się jako dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Wnioskodawca ma prawo do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% dla tych dochodów w zeznaniu rocznym za 2020 r. Organ stwierdził także, że koszty poniesione przez Wnioskodawcę na zakup telefonu, leasing laptopa oraz leasing samochodu, wraz z kosztami eksploatacji, mogą być uznane za koszty rzeczywiście poniesione na działalność badawczo-rozwojową, pod warunkiem zachowania odpowiedniej proporcji, związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2209 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2020 r. (data wpływu 16 grudnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 lutego 2021 r. (data wpływu 18 lutego 2021 r.) na wezwanie z dnia 1 lutego 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.786.2020.1.AK2 (data doręczenia 13 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Jednoosobowa działalność gospodarcza (zwana dalej: „firmą”) funkcjonuje od dnia 01.05.2019. Prowadzi działalności oznaczone symbolami PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z i 77.29.Z. Firma prowadzi swoją księgowość w formie księgi przychodów i rozchodów, przy czym prowadzi również na własne potrzeby osobne ewidencje dla obu rodzajów działalności w formie osobnych arkuszy kalkulacyjnych. Firma płaci podatek dochodowy na zasadach ogólnych. Do tej pory (tj. do dn. 14.12.2020) wygenerowane przychody pochodzą jedynie z obszaru PKD 62.01.Z. W ramach tegoż obszaru w roku rozliczeniowym 2020 firma wykonywała i nadal wykonuje usługi programistyczne jedynie na rzecz jednego, stałego klienta. Stan ten nie ulegnie zmianie do końca roku rozliczeniowego 2020. Świadczone usługi w całości polegają na wytwarzaniu nowych funkcjonalności oraz rozwijaniu obecnych rozwiązań w oprogramowaniu klienta. Działania te prowadzą do powstania majątkowych praw autorskich do programu komputerowego, które klient, zgodnie z pisemną umową, nabywa w ramach wynagrodzenia za wykonywane przez firmę usługi. Wytworzone w ramach świadczonych usług oprogramowanie jest wynikiem w całości pracy firmy, jako, że nie nabyła ona oprogramowania, ani kwalifikowanych praw własności do oprogramowania od innych podmiotów mogących stanowić część składową wytworzonego programu komputerowego. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Firma prowadzi od początku istnienia firmy działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytuły dochody.
Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.), jako, że jest prowadzona w sposób ciągły, wcześniej zaplanowany i metodyczny, a jej skutkiem jest zwiększenie zasobów wiedzy w firmie oraz tworzenie nowych rozwiązań technologiczno-funkcjonalnych. W ramach tejże działalności Wnioskodawca zarówno rozwija i modyfikuje już istniejące, jak i tworzy zupełnie nowe funkcjonalności, niewystępujące wcześniej w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. Prawa autorskie do tworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn.zm.). Wnioskodawca nie ma żadnych praw własności ani licencji do rozwijanego oprogramowania. Posiada z kolei prawa autorskie do części oprogramowania (mogącej stanowić odrębną funkcjonalność) wytworzonej przez siebie, które to zbywa na rzecz klienta w ramach umowy o świadczenie usług. Rozwijanie wspomnianego programu następuje na podstawie umowy o świadczenie usług programistycznych, a oprogramowanie, które jest rozwijane, jest na podstawie tejże umowy udostępnione Wnioskodawcy do przeprowadzania nań prac rozwojowych.
W ramach tychże prac twórczo-rozwojowych powstają nowe funkcjonalności, przy użyciu nowych linii kodu oraz nowych algorytmów, implementowanych w stosownych do charakteru rozwiązania językach programowania. Działania te z kolei prowadzą do powstania praw do własności intelektualnej należnych Wnioskodawcy, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które zbywa na rzecz klienta w ramach umowy o świadczeniu usług programistycznych. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu oprogramowania jednoznacznie zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania/części oprogramowania.
W związku z tworzeniem i rozwijaniem ww. oprogramowania, Wnioskodawca osiągnął dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej poprzez jego sprzedaż. Firma na żadnym etapie wytwarzania oprogramowania nie korzysta z oprogramowania ani kwalifikowanych praw własności do oprogramowania nabytych od innych podmiotów mogących stanowić część składową wytworzonego programu komputerowego, toteż wskaźnik Nexus liczony wg poniższego wzoru wynosi w tym przypadku 1,3. Wzór zastosowany do wyliczenia wskaźnika Nexus: ((a + b) * 1,3) / a + b + c + d Przy czym: a - prowadzona bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojowa związana z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego, c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego, d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Wnioskodawca prowadzi w sposób ciągły, również dla potrzeb własnych, odrębną ewidencję dla działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytwarzaniem oprogramowania komputerowego, uwzględniającą przychody, dochody(straty) i koszty uzyskania przychodów przypadające na zbywane prawa do własności intelektualnej. Ewidencja ta jest przez Wnioskodawcę prowadzona od początku tejże działalności, tj. 01.05.2019 r. Jako, że oprogramowanie (prawa autorskie) jest wytwarzane w sposób ciągły toteż zaewidencjonowane zostały w miesięcznych podgrupach. W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w 2020 r. Wnioskodawca poniósł/ponosi następujące koszty: - zakup telefonu, - leasing laptopa, - leasing samochodu + koszty eksploatacji. To wydatki bezpośrednio związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego prawa do własności intelektualnej. Leasingowany laptop oraz telefon to podstawowe narzędzia wykorzystywane w wytwarzaniu przez firmę oprogramowania oraz komunikacji z kontrahentem. Z kolei, leasing samochodu oraz koszty jego użytkowania umożliwiają konieczny dojazd do siedziby kontrahenta gdzie zgodnie z jego wymogami odbywa się część procesu wytwarzania oprogramowania.
Pismem z dnia 1 lutego 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.786.2020.1.MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania.
Wniosek należało uzupełnić poprzez:
Doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego poprzez wskazanie:
Czy działalność, którą prowadzi Wnioskodawca, jest działalnością twórczą obejmującą:
Jeżeli prowadzona działalność obejmuje badania naukowe/prace rozwojowe należy wskazać, czy są to badania naukowe/prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.)?
Czy dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu:
Czy ewentualne rozwijanie lub ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?
Wnioskodawca wskazał, że poniósł/ponosi koszty na zakup telefonu. Czy sprzęt ten stanowi środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej? Organ prosi o szczegółowe informacje w tym zakresie? Czy wydatki te są związane wyłącznie z działalnością badawczo-rozwojowej prowadzoną przez Wnioskodawcę?
Jednoznaczne wskazanie czy wszystkie wymienione przez Wnioskodawcę poniesione wydatki/koszty są faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?
Czy odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja jest przez Wnioskodawcę prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?
Za jaki okres Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych?
Wnioskodawca pismem z dnia 18 lutego 2021 r. (data wpływu 18 lutego 2021 r.) przesłał uzupełnienie do wniosku. W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:
Ponadto Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny oraz własne stanowisko w sprawie.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
Zdaniem Wnioskodawcy, jako wnioskodawca uważa, że firma ma prawo do zastosowania ulgi IP BOX dla dochodów uzyskanych w ramach opisanej w pkt 74. działalności programistycznej z obszaru PKD o oznaczeniu 62.01.Z, ponieważ: 1. W ramach tejże działalności powstaje nowe oprogramowanie, które wprowadza do oprogramowania klienta nowe funkcjonalności lub rozwija już istniejące. 2. Firma w ramach wynagrodzenia za świadczone usługi programistyczne odsprzedaje klientowi majątkowe prawa autorskie do wytworzonego programu komputerowego. 3. Jako że całość świadczonych na rzecz klienta usług programistycznych obejmuje wytwarzanie oprogramowania komputerowego, a przy tym firma nie nabyła oprogramowania ani kwalifikowanych praw własności do oprogramowania od innych podmiotów mogących stanowić część składową wytworzonego programu komputerowego, toteż wskaźnik Nexus liczony wg poniższego wzoru wynosi w tym przypadku 1,3. Wzór zastosowany do wyliczenia wskaźnika Nexus: ((a + b) * 1,3) / a + b + c + d Przy czym: a - prowadzona bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojowa związana z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego, c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego, d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. 4. Oprogramowanie (prawa) wytwarzane w sposób ciągły w ramach ewidencji podzielone zostały na miesięczne podgrupy. Wnioskodawca uważa również, że koszty wymienione w pkt 11. (pole 74.) kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez firmę działalności badawczo-rozwojowej. To wydatki bezpośrednio związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego prawa do własności intelektualnej. Leasingowany laptop oraz telefon to podstawowe narzędzia wykorzystywane w wytwarzaniu przez firmę oprogramowania oraz komunikacji z kontrahentem. Z kolei, leasing samochodu oraz koszty jego użytkowania umożliwiają konieczny dojazd do siedziby kontrahenta gdzie zgodnie z jego wymogami odbywa się część procesu wytwarzania oprogramowania.
Jako Wnioskodawca, w świetle podstawie przedstawionego stanu faktycznego, uważa, że firma ma prawo do zastosowania ulgi IP BOX dla dochodów uzyskanych w ramach opisanej w pkt 74. działalności programistycznej z obszaru PKD o oznaczeniu 62.01.Z. Wnioskodawca uważa również, że poniesione przez niego koszty (wymienione w polu 74) kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez firmę działalności badawczo-rozwojowej. To wydatki bezpośrednio związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego prawa do własności intelektualnej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020, poz. 1426, z późn. zm.) – podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy – kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy – wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a+b)x 1,3
a+b+c+d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy – dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy – podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Stosownie do art. 30cb ust. 3 cytowanej ustawy – w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.
Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.
Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy i uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 01.05.2019 r. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako, że jest prowadzona w sposób ciągły, wcześniej zaplanowany i metodyczny, a jej skutkiem jest zwiększenie zasobów wiedzy w firmie oraz tworzenie nowych rozwiązań technologiczno-funkcjonalnych. W ramach tejże działalności Wnioskodawca zarówno rozwija i modyfikuje już istniejące, jak i tworzy zupełnie nowe funkcjonalności, niewystępujące wcześniej w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. Prawa autorskie do tworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działalność, którą prowadzi Wnioskodawca jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. Rozwijanie, jak i ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja jest przez Wnioskodawcę prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. od 01.05.2019 r.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.
Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).
Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:
Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r, poz. 1231 z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Ministerstwo Finansów w objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX stwierdziło jednoznacznie, że dochód z kwalifikowanych IP wykazuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym został on osiągnięty. Oznacza to, że IP Box, podobnie jak ulga B+R, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.
Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w sytuacji, gdy oprogramowanie stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia praw autorskich do wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikuje się do dochodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ww. ustawy.
Reasumując, autorskie prawa do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane/ulepszane/modyfikowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej są kwalifikowanym IP w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania do kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5% za 2020 r. w zeznaniu rocznym za 2020 r.
Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia uznania wskazanych wydatków na:
za koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wykazał bezpośredni związek ponoszonych kosztów z wytwarzaniem autorskich praw do programu komputerowego.
Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus należy pamiętać, aby istniał związek między:
wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.
Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.
Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wobec powyższego – ww. koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.
Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.
Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:
dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:
dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
Z objaśnień wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.
Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.
Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim: jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.
Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).
Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, Wnioskodawca może przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.
Reasumując wydatki/ koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na: telefonu, leasing laptopa, leasing samochodu + koszty eksploatacji mogą stanowić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Należy dodać, że wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy – Ordynacja podatkowa.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili