Interpretacja indywidualna potwierdza, że prace programistyczne realizowane przez Wnioskodawcę, obejmujące tworzenie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania komputerowego, kwalifikują się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę jest chronione prawem autorskim i stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Dochód uzyskiwany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży tych praw może być opodatkowany preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego, znaną jako ulga IP Box.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2209 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza,że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2021 r.(data wpływu 21 stycznia 2021 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 marca 2021r.(datawpływu 24 marca 2021 r.) na wezwanie z dnia 16 marca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.45.2021.1.MZ (data nadania 16 marca 2021 r., data doręczenia 17 marca 2021 r.)o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową -jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest inżynierem oprogramowania i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Zgodnie z wpisem w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) przeważającą działalnością gospodarczą Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem (62.01.Z PKD (Polska Klasyfikacja Działalności)). Wnioskodawca świadczy usługi, w ramach których tworzy programy komputerowe na rzecz podmiotów zlecających (dalej łącznie: „Zleceniodawca” lub „Zleceniodawcy”).
Generalnie, większość prac prowadzonych przez Wnioskodawcę związana jest z tworzeniem programów komputerowych (dostarczenie gotowego rozwiązania pisanego pod konkretnego klienta), a także z tworzeniem nowych komponentów i funkcjonalności do istniejących systemów Zleceniodawców. Wnioskodawca świadczy również innego rodzaju usługi, jednakże przychodyz tego tytułu nie są przedmiotem zapytania. Programy komputerowe pozwalają na wprowadzenie nowych lub zastąpienie istniejących procesów biznesowych poprzez skrócenie, ulepszenie lub optymalizację rozwiązań.
Przykładowymi projektami (pracami) prowadzonymi przez Wnioskodawcę w 2019 r., 2020 r.i 2021 r. były (w większości przypadków Wnioskodawca jest jednym z członków zespołu, przypisanych do realizacji projektu):
Projekt A
W ramach projektu A Wnioskodawca świadczy w szczególności następujące usługi:
Większość prac prowadzonych przez Wnioskodawcę związana jest z tworzeniem oprogramowania o potocznej nazwie EPC. EPC to program, który ma umożliwiać dostęp Zleceniodawcy i jego klientom do danych oraz operacji związanych z obsługą procesu weryfikacji możliwości świadczenia usługi tzw. „pierwszej mili ethernetu” (Ethernet First Mile w skrócie EFM).
Zleceniodawca zamówił u Wnioskodawcy wykonanie określonego rozwiązania, które było szczątkowo opisane w formie ogólnych wymagań oraz zarysu architektury. Zadaniem Wnioskodawcy było zweryfikowanie możliwości technicznych oraz dobranie właściwych narzędzi programistycznych odpowiednich do realizacji poszczególnych wymagań oraz takie wykonanie architektury komponentu czy kodu źródłowego, aby spełnić wymagania Zleceniodawcy. Zakres funkcjonalny zamówionego przez Zleceniodawcę programu komputerowego to stworzenie procesów oraz algorytmów pozwalających weryfikować świadczenie usług EFM.
Projekt jest realizowany przy użyciu najnowszych technologii i narzędzi, tj. Spring Framework, Spring Cloud, Maven, Docker. Kod źródłowy jest tworzony w języku programowania Java. Program EPC wykonuje operacje na danych Zleceniodawcy w nowy sposób, który nie był wcześniej używany przez Wnioskodawcę, co też wymagało od Wnioskodawcy dodatkowych prac mających na celu rozpoznanie nowej architektury rozwiązania oraz nowego nieznanego systemu.
EPC miał spełniać wysokie standardy jakości i wydajności. Zamówiony program komputerowy miał obsługiwać procesy w obszarze weryfikacji możliwości świadczenia usług EFM w nietypowy sposób poprzez wewnętrznie zależności, tak więc Wnioskodawca musiał je poznać, zweryfikować ich działanie i poprawnie użyć w tworzonym kodzie źródłowym. Wymaganiami Zleceniodawcy były duże możliwości skalowalności programu oraz elastyczna architektura rozwiązania, które miały w przyszłości umożliwić mu szybkie i efektywne obsługiwanie wielu żądań poprzez specjalnie na jego cele przygotowane API, co wymagało od Wnioskodawcy dodatkowych działań na etapie wyboru architektury i wymyślania rozwiązań/ algorytmów. Dodatkowo wymuszało to praktyczną weryfikację zgodności stworzonych przez Wnioskodawcę komponentówpo wykonaniu implementacji. Tworzone przez Wnioskodawcę komponenty miały być utrzymywalne (między innymi oznacza to, że miały być tworzone z zasadami i dobrymi praktykami znanymi pod potoczną nazwą cleancode) i rozszerzalne (powinny umożliwiać wykorzystanie ich do zaimplementowania nowych wymagań Zleceniodawcy i jego klientów, które mogą pojawić się w przyszłości).
Poniżej zostały wymienione główne komponenty napisane przez Wnioskodawcę w języku Java, które wchodzą w skład programu komputerowego EPC oraz które musiały spełnićww. wymagania, tj. konfigurowalność, wydajność, skalowalność, utrzymywalność, adekwatnado problemu architektura kodu źródłowego i komponentu, dojrzałe i nowoczesne API (interfejs do komunikacji z komponentem):
Zleceniodawca przyjął założenie, że kod źródłowy dostarczany przez Wnioskodawcę jest główną dokumentacją, a działające zgodnie z wymaganiami oprogramowanie potwierdzeniem poprawnego wykonania zadania. Zadania do wykonania przez Wnioskodawcę były opisywane przez Zleceniodawcę w narzędziu Jira. Wnioskodawca oddawał kod źródłowy Zleceniodawcy partiami (fragmentami kodu) za co był rozliczany w cyklach miesięcznych. Oddane komponenty były testowane przez testerów Zleceniodawcy pod kątem poprawności działania i zgodnościz wymaganiami Zleceniodawcy - pozytywne przejście tych testów było potwierdzeniem odebrania zaimplementowanej w kodzie źródłowym funkcjonalności.
Stworzone w ramach projektu oprogramowanie pozwala Zleceniodawcy na zbudowanie usługw nowoczesnej architekturze informatycznej, której do tej pory Zleceniodawca nie wykorzystywał w ramach świadczenia tych usług. Wymóg zapewnienia dostępności oraz przepustowości spowodował, że Zleceniodawca kładzie duży nacisk na nowatorskie i jakościowo niezawodne rozwiązanie tworzone według sprawdzonych standardów programistycznych. Jak wynikaz powyższego, działania prowadzone przez Wnioskodawcę zmierzają do stworzenia oprogramowania według wytycznych Zleceniodawcy; rolą Wnioskodawcy jest twórcze opracowanie oprogramowania, które spełniać będzie wymagania Zleceniodawcy oraz sukcesywny rozwój tego oprogramowania (ulepszanie/ modyfikacje/ itp.). Tworząc oprogramowanie Wnioskodawca bazuje na wiedzy i doświadczeniu zdobytym w trakcie kilkunastu lat funkcjonowania w branży IT. Prace są prowadzone przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny i uporządkowany, zgodnie z przyjętymi założeniami. Efektem prac Wnioskodawcy jest stworzone oprogramowanie, zarówno odrębne aplikacje jak i dodatkowe funkcjonalności w już istniejących programach.
Projekt B
Zakres funkcjonalny zamówionego przez Zleceniodawcę programu komputerowego (o nazwie IXP) to obsługa procesów oraz tworzenie algorytmów umożliwiających operacje monitorowania oraz analizowania danych z punktów wymiany ruchu. Część tych wymagań nie była znanaw momencie startu projektu, a co za tym idzie nie była opisana w początkowych wymaganiach startującego nowego projektu, tylko pojawiała się w trakcie realizacji oprogramowania. Pojawiające się nowe wymagania wymuszały na Wnioskodawcy zmianę już przyjętych i często zaprogramowanych w kodzie źródłowym założeń oraz co za tym idzie wymuszały dodatkowe prace weryfikujące. Z funkcjonalności powstającego rozwiązania mieli korzystać klienci Zleceniodawcy.
Projekt był realizowany przy użyciu najnowszych technologii i narzędzi, tj. bazy danych Oracle, Spring Framework, Spring Cloud, Hibernate, Gradle, React, Docker, Apache Kafka, Apache Cassandra. Kod źródłowy był tworzony w języku programowania Java i JavaScript. Program IXP wykonuje operacje na danych Zleceniodawcy w nowy sposób, który nie był wcześniej używany przez Zleceniodawcę ani przez Wnioskodawcę, co też wymagało od Wnioskodawcy dodatkowych prac mających na celu rozpoznanie nowej architektury rozwiązania oraz nowego nieznanego systemu. IXP miał spełniać najwyższe standardy jakości i wydajności. Zamówiony program komputerowy miał obsługiwać procesy w obszarze udostępniania i analizowania danych klientów z obszaru wymiany ruchu internetowego. Ze względu na wielką ilość danych, w celu zapewnienia wydajności program został stworzony w nowoczesnej architekturze mikroserwisowej z zastosowaniem niestandardowych algorytmów i wewnętrznych zależności pomiędzy komponentami. Wnioskodawca musiał poznać zastosowane rozwiązania, zweryfikować ich działanie i poprawnie użyć w tworzonym kodzie źródłowym. Wymaganiami Zleceniodawcy były duże możliwości skalowania programu oraz elastyczna architektura rozwiązania, które miaływ przyszłości umożliwić mu szybkie i efektywne przetwarzanie dużej ilości danych, co wymagało od Wnioskodawcy dodatkowych działań na etapie wyboru architektury i wymyślania rozwiązań/ algorytmów. Dodatkowo wymuszało to praktyczną weryfikację zgodności stworzonych przez Wnioskodawcę komponentów po wykonaniu implementacji.
W ramach prac powstały mikroserwisy/ aplikacje udostępniające nowoczesne API:
Tworząc oprogramowanie Wnioskodawca bazował na wiedzy i doświadczeniu zdobytymw trakcie realizacji poprzednich projektów a także wiedzy zdobytej podczas prac nad programem IXP. Prace były prowadzone przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny i uporządkowany, zgodnie z przyjętymi założeniami. Wnioskodawca oddawał kod źródłowy Zleceniodawcy partiami (fragmentami kodu) za co był rozliczany w cyklach miesięcznych. Efektem prac Wnioskodawcy są stworzone aplikacje, jak również nowe funkcjonalności w obrębie istniejących aplikacji.
Projekt C
Większość prac prowadzonych przez Wnioskodawcę związana jest z tworzeniem oprogramowania ODS API. ODS API to mikroserwis, który ma umożliwiać Zleceniodawcy generyczne generowanie dokumentów na żądanie klienta poprzez wywołanie API. Zakres funkcjonalny zamówionego przez Zleceniodawcę programu komputerowego to obsługa procesów oraz tworzenie algorytmów umożliwiających operacje generowania dokumentów. Część tych wymagań nie była znana w momencie startu projektu, a co za tym idzie nie była opisanaw początkowych wymaganiach startującego nowego projektu, tylko pojawiała się w trakcie realizacji oprogramowania. Pojawiające się nowe wymagania wymuszały na Wnioskodawcy zmianę już przyjętych założeń.
Projekt jest realizowany przy użyciu najnowszych technologii i narzędzi tj. JEE Framework, Maven, IBM WebSphere Liberty. Kod źródłowy jest tworzony w języku programowania Java. Program ODS API wykonuje operacje na danych Zleceniodawcy w nowy sposób, który nie był wcześniej używany przez Zleceniodawcę ani przez Wnioskodawcę, co też wymagało od Wnioskodawcy dodatkowych prac mających na celu rozpoznanie architektury rozwiązania oraz nowego nieznanego systemu. Zamówiony program komputerowy miał obsługiwać procesy generowania dokumentów. Ze względu na dużą ilość operacji oraz ich zróżnicowanie program został stworzony w specyficzny sposób poprzez algorytmy zapewniającą wysoką elastyczność, których użycie było możliwe poprzez udostępnione nowoczesnego API. Wymagało to od Wnioskodawcy dodatkowych działań na etapie wyboru architektury i wymyślania rozwiązań/ algorytmów. Dodatkowo wymuszało to praktyczną weryfikację poprawności stworzonych przez Wnioskodawcę komponentów po wykonaniu implementacji.
Stworzone w ramach projektu oprogramowanie pozwala Zleceniodawcy na zbudowanie usługw nowoczesnej architekturze informatycznej, w sposób generyczny obsługując proces generowania dokumentów. Tworząc oprogramowanie Wnioskodawca bazował na wiedzyi doświadczeniu zdobytym w trakcie realizacji poprzednich projektów a także wiedzy zdobytej podczas prac nad programem ODS API. Prace były prowadzone przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny i uporządkowany, zgodnie z przyjętymi założeniami. Wnioskodawca oddawał kod źródłowy Zleceniodawcy partiami (fragmentami kodu) za co był rozliczany w cyklach miesięcznych. Efektem prac Wnioskodawcy jest stworzony mikroserwis.
Projekt D
Większość prac prowadzonych przez Wnioskodawcę związana jest z tworzeniem oprogramowania o potocznej nazwie OSPNRC. OSPNRC to program, który ma umożliwiać dostęp Zleceniodawcy i jego klientów do danych oraz operacji związanych z przetwarzaniem rezerwacji dokonywanych m.in. w liniach lotniczych, hotelach, wypożyczalniach aut. Zakres funkcjonalny zamówionego przez Zleceniodawcę programu komputerowego to obsługa procesów oraz tworzenie algorytmów umożliwiających operacje wykonywane na rezerwacjach m.in. tworzenie, wyszukiwanie.
Projekt jest realizowany przy użyciu najnowszych technologii i narzędzi tj. baz danych Oraclei Spanner, Spring Framework, Spring Cloud, Maven. Kod źródłowy jest tworzony w języku programowania Java. Program OSPNRC wykonuje operacje na danych Zleceniodawcy w nowy sposób, który nie był wcześniej używany przez Zleceniodawcę ani przez Wnioskodawcę, co też wymagało od Wnioskodawcy dodatkowych prac mających na celu rozpoznanie nowej architektury rozwiązania oraz nowego nieznanego systemu. OSPNRC miał spełniać najwyższe standardy jakości i wydajności. Zamówiony program komputerowy miał obsługiwać procesy w obszarze świadczenia usług rezerwacji. Ze względu na wielką ilość operacji, a co za tym idzie konieczności zapewnienia wydajności oraz konieczność zapewnienia kompatybilności z już istniejącym rozwiązaniem program został stworzony w nietypowy sposób poprzez niestandardowe algorytmy i wewnętrznie zależności pomiędzy komponentami, tak więc Wnioskodawca musiał je poznać, zweryfikować ich działanie i poprawnie użyć w tworzonym kodzie źródłowym. Wymaganiami Zleceniodawcy były duże możliwości skalowalności programu oraz elastyczna architektura rozwiązania, które miały w przyszłości umożliwić mu szybkie i efektywne obsługiwanie wielu żądań poprzez specjalnie na jego cele przygotowane API. Dodatkowo Zleceniodawca unikał korzystania z istniejących rozwiązań, co wiązało się z niestandardowym tworzeniem aplikacjiw celu umożliwienia łatwej zmiany używanych frameworków, gdyby okazało się, że w którymś momencie uniemożliwiają one osiągnięcie odpowiednich parametrów wydajnościowych.W wyniku tego powstały niestandardowe zależności pomiędzy mikroserwisami i bibliotekami, co wymagało od Wnioskodawcy dodatkowych działań na etapie wyboru architektury i wymyślania rozwiązań/ algorytmów.
Wnioskodawca prowadził prace w sposób systematyczny i uporządkowany, zgodnie z przyjętymi założeniami w wyniku czego stworzył kod źródłowy w języku Java m.in. w poniższych komponentach/ mikroserwisach:
Zleceniodawca przyjął założenie, że kod źródłowy dostarczany przez Wnioskodawcę jest główną dokumentacją, a działające zgodnie z wymaganiami oprogramowanie potwierdzeniem poprawnego wykonania zadania. Zadania do wykonania przez Wnioskodawcę były opisywane przez Zleceniodawcę w narzędziu Rally. Wnioskodawca oddawał kod źródłowy Zleceniodawcy partiami (fragmentami kodu), za co był rozliczany w cyklach miesięcznych. Oddane komponenty były testowane przez testerów Zleceniodawcy pod kątem poprawności działania i zgodnościz wymaganiami Zleceniodawcy - pozytywne przejście tych testów było potwierdzeniem odebrania zaimplementowanej w kodzie źródłowym funkcjonalności. Stworzone w ramach projektu oprogramowanie pozwala Zleceniodawcy na zbudowanie usług w nowoczesnej architekturze informatycznej. Wymóg zapewnienia dostępności oraz wydajności spowodował,że Zleceniodawca kładł duży nacisk na nowatorskie i jakościowo niezawodne rozwiązanie tworzone według najnowszych standardów programistycznych.
Projekt E
Zgodnie z postanowieniami umów obowiązujących w 2019-2021 r. Wnioskodawca świadczyw szczególności następujące usługi: tworzenie oprogramowania w postaci kodu źródłowego, udział w fazie analizy i projektowania tworzonych systemów. Większość prac prowadzonych przez Wnioskodawcę związana jest z tworzeniem oprogramowania o potocznej nazwie PLATFORMA. PLATFORMA to program, który ma umożliwiać dostęp Zleceniodawcy i jego klientów do danych oraz operacji związanych z obsługą danych i zdarzeń dotyczących planowania i zarządzania procesami testowania.
Zleceniodawca zamówił u Wnioskodawcy wykonanie określonego rozwiązania, które było szczątkowo opisane w formie ogólnych wymagań. Zadaniem Wnioskodawcy, jako jednegoz programistów przypisanych do projektu, było zrealizowanie tego zamówienia poprzez odpowiedni dobór rozwiązań, narzędzi i algorytmów tak aby wypełnić te ogólne wymagania. Wnioskodawca musiał zweryfikować możliwości techniczne oraz dobrać właściwe narzędzia programistyczne odpowiednio do realizacji poszczególnych wymagań oraz tak wykonać architekturę komponentu czy kodu źródłowego, aby spełnić wymagania Zleceniodawcy. Po napisaniu fragmentu kodu źródłowego, nowego algorytmu lub nowej decyzji architektonicznej następowała praktyczna weryfikacja czy zmiana jest zgodna z wymaganiami Zleceniodawcy.Zakres funkcjonalny zamówionego przez Zleceniodawcę programu komputerowego to obsługa klientów, procesów testowania oraz tworzenie algorytmów pozwalających weryfikować jakość tych procesów. Część tych wymagań nie była znana w momencie startu projektu, a co za tym idzie nie była opisana w początkowych wymaganiach startującego nowego projektu, tylko pojawiała się w trakcie realizacji oprogramowania. Pojawiające się nowe wymagania wymuszały na Wnioskodawcy zmianę już przyjętych i często zaprogramowanych w kodzie źródłowym założeń oraz co za tym idzie wymuszały dodatkowe prace weryfikujące. Z funkcjonalności powstającego rozwiązania mieli korzystać klienci Zleceniodawcy.
Projekt jest realizowany przy użyciu najnowszych technologii i narzędzi, tj. baz danych MySQLi PostgreSQL, Spring Framework, Angular, Maven, Docker. Kod źródłowy jest tworzonyw języku programowania Java, JavaScript i TypeScript. Program PLATFORMA wykonuje operacje na danych Zleceniodawcy w nowy sposób, który nie był wcześniej używany przez Zleceniodawcę ani przez Wnioskodawcę, co też wymagało od Wnioskodawcy dodatkowych prac mających na celu rozpoznanie nowej architektury rozwiązania oraz nowego nieznanego systemu.
PLATFORMA miała spełniać najwyższe standardy jakości i wydajności. Zamówiony program komputerowy miał obsługiwać procesy w obszarze przeprowadzania testowania oraz obliczaćw nietypowy sposób statystyki odnośnie zdarzeń poprzez wewnętrznie wymyślony niestandardowy algorytm, tak więc Wnioskodawca musiał go poznać, zweryfikować jego działanie i poprawnie użyć w tworzonym kodzie źródłowym. Wymaganiami Zleceniodawcy były duże możliwości konfiguracji funkcjonalności oraz elastyczna architektura rozwiązania, które miały w przyszłości umożliwić mu szybkie i łatwe dostosowanie algorytmów do kolejnych statystyk i procesów, co wymagało od Wnioskodawcy dodatkowych działań na etapie wyboru architektury i wymyślania rozwiązań/algorytmów. Dodatkowo wymuszało to praktyczną weryfikację zgodności stworzonych przez Wnioskodawcę komponentów po wykonaniu implementacji. Tworzone przez Wnioskodawcę komponenty miały być utrzymywalne (między innymi oznacza to, że miały być tworzone z zasadami i dobrym praktykami znanymi pod potoczną nazwą cleancode) i rozszerzalne (powinny umożliwiać wykorzystanie ich do zaimplementowania nowych wymagań Zleceniodawcy i jego klientów, które mogą pojawić sięw przyszłości).
Poniżej zostały wymienione główne komponenty napisane przez Wnioskodawcę w języku Java, JavaScript i TypeScript, które wchodzą w skład programu komputerowego PLATFORMA oraz które musiały spełnić ww. wymagania, tj. bezpieczeństwo, konfigurowalność, wydajność, dostępność, utrzymywalność, adekwatna do problemu architektura kodu źródłowegoi komponentu, dojrzałe i nowoczesne API (interfejs do komunikacji z komponentem):
Zleceniodawca przyjął założenie, że kod źródłowy dostarczany przez Wnioskodawcę jest główną dokumentacją, a działające zgodnie z wymaganiami oprogramowanie potwierdzeniem poprawnego wykonania zadania. Zadania do wykonania przez Wnioskodawcę były opisywane przez Zleceniodawcę w narzędziu Jira. Wnioskodawca oddawał kod źródłowy Zleceniodawcy partiami (fragmentami kodu), za co był rozliczany w cyklach miesięcznych. Oddane komponenty były testowane przez testerów Zleceniodawcy pod kątem poprawności działania i zgodnościz wymaganiami Zleceniodawcy - pozytywne przejście tych testów było potwierdzeniem odebrania zaimplementowanej w kodzie źródłowym funkcjonalności. Stworzone w ramach projektu oprogramowanie pozwala Zleceniodawcy na zbudowanie nowych usług, których do tej pory Zleceniodawca nie miał w swoim portfolio. Uruchomienie takiego rozwiązania stało się dla Zleceniodawcy kluczowym projektem stąd też kładziono duży nacisk na nowatorskie i jakościowo niezawodne rozwiązanie tworzone według wysokich standardów programistycznych.
Jak wynika z powyższego, działania prowadzone przez Wnioskodawcę zmierzają do stworzenia oprogramowania według wytycznych Zleceniodawcy; rolą Wnioskodawcy jest twórcze opracowanie oprogramowania, które spełniać będzie wymagania Zleceniodawcy oraz sukcesywny rozwój tego oprogramowania (ulepszanie/ modyfikacje/ itp.). Tworząc oprogramowanie Wnioskodawca bazuje na wiedzy i doświadczeniu zdobytym w trakcie kilkunastu lat funkcjonowania w branży IT. Prace są prowadzone przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny i uporządkowany, zgodnie z przyjętymi założeniami. Efektem prac Wnioskodawcy jest stworzone oprogramowanie. Podsumowując, działania prowadzone przez Wnioskodawcę zmierzają do stworzenia oprogramowania według koncepcji zgłoszonej przez Zleceniodawcę. Zadaniem Wnioskodawcy jest twórcze opracowanie oprogramowania, które spełniać będzie wymagania Zleceniodawcy oraz sukcesywny rozwój tego oprogramowania. Tworząc oprogramowanie Wnioskodawca bazuje na wiedzy i doświadczeniu zdobytym w ciągu wielu lat funkcjonowaniaw branży IT. Prace są prowadzone przez Wnioskodawcę w sposób systematycznyi uporządkowany, zgodnie z przyjętymi założeniami. Efektem prac Wnioskodawcy jest stworzone oprogramowanie, zarówno odrębne aplikacje jaki i dodatkowe funkcjonalności w już istniejących programach.
Zdaniem Wnioskodawcy, oprogramowanie, o którym mowa powyżej jest wytwarzane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5apkt 38 UPDOF. Jest to twórcza działalność podejmowana w sposób systematyczny, obejmująca prace rozwojowe w celu tworzenia nowych zastosowań oprogramowania. Przy czym prace tesą działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. Nie są to działania rutynowe ani okresowe (nie jest to utrzymanie techniczne produktu), co spełnia definicję działalności rozwojowej określoną w art. 4.3 ustawy Prawoo szkolnictwie wyższym i nauce. Jak opisano wyżej, projekty dotyczą nowych rozwiązań lub też nowych modułów i/lub funkcjonalności w istniejących systemach informatycznych, któresą niedostępne lub nie są możliwe do dostosowania pod wymagania klienta w gotowych rozwiązaniach dostępnych na rynku. Prowadzone przez Wnioskodawcę prace co do zasady bazują na indywidualnych, autorskich pomysłach, uwzględniając ogólne wytyczne co do zastosowania, czy też funkcjonalności projektowanego oprogramowania przekazane przez Zleceniodawcę. Każde wydzielone zadanie stanowi jednostkę kodu, który rozwiązuje daną część problemu. Oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Dotyczy to zarówno całego oprogramowanie, jak i poszczególnych części jego kodu.
Wnioskodawca wystawia faktury dokumentujące wysokość wynagrodzenia i w związku z tym uzyskuje dochód z tytułu przeniesienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że również w przyszłości planuje prowadzić analogiczne prace (tj. tworzyć oprogramowanie).
Pismem z dnia 16 marca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.45.2021.1.MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania.
Wniosek należało uzupełnić poprzez:
Doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie:
Czy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących?
Czy tworzenie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednioprzez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej?
Czy tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?
Czy autorskie prawa do tworzonego, modyfikowanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają/podlegały ochronie prawnej z art. 74 ustawyz dnia 4 lutego1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.)?
Czy dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są/były dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu:
Czy ewentualne działania Wnioskodawcy polegające na modyfikacji / ulepszeniu / rozwijaniu oprogramowania zmierzają/zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?
Czy -w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija/rozwijał oprogramowanie – Wnioskodawca jest/był właścicielem tego oprogramowania, współwłaścicielem, czy użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowylicencyjnej?
Jeśli Wnioskodawca jest/był użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej to czy z umowy wynika/wynikało,że zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z tej licencji?
Jeśli nie nabył Pan na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IPod właściciela zlecającego jego ulepszenie/rozwinięcie, wniosek należy uzupełnić poprzez wskazanie:
Czy, w związku z ulepszeniem/rozwinięciem ww. oprogramowania, osiągnie/osiągnął Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód został osiągnięty: 1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 3. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu;
Czy Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję? Jeżeli tak, to od kiedy Wnioskodawca prowadzi/ będzie prowadził odrębną ewidencję (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów) w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodówi dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej?(Proszę wskazać konkretną datę, od której Wnioskodawca prowadzi/ będzie prowadził odrębną ewidencję).
Za jaki okres czasu Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę podatku?
Wnioskodawca pismem z dnia 24 marca 2021 r. (data wpływu 24 marca 2021 r.) przesłał uzupełnienie do wniosku. W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy opisane powyżej prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową i czyw związku z tym, w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca będzie mógł skorzystaćz preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 30 ca ust. 1 UPDOF (tzw. „IP Box”)?
Zdaniem Wnioskodawcy, wytwarzane przez niego oprogramowanie powstaje w ramach prac rozwojowych i stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a dochód osiągany z przekazania praw autorskich do ww. oprogramowania może być opodatkowany 5% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 30 ca ust. 1 UPDOF.
Uzasadnienie własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Efektem prac Wnioskodawcy jest oprogramowanie komputerowe. Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych (np. interpretacja indywidualna z 1 sierpnia 2019 r., znak: 0115- KDIT3.4011.242.2019.3.MR) „W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać sięw katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodniez wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IPw świetle rozszerzającej wykładni art. 30 ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych”. Do definicji „programu komputerowego” odnoszą się również opublikowane 15 lipca 2019 r. objaśnienia podatkowe dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (dalej: „Objaśnienia”): „Zarówno ustawy podatkowe, jak i ustawy pozapodatkowe,w szczególności ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie definiują pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”.
Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/ indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawnoautorską ochronę programu komputerowego, tym samym także eliminuje możliwość skorzystania z preferencji IP Box. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie.W konsekwencji, decydujące jest autentyczne podejście transakcyjne, gdzie należy badać faktyczne (autentyczne) działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo- rozwojowej, skutkującej wytworzeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejścia do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem [formę (ekspresji) utworu] jestw szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowegoi kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. A contrario, żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji. Ze specjalistycznej literatury i praktyki budowania i stosowania programów komputerowych, można również wywnioskować, że za program komputerowy często uważany jest za zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi. Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim: i) forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie; ii) interfejsów (oparta na analogicznych podstawach jak ochrona innych składników programu) - gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby samodzielnego przedmiotu ochrony”. Efekty działalności Wnioskodawcy, który w ramach współpracy ze Zleceniodawcami tworzy oprogramowanie, są innowacyjne i nie występowały dotychczasw prowadzonej przez niego praktyce gospodarczej lub są na tyle nowoczesne, że w znacznym stopniu odróżniają się od innych, dostępnych już rozwiązań. Mając na względzie powyższe, podstawowym efektem prac Wnioskodawcy są utwory w postaci programów komputerowych.
Aby skorzystać z IP Box należy spełnić kryterium prowadzenia działalności badawczo- rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Przez prace rozwojowe rozumie się działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Należy podkreślić, że prowadzone przez Wnioskodawcę prace, cechuje nowatorskośći twórczość. W zależności od potrzeb Zleceniodawcy, Wnioskodawca tworzy oprogramowanie od podstaw, jak i modernizuje stworzone już wcześniej, poprzez dodawanie różnego rodzaju funkcjonalności. Każda ze sfer działalności Wnioskodawcy opiera się na niepowtarzalnych, autorskich pomysłach. Wnioskodawca, w codziennej pracy, musi w drodze doświadczeń, testów itp., a także w oparciu o modele, zdobywać, poszerzać i łączyć wiedzę z nauk podstawowych (matematyka, statystyka) jak i stosowanych (informatyka), a następnie wykorzystywać tę wiedzę przy tworzeniu oprogramowania.
Biorąc pod uwagę ww. definicję prac rozwojowych, w ocenie Wnioskodawcy, uznanie prowadzonych działań za prace rozwojowe uwarunkowane jest spełnieniem przez nie łącznie następujących kryteriów:
Prace wykonywane przez Wnioskodawcę wymagają kreatywnego podejścia, co wiąże się z tym, że nie opierają się na schematach, ale za każdym razem wymagają dokonywania rozwiązań koncepcyjnych, które pozwalają na realizację danego projektu zgodnie z przyjętymi założeniami.
Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzone przez niego prace mają charakter twórczy, ponieważ nakierowane są na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych albo znacząco zmodernizowanych narzędzi na rzecz Zleceniodawcy. Twórczy charakter działalności, potwierdza także fakt, iż choć same rozwiązania są oryginalne, to zaprojektowanie ich leży po stronie Wnioskodawcy. Wymaga podkreślenia, że w Objaśnieniach potwierdzono,że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, tworzone oprogramowanie, systemy czy funkcjonalności mogą stanowić utwory, w rozumieniu powyżej przytoczonym.
- działalność ta jest podejmowana w sposób systematyczny:
W związku z tym, że UPDOF nie zawiera wyjaśnienia pojęcia „systematyczny”, należy zatem odnieść się do definicji słownikowej. „Systematyczny” został zdefiniowany jako „robiący coś regularnie i starannie, o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny”. Prace realizowane przez Wnioskodawcę, w szczególności dotyczące oprogramowania, mają charakter systematyczny, tzn. prowadzone są w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, według pewnego systemu. Potwierdzeniem powyższego jest także fakt, iż prace programistyczne nie mają charakteru jednorazowego, ale będą w dalszym ciągu prowadzone przez Wnioskodawcę, który stawia na ciągły rozwój i poszerzanie swoich kompetencji. Scharakteryzowane powyżej prace rozwojowe stanowią podstawową działalność gospodarczą Wnioskodawcy. Warte przywołania jest stanowisko Dyrektora KIS, któryw interpretacji indywidualnej z 20 lipca 2020 r. (znak: 0111-KDIB1-3.4010.220.2020.2.JKT) stwierdził, że „spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzonąw sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.”
Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, prace rozwojowe podejmowane są przez niegow sposób systematyczny.
Działalność Wnioskodawcy polega niewątpliwie na zdobywaniu, łączeniu, kształtowaniui wykorzystywaniu wiedzy i umiejętności, w tym z zakresu narzędzi informatycznychi oprogramowania, matematyki czy logiki, w celu tworzenia nowych zastosowań. Opisane prace rozwojowe dowodzą, że Wnioskodawca wytwarza oraz rozwija i ulepsza - tworząc zupełnie nowe funkcjonalności - oprogramowanie komputerowe, będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż możliwość uznania za prace badawczo-rozwojowe działań polegających na rozwijaniu nowych funkcjonalności potwierdził Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 10 lipca 2019 r. (znak: 0114-KDIP3-1.4011.231.2019.2.ES): „Opodatkowanie według preferencyjnej stawki (`(...)`) odnosi się nie tylko do dochodu z wytworzenia przedmiotu ochrony czyli wykreowanego nowego kwalifikowanego IP od podstaw, ale także ma zastosowanie do rozwinięcia lub ulepszenia przedmiotu ochrony.”
Wszystkie czynności służące realizacji wspomnianych zadań mają charakter kreatywnyi innowacyjny oraz nie stanowią rutynowych czy okresowych zmian. W związku z tym, że UPDOP nie wyjaśnia co należy rozumieć pod pojęciem „rutynowe” lub „okresowe”, warto odnieść się do definicji słownikowych. Poprzez „rutynowy”, wg Słownika języka polskiego PWN, należy rozumieć: „wykonywany często i niemal automatycznie” oraz „wykonywany według utartych schematów”. Natomiast „okresowy” oznacza „powtarzający się, występujący co pewien czas” oraz „dotyczący danego okresu”. Po pierwsze, działalność Wnioskodawcy opisana w stanie faktycznym, nie ma charakteru czynności wykonywanych „często” czy „niemal automatycznie” albo „według utartych schematów”, ponieważ realizowane projekty mają indywidualny charakter, a zmiana twórcza wymaga innowacyjności i kreatywności, tym samym stanowi przeciwieństwo zmian rutynowych. Po drugie, prowadzone przez Wnioskodawcę prace, nie mają charakteru czynności „powtarzających się, występujących co pewien czas” lub „dotyczących danego okresu”, dlatego że w sposób istotny odbiegają od wprowadzania okresowych zmian, a polegają na opracowywaniu nowych i ulepszonych produktów.
Możliwość uznania działalności polegającej na tworzeniu i rozwijaniu innowacyjnych rozwiązań informatycznych za działalność badawczo-rozwojową potwierdza stanowisko organów podatkowych wyrażane w interpretacjach indywidualnych, w tym m.in. w:
W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność spełnia definicję działalności rozwojowej z art. 5a pkt 38 UPDOF.
Co do zasady utwory (programy komputerowe) podlegają ochronie na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim1 , której art. 1 ust. 1 pkt 1 stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Przedmiotem prawa autorskiego są - zgodnie z pkt 2 - utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Tego typu utwory na podstawie art. 74 ww. ustawy podlegają ochronie (ustawa gwarantuje autorskie prawo do programu komputerowego). Zgodnie z art. 74 ust. 2 UPAIPP ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego nie podlegają ochronie. W związku z powyższym, Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30 ca pkt 2 UPDOF - zgodnie z którym kwalifikowanymi prawami są m. in. autorskie prawa do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej.
Minister Finansów wskazał w Objaśnieniach, że: (`(...)`) w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia "autorskie prawo do programu komputerowego". W konsekwencji, podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS). Ze względu bowiem na wspominaną powyżej dynamikę ewolucji budowy i funkcjonowania programów komputerowych oraz brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią najbardziej adekwatnej instytucji prawnej zapewnianiającej ochronę prawnopodatkową dla podatnika. Zatem, jak to zostało przedstawione w Objaśnieniach Ministra Finansów, podatnicy powinny zwracać się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w celu określenia przez ten organ, czy komercjalizowana przez nich własność intelektualna może być uznana za kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30 ca pkt 2 UPDOF.
Na podstawie umów zawartych ze Zleceniodawcą wszelkie prawa do własności intelektualnych (prawa autorskie do programów komputerowych) wytworzonych w czasie współpracy ze Zleceniodawcą i w ramach wiążących strony umów są przekazywane na rzecz Zleceniodawcy za wynagrodzeniem przewidzianym w umowie. Jest to niewątpliwie komercjalizacja wytworzonych przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wynagrodzenie za wykonane prace jest dokumentowane fakturą wystawianą przez Wnioskodawcę. Następuje więc faktyczna sprzedaż praw do programów komputerowych na rzecz Zleceniodawców, a uzyskane wynagrodzenie stanowi wynagrodzenie z tytułu ich przekazania. W związku z powyższym, dochód z tytułu należności za prawo do programu komputerowego, który stanowi utwór prawnie chroniony na podstawie UPAIPP i zostało wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30 ca ust. 7 UPDOF.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, może on skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5% (art. 30 ca ust. 1 UPDOF). Podstawę opodatkowania stanowić będzie suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30 ca ust. 3 UPDOF).
Zgodnie natomiast z art. 30 ca ust. 7 UPDOF dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS (wskaźnik nexus).
Podatnik, aby skorzystać z preferencji, jest zobowiązany do prowadzenia szczegółowej ewidencji rachunkowej w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Na podstawie art. 30cb ust. 1 UPDOF podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. a są obowiązani:
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, oprogramowanie jest wytwarzane przez niegow ramach działalności badawczo-rozwojowej i stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a dochód osiągany z przekazania praw autorskich do ww. oprogramowania może być opodatkowany 5% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 30caust. 1 UPDOF.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.): badania naukowe są działalnością obejmującą:
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tymw zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzyi umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesówi technologii produkcji.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas,gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematycznościw omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikroi makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanowałi przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowanyi uporządkowany.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniemdla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnymi celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwymdo wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobujej wykorzystaniaoraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystaćw ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić siędo wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacjii jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą.
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza programy komputerowe, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących i będzie to również czynił w przyszłości. Tworzenie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej. Tworzenie, rozwijanie oraz ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania, a także jego części, stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Autorskie prawa do tworzonego, modyfikowanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegały i podlegają ochronie prawnej, określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencjęod 01.01.2019 r. na bieżąco.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzydo tworzenia nowych zastosowań.
Reasumując podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193),w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatekod osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodniez ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowychz osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymiw wyniku przeprowadzenia tych prac.
Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty)z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty)z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.
W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.
Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r.poz. 1191, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające,w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowaniai dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również,że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji niema wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodniez wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IPw świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Mając powyższe na uwadze, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawyo podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnychi przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania według stawki 5%.
Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawca najpierw wytworzy oprogramowanie komputerowe, następnie sprzeda prawa autorskie na rzecz Spółki, która w następnej kolejności udostępnito oprogramowanie komputerowe Wnioskodawcy w celu jego rozwinięcia lub modyfikacji, Wnioskodawca będzie dokonywał ww. rozwoju/modyfikacji oprogramowania na zlecenie Spółki, to dojdzie do ulepszenia „przedmiotu cudzej własności”, ponieważ Wnioskodawca przed rozwinięciem/modyfikacją wyzbywa się prawa własności do oprogramowania, które sam wytworzył lub dokona ww. rozwinięcia/modyfikacji oprogramowania, którego uprzednio nie wytworzył.
Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP.To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box.
Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadządo poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP.
Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanychz ulepszeniem „cudzego” IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszyłna przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem „całego IP” (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.
Z informacji przedstawionych we wniosku i uzupełnienia wynika jednak, że w wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania tworzone są nowe kody, algorytmy oraz powstają nowe prawa własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługiwały i przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca osiąga i będzie osiągał dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że w świetle przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca osiąga dochódze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca mógł skorzystać w zeznaniu rocznym z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułuza 2019 r. i będzie mógł skorzystać w zeznaniach rocznych za 2020 r. oraz za 2021 r.(przy założeniu, że jego sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według stawki 5% podatku dochodowego.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym orazzdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującegow dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). w dwóch egzemplarzach(art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonychw formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili