0113-KDIPT2-3.4011.56.2021.1.KS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 4 stycznia 2021 r. (data wpływu 19 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu dopłat – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu dopłat.

We wniosku złożonym przez

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Pana X,

• Zainteresowanych niebędących stronami postępowania: Pana Y, Pana Z, Panią A

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zainteresowani niebędący stronami postępowania (dalej: Zainteresowani) są osobami fizycznymi, polskimi rezydentami podatkowymi, podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zarówno Wnioskodawca, jak i Zainteresowani (dalej łącznie jako: Wspólnicy) są jedynymi udziałowcami spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka). Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z umową Spółki, Wspólnicy mogą zostać zobowiązani do wniesienia dopłat do Spółki.

W 2015 r. uchwałą nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników Spółki (dalej: Uchwała) zobowiązano Wspólników do wniesienia dopłat zwrotnych do Spółki na podstawie art. 178 Kodeksu spółek handlowych (dalej: k.s.h.). Zgodnie z przyjętym zobowiązaniem, Wspólnicy wnieśli dopłaty do Spółki w wysokości ustalonej Uchwałą (dalej: Dopłaty).

Spółka planuje dokonanie zwrotu wniesionych przez Wspólników dopłat do Spółki, zgodnie z art. 179 k.s.h.

W wyniku planowanej transakcji wymiany udziałów, udziały Wspólników w Spółce zostaną wymienione na udziały innej spółki (dalej: Spółka B). Transakcja ta (dalej: Wymiana Udziałów) polegać będzie na wniesieniu przez Wspólników udziałów Spółki do Spółki B w zamian za objęcie przez nich udziałów Spółki B. Przed dokonaniem Wymiany Udziałów Wspólnicy planują podjęcie uchwały o zwrocie Dopłat. Z uwagi na potrzebę zapewnienia płynności finansowej, w uchwale zostanie określony harmonogram zwrotu Dopłat w ratach. W związku z tym, część Dopłat zostanie zwrócona Wspólnikom w okresie, kiedy nie będą już udziałowcami Spółki z uwagi na dokonaną Wymianę Udziałów.

Zgodnie z zamierzeniem, część z Dopłat zostanie zwrócona Wspólnikom przez Spółkę w okresie, w którym Wspólnicy nie będą już udziałowcami Spółki w wyniku dokonanej Wymiany Udziałów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zwrot dopłat przez Spółkę Wspólnikom w momencie, gdy już nie będą udziałowcami Spółki, na podstawie uchwały podjętej, gdy byli udziałowcami Spółki i terminach wynikających z tej uchwały, korzystać będzie ze zwolnienia z podatku dochodowego, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Zainteresowanych, zwrot dopłat przez Spółkę Wspólnikom w momencie, gdy już nie będą udziałowcami Spółki (ale dokonanych na skutek uchwały podjętej przed dokonaniem Wymiany Udziałów i w terminach z niej wynikających), korzystać będzie ze zwolnienia z podatku dochodowego, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 51 ustawy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych).

Instytucja dopłat do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością została uregulowana w artykułach 177-179 k.s.h. Dopłaty należy uznać za jedną z form dekapitalizowania spółki przez jej wspólników. Istota dopłat sprowadza się do tego, że co do zasady mają one charakter zwrotny.

Zgodnie z art. 177 § 1 k.s.h., umowa spółki może zobowiązywać wspólników do dopłat w granicach liczbowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziału.

Zgodnie natomiast z art. 179 § 1 k.s.h., dopłaty mogą być zwracane wspólnikom, jeżeli nie są wymagane na pokrycie straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 1 ustawy PIT, przychodami są m.in. otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 51 ustawy PIT, wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane z tytułu zwrotu wspólnikom dopłat wniesionych do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami w wysokości określonej w złotych na dzień ich faktycznego wniesienia.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym uchwała o zwrocie dopłat podjęta będzie przed dokonaniem Wymiany Udziałów. Tym samym, zdaniem Zainteresowanych, należy uznać, że uchwała ta będzie podjęta wobec Wspólników, którzy na moment podjęcia uchwały w dalszym ciągu pozostają udziałowcami Spółki.

Zdaniem Zainteresowanych, oznacza to, że osobami uprawnionymi do otrzymania zwrotu dopłat, a także do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą Wspólnicy jako posiadający udziały w chwili podjęcia uchwały o zwrocie.

W ocenie Wnioskodawcy, bez znaczenia pozostaje natomiast fakt, że fizyczna wypłata środków pieniężnych tytułem zwrotu dopłat na rzecz Wspólników nastąpi w chwili, w której osoby te nie będą już posiadały udziałów w Spółce, tj. po dokonaniu Wymiany Udziałów. Na skutek podjęcia uchwały powstanie roszczenie Wspólników względem Spółki o zwrot Dopłat. Roszczenie to nie przechodzi na kolejnych udziałowców. Przyjęcie, że Wspólnicy po wyzbyciu się udziałów powinni opodatkować zwracane im dopłaty, naruszałoby cel przepisu i istotę zwolnienia, które sprowadza się do neutralności zwrotu dopłat jako transferu środków, które wcześniej nie stanowiły kosztu uzyskania przychodu.

Należy podkreślić, że jest to sytuacja odmienna od wyzbycia się udziałów przed podjęciem uchwały o zwrocie dopłat – w takim przypadku bowiem roszczenie o zwrot dopłat nie powstaje, a prawo do zwrotu dopłat jest cały czas związane z udziałami i przechodzi na nowych udziałowców, którzy mogą podjąć uchwałę o ich zwrocie. Natomiast w sytuacji będącej przedmiotem wniosku, na skutek podjęcia uchwały przez dotychczasowych wspólników powstaje roszczenie, które niejako odrywa się od faktu posiadania udziałów.

Potwierdza to Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 września 2014 r., sygn. akt II CSK 776/13: „Nabywca udziału (udziałów) w spółce wstępuje w istniejący pomiędzy spółką a zbywcą stosunek uczestnictwa w spółce, którego składnikiem jest zbywane prawo (udział). Przy braku odpowiednich postanowień umowy kupna sprzedaży udziałów na nabywcę udziałów przechodzą tylko prawa związane z nabywanym, istniejącym udziałem. Nawet w tych przypadkach nie przechodzą na nabywcę istniejące w chwili zbycia udziałów wierzytelności przysługujące zbywcy w stosunku do spółki wynikające z jego majątkowych uprawnień. Przykładem może być dywidenda czy już zarządzony w spółce zwrot dopłat. Ogólne prawo majątkowe do zysku konkretyzuje, w wierzytelność przysługującą osobie, która w dniu dywidendy (art. 193 § 1 KSH (Krajowa Administracja Skarbowa)) legitymowała się ze skutkiem wobec spółki (art. 187 § 1 KSH) określoną liczbą udziałów. Wobec powyższego nie ma żadnych uzasadnionych podstaw do przyjęcia, że wraz z nabyciem praw udziałowych w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością przechodzą na nabywcę wszelkie inne wierzytelności przysługujące zbywcy wobec spółki, której udziały były przedmiotem obrotu”.

Podobnie Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z 19 listopada 2015 r. (sygn. akt I ACa 1009/15), który wskazał, że „nabywca udziału (udziałów) w spółce wstępuje wszak w istniejący pomiędzy spółką a zbywcą stosunek uczestnictwa w spółce, którego składnikiem jest zbywane prawo (udział). Przy braku odpowiednich postanowień umowy kupna sprzedaży udziałów na nabywcę udziałów przechodzą tylko prawa związane z nabywanym, istniejącym udziałem. W takiej sytuacji nie przechodzą na nabywcę istniejące w chwili zbycia udziałów wierzytelności przysługujące zbywcy w stosunku do spółki wynikające z jego majątkowych uprawnień. Przykładem może być dywidenda czy już zarządzony w spółce zwrot dopłat.”

Potwierdza to również doktryna prawa handlowego. Tak m.in. Z. Jara, „Kodeks Spółek Handlowych. Komentarz”, Beck 2020: „Uchwała wspólników o zwrocie dopłat powinna precyzyjnie określać kwotę i termin zwrotu dopłat, a także wspólnika, na którego rzecz dopłata ma być zwrócona”.

Również A. Nowacki, „Kodeks Spółek Handlowych. Komentarz”, Beck. 2018: „Dopłaty podlegają zwrotowi na rzecz osoby, która w momencie powzięcia uchwały o zwrocie dopłat jest wspólnikiem z udziału, z którego należne były zwracane dopłaty (`(...)`) To w tym momencie powstaje bowiem wyodrębniona z udziału wierzytelność o zwrot dopłat. Późniejsze zbycie tego udziału nie powoduje przeniesienia tej wierzytelności wobec spółki. Wierzytelność o zwrot dopłat nie dzieli więc losu tego udziału, w szczególności jego umorzenie po dniu powzięcia uchwały o zwrocie dopłat nie powoduje umorzenia tej wierzytelności. Wierzytelność ta po tym dniu może zostać zbyta bez zbycia udziału. Nie znajdzie do niej zastosowania art. 509 § 2 KC, w szczególności wierzytelność o zwrot dopłat nie jest – od momentu powstania tej wierzytelności z chwilą powzięcia uchwały wspólników o zwrocie dopłat – prawem związanym z udziałem”.

Należy podkreślić, że zdarzenie przyszłe opisywane we wniosku różni się od sytuacji, w którym zbywany jest udział i nie podjęto uchwały o zwrocie dopłat – w takim wypadku prawo do podjęcia uchwały o zwrocie dopłat przechodzi na nabywcę udziału i w przypadku jej uchwalenia dopłaty zwracane są na rzecz nabywcy. Natomiast w przypadku podjęcia uchwały o zwrocie przed zbyciem udziału, prawo do podjęcia takiej uchwały wygasa, zaś roszczenie o zwrot dopłat, które powstaje na skutek podjęcia uchwały, nie przechodzi na nabywcę udziału.

Skoro zatem możliwa jest sytuacja, że dopłaty będą zwracane na rzecz osób, które w momencie ich faktycznego zwrotu nie będą już wspólnikami, należy uznać, że również do takiego zwrotu znajduje zastosowanie zwolnienie. Sformułowania „przychody otrzymane z tytułu zwrotu wspólnikom dopłat wniesionych do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami” nie należy rozumieć w ten sposób, że osoba w dniu faktycznego otrzymania środków musi posiadać status wspólnika, tylko być wspólnikiem w rozumieniu osoby uprawnionej do otrzymania zwrotu dopłat zgodnie z odrębnymi przepisami. Zwrot dopłat zawsze bowiem jest związany z posiadaniem statusu wspólnika w tym znaczeniu, że nie można uchwalić zwrotu dopłat na rzecz osoby, która tego statusu nigdy nie posiadała (np. na rzecz osoby trzeciej). Przyjęcie odmiennej wykładni powodowałoby opodatkowanie zwrotu dopłat w przypadku udziałowców, którzy dokonaliby zbycia swoich udziałów po podjęciu uchwały o zwrocie dopłat, a przed faktycznym ich zwrotem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń..

Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wśród których ustawodawca wyodrębnił m.in. jako źródło przychodów kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy (art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy).

Powyższe źródło nie jest jednak jednorodne, ponieważ obejmuje ono przychody z kapitałów pieniężnych wymienione w art. 17 ust. 1 ww. ustawy oraz przychody z praw majątkowych, w tym ich odpłatnego zbycia, do których odnosi się art. 18 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 18 tej ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W rozumieniu powołanego przepisu przychodem z praw majątkowych będzie każdy przychód, którego bezpośrednim źródłem jest prawo majątkowe, nawet jeśli prawo to nie zostało w sposób wyraźny wskazane w ustawie.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że przychody z tytułu zwrotu dopłat mieszczą się w otwartym katalogu przychodów z tytułu praw majątkowych, o którym mowa w ww. art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc przychody wspólników z ww. tytułu należy zakwalifikować do źródła, jakim są prawa majątkowe.

Jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane z tytułu zwrotu wspólnikom dopłat wniesionych do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami – w wysokości określonej w złotych na dzień ich faktycznego wniesienia.

Powyższe zwolnienie ma charakter przedmiotowy i obejmuje swoim zakresem wspólników spółki mającej osobowość prawną, którzy wnieśli dopłaty do spółki oraz ich następców prawnych z tytułu nabycia udziałów, w relacji do których dokonano dopłaty.

Jednocześnie, zwolnienie dotyczy wyłącznie dopłat wniesionych zgodnie z odrębnymi przepisami. Wnoszenie dopłat przez wspólników spółek z ograniczoną odpowiedzialnością regulują przepisy art. 177-179 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526, z późn. zm.).

Z unormowań tych wynika, że dopłaty mogą być wnoszone w celu przeciwdziałania czasowym trudnościom finansowym spółki, potrzebom dokapitalizowania czy też koniecznością pokrycia nakładów inwestycyjnych. Poza tym dopłaty nie wpływają na podwyższenie kapitału zakładowego spółki oraz nie mają wpływu na wysokość udziałów wspólników.

Zgodnie z art. 177 § 1 ww. Kodeksu, umowa spółki może zobowiązywać wspólników do dopłat w granicach liczbowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziału.

Dopłaty – stosownie do art. 177 § 2 Kodeksu spółek handlowych – powinny być nakładane i uiszczane przez wspólników równomiernie w stosunku do ich udziałów.

Z kolei ustalenie wysokości i terminu dopłat oznaczane są w miarę potrzeby uchwałą wspólników (art. 178 § 1 Kodeksu spółek handlowych).

Natomiast z art. 179 § 1 ww. Kodeksu wynika, że dopłaty mogą być zwracane wspólnikom, jeżeli nie są wymagane na pokrycie straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym.

Zwrot powinien być dokonany równomiernie wszystkim wspólnikom, o czym stanowi przepis art. 179 § 3 Kodeksu spółek handlowych.

Do zwrotu dopłat wymagana jest uchwała wspólników (art. 228 pkt 5 Kodeksu spółek handlowych).

Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych dopłaty są nakładane i uiszczane przez wspólników równomiernie w stosunku do udziału. Oznacza to, że sama dopłata związana jest z prawem udziałowym w spółce, a nie z osobą konkretnego wspólnika. Przepisy Kodeksu spółek handlowych wyłączają bowiem możliwość nałożenia obowiązku wniesienia dopłat na jednego ze wspólników przy jednoczesnym braku obowiązku wniesienia dopłat w odniesieniu do innego ze wspólników.

Skoro zatem dopłata jest związana z posiadaniem udziału w spółce, a nie z osobą konkretnego wspólnika, to również zwrot takiej dopłaty będzie następował na rzecz osoby, która jest wspólnikiem spółki w momencie zwrotu. Również zwrot dopłat powinien być dokonany równomiernie wszystkim wspólnikom (czyli w proporcji do posiadanych przez nich udziałów w spółce). Prawo do zwrotu dopłat jest prawem majątkowym, ściśle powiązanym z faktem posiadania udziałów przez wspólnika, co oznacza, że w razie zbycia udziałów przez wspólnika, który wniósł dopłaty, prawo do otrzymania zwrotu wniesionych dopłat przechodzi na nabywcę udziałów.

Jednocześnie należy zauważyć, że transakcja wymiany udziałów jest formą ich zbycia. Wspólnik wyzbywa się bowiem posiadanych przez siebie udziałów spółki, które wnosi aportem do innej spółki. W zamian za te udziały otrzymuje z kolei udziały spółki, do której wniósł przedmiotowy aport. Transakcja wymiany udziałów skutkuje zatem zmianą struktury wspólników w spółkach, które w tej wymianie uczestniczą.

Z opisu zdarzenia wynika, że Zainteresowani wnieśli do Spółki dopłaty. Część tych dopłat zostanie Im zwrócona w okresie, kiedy nie będą już udziałowcami Spółki z uwagi na dokonaną wymianę udziałów.

Wobec powyższego należy zauważyć, że zarówno z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i z przepisów art. 177 i art. 179 § 1 i 3 Kodeksu spółek handlowych wynika, że prawo do zwrotu dopłat jest prawem majątkowym ściśle związanym z faktem posiadania przez wspólnika udziału, także w przypadku jego zbycia (w tym w formie wymiany udziałów). W wyniku zbycia udziału, to nie zbywca lecz nabywca udziału staje się następcą prawnym zbywającego, co oznacza, że sytuacja prawna nowego wspólnika jest taka sama, jak jego poprzednika prawnego.

Jak już powyżej wyjaśniono, w razie dokonania wymiany udziałów przez wspólników (Zainteresowanych), którzy wnieśli dopłaty, nie oni będą uprawnieni do otrzymania zwrotu dopłaty, albowiem prawo do otrzymania zwrotu wniesionych dopłat przechodzi na nabywcę udziałów. Zwrot dopłat dotyczy zawsze wspólnika, który jest wspólnikiem z punktu widzenia spółki w momencie zwrotu. Przysługuje on bez względu na to, kto posiada udział, z którym skojarzone zostało uprzednie wniesienie dopłat. Nabywca udziału wchodzi bowiem we wszystkie prawa zbywcy jako następca syngularny.

Art. 21 ust. 1 pkt 51 ustawy respektuje zatem to następstwo prawne uznając, że sukcesja przewidziana w przepisach prawa handlowego wywoływać powinna skutki prawne także na gruncie prawa podatkowego. Gdy na dzień zwrotu dopłat nastąpi zmiana wspólnika (udziałowca), dopłaty zawsze winny być zwrócone obecnemu wspólnikowi (udziałowcowi). Przy zbyciu udziału (także w formie wymiany udziałów), w stosunku do którego dokonano dopłaty, na nabywcę przenoszone jest automatycznie prawo do zwrotu dopłaty. Otrzymanie przez nabywcę prawa do zwrotu dopłaty wynika zatem z samej transakcji zbycia udziału (wymiany udziałów). Prawo do zwrotu dopłat przechodzi na nabywcę w momencie nabycia udziałów, w stosunku do których dokonano dopłat i nie wymaga innych oświadczeń woli składanych przez którąkolwiek ze stron.

Podjęcie uchwały o zwrocie dopłat, a więc uchwały generującej roszczenie (o ile jej podjęcie nie jest sprzeczne ani z umową spółki ani z Kodeksem spółek handlowych) w momencie gdy wspólnikami byli Zainteresowani nie powoduje samo przez się, że po dokonaniu wymiany udziałów zwrot będzie należał się właśnie Zainteresowanym. Zainteresowani bowiem w tym czasie (tj. po wymianie udziałów) nie będą już właścicielami udziałów w Spółce. Dopłata (prawo do jej zwrotu) jest natomiast związana z udziałem w spółce i zawsze przysługuje właścicielowi tego udziału, bez względu na to, czy dopłatę wniósł on, czy poprzedni udziałowiec spółki.

Podsumowując, skoro Zainteresowanym nie będzie przysługiwał zwrot dopłat wniesionych przez Nich do Spółki, to nie będą oni mogli również skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po dokonaniu transakcji wymiany udziałów prawo do zwrotu dopłat przysługiwać już będzie aktualnym wspólnikom Spółki, a nie Zainteresowanym.

W związku z tym stanowisko Zainteresowanych jest nieprawidłowe.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Zainteresowanych orzeczeń sądowych należy wskazać, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 ustawy Ordynacja podatkowa) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.