Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, która polega na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programów komputerowych, stanowiących utwory chronione prawem autorskim. Działalność ta ma charakter twórczy, nowatorski i systematyczny, co kwalifikuje ją jako działalność badawczo-rozwojową. Programy komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawczynię są uznawane za kwalifikowane prawa własności intelektualnej, co umożliwia jej zastosowanie preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych (tzw. IP Box). Wnioskodawczyni prowadzi również odrębną ewidencję dla dochodów z tych kwalifikowanych praw. W związku z tym organ podatkowy uznał, że Wnioskodawczyni ma prawo do korzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej według stawki 5% zarówno w 2020 r., jak i w latach następnych.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2020 r. (data wpływu 13 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lutego 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 13 listopada 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.
Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3-4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 28 stycznia 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.933.2020.1.AKU, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie wysłane zostało w dniu 28 stycznia 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 1 lutego 2021 r.). W dniu 15 lutego 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 8 lutego 2021 r.).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawczyni od dnia 2 czerwca 2016 r. prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, przy czym przez pewien okres była ona zawieszona. Z dniem 1 sierpnia 2020 r. Wnioskodawczyni wznowiła prowadzoną działalność.
Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawczyni jest działalność związana z oprogramowaniem (kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z). Ponadto, Wnioskodawczyni zajmuje się również m.in. działalnością związaną z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi, pozostałą działalnością usługową w zakresie technologii informatycznych i komputerowych (PKD 62.09.Z), badaniami naukowymi i pracami rozwojowymi w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych (72.19.Z).
Wnioskodawczyni rozlicza się na podstawie podatkowej książki przychodów i rozchodów, a ponadto posiada na terenie Polski nieograniczony obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”).
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni w dniu 1 listopada 2020 r. zawarła z … z siedzibą w … (KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) …, dalej jako „Spółka”) umowę o współpracy (dalej jako „Umowa”), która określa warunki współdziałania Stron w zakresie:
testowania oprogramowania według potrzeb i zaleceń Spółki,
tworzenia i realizowania scenariuszy testowych,
tworzenia skryptów pozwalających na automatyczne przeprowadzanie testów komputerowych celem wykonania testów programów komputerowych w związku z realizacją projektów oraz bieżącą działalnością Spółki.
Świadcząc ww. usługi na rzecz Spółki, Wnioskodawczyni m.in. tworzy kody komputerowe, które następnie składają się na specjalistyczne programy sprawdzające i oceniające pracę innych programów oraz aplikacji. Ponadto programy komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawczynię ciągle są przez Nią ulepszane i rozwijane, ponieważ wymagają tego względy techniczne.
Zgodnie z Umową autorskie prawa majątkowe do wytworzonego przez Wnioskodawczynię oprogramowania przechodzą na rzecz Spółki. Własność nośnika, na którym oprogramowanie zostało utrwalone, nabywana jest przez Spółkę z momentem przyjęcia. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych uwzględnione jest w wynagrodzeniu za świadczenie usług.
Wnioskodawczyni samodzielnie decyduje o miejscu i czasie świadczenia usług, które nie są wykonywane pod kierownictwem Spółki. Ponosi w całości ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Dochód Wnioskodawczyni nie jest stały, tylko uzależniony od ilości przepracowanych i zaakceptowanych przez Spółkę roboczogodzin. W przypadku braku nowych zleceń po stronie Spółki Wnioskodawczyni nie przysługiwałoby żadne wynagrodzenie.
Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Nią działalności gospodarczej, jest rezultatem Jej własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawczynię działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób całkowicie samodzielny, zindywidualizowany oraz systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) i jest ukierunkowane na zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Wnioskodawczyni realizuje prace badawcze nad rozwiązaniem informatycznym według z góry określonych założeń oraz w celu uzyskania konkretnego efektu. Opracowanie nowych rozwiązań informatycznych wymaga od Niej wykorzystywania istniejących rozwiązań w oryginalny, nietypowy dla danego narzędzia sposób, tj. wykorzystania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Prace realizowane przez Wnioskodawczynię mają charakter prac rozwojowych, polegają one bowiem na łączeniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia nowych rozwiązań, w postaci znanych języków programowania, programów komputerowych oraz narzędzi.
Nadmienić również należy, że Wnioskodawczyni w przyszłości zamierza podjąć współpracę w zakresie tworzenia oprogramowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na identycznych zasadach co ze Spółką również z innymi podmiotami.
Wnioskodawczyni uzyskuje dochód, który zamierza opodatkować 5% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych, z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług świadczonych na podstawie Umowy.
Ewidencja, o której mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, jest prowadzona na bieżąco od dnia 1 listopada 2020 r.
W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawczyni w 2020 r. rozliczała się z podatku dochodowego od osób fizycznych według skali podatkowej, tj. w oparciu o stawki 17% i 32%. Z dniem 1 stycznia 2021 r. Wnioskodawczyni rozlicza się z podatku dochodowego do osób fizycznych liniowo, tj. w oparciu o stawkę 19%. W 2020 r. osiągała przychody z prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie w Polsce.
Działalność prowadzona przez Wnioskodawczynię, opisana we wniosku, ma charakter twórczy, nowatorski. Za każdym razem wymaga kreowania i stosowania innowacyjnych rozwiązań.
Usługi świadczone przez Wnioskodawczynię na rzecz … w 2020 r. obejmowały również rozwijanie (ulepszanie) oprogramowania. Zadania te były (i nadal są) wykonywane przez Wnioskodawczynię bezpośrednio w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Wnioskodawczyni w 2020 r. rozwijała i ulepszała oprogramowanie, które samodzielnie wytworzyła. W 2021 r. prawdopodobnie będzie opracowywać (ulepszać, rozwijać, poprawiać) również oprogramowanie wytworzone przez inne osoby. Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej ma przeprowadzać tzw. inspekcję kodów wytworzonych przez inne osoby, posiadające mniejsze doświadczenie w dziedzinie programowania. Inspekcja kodów ma polegać na tworzeniu przez Wnioskodawczynię tzw. …, który wskazywać będzie inne obszary do zmian, poprawiać błędy, wskazywać rozwiązanie problemów i błędów, sugerować lepsze i efektywniejsze rozwiązania. Taka działalność Wnioskodawczyni również ma charakter indywidualny, innowacyjny i twórczy. Wymaga bowiem od Niej kreowania nowych rozwiązań. W wyniku ulepszania/rozwijania oprogramowania komputerowego lub jego części powstaje kwalifikowane IP w postaci nowego programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Wnioskodawczyni jest właścicielką ulepszonego oprogramowania. Zgodnie jednak z umową zawartą z … przenosi na Zamawiającego autorskie prawa majątkowe do wytworzonego oprogramowania.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawczyni jest uprawniona do skorzystania z opodatkowania dochodów osiąganych z prowadzonej działalności w 2020 r. oraz kolejnych latach, według stawki wynoszącej 5% podstawy opodatkowania, na zasadach określonych w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym zachodzą wszystkie przesłanki do skorzystania przez Nią z preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych z prowadzonej działalności gospodarczej według stawki wynoszącej 5%, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ:
Działalność badawczo-rozwojowa
„Warunkiem koniecznym dla skorzystania z tzw. ulgi IP BOX jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej, bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. (`(...)`) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z ulgi, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac”.
Jak stanowi art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że podejmowana przez Wnioskodawczynię działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowiących utwory w rozumienia art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które Wnioskodawczyni ciągle ulepsza i modyfikuje, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 39-40 ustawy o PIT.
Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawczynię polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programów sprawdzających i oceniających funkcjonowanie innych programów i aplikacji mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawczyni. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej (w tym w ramach współpracy ze Spółką,) stanowi więc oryginalny wytwór Jej twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.
Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawczynię obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie sprzętu, narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów lub procesów. Działalność Wnioskodawczyni przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania oprogramowania i aplikacji wykorzystywanych w różnych dziedzinach życia codziennego.
Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter, ponieważ są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i udoskonalenie. Z pewnością nie są to działania jednorazowe, incydentalne.
Reasumując, prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność, w ramach której tworzy i ciągle udoskonala programy komputerowe, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.
Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej
Wnioskodawczyni czerpie dochody ze stworzonych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej kodów komputerowych, które składają się następnie na specjalistyczne programy sprawdzające i oceniające pracę innych programów oraz aplikacji.
W przedmiotowej sprawie, w ocenie Wnioskodawczyni, zachodzą wszystkie przesłanki zastosowania art. 30ca ustawy o PIT, tj. Wnioskodawczyni:
uzyskuje dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej,
uzyskuje kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. z autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającego ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Niewątpliwie oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawczynię stanowi utwór w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim oraz prawach pokrewnych oraz na tej podstawie podlega ochronie.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy oprawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 zakres opodatkowania dochodów ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Jak już była mowa powyżej, Wnioskodawczyni jako twórcy przysługują wyłączne autorskie prawa majątkowe do stworzonych przez Nią kodów oraz programów komputerowych, które są przenoszone na inny podmiot i otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie.
Obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji
Wnioskodawczyni na potrzeby skorzystania z ulgi IP BOX prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Mając powyższe na uwadze – zdaniem Wnioskodawczyni – spełnia Ona wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o PIT, a tym samym w rozliczeniu rocznym za 2020 r. oraz za kolejne lata, będzie mogła skorzystać z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez Nią oprogramowania.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.
I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej.
W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).
Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni w dniu 1 listopada 2020 r. zawarła ze Spółką umowę o współpracy, świadcząc usługi w zakresie m.in. tworzenia kodów komputerowych, które następnie składają się na specjalistyczne programy sprawdzające i oceniające pracę innych programów oraz aplikacji. Programy te są ciągle przez Nią ulepszane i rozwijane, ponieważ wymagają tego względy techniczne.
Zgodnie z umową autorskie prawa majątkowe do wytworzonego przez Wnioskodawczynię oprogramowania przechodzą na rzecz Spółki. Własność nośnika, na którym oprogramowanie zostało utrwalone, nabywana jest przez Spółkę z momentem przyjęcia. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych uwzględnione jest w wynagrodzeniu za świadczenie usług.
Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Nią działalności gospodarczej, jest rezultatem Jej własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawczynię działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób całkowicie samodzielny, zindywidualizowany oraz systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) i jest ukierunkowane na zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawczyni realizuje prace badawcze nad rozwiązaniem informatycznym według z góry określonych założeń oraz w celu uzyskania konkretnego efektu. Opracowanie nowych rozwiązań informatycznych wymaga od Niej wykorzystywania istniejących rozwiązań w oryginalny, nietypowy dla danego narzędzia sposób, tj. wykorzystania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prace realizowane przez Wnioskodawczynię mają charakter prac rozwojowych, polegają one bowiem na łączeniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia nowych rozwiązań, w postaci znanych języków programowania, programów komputerowych oraz narzędzi. Ponadto, prowadzona przez Nią działalność ma charakter twórczy i nowatorski. Za każdym razem wymaga kreowania i stosowania innowacyjnych rozwiązań.
Usługi świadczone w 2020 r. przez Wnioskodawczynię na rzecz Spółki obejmowały również rozwijanie (ulepszanie) oprogramowania. Zadania te były (i nadal są) wykonywane bezpośrednio w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawczyni w 2020 r. rozwijała i ulepszała oprogramowanie, które samodzielnie wytworzyła. W 2021 r. prawdopodobnie będzie opracowywać (ulepszać, rozwijać, poprawiać) również oprogramowanie wytworzone przez inne osoby. Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej ma przeprowadzać tzw. inspekcję kodów, wytworzonych przez inne osoby, posiadające mniejsze doświadczenie w dziedzinie programowania. Inspekcja kodów ma polegać tworzeniu przez Wnioskodawczynię tzw. …., który wskazywać będzie inne obszary do zmian, poprawiać błędy, wskazywać rozwiązanie problemów i błędów, sugerować lepsze i efektywniejsze rozwiązania. Taka działalność Wnioskodawczyni również ma charakter indywidualny, innowacyjny i twórczy. Wymaga bowiem od Niej kreowania nowych rozwiązań. W wyniku ulepszania/rozwijania oprogramowania komputerowego lub jego części powstaje kwalifikowane IP w postaci nowego programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawczyni jest właścicielką ulepszonego oprogramowania. Zgodnie jednak z zawartą umową przenosi na Zamawiającego autorskie prawa majątkowe do wytworzonego oprogramowania.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).
W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
(`(...)`) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.
(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).
Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
[(a+b) × 1,3]/ (a+b+c+d)
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).
Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:
zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;
podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.
Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.
W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP, jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem „cudzego” IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem „całego IP” (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.
Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.
Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:
wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),
wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.
Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi na bieżąco od dnia 1 listopada 2020 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która jednocześnie zgodna jest z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzona ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Reasumując, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawczynię dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytwarzanego (w tym rozwijanego i ulepszanego) oprogramowania lub jego części w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawczyni ma prawo skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w 2020 r. z tego tytułu według stawki 5% oraz przysługiwać Jej będzie prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w kolejnych latach, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.
Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, …, …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili