0112-KDIL2-2.4011.875.2020.2.KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2020 r. (data wpływu 14 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 9 lutego 2021 r. (data wpływu 9 lutego 2021 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Wnioskodawca:

• Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem (60.01.Z PKD (Polska Klasyfikacja Działalności)) i działalność doradztwa w zagadnieniach informatycznych (60.02.Z PKD), opodatkowaną podatkiem dochodowym liniowym 19%.
• Posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
• Rozlicza się z podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach ogólnych w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów.
• Niezależnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dla którego chce skorzystać z ulgi z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzi odrębną ewidencję, zgodnie z przepisami art. 30cb w/w ustawy. Ewidencja ta jest prowadzona na bieżąco od 1 stycznia 2020 r. W ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz ustala przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo – rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej współpracuje na podstawie pisemnej umowy z A. sp. z o. o.

Przedmiotem umowy jest świadczenie usług informatycznych. Usługi te świadczone są na podstawie odrębnych zamówień, przy czym w każdym zamówieniu określony jest szczegółowy przedmiot, zakres i harmonogram.

W każdym zamówieniu określany jest sposób wynagrodzenia Wnioskodawcy, przy czym są dwa systemy kalkulacji takiego wynagrodzenia:

• wynagrodzenie liczone jako iloczyn stawki godzinowej i czasu pracy,
• wynagrodzenie ryczałtowe od całego zlecenia.

Niezależnie od sposobu kalkulacji wynagrodzenia (czy kalkulacja jest godzinowa, czy ustalony ryczałt), jeżeli w ramach realizacji zlecenia powstają utwory lub utwory zależne, Wnioskodawca, w ramach otrzymywanego wynagrodzenia przenosi na sp. z o. o. autorskie prawa majątkowe do tych utworów. Czyli w przypadku powstania utworów wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy obejmuje zarówno wynagrodzenie za świadczenie usług, jak i wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich. Wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich jest odrębnie wykazywane.

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują:

• tworzenie od podstaw nowych programów komputerowych, skryptów, kodów źródłowych,
• modyfikacje i ulepszenia już istniejących programów komputerowych, zarówno wcześniej wykonanych przez siebie, jak i innych, które są mu powierzane przez sp. z o. o.

Przybliżając działalność wykonywaną przez Wnioskodawcę, należy wskazać, że obejmuje ona projektowanie (…) (wdrożenie, inaczej zainstalowanie i skonfigurowanie komponentów na środowisku produkcyjnym) w skład którego wchodzą:

• przygotowanie dokumentacji projektowej, której celem jest przedstawienie całego rozwiązania planowanego do wykonania, z wyszczególnieniem wszystkich komponentów (istniejących technologii, które należy scharakteryzować pod to rozwiązanie, jak również nowych komponentów, które należy wytworzyć) wykorzystywanych w danym rozwiązaniu;
• zbieranie wymagań dotyczących nowego rozwiązania pod kątem komponentów, jakie powinny być użyte w tym rozwiązaniu (np. raporty po akceptacji powinny być konwertowane do formatu Excel, ponieważ użytkownicy posiadają oprogramowanie na swoich stacjach roboczych (…) i w ten sposób mogą te raporty otworzyć) jak również wymagania funkcjonalne wskazujące konkretne zachowanie działanie rozwiązania w danym momencie (np. przed wysłaniem dokumentu do użytkownika spoza korporacji dokument powinien być zaszyfrowany);
• prototypowanie (tzw. rozwiązania (…)), polegające na sprawdzeniu sposobu działania alternatywnych technologii lub podejść w implementacji (wytworzeniu) konkretnego elementu rozwiązania – na przykład rozwiązanie wymaga migracji danych z jednego systemu do drugiego, jednym z najczęstszych przypadków jest sprawdzenie czy cały proces wymaga użycia dedykowanego narzędzia do transferu danych, co obarczone jest dużymi kosztami związanymi z koniecznością zakupu licencji, czy też ten proces możemy wytworzyć (zaimplementować) wykorzystując dostępne darmowe języki oprogramowania (np. (…)) i w ten sposób zoptymalizować koszt wytworzenia całego rozwiązania; Jako przykład prototypowania (ze zrealizowanych zadań) można podać migracje danych z systemów wewnętrznych do środowiska (…) (tzw. chmura obliczeniowa – dostawcy (…) – zadanie polegało na sprawdzeniu czy jesteśmy w stanie zastąpić komercyjny komponent (bardzo drogi, koszt kilkaset tysięcy euro rocznie) własną implementacją bazującą na wytworzonym oprogramowaniu – projekt (…) okazał się sukcesem, ponieważ prototyp rozwiązania przeszedł testy i okazało się, że istnieje możliwość transferu danych na środowisko (…) bez konieczności zakupu bardzo drogich licencji. Prototyp następnie został wykorzystany w wielu innych projektach.
• implementacja części lub całości komponentów/rozwiązań – typowa praca deweloperska bądź inżynierska polegająca na wytworzeniu oprogramowania lub modyfikacji istniejącego oprogramowania zgodnie z założonymi wymaganiami;
• testowanie wytworzonego oprogramowania (testy automatyczne) bądź wykorzystaniu istniejącego specjalistycznego oprogramowania wspierającego pracę podczas testowania (testy półautomatyczne, tzn. wymagające czynnika ludzkiego) dotyczące projektów (…), jak również komponentów wytworzonych w ramach dewelopmentu, polegający na przygotowaniu specjalistycznego dedykowanego oprogramowania (również wymagającego wytworzenia) pozwalającego stwierdzić czy dany komponent polegający testowaniu działa w sposób prawidłowy;
• wdrożenie oprogramowania polegającego na specyficznym dla danego przypadku przygotowaniu procesu wdrożenia (kolejności instalacji poszczególnych komponentów), konfiguracji komponentów (wyszczególnieniu wszystkich elementów, które należy skonfigurować oraz wyszczególnić wartość dla poszczególnego elementu konfiguracyjnego), przetestowaniu procesu wdrożenia na specjalistycznych środowiskach tzw. Środowiskach Integracyjnych oraz fizycznym wykonaniu Wdrożenia czyli instalacji i konfiguracji, zgodnie z procesem wdrożenia na docelowym środowisku produkcyjnym.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje więc nowe, modyfikuje oraz ulepsza istniejące produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i/lub oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian.

Działania Wnioskodawcy podejmowane w ramach wytworzenia i udoskonalenia istniejących już programów obejmują indywidualną pracę twórczą w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań.

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania.

Zadania, które wykonuje Wnioskodawca, nie mają charakteru powtarzalnego, produktami jego pracy są zawsze nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w rozwiązaniach istniejących.

Działalność Wnioskodawcy jest prowadzona w sposób systematyczny.

Wnioskodawca tworząc programy komputerowe oraz ich modyfikacje tworzy utwory, do których przysługują mu prawa autorskie, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przy czym prawa autorskie przysługują Wnioskodawcy zarówno do nowych tworzonych od podstaw programów komputerowych, jak i ich ulepszeń/rozwinięć. Te ulepszenia/rozwinięcia są bowiem samodzielnymi utworami, podlegającymi ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wynika to z przepisów w/w ustawy. Zgodnie bowiem przepisami art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór), a w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są programy komputerowe.

Natomiast przepis art. 74 ust. 1 w/w ustawy stanowi, że programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie.

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Zatem kody, skrypty i oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę objęte są ochroną prawną na podstawie powołanych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na następujące pytania:

Jakiego rodzaju dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiąga Wnioskodawca, w szczególności czy są to dochody:

• z opłat łub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co oznacza, że Wnioskodawca przenosi prawa własności do poszczególnych programów komputerowych, a wartość tego prawa została określona w umowie lub na fakturze,
• z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi?

W opisie stanu faktycznego wniosku podano wyraźnie, że: „Niezależnie od sposobu kalkulacji wynagrodzenia (czy kalkulacja jest godzinowa, czy ustalony ryczałt), jeżeli w ramach realizacji zlecenia powstają utwory lub utwory zależne, Wnioskodawca, w ramach otrzymywanego wynagrodzenia przenosi na sp. z o. o. autorskie prawa majątkowe do tych utworów. Czyli w przypadku powstania utworów wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy obejmuje zarówno wynagrodzenie za świadczenie usług, jak i wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich. Wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich jest odrębnie wykazywane”.

(w cytowanym opisie stanu faktycznego podkreślono te fragmenty, które definiują, jakie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiąga Wnioskodawca).

Ponadto w swoim stanowisku w odniesieniu do pytania nr 3 Wnioskodawca wyraźnie stwierdził: „W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie za sprzedaż praw autorskich do programów komputerowych, czyli ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.” Zatem w odpowiedzi na pytanie nr 1 zawarte w wezwaniu, Wnioskodawca stwierdza, że osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co oznacza, że Wnioskodawca przenosi prawa własności do poszczególnych programów komputerowych, a wartość tego prawa jest określana każdorazowo na fakturze.

Czy wytwarzanie, modyfikowanie i ulepszanie programów komputerowych przez Wnioskodawcę stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?

We wniosku w opisie stanu faktycznego podano, że: „Prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują:

• tworzenie od podstaw nowych programów komputerowych, skryptów, kodów źródłowych,
• modyfikacje i ulepszenia już istniejących programów komputerowych, zarówno wcześniej wykonanych przez siebie, jak i innych, które są mu powierzane przez sp. z o. o.”. „Działania Wnioskodawcy podejmowane w ramach wytworzenia i udoskonalenia istniejących już programów obejmują indywidualną pracę twórczą w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań”.

Zatem odpowiedź na to pytanie znajduje się wprost we wniosku. Jednak dla uniknięcia jakichkolwiek wątpliwości, Wnioskodawca stwierdza, że wytwarzanie, modyfikowanie i ulepszanie programów komputerowych przez Wnioskodawcę stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Czy i w jaki sposób Wnioskodawca oblicza tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Wnioskodawca oblicza tzw. wskaźnik nexus zgodnie z przepisem art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru, w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

• a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
• b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d poniżej, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d poniżej, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Przy czym do kosztów, o których mowa powyżej Wnioskodawca nie zalicza kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdyby wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej była większa od 1, Wnioskodawca przyjmuje, że wartość ta wynosi 1.

Jakiego okresu (roku) podatkowego dotyczy złożony wniosek?

Złożony wniosek dotyczy roku 2020, czyli okresu od 1 stycznia 2020 do 31 grudnia 2020 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ?
2. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, to, czy przenoszone przez Wnioskodawcę prawa majątkowe stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu przepisów art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ?
3. Jeżeli odpowiedź na oba powyższe pytania jest twierdząca, to czy kwalifikowane do-chody ze sprzedaży praw podlegają u Wnioskodawcy opodatkowaniu stawką 5% ?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 w/w ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 w/w ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 w/w ustawy.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Ponadto, działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego w niniejszym wniosku wynika, że w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze obejmujące prace rozwojowe, przy czym działalność ta prowadzona jest w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność Wnioskodawcy obejmuje prace rozwojowe obejmujące łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, i nie jest to działalność obejmująca rutynowe i okresowe zmiany. Oprogramowanie stworzone na rzecz kontrahenta tworzy nowe programy komputerowe oraz ulepsza i rozwija działanie starych programów. Działalność Wnioskodawcy dotyczy więc tworzenia, ulepszania i modyfikacji programów komputerowych lub ich części.

Zatem działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu zwiększana zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Przenoszone przez Wnioskodawcę prawa majątkowe stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu przepisów art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej”.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o po-datku dochodowym od osób fizycznych,
2. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,
3. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ad. a)

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowią programy komputerowe. Autorskie prawo do programu komputerowego jest wprost wymienione w przepisie art. 30ca ust. 2 pkt 8 w/w ustawy.

Ad. b)

Autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie na podstawie przepisów art. 2 ust. 1 i 2 oraz art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (co zostało podane w opisie stanu faktycznego).

Ad. c)

Autorskie prawo do programu komputerowego zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, co zostało wykazane w stanowisku nr 1 powyżej.

Zatem w odniesieniu do przedstawionych stanów faktycznych spełnione są łącznie trzy warunki ustawowe zaliczenia oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a konkretnie do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w przepisie art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Kwalifikowane dochody ze sprzedaży praw podlegają u Wnioskodawcy opodatkowaniu stawką 5%.

Oceniając natomiast, czy dochody osiągane przez Wnioskodawcę z w/w kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych stawką 5%, należy dokonać analizy przepisów art. 30ca ust. 1 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 30ca ust. 1 w/w ustawy stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania, zaś zgodnie z przepisem art. 30ca ust. 3 w/w ustawy podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika określonego w ustawie (art. 30ca ust. 4 w/w ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 w/w ustawy, „dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu”.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie za sprzedaż praw autorskich do programów komputerowych, czyli ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zatem dochód osiągnięty z tej działalności jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 1 i 2 w/w ustawy).

Zatem przedmiotowy dochód Wnioskodawcy (obliczony zgodnie z formułą podaną w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) podlega na mocy art. 30ca ust. 1 w/w ustawy opodatkowaniu według stawki 5%.

Jednocześnie, jak podano to w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca prowadzi wyodrębnioną ewidencję dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z przepisami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli spełniony jest warunek dokumentacyjny zastosowania stawki 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm.): badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie tworzenia, modyfikacji i ulepszania oprogramowania. Wnioskodawca, na podstawie umowy, świadczy usługi, na rzecz polskiej spółki kapitałowej. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i/lub oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian. Działania Wnioskodawcy podejmowane w ramach wytworzenia i udoskonalenia istniejących już programów obejmują indywidualną pracę twórczą w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań. Działalność ta jest prowadzona w sposób systematyczny. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza istniejące produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Ponadto wytwarzanie, modyfikowanie i ulepszanie programów komputerowych przez Wnioskodawcę stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

-----------------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

• a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
• b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
• c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
• d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie umowy z polską spółka kapitałową, tworzy, ulepsza i rozwija oprogramowanie komputerowe;
2. Wnioskodawca ww. czynności wykonuje w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. w wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstają utwory, do których Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie i które podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
4. w sytuacji rozwijania i ulepszania przez Wnioskodawcę oprogramowania, również powstają samodzielne utwory, do których Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie i które podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
5. Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co oznacza, że Wnioskodawca przenosi prawa własności do poszczególnych programów komputerowych, a wartość tego prawa jest określana każdorazowo na fakturze;
6. Wnioskodawca na bieżąco prowadzi, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję. W ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz ustala przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Reasumując – przenoszone przez Wnioskodawcę prawa majątkowe do programów komputerowych stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu przepisów art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej podlegają opodatkowaniu stawką 5%.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.