0115-KDIT2.4011.849.2020.2.ENB
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca, jako osoba fizyczna z rezydencją podatkową w Polsce, w latach 2019 i 2020 wykonywał pracę najemną na statkach morskich, które były eksploatowane w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z siedzibą i faktycznym zarządem w Grecji. Zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Grecją, dochody z tej pracy mogą być opodatkowane w Grecji. Aby uniknąć podwójnego opodatkowania, Polska zastosuje metodę wyłączenia z progresją, co oznacza, że Wnioskodawca nie ma obowiązku deklarowania tych dochodów w Polsce, o ile nie uzyskuje innych dochodów podlegających opodatkowaniu w kraju. Interpretacja uznaje stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2020 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 5 lutego 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych z pracy wykonywanej na statku morskim eksploatowanym w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem i siedzibą w Grecji – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 5 lutego 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych z pracy wykonywanej na statku morskim eksploatowanym w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem i siedzibą w Grecji.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą w myśl obowiązujących przepisów podatkowych rezydencję podatkową w Polsce, gdzie posiada także centrum interesów życiowych. W 2019 r. Wnioskodawca wykonywał pracę najemną na statkach morskich eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Grecji, jako marynarz.
Statki morskie, na których Wnioskodawca wykonywał pracę to statki zdatne do podróży morskich międzynarodowych w trakcie których następuje przewóz ładunku. Wnioskodawca pracował na statkach wykonujących transport morski w rozumieniu definicji przewidzianej w Umowie między Rządem Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Greckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania sporządzonej w Atenach dnia 20 listopada 1987 roku (Dz. U. z 1991 r., poz. 524) - dalej umowa polsko - grecka. Statki te przebywały na wodach międzynarodowych oraz nie wykonywały kabotażu.
Zgodnie z informacjami posiadanymi przez Wnioskującego statki, na których wykonywał pracę były faktycznie wykorzystywane w transporcie morskim oraz podmiot eksploatujący te statki czerpał zyski/dochody z eksploatacji statku, w tym z transportu. Transport morski był wykonywany zgodnie z definicją wskazaną w umowie polsko-greckiej i obejmował m.in. przewóz różnych towarów lub osób.
Statki, na których Wnioskodawca wykonywał pracę klasyfikowane są jako tankowce i przewożą materiały płynne, najczęściej skroplony gaz ziemny. Statki te nie były eksploatowane wyłącznie między miejscami położonymi w jednym państwie, w którym znajduje się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa eksploatującego jednostkę pływającą. Oznacza to, że statki te są i będą eksploatowane na wodach międzynarodowych. Ponadto mają one status statku morskiego. Siedziba przedsiębiorstwa z faktycznym zarządem znajdowała się w Grecji.
Wnioskodawca zamierza wykonywać pracę w przyszłych latach na podobnych statkach.
W roku 2019 przedsiębiorstwo greckie eksploatujące statki w transporcie międzynarodowym zgodnie z informacjami posiadanymi przez Wnioskodawcę ponosiło ostateczne koszty wynagrodzenia Wnioskodawcy i w konsekwencji jego zyski zostały pomniejszone o te wynagrodzenia.
Koszty wynagrodzenia Wnioskodawcy nie były ponoszone przez zakład greckiego przedsiębiorstwa położony w innym państwie. Przedsiębiorstwo eksploatujące statki zgodnie z informacjami posiadanymi przez Wnioskodawcę podlegało opodatkowaniu w Grecji ze względu na swoją siedzibę. Wnioskodawca w roku 2019 z tytułu dochodów z pracy na statkach morskich eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Grecji na mocy umowy polsko-greckiej może podlegać opodatkowaniu w Grecji.
Wnioskodawca nie osiągnął na terytorium Polski żadnego innego dochodu zarówno z pracy na statkach morskich, jak i z innych źródeł.
Ponadto w przesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wyjaśnił, że statki eksploatowane przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem i siedzibą w Grecji, na których Wnioskodawca wykonywał pracę w 2019 i 2020 r. oraz w latach następnych, były, są i będą eksploatowane w transporcie międzynarodowym między miejscami położonymi w różnych państwach.
W roku 2020 przedsiębiorstwo greckie eksploatujące statki w transporcie międzynarodowym zgodnie z informacjami posiadanymi przez Wnioskodawcę ponosiło ostateczne koszty wynagrodzenia Wnioskodawcy i w konsekwencji jego zyski zostały pomniejszone o te wynagrodzenia. Koszty wynagrodzenia Wnioskodawcy nie były ponoszone przez zakład greckiego przedsiębiorstwa położony w innym państwie.
W roku 2020 przedsiębiorstwo eksploatujące statki zgodnie z informacjami posiadanymi przez Wnioskodawcę podlegało opodatkowaniu w Grecji ze względu na swoją siedzibę.
W latach następnych statki będą eksploatowane przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem i siedzibą w Grecji między miejscami położonymi w różnych państwach.
W latach następnych przedsiębiorstwo greckie eksploatujące statki w transporcie międzynarodowym zgodnie z informacjami posiadanymi przez Wnioskodawcę będzie ponosiło ostateczne koszty wynagrodzenia Wnioskodawcy i w konsekwencji jego zyski zostaną pomniejszone o te wynagrodzenia.
W latach następnych przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem i siedzibą w Grecji eksploatujące statki będzie według informacji posiadanych przez Wnioskodawcę podlegać opodatkowaniu w Grecji ze względu na swoją siedzibę.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do złożenia zeznania podatkowego w Polsce za rok 2019 i lata następne?
- Czy do rozliczenia dochodów Wnioskodawcy z tytułu pracy na statkach morskich eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Grecji w roku 2019 oraz kolejnych zastosowanie znajdzie metoda wyłączenia z progresją?
Zdaniem Wnioskodawcy, za rok 2019 i 2020 oraz lata następne, w obecnym stanie prawnym, Wnioskodawca nie ma obowiązku deklarowania w Polsce kwot, które zostały uzyskane z pracy najemnej na statkach morskich eksploatowanych przez greckie przedsiębiorstwo, z wyjątkiem sytuacji, gdy uzyska jakiekolwiek dochody podlegające łączeniu z dochodem zagranicznym w Polsce w roku podatkowym.
Do dochodów uzyskanych w roku 2019 i 2020 oraz latach następnych z tytułu pracy na statkach morskich eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Grecji znajdzie zastosowanie metoda wyłączenia z progresją.
W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
- posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych)
- przebywa na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Przepisy art. 3 ust. 1,1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).
W stosunku do dochodów z tytułu pracy na statku morskim eksploatowanym przez przedsiębiorstwo z miejscem faktycznego zarządu w Grecji należy odnieść się do regulacji umowy polsko- greckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W oparciu o treść normatywną art. 15 ust. 3 umowy polsko-greckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Grecją „wynagrodzenia z pracy najemnej, wykonywanej na pokładzie statku lub samolotu używanego w komunikacji międzynarodowej, mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym zyski pochodzące z eksploatacji statków i samolotów są opodatkowane zgodnie z postanowieniami art. 8 niniejszej umowy”.
W myśl art. 8 ust. 1 ww. umowy, postanowienia niniejszej umowy nie naruszają postanowień Umowy zawartej pomiędzy Rządem Polski a Rządem Grecji w sprawie zwolnienia od opodatkowania przychodów pochodzących z eksploatacji statków i samolotów w komunikacji międzynarodowej, podpisanej w Atenach dnia 21 stycznia 1964 roku.
Natomiast art. 8 ust. 2 cyt. umowy stanowi, że postanowienia umowy, o której mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, będą miały zastosowanie również do zysków z uczestnictwa w umowie poolowej, we wspólnym przedsiębiorstwie lub w międzynarodowym związku eksploatacyjnym.
Zgodnie z art. 24 ust. 1 ww. umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Grecji, to Polska - z uwzględnieniem postanowień punktów 2 i 3 niniejszego artykułu zwolni taki dochód lub majątek od opodatkowania.
Natomiast pkt 3 ww. artykułu wprowadza korzystną dla podatnika metodę unikania podwójnego opodatkowania, a mianowicie wyłączenie z progresją. Regulacja powyższa rodzi korzystne skutki podatkowe dla podatnika, gdyż nie ma on obowiązku deklarowania w Polsce kwot, które zostały uzyskane z pracy najemnej na statku morskim eksploatowanym przez greckie przedsiębiorstwo, z wyjątkiem sytuacji, gdy uzyska jakiekolwiek dochody podlegające łączeniu z dochodem zagranicznym w Polsce w roku podatkowym.
W niniejszym stanie faktycznym będzie miała zastosowanie także Konwencja Wielostronna implementująca środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 roku (Dz. U. z 2018 r., poz. 1370) - dalej: Konwencja MLI.
W dniu 7 czerwca 2017 r. Polska podpisała Konwencję MLI, która została ratyfikowana w dniu 4 stycznia 2018 r. Stanowisko Polski co do zakresu przyjęcia Konwencji MLI zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z dnia 6 czerwca 2018 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1370). Oświadczenie powyższe zawiera również wykaz notyfikowanych umów podatkowych zawartych przez Polskę, do których zastosowanie będzie miała Konwencja MLI. Wśród powyższych umów wskazano m.in. dwustronną polsko- grecką umowę z dnia 20 listopada 1987 roku o unikaniu podwójnego opodatkowania. Konwencja MLI w stosunku do Polski weszła w życie z dniem 1 lipca 2018 roku- datę tę potwierdzono również we wskazanym oświadczeniu rządowym z dnia 6 czerwca 2018 roku.
Jak wynika z treści przywołanego wyżej oświadczenia rządowego z dnia 6 czerwca 2018 roku w sprawie mocy obowiązującej Konwencji MLI, informacja o związaniu się Konwencją każdego z 78 państw wskazanych w notyfikacji wraz z dotyczącymi tego państwa zastrzeżeniami, notyfikacjami oraz oświadczeniami dotyczącymi stosowania postanowień Konwencji w relacji do umowy dwustronnej dotyczącej unikania podwójnego opodatkowania zawartej między Rzecząpospolitą Polską a tym państwem, będzie każdorazowo ogłaszana w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej w osobnym oświadczeniu rządowym. Dotychczas nie opublikowano Dziennika Ustaw z informacją dotyczącą związania Republiki Greckiej Konwencją MLI.
Ponadto, z danych opublikowanych na stronie OECD wynika, że Konwencja MLI została podpisana przez Grecję w dniu 7 czerwca 2017 r. Do dnia dzisiejszego Grecja nie potwierdziła ratyfikacji Konwencji poprzez zdeponowanie instrumentu ratyfikacji u depozytariusza OECD.
Z uwagi na powyższe Konwencja nie weszła w życie w odniesieniu do Grecji, co powoduje, iż jej zapisy nie mogą być stosowane do polsko-greckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a tym samym nie powodują również zmiany wskazanej w dwustronnej polsko- greckiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania metody unikania podwójnego opodatkowania z metody wyłączenia z progresją na metodę zaliczenia proporcjonalnego.
Mając na względzie ww. okoliczności faktyczne oraz powołany wyżej stan prawny stwierdzić należy, że dochody uzyskane przez Wnioskodawcę z pracy wykonywanej na pokładzie statku są zwolnione z opodatkowania w Polsce na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 1 ww. umowy polsko- greckiej. W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma obowiązku zapłaty podatku od wskazanych dochodów w niniejszym stanie faktycznym oraz w przypadku nie osiągania innych dochodów, w szczególności podlegających opodatkowaniu w Polsce, nie ma również obowiązku składania deklaracji i zeznań podatkowych.
W sytuacji natomiast osiągnięcia dochodów podlegających w Polsce opodatkowaniu na zasadach ogólnych, będą one opodatkowane w sposób określony w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnione z opodatkowania dochody z pracy najemnej na pokładzie statku należy wówczas uwzględnić do ustalenia stopy procentowej, według której Wnioskodawca powinien obliczyć podatek należny od wskazanych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
- posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
- przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).
Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).
Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą w myśl obowiązujących przepisów podatkowych rezydencję podatkową w Polsce, gdzie posiada także centrum interesów życiowych. W 2019 r. Wnioskodawca wykonywał pracę najemną na statkach morskich eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Grecji, jako marynarz.
Statki morskie, na których Wnioskodawca wykonywał pracę to statki zdatne do podróży morskich międzynarodowych w trakcie których następuje przewóz ładunku. Wnioskodawca pracował na statkach wykonujących transport morski w rozumieniu definicji przewidzianej w Umowie między Rządem Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Greckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania sporządzonej w Atenach dnia 20 listopada 1987 roku (Dz. U. 1991 poz. 524) - dalej umowa polsko - grecka. Statki te przebywały na wodach międzynarodowych oraz nie wykonywały kabotażu.
Wnioskodawca zamierza wykonywać pracę w przyszłych latach na podobnych statkach.
Zgodnie z informacjami posiadanymi przez Wnioskującego statki, na których wykonywał pracę były faktycznie wykorzystywane w transporcie morskim oraz podmiot eksploatujący te statki czerpał zyski/dochody z eksploatacji statku, w tym z transportu. Transport morski był wykonywany zgodnie z definicją wskazaną w umowie polsko-greckiej i obejmował m.in. przewóz różnych towarów lub osób.
Statki, na których Wnioskodawca wykonywał pracę klasyfikowane są jako tankowce i przewożą materiały płynne, najczęściej skroplony gaz ziemny. Statki te nie były eksploatowane wyłącznie między miejscami położonymi w jednym państwie, w którym znajduje się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa eksploatującego jednostkę pływającą. Oznacza to, że statki te są i będą eksploatowane na wodach międzynarodowych. Ponadto mają one status statku morskiego. Siedziba przedsiębiorstwa z faktycznym zarządem znajdowała się w Grecji.
W roku 2019 przedsiębiorstwo greckie eksploatujące statki w transporcie międzynarodowym zgodnie z informacjami posiadanymi przez Wnioskodawcę ponosiło ostateczne koszty wynagrodzenia Wnioskodawcy i w konsekwencji jego zyski zostały pomniejszone o te wynagrodzenia.
Koszty wynagrodzenia Wnioskodawcy nie były ponoszone przez zakład greckiego przedsiębiorstwa położony w innym państwie. Przedsiębiorstwo eksploatujące statki zgodnie z informacjami posiadanymi przez Wnioskodawcę podlegało opodatkowaniu w Grecji ze względu na swoją siedzibę. Wnioskodawca w roku 2019 z tytułu dochodów z pracy na statkach morskich eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Grecji na mocy umowy polsko-greckiej może podlegać opodatkowaniu w Grecji.
Wnioskodawca nie osiągnął na terytorium Polski żadnego innego dochodu zarówno z pracy na statkach morskich, jak i z innych źródeł.
Ponadto w przesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wyjaśnił, że statki eksploatowane przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem i siedzibą w Grecji, na których Wnioskodawca wykonywał pracę w 2019 i 2020 r. oraz w latach następnych, były, są i będą eksploatowane w transporcie międzynarodowym między miejscami położonymi w różnych państwach.
W roku 2020 przedsiębiorstwo greckie eksploatujące statki w transporcie międzynarodowym zgodnie z informacjami posiadanymi przez Wnioskodawcę ponosiło ostateczne koszty wynagrodzenia Wnioskodawcy i w konsekwencji jego zyski zostały pomniejszone o te wynagrodzenia. Koszty wynagrodzenia Wnioskodawcy nie były ponoszone przez zakład greckiego przedsiębiorstwa położony w innym państwie.
W roku 2020 przedsiębiorstwo eksploatujące statki zgodnie z informacjami posiadanymi przez Wnioskodawcę podlegało opodatkowaniu w Grecji ze względu na swoją siedzibę.
W latach następnych statki będą eksploatowane przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem i siedzibą w Grecji między miejscami położonymi w różnych państwach.
W latach następnych przedsiębiorstwo greckie eksploatujące statki w transporcie międzynarodowym zgodnie z informacjami posiadanymi przez Wnioskodawcę będzie ponosiło ostateczne koszty wynagrodzenia Wnioskodawcy i w konsekwencji jego zyski zostaną pomniejszone o te wynagrodzenia.
W latach następnych przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem i siedzibą w Grecji eksploatujące statki będzie według informacji posiadanych przez Wnioskodawcę podlegać opodatkowaniu w Grecji ze względu na swoją siedzibę.
W niniejszej sprawie Wnioskodawca posiadający miejsce zamieszkania w Polsce, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.
Z uwagi na to, że Wnioskodawca uzyskuje przychód z tytułu pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statków morskich (tankowców) eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z siedzibą i zarządem w Grecji należy wziąć pod uwagę Umowę z dnia 20 listopada 1987 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Greckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1991 r. Nr 120, poz. 524).
Przy czym wskazać należy, że zarówno Polska, jak i Grecja notyfikowały ww. Umowę do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1369). Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest dzień 1 lipca 2018 r. Przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Konwencja MLI nie działa jak protokół zmieniający). W praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (tzn. jeśli przepisy umowy będą odmienne od przepisów Konwencji MLI, to przepisy Konwencji MLI będą miały zastosowanie jako akt późniejszy). Ww. Umowa polsko-grecka została notyfikowana do zmiany m.in. w zakresie art. 24 ust. 1 pkt 1, niemniej jednak Grecja do chwili obecnej nie zakończyła procesu ratyfikacji Konwencji MLI. Oznacza to, że na dzień wydania interpretacji przepisy Konwencji MLI nie mają zastosowania do umowy zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Grecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.
Zgodnie z treścią art. 15 ust. 3 ww. Umowy polsko-greckiej, bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, wynagrodzenia z pracy najemnej, wykonywanej na pokładzie statku lub samolotu używanego w komunikacji międzynarodowej, mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym zyski pochodzące z eksploatacji statków są opodatkowane zgodnie z postanowieniami artykułu 8 niniejszej umowy.
W myśl art. 3 ust. 1 lit. h) Umowy polsko-greckiej, określenie "komunikacja międzynarodowa" oznacza wszelki transport wykonywany przez statek lub samolot będący w użytkowaniu przedsiębiorstwa, którego miejsce faktycznego zarządu znajduje się w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem przypadków, gdy statek lub samolot jest wykorzystywany tylko w ruchu między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie.
W myśl art. 8 ust. 1 cyt. Umowy, postanowienia niniejszej umowy nie naruszają postanowień Umowy zawartej pomiędzy Rządem Polski a Rządem Grecji w sprawie zwolnienia od opodatkowania przychodów pochodzących z eksploatacji statków i samolotów w komunikacji międzynarodowej, podpisanej w Atenach dnia 21 stycznia 1964 r.
Natomiast ust. 2 cyt. Umowy stanowi, że postanowienia umowy, o której mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, będą miały zastosowanie również do zysków z uczestnictwa w umowie poolowej, we wspólnym przedsiębiorstwie lub w międzynarodowym związku eksploatacyjnym.
W konsekwencji, dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z pracy najemnej wykonywanej na statkach morskich (tankowcach) eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z siedzibą i miejscem faktycznego zarządu w Grecji (które to przedsiębiorstwo ze względu na swoją siedzibę podlega opodatkowaniu w Grecji) mogą być opodatkowane zarówno w Grecji, jak i w państwie rezydencji tj. w Polsce.
Jednocześnie, w Polsce - w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu - należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowaniu (tzw. metodę wyłączenia z progresją).
Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 1) ww. Umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Grecji, to Polska - z uwzględnieniem postanowień punktów 2 i 3 niniejszego artykułu - zwolni taki dochód lub majątek od opodatkowania.
Jeżeli zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy uzyskany dochód lub posiadany majątek osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, to Polska może przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatku, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był tak właśnie zwolniony od opodatkowania (art. 24 ust. 1 pkt 3 ww. Umowy).
Wobec powyższego, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania może być opodatkowany w Grecji, to Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałej części dochodu lub majątku takiej osoby stosować stopę podatkową, która byłaby zastosowana w razie, gdyby zwolniona część dochodu lub majątku nie podlegała takiemu zwolnieniu.
W myśl art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:
- do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;
- ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;
- ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego np. łącznie z małżonkiem.
W przeciwnym razie podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.
Zatem w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę w 2019 r. i 2020 r. z tytułu pracy najemnej wykonywanej na statkach morskich (tankowcach) eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo mające siedzibę i faktyczny zarząd w Grecji zastosowanie znajdzie wskazany powyżej art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji Wnioskodawca nie ma obowiązku zapłaty podatku od ww. dochodów osiągniętych w latach 2019-2020 oraz w przypadku osiągania wyłącznie ww. dochodów nie ma również obowiązku składania zeznania podatkowego.
Powyższe ustalenia w zakresie zastosowania metody unikania podwójnego opodatkowania w postaci wyłączenia z progresją oraz złożenia zeznań podatkowych będą miały również zastosowanie do dochodów uzyskanych z pracy wykonywanej na statkach morskich eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem i siedzibą w Grecji uzyskanych w latach następnych, o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
W konsekwencji, mając na uwadze aktualny stan prawny należało stanowisko Wnioskodawcy uznać za prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.
Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili