0115-KDIT2.4011.699.2020.2.KC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.), uzupełnionym w dniu 22 stycznia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2020 r. wpłynął do organu wniosek, uzupełniony w dniu 22 stycznia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest ojcem dwójki małoletnich dzieci - córki urodzonej w 2014 r. oraz syna urodzonego w 2017 r. Dzieci pochodzą ze związku małżeńskiego Wnioskodawcy z … rozwiązanego przez rozwód wyrokiem z dnia … marca 2019 r. (wyrok prawomocny z dnia … kwietnia 2019 r.). W przedmiotowym wyroku powierzono wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi, obojgu rodzicom ustalając miejsce pobytu małoletnich przy matce. Jednocześnie w wyroku tym uregulowano kontakty Wnioskodawcy z dziećmi w sposób następujący: w pierwszy i trzeci weekend miesiąca od piątku od godziny 18:00 do niedzieli do godziny 18:00 i w każdy wtorek od godziny 18:00 do godziny 19:00. Ponadto, Sąd zasądził od Wnioskodawcy alimenty w wysokości 650 zł miesięcznie na każde z dzieci (łącznie 1300 zł miesięcznie) płatne do rąk matki w terminie do 15. dnia każdego miesiąca.

Wnioskodawca nie prowadzi wspólnego gospodarstwa domowego z matką dzieci od lutego 2018 r., kiedy to ona wraz z dziećmi wyprowadziła się z ich wspólnego domu. Od tego czasu dzieci zamieszkują z matką, jednakże Wnioskodawca ma stały i regularny kontakt z dziećmi. Kontakty Wnioskodawcy z synem i córką odbywają się w szerszym zakresie aniżeli określone w wyroku rozwodowym (z podobną częstotliwością odbywały się również jeszcze przed rozwiązaniem związku małżeńskiego). Wnioskodawca odbiera dzieci bezpośrednio z miejsca zamieszkania co drugi piątek i sprawuje nad nimi opiekę przez weekend, aż do niedzieli do godziny 18, kiedy to odwozi je do domu. Ponadto, Wnioskodawca spędza z dziećmi czas w każdy wtorek w godzinach od 18 do 19, poza miejscem ich zamieszkania, często spotyka się z nimi również w inne dni tygodnia - poza ustalonymi kontaktami. Wtedy Wnioskodawca zabiera dzieci na wspólne spacery czy na place zabaw. Ponadto, Wnioskodawca spędza z dziećmi wakacje, ferie oraz święta, wspólnie obchodzą ich urodziny. Dzieci mają również bardzo dobry kontakt z rodzicami Wnioskodawcy, często spędzają wspólnie czas. W trakcie spotkań Wnioskodawca sprawuje pełną i wyłączną opiekę nad dziećmi, niejednokrotnie towarzyszy mu obecna partnerka, którą dzieci bardzo lubią. Dzieci nocują w domu Wnioskodawcy, gdzie posiadają specjalnie wygospodarowane miejsce do snu, nauki i zabawy wraz z niezbędnymi meblami i sprzętem.

Wnioskodawca zaspokaja wszelkie potrzeby fizyczne i duchowe dzieci w postaci m.in. wyżywienia, mieszkania, edukacji, zdrowia, wypoczynku, kultury czy rozrywki. Dzieci są zadbane, odpowiednio odżywione, ubrane stosownie do warunków pogodowych. W trakcie pobytu u ojca niczego im nie brakuje. Wnioskodawca spędza z dziećmi czas bawiąc się z nimi oraz wspólnie jeżdżą na wycieczki, chodzą na place zabaw i korzystają z innych form rozrywki. Ponadto, Wnioskodawca uczestniczy w życiu przedszkolnym starszej córki. W razie potrzeby korzysta z pomocy lekarskiej, kupuje dzieciom niezbędne leki. Poza spotkaniami - w sprawach dotyczących dzieci - Wnioskodawca pozostaje w stałym kontakcie SMS-owym z ich matką. Zarówno Wnioskodawca jak i jego obecna partnerka mają bardzo dobry kontakt z dziećmi, które lubią spędzać z nimi czas - chętnie zostają na noc u ojca.

Od momentu faktycznego rozstania z matką dzieci w lutym 2018 r. Wnioskodawca faktycznie wykonywał i w dalszym ciągu wykonuje władzę rodzicielską nad dziećmi, uczestniczy w wychowaniu dzieci oraz łoży na ich utrzymanie. Wnioskodawca co miesiąc płaci na rzecz dzieci alimenty w wysokości po 650 zł na dziecko (łącznie 1300 zł). Oprócz tego ponosi pełne koszty utrzymania dzieci w czasie, gdy znajdują się pod jego opieką.

Wnioskodawca oraz matka dzieci nie porozumieli się w kwestii wysokości ulgi prorodzinnej, jaką każdy z rodziców mógłby odliczyć od podatku dochodowego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że w okresie, którego dotyczy wniosek, tj. w latach 2019 - 2020 uzyskiwał on oraz najprawdopodobniej w latach kolejnych (o ile nie dojdzie do zmiany jego sytuacji zawodowej) będzie uzyskiwał dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do Wnioskodawcy nie mają ani też nie będą miały zastosowania w najbliższym czasie (o ile nie dojdzie do zmiany jego sytuacji zawodowej) przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w 2019 r., 2020 r. oraz w latach kolejnych, wykonując władzę rodzicielską w opisany wyżej sposób, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej w wysokości 50% na każde z małoletnich dzieci?

Zdaniem Wnioskodawcy, sposób wykonywania przez niego pieczy nad dziećmi oraz udział w wychowaniu dzieci wskazuje na to, iż faktycznie sprawuje on władzę rodzicielską w stosunku do małoletnich dzieci.

Przesłanką negatywną w niniejszej sprawie nie jest fakt, iż Wnioskodawca nie porozumiał się w przedmiocie proporcjonalnego rozliczenia ulgi z matką dzieci (przeciwnie, z uwagi na powyższe, zastosowanie winna mieć generalna zasada równego odliczenia ulgi przez każdego z rodziców).

We wskazanym stanie faktycznym zastosowanie znajdą przepisy art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z ust. 1 powołanego artykułu „Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2, na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Z kolei ust. 2 stanowi, iż „Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1 , w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 na trzecie dziecko,
   3. 225 na czwarte i każde kolejne dziecko.

Ogólna zasada mówi, że rodzicom wykonującym władzę rodzicielską w danym roku przysługuje możliwość odliczenia ulgi w określonej wysokości na każde z małoletnich dzieci.

Określony w ust. 2 limit przysługuje łącznie obojgu rodzicom wykonującym władze rodzicielską. Tym samym suma miesięcznych odliczeń na dzieci dokonana przez obojga rodziców nie może przekroczyć kwot wskazanych w ust. 2.

Zgodnie z obecnie obowiązującym stanowiskiem doktryny, do nabycia prawa do odliczenia ulgi nie wystarcza jedynie sam fakt posiadania władzy rodzicielskiej nad dzieckiem, ale również faktyczne jej wykonywanie przejawiające się w rzeczywistym uczestnictwie rodzica w realizacji powinności względem dziecka.

Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca posiada pełnię władzy rodzicielskiej nad dziećmi, jak również czynnie uczestniczy w procesie wychowawczym dzieci. Zdaniem Wnioskodawcy pokreślić należy, iż wskazane przepisy nie uzależniają możliwości odliczenia ulgi od konkretnego zakresu wykonywania władzy rodzicielskiej czy też podziału czy proporcji obowiązków spoczywających na rodzicach. Fakt, iż Wnioskodawca nie sprawuje opieki nad dziećmi w takim samym wymiarze jak matka dzieci - co podyktowane jest tym, że stałe miejsce pobytu dzieci znajduje się przy matce - nie stanowi przeszkody w odliczeniu ulgi przez ojca.

W przedmiocie wysokości ulgi, jaką odliczyć może Wnioskodawca należy odnieść się do art. 27f ust. 4 ustawy, który stanowi, iż „Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej”. Kluczowe jest stwierdzenie, iż kwotę ulgi odliczyć można w częściach równych lub w dowolnej proporcji ustalonej przez rodziców.

Wobec braku zgodnego podziału tejże ulgi, zastosowanie mieć będzie pierwszy sposób podziału, a mianowicie podział w częściach równych.

Podsumowując, Wnioskodawca wskazuje, że w jego ocenie za rok 2019 i 2020 oraz w latach następnych, wykonując władzę rodzicielską - zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym - przysługuje mu prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej w wysokości 50% na każde z małoletnich dzieci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Stosownie do art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Jednocześnie jak stanowi art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Jak wynika z art. 27f ust. 7 cyt. ustawy podatkowej, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359) przysługuje obojgu rodzicom, a stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania. W rozumieniu przepisów prawa rodzinnego władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowywania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw (art. 95 § 1 k.r.o.).

W tym miejscu należy wyjaśnić, że dokonując analizy art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zakresie możliwości skorzystania przez obojga rodziców z przedmiotowej ulgi należy wziąć pod uwagę cel wprowadzenia tej preferencji podatkowej przez ustawodawcę, którym jest niewątpliwie pomoc rodzicom w związku z ciążącymi na nich obowiązkami w zakresie wychowywania dzieci i łożenia na ich utrzymanie. Zatem, dla nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej niezbędne jest zarówno posiadanie władzy rodzicielskiej nad dzieckiem, jak również rzeczywiste uczestnictwo rodzica w realizacji wskazanych wyżej powinności względem dziecka. Należy więc rozróżnić treść władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, bowiem samo jej posiadanie nie oznacza jej wykonywania. W celu nabycia prawa do odliczenia tej ulgi nie wystarczy wykazanie przez podatnika, że jest rodzicem posiadającym władzę rodzicielską. Konieczne jest jej wykonywanie, w szczególności wychowywanie przez podatnika swego dziecka, sprawowanie pieczy nad nim i jego majątkiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej oznacza też osobiste zajmowanie się sprawami dziecka, czyli podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych i duchowych (mieszkania, wyżywienia, zdrowia, bezpieczeństwa, edukacji, wychowania, wypoczynku, zaspokajanie potrzeb kulturalnych, sportowych, religijnych, itp.).

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest ojcem dwójki małoletnich dzieci - córki urodzonej w 2014 r. oraz syna urodzonego w 2017 r. Dzieci pochodzą ze związku małżeńskiego Wnioskodawcy z … rozwiązanego przez rozwód wyrokiem z dnia … marca 2019 r. (wyrok prawomocny z dnia … kwietnia 2019 r.). W przedmiotowym wyroku powierzono wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi, obojgu rodzicom ustalając miejsce pobytu małoletnich przy matce. Jednocześnie w wyroku tym uregulowano kontakty Wnioskodawcy z dziećmi w sposób następujący: w pierwszy i trzeci weekend miesiąca od piątku od godziny 18:00 do niedzieli do godziny 18:00 i w każdy wtorek od godziny 18:00 do godziny 19:00. Ponadto, Sąd zasądził od Wnioskodawcy alimenty w wysokości 650 zł miesięcznie na każde z dzieci (łącznie 1300 zł miesięcznie) płatne do rąk matki w terminie do 15. dnia każdego miesiąca. Wnioskodawca nie prowadzi wspólnego gospodarstwa domowego z matką dzieci od lutego 2018 r., kiedy to ona wraz z dziećmi wyprowadziła się z ich wspólnego domu. Od tego czasu dzieci zamieszkują z matką, jednakże Wnioskodawca ma stały i regularny kontakt z dziećmi. Kontakty Wnioskodawcy z synem i córką odbywają się w szerszym zakresie aniżeli określone w wyroku rozwodowym (z podobną częstotliwością odbywały się również jeszcze przed rozwiązaniem związku małżeńskiego). Wnioskodawca odbiera dzieci bezpośrednio z miejsca zamieszkania co drugi piątek i sprawuje nad nimi opiekę przez weekend, aż do niedzieli do godziny 18, kiedy to odwozi je do domu. Ponadto, Wnioskodawca spędza z dziećmi czas w każdy wtorek w godzinach od 18 do 19, poza miejscem ich zamieszkania, często spotyka się z nimi również w inne dni tygodnia - poza ustalonymi kontaktami. Wtedy Wnioskodawca zabiera dzieci na wspólne spacery czy na place zabaw. Ponadto, Wnioskodawca spędza z dziećmi wakacje, ferie oraz święta, wspólnie obchodzą ich urodziny. Dzieci mają również bardzo dobry kontakt z rodzicami Wnioskodawcy, często spędzają wspólnie czas. W trakcie spotkań Wnioskodawca sprawuje pełną i wyłączną opiekę nad dziećmi, niejednokrotnie towarzyszy mu obecna partnerka, którą dzieci bardzo lubią. Dzieci nocują w domu Wnioskodawcy, gdzie posiadają specjalnie wygospodarowane miejsce do snu, nauki i zabawy wraz z niezbędnymi meblami i sprzętem. Wnioskodawca zaspokaja wszelkie potrzeby fizyczne i duchowe dzieci w postaci m.in. wyżywienia, mieszkania, edukacji, zdrowia, wypoczynku, kultury czy rozrywki. Dzieci są zadbane, odpowiednio odżywione, ubrane stosownie do warunków pogodowych. W trakcie pobytu u ojca niczego im nie brakuje. Wnioskodawca spędza z dziećmi czas bawiąc się z nimi oraz wspólnie jeżdżą na wycieczki, chodzą na place zabaw i korzystają z innych form rozrywki. Ponadto, Wnioskodawca uczestniczy w życiu przedszkolnym starszej córki. W razie potrzeby korzysta z pomocy lekarskiej, kupuje dzieciom niezbędne leki. Poza spotkaniami - w sprawach dotyczących dzieci - Wnioskodawca pozostaje w stałym kontakcie SMS-owym z ich matką. Zarówno Wnioskodawca jak i jego obecna partnerka mają bardzo dobry kontakt z dziećmi, które lubią spędzać z nimi czas - chętnie zostają na noc u ojca. Od momentu faktycznego rozstania z matką dzieci w lutym 2018 r. Wnioskodawca faktycznie wykonywał i w dalszym ciągu wykonuje władzę rodzicielską nad dziećmi, uczestniczy w wychowaniu dzieci oraz łoży na ich utrzymanie. Wnioskodawca co miesiąc płaci na rzecz dzieci alimenty w wysokości po 650 zł na dziecko (łącznie 1300 zł). Oprócz tego ponosi pełne koszty utrzymania dzieci w czasie, gdy znajdują się pod jego opieką. Wnioskodawca oraz matka dzieci nie porozumieli się w kwestii wysokości ulgi prorodzinnej, jaką każdy z rodziców mógłby odliczyć od podatku dochodowego. W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że w okresie, którego dotyczy wniosek, tj. w latach 2019 - 2020 uzyskiwał on oraz najprawdopodobniej w latach kolejnych (o ile nie dojdzie do zmiany jego sytuacji zawodowej) będzie uzyskiwał dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do Wnioskodawcy nie mają ani też nie będą miały zastosowania w najbliższym czasie (o ile nie dojdzie do zmiany jego sytuacji zawodowej) przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów uznać należy, że w sytuacji, gdy w stosunku do dzieci małoletnich oboje rodziców wykonuje władzę rodzicielską to przy spełnieniu warunków wynikających z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są uprawnieni do korzystania z ulgi prorodzinnej.

Wskazać jednak należy, iż w powołanym art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zdanie drugie – ustawodawca dał rodzicom możliwość wyboru, w jaki sposób dokonają odliczeń kwoty przysługującej im ulgi prorodzinnej. Istotne jest jednak to aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą. W związku z tym możliwe jest skorzystanie z odliczenia od podatku w proporcji ustalonej przez oboje rodziców, przy czym konieczne jest w tym zakresie uzyskanie porozumienia pomiędzy osobami uprawnionymi, gdyż to im ustawodawca pozostawił decyzję w tym względzie. W sytuacji natomiast braku takiego porozumienia odliczenie przysługuje w częściach równych.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2360/15 podkreślił, że „(…) wykonywanie władzy rodzicielskiej przez oboje rodziców, w sytuacji braku porozumienia między nimi odnośnie proporcji przysługującej kwoty do odliczenia, powoduje iż przysługującą im kwotę ulgi podatkowej należy rozdzielić między nich w częściach równych”.

W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawca przez cały rok 2019 i 2020 wykonywał oraz będzie wykonywał w latach następnych władzę rodzicielską w stosunku do dwójki małoletnich dzieci, a nie ustalił z matką dzieci proporcji odliczeń, należy przyjąć że jest on uprawniony do ulgi w wysokości połowy kwoty przysługującej na dwójkę małoletnich dzieci.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe - przy spełnieniu przesłanek wynikających z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - Wnioskodawca wobec braku porozumienia z byłą żoną ma prawo skorzystać z ulgi prorodzinnej w wysokości 50% kwoty ulgi na każde dziecko, ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy za lata 2019 - 2020 oraz lata następne pod warunkiem, że nie ulegną zmianie przepisy prawa będące podstawą niniejszego rozstrzygnięcia oraz stan faktyczny sprawy, w szczególności Wnioskodawca będzie wspólnie z byłą małżonką nadal wykonywał władzę rodzicielską.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.