INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2020 r. (data wpływu 9 listopada 2020 r.), uzupełnionym w dniu 18 stycznia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową, który został uzupełniony w dniu 18 stycznia 2021 r.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca od dnia 5 lutego 2018 r. (wznowiona po zawieszeniu od 20 kwietnia 2020 r.) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą X, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów z zastosowaniem podatku liniowego. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, od kwietnia 2020 roku współpracuje on z polską spółką Y Sp. z o.o. z siedzibą w W., wpisaną do Krajowego Rejestru Sądowego pod nr: … (dalej jako „Spółka”) na podstawie ramowej umowy o świadczenie usług. Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Spółki w zakresie danego projektu, takie jak: badanie jakościowe, badania ilościowe, projektowanie makiet i rozwiązań, analityka aplikacji web/mobile, współpraca z zespołami deweloperskimi, zarządzanie projektami, czy wdrożenia produktowe. W praktyce Wnioskodawca wytwarza nowe produkty internetowe (serwis www, aplikacje mobilne), które zdecydowanie odróżniają się od tych już funkcjonujących na rynku.
Wnioskodawca jest całościowo odpowiedzialny za przygotowanie dokumentacji technicznej, koncepcji oraz widoków, które obrazują, w jaki sposób serwis internetowy ma działać. Wnioskodawca zajmuje się układaniem procesów, np.: proces rejestracji, proces logowania, czyli prezentuje za pomocą makiet i prototypów, w jaki sposób taki proces ma działać, jak ma wyglądać, jakie są zachowania poszczególnych elementów interfejsu, jak użytkownik będzie realizował poszczególne elementy procesu. Projektując widoki, kod jest generowany w sposób zautomatyzowany, a zatem Wnioskodawca poprzez swoje działania wytwarza elementy interfejsu. Wyjaśniając, całość działań Wnioskodawcy skupiona jest na procesie wytwarzania oprogramowania: definiowaniu wymagań, projektowaniu rozwiązań, nadzorowaniu procesu wytwarzania oprogramowania, testowaniu wytworzonych rozwiązań celem znalezienia nieprawidłowości i ich wyeliminowania. Wnioskodawca wytwarza interfejsy aplikacji, a zatem programy komputerowe – utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca nie korzysta z czyichś wyników działalności twórczej. Produkt, który tworzy Wnioskodawca ma stać się innowacyjny w zakresie oferowanych na rynku usług oraz ma być odpowiedzią na zdefiniowane za pomocą badań, wywiadów i analiz potrzeby konkretnej grupy docelowej. Wnioskodawca ma dowolność w wyborze miejsca i czasu świadczenia usług i nie pozostaje pod bezpośrednim kierownictwem Spółki. Opisane powyżej czynności Wnioskodawca wykonuje w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za wykonywanie czynności w ramach zleconych mu przez Spółkę usług.
Zgodnie z postanowieniami umowy łączącej Strony, Wnioskodawca – w przypadku wytworzenia w wyniku realizacji usług utworów – w momencie przekazania tych utworów Spółce przekazuje jej majątkowe prawa autorskie na wymienionych w umowie polach eksploatacji, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Przeniesienie autorskich praw majątkowych obejmuje też zezwolenie na wykonywanie praw zależnych przez Spółkę oraz wyłączne prawo Spółki do zezwalania na wykonywanie zależnego prawa autorskiego. Wynagrodzenie, o którym mowa w umowie za realizację usług obejmuje wynagrodzenie za nabycie wszelkich praw autorskich do utworów. Wnioskodawca uzyskuje zatem dochód z przenoszenia autorskich praw majątkowych do utworów na Spółkę. Wnioskodawca realizuje powierzone mu zadania samodzielnie jako niezależny wykonawca. Każdy w zespole programistów odpowiada za swoje zadania. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze w związku z prowadzoną przez niego działalnością. Na bieżąco powiększa on zasób swojej wiedzy dokształcając się – codziennie śledzi najnowsze artykuły branżowe, bierze udział w kursach i szkoleniach, jak również czyta literaturę branżową.
Programy komputerowe były, są i będą wytwarzane na rzecz ww. Spółki przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej i są rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy w ramach zespołu programistów są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca prowadzi zatem działalność badawczo-rozwojową, która jest przez niego prowadzona od początku współpracy ze Zleceniodawcą. Utwory – programy komputerowe są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach tej działalności badawczo-rozwojowej. Ponieważ – jak wskazano powyżej – Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych, osiąga on dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie produktu lub usługi.
W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz Spółki, a polegającą na tworzeniu programów komputerowych ponosi on wydatki, takie jak: koszty leasingu komputera, koszt leasingu apple watcha, koszty związane z zakupami biurowymi (zakup biurka, fotela, szafek i materiałów biurowych, takich jak przybory piśmiennicze), koszty związane z kursami i szkoleniami (nauka języka angielskiego), koszty związane z zakupem dostępu do oprogramowania, np.: baza ikon, czy faktury związane z dodaniem ogłoszeń na `(...)`.
Komputer, jak i zakup dostępu do oprogramowania, np. bazy ikon są niezbędne do fizycznego wytwarzania oprogramowania i testowania nowych funkcjonalności, natomiast apple watch służy Wnioskodawcy do weryfikacji rynku aplikacji mobilnych na ten segment. Koszty związane z zakupami biurowymi mają na celu zapewnienie Wnioskodawcy niezbędnej organizacji pracy i dogodnych warunków świadczenia usług. Koszty związane z kursami i szkoleniami mają na celu pogłębianie i zdobywanie nowej wiedzy przez Wnioskodawcę. Faktury za dodanie ogłoszeń na `(...)` służą badaniu w zakresie weryfikacji rynku ogłoszeniowego. Powyższe opłaty są zatem bezpośrednimi kosztami koniecznymi do fizycznego świadczenia usług dla Spółki – fizycznego tworzenia na jej rzecz oprogramowania. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia konkretnego prawa własności intelektualnej – programu komputerowego.
Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy). W konsekwencji, zamierza on w zeznaniu rocznym za rok 2020 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Zleceniodawcą, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze Zleceniodawcą również w latach następnych na tych samych zasadach, dlatego też zamierza w następnych latach ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.
Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy przypadających na każde ww. prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco od rozpoczęcia współpracy ze Zleceniodawcą, tj. od kwietnia 2020 roku i obejmuje ona okres od początku działalności badawczo-rozwojowej, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP, zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Przy czym wskazać należy, iż z uwagi na specyfikę działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, uwzględnia on kwalifikowane prawa IP w odniesieniu do całego projektu, z uwagi na brak możliwości wyodrębnienia tych praw na poszczególne miesiące. Zatem wyjaśniając, Wnioskodawca gromadzi i ewidencjonuje poszczególne przychody i wydatki co do każdego miesiąca, natomiast będą one rozliczane na potrzeby ulgi w stosunku do kwalifikowanych praw IP wytworzonych przez Wnioskodawcę w ciągu całego roku rozrachunkowego.
W piśmie uzupełniającym doprecyzowano, że działalność Wnioskodawcy obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Opisana działalność jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług oferowanych w jego działalności. Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, jednakże każdy z programistów odpowiada za własne zadania i wykonuje je samodzielnie w ramach swojej prowadzonej działalności gospodarczej.
Jednocześnie wyjaśniono, że Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonych we wniosku interfejsów aplikacji jako całości z momentem ich przekazania Spółce. Interfejs był przekazywany w ramach poszczególnych podprocesów, np.: proces aplikacji, proces logowania, proces rejestracji. Wytwarzane przez Wnioskodawcę interfejsy to programy komputerowe w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r., pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Wytworzone przez Wnioskodawcę interfejsy są przyłączane do istniejącego oprogramowania i stanowią jego część. Interfejsy stanowią więc część oprogramowania i są samodzielnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie prawnej z ww. przepisu. Wnioskodawca zamierza opodatkować preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego dochód z przenoszenia na Spółkę praw do wytworzonych interfejsów – programów komputerowych, które są poszczególnymi częściami oprogramowania. Pojęcie programu komputerowego jako utworu chronionego w myśl art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych należy rozumieć szeroko jako jego funkcje składowe, czyli również interfejs. Oprogramowanie jako całość jest złożone z wytworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych – poszczególnych interfejsów. Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez niego programów komputerowych – interfejsów, czyli części oprogramowania.
W odpowiedzi na pytanie organu, koszt zakupu dostępu do jakiego innego oprogramowania – oprócz wymienionego we wniosku jako przykład dostępu do oprogramowania w postaci bazy ikon – Wnioskodawca ma zamiar uwzględnić we wskaźniku nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał on, że ma zamiar uwzględnić wszystkie koszty związane z zakupem oprogramowania niezbędnego do projektowania zaawansowanych interfejsów, np. oprogramowania służącego do wykonywania animacji, tworzenia zaawansowanych elementów graficznych (np.: …, …), których celem jest zapewnienie wysokiego poziomu afordancji interfejsów. Wnioskodawca ma również zamiar dokonywać zakupów oprogramowania niezbędnego do organizacji pracy w zakresie optymalizacji porządkowania interfejsów graficznych (np. …), jak również koszt zakupu narzędzi służących do weryfikacji nowych metod wytwarzania oprogramowania oraz pogłębienia wiedzy w zakresie nowych form wytwarzania oprogramowania służących zapewnieniu, iż prace wytwarzane przez Wnioskodawcę pozostają w zgodzie z ogólnoświatowymi trendami, a jednocześnie pozostają innowacyjne w swojej naturze.
Odpowiadając z kolei na zawarte w wezwaniu pytanie, koszt dodawania jakich konkretnie ogłoszeń na `(...)` miałby zostać przez Wnioskodawcę uwzględniony we wskaźniku nexus Wnioskodawca wskazał, że miałby to być koszt związany z zakupem ogłoszeń o pracę. W odpowiedzi natomiast na prośbę organu o wyjaśnienie, jak należy rozumieć wskazanie – w odniesieniu do faktur za dodawanie takich ogłoszeń – że służą one badaniu w zakresie weryfikacji rynku ogłoszeniowego oraz jakie przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu kosztów poniesionych na ten cel z wytworzeniem, ulepszeniem czy rozwojem konkretnego oprogramowania Wnioskodawca wyjaśnił, że w ramach wykonywanych przez niego prac, jednym z ogólnie pojętych narzędzi badawczych w branży Wnioskodawcy jest tzw. research. Służy on pogłębieniu wiedzy w zakresie potrzeb użytkowników stanowiących potencjalną grupę docelową. W bieżącym kontekście prac wykonywanych przez Wnioskodawcę, dodawanie ogłoszeń miało na celu pogłębienie wiedzy, w jaki sposób aplikują potencjalni użytkownicy, jakich informacji poszukują w zakresie stanowiska, na które aplikują, jaką formę kontaktu wybierają (SMS, telefon, aplikacja za pomocą formularza), jaką grupę wiekową stanowią aplikujący, jakie są oczekiwania aplikujących w zakresie warunków pracy, z jakimi problemami borykają się pracodawcy (potwierdzenie tezy odnośnie nocnych godzin, w których aplikują pracodawcy). Wnioski zebrane w ramach dokonanego badania rynku stanowią wkład w zakresie projektowania procesów będących odpowiedzią na bezpośrednie potrzeby grupy docelowej, które mają w swojej istocie spowodować stworzenie innowacyjnego produktu.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
- Czy w opisanym wyżej zdarzeniu, Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2020 i lata następne rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką), uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?
- Czy wymienione w opisanym zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, takie jak: koszty leasingu komputera, koszt leasingu apple watcha, koszty związane z zakupami biurowymi (zakup biurka, fotela, szafek i materiałów biurowych, takich jak przybory piśmiennicze), koszty związane z kursami i szkoleniami (nauka języka angielskiego), koszty związane z zakupem dostępu do oprogramowania, np: baza ikon, czy faktury związane z dodaniem ogłoszeń na … stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?
- Czy ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę zgodnie z art. 30cb ust. 1-2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych może wyszczególniać wytwarzane przez Wnioskodawcę kwalifikowane prawa IP w odniesieniu do całego roku rozliczeniowego (w ramach jednego projektu), zamiast w stosunku do każdego miesiąca przy założeniu uwzględniania przypadających na nie wydatków, przychodów i dochodu (straty), co pozwala na łączne ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na wątpliwości Wnioskodawcy wynikające z pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2. W zakresie pytania nr 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Ad 1.
Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Programy komputerowe opisane we wniosku podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r., pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Reasumując, tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe – interfejsy aplikacji – stanowią zatem program komputerowy, który znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP. Zdaniem Wnioskodawcy, przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części w ramach współpracy ze Spółką i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP Box.
Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe powinny być – zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy – rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:
– Badania naukowe są działalnością obejmującą:
- badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
- badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
– Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży m.in. po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości. Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na Zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem – w ocenie Wnioskodawcy – osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży produktu lub usługi, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ad 2.
Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez niego wydatki, takie jak: koszty leasingu komputera, koszt leasingu apple watcha, koszty związane z zakupami biurowymi (zakup biurka, fotela, szafek i materiałów biurowych, takich jak przybory piśmiennicze), koszty związane z kursami i szkoleniami (nauka języka angielskiego), koszty związane z zakupem dostępu do oprogramowania, np: baza ikon, czy faktury związane z dodaniem ogłoszeń na `(...)`, stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w lit. a wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Każdy z ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma bowiem bezpośredni związek z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
- wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
- polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
- polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
- odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
- są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
- wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 powołanej ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:
- patent,
- prawo ochronne na wzór użytkowy,
- prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
- prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
- dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
- prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
- wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
- autorskie prawo do programu komputerowego
- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.
W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku w ramach ulgi IP Box stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
[(a+b) x 1,3] / a+b+c+d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
- z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
- z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
- wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
- prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
- wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
- dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
- dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że dochód osiągany przez Wnioskodawcę z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (stanowiącego utwór prawnie chroniony, wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy) kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5% w rozliczeniu za rok 2020 oraz lata następne. Wyeksponować w tym miejscu należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP.
Ustalając wskaźnik nexus należy pamiętać, aby istniał związek pomiędzy:
- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących ustalania wskaźnika nexus (możliwości uznania wymienionych we wniosku wydatków za koszty prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej – art. 30ca ust. 4 ustawy) wskazać należy, że istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wobec tego, ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki będące przedmiotem pytania oznaczonego nr 2 w zakresie, w jakim przeznaczone są na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, mogą zostać uwzględnione przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy).
Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.