0115-KDIT1.4011.826.2020.2.JG

📋 Podsumowanie interpretacji

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której celem jest tworzenie i rozwijanie oprogramowania. W ramach tej działalności wykonuje prace konsultacyjno-programistyczne na zlecenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę, w tym kody źródłowe, podlega ochronie prawnej jako utwory autorskie. Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę autorskie prawa majątkowe do tych utworów. Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w tym autorskich praw do programów komputerowych, na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. IP Box). Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Wnioskodawca spełnia warunki do zastosowania preferencyjnej stawki 5% od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w tym autorskich praw do programów komputerowych, ponieważ: 1) Prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy, w ramach której wytwarza, rozwija i ulepsza programy komputerowe chronione prawem autorskim. 2) Posiada wyodrębnioną ewidencję przychodów, kosztów i dochodów z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej. 3) Przenosi na zleceniodawcę autorskie prawa majątkowe do wytworzonego oprogramowania.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy w opisanej sytuacji możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% podstawy opodatkowania od osiągniętego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Stanowisko urzędu

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej stanowi dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2020 r. (data wpływu 8 listopada 2020 r.), uzupełnionym w dniu 20 stycznia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, który został uzupełniony w dniu 20 stycznia 2021 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 1 lipca 2012 r. Przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest tworzenie i rozwijanie oprogramowania – przeważające PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) działalności 62.01.Z (działalność związana z oprogramowaniem). Wnioskodawca prowadzi działalność na terenie Polski i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników i nie korzysta z usług podwykonawców. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca ma zawartą umowę ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowaną i prowadzącą działalność gospodarczą w Polsce (zwaną dalej kontrahentem), na podstawie której wykonuje prace konsultacyjno-programistyczne PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług): 62.01.11.0. Wnioskodawca wykonuje na zlecenie kontrahenta działalność związaną z oprogramowaniem, chronioną prawem autorskim, która obejmuje pisanie, modyfikowanie, badanie, dokumentowanie i wspomaganie oprogramowania, włączając pisanie zleceń sterujących programami, analizowanie, projektowanie systemów gotowych do użycia, rozbudowę, tworzenie, implementację i modyfikację oprogramowania, dostarczanie oraz dokumentację oprogramowania wykonanego na zlecenie kontrahenta, w tym również:

  1. rozwijanie aplikacji własnych, spełniających potrzeby biznesowe kontrahenta,
  2. parametryzowanie i konfigurowanie testowych systemów informatycznych w zakresie niezbędnym do realizacji potrzeb biznesowych kontrahenta,
  3. analiza, projektowanie i programowanie projektów zleconych przez kontrahenta,
  4. tworzenie nowej funkcjonalności programów, nowych modułów,
  5. budowa i wdrażanie nowych rozwiązań technologicznych,
  6. tworzenie rozwiązań w oparciu o jedną zintegrowaną platformę SAP,
  7. dokumentowanie zastosowanych rozwiązań.

Rozwiązania technologiczne, które Wnioskodawca tworzy w ramach realizacji zleceń, usprawniają działania organizacji na wielu płaszczyznach. Służą do zarządzania pracą działu kadr, zarządzania i obsługi logistyki, zarządzania zasobami oraz obsługą najnowocześniejszych technologii, finansów. Stworzone oprogramowania, moduły, przyspieszają kluczowe procesy dla przedsiębiorstw, np. zamykanie okresów czy analizę, planowanie i raportowanie, zapewniają spersonalizowaną obsługę we wszystkich kanałach, proste wyszukiwanie, komunikowanie się oraz współpracę z partnerami biznesowymi. Realizacja zadań związana jest z projektami prowadzonymi przez kontrahenta Wnioskodawcy, w ramach których są wykonywane zlecone prace dotyczące rozwijania aplikacji własnych, parametryzowania i konfigurowania testowych systemów informatycznych oraz analiza, projektowanie i programowanie projektów. Dobór rozwiązań programistycznych w danym projekcie, w ramach którego są wykonywane prace programistyczne, jest uzależniony od kompetencji i poziomu doświadczenia Wnioskodawcy i specyfiki danego projektu.

Wnioskodawca ulepsza i rozwija oprogramowanie, którego nie jest ani właścicielem, ani współwłaścicielem, ani użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie licencji wyłącznej. Kontrahent Wnioskodawcy ma prawo do rozwijania i ulepszania oprogramowania i w konsekwencji zleca wykonanie tych czynności dla Wnioskodawcy. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności i/lub funkcjonalności tego oprogramowania. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie objęte jest prawami autorskimi, co zostało zaznaczone w umowie o współpracy z kontrahentem. Autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.). Wnioskodawca przenosi na swojego kontrahenta autorskie prawa majątkowe do stworzonych i przekazanych mu utworów. Wnioskodawca otrzymuje od swojego kontrahenta wynagrodzenie za wykonane zadania i w kwotę tego wynagrodzenia jest wkalkulowane wynagrodzenie za przeniesienie na kontrahenta praw autorskich, a więc Wnioskodawca nie otrzymuje odrębnie wynagrodzenia za wykonanie zlecenia wynagrodzenia za sprzedaż praw autorskich. Wnioskodawca występuje zazwyczaj jako samodzielny twórca oprogramowania. Zdarza się jednak również, że wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowania są częścią większych projektów, w których Wnioskodawca występuje jako współtwórca. Wszystkie projekty, w których Wnioskodawca bierze bądź będzie brał udział, są realizowane w ramach umowy z innymi podmiotami. Wnioskodawca przenosi na rzecz kontrahenta każdorazowo majątkowe prawa autorskie do programów, które stworzył samodzielnie lub w ramach współautorstwa. Na tej podstawie Zleceniodawca nabywa prawo do rozporządzania programem i jego modyfikowania.

Dla celów podatkowych Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, natomiast dla potrzeby wyodrębnienia przychodów oraz kosztów związanych z kosztami kwalifikowanymi prowadzona jest odrębna ewidencja. Do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca zalicza głównie wydatki na utrzymanie biura, sprzęt biurowy, usługi księgowe. Sprzedaży podlegają kwalifikowane prawa własności intelektualnej, w szczególności prawa majątkowe do wytworzonego kodu źródłowego bądź kwalifikowane prawo własności intelektualnej za cenę wkalkulowaną w cenę wykonywanych na rzecz kontrahenta usług. W celu wytworzenia danego oprogramowania Wnioskodawca w zależności od konkretnego zlecenia:

  1. pisze/tworzy program lub część programu od podstaw i nie nabywa wyników prac B+R prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm lub
  2. wykorzystuje do wytworzenia oprogramowania gotowe komponenty, biblioteki, stworzone przez innych autorów, a następnie w sposób autorski rozbudowuje dany komponent lub tworzy w sposób autorski tzw. nakładkę na komponent, rozwija, ulepsza komponent, celem zrealizowania indywidualnych potrzeb i zamówienia kontrahenta, a więc w ostateczności kontrahent otrzymuje gotowy produkt/program istotnie różniący się od komponentu, który został wykorzystany do stworzenia tego produktu/programu.

W związku z regulacjami IP BOX Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, m.in. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8). Autorskie oprogramowanie, stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oprogramowanie jest elementem znacznie szerszego procesu B+R prowadzonego w ramach danego projektu. Prace programistyczne mają na celu wyeliminowanie naukowej lub technicznej niepewności oraz znalezienia nowych rozwiązań dla zaadresowanych problemów. Realizacja postępu dokonuje się poprzez tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki tworzone na bieżąco. Prace w realizowanych projektach związane są także w dużej mierze z poprawą wydajności i do tego wykorzystywane są nowe algorytmy, tworzeniem nowej, dotychczas nieosiągalnej funkcjonalności, implementacji nowych sposobów rozwiązania problemów projektowych. W praktyce dla realizacji powyższych zadań na co dzień Wnioskodawca musi w drodze doświadczeń, testów oraz eksperymentów zdobywać, poszerzać i łączyć wiedzę z nauk podstawowych matematyka, statystyka, jak i stosowanych informatyka, algorytmika, a następnie wykorzystywać ją przy tworzeniu programów. Wnioskodawca celem prawidłowej oceny swojej działalności i zakwalifikowania poszczególnych zleceń i tym samym dochodów do działalności badawczo-rozwojowej posiłkuje się definicjami działalności naukowej i prac rozwojowych zawartych w artykule 4 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję, w której wyodrębnia każde prawo kwalifikowane prawo własności intelektualnej i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca występuje zazwyczaj jako samodzielny twórca oprogramowania. Zdarza się jednak również, że wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowania są częścią większych projektów, w których Wnioskodawca występuje jako współtwórca. Wszystkie projekty, w których Wnioskodawca bierze bądź będzie brał udział, są realizowane w ramach umowy z innymi podmiotami. Precyzując dotychczasowe wyjaśnienia Wnioskodawca wskazuje, że jego działalność programistyczna jest zazwyczaj częścią dużych, długofalowych projektów prowadzonych przez Zleceniodawcę. Nad tymi projektami zwykle pracują również inni programiści. Jednakże czynności powierzone do wykonania Wnioskodawcy są wykonywane przez niego samodzielnie i nie ma współautorów do tych czynności. Przykładowo Zleceniodawca realizuje duży projekt, w ramach którego zleca wielu programistom wykonanie/napisanie aplikacji, czy też nowych narzędzi w funkcjonującym programie. Zleceniodawca zleca Wnioskodawcy w ramach realizacji tego projektu stworzenie aplikacji, narzędzi w sposób samodzielny, bez udziału innych programistów. Natomiast innym programistom może zlecić w ramach tego projektu stworzenie innych aplikacji czy narzędzi. Zatem nie ma współautorów rezultatów przekazywanych przez Wnioskodawcę do Zleceniodawcy. Pisząc wcześniej o współautorstwie przy realizacji projektu Wnioskodawca miał na myśli projekt, nad którym pracuje co prawda więcej programistów, jednakże część tego projektu, która jest realizowana przez Wnioskodawcę jest realizowana przez niego samodzielnie, bez współdziałania z innymi autorami i za tę część, np. stworzoną aplikację Wnioskodawca odpowiada samodzielnie jako jej wyłączny autor.

Wytwarzane i rozwijane w ramach prowadzonej działalności oprogramowania lub ich części (kody źródłowe) i nowe funkcjonalności stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zmiany wprowadzane do rozwijanego i ulepszanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowego i Wnioskodawca nie wprowadza ich rutynowo, okresowo.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultat oraz wykonanie czynności względem Zleceniodawcy i nie ponosi odpowiedzialności względem innych osób. Zleceniodawca z chwilą przyjęcia od Wnioskodawcy rezultatów jego czynności i nabycia od niego majątkowych praw autorskich przyjmuje na siebie odpowiedzialność za produkty/programy wytworzone przez Wnioskodawcę względem osób trzecich i prawo swobodnego rozporządzania produktami nabytymi od Wnioskodawcy. Czynności zlecone Wnioskodawcy w ramach umowy ze Spółką nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca sam decyduje o miejscu i czasie wykonywania czynności i nie ma kierownika/przełożonego, wykonuje czynności w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej a nie w ramach umowy o pracę. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością, w tym za czynności opisane w przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową dochody osiągnięte z tytułu określonego w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jest z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, a w przypadku gdy uzyska dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej to również z tytułu określonego w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% podstawy opodatkowania od osiągniętego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie art. 30ca ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego (podlegające ochronie prawnej). Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczanego wg wzoru z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawcy realizowane przez niego czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jest działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań a wszystkie wykonane przez niego zlecenia chronione są prawem autorskim. Wnioskodawca celem prawidłowej oceny swojej działalności i zakwalifikowania poszczególnych zleceń i tym samym dochodów do działalności badawczo-rozwojowej posiłkuje się definicjami działalności naukowej i prac rozwojowych zawartych w artykule 4 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy działalność naukowa obejmuje badania naukowe, prace rozwojowe oraz twórczość artystyczną. Natomiast w myśl art. 4 ust. 3 tej ustawy prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zdaniem Wnioskodawcy pracami rozwojowymi według przedstawionej powyżej definicji i w konsekwencji kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są zarówno programy, które napisał sam od podstaw bez wykorzystywania pracy i dzieł innych autorów jak i programy, do których stworzenia wykorzystał gotowe komponenty, biblioteki, które to w sposób autorski zmienił lub ulepszył, rozwinął. W związku z powyższym ma prawo do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych według stawki 5% podstawy opodatkowania od osiągniętego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca nadmienia, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajął analogiczne stanowisko w zbliżonym stanie faktycznym w interpretacji indywidualnej wydanej 2 października 2019 r. sygnatura: 0114-KDIP3-3.4011.392.2019.2.MT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
  • prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
  2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
  3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

  1. patent,
  2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
  3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
  4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
  5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
  6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
  7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
  8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

  1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
  2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

  1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
  2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

  1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
  2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
  3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
  4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

  1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
  2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
  3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
  4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
  5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej stanowi dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%.

Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili