0115-KDIT1.4011.812.2020.2.JG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2020 r. (data wpływu 3 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, który został uzupełniony w dniu 21 stycznia 2021 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, której usługi obejmują tworzenie oraz ulepszanie oprogramowania komputerowego. Wiodącym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest projektowanie architektury nowych rozwiązań w zakresie autorskich aplikacji, z wykorzystaniem najnowszych technologii, m.in. chmury obliczeniowej, przy wykorzystaniu technologii …. Stworzone przez to indywidualne dzieło, zgodnie z przepisem z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełnia przesłanki programu komputerowego jako utworu. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi dla jednego klienta – (…). Głównym zakresem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż usług na rzecz Klienta zlecającemu mu stworzenie spersonalizowanej aplikacji, odpowiadającej jego zapotrzebowaniu. Usługi świadczone są w oparciu o umowę o świadczenie usług programistycznych, której przedmiotem jest tworzenie oprogramowania komputerowego. W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi on działalność gospodarczą w sposób samodzielny, ponosząc przy tym zarówno ryzyko gospodarcze z niej wynikające, jak i odpowiedzialność cywilnoprawną według norm przepisanych prawem cywilnym. W ramach prowadzonego projektu, wynikającego z zawartej umowy, Wnioskodawca wykonuje usługi programowania oraz odpłatnie przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego. Na przedmiotowe wynagrodzenie składa się cena praw autorskich przenoszonych przez Wnioskodawcę na rzecz spółki oraz kwota sprzedaży stworzonego oprogramowania. W niektórych przypadkach Wnioskodawca tworzy program komputerowy mający dodać nową usługę lub funkcjonalność do istniejącego już złożonego systemu. Dzieło Wnioskodawcy stanowi jednak indywidualny program komputerowy. Tworząc kod źródłowy, mający dodać do istniejącego już oprogramowania komputerowego nowe funkcjonalności, Wnioskodawca tworzy w istocie nowy program komputerowy, rozumiany jako zbiór poleceń zapisanych w formie kodu źródłowego, transponowany następnie do formy kodu wynikowego, a kolejno przedstawiany w postaci użytkowej.

Wnioskodawca w ramach prowadzonych na rzecz spółki usług, tworzy i udoskonala oprogramowanie poprzez tworzenie kodu źródłowego w ramach systematycznej i twórczej pracy. Systematyczna i twórcza praca Wnioskodawcy przyczynia się do zwiększenia zasobów wiedzy jego przedsiębiorstwa poprzez wypracowywanie nowych, innowacyjnych praktyk i zastosowań istniejących już rozwiązań w sposób umożliwiający osiągnięcie nowych celów. Działalność Wnioskodawcy spełnia kryteria uznania jej za działalność rozwojową. Wnioskodawca wykonuje działalność badawczo-rozwojową opisaną we wniosku w sposób systematyczny i uporządkowany, w trybie typowym dla specyfiki prowadzonej działalności. Działania nad każdym programem komputerowym można opisać przy pomocy podziału na następujące etapy:

1. Ustalenie wstępnej koncepcji oprogramowania, sformułowanie celu funkcjonalności, która ma zostać stworzona w ramach programu komputerowego.
2. Analiza problemu, określenie informacji/danych wejściowych oraz stworzenie planu i sposobu postępowania w celu osiągnięcia ustalonego stanu końcowego odpowiadającego koncepcji oraz celowi oprogramowania. Uzyskanie oczekiwanych informacji wyjściowych przy uwzględnieniu ograniczeń sprzętowych i środowiska programowego, a także analiza szerszej zastosowalności opracowanych rozwiązań i zachowanie ich w zasobie wiedzy (know how) Wnioskodawcy w ramach działalności rozwojowej.
3. Projektowanie algorytmu (zbioru reguł postępowania mającego na celu przetworzenie informacji wejściowych w informacje wyjściowe w skończonej liczbie działań) lub wielu alternatywnych algorytmów i porównanie ich efektywności. W rezultacie wybór i określenie ostatecznej formy algorytmu potrzebnego do osiągnięcia określonego uprzednio celu, analiza szerszej zastosowalności opracowanych rozwiązań i zachowanie ich w zasobie wiedzy (know how) Wnioskodawcy w ramach działalności rozwojowej.
4. Implementacja algorytmu, tj. zapisanie programu w formie dokumentacji projektowej i następnie przetłumaczenie go do formy kodu źródłowego programu, który to kod następnie powinien zostać poddany procesowi przetwarzania - kompilacji, w celu otrzymania kodu wykonywalnego.
5. Testowanie oprogramowania w serwerze Wnioskodawcy i ewentualny powrót do wcześniejszych etapów w zależności od wyników prowadzonych testów.
6. Testowanie oprogramowania w serwerze Klienta Wnioskodawcy i ewentualny powrót do wcześniejszych etapów w zależności od wyników prowadzonych testów.
7. Przekazanie Klientowi oprogramowania do eksploatacji poprzez przeniesienie fizyczne oraz przeniesienie praw autorskich do oprogramowania za wynagrodzeniem.

Systematyka pracy sprowadza się przede wszystkim do ciągłości tak wykonywanej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, a także jej uporządkowania oraz wykonywania w sposób celowy. Wnioskodawca w celu ulepszania i dodawania nowych funkcjonalności w ramach już istniejącego oprogramowania pracuje nad projektem w sposób stały, systematyczny i zorganizowany. Na skutek podejmowanych prac, tworzy kod programów komputerowych wymyślony przez Wnioskodawcę od podstaw, który to bazuje na jego kreatywności, wiedzy i doświadczeniu. Przykładem prowadzonej działalności przez Wnioskodawcę było opracowanie systemu, który to umożliwia podgląd swojego zadłużenia poprzez zalogowanie się do niego. Ponadto po zalogowaniu możliwe jest skorzystanie z rożnych ofert restrukturyzacji zadłużenia, podpisania umów online, czy też spłaty zadłużenia. Opracowanie systemu zostało podjęte na zlecenie spółki, która natomiast proponowała swoim klientom-kontrahentom skorzystanie z powyższego systemu w ramach usług spółki. Wnioskodawca był odpowiedzialny za zaprojektowanie architektury i infrastruktury oraz za implementację wielu funkcjonalności w tym projekcie. Uszczegóławiając funkcjonowanie tejże aplikacji należy wskazać, że klient będący użytkownikiem dostaje możliwość zarejestrowania się w systemie, podając swoje dane identyfikacyjne, które są w posiadaniu spółki. Po zalogowaniu, użytkownik widzi pełne informacje na temat swoich produktów w firmie (lista zadłużeń). Zadłużenia są rozbite na składowe, to oznacza, że użytkownik widzi wszystkie swoje zadłużenia, a także kwoty które się na nie składają wraz ze szczegółowo opisanym ich pochodzeniem. Użytkownik ma również możliwość spłaty zadłużeń przy pomocy systemu - na wzór płatności online. System, umożliwia także wyświetlenie aktualnej oferty produktów Klienta. Użytkownik może zaakceptować umowę korzystając z „kreatora” - przy tym wykorzystywane są potwierdzenia kodem SMS. Całe rozwiązanie jest systemem złożonym z kilku aplikacji (serwisów) zaimplementowanych w Java z wykorzystaniem … i usług …. Kolejnym projektem było stworzenie systemu, który umożliwiał zaciągnięcie pożyczki u Spółki będącej klientem Wnioskodawcy. Czynności polegały na zaprojektowaniu architektury i infrastruktury oraz na zaimplementowaniu wielu funkcjonalności w innowacyjnym systemie sprzedaży kredytów. Użytkownikiem systemu jest kontrahent spółki, będącej klientem Wnioskodawcy. Kontrahent rejestruje się do systemu podając swoje dane. Jeżeli użytkownik znajduje się w bazie danych spółki, to może zobaczyć swoje produkty - zadłużenia oraz szczegółowe informacje na ich temat. Użytkownik ma możliwość spłaty kolejnych raty kredytu, wyświetlenia harmonogramu spłat, czy ich historii. Rozwiązanie jest systemem złożonym z kilku aplikacji (serwisów) z użyciem …, … oraz …. Wskazane powyżej systemy są autorskim rozwianiem Wnioskodawcy, który stworzył je od podstaw.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonych dla Klienta usług udoskonalał także istniejące funkcjonalności. Klient, posiadał system służący do przetwarzania i analizy różnych dokumentów wysyłanych przez użytkowników końcowych. Wnioskodawca, implementował część funkcjonalności …, przez który dokumenty były wysyłane do systemu. Działania Wnioskodawcy były również związane z uploadem plików, walidacją, interfejsem użytkownika. Projekt był pisany w języku … z wykorzystaniem …, natomiast … był pisany w … w języku …. Kolejnym z działań Wnioskodawcy było zaprojektowanie oraz implementacja testów wydajnościowych w istniejącym już systemie. System służy do automatycznego wykrywania luk bezpieczeństwa w oprogramowaniu. Spółka posiada również system, który pozwala na weryfikację oprogramowania pod kątem bezpieczeństwa (podatności cyberprzestępczość). Korzystanie z systemu opierało się na wykupieniu abonamentu przez użytkowników, którzy w następstwie otrzymywali od Wnioskodawcy adres … do aplikacji, której działanie opiera się na wykonywaniu testu w celu znalezienia podatności.

Wnioskodawca posiada na terenie Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z art. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, do tworzenia i ulepszania programów komputerowych w ramach opisanych wyżej projektów, stanowiących rozwiązanie nowe i innowacyjne na rynku. Zdobytą wiedzę oraz doświadczenie Wnioskodawca kształtuje, łączy i wykorzystuje celem wykorzystania w tworzeniu nowych programów komputerowych oraz nowych zastosowań znanych już rozwiązań. W konsekwencji powyższych okoliczności, w ocenie Wnioskodawcy, wytwarzanie oprogramowania następuje w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję przychodów pochodzących z kwalifikowanego prawa IP, która to powstaje w ramach ww. działalności gospodarczej. Ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f., a które to przypadają na każde ww. prawo w sposób pozwalający na określenie kwalifikowanego dochodu, ustalenie przychodów oraz kosztów uzyskania tychże przychodów i dochodów, oraz straty przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi wyżej wymienioną ewidencję od dnia 1 stycznia 2019 roku, z uwagi na to, że w tym czasie pojawił się wymóg ustawowy prowadzenia jej dla celów preferencji IP BOX.

W ramach wykonywanej działalności opisanej we wniosku Wnioskodawca prowadzi pracę rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność opisana we wniosku obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych programów komputerowych. Wnioskodawca tworzy kod źródłowy oprogramowania od podstaw lub modyfikuje bazowy kod źródłowy oprogramowania, którego jest właścicielem nieraz z zastosowaniem nowo opracowanych rozwiązań, spełniających przesłankę tworzenia nowych zasobów wiedzy lub wykorzystywania już istniejących dla opracowania nowych rozwiązań. Działalność ta jest także podejmowana systematycznie, w sposób ciągły i planowany. Rozwojowy charakter działalności objawia się w wypracowywaniu nowych rozwiązań informatycznych przy tworzeniu kodu źródłowego oprogramowania, zwiększając w tym zakresie dorobek przedsiębiorstwa. Wnioskodawca nie bazuje na schematycznym działaniu, z góry ustalonym i niezależnym od Wnioskodawcy. Z każdym projektem programu komputerowego, tworzonego od podstaw przez Wnioskodawcę Wnioskodawca wypracowuje nowe rozwiązania rozszerzające wiedzę jego, jako twórcy oprogramowania, a więc zwiększające zaawansowanie aktualnego, jak i kolejnych projektów.

Każde wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, zarówno będące samoistnym programem komputerowym, jak i częścią oprogramowania stanowiącego odrębny system, stanowi odrębne programy komputerowe podlegające ochronie z art. 74 Pr. Aut., do których prawo przysługuje w momencie tworzenia Wnioskodawcy. Każde wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi każdorazowo odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy Pr.Aut. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w celu rozwinięcia istniejącego już szerszego oprogramowania i dodania do niego nowych funkcjonalności spełnia przesłanki do uznania go za odrębny program komputerowy, do którego zastosowanie znajduje przepis art. 74 ustawy Pr.Aut. W doktrynie brak jest utrwalonej definicji programu komputerowego. Dla przybliżenia tego pojęcia, przy jednoczesnym uproszczeniu zagadnienia do poziomu niezbędnego należy wskazać, że za program komputerowy uznaje się jako taki przedmiot praw autorskich, który stanowi kombinację komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego przekładanego następnie na kod wynikowy, spełniającą jednocześnie podstawowe przesłanki do uznania jej za utwór. Powyższe rozumienie programu komputerowego odpowiada przedmiotowi ochrony gwarantowanej w art. 74 ustawy Pr.Aut. W związku z powyższą definicją, za słuszne należy uznać zakwalifikowanie wytworzonych utworów w ramach stałej umowy usługowej każdorazowo jako odrębne programy komputerowe. Niewątpliwie tworzone programy komputerowe w ramach wykonywanej działalności objęte są jego prawami autorskimi z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Zmiany wprowadzane do ulepszanego i rozwijanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian.

Czynności nie są wykonywane w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego czynności. Wnioskodawca wskazuje, że zarówno on, jak i jego zleceniodawca ponoszą odpowiedzialność względem osób trzecich na zasadach określonych prawem cywilnym, w tym wiążącymi ich umowami. Wnioskodawca przenosi odpłatnie prawa autorskie do programów komputerowych na zleceniodawcę. Wszelkie umowy zawierane przez zleceniodawcę Wnioskodawcy z kontrahentami są więc umowami między nim a kontrahentem z przedmiotem umowy obejmującym oprogramowanie należące do zleceniodawcy. Rozumiejąc jako rezultat wykonywania działalności Wnioskodawcy stworzone, gotowe oprogramowanie komputerowe, po przeniesieniu jego własności na zleceniodawcę, zleceniodawca Wnioskodawcy odpowiada wobec swoich kontrahentów na zasadach określonych przepisami prawa, tj. np. na podstawie art. 415, art. 471 bądź art. 556 Kodeksu cywilnego. W takiej jednak sytuacji, gdyby szkoda została wyrządzona osobom trzecim z powodu wadliwości programu komputerowego, Wnioskodawca może ponosić odpowiedzialność względem zleceniodawcy na zasadach opisanych w art. 471 lub art. 576¹ Kodeksu cywilnego. W sytuacjach szczególnych Wnioskodawca mógłby także ponosić odpowiedzialność bezpośrednio przed osobą trzecią, jednak wymagałoby to szczególnych okoliczności, bowiem nie jest on stroną stosunku zobowiązaniowego między zleceniodawcą a jego kontrahentami. Relacje odpowiedzialności w stosunkach handlowych są prawnie złożone i zależą od konkretnego stanu faktycznego.

Odrębna od podatkowej książki przychodów i rozchodów ewidencja jest prowadzone od początku prowadzenia działalność badawczo-rozwojowej opisanej we wniosku, której efektem jest powstawanie i sprzedawanie kwalifikowanego prawa autorskiego do programu komputerowego. Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, działalność Wnioskodawcy spełnia przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy oprogramowanie komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełnia przesłanki kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, Wnioskodawca może skorzystać z preferencji IP BOX, a tym samym objąć podatkiem dochodowym w wysokości 5% dochód uzyskiwany w działalności ujętej we wniosku w oparciu o art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność w części opisanej we wniosku spełnia w całości przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe stanowisko Wnioskodawca uzasadnia treścią przywołanego przepisu, w części odnoszącej się do działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, wykonywanej systematycznie w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań. W powyższym zakresie Wnioskodawca wskazuje, że wykonywane na rzecz kontrahenta usługi bezsprzecznie mają charakter twórczy. Współpraca oparta jest bowiem na tworzeniu przez Wnioskodawcę kodu źródłowego, przy tworzeniu oprogramowania. Wynik działalności Wnioskodawcy kwalifikuje się jako autorskie prawo do programu komputerowego. Tworzenie oprogramowania w ramach projektu spełnia także przesłankę uznania działalności Wnioskodawcy za działalność rozwojową, a to z uwagi na tworzenie kodu źródłowego oprogramowania od podstaw lub modyfikowanie bazowego kodu źródłowego oprogramowania należącego do kontrahenta. Wnioskodawca tworzy lub modyfikuje kod źródłowy z zastosowaniem nowo opracowanych przez siebie rozwiązań, spełniających przesłankę tworzenia nowych zasobów wiedzy lub wykorzystywania już istniejących. Działalność ta jest także podejmowana przez Wnioskodawcę systematycznie, w sposób ciągły i w sposób planowany. Rozwojowy charakter działalności Wnioskodawcy objawia się w wypracowywaniu nowych rozwiązań informatycznych przy tworzeniu kodu źródłowego oprogramowania, zwiększając w tym zakresie dorobek przedsiębiorstwa.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, oprogramowanie komputerowe tworzone w ramach opisanej działalności spełnia przesłanki uznania go za kwalifikowane IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niewątpliwie programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanej działalności objęte są jego prawami autorskimi z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Wnioskodawca poprzez tworzenie kodu źródłowego tworzy nowe oprogramowanie lub ulepsza oprogramowanie kontrahenta, rozwijając je o nowe użyteczności. Wykonywane przez wnioskodawcę prace nie mają charakteru rutynowego, a zadaniowy, nakierowanie na osiągnięcie konkretnego celu, jakim jest rozwinięcie oprogramowania kontrahenta według przedstawionego przez niego zapotrzebowania.

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa, której efektem jest powstawanie kwalifikowanego IP, przenoszonego następnie odpłatnie na kontrahenta spełnia przesłanki objęcia dochodów z jej prowadzenia preferencyjną stawką podatku dochodowego w wysokości 5% (IP BOX), o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 36 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uzasadnia powyższe stanowisko faktem uzyskiwania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dochodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci programów komputerowych projektowanych i tworzonych przez niego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Dochody te Wnioskodawca otrzymuje w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Programy komputerowe są tworzone, sprzedawane i przenoszone odpłatnie na kontrahenta w wykonywaniu umowy usługowej o tworzenie oprogramowania, objęte są ochroną o której mowa w art. 74 Pr.Aut. Prawa autorskie do programu komputerowego w chwili jego stworzenia przysługują wyłącznie Wnioskodawcy. Wnioskodawca prowadzi także odrębną ewidencję pozwalającą zidentyfikować dochód z konkretnymi kwalifikowanymi prawami autorskimi z których odpłatnego przeniesienia on pochodzi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668 z późn. zm.),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku w ramach ulgi IP-BOX stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze przedstawioną we wniosku sytuację faktyczną oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego – jest podejmowana w sposób systematyczny, ma twórczy charakter, podejmowana jest w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań oraz obejmuje prace rozwojowe. Tworzone w ramach działalności gospodarczej oprogramowanie komputerowe – w zakresie w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy – jest kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.