Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której zajmuje się tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem programów komputerowych. Działalność ta ma charakter badawczo-rozwojowy, ponieważ Wnioskodawca opracowuje nowe, innowacyjne rozwiązania dostosowane do indywidualnych potrzeb klientów. Programy komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawcę są utworami chronionymi prawem autorskim. Wnioskodawca przenosi na klienta (Spółkę) autorskie prawa majątkowe do tych programów komputerowych. W związku z tym osiąga dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które mogą być opodatkowane preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego na podstawie przepisów dotyczących IP Box. Wnioskodawca spełnia warunki do skorzystania z tej preferencji, w tym prowadzi odrębną ewidencję rachunkową, która umożliwia ustalenie kwalifikowanego dochodu. A zatem stanowisko Wnioskodawcy, że może rozliczyć dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej według 5% stawki podatku, jest prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2020 r. (data wpływu 27 listopada 2020 r.) uzupełniony pismem z dnia 1 lutego 2021 r. (data wpływu 1 lutego 2021 r.) na wezwanie z dnia 26 stycznia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.762.2020.1.JK2 (data nadania 26 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.
Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 26 stycznia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.762.2020.1.JK2 (data nadania 26 stycznia 2021 r.), tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.
Pismem z dnia 1 stycznia 2021 r. (data wpływu 1 lutego 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek.
We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.
Dane techniczne Wnioskodawcy.
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 2 marca 2016 r.
Przeważającym przedmiotem działalności jest działalność związana z doradztwem w zakresie określona kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.02.Z.
Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1 a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)).
Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów w oparciu o podatek liniowy 19%.
Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, od marca 2016 r. świadczy usługi na rzecz A. Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka”).
Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo - rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402, z późn. zm.).
Przedmiot działalności Wnioskodawcy.
Przedmiotowa działalność Wnioskodawcy dotyczy wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych (tj. Oprogramowanie, części Oprogramowania), które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 2018 r., poz. 1191, z późn. zm., dalej zwana „ustawa o PAPP”) są utworami.
Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej wykonuje czynności:
W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca może współpracować z zespołami wskazanymi przez Spółkę, wówczas ma on z góry określoną rolę w procesie wytwarzania oprogramowania. Za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach zawieranych umów odpowiedzialność ponosi Wnioskodawca. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są wyborem Wnioskodawcy. Ponadto, w związku z nienależytym wykonaniem umowy, Spółka ma prawo wystąpić do Wnioskodawcy z roszczeniem o zapłatę kary umownej oraz dochodzenia odszkodowania na zasadach ogólnych. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach i czasie. Wykonując usługi na rzecz Spółki Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane ze swoją działalnością, jest odpowiedzialny za terminowe i prawidłowe wykonanie usług. Wnioskodawca ma swobodę w wykonywaniu usług, kieruje się przy tym się swoją unikalną wiedzą, doświadczeniem i umiejętnościami. Na podstawie zapisów umowy zawartej przez Wnioskodawcę ze Spółką Wnioskodawca przenosi na Spółkę przysługujące mu prawa własności intelektualnej. Wynagrodzenie za przeniesienie tych praw uwzględnione zostało w wynagrodzeniu Wnioskodawcy. Charakterystyka prac programistycznych Wnioskodawca na podstawie zawartej ze Spółką umowy o świadczenie usług świadczy na jej rzecz usługi z zakresu usług programistycznych i doradczych dotyczących oprogramowania w technologii S., wykorzystywanego przez Banki w celu monitorowania transakcji pod kątem zgodności z regulacjami dotyczącymi przeciwdziałaniu praniu brudnych pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (A.). Wnioskodawca pracuje w branży związanej z obsługą programistyczno- analityczną sektora bankowego, w szczególności w obszarze przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy i finansowania terroryzmu. W ramach swojej pracy Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w środowisku S. - środowisku programistycznym stworzonym i rozwiniętym przez S., przeznaczonym do m.in. do zaawansowanej analizy, analizy statystycznej, biznesowej, zarządzania i przetwarzania danych i analizy predykcyjnej. Programy współtworzone przez Wnioskodawcę służą do przetwarzania danych transakcyjnych monitorowania aktywności klientów banków oraz wyłapywania osób podejrzanych o pranie brudnych pieniędzy, finansowania terroryzmu czy łamanie sankcji. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę budowane jest w oparciu o analizę i badania dotyczące aktywności transakcyjnej klientów banków. Oprogramowanie to ma na celu poprawę efektywności systemu tak, aby skutecznie, automatycznie i bezbłędnie analizować dane i generować na ich podstawie wnioski będące później podstawą do dalszej analizy. Działalność Wnioskodawcy polega na wytwarzaniu oprogramowania, modyfikacji oraz ulepszaniu oprogramowania. Często ten sam program Wnioskodawcy można zaliczyć do obu tych kategorii, ponieważ jest on sam w sobie programem, ale jednocześnie, po zintegrowaniu go z pracami innych programistów - wchodzi w skład większego oprogramowania, ulepszając je lub modyfikując.
Zdaniem Wnioskodawcy, ma to miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Omawiane oprogramowanie jest rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, w ramach codziennej pracy zespołu. Projekty są planowane i budżetowane. Od samego początku trwa kontrola zgodności z planem, proces kontrolowania metodami wykorzystującymi metodyki W. i A. Jak wskazano powyżej, w ramach współpracy ze Spółką rolą Wnioskodawcy jest w przeważającej części tworzenie nowego oprogramowania w niezwykle skomplikowanym i zmiennym środowisku wymagającym nieustannego rozwoju oprogramowania, tak aby zawsze być o krok przed osobami próbującymi ominąć system. Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, w którym osobiście zajmuje się wytwarzaniem oprogramowania.
Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest oprogramowaniem, którego zastosowanie prowadzi do stworzenia i wdrożenia innowacyjnych narzędzi i algorytmów monitorujących transakcje. Wnioskodawca tworzy od zera nowe, nie funkcjonujące wcześniej rozwiązania i algorytmy. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegają przede wszystkim na wytwarzaniu autorskiego oprogramowania. Wnioskodawca wykorzystuje w swojej działalności wiedzę z zakresu matematyki, informatyki, statystyki, wiedzy bankowej oraz języków programowania. Zarówno stojące przed Wnioskodawcą zagadnienia, jak i znajdowane rozwiązania mają charakter indywidulany, tj. dotyczą tego konkretnego zagadnienia i stworzonego doń rozwiązania, i tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, zawsze są czymś nowym, wcześniej nie istniejącym, a w każdym razie istotnie różnym od innych, pod jakimiś względami podobnych, zagadnień i rozwiązań. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku.
Zdaniem Wnioskodawcy, tworzone przezeń oprogramowanie to programy komputerowe, a autorskie prawo do nich podlega (i będzie podlegało) ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231). Wyniki prac są możliwe do przeniesienia lub odtworzenia - w postaci kodu i algorytmów zbudowanych w środowisku programistycznym S. Pod warunkiem dostępności odpowiedniego środowiska technologicznego (S.), programy mogą być wykorzystane przez różne instytucje, przy czym w niektórych przypadkach będzie istniała konieczność ich dostosowania do danej specyfiki. Przychody ze zbycia Oprogramowania lub części Oprogramowania W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie od Spółki. Strony danej umowy współpracy uzgadniają, że wynagrodzenie płatne jest w ciągu umówionej liczby dni każdorazowo od wystawienia faktury.
Ponieważ, jak wskazano powyżej, przysługujące Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe do tworzonych programów komputerowych stają się własnością Spółki, Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego. Ponadto, Wnioskodawca może uzyskiwać również przychody z wykonywania innych usług informatycznych, które nie stanowią sprzedaży Oprogramowania lub jego części - co nie jest przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację.
Indywidualizacja praw własności intelektualnej.
Oprogramowanie jest wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej i jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, tworzone przez niego oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone oprogramowanie jest nowe, indywidualne i skrojone do bieżących potrzeb i zadanych problemów. Mając na uwadze powyższe wskazać trzeba, że Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza oprogramowanie bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności. Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca stale poszerza zasoby swojej wiedzy w ramach swojej działalności i wykorzystuje ją do tworzenia oprogramowania. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. W wyniku działalności Wnioskodawcy zawsze powstaje nowy kod, algorytm (program komputerowy, nowe prawo własności intelektualnej). Wnioskodawca jest twórcą programu komputerowego, któremu przysługują do niego wszelkie prawa. Wnioskodawca przenosi te prawa na Spółkę. Tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe, w przypadku ich dołączenia i integracji do istniejącego oprogramowania zwiększają jego efektywność, użyteczność i rozszerzają funkcjonalność. Działalność Wnioskodawcy jest zdaniem Wnioskodawcy działalnością badawczo-rozwojową. Wszelkie tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe są wytworem właśnie działalności o takim charakterze. Wnioskodawca poprzez „ulepszanie i rozwój” oprogramowania rozumie tworzenie przez niego „od zera” nowych programów (będących odrębnymi programami komputerowymi objętymi ochroną), które następnie - po przeniesieniu przez Wnioskodawcę na Spółkę praw autorskich - są niekiedy dołączane do już istniejącego oprogramowania rozwijając lub ulepszając to oprogramowanie. Wnioskodawca na podstawie ogólnych wytycznych musi zaproponować rozwiązanie, które będzie dopasowane do zadanego problemu. Jako że problemy do rozwiązania różnią się swoją specyfiką i są niestandardowe, algorytmy muszą być każdorazowo tworzone od zera.
Koszty uzyskania przychodu/Koszty do wskaźnika Nexus.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wytwarzaniu, rozwijaniu lub ulepszaniu programów komputerowych, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:
Ustalenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP.
W pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez odjęcie od przychodów ze zbycia danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu. Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe, czyli dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła. Wówczas Wnioskodawca per analogiam stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności innowacyjnej/suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności innowacyjnej x przychody z danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania (jako osobnego KPWI)/suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych. W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że mnożnik Nexus oblicza oddzielnie dla dochodów z poszczególnych programów komputerowych, w związku z czym ustala on odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność opisywaną we wniosku związaną z danym prawem przy zastosowaniu powyżej przedstawionego mechanizmu.
Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia Ulgi IP BOX.
Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo- rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco od początku 2020 r. Ewidencja potwierdza uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych programów komputerowych na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc).
Zastosowanie 5% stawki podatku.
Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Wnioskodawca zamierza zsumować obliczone według powyżej przedstawionego schematu kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których suma powinna stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.
Podsumowanie.
Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów uzyskiwanych z Oprogramowania/części Oprogramowania na podstawie przepisów o IP BOX, poczynając od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego za 2020 r. oraz za przyszłe lata.
Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze Spółką również w latach następnych, dlatego też zamierza rozliczyć kolejne lata również z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.
W uzupełnieniu z dnia 1 lutego 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny poprzez jednoznaczne wskazanie:
Ad. a
Działalność Wnioskodawcy dotyczy tworzenia nowych, jak i ulepszania i modyfikacji istniejących już programów komputerowych lub ich części. Ze względu na potrzeby Kontrahentów, są to produkty niewystępujące w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy/Kontrahentów oraz innowacyjne i różniące się od rozwiązań już istniejących. Wynika to z charakteru pracy, który nie polega na masowym wykorzystaniu gotowych uniwersalnych rozwiązań, lecz tworzenia unikalnych produktów dopasowanych do potrzeb. Najważniejszym aspektem jest tutaj konieczność wytwarzania, dostarczania lub dopasowywania produktów skrojonych do indywidualnych potrzeb Kontrahentów. Jest to niezbędne, aby programy był funkcjonalne w ramach specyficznego rynku i produktów bankowych wykorzystywanych przez małe skandynawskie banków i kasy oszczędnościowe. Specyficzne są też ramy regulacyjne, które nakreślają potrzeby monitoringowe (dedykowane instytucje w krajach skandynawskich). Dodatkowo rynek wciąż się zmienia i ewoluuje, zarówno od strony technologiczno-bankowej jak i regulacyjnej, co musi być odzwierciedlane przez innowacyjne tworzone programy. Warunkuje to również charakter pracy, gdzie nie ma powtarzalności i codziennie napotyka się nowe problemy do rozwiązania.
Ad. b.
Tak, w ramach ulepszania/rozwijania programu komputerowego tworzone są nowe kody oraz algorytmy w językach programowania w wyniku czego powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Nowe funkcjonalności (będące programami komputerowymi), to osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wobec tego, uznać należy, że stworzone przez Wnioskodawcę części oprogramowania m.in. polegające na rozwijaniu programu lub jego części stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Ad. c.
Tak, ulepszanie i rozwijanie oprogramowania mają na celu poprawę użyteczności i funkcjonalności. W praktyce to ulepszanie oprogramowania odbywa się poprzez nowe programy, które są później łączone ze starym tak aby zwiększyć jego możliwości lub też pozostawione jako indywidualny, niezależny moduł, który będzie potem wywoływany w zależności od potrzeb: w ramach większego zbioru programów jako część większej całości oprogramowania lub też niezależnie. Wynika to ze stosowania dobrej praktyki programowania polegającej na zasadzie modułowości.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
Czy w opisanym wyżej zdarzeniu faktycznym Wnioskodawca będzie mógł rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?
Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej: nowatorskość i twórczość. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Spółki lub jej klientów, a stworzone oprogramowanie służy do monitorowania transakcji pod kątem zgodności z wytycznymi dotyczącymi przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy i finansowania terroryzmu. Nowy kod zawsze dopasowany jest od zera do zadanego problemu. Ekosystem finansowy i regulacyjny stale się zmienia, a to wpływa na konieczność opracowywania nowych rozwiązań lub dopasowywania starych. Tematyka związana z zakresem prac jest nowa i w niewielkim stopniu, o ile w ogóle dostępna na uczelniach czy też komercyjnych szkoleniach. Na rynku dostępna jest jedynie wiedza z zakresu programowania S. oraz bardzo ogólne informacje nt. A. Dlatego też niezbędne są prace rozwojowe oparte na wiedzy zdobytej w działalności badawczo i rozwojowej, doświadczeń praktycznych oraz wytwarzające dodatkową wiedzę ukierunkowaną na wytworzenie lub doskonalenie produktów, procesów i programów. Nieprzewidywalność: Spółka oczekuje od Wnioskodawcy wykonywania prac, których kierunek co prawda jest określony, ale ostateczny wynik niemożliwy do przewidzenia. Dodatkowo, pomimo planowania i budżetowania, ostateczny nakład czasowy i kosztowy jest trudny do przewidzenia. Natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację istniejących rozwiązań. Metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest do realizowana prac systematycznie, praca jest planowana i budżetowana. Od samego początku trwa kontrola zgodności z planem, proces kontrolowania metodami wykorzystującymi metodyki W. i A. Możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez niego działalności na rzecz Spółki, jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na nią, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia przez Spółkę. Możliwość przenoszenia i odtworzenia w postaci kodu i algorytmów zbudowanych w środowisku programistycznym S. pod warunkiem dostępności odpowiedniego środowiska technologicznego (S.), programy mogą być wykorzystane przez różne instytucje. Dodatkowo, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i dalszym rozwijaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania. Prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości. Biorąc powyższe pod uwagę, można stwierdzić, zdaniem Wnioskodawcy, że tworzenie przez niego oprogramowania spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo- rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie za swoje usługi, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Reasumując tworzone przez Wnioskodawcę części programów komputerowych stanowią zatem program komputerowy, które znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP. Zdaniem Wnioskodawcy przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części w ramach współpracy ze Spółką i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOX.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.)), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) * 1,3
a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.
Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.
Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.
Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).
Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:
Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone/rozwinięte/ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.
Reasumując – autorskie prawo do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone/rozwinięte/ulepszone bezpośrednio w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu za 2020 r. według stawki 5% w zeznaniu rocznym. Ponadto, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów, w zeznaniach rocznych, w latach następnych – o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy opodatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili