0114-KDIP3-1.4011.776.2020.2.MZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2209 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2020 r. (data wpływu 15 grudnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.) na wezwanie z dnia 3 lutego 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.776.2020.1.MZ (data doręczenia 10 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca jest podmiotem, posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług IT, w szczególności szeroko pojęta działalność programistyczna. Podatnik od 2017 roku na podstawie umów B2B z kontrahentami realizuje działalność badawczo - rozwojową rozwijając i ulepszając aplikacje mobilne. Tym samym w ramach współpracy Podatnik rozwija i ulepsza aplikację mobilną, która przy wykorzystaniu ekonomii behawioralnej oferuje jej użytkownikom narzędzia do samodoskonalenia. Podstawą działania aplikacji jest wykorzystanie metody „małych kroków” do wytworzenia w użytkowniku systematyczności, która w efekcie ma pomóc w dążeniu do osiągnięcia celu, np. zerwania z nałogiem, lub zmiany nawyków żywieniowych.

Najnowszą funkcjonalnością i zarazem głównym kierunkiem dalszego rozwoju aplikacji są mini-społeczności, do których użytkownicy dobierani są wg wspólnych celów, które przed sobą postawili. W grupach tych użytkownicy oferują sobie nawzajem wsparcie oraz dzielą się swoimi sukcesami. W związku z tym jest to całkowicie nowatorskie podejście w aplikacjach z tematyki rozwoju osobistego, ponieważ tworzy swego rodzaju hybrydę pomiędzy platformą opartą na konsumpcji treści przez użytkowników (materiały dostarczane przez firmę) i takiej opartej na produkcji treści przez użytkowników (rozmowy, udostępniane zdjęcia). Ogrom treści tworzonych przez innych pracowników kontrahenta, ma napędzać mini-społeczność i przyciągać kolejnych użytkowników do aplikacji, a odgórny brak przyzwolenia na negatywne treści tworzone przez użytkowników (np. na wzajemne obrażanie się czy krytykowanie) naturalnie rozwija zdrową społeczność aplikacji.

Wnioskodawca w ramach świadczenia wykonywał szereg zadań począwszy od tworzenia (i późniejszego usprawniania) obsługi interakcji użytkownika z aplikacją, obejmującą implementację elementów wizualnych i propagowanie interakcji użytkowników z tymi elementami do pozostałych części aplikacji. Poprzez przygotowanie do przechowywania i przechowywanie danych na urządzeniu użytkownika z wykorzystaniem najnowszych platformowych rozwiązań bazodanowych. Aż do implementacji tzw. „eksperymentów”, które zależnie od przynależności do wirtualnej grupy i konkretnych działań użytkownika w aplikacji zmieniały dalszy sposób działania programu (bazując na ekonomii behawioralnej). Co ważne, Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą Dzieła w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i posiada wyłączne majątkowe i osobiste prawa autorskie do Aplikacji w każdej postaci tj. ukończonej i nieukończonej oraz do utworów wchodzących w skład Dzieła. Wnioskodawca przenosi na kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje miesięczne wynagrodzenie. Tym samym całość kwoty wynagrodzenia, jakie dostaje od powyższego kontrahenta stanowi wynagrodzenie za sprzedaż praw autorskich.

W ramach świadczenia usług Podatnik stworzył również od podstaw aplikację stanowiącą część platformy do przeprowadzania szkoleń branżowych oraz testowania wiedzy z tych szkoleń wyłącznie w ramach dwóch platform mobilnych - Androida i iOSa. Projekt polegał na przygotowaniu treści, sposobu ich konsumpcji i sposobu weryfikacji ich przyswojenia, stricte do urządzeń mobilnych i specyficznego rodzaju interakcji z tego typu urządzeniami. Stworzona przez Wnioskodawcę Aplikacja pozwala na przyswajanie treści w krótkich, esencjonalnych materiałach wideo, z których każdy może zostać zweryfikowany, krótkim testem jednokrotnego wyboru (tzw. quizem). Po wypełnieniu testu aplikacja jest w stanie od razu przedstawić ocenę przyswojenia testowanego materiału. Kurs może być zatrzymany na dowolnym etapie (oprócz przerwania wypełniania quizu) i odnowiony bez utraty postępu w dowolnym momencie. Aplikacja pozwala na zwiększanie kwalifikacji (w etapie początkowym z wiedzy o AdFraud) w sposób niewymagający poświęcania więcej niż kilku minut na pojedynczą porcję wiedzy. Jest to nowoczesny sposób na przeprowadzanie kursów internetowych dla osób, którym ciężko poświęcić jest jednorazowo więcej czasu na poszerzanie wiedzy mając dużo codziennych obowiązków. Wnioskodawca przy tworzeniu projektu wykorzystał jeden z najnowocześniejszych programistycznych wzorców architektonicznych MVVM, zapewniający unikalną swobodę w późniejszym rozwoju aplikacji, z zachowaniem łatwego utrzymania (dalszego udoskonalania) produktu. Tym samym umożliwia on elastyczne podejście do wyboru strategii obsługi interfejsu użytkownika oraz przechowywania danych. Treści wideo dostarczane do urządzeń użytkowników odbywają się w nowoczesny i zoptymalizowany sposób (z którego korzystają m.in. YouTube czy Facebook), który odbywa się w czasie rzeczywistym i nie zajmuje przestrzeni dyskowej na urządzeniu użytkownika. W tym przypadku Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą Dzieła w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i posiada wyłączne majątkowe i osobiste prawa autorskie do Aplikacji w każdej postaci tj. ukończonej i nieukończonej oraz do utworów wchodzących w skład Dzieła. Co ważne z momentem ustalenia utworu, w ramach wynagrodzenia za wykonanie usług, Wykonawca przenosi na Zamawiającego nieodwołalnie, całość autorskich praw majątkowych, bez żadnych ograniczeń, do wszystkich utworów i dzieł powstałych w trakcie realizacji Umowy, w szczególności do kodów źródłowych, na następujących polach eksploatacji: W zakresie utrwalania i zwielokrotnienia Systemu, Digitalizacja, wpisanie do pamięci komputera, udostępnienie za pośrednictwem sieci komputerowych, w tym Internetu i extranetu, utrwalenie, zwielokrotnienie jakąkolwiek techniką, w szczególności za pomocą druku, technik reprograficznych, filmu, nagrania magnetofonowego, zapisu magnetycznego, nośnika elektronicznego, nośnika cyfrowego, W zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami Systemu, Trwałe lub czasowe zwielokrotnienia Systemu, w całości lub w części jakimikolwiek środkami w jakiejkolwiek formie, Tłumaczenie, przystosowanie, zmiana układu lub jakiekolwiek inne zmiany w Systemie przez Zamawiającego we własnym zakresie jak i przez osobę trzecią, Rozpowszechnianie, w tym użyczenia najmu, Systemu lub jego kopii, Sprzedaż, najem, dzierżawa Utrwalania techniką cyfrową Podatnik w ramach współpracy rozwija także Projekt, który jest absolutnie pionierski w swojej kategorii i tworzy całkowicie odrębną gałąź sieci społecznościowych.

Na całym świecie powstają lokalne (na terenie danych państw) kopie tego serwisu, które próbują skorzystać z tego wizjonerskiego, nastawionego na produkcję treści przez użytkowników modelu biznesowego. Nawet w Polsce istnieje prężnie działająca, lecz nieco ograniczona, lokalna kopia tego serwisu. Kontrahent tworzy platformę pozwalającą na łączenie się ludzi w grupy o wspólnych zainteresowaniach lub chcących dyskutować na tematy ze zbliżonych obszarów. Co istotne, grupy mogą być z dowolnych obszarów życia. Od bardzo szerokich (np. ogólnie „polityka”), do niezmiernie wąskich („miłośnicy akwariów”). Treści tworzone przez użytkowników podlegają ciągłemu głosowaniu w ramach społeczności, nobilitujące członków dzielących się ciekawszymi treściami. Podatnik jest odpowiedzialny za rozwój i udoskonalanie aplikacji na platformę Android, która pozwala na tworzenie i konsumowanie treści w serwisie przez jego użytkowników. Wnioskodawca stanowi część zespołu E. (z ang. „ekonomia”) zajmującego się aspektem całkowicie niespotykanym wśród platform opartych na sieciach społecznościowych, zajmującym się tworzeniem wirtualnej ekonomii, opartej na wirtualnej walucie.

Wszystkie duże serwisy społecznościowe, chcąc zmonetyzować swoje działanie (zacząć na nim zarabiać) muszą oprzeć swój model biznesowy wyłącznie na reklamach wyświetlanych w aplikacjach i ewentualnych opłatach przez użytkowników za ich nie wyświetlanie. W związku z tym kontrahent Wnioskodawcy, poprzez stworzenie niewielkiej produkcji płatnych treści przez swoich pracowników (np. wirtualnych naklejek, nagród itp.), które w zróżnicowany sposób mogą być używane do stymulacji dalszej produkcji treści przez użytkowników, tworzy samonapędzającą się machinę ekonomiczną. Podstawą w tej machinie stanowi wirtualna waluta, którą można wydawać na zakup wspomnianych treści. Współpraca Wnioskodawcy z powyższym kontrahentem opiera się na udoskonalaniu i tworzeniu nowych sposobów na rozwijanie wewnętrznej ekonomii platformy. Dotyczy to zarówno tworzenia obsługi nowych treści produkowanych przez inne zespoły kontrahenta (np. obsługa tworzenia przez użytkowników dwuwymiarowych postaci reprezentujących ich w serwisie), ale również udoskonalania już istniejących mechanizmów w celu zmiany mechanizmów wirtualnej ekonomii (np. dodanie nowego typu nagrody dla wyjątkowo dobrych postów). Co ważne, ze względu na światowej klasy, międzynarodowy zespół współpracowników, kod źródłowy tworzony Wnioskodawcę musi być nowoczesny oraz łatwy w późniejszym utrzymaniu i modyfikacji. W związku z tym Wnioskodawca wykorzystuje najnowocześniejsze wzorce projektowe oraz architektoniczne z wielowarstwową modularyzacją projektu umożliwiającą niezależną i niekolidującą współpracę dużej grupy jednocześnie pracujących programistów. Podatnik przy rozwijaniu powyższego projektu wykorzystywał najnowocześniejsze biblioteki oraz uczestniczył w praktykach zalecanych przez najlepszych specjalistów, do tworzenia kodu źródłowego mającego służyć przez lata. Co ważne, w tym przypadku Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą Dzieła w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i posiada wyłączne majątkowe i osobiste prawa autorskie do Aplikacji w każdej postaci tj. ukończonej i nieukończonej oraz do utworów wchodzących w skład Dzieła.

Co ważne z momentem ustalenia utworu, w ramach wynagrodzenia za wykonanie usług, Wykonawca przenosi na Zamawiającego nieodwołalnie, całość autorskich praw majątkowych, bez żadnych ograniczeń, do wszystkich utworów i dzieł powstałych w trakcie realizacji Umowy, w szczególności do kodów źródłowych. Reasumując Podatnik przenosi wszelkie prawa autorskie do wszystkich stworzonych programów komputerowych i aplikacji. W wyniku powyższych świadczeń Podatnik, tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowania oraz aplikacje mobilne. Tym samym powstawały nowe funkcjonalności, których Klienci wcześniej nie posiadali. Co ważne, Podatnik dostarcza specyficzne rozwiązania dla każdego z klientów, pod kątem szczególnych wymagań, tworząc nowe aplikacje z nowymi funkcjonalnościami. Przedmiotem prac, jakie wykonuje Podatnik są programy komputerowe wykonywane na konkretne zamówienie klienta pod konkretne cele. Wnioskodawca w ramach prac tworzy część lub całość aplikacji mobilnej na platformę Android. Każdy tworzony fragment aplikacji jest innowacyjny, wymaga indywidualnego podejścia, analizy i opracowania części aplikacji. Nigdy nie są to czynności powtarzalne. Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że wszystkie tworzone programy i aplikacje są utworami. Podatnik nie prowadzi odrębnej ewidencji księgowej dotyczącej powyższych projektów IT, ponieważ prowadzi uproszczoną księgowość w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Tym samym nie mógł w prowadzonej ewidencji wydzielić kosztów i przychodów związanych z dochodem dotyczącym kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z tym Podatnik prowadzi ewidencję prac badawczo - rozwojowych w arkuszu kalkulacyjnym kumulatywnym, dokonując comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione przychody i wydatki dotyczące każdego projektu związanego z kwalifikowanym IP. Biorąc pod uwagę powyższe dokumentacja jest dodatkową ewidencją mającą na celu określenie jakie przychody i koszty generują poszczególne projekty IT. Niniejsza dokumentacja jest Podatnikowi niezbędna, aby mógł określić jakie projekty przynoszą mu dochód, w jakiej wysokości jest ten dochód. Poza tym ewidencja prowadzona jest tak, aby na koniec roku kalendarzowego móc wskazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów (strat). Czyli na podstawie tej ewidencji podatnik potrafi określić dochód podlegający opodatkowaniu stawką 5%, oraz dochód, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu. W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Powyższe zestawienie sporządzane jest w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki. Wersja elektroniczna jest archiwizowana natomiast konstrukcja arkusza kalkulacyjnego umożliwia uzyskanie danych w okresie późniejszym według stanu na koniec poszczególnych, miesięcy kalendarzowych. Oprogramowanie jest wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej i jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji tworzone przez Niego oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo - rozwojową. Powyższa działalność spełnia definicję ustawową działalności badawczo - rozwojowej zmierzającą do powstania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, podejmowaną w sposób systematyczny, zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Tworzone utwory nie są standaryzowanymi rozwiązaniami informatycznymi, nie są to działania rutynowe. Prowadzone prace mają charakter indywidualny, nie są to rozwiązania ogólnodostępne, nie stanowią prostych i nieskomplikowanych działań informatycznych. Charakter prac jest twórczy, działania są prowadzone w sposób ciągły i systematyczny. Podsumowując stan faktyczny Podatnik w ramach swojej działalności prowadzi działalność badawczo - rozwojową w wyniku, której powstają Utwory. Podatnik uzyskuje przychody z przeniesienia praw autorskich do powyższych unikatowych Utworów. W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 roku regulacjami dotyczącymi preferencji podatkowej IP BOX Wnioskodawca planuje zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pismem z dnia 3 lutego 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.776.2020.1.MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania.

Wniosek należało uzupełnić poprzez:

1. Doprecyzowania przedstawionego we wniosku stanu faktycznego poprzez jednoznaczne wskazanie:

2. Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.), w szczególności czy jest to działalność o charakterze twórczym obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

3. Czy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących?

4. Czy tworzenie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej?

5. Czy tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?

6. Czy autorskie prawa do tworzonego, modyfikowanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.)?

7. Czy dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu:

   • opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy prawa własności intelektualnej,
   • sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
   • kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu?

8. Czy ewentualne działania Wnioskodawcy polegające na modyfikacji / ulepszeniu / rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

9. Czy - w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie – Wnioskodawca jest właścicielem tego oprogramowania, współwłaścicielem, czy użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej?

10. Jeśli Wnioskodawca jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej to czy z umowy wynika, że zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z tej licencji?

11. Jeśli nie nabył Pan na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właściciela zlecającego jego ulepszenie/rozwinięcie, wniosek należy uzupełnić poprzez wskazanie: * na jakiej podstawie następuje ulepszenie/rozwinięcie tego programu? * czy w wyniku tworzenia/ rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej? * czy Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

12. Czy, w związku z ulepszeniem/rozwinięciem ww. oprogramowania, osiągnie Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód został osiągnięty: 1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu;

13. Od kiedy Wnioskodawca prowadzi odrębną (dodatkową) ewidencję (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów) w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej? (Proszę wskazać konkretną datę, od której Wnioskodawca prowadzi odrębną (dodatkową) ewidencję).

14. Za jaki okresu czasu Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%?

Wnioskodawca pismem z dnia 15 lutego 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.) przesłał uzupełnienie do wniosku. W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wnioskodawca podkreśla, iż działalność badawczo-rozwojową normuje art. 5a pkt 38 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Działalność badawczo rozwojowa to działalność twórcza obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Badaniami naukowymi są więc: 1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowane komercyjne; 2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania tworzonego oprogramowania przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych. W objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej. Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej. OECD Publishing. Paris/GUS (Główny Urząd Statystyczny)). W naszym przypadku działalność podatnika polega na tworzeniu aplikacji. Tym samym działalność ta polega na tworzeniu nowego oprogramowania lub ulepszania już istniejących programów. Powyższe oprogramowanie tworzone jest na specjalne zamówienie kontrahentów. Oprogramowanie to ma charakter twórczy, jest niepowtarzalne. Powyższe działania podatnika stanowiły i stanowią prace rozwojowe w rozumieniu powyższych norm prawnych. Prace te polegają na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, które są unikalne i niespotykane na rynku. Tym samym tworzone w sposób systematyczny oraz uporządkowany unikatowe oprogramowanie spełnia kryteria aby prace nad nim uznać za działalność badawczo rozwojową. Tworzone oprogramowanie ma bowiem następujące cechy: Nowatorskie i twórcze - wnioskodawca tworzył i tworzy oprogramowanie zarówno, jak i modyfikuje poprzez dodawanie nowych funkcjonalności istniejące oprogramowanie, w zależności od potrzeb klientów. Nieprzewidywalne -wykonywane prace są określone, wykonywane są za pomocą metod i języków informatycznych jednak ich rezultat i rozwiązania są innowacyjne i niespotykane na rynku. Metodyczne - Wnioskodawca w ramach umów z kontrahentami zobowiązany jest do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami. Systematyczne - prace wykonywane w ramach współpracy są systematyczne i mają na celu rozwój innowatorskiego oprogramowania. Możliwość przeniesienia lub odtworzenia - celem wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez niego działalności było i jest przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia. Podsumowując wykonywane zadania w wyniku, których powstaje oprogramowanie, lub ulepszenie oprogramowania spełnia wszelkie kryteria aby uznać ja za działalność badawczo rozwojową zarówno Podręcznika Frascati jak i regulacji ustawowych z art. 5a pkt 38-40. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza robiący coś regularnie i starannie, o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo systematyczny występuje w sformułowaniu podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny, a więc odnosi się do działalności, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Przenosząc powyższe na grunt działalności podatnika należy stwierdzić, że wnioskodawca prowadzi bardzo uporządkowane i systematyczne prace związane z tworzeniem lub rozwijaniem aplikacji. Podatnik zaplanował i prowadzi projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Tym samym działalność podatnika jest działalnością prowadzoną w sposób systematyczny, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Wykonywane przez podatnika prace obejmują nabywanie, łączenie i kształtowanie oraz wykorzystywanie dostępnej wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania. Podatnik projektuje, tworzy i ulepsza aplikacje. W wyniku tych działań powstają lub są ulepszone produkty a sposób ich ulepszenia należy uznać za innowacyjny, twórczy i niespotykany na rynku. Działania podejmowane przez podatnika na zlecenie klientów nie są tylko rutynowymi lub okresowymi zmianami. Działania te są ukierunkowane na rozwój i ulepszenie już stworzonego oprogramowania. Tym samym zlecone prace podczas których wykorzystywana jest wiedza programistyczna oraz narzędzia informatyczne ma na celu stworzenie nowych rozwiązań które nie są jedynie dostosowującymi rutynowymi działaniami.
2. Podczas swojej pracy Wnioskodawca wykorzystuje swoją wiedzę programistyczną, jak również poszerza swoją wiedzę poprzez własne badania, gdyż są unikalne dla danej struktury aplikacji. W wyniku pracy Wnioskodawcy powstają na specjalne zamówienie klientów utwory, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Stworzone lub ulepszone oprogramowanie w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań funkcjonujących już na rynku.
3. Wnioskodawca jak to już wyżej przedstawiono w stanie faktycznym prowadzi działalność programistyczną. Wynikiem prowadzonych prac jest tworzenie lub rozwijanie aplikacji. Czyli w ramach prowadzonej działalności podatnik tworzy indywidualne, innowatorskie oprogramowanie. Tym samym podatnik tworzy, rozwija i ulepsza w ramach swojej działalności gospodarczej oprogramowanie komputerowe.
4. Jak to już wyżej opisaliśmy prowadzone działania są twórcze i innowacyjne. Podczas prowadzonych prac wnioskodawca na zlecenie klientów tworzy oprogramowania. Pomimo, iż oprogramowania są tworzone na zlecenie mają one indywidualny charakter, a podczas ich tworzenia powstają niepowtarzalne utwory. Czyli tworzone oprogramowanie jest twórczością intelektualną Wnioskodawcy.
5. Autorskie prawa do tworzonego, modyfikowanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
6. Wnioskodawca w ramach umowy przenosi na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie. Podatnik rozwija oraz ulepszenia istniejące oprogramowania na zlecenie podmiotu będącego jego właścicielem (Zleceniodawcy) i osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
7. Podatnik tworzył nowe funkcjonalności, jak również wdrażał zmiany na rzecz poprawy użyteczności i wydajności w istniejącym już oprogramowaniu. W wyniku prac powstają odrębne utwory.
8. W sytuacji, gdy podatnik ulepsza/rozwija istniejące oprogramowanie komputerowe to prawo własności intelektualnej do utworu posiada zleceniodawca, który udostępnia program i pozwala go rozwijać zleceniobiorcy. Tym samym wszelkie prawa i licencje są po stronie zleceniodawcy, jeśli program jest ulepszany. Podatnik ma jedynie prawo własności do stworzonego ulepszenia jako utworu.
9. Wnioskodawca nie jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej. Wszelkie prawa i licencje należą do zleceniodawcy, który udostępnia program i pozwala go rozwijać zleceniobiorcy.
10. Ulepszenie lub rozwinięcie to w praktyce tworzenie nowych funkcji nowych rozwiązań w programie. Tutaj wszystko zależy od potrzeb zleceniodawcy. Podatnik wykorzystując swoją wiedzę i narzędzia informatyczne zmienia, ulepsza i rozszerza program o nowe funkcje, które mają spełnić wymagania zlecającego. Tak tutaj są tworzone nowe kody, algorytmy w językach programowania. Powyższe kody i algorytmy stanowią własność intelektualną. W wyniku prac powstają nowe utwory. Tak zarówno w przypadku rozwijania jak i ulepszania istniejącego oprogramowania komputerowego powstaje nowe prawo własności intelektualnej do utworu. Tutaj zawsze podatnik ma prawo własności intelektualnej stworzonego utworu. Co ważne prawo własności intelektualnej jest przenoszone na kontrahenta.
11. Wnioskodawca w ramach umowy przenosi na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie. Podatnik rozwija oraz ulepszenia istniejące oprogramowania na zlecenie podmiotu będącego jego właścicielem (Zleceniodawcy) i osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
12. Wnioskodawca 1.01.2019 r. roku prowadzi ewidencję w arkuszu kalkulacyjnym, w którym wyodrębnia poszczególne kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz jest w stanie ustalić przychód, koszty uzyskania przychodu i dochodu (straty) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Podatnik powyższą ewidencję prowadzi na bieżąco, czyli prowadzenie odrębnej ewidencji zostało zapoczątkowane z chwilą rozpoczęcia pracy nad każdym wymienionym we wniosku prawem objętym preferencyjnym rozliczeniem.
13. W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 roku regulacjami dotyczącymi preferencji podatkowej IP BOX Wnioskodawca planuje zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za rok 2019 oraz 2020.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Podatnik ma prawo zastosowania preferencyjnej stawki podatku (5%) IP BOX do dochodów uzyskanych z przeniesienia praw autorskich do tworzonych programów komputerowych na zlecenia?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 , z późn. zm.) - dalej jako ustawa o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Definicję działalności badawczo-rozwojowej znajdziemy w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT zgodnie z którą przez działalność badawczo- rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W myśl art. 5a pkt 39 ustawie o PIT ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to: badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.) badania naukowe są działalnością obejmującą: badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Czyli z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt działalności podatnika, należy wyraźnie podkreślić, że działalność ta winna być uznana za działalność badawczo-rozwojową (tj. działalność podatnika, spełnia definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy). Jak wynika z stanu faktycznego przedstawionego we wniosku podatnik w ramach swej działalności tworzy aplikacje na indywidualne zamówienia. Są to innowacyjne programy, co zostało szczegółowo opisane w stanie faktycznym. Ponadto Podatnik ulepsza wcześniej stworzone oprogramowanie. Powyższe ulepszenia mają charakter twórczy i indywidualny. Tym samym także w tym zakresie prowadzona jest działalność badawczo - rozwojowa. Podatnik prowadzi działalność badawczo rozwojową zmierzająca do tworzenia autorskiego oprogramowania, aplikacji na indywidualne zamówienia. Wszystkie aplikacje (nawet te nietworzone od początku) tworzone na zamówienie klienta są nowatorskie. Tym samym powyższa działalność spełnia definicję zawartą w regulacjach ustawy o PIT. Co bardzo ważne prowadzona działalność badawczo- rozwojowa ma charakter twórczy. Słownik języka polskiego PWN określa działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy mający na celu tworzenie, tworzyć powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Tym samym działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia. Czyli twórcza działalność badawczo-rozwojowej winna przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. W naszym przypadku tak jest bez wątpienia. Każda z części utworów to innowacyjne oprogramowanie. Każda z tworzonych i rozwijanych aplikacji jest oprogramowaniem autorskim i innowacyjnym. Czyli w tym przypadku oprogramowanie jest innowacyjne. Tym samym bez wątpienia w tym przypadku mamy do czynienia z oprogramowaniem innowacyjnym, a prowadzone prace mają charakter prac badawczo-rozwojowych. Następnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza robiący coś regularnie i starannie, o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo systematyczny występuje w sformułowaniu podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny, a więc odnosi się do działalności, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. W naszym przypadku właśnie z taką działalnością mamy do czynienia.

Wnioskodawca prowadzi bardzo uporządkowane i systematyczne prace związane z oprogramowaniem. Podatnik zaplanował i prowadzi projekty badawczo- rozwojowe, przyjmując dla nich określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Tym samym działalność ta musi być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. W naszym przypadku bez wątpienia Wnioskodawca rozwija i zwiększa zasoby wiedzy. Podsumowując w tym przypadku działania Podatnika zmierzające do tworzenia oprogramowania oraz tworzenia i ulepszania aplikacji autorskich są bez wątpienia pracami badawczo - rozwojowymi.

Tym samym podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo - rozwojową. Co ważne zdaniem Wnioskodawcy prace nad programem komputerowym i jego ulepszaniem w efekcie finalnym mają poprawić użyteczność, funkcjonalność i zniwelować problemy i błędy programu, co jest bez wątpienia innowacyjne i stanowi działalność badawczo - rozwojową. Przechodząc do możliwości opodatkowania przychodów preferencyjną stawką podatku w wysokości 5% należy przypomnieć, iż zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Jednocześnie w myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: patent, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, prawo z rejestracji topografii układu scalonego, dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin, prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu, wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432), autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (patrz art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT). Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto, co ważne podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Tym samym dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Jak to już wyżej wykazaliśmy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo - rozwojową. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. W każdym z analizowanych przypadków dochodzi do sprzedaży. W naszym przypadku dochodzi do przeniesienia wszelkich praw autorskich na kontrahentów podatnika. Tym samym uzyskane przychody powstają z przeniesienia praw autorskich do stworzonych programów (utworów) oraz ulepszeń, które również są utworami. Tutaj należy przypomnieć, że zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca tworzy i ulepsza oprogramowanie oraz aplikacje. W wyniku jego pracy powstają odrębne utwory i nowe autorskie prawa do programów komputerowych. Podatnik uzyskuje dochód z tytułu sprzedaży autorskiego prawa własności intelektualnej w postaci tworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej dochód ten kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. W naszym przypadku bardzo istotne jest, iż program i późniejsze ulepszenia są tworzone na indywidualne zamówienia i jest programem autorskim oraz innowacyjnym. Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani: 1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych; 2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; 3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; 4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; 5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4. Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c. W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki. Wersja elektroniczna powinna zostać zarchiwizowana natomiast konstrukcja arkusza kalkulacyjnego powinna umożliwiać uzyskanie danych w okresie późniejszym według stanu na koniec poszczególnych, miesięcy kalendarzowych. Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu. Biorąc pod uwagę powyższe unormowania prawne jak i ogólnie przyjęty sposób ich interpretacji należy uznać, iż prowadzona ewidencja przez Podatnika dotycząca tworzenia utworów IT spełnia wszelkie wymogi, aby uznać ją za wystarczającą do skorzystania z preferencji podatkowej IP BOX. Na podstawie tej dokumentacji Podatnik jest w stanie dokładnie określić, jakie przychody i koszty a także jaki dochód uzyskuje w związku z prowadzonymi projektami (wytwarzaniem programów komputerowych). Co bardzo ważne dokumentacja ta prowadzona jest na bieżąco, przy zastosowaniu programu kalkulacyjnego oraz jest archiwizowana przez Podatnika. Powyższe oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5% do dochodów wymienionych w pytaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(`(...)`) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020, poz. 1426, z późn. zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Stosownie do art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo - rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług IT, w szczególności szeroko pojęta działalność programistyczna. Podatnik od 2017 roku na podstawie umów B2B z kontrahentami realizuje działalność badawczo - rozwojową rozwijając i ulepszając aplikacje mobilne. Podczas swojej pracy Wnioskodawca wykorzystuje swoją wiedzę programistyczną, jak również poszerza swoją wiedzę poprzez własne badania, gdyż są unikalne dla danej struktury aplikacji. W wyniku pracy Wnioskodawcy powstają na specjalne zamówienie klientów utwory, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Stworzone lub ulepszone oprogramowanie w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań funkcjonujących już na rynku. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca tworzy indywidualne, innowatorskie oprogramowanie. Tym samym podatnik tworzy, rozwija i ulepsza w ramach swojej działalności gospodarczej oprogramowanie komputerowe. Prowadzone działania są twórcze i innowacyjne. Podczas prowadzonych prac wnioskodawca na zlecenie klientów tworzy oprogramowania. Oprogramowania mają indywidualny charakter, a podczas ich tworzenia powstają niepowtarzalne utwory. Czyli tworzone oprogramowanie jest twórczością intelektualną wnioskodawcy. Autorskie prawa do tworzonego, modyfikowanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca prowadzi ewidencję w formie arkusza kalkulacyjnego od dnia 1 stycznia 2019 r.

Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania według stawki 5%.

Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawca najpierw wytworzy oprogramowanie komputerowe, następnie sprzeda prawa autorskie na rzecz Spółki, która w następnej kolejności udostępni to oprogramowanie komputerowe Wnioskodawcy w celu jego rozwinięcia lub modyfikacji, Wnioskodawca będzie dokonywał ww. rozwoju/modyfikacji oprogramowania na zlecenie Spółki, to dojdzie do ulepszenia „przedmiotu cudzej własności”, ponieważ Wnioskodawca przed rozwinięciem/modyfikacją wyzbywa się prawa własności do oprogramowania, które sam wytworzył lub dokona ww. rozwinięcia/modyfikacji oprogramowania, którego uprzednio nie wytworzył.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box.

Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP.

Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem „cudzego” IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem „całego IP” (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Z informacji przedstawionych we wniosku i jego uzupełnieniu wynika, że w wyniku tworzenia/ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania przez Wnioskodawcę, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca posiada prawo własności do stworzonego ulepszenia jako utworu. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z tworzeniem/rozwijaniem oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że w świetle przedstawionego staniu faktycznego Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca mógł skorzystać w zeznaniu rocznym z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu za 2019 r. i będzie mógł skorzystać w zeznaniu rocznym za 2020 r. (przy założeniu, że jego sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według stawki 5% podatku dochodowego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…)w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.