0114-KDIP3-1.4011.722.2020.2.AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2020 r. (data wpływu 24 listopada 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 stycznia 2021 r. (data wpływu 27 stycznia 2021 r.) na wezwanie z dnia 13 stycznia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.722.2020.1.AK o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również jako „Podatnik”) jest osobą fizyczną prowadzącą własne przedsiębiorstwo w formę jednoosobowej działalności gospodarczej w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Dla opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca przyjął metodę opodatkowania przewidzianą w art. 30c ustawy z dna 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym (Dz. U Nr 80 poz. 350 ze zm. dalej jako ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)), czyli liniowy podatek dochodowy w stawce 19%. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Podatnik koncentruje się na tworzeniu specjalistycznego oprogramowania zgodnie z wpisem Podatnika do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). Przedmiotem przeważającej działalności podatnika jest działalność opisana w kodzie PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) . Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych. Ponadto zgodnie z wpisem w CEIDG, Podatnik prowadzi działalność komputerową zaszeregowaną w następujących kodach PKD (Pozostała działalność usługowa w zakresie technologa informatycznych i komputerowych), (działalność związana z oprogramowaniem), (Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki), (Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi), (Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej nie sklasyfikowane.

Podstawowym przedmiotem działalności operacyjnej Wnioskodawcy jest działalność związana z tworzeniem rozwojem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego, z wykorzystaniem najlepszych i najnowszych praktyk w tym zakresie, w tym technik związanych ze zwinnym programowaniem w ramach metodyki serum / agile. Działalność Wnioskodawcy w tym zakresie prowadzona jest w sposób zorganizowany w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej, oraz w sposób systematyczny, z zachowaniem jej ciągłości. Wnioskodawca wskazuje, że Wnioskodawcy jako twórcy oprogramowania w ramach prowadzonej przez niego działalności przysługują i przysługiwały autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (utworów komputerowych) podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U Nr 24. poz. 83 ze zm.). Podatnik, w ramach działalności oraz prowadzonej działalności badawczo - rozwojowej wytwarza programy komputerowe, będące przedmiotem ochrony w oparciu o przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca wskazuje przy tym, iż przysługujące mu oraz wytworzone i rozwijane przez niego programy komputerowe oraz majątkowe prawa autorskie do nich stanowiły przedmiot świadczenia Wnioskodawcy na rzecz kontrahentów Wnioskodawcy w ramach wykonywanej wcześniej, a także w 2019 i 2020 r współpracy (Wnioskodawca rozporządzał przysługującymi mu majątkowymi prawami autorskimi do oprogramowania programów komputerowych na rzecz swoich kontrahentów).

Wszystkie tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania mają charakter nowatorski (me znajdują swego odpowiednika w dotychczasowym stanie wiedzy technologicznej) oraz autorski (stanowią przedmiot wyłącznego autorstwa Wnioskodawcy, nie są oparte na rozwiązaniach jakichkolwiek innych podmiotów).

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej nawiązał w 2019 r i 2020 r współpracę z następującymi podmiotami wykonującymi w całości działalność gospodarczą na terytorium Polski.

1. A. sp. zoo z siedzibą w Polsce (dalej: A)

Podstawowym przedmiotem świadczeń Wnioskodawcy w oparciu o zawartą umowę relewantnym z punktu widzenia niniejszego wniosku, było przeniesienie przez Wnioskodawcą na rzecz kontrahenta autorskich praw majątkowych do całości opracowywanych w ramach umowy rezultatów. Umowa ma charakter ramowy i przewiduje podwykonawstwo Podatnika na rzecz A w celu świadczenia usług docelowych na rzecz odbiorcy końcowego prac - Spółki działającej w sektorze medycyny i farmakologii oraz badań naukowych z tym związanych.

Zgodnie z postanowieniami zawartej z A umowy, A oraz odbiorcy końcowemu usług świadczonych przez Podatnika przysługują wszelkie prawa majątkowe do systemów, programów, dokumentacji, utworów, dzieł, oraz wszelkich rezultatów usług stworzonych przez Podatnika w ramach wykonywania umowy.

Zgodnie z umową A oraz odbiorca końcowy mogą w każdym przypadku bez dalszych opłat zwielokrotniać, utrwalać, udostępniać, wykorzystywać, modyfikować, rozwijać i generalnie wykorzystywać dostarczone oprogramowanie, utwory i rozwiązania na wszystkich polach eksploatacji w każdy możliwy sposób znany obecnie i możliwy do uzyskania w przyszłości.

Zawarta przez Podatnika umowa zastrzega więc pełne rozporządzenie przez Podatnika przysługującymi mu autorskimi prawami majątkowymi do oprogramowania na rzecz jego kontrahenta A oraz odbiorcy końcowego.

Odbiór wyników realizacji wszelkich prac wykonywanych na podstawie umowy następował w sposób uzgodniony w tym zakresie przez strony w ramach bieżącego wykonania umowy Kontrahent Podatnika oraz odbiorca końcowy zobowiązany był przedstawić uwagi do przedłożonego przez Wnioskodawcę przedmiotu wykonania umowy w terminie na dokonanie odbioru. W przypadku uwag, kontrahent był obowiązany wyznaczyć Wnioskodawcy dodatkowy termin na dokonanie zmian, poprawek lub uzupełnień. Odmowa odbioru mogła nastąpić z uzasadnionych przyczyn. Wynagrodzenie przysługujące Wnioskodawcy tytułem wykonania umowy było każdorazowo określane w zleceniach szczególnych dot. wykonania umowy, w których strony dookreślały zasady wykonywania umowy.

Z perspektywy technologicznej, przedmiotem prac na rzecz kontrahenta było oprogramowanie - specjalistyczne narzędzie programistyczne będące cyfrowym laboratorium, wykorzystywanym w procesie tworzenia nowych leków. Prace w projekcie mają wpływ na strategiczną gałąź gospodarki (medycyna i przemysł leczniczy), prace programistyczne wykonywane przez Podatnika mają kluczowe znaczenie dla podstawowej działalności odbiorcy końcowego oprogramowania. Prace w wykonywanym przez Podatnika projekcie charakteryzują się interdyscyplinarnością, nie są wyłącznie związane z wiedzą programistyczną, prace te mają zasięg globalny i sprowadzają się do znacznego ułatwienia działania kontrahenta końcowego operującego w innowacyjnej dziedzinie gospodarki związanej wprost z badaniami naukowymi. Prace te skutkują transferem wiedzy oraz praw autorskich a także transferem komercyjnym efektów prac, przy czym wykonywane przez Podatnika, prace te nie sprowadzają się wyłącznie do usuwania błędów i debuggingu lub utrzymania produktów programistycznych.

Rozwiązania programistyczne tworzone przez Podatnika w ramach projektu mają charakter innowacyjny i w pełni twórczy, nie sprowadzają się do prostego powielania rozwiązań dostępnych już na rynku, czy tez prostego utrzymania standardowych produktów programistycznych. Prace w projekcie podlegają ewidencjonowaniu i budżetowaniu wewnętrznemu oraz zewnętrznemu.

Dodatkowo w ramach zdarzenia przyszłego Podatnik ma zamiar zawrzeć umowę z następującymi podmiotami:

1. B sp. zoo z siedzibą w Polsce

Przedmiotem świadczeń Wnioskodawcy w oparciu o zawartą umowę, istotnym z punktu widzenia niniejszego wniosku będzie przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta autorskich praw majątkowych do utworów wykonywanych w ramach umowy przez Wykonawcę. Zgodnie z postanowieniami umowy, zakres nabytych przez kontrahenta Wnioskodawcy autorskich praw majątkowych nie jest ograniczony w czasie oraz przestrzeni i obejmuje prawo do korzystania i rozporządzania Utworami na wszystkich polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Umowa ma charakter ramowy i przewiduje podwykonawstwo Podatnika na rzecz A w celu świadczenia usług docelowych na rzecz odbiorcy końcowego prac - Spółki działającej w sektorze finansowym zajmującej się usługami bankowymi i oferowaniem klientom innowacyjnych rozwiązań finansowych oraz programistycznych związanych ze świadczeniem usług bankowych (branża ft).

Z chwilą przeniesienia majątkowych praw autorskich kontrahent nabędzie własność wszystkich nośników utworów dostarczanych przez Wnioskodawcę. Każdorazowe przeniesienie autorskich praw majątkowych na rzecz kontrahenta wraz z prawami zależnymi od nich zgodnie z postanowieniami umowy, następować będzie na wszystkich znanych polach eksploatacji.

Na podstawie umowy każdorazowy zakres wykonywanych przez Wnioskodawcę prac oraz szczegółowy przedmiot tworzonego i dostarczanego przez Wnioskodawcę oprogramowania określany był w szczegółowych zleceniach (zamówieniach) do umowy stanowiących dokumenty obejmujące osobne porozumienie stron w zakresie.

Z punktu widzenia technicznego, przedmiotem prac w projekcie będą usługi związane ze stworzeniem od podstaw innowacyjnego rozwiązania dla branży FT - systemu informatycznego sprzężonego z systemem banku działającego w Wielkiej Brytanii, obsługującego karty kredytowe (…). Rozwiązanie planowane przez kontrahenta Podatnika ma charakter innowacyjny i nie znajduje swojego odpowiednika w aktualnym stanie wiedzy na rynku nie ma tez ono swojego odpowiednika konkurencyjnego - kontrahent Podatnika stworzył unikalne na skalę światową rozwiązanie dot. uruchomienia metody rozliczeń w oparciu o karty rozliczeniowe partnera zewnętrznego. Prace w projekcie mają charakter wsparcia działania innego dużego projektu (przedsięwzięcia banku i mają na celu stworzenie innowacyjnego w pełni nowatorskiego i autorskiego rozwiązania). Prace w projekcie prowadzą do pozyskania oraz stworzenia nowej wiedzy lub umiejętności nie są ograniczone wyłączne do rutynowego utrzymania produktów czy usuwana błędów w istniejącym już oprogramowaniu.

W oparciu o postanowienia każdej z umów, a także dodatkowe dokumenty sporządzane przez Wnioskodawcę na gruncie każdej z umów, części wynagrodzenia przysługującego Wnioskodawcy tytułem przeniesienia autorskich praw majątkowych mogą zostać odpowiednio wyodrębnione oraz prawidłowo zaewidencjonowane, z przypisaniem wynagrodzenia do poszczególnych części oprogramowania (poszczególnych praw kwalifikowanych) stanowiących przedmiot rozporządzenia przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wskazuje, iż wszystkie usługi świadczone na rzecz kontrahentów w 2019 r. i 2020 r., a także w ramach zdarzenia przyszłego były i będą świadczone na terytorium Polski, na rzecz polskich kontrahentów. W ramach zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca kontynuował będzie świadczenie usług na terytorium Polski. Wnioskodawca wskazuje, iż opisane we wniosku przychody ze świadczenia usług stanowią całość jego przychodów osiąganych w 2019 r. oraz 2020 r. Wnioskodawca nie uzyskiwał w tym okresie jakichkolwiek innych przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

W ramach prowadzonej działalności innowacyjnej Wnioskodawca ponosi koszty związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością oraz uzyskiwanymi przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - związane przede wszystkim z:

• ogólnym prowadzeniem działalności (Internet, komunikacja).

• związane z zakupem sprzętu komputerowego.

• nabyciem wiedzy oraz własną edukacją Podatnika w zakresie dotyczącym stricte świadczonych przez Podatnika usług mających za przedmiot oprogramowanie;

• związane z przejazdami.

Wszelkie wydatki Wnioskodawcy mają związek z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ich ponoszenie jest niezbędne dla prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej. Bez ich poniesienia działalność ta nie mogłaby być wykonywana przez Wnioskodawcę.

Wszystkie ponoszone koszty związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą i stanowią koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy, co jednoznacznie świadczy o ich związku z wykonywaną działalnością obejmującą wyłącznie świadczenie usług programistycznych.

Są one przy tym niezbędne dla tworzenia oprogramowania - naturalnym jest, iż bez posiadania odpowiedniego sprzętu komputerowego, zaopatrzonego w odpowiednie oprogramowanie systemowe oraz niezbędne licencji nie jest możliwe podejmowanie jakichkolwiek działań programistycznych.

Wnioskodawca wskazuje przy tym. iż z uwagi na swą pełną odpowiedzialność prawną za dostarczane utwory, konieczne jest wykonywanie utworów z wykorzystaniem legalnego oprogramowania, udostępnianego odpłatnie bądź też - o ile nieodpłatnie - na zasadach umożliwiających dalszą odsprzedaż / udzielenie licencji. W tym celu, koszty ponoszone przez Wnioskodawcę są niezbędne.

Dodatkowo, z uwagi na charakter prowadzonej działalności i jej związek z innowacyjnością - niezbędne jest zagwarantowanie Wnioskodawcy dostępu do pełnych baz wiedzy specjalistycznej. Tylko w ten sposób Wnioskodawca może zagwarantować, iż jego rozwiązanie jest odmienne od tych stosowanych na rynku - a jednocześnie śledzić postępy działań na rynku właściwym Wnioskodawca wskazuje przy tym, iż nie uznaje pracy własnej jako koszty uzyskania przychodów.

Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT od początku 2019 r, tj. od dnia 1 stycznia 2019 r. prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą:

1. wyodrębnić w niej każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
2. zapewnić ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;
5. dokonywać zapisów w ewidencji w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług.

Wnioskodawca kontynuuje prowadzenie ewidencji w 2020 r. i będzie prowadził ją również dla praw kwalifikowanych z których przychody czerpał będzie w ramach zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca tworzy wyłącznie prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego, Wnioskodawca nie tworzy innego rodzaju praw kwalifikowanych (w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT). Wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (tj. utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie cechuje się oryginalnością i indywidualnością, niezbędnymi do uznania jest za przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy. Tworzone przez Wnioskodawcę prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego podlegają ochronie prawnej w szczególności o przepisy Rozdziału 7 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 i nast. ustawy). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Jak wskazał Wnioskodawca w treści wniosku, oczekiwanym zarówno przez Wnioskodawcę, jak i jego kontrahentów celem prac jest nowa wiedza, występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle i branży. Działalność Wnioskodawcy w ramach projektu prowadzi (musi prowadzić) do wyników, które są nowe dla Wnioskodawcy (lub jego kontrahentów) i nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w zagospodarowanej działalność Wnioskodawcy (lub jego kontrahentów) branży. Tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania w sposób znaczny odróżniają się od rozwiązań już istniejących bądź też w ogóle nie znajdują swego odpowiednika w istniejących rozwiązaniach.

Pismem z dnia 13 stycznia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.722.2020.1.AK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania Pismem z dnia 19 stycznia 2021 r. w wyznaczonym terminie, Wnioskodawca dokonał uzupełnienia wniosku wskazując.

1. Czy działalność, którą prowadzi Wnioskodawca, jest działalnością twórczą obejmujqcą: badania naukowe, czy prace rozwojowe?

Wnioskodawca wskazuje, że opisana w złożonym wniosku działalność wykonywana przez Wnioskodawcę i objęta potencjalnie zakresem ulgi IP Box nosi znamiona działalności twórczej, która może zostać zakwalifikowana jako prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. poz., 1668, z późn. zm.).

Jak wskazał Wnioskodawca w treści wniosku, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności o charakterze twórczym tworzy wyłącznie prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego. Wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonych prac rozwojowych oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (tj. utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie cechuje się oryginalnością i indywidualnością, niezbędnymi do uznania jej za przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy.

Tworzone przez Wnioskodawcę prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego podlegają ochronie prawnej w szczególności o przepisy Rozdziału 7 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 i nast. ustawy). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

1. Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza (rozwija) oprogramowanie komputerowe lub jego część, o którym mowa we wniosku, to czy jest właścicielem lub współwłaścicielem tego oprogramowania, albo użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej, tj. umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z autorskiego prawa do programu komputerowego, bądź czy Wnioskodawca działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania?
2. Jeśli nie nabył Pan na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właściciela zlecającego jego ulepszenie/rozwinięcie, wniosek należy uzupełnić poprzez wskazanie:
   • na jakiej podstawie następuje ulepszenie/rozwinięcie tego programu?
   • czy w wyniku tworzenia/ rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej?
   • czy Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Na pytania 2 i 3 Wnioskodawca udziela łącznej odpowiedzi, ich przedmiot jest bowiem połączony a odpowiedzi na pytania wzajemnie wynikające.

Wnioskodawca wskazuje, iż w ramach tworzenia oprogramowania dochodzi do następującej sekwencji zdarzeń związanych ze świadczeniem Wnioskodawcy:

1. Wytworzenie / rozwijanie / ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania (programu komputerowego) w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej;
2. Przeniesienie przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do oprogramowania na rzecz kontrahentów Wnioskodawcy;
3. Dalszy rozwój i ulepszanie oprogramowania przez kontrahentów jako właściciela autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę, również przy udziale Wnioskodawcy oraz z wykorzystaniem jego usług świadczonych w sposób ciągły - wraz z kolejnymi przeniesieniami praw autorskich do oprogramowania stworzonego w ramach takiego działania.

Z momentem przeniesienia praw autorskich zgodnie z punktem ad. II to kontrahent Wnioskodawcy nabywa pełne władztwo nad oprogramowaniem dostarczonym przez Wnioskodawcę - zasadniczo więc, zachowuje on pełną swobodę w dalszym rozwoju czy ulepszaniu tego oprogramowania.

Czynności te wykonywane są jednak w porozumieniu z Wnioskodawcą, a także przez samego Wnioskodawcę w ramach liniowej charakterystyki świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

Jednocześnie, do wykonywania przez Wnioskodawcę dalszych czynności związanych z rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania w ramach punktu III powyżej, nie jest konieczne oraz niezbędne udzielenie Wnioskodawcy przez jego kontrahenta tzw. licencji wstecznej, służącej pracom nad programami już dostarczonymi przez Wnioskodawcę. Prace te wykonywane są w ramach dalszej współpracy, a wskazane dalsze prace objęte są kolejnymi przeniesieniami praw autorskich przez Wnioskodawcę do nowych utworów powstałych podczas rozwijania utworów dostarczonych uprzednio przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów.

Taki model współpracy wpisuje się w metodykę zwinnego programowania stosowaną przez Wnioskodawcę przy świadczeniu na rzecz jego kontrahentów usług polegających na dostarczeniu oprogramowania, a także wpisują się w całości w model prac przyjęty z kontrahentami, a udzielenie Wnioskodawcy licencji wstecznej na te potrzeby miałoby charakter czynności sztucznej i niewpisującej się w zasady przewidziane przepisami ustawy o prawie autorskim o prawach pokrewnych oraz zasady świadczenia przez Wnioskodawcę jego obowiązków określonych w umowach przez niego zawartych.

W wyniku tworzenia/ rozwinięcia oprogramowania zawsze tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej - każdorazowy efekt działania Wnioskodawcy ma charakter nowości i każde działanie Wnioskodawcy powoduje przyrost stanu w tym zakresie.

1. Czy w efekcie prac prowadzonych przez Wnioskodawcę powstaje autorskie prawo do programu komputerowego stanowiqce kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy też części oprogramowania, które dopiero w połączeniu z innymi częściami - wytworzonymi przez inne podmioty - będzie stanowić kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Tworzone przez Wnioskodawcę prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego podlegają ochronie prawnej w szczególności o przepisy Rozdziału 7 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 i nast. ustawy) i są traktowane jako program komputerowy objęty zakresem tego przepisu - niezależnie od tego, czy są przez kontrahenta wykorzystywane samodzielnie czy też, zgodnie z decyzją kontrahenta, implementowane są do innych rozwiązań.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia - i taką formę przyjmują efekty prac Wnioskodawcy w każdym przypadku. Jak wyraźnie wskazuje się w literaturze prawnej oraz jak przyjmuje sam Wnioskodawca, do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o prawie autorskim zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne. Kwalifikacji danego wytworu intelektualnego jako (nieukończonego) programu komputerowego nie stoi również na przeszkodzie fakt, że program jest napisany niepoprawnie, zawiera błędy bądź luki bezpieczeństwa (tak A. Mednis, Program komputerowy jako utwór w rozumieniu prawa autorskiego, PUG 1990, Nr 10, s. 161; M. Byrska, Ochrona programu komputerowego w nowym prawie autorskim, Warszawa 1994, s. 41-42).

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że efekty prac Wnioskodawcy mogą zostać, w zależności od decyzji kontrahenta, zakwalifikowane jako samodzielny program komputerowy i w ten sposób wykorzystywane, jak i mogą zostać zaimplementowane przez kontrahenta do innego oprogramowania, wedle dowolnego uznania kontrahenta. Z momentem przeniesienia praw autorskich do oprogramowania, Wnioskodawca traci bowiem możliwość podjęcia jakiejkolwiek decyzji co do kwalifikacji danego oprogramowania.

1. Czy odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie opisanych we wniosku czynności ponosi Wnioskodawca?
2. Czy Wnioskodawca jako wykonujący te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością?

Na pytania 5 i 6 Wnioskodawca udziela łącznej odpowiedzi, ich przedmiot jest bowiem połączony a odpowiedzi na pytania wzajemnie wynikające.

Wnioskodawca jest samodzielnym przedsiębiorcą, ponosi więc samodzielną odpowiedzialność zarówno do swoich kontrahentów, jak i jakichkolwiek podmiotów trzecich za rezultaty swoich prac, a także za należyte wykonanie oprogramowania oraz brak naruszania przez oprogramowania praw autorskich podmiotów trzecich. Odpowiedzialność prawna Wnioskodawcy w tym zakresie nie jest w żaden sposób ograniczona i Wnioskodawca nie został zwolniony z tej odpowiedzialności przez swoich kontrahentów. Wnioskodawca jest samodzielnym przedsiębiorcą, ponosi więc pełne ryzyko prowadzonej przez siebie działalności.

Wnioskodawca nie został w jakikolwiek sposób zwolniony z tego ryzyka przez swoich kontrahentów, posiada status podmiotu niezależnego i nieuzależnionego w jakikolwiek sposób od swoich kontrahentów.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy spełnia wszystkie przesłanki do uznania ją za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, jest działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły. Wnioskodawca funkcjonuje jako w pełni samodzielny i niezależny od swoich kontrahentów podmiot i w żadnym przypadku nie jest zwalniany przez jakikolwiek podmiot z ryzyka czy też odpowiedzialności za prowadzenie działalności - Wnioskodawca ponosi ryzyko i działalność w nieograniczonym zakresie wynikającym zarówno z przepisów prawa, jak i zapisów umów zawartych przez Wnioskodawcę.

1. W związku z poniesieniem kosztów związanych z przejazdami, należy wskazać w jakim celu realizowane są przejazdy i co dokładnie one obejmują?

Koszty przejazdów związane są wyłącznie z sytuacjami, w których prawidłowe wykonanie więżących Wnioskodawcę umów wymaga świadczenia przez Wnioskodawcę usług w miejscu wskazanym przez kontrahenta, niebędącym jednocześnie miejscem stałego wykonywania działalności przez Wnioskodawcę (np. dojazd do siedziby kontrahenta czy też dojazd do wskazanego przez kontrahenta miejsca, w którym niezbędne jest wsparcie Wnioskodawcy w modelu onsite, przy fizycznym dostępie np. do infrastruktury programistycznej zlokalizowanej lokalnie). Wnioskodawca wskazuje przy tym, że sytuacje takie mają miejsce sporadycznie i są skrupulatnie odnotowywane przez Wnioskodawcę - zasadniczo bowiem, zawarte w ramach działalności gospodarczej umowy Wnioskodawcy gwarantują mu pełną swobodę w swobodę wyboru miejsca i czasu wykonywania usług, z zagwarantowaniem jednak prawidłowego ich wykonania przez Wnioskodawcę. Wszystkie tego rodzaju koszty, jak wskazał Wnioskodawca w złożonym wniosku, znajdują wyraźne odzwierciedlenie w prowadzonej przez Wnioskodawcę na potrzeby IP Box ewidencji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do osiąganych przez Wnioskodawcę w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym przychodów z działalności gospodarczej - w zakresie, w jakim osiągane są one ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programu komputerowego - zastosowanie znajdzie przewidziana w art. 30ca ustawy o PIT stawka podatku w wysokości 5% podstawy opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, do osiąganych przez niego przychodów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programu znajdzie zastosowanie przewidziana w art. 30ca stawka podatku w wysokości 5%. W ocenie Wnioskodawcy nie ma bowiem wątpliwości, iż w jego przypadku spełnione zostały wszystkie przesłanki zastosowania wskazanej preferencji.

Zgodnie z przepisami ustawy o PIT (w szczególności art. 30ca ustawy o PIT i nast. ), dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podlegającym preferencyjnemu opodatkowaniu jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty został

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Przepisy art. 30ca ustawy o PIT wprowadziły do polskiego porządku prawnego nową preferencję podatkową zwaną potocznie IP BOX (tak również dalej zbiorczo, w dalszej części niniejszego wniosku). Jak wskazuje treść uzasadnienia do przepisów wprowadzających ulgę IP BOX, dochodem kwalifikującym się do IP BOX jest dochód uzyskany z tytułu należności, opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem. Komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus dotyczącej kwalifikacji oraz rozliczenia przychodów uzyskiwanych ze źródeł kwalifikowanych.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że tworzone i rozwijane/ulepszane przez niego oprogramowanie, tworzone/rozwijane/ulepszane jest w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo – rozwojowej. Wnioskodawca wskazuje, że na potrzeby składanego przez Niego wniosku działalność badawczo - rozwojowa przyjmuje znaczenie nadane temu pojęciu przepisami ustawy o PIT. I tak zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo - rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zauważyć przy tym należy, iż zarówno przepisy ustawy o PIT, jak i bliźniacze przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U Nr 21. poz. 86 z późn. zm. dalej ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)) posługują się zbieżnymi siatkami pojęciowymi w zakresie przepisów dot. działalności badawczo - rozwojowej, wszelkie więc uwagi orzecznicze oraz doktrynalne w zakresie przepisów jednej z ustaw mają uniwersalne znaczenie dla interpretacji przepisów drugiej regulacji.

Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu, aby daną działalność uznać w myśl definicji zawartych w ustawach o podatkach dochodowych za działalność badawczo - rozwojową, działalność ta łącznie powinna spełnić przesłanki uznania ją za działalność:

1. twórczą,
2. obejmującą badania naukowe łub prace rozwojowe,
3. podejmowaną w sposób systematyczny,
4. podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu wskazanych regulacji nie jest zatem jakakolwiek działalność badawcza i rozwojowa (działalność polegającą na prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych), ale taka którą charakteryzują pozostałe cechy wymienione w omawianym przepisie (twórczy i systematyczny charakter, podejmowane w określonym celu) (tak też: K G A Obońska A Wachawczyk. A Walter (red.) Podatek dochodowy od osób prawnych Komentarz Wyd. 3, Warszawa 2019)

Definiując badania naukowe (art. 5a pkt 39 ustawy o PIT - dzielące się na badania podstawowe oraz badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe (art 5a pkt 40 ustawy o PIT ustawa o PIT odsyła do definicji wskazanych pojęć ujętych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U z 2018 r. poz. 1668 ze zm.).

Zgodnie z zawartymi w art. 4 ust. 213 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce definicjami

1. badania podstawowe rozumiane są jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych taktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania aplikacyjne rozumiane są jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń,
3. prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowana i tworzenia zmiennych ulepszonych lub nowych produktów procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak wskazuje Ministerstwo Finansów w wydanych w dniu 15 lipca 2019 r objaśnieniach podatkowych do ulgi IP BOX.

Kwalifikowane IP musi zostać wytworzone rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej To oznacza ze zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP oraz ze działania te nigdy me będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową Innymi słowy zakres działalności badawczo-rozwojowej

1. najczęściej będzie szerszy niż zakres działalności prowadzącej do wytworzenia rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP
2. w nielicznych przypadkach będzie całkowicie pokrywać się z zakresem działalności prowadzącej do wytworzenia rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP.

W perspektywie działalności Wnioskodawcy aby prace w danym projekcie zakwalifikować jako prace i prawa wytworzone w ramach działalności badawczo - rozwojowej prace te co najmniej po części muszą cechować się następującymi cechami.

1. Ukierunkowaniem na nowe odkrycia (nowatorskość) - oczekiwanym celem projektu badawczo - rozwojowego Wnioskodawcy jest nowa wiedza występująca w porównaniu z istniejącym, zasobami wiedzy w przemyśle Działalność B*R w ramach projektu musi prowadzić do wyników które są nowe dla Wnioskodawcy (lub jego kontrahentów i nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w zagospodarowanej przez działalność Wnioskodawcy lub jego kontrahentów) branży. Zgodnie z przyjętym przez Wnioskodawcę założeniem element nowatorskości może pojawić się w ramach projektu polegającego na odtworzeniu istniejących wyników w którym ujawnione zostają potencjalne rozbieżności z poprzednimi wynikami lub przyjętymi w projekcie rozwiązaniami (w postaci np. zastąpienia zastanego oprogramowania oprogramowaniem o nowym charakterze).

Z uwagi na kryterium nowatorskości w prowadzonych pracach badawczo - rozwojowych absolutnie zabronione są działania Wnioskodawcy mające na celu

1. kopiowanie cudzych rozwiązań,

2. odtwarzanie cudzych rozwiązań,

3. zaangażowanie inżynierii odwrotnej (reverse engmeermg) jako środka do osiągnięcia celów projektu,

4. korzystanie z rozwiązań chronionych prawami autorskimi oraz prawami własności intelektualnej i przemysłowej podmiotów trzecich - za wyjątkiem sytuacji, w której wiążąca Podatnika umowa z danym kontrahentom zezwala mu na korzystanie z rozwiązań podmiotów trzecich lub samego kontrahenta (w celu ich dalszego opracowania i twórczego rozwoju lub modyfikacji). Czynności takie jasno zakazane są również przez kontrahentów Wnioskodawcy.

5. Opieraniem się na oryginalnych nieoczywistych koncepcjach i hipotezach (twórczość prac) - prace dot. tworzenia praw kwalifikowanych, powinny nosić charakter prac oryginalnych, nieoczywistych.

6. Niepewnością co do ostatecznego wyniku (nieprzewidywalność) - co me wyłącza konieczności planowania prac określenia celów i kryteriów mierzenia rezultatów w działalności Wnioskodawcy również przez pryzmat przekazania prac do jego kontrahentów.

7. Dogłębnym planowaniem i budżetowaniem projektu (metodyczność) – działalność w każdym projekcie powinna być prowadzona w sposób zaplanowany i metodyczny a wszelka dokumentacja projektowa prowadzona skrupulatnie.

8. rowadzeniem do wyników, które mogą być odtwarzane (możliwość przeniesienia lub odtworzenia) - prowadzone w zakresie stworzenia praw kwalifikowanych prace owocować powinny wynikiem dającym możliwość jego transferu zwłaszcza w zakresie transferu wiedzy oraz transferu kompetencji.

W ocenie Wnioskodawcy dokonując kwalifikacji prowadzonej przez siebie działalności powinien on dokonać takiej oceny z własnego punktu widzenia - czy działalność ta jest np. nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań dla niego. Wskazać bowiem należy że gdyby ustawodawcy zależało na ograniczeniu zakresu definicji działalności badawczo-rozwojowej tytko do działań (zastosowań) o charakterze nowym w skali światowej znalazłoby to wyraz w brzmieniu przepisów (zob. chociażby – K. Gil A. Obońska, A. Wadawczyk, A. Walter(red) Podatek dochodowy od osób prawnych Komentarz Wyd. 3 Warszawa 2019).

W ocenie Wnioskodawcy z uwagi na spełnienie wszystkich wyżej opisanych przesłanek jego działalność wykonywana w ramach prowadzonej działalności w zakresie dotyczącym praw kwalifikowanych w postaci autorskich praw majątkowych do programów komputerowych może być zakwalifikowana jako działalność o charakterze badawczo – rozwojowym. Wnioskodawca wskazuje, że Wnioskodawcy jako twórcy przysługują i przysługiwały autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowani (programów komputerowych) podlegające ochronę na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U Nr 24. Poz. 83 ze zm. ) - co jednoznaczne przesądza że przedmiotem przychodów Wnioskodawcy w 2019 oraz 2020 roku, a także w ramach zdarzenia przyszłego będzie kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Na potrzeby zakwalifikowania prac do stosowania ulgi IP BOX oraz możliwości zakwalifikowania ich jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej - posłużyć należy się bowiem przede wszystkim definicją utworu zawartą w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U Nr 24 poz. 83 ze zm. ) jako podstawowego przedmiotu praw kwalifikowanych tworzonych przez Podatnika. Zgodnie z legalną definicją utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 74 ust 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu z zakresu regulacji prawnoautorskich, użycie w powyższej zwrotu działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem ze posiada cechę nowości której stopień nie ma znaczenia, na co m.in wskazuje użycie słowa „każdy”. Semantyczna interpretacja wyrazu „twórczość” który może wyrażać zarówno sam proces tworzenia, jak też jego wyniki, prowadzi do wniosku, że warunkiem uznania oznaczonego świadczenia intelektualnego za „utwór”, jest samodzielne stworzenie określonego bytu niematerialnego ustalonego w jakikolwiek sposób. Indywidualny charakter utworu może być różnie pojmowany. Wymaganie to jednak stanowi wyraźne odesłanie do osoby twórcy stanowiąc pomost łączący pewien byt niematerialny z określoną osobą w sposób uzasadniający węzeł autorstwa. Nie oznacza to wcale, że utwór musi koniecznie odzwierciedlać cechy indywidualności twórcy ale że sam przez się musi wyróżniać się od innych takich samych przejawów działalności twórczej w sposób świadczący o jego swoistości, oryginalności i tych wszystkich właściwościach które sprawiają ze w większym czy mniejszym stopniu jest on niepowtarzalny i nieposiadający swego wiernego odpowiednika w przeszłości (za J Barta (w) System Prawa Prywatnego Prawo Autorskie 2017 LEGALIS2019).

Wszystkie projekty prowadzone przez Wnioskodawcę poddawane są wnikliwej ocenie w celu należytego:

1. Rozpoznania rodzaju prac tworzonych w projektach.
2. Zapewnienia, iż prace tworzone w projektach mają charakter twórczy - w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
3. Ostatecznie, ustalenia czy efekty pracy w projektach mogą zostać zakwalifikowane jako prace badawcze lub prace rozwojowe a ich efekty określone jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Tylko tego rodzaju prace Wnioskodawca kwalifikuje do zakresu zastosowania ulgi IP BOX - i ujmuje je we właściwej ewidencji spełniając warunek określony w art. 30cb ustawy o PIT. Z uwagi na powyższe okoliczności oraz przedstawiony opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego pozwala przyjąć, że podlega on uldze IP BOX.

Wnioskodawca zaznacza przy tym, że stanowisko Wnioskodawcy znajduje aktualnie odzwierciedlenie w licznych pozytywnych interpretacjach organów podatkowych.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2020 r. znak 0113-KDIPT2-3.4011 749.2019.2.SJ organ podatkowy analizując stan faktyczny zbliżony do tego przedstawionego we wniosku i potwierdzający możliwość zastosowania przez podatnika ulgi IP BOX, stwierdził „Możliwość skorzystania z ulgi lnnovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej o których mowa powyżej pod warunkiem, że następne poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi lnnovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności, opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jak również co istotne, dochód z lego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z Raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym. Należy podkreślić, ze stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów i jednocześnie prowadzi odrębną ewidencję dla celów rozliczenia preferencyjnego 5% stawki podatku PIT tj. wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (poprzez wskazywanie kolejnych wersji tworzonego oprogramowania), prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w prowadzonej ewidencji wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT przypadające na kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja taka prowadzona jest od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz jest ona prowadzona na bieżąco w sposób systematyczny `(`(...)`)`. Na podstawie powyższych informacji należy stwierdzić, że autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane/ ulepszone (rozwijane) przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do podobnych wniosków doprowadza lektura licznych interpretacji dot. identycznych stanów faktycznych obejmujących świadczenie działalności programistycznej przez jednoosobowych przedsiębiorców – zob. chociażby interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2020 r. znak 0113-KDIPT2-1.4011.1.2020.2.AP, interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2020 r. znak 0113-KDIPT2-3.4011.10.2020.2.PR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020, poz. 1426, z późn. zm.) – podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy – kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy – wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

----------------

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy – dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy – podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 cytowanej ustawy – w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy i uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą, którą można zakwalifikować do prac rozwojowych. Wnioskodawca, w ramach działalności oraz prowadzonej działalności badawczo - rozwojowej wytwarza programy komputerowe, będące przedmiotem ochrony w oparciu o przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca wskazuje przy tym, iż przysługujące mu oraz wytworzone i rozwijane przez niego programy komputerowe oraz majątkowe prawa autorskie do nich stanowiły przedmiot świadczenia Wnioskodawcy na rzecz kontrahentów Wnioskodawcy w ramach wykonywanej wcześniej, a także w 2019 i 2020 r współpracy. Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób zorganizowany w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej, oraz w sposób systematyczny, z zachowaniem jej ciągłości. Wnioskodawca wskazuje, że Wnioskodawcy jako twórcy oprogramowania w ramach prowadzonej przez mego działalności przysługują i przysługiwały autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (utworów komputerowych) podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Rozwiązania programistyczne tworzone przez Podatnika w ramach projektu mają charakter innowacyjny i w pełni twórczy, me sprowadzają się do prostego powielania rozwiązań dostępnych już na rynku, czy tez prostego utrzymania standardowych produktów programistycznych. Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonego oraz rozwiniętego i ulepszonego oprogramowania na rzecz kontrahentów. Wnioskodawca od 1 stycznia 2019 r. prowadzi odrębną ewidencję poza podatkową księgą przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,
2. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie w bezpośrednio prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3. wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi wyraz własnej twórczości intelektualnej,
4. wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
5. nowe oprogramowanie powstałe w wyniku rozwijania i ulepszania istniejącego oprogramowania jest również utworem podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
6. Wnioskodawca przenosi całość praw autorskich do wytworzonego i rozwiniętego oprogramowania,
7. Wnioskodawczyni prowadzi od 1 stycznia 2019 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r, poz. 1231 z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ministerstwo Finansów w objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX stwierdziło jednoznacznie, że dochód z kwalifikowanych IP wykazuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym został on osiągnięty. Oznacza to, że IP Box, podobnie jak ulga B+R, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi w sytuacji, gdy oprogramowanie stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia praw autorskich do wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikuje się do dochodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ww. ustawy. Tym samym Wnioskodawca mógł zastosować stawkę 5% do dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za 2019 r., 2020 r. oraz lata następne, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny i prawny.

Reasumując, utwory wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach Umów są kwalifikowanym IP w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca był/jest uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego do dochodów osiąganych z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie Umów w zeznaniu rocznym za 2019 r., 2020 r. oraz 2021 r. jeżeli nie zmieni się stan faktyczny i prawny.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie maja możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, natomiast w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.