Interpretacja dotyczy obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z wypłatą pracownikom ekwiwalentu pieniężnego za ubiór reprezentacyjny, używany wyłącznie podczas uroczystego przyjmowania oświadczeń woli. Organ podatkowy uznał, że wartość ekwiwalentu pieniężnego wypłaconego kierownikowi Urzędu Stanu Cywilnego oraz jego Zastępcy za zakup reprezentacyjnego ubioru służbowego nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odzież ta ma charakter osobisty i może być wykorzystywana zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym, nie posiadając cech, które indywidualizowałyby ją jako ubiór służbowy. W związku z tym, na Urzędzie Miasta i Gminy spoczywają obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku wypłaty tego ekwiwalentu.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2020 r. (data wpływu 23 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za ubiór reprezentacyjny – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 listopada 2020 r. wpłynął do Naczelnika Urzędu Skarbowego w P… ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za ubiór reprezentacyjny.
Pismem z dnia 17 listopada 2020 r. nr …. UNP …. Naczelnik Urzędu Skarbowego w P… przekazał przedmiotowy wniosek Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej (data wpływu do Organu 23 listopada 2020 r.), do załatwienia zgodnie z właściwością.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Burmistrz Miasta i Gminy w K…. na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.), art. 237 par. 2 i 4, art. 237 par. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (Dz. U. z 2019 r., poz. 1040, z poźn. zm.) w związku z art. 85 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. – Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2224, z późn. zm.) wydał zarządzenie z dnia 7 stycznia 2020 r., w którym postanawia w:
paragrafie 1:
ustalono, że Kierownikowi Urzędu Stanu Cywilnego i Zastępcy Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w K…. przysługuje prawo do odzieży roboczej, którą stanowi reprezentacyjny ubiór służbowy.
reprezentacyjny ubiór Kierownika i Zastępcy Kierownika USC składa się w przypadku kobiet:
białej lub kremowej bluzki zapisanej pod szyję,
czarnego lub ciemnogranatowego obuwia,
czarnego lub ciemnogranatowego kostiumu dwuczęściowego, na który składa się marynarka lub żakiet wykonane z matowego i jednolitego materiału,
sukienka wizytowa w jednolitym stonowanym kolorze.
paragrafie 2: Nałożono na Kierownika i Zastępcę Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego obowiązek używania reprezentacyjnego ubioru służbowego podczas przyjmowania oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński i innych uroczystości, dla których przewidziana jest forma uroczysta.
paragrafie 3:
paragrafie 4: Okres użytkowania reprezentacyjnego ubioru liczony jest od dnia złożenia wniosku.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy na Urzędzie Miasta i Gminy jako pracodawcy ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku wypłaty pracownikom ekwiwalentu pieniężnego za ubiór reprezentacyjny wykorzystywany wyłącznie przy uroczystym przyjmowaniu oświadczeń woli, czy też świadczenia te korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym na Urzędzie Miasta nie ciążą obowiązki płatnika?
Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot za zakup reprezentacyjnego ubioru służbowego wypłacany kierownikowi USC podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wnioskodawca podkreśla, że pracodawca w Regulaminie Organizacyjnym zobowiązał kierownika USC do przyjmowania w formie uroczystej oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński. Z zarządzenia Burmistrza Miasta i Gminy K…. nr …. /2020 z dnia …. 2020 r. wynika, że kierownikowi USC przysługuje zwrot kosztów z tytułu zakupu reprezentacyjnego ubioru służbowego przy uroczystych formach przyjmowania oświadczeń. Ubiór ma związek wykonywaną pracą. Pracodawca nie dokonał zakupu ubioru służbowego dla kierownika USC przy uroczystych formach przyjmowania oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński i jubileuszy. Pracodawca, aby zrekompensować wydatki kierownika USC na zakup odzieży i obuwia przewidział w zarządzeniu zwrot kosztów zakupu reprezentacyjnego ubioru służbowego oraz obuwia.
Zdaniem Wnioskodawcy, wartość wypłacanego pracownikom ekwiwalentu pieniężnego korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od osób fizycznych, gdyż:
ubiór reprezentacyjny jest wykorzystywany wyłącznie przy uroczystym przyjmowaniu oświadczeń woli,
ubiór reprezentacyjny jest przechowywany w siedzibie Urzędu Miasta i Gminy w …. ,
obowiązek używania zakupionego ubioru reprezentacyjnego wynika z nałożonego przez pracodawcę na pracownika zakresu obowiązków.
W związku w powyższym ww. świadczenia nie podlegają opodatkowaniu. Urząd Miasta i Gminy nie jest w tym przypadku płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych od ekwiwalentu wypłaconego zatrudnionym na podstawie umowy o pracę pracownikom.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Wyjaśnić należy, że za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).
Zatem do przychodu należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby. Takim świadczeniem jest m.in. wykonanie zobowiązania danej osoby przez inny podmiot.
W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Biorąc powyższe pod uwagę, do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Należy zauważyć, że użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość ubioru służbowego (umundurowania), jeżeli jego używanie należy do obowiązków pracownika, lub ekwiwalentu pieniężnego za ten ubiór.
W tym miejscu należy pokreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji. Wszelkie zwolnienia podatkowe są bowiem odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.
W przedmiocie stosowania wszelkiego rodzaju ulg podatkowych trzeba mieć na względzie także art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), zgodnie z którym każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy, co wynika z art. 217 Konstytucji. Tym samym, każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania (w tym także ulga podatkowa) nie może być interpretowany dowolnie, ani uzupełniany w drodze interpretacji o treść, której nie zawiera.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Burmistrz Miasta i Gminy na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, art. 237 par. 2 i 4, art. 237 par. 1 Kodeksu pracy, w związku z art. 85 ust. 1 i 2 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego, wydał zarządzenie w którym postanowił, że Kierownikowi Urzędu Stanu Cywilnego i Zastępcy Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego przysługuje prawo do odzieży roboczej, którą stanowi reprezentacyjny ubiór służbowy. Reprezentacyjny ubiór Kierownika i Zastępcy Kierownika USC składa się w przypadku kobiet z białej lub kremowej bluzki zapisanej pod szyję, czarnego lub ciemnogranatowego obuwia, czarnego lub ciemnogranatowego kostiumu dwuczęściowego, na który składa się marynarka lub żakiet wykonane z matowego i jednolitego materiału, sukienki wizytowej w jednolitym stonowanym kolorze. Nałożono na Kierownika i Zastępcę Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego obowiązek używania reprezentacyjnego ubioru służbowego podczas przyjmowania oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński i innych uroczystości, dla których przewidziana jest forma uroczysta. Kierownik i Zastępca Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego nabywają reprezentacyjny ubiór służbowy we własnym zakresie za rekompensatą pieniężną zwaną ekwiwalentem.
Przystępując do oceny skutków podatkowych wypłacania kierownikowi Urzędu Stanu Cywilnego i jego Zastępcy ekwiwalentu pieniężnego za ubiór reprezentacyjny wskazać należy, że z dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika jednoznacznie, że ze zwolnienia nie korzysta wartość jakiegokolwiek ekwiwalentu za ubiór, którego używanie należy do obowiązków pracownika, ale wyłącznie ubioru służbowego (umundurowania). Obowiązek ten może wynikać np. z przepisów wewnątrzzakładowych.
Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia ubioru służbowego ani też pojęcia umundurowania, jednakże ustawa wyraźnie wskazuje na obowiązek używania ubioru służbowego jako przesłankę do zastosowania powyższego zwolnienia.
Zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz. U. z 2016 r., poz. 38, z późn. zm.), mundurem jest ubiór lub jego części służące oznaczeniu przynależności do określonej jednostki organizacyjnej lub wykonywania określonych funkcji albo służby. Oprócz powyższej ustawy obowiązek noszenia munduru wprowadzają poszczególne ustawy – pragmatyki służbowe; dotyczy to m.in. funkcjonariuszy Policji, Służby Celnej, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej. Do noszenia mundurów obowiązani są również żołnierze Wojska Polskiego.
Z uwagi na brak w ww. ustawie definicji ubioru (odzieży) służbowego, rozstrzygnięcia co może być elementem ubioru służbowego, czy też w jakich przypadkach ubiór pracownika uznaje się za służbowy, należy dokonywać zatem w oparciu o językowe znaczenie słów „ubiór” i „służbowy”. Uniwersalny Słownik Języka Polskiego określa mianem „ubrania” – to, co się nosi; ubranie, strój, „służbowy” – dotyczący pracy w jakiejś instytucji, w wojsku itp., wynikający z pracy w takiej instytucji, urzędowy.
Wobec powyższego uznać należy, że odzież służbowa to specjalna odzież (lub elementy tej odzieży) noszona tylko w związku z wykonywaną pracą, np. mundur, toga, odzież robocza charakterystyczna dla firmy poprzez barwę, krój, logo itp. W związku z tym, ubiorem służbowym będzie taki ubiór, którego noszenie przy świadczeniu pracy jest obowiązkiem pracownika i który jednocześnie charakteryzuje się jakimś stopniem wyróżnienia powodującym, że niecelowe lub utrudnione byłoby używanie go na potrzeby prywatne pracownika.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że wartość wypłaconego kierownikowi Urzędu Stanu Cywilnego i jego Zastępcy ekwiwalentu pieniężnego za zakup reprezentacyjnego ubioru służbowego wykorzystywanego podczas przyjmowania w formie uroczystej oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński oraz innych oświadczeń zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359, z późn. zm.), nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazana we wniosku odzież – tj. zakup białej lub kremowej bluzki zapisanej pod szyję, czarnego lub ciemnogranatowego obuwia, czarnego lub ciemnogranatowego kostiumu dwuczęściowego, na który składa się marynarka lub żakiet wykonane z matowego i jednolitego materiału, sukienka wizytowa w jednolitym stonowanym kolorze, to odzież o charakterze osobistym, którą można używać zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym w oparciu o obowiązujące zasady życia społecznego. Wskazane ubrania są zatem zwykłymi elementami garderoby, które nie wyróżniają się w żaden sposób trwałymi cechami indywidualizującymi je w stosunku do ogólnie dostępnych i stosowanych do celów prywatnych ubrań. Jak już podkreślono ubiór służbowy to specjalna odzież noszona tylko w związku z wykonywaną pracą, np. mundur, toga, odzież reprezentacyjna charakterystyczna dla firmy poprzez barwę, krój, logo itp. Wskazana we wniosku odzież zakupiona przez kierownika USC i jego Zastępcę nie charakteryzuje się natomiast takim stopniem wyróżnienia by niecelowe lub utrudnione było jej używanie dla potrzeb prywatnych – czyli nie posiada tak zindywidualizowanych elementów, przez które traci przymiot odzieży o charakterze osobistym (nie ma trwałych oznaczeń firmowych np. w postaci logo).
Wobec powyższego stwierdzić należy, że wartość zwrotu pracownikowi (kierownikowi Urzędu Stanu Cywilnego i jego Zastępcy) ekwiwalentu pieniężnego za ubiór reprezentacyjny wykorzystywany przez nich podczas przyjmowania w formie uroczystej oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński oraz innych oświadczeń zgodnie z przepisami kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi dla tych pracowników (kierownika USC i jego Zastępcy) przychód – uregulowany w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – mający swoje źródło w łączącym ich z Wnioskodawcą stosunku pracy. Tenże przychód nie korzysta ze zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, wobec czego jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych tak jak każdy inny przychód ze stosunku pracy.
Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.
Płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a (art. 38 ust. 1 ww. ustawy).
Reasumując, na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku wypłaty pracownikom ekwiwalentu pieniężnego za ubiór reprezentacyjny wykorzystywany wyłącznie przy uroczystym przyjmowaniu oświadczeń woli, z uwagi na fakt, że świadczenia te nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.
Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h
(w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ..,. pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili