Interpretacja indywidualna dotyczy skutków podatkowych planowanej przez Zainteresowanych sprzedaży udziału w nieruchomości, która wcześniej była składnikiem majątku przedsiębiorstwa zmarłego Spadkodawcy. Kluczowe kwestie obejmują: 1. Spadkobiercy (córka, żona i syn Spadkodawcy) nabyli spadek po Spadkodawcy w równych częściach, po 1/3. Przedsiębiorstwo Spadkodawcy przekształcono w przedsiębiorstwo w spadku, a zarządcą sukcesyjnym została córka Spadkodawcy. 2. Nieruchomość, którą Zainteresowani zamierzają sprzedać, była wykorzystywana w działalności gospodarczej Spadkodawcy, jednak po przejściu do majątku prywatnego Zainteresowanych nie będzie już używana w żadnej działalności gospodarczej. 3. Dział spadku między Zainteresowanymi odbędzie się bez spłat i dopłat, a wartość majątku przypadającego każdemu z nich będzie odpowiadać ich udziałom przed działem. 4. Organ uznał, że przychód uzyskany przez Zainteresowanych ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytej w drodze dziedziczenia nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż nastąpi po upływie 5 lat od nabycia nieruchomości przez Spadkodawcę.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) oraz art. 31g ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1842, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 22 lipca 2020 r. (data wpływu 27 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 października 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 26 października 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w prawie własności nieruchomości – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.
Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 19 października 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.696.2020.1.MAP, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Zainteresowaną będącą stroną postępowania do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 19 października 2020 r. (data doręczenia 19 października 2020 r.). W dniu 26 października 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku, nadane za pośrednictwem platformy ePUAP.
Zainteresowaną będącą stroną postępowania Panią …,
Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania Panią …,
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania Pana …,
przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Zainteresowana będąca stroną postępowania jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i podlega w Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Jej ojciec (dalej jako: „Spadkodawca”) zmarł w dniu 12 marca 2020 r., w związku z czym w drodze dziedziczenia beztestamentowego Zainteresowana będąca stroną postępowania nabyła - w oparciu o zasady ustawowego porządku dziedziczenia - udział w spadku. Zainteresowani (Zainteresowana będąca stroną postępowania, Jej matka i brat) nabyli spadek w udziałach wynoszących po 1/3 części. Potwierdza to akt poświadczenia dziedziczenia z dnia 31 marca 2020 r. W dniu 31 marca 2020 r. przedsiębiorstwo Spadkodawcy (dalej jako: „Przedsiębiorstwo”) zostało przekształcone - na mocy ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r., poz. 170; dalej jako: „ustawa o zarządzie sukcesyjnym”) - w przedsiębiorstwo w spadku osoby fizycznej. Zarządcą sukcesyjnym ustanowiona została Zainteresowana będąca stroną postępowania. Po ustanowieniu zarządu sukcesyjnego Zainteresowana będąca stroną postępowania sporządziła i złożyła przed notariuszem wykaz inwentarza przedsiębiorstwa w spadku (na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym).
Zgodnie z protokołem obejmującym wykaz inwentarza Przedsiębiorstwo Spadkodawcy objęło:
Zainteresowani planują dokonać transakcji sprzedaży w rozumieniu art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145) nieruchomości gruntowej zabudowanej o nr KW … (dalej jako: „Nieruchomość nr 1”). Planują zawrzeć umowę o dział spadku, na podstawie której nabycie spadku nastąpi bez spłat i dopłat i każdy z Zainteresowanych zachowa proporcję udziałów w spadku ustaloną na podstawie ustawowych zasad dziedziczenia. Ostatecznie po zawarciu umowy o dział spadku każdemu z Zainteresowanych przysługiwać będzie udział w 1/3 części spadku (tak jak na podstawie dziedziczenia ustawowego). W wyniku działu spadku Zainteresowana będąca stroną postępowania nabędzie między innymi udział w prawie własności do Nieruchomości nr 1. Spadek - na podstawie dziedziczenia ustawowego, stwierdzonego zarejestrowanym aktem poświadczenia dziedziczenia - Zainteresowani nabyli w udziałach wynoszących po 1/3 części.
W związku z powyższym obecnie przysługują im w Nieruchomości nr 1, będącej przedmiotem przedwstępnej umowy sprzedaży, następujące udziały:
Zainteresowanej będącej stroną postępowania: udział wynoszący 1/6;
Zainteresowanemu niebędącemu stroną postępowania: udział wynoszący 1/6;
Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania: udział wynoszący 4/6 (Spadkodawca wraz z Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania nabyli Nieruchomość nr 1 do majątku wspólnego).
Udział w spadku (w tym udział w prawie własności do Nieruchomości nr 1) ustalony w dziale spadku mieścić się będzie w ramach udziału, jaki przypada Zainteresowanym we wspólności majątku spadkowego. Nieruchomość nr 1 nabyta zostanie do majątku prywatnego Zainteresowanej będącej stroną postępowania (identycznie, jak w przypadku pozostałych Zainteresowanych). Dopiero po przeprowadzeniu działu spadku i nabyciu w drodze tego działu udziału w prawie własności Nieruchomości nr 1 do majątku prywatnego, Zainteresowani dokonają sprzedaży rzeczonego udziału w prawie własności. Spadkodawca planował sprzedać powyższą Nieruchomość. W dniu złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dokonać sprzedaży przedmiotowej Nieruchomości zamierzają wszyscy Zainteresowani. Aneksem do przedwstępnej umowy sprzedaży z dnia 12 maja 2020 r. Zainteresowani zawarli z firmą z branży deweloperskiej (dalej jako: „Deweloper”) umowę przedwstępnej sprzedaży prawa własności Nieruchomości nr 1. Do momentu realizacji planowanej transakcji sprzedaży Nieruchomość nr 1 będzie użytkowana wyłącznie w celach prywatnych, czyli w żadnym zakresie nie będzie wykorzystywana w ramach jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Zainteresowani planują kontynuować działalność prowadzoną przez Spadkodawcę, ale nie planują wykorzystywać Nieruchomości nr 1 w ramach tej działalności, ani żadnej innej. Nieruchomość nr 1 nie będzie w szczególności wynajmowana, ani dzierżawiona. Zainteresowani nie będą uzyskiwali żadnych przychodów z tytułu udziału w prawie własności. Przed planowaną transakcją sprzedaży żaden z Zainteresowanych nie planuje przekształcać, uzbrajać, czy w jakikolwiek inny sposób przystosowywać Nieruchomości nr 1 do sprzedaży na rzecz Dewelopera. Nie będą mieć miejsca działania związane z organizacją sprzedaży, w tym nie dojdzie do wykorzystania usług pośrednika nieruchomości. Od dnia nabycia Nieruchomości nie będzie jakiegokolwiek występowania z ogłoszeniami, wnioskami o uzyskanie analiz, zezwoleń i pozwoleń. Zainteresowani nie podejmą żadnych profesjonalnych działań, mających na celu ulepszenie Nieruchomości nr 1, które zwiększyłyby jej wartość. Jedynymi kosztami, jakie zostaną najprawdopodobniej poniesione w związku z nabytym udziałem w prawie własności, są ewentualne koszty utrzymania Nieruchomości nr 1 w stanie niepogorszonym, wynikające ze zwykłego zużycia (które nie skutkują podniesieniem wartości Nieruchomości nr 1, lecz są utrzymaniem jej na dotychczasowym poziomie) oraz koszty wszelkiego rodzaju opłat, podatków oraz koszty mediów. Zainteresowana będąca stroną postępowania nie podejmie żadnych innych działań świadczących o zamiarze prowadzenia działalności z wykorzystaniem Nieruchomości nr 1. Nieruchomość nr 1 należąca do Zainteresowanych nie będzie stanowić środka trwałego, nie będzie ujęta w ewidencji księgowej. Powyższe korzystanie z udziału w prawie własności Nieruchomości nie będzie wypełniać przesłanek działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowa Nieruchomość nr 1 została nabyta przez Spadkodawcę i jego żonę w maju 2000 r. Oznacza to, że była w posiadaniu Spadkodawcy od około 20 lat.
W piśmie z dnia 26 października 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku dodano, że działalność gospodarcza Spadkodawcy prowadzona była w zakresie produkcji stolarki okiennej i drzwiowej wraz z jej montażem - stolarka PCV oraz aluminiowa. W dniu złożenia uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej miała miejsce pełna kontynuacja działalności prowadzonej przez Spadkodawcę. W ramach działalności gospodarczej wynajmowane są także pomieszczenia nieruchomości na działce objętej transakcją sprzedaży. Ma również miejsce kontynuacja wskazanych umów najmu. Przedsiębiorstwo Spadkodawcy wypełniało definicję przedsiębiorstwa zgodnie z art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740), rozumianego jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W zakresie własności nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży: Spadkodawca nie był jej wyłącznym właścicielem, tj. nieruchomość była objęta współwłasnością łączną małżeńską Spadkodawcy i jego małżonki. Żona Spadkodawcy nie była i nie jest przedsiębiorcą. Nieruchomość nr 1 była wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej Spadkodawcy. Pomieszczenia w Nieruchomości nr 1 (nr KW …) były wynajmowane w jego działalności, a w chwili złożenia uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej ma miejsce kontynuacja zawartych umów najmu. Na Nieruchomości nie była prowadzona żadna produkcja w ramach działalności firmy, tj. produkcja stolarki okiennej i drzwiowej; miały miejsce wyłącznie najmy podmiotom trzecim - najem wolnorynkowy. Przy czym umowy najmu zostały wypowiedziane i w chwili obecnej rozpoczął się już bieg okresów wypowiedzenia najmów realizowanych na Nieruchomości nr 1 (wypowiedzenia zostały złożone; najdłuższy okres wypowiedzenia to 6 miesięcy).
Nieruchomość nr 1 nie stanowiła u Spadkodawcy i nie będzie stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: „ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.
Zgodnie z powyższym na gruncie podatkowym mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa (dalej także jako: „ZCP”), jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:
istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.
Nieruchomość nr 1 nie spełnia powyższych warunków i wobec tego nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nieruchomość została wprowadzona przez Spadkodawcę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie została z niej wykreślona. Żona Spadkodawcy nie prowadziła i nie powadzi działalności gospodarczej.
Wszystkie budynki posadowione na Nieruchomości nr 1 były w całości wykorzystywane przez Spadkodawcę w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, ale wyłącznie w zakresie najmu dla podmiotów trzecich. Żona Spadkodawcy nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej, z kolei córka i syn chcą kontynuować działalność gospodarczą w obecnym zakresie, ale już bez najmu realizowanego na Nieruchomości nr 1, ponieważ dojdzie do jej sprzedaży. Dział spadku dokonany będzie przed przyrzeczoną umową sprzedaży, tj. przed sprzedażą definitywną. Zgodnie z planem sprzedaż Nieruchomości oznaczonej Nr l zostanie dokonana w końcu I, a najprawdopodobniej w końcu II kwartału 2021 r. Spadkodawca zamierzał sprzedać Nieruchomość nr 1 deweloperowi, jednak z uwagi na jego śmierć do sprzedaży nie doszło.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy, biorąc pod uwagę przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego okoliczności planowanej transakcji sprzedaży udziału w prawie do Nieruchomości nr 1, przychód uzyskany z tytułu takiej sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Zdaniem Zainteresowanych:
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c tej samej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Jednocześnie na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
W konsekwencji obowiązywania przytoczonej wyżej regulacji zasadą jest, że nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Oznacza to a contrario, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, które nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. Stąd, kwota otrzymana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nie podlega wtedy opodatkowaniu podatkiem dochodowy od osób fizycznych.
Opisanej szczegółowo w zdarzeniu przyszłym sprzedaży udziału w prawie własności Nieruchomości nr 1 nie należy uznawać za dokonaną w ramach działalności gospodarczej, ponieważ udział ten zostanie w drodze działu spadku nabyty do majątku prywatnego Zainteresowanej będącej stroną postępowania i do momentu planowanej sprzedaży nie będzie wykorzystywany w pozarolniczej działalności gospodarczej. Nieruchomość nr 1 należąca do Zainteresowanej będącej stroną postępowania i pozostałej dwójki Zainteresowanych nie będzie stanowić środka trwałego, nie będzie ujęta w ewidencji księgowej. Nieruchomość nr 1 należeć będzie wyłącznie do majątku prywatnego Zainteresowanych.
W tym miejscu należy podkreślić, że determinująca dla oceny podatkowej planowanej transakcji sprzedaży Nieruchomości nr 1 jest nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzona ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159), na mocy której dodano art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Na podstawie art. 922 Kodeksu cywilnego, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Zgodnie z art. 924 i art. 925 ww. Kodeksu, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Zatem z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem podlegającym regulacjom prawa spadkowego, a data śmierci spadkodawcy określa, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Natomiast, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego, w razie gdy spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.
W myśl art. 1037 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Dzięki działowi spadku ustaje więc wspólność majątku spadkowego, a prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich.
Zgodnie z art. 10 ust. 7 ustawy o PIT, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku. Oznacza to, że dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększy się, modyfikuje wyłącznie charakter własności. Tym samym dział spadku nie będzie stanowił nabycia wówczas, gdy mieścić się będzie w ramach udziału, jaki przypada Zainteresowanym we wspólności majątku spadkowego i odbędzie się bez spłat i dopłat.
Innymi słowy oznacza to, że gdy wartość otrzymanego przez Zainteresowaną będącą stroną postępowania w wyniku działu spadku udziału w prawie własności do Nieruchomości nr 1 mieścić się będzie w udziale, jaki przysługiwał Jej przed dokonaniem tej czynności - za datę nabycia udziału w prawie własności tej nieruchomości przy sprzedaży należy przyjąć datę pierwotnego nabycia Nieruchomości nr 1 przez Spadkodawcę.
Art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że dział spadku może nastąpić na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami lub na mocy orzeczenia sądu wydanego na wniosek któregokolwiek ze spadkobierców. Z założenia wspólność majątku spadkowego jest stanem przejściowym, stąd też w przypadku zgody pomiędzy spadkobiercami co do zakończenia tej wspólności możliwe jest zwarcie umowy o dział spadku.
Zainteresowana będąca stroną postepowania podkreśla, że w opisanym zdarzeniu przyszłym dział spadku nastąpi na podstawie umowy między Zainteresowanymi. Do spadku należą nieruchomości, stąd umowa o dział zawarta zostanie w formie aktu notarialnego. W umowie o dział spadku Zainteresowani zachowają proporcję udziałów w spadku określoną na mocy ustawowych zasad dziedziczenia (w tym ustaloną w odniesieniu do Nieruchomości nr 1), bez spłat i dopłat na rzecz któregokolwiek Zainteresowanego.
W związku z powyższym w dniu dokonania działu spadku Zainteresowana będąca stroną postępowania w wyniku tej czynności nabędzie udział w prawie własności Nieruchomości o wartości nieprzekraczającej wartości Jej udziału w tym prawie przed dokonanym działem spadku. Oznacza to, że w sprawie objętej wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 22 lipca 2020 r. dział spadku nie będzie datą nabycia spadku.
W analizowanym zdarzeniu przyszłym - w ocenie Zainteresowanej będącej stroną postepowania - przy sprzedaży przez Nią udziału w Nieruchomości nr 1 okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, należy liczyć od momentu nabycia tej nieruchomości przez Spadkodawcę. Jak wskazano w opisie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Spadkodawca nabył Nieruchomość nr 1 w maju 2000 r.
Wobec powyższego pięcioletni okres od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Spadkodawcę, przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 związku z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, upłynął w dniu 31 grudnia 2005 r.
Zainteresowana będąca stroną postępowania uważa, że przychód uzyskany z zaplanowanej sprzedaży nabytego w drodze działu spadku do majątku prywatnego udziału w prawie własności Nieruchomości nr 1 nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. Analizowana sprzedaż zostanie bowiem dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości nr 1 przez Spadkodawcę.
Stanowisko Zainteresowanej będącej stroną postępowania znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych. Dla przykładu wskazać należy:
interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 lipca 2020 r., Nr 0115-KDIT3.4011.172.2020.3.AWO: „Mając zatem na względzie zawarte we wniosku wskazanie, stosownie do którego wartość przyznanych Wnioskodawczyni składników spadku mieściła się w należnym Wnioskodawczyni udziale w spadku (wartości 1/3 udziału w spadku po zmarłym ojcu Wnioskodawczyni) stwierdzić należy, że dokonane przez Wnioskodawczynię dnia 3 października 2019 r. odpłatne zbycie nieruchomości ujawnionej w księdze wieczystej numer`(...)`, tj. lokalu mieszkalnego przy ulicy`(...)`w`(...)`, - z zastrzeżeniem, że nie nastąpiło ono w wykonaniu działalności gospodarczej - nie skutkowało powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż odpłatne zbycie nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości przez spadkodawcę (ojca Wnioskodawczyni)”,
interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 maja 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.203.2020.1.MP: „Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że nienastępująca w wykonywaniu działalności gospodarczej sprzedaż w 2020 r., udziału w nieruchomości złożonej z działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, które Wnioskodawczyni nabyła w spadku po mężu, nie będzie stanowiła dla Niej źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż udziału w ww. nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę. Termin pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 i ust. 5 ww. ustawy, w opisanym przypadku minął, bowiem jak wskazano we wniosku spadkodawca był współwłaścicielem nieruchomości od 2006 r. Zatem, słusznie Wnioskodawczyni wskazała, że podatek od sprzedaży ww. nieruchomości (udziału), a nabytej w drodze spadku po mężu, nie będzie Jej obowiązywać.”
Podsumowując, planowana transakcja sprzedaży udziału w prawie własności Nieruchomości nr 1 z majątku prywatnego Zainteresowanej będącej stroną postępowania (a zatem zrealizowana poza jakąkolwiek działalnością gospodarczą) jest wolna od podatku PIT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021, poz. 170, dalej: „ustawa o zarządzie sukcesyjnym”), przedsiębiorstwo w spadku obejmuje składniki niematerialne i materialne, przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, stanowiące mienie przedsiębiorcy w chwili jego śmierci. Jeżeli w chwili śmierci przedsiębiorcy przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740) stanowiło w całości mienie przedsiębiorcy i jego małżonka, przedsiębiorstwo w spadku obejmuje całe to przedsiębiorstwo (art. 2 ust. 2 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 29 ustawy o zarządzie sukcesyjnym, od chwili ustanowienia zarządu sukcesyjnego zarządca sukcesyjny wykonuje prawa i obowiązki zmarłego przedsiębiorcy wynikające z wykonywanej przez niego działalności gospodarczej oraz prawa i obowiązki wynikające z prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku. Natomiast, właścicielami przedsiębiorstwa w spadku są osoby, które na podstawie zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia nabyły składniki niematerialne i materialne, o których mowa w art. 2 ust. 1, na podstawie powołania do spadku z ustawy (art. 3 pkt 1 ww. ustawy). Stosownie do art. 21 ust. 1 powyższej ustawy, zarządca sukcesyjny działa w imieniu własnym, na rachunek właściciela przedsiębiorstwa w spadku.
Przedsiębiorstwo w spadku stanowi masę majątkową obejmującą składniki niematerialne i materialne służące do wykonywania działalności gospodarczej, poddaną zarządowi sukcesyjnemu. Do powstania przedsiębiorstwa w spadku konieczne jest ustanowienie zarządcy sukcesyjnego. Decyzja o ustanowieniu zarządu sukcesyjnego należy w pierwszej kolejności do przedsiębiorcy (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym). Jeżeli tego nie uczyni, o skorzystaniu z tej opcji decydują spadkobiercy (art. 12 ww. ustawy). Korzystanie z rozwiązań przewidzianych w ustawie jest dobrowolne. Zarządca sukcesyjny zarządza przedsiębiorstwem w spadku, tj. masą majątkową, działając w imieniu własnym, ale na rachunek jego właścicieli.
Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i statusu jako podatnika przedsiębiorstwa w spadku wskazać należy, że zgodnie z art. 1a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), ustawa reguluje również opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów przedsiębiorstwa w spadku.
W myśl art. 1a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorstwo w spadku, stanowiące jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, jest podatnikiem z tytułu dochodów osiąganych w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:
Stosownie do treści art. 49 pkt 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym, przedsiębiorstwo w spadku jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, będącą podatnikiem, o którym mowa w art. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 5a pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie w spadku - oznacza to przedsiębiorstwo w spadku w rozumieniu ustawy o zarządzie sukcesyjnym.
Stosownie do art. 7a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody przedsiębiorstwa w spadku uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 - czyli z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie z ust. 4 powyższego przepisu przychodami przedsiębiorstwa w spadku są wszystkie przychody związane z działalnością prowadzoną przez to przedsiębiorstwo, w tym w formie spółki cywilnej. Do przychodów zalicza się również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa w spadku, niezależnie od tego, kiedy zostały nabyte przez zmarłego przedsiębiorcę, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł. W tym przypadku przepisu art. 14 ust. 2c nie stosuje się.
Przedsiębiorstwo w spadku jest podatnikiem z tytułu dochodów osiąganych w przypadku ustanowienia zarządu sukcesyjnego – w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego, który jest równoznaczny z likwidacją działalności gospodarczej (art. 7a ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
W myśl art. 59 ust. 1 pkt 6 ustawy o zarządzie sukcesyjnym, zarząd sukcesyjny wygasa z dniem dokonania działu spadku obejmującego przedsiębiorstwo w spadku. A zatem, z dniem dokonania działu spadku przedsiębiorstwo w spadku przestaje być podatnikiem.
Stosownie do art. 3 pkt 16 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie w spadku - rozumie się przez to przedsiębiorstwo w spadku w rozumieniu ustawy o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw.
Zgodnie z art. 7a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, prawa i obowiązki podatnika oraz płatnika będącego przedsiębiorstwem w spadku, w przypadku gdy na mocy ustaw podatkowych podlega obowiązkowi podatkowemu, w okresie od ustanowienia do dnia wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego wykonuje zarządca sukcesyjny.
W myśl art. 97 § 1a ww. ustawy, przedsiębiorstwo w spadku, w przypadku gdy ustanowiono zarząd sukcesyjny, wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie odrębnych ustaw. Przepis art. 26 stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 26 powyższej ustawy, podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki.
Z powyższych przepisów wynika, że przedsiębiorstwo w spadku jest podatnikiem z tytułu dochodów osiąganych w okresie od otwarcia spadku, czyli śmierci przedsiębiorcy, aż do wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo uprawnienia do jego powołania. Wprawdzie przedsiębiorstwo w spadku nie posiada zdolności prawnej, posiada jednak podmiotowość prawnopodatkową, jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, w zakresie podatków związanych z działalnością tego przedsiębiorstwa, w tym m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych.
Prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego powstałe za życia spadkodawcy wykonuje w tym przypadku zarządca sukcesyjny. Powyższe regulacje wykluczają więc podatkowe następstwo prawne spadkobierców w okresie funkcjonowania zarządcy sukcesyjnego, ponieważ takim sukcesorem jest wyłącznie przedsiębiorstwo w spadku. Działalność przedsiębiorstwa w spadku stanowi pozarolniczą działalność gospodarczą, tym samym jest odrębnym źródłem przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu ustawy o zarządzie sukcesyjnym (druk sejmowy nr 2293): „Podstawowym celem regulacji jest zapewnienie przedsiębiorcom będącym osobami fizycznymi warunków do zachowania ciągłości funkcjonowania przedsiębiorstwa po ich śmierci, przy uwzględnieniu, że przedsiębiorstwo należy postrzegać jako dobro prawne, mające nie tylko wartość majątkową i gospodarczą, ale także społeczną. Dodatkowym celem regulacji jest wzmocnienie ochrony praw osób trzecich, związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa, w tym przede wszystkim pracowników, kontrahentów, konsumentów i innych podmiotów współpracujących z przedsiębiorcą (s. 8 uzasadnienia). Celem ustawy jest stworzenie ram prawnych dla płynnej kontynuacji działalności wykonywanej wcześniej przez zmarłego przedsiębiorcę – osobę fizyczną po jej śmierci, do czasu ustalenia następców prawnych przedsiębiorcy i rozstrzygnięcia o dalszych losach przedsiębiorstwa” (s. 11-12 uzasadnienia).
Tym samym, celem wprowadzonej regulacji było przede wszystkim zachowanie ciągłości funkcjonowania przedsiębiorstwa po śmierci przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną. Celem ustanowienia przedsiębiorstwa w spadku jest zapewnienie zachowania majątku przedsiębiorstwa w stanie co najmniej niepogorszonym.
Ustanowienie zarządcy sukcesyjnego jest czynnością całkowicie dobrowolną, niosącą ze sobą wiele korzyści dla następców prawnych, jak również korzyści społecznych. Spadkobiercy mogą również podjąć decyzję o braku ustanowienia zarządcy sukcesyjnego, a tym samym braku kontynuacji działalności przedsiębiorstwa po śmierci spadkodawcy, aż do podjęcia przez nich decyzji co do dalszego losu przedsiębiorstwa. Podjęcie dalszej działalności gospodarczej w oparciu o majątek pozostawiony przez zmarłego przedsiębiorcę w obu wypadkach wymaga od ewentualnego spadkobiercy uruchomienia nowej, własnej działalności. Proces prowadzący do ostatecznego podziału i rozliczenia masy spadkowej pomiędzy spadkobiercami niejednokrotnie trwa długo i wiążę się z licznymi trudnościami. Nawet pomimo powołania zarządcy sukcesyjnego, konflikty spadkobierców mogą uniemożliwić kontynuowanie działalności gospodarczej. Ustanowienie zarządcy sukcesyjnego sprawia jednak, że przedsiębiorstwo nadal funkcjonuje, potencjalny następca prawny ma więc czas na przygotowanie się do sukcesji.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:
pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów, innych rzeczy - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) - c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany (pkt 8).
Jak stanowi art. 10 ust. 2 pkt 3 powyższej ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
W przypadku zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma zatem ustalenie momentu oraz sposobu ich nabycia.
Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5-7, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.
Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Stosownie do art. 10 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
W myśl art. 10 ust. 7 ww. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.
Odrębnym źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza określona w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ww. przepisie opiera się na trzech przesłankach:
zarobkowym celu działalności,
wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
Zarobkowy cel działalności oznacza, że jest ona prowadzona w celu uzyskania zysku (zarobku) i jest nakierowana na zaspokajanie cudzych potrzeb. Oczywiście nie zawsze można utożsamiać zarobkowego charakteru działalności gospodarczej z faktycznym osiąganiem dochodów z tej działalności, albowiem działalność gospodarcza często związana jest z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Czym innym jest bowiem motyw zysku, a czym innym efekt osiągnięcia zysku.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla zakwalifikowania danej działalności jako działalności gospodarczej wymagają, aby czynności w jej ramach wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły. Przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Wykonywanie działalności w sposób zorganizowany oznacza prowadzenie jej w sposób racjonalny ekonomicznie i z uprzednim przygotowaniem, nie zaś w sposób spontaniczny. Kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej ma na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości jest wystarczające, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.
Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.
Należy wskazać, że dla oceny, czy dokonywane czynności spełniają kryteria działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozstrzygające znaczenie mają okoliczności, w jakich są one wykonywane. O prowadzeniu działalności gospodarczej przesądzają obiektywne jej przejawy, a nie przekonanie podatnika o odmiennym charakterze przeprowadzonych czynności prawnych. W tym sensie nie ma i nie może mieć znaczenia, że określony podmiot prowadzący konkretną działalność gospodarczą nie ocenia jej (subiektywnie) jako działalności gospodarczej. Dla uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej nie jest również konieczne, aby podatnik miał formalnie status przedsiębiorcy, nie jest wymagana rejestracja tej działalności w sposób przewidziany w odrębnych przepisach, dotyczących wymogów formalnych, jakie powinna spełnić osoba prowadząca działalność gospodarczą.
W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Natomiast w myśl art. 14 ust. 2c ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.
Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że - co do zasady - przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) stanowią przychód z działalności gospodarczej.
Wobec powyższego w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Zainteresowanych do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem udziałów w nieruchomościach, o których mowa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.
Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Zainteresowani (córka Spadkodawcy, żona oraz syn) nabyli w dniu 12 marca 2020 r. spadek w udziałach wynoszących po 1/3 części. W dniu 31 marca 2020 r. przedsiębiorstwo Spadkodawcy zostało przekształcone w przedsiębiorstwo w spadku osoby fizycznej. Zarządcą sukcesyjnym ustanowiona została Zainteresowana będąca stroną postępowania. Działalność gospodarcza Spadkodawcy prowadzona była w zakresie produkcji stolarki okiennej i drzwiowej wraz z jej montażem - stolarka PCV oraz aluminiowa. Wszystkie budynki posadowione na Nieruchomości nr 1 były w całości wykorzystywane przez Spadkodawcę w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, ale wyłącznie w zakresie najmu dla podmiotów trzecich. W dniu złożenia uzupełnienia wniosku miała miejsce pełna kontynuacja działalności prowadzonej przez Spadkodawcę. W ramach działalności gospodarczej wynajmowane są także pomieszczenia nieruchomości na działce objętej transakcją sprzedaży. Na Nieruchomości nie była prowadzona żadna produkcja w ramach działalności firmy, tj. produkcja stolarki okiennej i drzwiowej; miały miejsce wyłącznie najmy podmiotom trzecim - najem wolnorynkowy. Przy czym umowy najmu zostały wypowiedziane i rozpoczął się już bieg okresów wypowiedzenia najmów realizowanych na Nieruchomości nr 1. Przedsiębiorstwo Spadkodawcy wypełniało definicję przedsiębiorstwa zgodnie z art. 551 ustawy Kodeks cywilny, rozumianego jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Przedsiębiorstwo Spadkodawcy objęło m.in. Nieruchomość nr 1, którą Zainteresowani planują sprzedać. Zainteresowani zamierzają zawrzeć umowę o dział spadku, na podstawie której nabycie spadku nastąpi bez spłat i dopłat, i każdy z Zainteresowanych zachowa proporcję udziałów w spadku ustaloną na podstawie ustawowych zasad dziedziczenia. Udział w spadku (w tym udział w prawie własności do Nieruchomości nr 1) ustalony w dziale spadku mieścić się będzie w ramach udziału, jaki przypada Zainteresowanym we wspólności majątku spadkowego. Nieruchomość nr 1 nabyta zostanie do majątku prywatnego Zainteresowanej będącej stroną postępowania (identycznie, jak w przypadku pozostałych Zainteresowanych). Dopiero po przeprowadzeniu działu spadku i nabyciu w drodze tego działu udziału w prawie własności Nieruchomości nr 1 do majątku prywatnego, Zainteresowani dokonają sprzedaży rzeczonego udziału w prawie własności. Spadkodawca planował sprzedać powyższą Nieruchomość. Zainteresowani zawarli z firmą z branży deweloperskiej umowę przedwstępnej sprzedaży prawa własności Nieruchomości nr 1. Do momentu realizacji planowanej transakcji sprzedaży Nieruchomość nr 1 będzie użytkowana wyłącznie w celach prywatnych, czyli w żadnym zakresie nie będzie wykorzystywana w ramach jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Zainteresowani planują kontynuować działalność prowadzoną przez Spadkodawcę, ale nie planują wykorzystywać Nieruchomości nr 1 w ramach tej działalności, ani żadnej innej. Nieruchomość nr 1 nie będzie w szczególności wynajmowana, ani dzierżawiona. Zainteresowani nie będą uzyskiwali żadnych przychodów z tytułu udziału w prawie własności. Przed planowaną transakcją sprzedaży żaden z Zainteresowanych nie planuje przekształcać, uzbrajać, czy w jakikolwiek inny sposób przystosowywać Nieruchomości nr 1 do sprzedaży na rzecz Dewelopera. Nie będą mieć miejsca działania związane z organizacją sprzedaży, w tym nie dojdzie do wykorzystania usług pośrednika nieruchomości. Od dnia nabycia Nieruchomości nie będzie jakiegokolwiek występowania z ogłoszeniami, wnioskami o uzyskanie analiz, zezwoleń i pozwoleń. Zainteresowani nie podejmą żadnych profesjonalnych działań, mających na celu ulepszenie Nieruchomości nr 1, które zwiększyłyby jej wartość. Nieruchomość nr 1 należąca do Zainteresowanych nie będzie stanowić środka trwałego, nie będzie ujęta w ewidencji księgowej. Nieruchomość została wprowadzona przez Spadkodawcę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie została z niej wykreślona. Żona Spadkodawcy nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej. Córka i syn chcą kontynuować działalność gospodarczą w obecnym zakresie, ale już bez najmu realizowanego na Nieruchomości nr 1, ponieważ dojdzie do jej sprzedaży. Zdaniem Zainteresowanych, korzystanie z udziału w prawie własności Nieruchomości nr 1 nie będzie wypełniać przesłanek działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowa Nieruchomość nr 1 została nabyta przez Spadkodawcę i jego żonę w maju 2000 r. w ramach w ustawowej współwłasności małżeńskiej. Oznacza to, że była w posiadaniu Spadkodawcy przez około 20 lat.
W opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym Nieruchomość 1 była wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej przez Spadkodawcę. Po jego śmierci dzięki możliwościom, jakie stworzyły przepisy ustawy o zarządzie sukcesyjnym, wciąż stanowi składnik przedsiębiorstwa pozostawionego przez Spadkodawcę. W przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej mamy bowiem do czynienia z sytuacją, w której na skutek śmierci osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, powstało przedsiębiorstwo w spadku zarządzane przez zarządcę sukcesyjnego.
Zauważyć należy, że w ramach przedsiębiorstwa w spadku przedmiotowa Nieruchomość nr 1 jest wykorzystywana w działalności gospodarczej, natomiast Zainteresowani jako osoby fizyczne będące podatnikami nie zamierzają wykorzystywać ww. Nieruchomości w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej po ustaniu zarządu sukcesyjnego. Przedmiotowa Nieruchomość nr 1 w wyniku działu spadku zostanie przekazana do majątku prywatnego Zainteresowanych.
Zatem w przypadku sprzedaży Nieruchomości przez Zainteresowanych, którzy nie będą wykorzystywać przedmiotowej Nieruchomości w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, będzie miał zastosowanie przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z uwagi na to, że Zainteresowani nie będą wykorzystywać przedmiotowej Nieruchomości nr 1 w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy nie będzie miał zastosowania.
W przypadku odpłatnego zbycia przez żonę Spadkodawcy udziału w Nieruchomości nr 1, upływ 5 letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, należy liczyć od końca 2000 r., w którym nabyła Ona wraz z mężem ww. Nieruchomość w ramach wspólności małżeńskiej ustawowej. Zatem, sprzedaż w 2020 r. udziałów w Nieruchomości nr 1 nie będzie stanowiła dla żony Spadkodawcy źródła przychodu i nie będzie skutkowała obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.
Ponieważ, jak wskazano w treści wniosku, wartość majątku spadkowego nabytego przez córkę i syna Spadkodawcy w wyniku działu spadku będzie mieściła się w udziale, jaki przysługiwał im przed dokonaniem działu spadku, a działowi spadku nie będą towarzyszyły spłaty lub dopłaty, to dział spadku między spadkobiercami nie będzie stanowił dla nich nowej daty nabycia udziałów w Nieruchomości.
W przypadku odpłatnego zbycia przez córkę i syna Spadkodawcy udziału w Nieruchomości nr 1, upływ 5 letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, należy liczyć od końca 2000 r., w którym Spadkodawca nabył ww. Nieruchomość. Zatem, sprzedaż w 2020 r. udziałów w Nieruchomości nr 1 nie będzie stanowiła dla córki i syna Spadkodawcy źródła przychodu i nie będzie skutkowała obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.
W myśl art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób.
Zgodnie z art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.
Stosownie do art. 1035 cyt. ustawy, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Art. 1037 § 1 ww. ustawy stanowi natomiast, że dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.
W rezultacie w wyniku działu spadku dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.
Jeżeli zatem wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw, aż do momentu działu spadku.
Wobec tego nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców (współwłaścicieli), należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Natomiast, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału, jeśli:
podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym (rzeczy wspólnej) przed zniesieniem współwłasności.
Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, dział spadku lub zniesienie współwłasności nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nie może być rozpatrywane w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości lub prawa uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości lub w prawie. Jeżeli jednak na skutek dokonanego działu spadku przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu lub też towarzyszą mu spłaty i dopłaty wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział.
Zgodnie z art. 1038 § 1 Kodeksu cywilnego, w przypadku gdy w skład spadku wchodzi przedsiębiorstwo, dział spadku obejmuje to przedsiębiorstwo z uwzględnieniem potrzeby zapewnienia kontynuacji prowadzonej przy jego wykorzystaniu działalności gospodarczej, chyba że spadkobiercy oraz małżonek spadkodawcy, któremu przysługuje udział w przedsiębiorstwie, nie osiągnęli porozumienia co do kontynuacji tej działalności.
„Komentowany przepis, dodany do Kodeksu cywilnego przez ustawę o zarządzie sukcesyjnym, określa przesłankę negatywną podziału spadkowego przedsiębiorstwa. Sformułowanie: „dział spadku obejmuje to przedsiębiorstwo z uwzględnieniem potrzeby zapewnienia kontynuacji (`(...)`) działalności gospodarczej” należy rozumieć w ten sposób, że podział spadkowego przedsiębiorstwa powinien nastąpić tak, aby działalność gospodarcza mogła być prowadzona w dalszym ciągu. Najczęściej będzie to oznaczać zakaz podziału składników przedsiębiorstwa i konieczność przyznania go w całości jednemu ze współuprawnionych. Ocena dopuszczalności podziału powinna jednak następować zawsze w konkretnej sprawie. Niewykluczone bowiem, że w skład przedsiębiorstwa będą wchodzić także elementy, których przyznanie innemu spadkobiercy nie wpłynie na możliwość kontynuowania działalności gospodarczej. Przypadki wątpliwe należałoby rozstrzygać na rzecz utrzymania możliwie wysokiej efektywności gospodarczej spadkowego przedsiębiorstwa. Podział składników przedsiębiorstwa będzie jednak dopuszczalny, jeżeli żaden ze współuprawnionych nie będzie zainteresowany jego przejęciem” (Pras Mariusz (red.), Habdas Magdalena (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Tom VI. Spadki (art. 922-1087) Opublikowano: WKP 2019; LEX).
Nadmienić również należy, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359). Przepis art. 31 § 1 Kodeksu stanowi, że z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), która obejmuje przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.
Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności w niniejszej sprawie w odniesieniu do Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania (żony Spadkodawcy) dla ustalenia roku kalendarzowego, od końca którego należy liczyć pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosowanie znajdzie obowiązujący od dnia 1 stycznia 2019 r. przytoczony uprzednio przepis art. 10 ust. 6 ww. ustawy.
Oznacza to, że w przypadku odpłatnego zbycia przez żonę Spadkodawcy udziału w Nieruchomości nr 1, upływ 5 letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca 2000 r., w którym nabyła Ona wraz z mężem ww. Nieruchomość w ramach wspólności małżeńskiej ustawowej. Zatem, sprzedaż w 2020 r. udziałów w Nieruchomości nr 1 nie będzie stanowiła dla żony Spadkodawcy źródła przychodu i nie będzie skutkowała obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.
Również, aby ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż udziału w przedmiotowej Nieruchomości przez Zainteresowaną będącą stroną postępowania (córkę Spadkodawcy) i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania (syna Spadkodawcy) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie tych udziałów nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału przez Spadkodawcę (ojca) oraz czy w wyniku działu spadku nastąpi nabycie przez nich udziałów w tej nieruchomości.
Oceniając skutki podatkowe planowanej przez córkę i syna Spadkodawcy sprzedaży należy wskazać, że dział spadku między spadkobiercami, nie będzie stanowił dla córki i syna Spadkodawcy nowej daty nabycia udziałów w Nieruchomości, albowiem jak wskazano w treści wniosku, wartość majątku spadkowego nabytego przez nich w wyniku działu spadku będzie mieściła się w udziale, jaki przysługiwał im przed dokonaniem działu spadku. Działowi spadku nie będą towarzyszyły spłaty lub dopłaty.
Zatem w niniejszej sprawie istotne znaczenie ma data nabycia Nieruchomości nr 1 przez Spadkodawcę, co miało miejsce w 2000 r.
W związku z powyższym, planowana przez córkę i syna Spadkodawcy sprzedaż udziałów w Nieruchomości nr 1, nabytej w spadku po ojcu, nie będzie stanowiła dla nich źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu wskazanego w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 tej ustawy. Zatem, nie będzie ciążył na nich obowiązek zapłaty podatku dochodowego w związku z odpłatnym zbyciem udziałów w Nieruchomości nr 1.
Końcowo wyjaśnić należy, że z uwagi na zakres złożonego przez Zainteresowanych wniosku ORD-WS dotyczącego skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości, która stanowiła składnik majątku przedsiębiorstwa w spadku, ww. wniosek wymagał pogłębionej analizy, w związku z czym w tym zakresie sprawa została rozpatrzona z uwzględnieniem art. 31g ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1842, z późn. zm.).
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Zainteresowanych w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Zainteresowanej będącej stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili