0112-KDIL2-2.4011.796.2020.2.KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2020 r. (data wpływu 17 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek ‒ uzupełniony pismem z dnia 21 stycznia 2021 r. (data wpływu 21 stycznia 2021 r.) ‒ o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenia przyszłe.

I. Dane techniczne Wnioskodawcy;

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od dnia 01.11.2010 roku pod firmą X, pod kodami PKD (Polska Klasyfikacja Działalności): 62.02.Z, 26.20.Z, 47.91.Z, 61.90.Z, 62.01.Z, 62.03.Z, 62.09.Z, 63.11.Z, 63.12.Z, 72.19.Z, 85.59.B, 95.11.Z, 95.12.Z.

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm., dalej zwana „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, stosując podatek liniowy 19%.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 ze zm.)

II. Przedmiot działalności Wnioskodawcy

Przedmiotowa działalność usługowa Wnioskodawcy skutkuje wytworzeniem, rozwijaniem lub ulepszaniem programów komputerowych (dalej Oprogramowanie, części Oprogramowania), które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 2018 r. poz. 1191 ze zm., dalej zwana „ustawa o PAIPP”) są utworami i które podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy. Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej wykonuje szereg czynności przyczyniających się finalnie do wytwarzania programów komputerowych.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej świadczy usługi polegające na:

• zbieraniu i opracowywaniu wymagań projektowych do Oprogramowania,
• opracowywaniu koncepcji architektury rozwiązań (Oprogramowania) oraz nierozłącznie powiązanych z nim artefaktów: dokumentacji, schematów, diagramów, koncepcji rozwiązań i/lub modułów oraz pozostałych elementów składowych Oprogramowania,
• badaniu, określaniu i walidowaniu z perspektywy biznesowej i technologicznej zasadności podjętych działań i zastosowanych rozwiązań składowych Oprogramowania w kontekście ich dostosowania do realizacji założonych celów poprzez implementację,
• badaniu zasadności podjętych rozwiązań na podstawie zgodności z wymaganiami projektu oraz dokonywaniu weryfikacji słuszności zebranych wymagań i wytworzonego Oprogramowania tworząc tzw. „p” (dowody słuszności koncepcji i podjętych działań) lub inaczej prototypów, w formie analitycznej (modelowanie, projektowanie) lub tworząc program komputerowy w danym języku programowania, walidując tym samym w środowisku empirycznym słuszność zastosowanych pomysłów, koncepcji oraz wiedzy w ich faktycznym działaniu i realizacji zamierzonych funkcjonalności,
• dokonuje analizy regulacji prawno-biznesowych oraz kwestii bezpieczeństwa, mających na celu wytworzenie Oprogramowania zgodnego z wymaganiami środowiska funkcjonowania,
• dokonuje regularnych demonstracji wytworzonych części Oprogramowania (przyrostów) oraz waliduje je, także poprzez testy w tym definiuje przypadki testowe,
• wnosi do projektu koncepcje, pomysły i idee wynikające z wiedzy, umiejętności i doświadczenia, definiuje procesy wytwarzania Oprogramowania,
• efektywnie zarządza projektami, których efektem finalnym jest wytworzenie Oprogramowania, poprzez wdrażanie autorskich i syntezę istniejących metod zarządzania projektami, implementacje skutkują zwiększeniem KPI projektowych,
• facylituje i zarządza zespołem lub zespołami projektowymi, których wyłącznym zadaniem jest wytwarzanie Oprogramowania, własnymi lub zdefiniowanymi metodami pozwalającymi osiągnąć większą wydajność wytwarzania Oprogramowania oraz podnosić jego jakość. Poprzez wykonywanie powyższych czynności Wnioskodawca zwiększa zasoby wiedzy niezbędne do wytworzenia Oprogramowania, a dokonując ich syntezy lub synergii wytwarza właściwą dla danego zakresu projektu bazę wiedzy, która nie może być zastosowana w innych projektach bez istotnych modyfikacji, a której efektem jest powstanie tego konkretnego Oprogramowania, dla którego została stworzona. W kontekście wytwarzania Oprogramowania, powyższe czynności skutkują finalnie wytworzeniem przez zespół projektowy lub Wnioskodawcę nowego kodu źródłowego wraz z nieodłącznymi elementami, zwanym całościowo Oprogramowaniem. Wszystkie projekty są planowane przyjmując dla nich określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby od początku jego realizacji aż do finalnego odbioru Oprogramowania.

III. Charakterystyka prac

Wnioskodawca zajmuje się działalnością gospodarczą związaną z szeroko rozumianą informatyką od ponad 10 lat. Wytwarzane obecnie w ramach świadczonych usług Oprogramowanie jest oprogramowaniem dedykowanym do realizacji wyspecjalizowanych zadań przedmiotu działalności Zleceniodawcy i świadczenia usług własnych Zleceniodawcy, przystosowanym do realizacji konkretnych funkcjonalności, tworzonym w całości od podstaw i możliwym do użycia wyłącznie w ekosystemie Zleceniodawcy. W ramach prowadzonych prac powstają nowe produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy oraz jego Zleceniodawcy. Wytworzone oprogramowanie ze względu na kluczową rolę w globalnym ekosystemie IT Zleceniodawcy musi spełniać najnowsze standardy i najlepsze praktyki rynku IT. Wytworzone Oprogramowanie jest i będzie używane na całym świecie.

Wnioskodawca prowadzi prace obejmujące świadczone usługi w sposób systematyczny, zaplanowany, metodyczny i twórczy. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są działaniami powtarzalnymi, wszystkie projekty są planowane przyjmując dla nich określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby oraz rozliczanie przez pryzmat tych wskaźników. Oprogramowanie, które jest efektem świadczonych usług Wnioskodawcy jest podzielone na komponenty, a proces jego wytwarzania jest zwinny, tj. prace twórcze występują w trakcie całego czasu trwania projektu w małych iteracyjnych cyklach. Prace nad systemem wymagają iteracyjnego zwiększania zasobów wiedzy oraz na ich podstawie, iteracyjnego tworzenia kolejnych przyrostów i weryfikacji każdorazowego przyrostu czy spełnia on założenia tworzonego nowego zastosowania. Nie jest możliwe zweryfikowanie spełnienia założonych celów bez okresowej weryfikacji, co wpływa na nieprzewidywalność efektów prac. Działania Wnioskodawcy odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, każdorazowo dostosowując się do wyników walidacji efektów prac przez co posiadają cechę nowości. Wnioskodawca do tworzenia nowych zastosowań wykorzystuje i łączy, oprócz dostępnej wiedzy branżowej z różnych dziedzin dodatkowo własną inwencje twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca może współpracować nad projektem z innymi podwykonawcami Zleceniodawcy lub osobami wskazanymi ze strony Zleceniodawcy. Za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach zawieranych umów odpowiedzialność ponosi Wnioskodawca. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są wyborem Wnioskodawcy. Ponadto, w związku z nienależytym wykonaniem umowy, Zleceniodawca ma prawo wystąpić do Wnioskodawcy z roszczeniem naprawiającym szkodę. W związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W związku z powyższym działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym. Wnioskodawca obecnie świadczy usługi opisane powyżej na rzecz polskiego Kontrahenta będącego spółką kapitałową (podmiot niepowiązany), obecna umowa współpracy obowiązuje od 2017 r.

Przedmiotem umowy jest sprzedaż usług informatycznych, których efektem jest w szczególności powstawanie programów komputerowych (Oprogramowania) i jeśli ma to zastosowanie w danym przypadku, innych praw własności intelektualnej do pozostałych utworów. Zapisy umowy przenoszą prawa do wytworzonych utworów na Zleceniodawcę. Kwalifikowane prawa własności intelektualnej uwzględnione są w cenie sprzedaży usługi. Powstawanie innych praw niebędących Oprogramowaniem nie jest przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację. Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do istniejącego oprogramowania, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym na podstawie umowy z Kontrahentem oprogramowaniu, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów.

Wykonawca prowadzi ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, pozwalającą wyodrębnić poszczególne kwalifikowane IP oraz ustalił przychody, koszty uzyskania przychodów oraz dochód dla każdego z takich praw, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na ww. prawo.

IV. Przychody ze zbycia Usług skutkujących wytworzeniem Oprogramowania lub części Oprogramowania

W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Strony danej umowy o współpracy uzgadniają, że wynagrodzenie płatne jest w ciągu umówionej liczby dni lub godzin każdorazowo świadczonej usługi lub za przekazanie praw do nazwanych utworów (Oprogramowania). Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego lub przychodem ze sprzedaży usług informatycznych, w ramach których powstają nowe kwalifikowane prawa własności intelektualnej (Oprogramowanie) bowiem jedynym efektem sprzedaży świadczonych usług są utwory objęte kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 oraz art. 74 ustawy o PAIPP, a także są utworami spełniającymi wymogi art. 30ca ustawy o PIT. Opłata za prawo do korzystania z własności intelektualnej Oprogramowania w tym przypadku uwzględniona jest w całości w cenie usługi. Usługi rozliczane są w zależności od zawartej umowy na zasadzie ryczałtu (ang. fixed-price) lub rzeczywistego zaangażowania (ang. time-and-material).

V. Indywidualizacja praw własności in. telektualnej

W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy mogą zdarzyć się trzy sytuacje:

• Projekt jest rozciągnięty w czasie, w konsekwencji czego można przypisać do niego kilka faktur przychodowych obejmujących świadczone usługi, wówczas część lub całość danej faktury, która obejmuje powstawanie kwalifikowanych IP, będzie przychodem za poszczególną część Oprogramowania lub Oprogramowanie;
• Prowadzone są w tym samym czasie prace nad kilkoma Projektami, wtedy możliwe jest wyodrębnienie w ramach danej FV przychodów, przypadających na poszczególne Oprogramowania lub ich części;
• Projekt zamyka się w obrębie jednej faktury przychodowej, wówczas całość FV obejmująca sprzedaż IP w cenie usługi, będzie odnosiła się do przychodu z danego Oprogramowania.

VI. Obliczanie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej

Wydatki, które ponosi Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, a które w jego ocenie są także kosztami uzyskania przychodu z powstawania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ramach działalności badawczo-rozwojowej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT, to wydatki niezbędne do wytworzenia tych praw (klasyfikowane przez Wnioskodawcę jako bezpośrednie) ponoszone na: sprzęt komputerowy (komputer, monitor, tablet, klawiaturę, myszkę, drukarkę, słuchawki, dysk twardy, pozostałe peryferia komputerowe), aparat telefoniczny, licencje na oprogramowanie, opłaty abonamentowe za Internet, dokształcanie w dziedzinie IT (kursy, książki i czasopisma specjalistyczne), podróże biznesowe.

Niektóre urządzenia, w szczególności sprzęt komputerowy zostały przekazane z użytku prywatnego na cele działalności gospodarczej. Wnioskodawca ponosi także następujące wydatki klasyfikowane przez niego jako pośrednie, nie związane bezpośrednio z kwalifikowanym IP: koszty eksploatacji lokalu rozliczane proporcjonalnie do części przeznaczonej na prowadzenie działalności (czynsz, energia elektryczna, media, odpisy amortyzacyjne), elementy wyposażenia stanowiska pracy (krzesło, biurko), materiały biurowe, składki na ubezpieczenia społeczne (ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych)), ubezpieczenia, opłaty abonamentowe za telefon, koszty eksploatacji związane z pojazdem (serwis, paliwo, części), planowany leasing.

Wnioskodawca ustala dochód (w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT) z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez odjęcie od przychodów ze zbycia usług, w ramach których powstają kwalifikowane IP (Oprogramowanie bądź części Oprogramowania), sumy pośrednich i bezpośrednich kosztów uzyskania przychodu w roku podatkowym, przy zastrzeżeniu, że w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich (koszt pośredni), Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia danego Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym roku podatkowym. Wówczas Wnioskodawca stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, tj., jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Tak wyliczony dochód z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest przemnażany przez wskaźnik Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

VII. Wskaźnik Nexus

Wnioskodawca przyjmuje że wydatki, które kwalifikują się wyłącznie jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki niezbędne, bezpośrednio związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP, tj. koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, bez których niemożliwe byłoby wytworzenie tych praw w ogóle, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.

Do kosztów, o których mowa w art. 30ca, ust. 4 ustawy o PIT, określonych literą „a” we wzorze (klasyfikowanych przez Wnioskodawcę jako bezpośrednie) Wnioskodawca nie zalicza wydatków na utrzymanie nieruchomości (odpis amortyzacyjny, koszty eksploatacji lokalu) oraz pozostałych w zakresie w jakim wydatek ten związany jest z utrzymaniem nieruchomości, także wydatków na prowadzenie rachunku bankowego, ze względu na wyłączenie, o którym mowa w art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.

Wnioskodawca wylicza wskaźnik Nexus oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustala odrębnie bezpośrednie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem, przy założeniu, że pomiędzy wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz kwalifikowanym prawem własności intelektualnej istnieje bezsprzeczny związek, oraz w oparciu o art. 30ca ust. 4 ust. ustawy o PIT. Wnioskodawca wylicza następnie kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca, ust. 3 ustawy o PIT, poprzez przemnożenie dochodu z danego kwalifikowanego IP przez właściwy danemu IP wskaźnik Nexus oraz sumuje poszczególne kwalifikowane dochody i traktuje tę sumę jako podstawę opodatkowania podatkiem w wysokości 5%.

VIII. Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia IP BOX

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja jest prowadzona i pokrywa okres od 1 stycznia 2019 roku, wg wytycznych zawartych w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT. Wnioskodawca wyodrębnił wszystkie kwalifikowane IP w tym okresie, które powstały w wyniku jego działalności badawczo-rozwojowej, oraz obliczył dla każdego z tych IP kwalifikowany dochód wraz ze wskaźnikami Nexus dla każdego z tych praw.

IX. Zastosowanie 5% stawki podatku

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Wnioskodawca zamierza obliczyć według przedstawionego schematu kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których suma będzie stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku.

X. Podsumowanie

Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów uzyskiwanych ze świadczenia przedmiotowych usług, których efektem jest powstawanie Oprogramowania na podstawie przepisów o IP BOX, poczynając od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę z obecnym Kontrahentem na dotychczasowych warunkach w najbliższym czasie oraz nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi Klientami. Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą projektów z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonego Oprogramowania mogą być zróżnicowane. Opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielono odpowiedzi na następujące pytania.

1. Czy wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie oprogramowania odbywa się w ramach prac rozwojowych, czyli działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług? Tak, wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie oprogramowania odbywa się w ramach prac rozwojowych, czyli działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

2. Czy działalność Wnioskodawcy w zakresie wytwarzania, ulepszania i rozwijania jest podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań? Tak, działalność Wnioskodawcy w zakresie wytwarzania, ulepszania i rozwijania jest podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

3. Jakiego rodzaju dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiąga Wnioskodawca, w szczególności czy są to dochody:

   • ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co oznacza, że Wnioskodawca przenosi prawa własności do poszczególnych programów komputerowych, a wartość tego prawa została określona w umowie lub na fakturze;
   • z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;Wykonawca uzyskuje dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Kwalifikowane prawo jest sprzedawane w ramach umowy o świadczenie usług związanych z tworzeniem tego kwalifikowanego prawa lub której celem jest tworzenie i sprzedaż tego kwalifikowanego prawa.

4. Czy działania Wnioskodawcy polegające na ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy ich użyteczności albo funkcjonalności? W przypadku, kiedy Wnioskodawca wykonuje czynności polegające na ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania zmierzają one w każdym przypadku do poprawy jego użyteczności albo funkcjonalności.

5. Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowania, to Wnioskodawca jest ich: właścicielem, współwłaścicielem lub użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej? W przypadku, kiedy Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie, uprzednio istniejące i przekazane mu do takiego opracowania (rozwoju i ulepszenia) przez Zleceniodawcę, Wnioskodawca nie jest właścicielem tego oprogramowania (tj. nie przysługują mu autorskie prawa majątkowe do niego), współwłaścicielem (w rozumieniu art. 9 pr. aut.) lub użytkownikiem (tj. korzystającym w rozumieniu art. 17 pr. aut.) na podstawie licencji wyłącznej. Ulepszanie lub rozwój oprogramowania faktycznie wymaga korzystania z tego oprogramowania tj. jego uruchomienia (czyli utrwalenia i zwielokrotnienia kodu). Jest to czynność eksploatacyjna mająca charakter akcesoryjny, niezbędny do realizacji profesjonalnej działalności usługowej Wnioskodawcy, która została mu powierzona przez uprawnionego z tytułu majątkowych praw autorskich do oprogramowania, które Wnioskodawca rozwija i ulepsza. Czynności rozwijania i ulepszania polegają na dokonaniu opracowania Oprogramowania Zleceniodawcy (art. 2 ust. 2 pr. aut.) czyli dołożeniu własnej warstwy twórczej w rozumieniu art. 1 ust. 1 pr. aut. do cudzego utworu. Czynność rozwoju bądź ulepszania wymaga co najmniej jednokrotnego zwielokrotnienia i utrwalenia oprogramowania Zleceniodawcy. Skoro Zleceniodawca przekazuje Wnioskodawcy oprogramowanie (pierwotne) do rozwoju i ulepszenia (opracowania w rozumieniu art. 2 ust. 2 pr. aut.), to jednocześnie musi wyrazić zgodę na sporządzenie takiego opracowania przez Wnioskodawcę w związku z wyłączeniem możliwości tworzenia opracowania do programów komputerowych bez zgody (art. 2 ust. 2 pr. aut. w zw. z art. 74 ust. 4 pkt 2 pr. aut.), co jest wyjątkiem od generalnej zasady możliwości samego stworzenia opracowania bez zgody uprawnionego do utworu pierwotnego z zastrzeżeniem braku możliwości rozpowszechnia go bez zgody (istota prawa zależnego). Tworzenie opracowań programu komputerowego w rozumieniu art. 1 ust. 2 pkt 1 i art. 74 ust. 1 pr. aut. jest tu zatem wyjątkiem, bowiem zgoda jest wymagana już na samo stworzenie opracowania utworu (rozwój i ulepszenie w okolicznościach niniejszej sprawy). Zleceniodawca przekazując Wnioskodawcy pierwotny program komputerowy do rozwoju i ulepszenia (opracowania), wyraża zgodę na stworzenie takiego opracowania (art. 651 kodeksu cywilnego). W zależności od decyzji Zleceniodawcy, Wnioskodawcy może zostać zlecone także dokonanie czynności rozwoju i ulepszania oprogramowania Zleceniodawcy na tzw. chmurze Zleceniodawcy, dokonując przetworzenia Oprogramowania online, w stosunku do istniejącej wersji. Wnioskodawca w takim przypadku dokonuje jedynie zapoznawania się z utworem przy pomocy odpowiednich narzędzi online (co nie stanowi czynności eksploatacyjnej zgodnie z pr. aut. – samo zapoznawanie się z utworem nie jest korzystaniem z niego w rozumieniu art. 17 pr. aut., także z uwagi na art. 231 pr. aut.). Wynik prac Wnioskodawcy zapisywany jest następnie bezpośrednio na serwerze Zleceniodawcy (wtedy zachodzi utrwalenie i zwielokrotnienie) i tam przeprowadzane są następnie inne czynności właściwe dla procesu wytwarzania Oprogramowania w chmurze, tam uruchamiany jest stary kod z nowym kodem, przeprowadzane są testy, walidacje, itp., zaś samo zwielokrotnienie i utrwalenie następuje już na serwerze Zleceniodawcy. To Zleceniodawca zatem utrwala, zwielokrotnia i udostępnia przez Internet (art. 50 pkt 3 in fine pr. aut.) oprogramowanie dla Wnioskodawcy, a ten zapisuje rezultaty swojej pracy (przetwarza: rozwija i ulepsza oprogramowanie) zapisując (utrwalając i zwielokrotniając) rezultaty swojej pracy na serwerze (w chmurze) Zleceniodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy w obu przypadkach istotnym jest również fakt, że rozwijanie lub ulepszanie, o którym mowa we Wniosku w przeważającej większości jest procesem wytwarzania nowych elementów oprogramowania (architektura mikroserwisów) rozumianych jako funkcjonalny moduł, lecz mogą także zaistnieć przypadki w których wytwarzane są poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu komputerowego (kodu programu jako formy wyrażenia tego utworu), przyrosty, dzieła w postaci nieukończonej. np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (Oprogramowanie lub części Oprogramowania).

6. Czy w przypadku rozwijania i ulepszania oprogramowania powstają nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. nowe kwalifikowane prawa własności intelektualnej):

   • jeżeli tak − należy wskazać, jakie dochody, zgodnie z pkt 3, Wnioskodawca będzie uzyskiwał,
   • jeżeli nie − należy wskazać, czy Wnioskodawca będzie uzyskiwał wynagrodzenie za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych,Tak, w przypadku rozwijania i ulepszania oprogramowania powstają nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ust. 1 i art. 1 ust. 2 pkt 1 pr. aut. (tj. nowe kwalifikowane prawa własności intelektualnej), a Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody z takich kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

7. Czy Wnioskodawca samodzielnie tworzy nowe oprogramowanie czy współpracuje z zespołem danego kontrahenta (Zleceniodawcy); jeśli Wnioskodawca współpracuje z zespołem danego kontrahenta, to należy wyjaśnić, czy w efekcie prac prowadzonych przez Wnioskodawcę powstaje autorskie prawo do programu komputerowego stanowiące kwalifikowane prawo IP, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.), czy też część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne podmioty – stanowi kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? w sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Wnioskodawcę powstaje część oprogramowania, które dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne podmioty – stanowi kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, należy dodatkowo jednoznacznie doprecyzować, czy Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę (w wyniku współtworzenia programu komputerowego) jedynie prawa do stworzonych przez siebie części oprogramowania (które nie stanowią samodzielnego programu komputerowego) i z tego tytułu Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie, czy współtwórcy (w tym Wnioskodawca) przenoszą łącznie na zleceniodawcę prawa do stworzonego przez nich oprogramowania, będącego programem komputerowym, podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Wnioskodawca z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie? W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy mogą zaistnieć oba przypadki – tworzenie samodzielne oraz współpraca z pozostałymi podwykonawcami (zespołem) Zleceniodawcy lub innymi osobami przez niego wskazanymi. W przypadku współpracy z zespołem podwykonawców Zleceniodawcy w każdym przypadku w rezultacie świadczonych usług Wnioskodawcy powstaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej – Oprogramowanie tworzone od postaw bądź jego funkcjonalna część rozumiana jako odrębne od takiego oprogramowania programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ust. 1 i art. 1 ust. 2 pkt 2 pr. aut. w tym poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu komputerowego, przyrosty, dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne. Nie zachodzi przypadek, w którym dopiero po połączeniu z innymi rezultatami (częściami wytworzonymi przez inne podmioty lub osoby) powstaje utwór chroniony na podstawie art. 74 ust. 1 i art. 1 ust. 2 pkt 2 pr. aut., wynikiem prac Wnioskodawcy nie jest również nigdy utwór, o którym mowa w art. 3 pr. aut. polegający na twórczym w rozumieniu art. 1 ust. 1 pr. aut. zestawieniu nietwórczych elementów programu komputerowego. Wnioskodawca w każdym przypadku wytwarza kod programu (utwór) w rozumieniu art. 74 ust. 1 i art. 1 ust. 2 pkt 2 pr. aut.

8. W odniesieniu do sytuacji, gdy „prowadzone są w tym samym czasie prace nad kilkoma Projektami”, proszę wyjaśnić, co oznacza, że „możliwe jest wyodrębnienie w ramach danej FV przychodów przypadających na poszczególne Oprogramowania lub ich części”; czy faktura wyodrębnia wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich do efektów poszczególnych oprogramowań lub części oprogramowań; jeśli nie, proszę wskazać, z jakich względów; czy faktura dotyczy czynności przeniesienia praw autorskich do utworów? Wnioskodawca prowadzi na własne potrzeby ewidencję czasu/czynności poświęconych na dane Oprogramowanie lub jego cześć (odrębną od formalnych ewidencji na potrzeby ulgi IP BOX), dodatkowo na podstawie tej ewidencji rozlicza się ze Zleceniodawcą, co ma odzwierciedlenie następnie na wystawionej fakturze. W związku z tym Wnioskodawca ma możliwość jednoznacznego wyodrębnienia przychodów przypadających na poszczególne Oprogramowania (tj. utwory w rozumieniu art. 74 ust. 1 i art. 1 ust. 2 pkt 2 pr. aut.). Każda faktura dotyczy sprzedaży usług informatycznych, w których cenie zawarte jest kwalifikowane prawo IP – przenosi prawa autorskie do utworów zgodnie z umową zawartą ze Zleceniodawcą, a na podstawie której Wnioskodawca wystawia faktury.

9. Czy opisane faktury przychodowe obejmują wyłącznie wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do określonych oprogramowań albo określonych części oprogramowań, czy także należności z innych tytułów (jakich)? Opisane faktury przychodowe obejmują wyłącznie wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich. Jeśli zdarzyłoby się, że obejmują należności z innych tytułów (np. usług szkoleniowych), w każdym wypadku jest możliwe precyzyjne i niebudzące wątpliwości wyodrębnienie wynagrodzenia (co do jego wysokości i tytułu prawnego) przypadającego na poszczególne elementy faktury, w tym wyodrębnione są przeniesienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej dla IP BOX (w tym przypadku majątkowych praw autorskich do programu komputerowego) zgodnie ze sposobem opisanym w odpowiedzi na pytanie nr 8 i odpowiednią pozycją na fakturze.

10. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na sprzęt komputerowy (komputer, monitor, tablet, klawiaturę, myszkę, drukarkę, słuchawki, dysk twardy, pozostałe peryferia komputerowe), czy sprzęt ten stanowi środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej? W praktyce zdarzają się następujące sytuacje – sytuacja, kiedy koszt klasyfikowany przez Wnioskodawcę jest jako bezpośredni, wtedy jest to sprzęt komputerowy służący wytwarzaniu kwalifikowanych IP, zakupiony pod konkretne IP i wynikające z jego potrzeb. Oznacza to, że Wnioskodawca dokonał jego oceny i klasyfikacji zgodnie z opisanym szczegółowo w odpowiedzi na pytanie nr 30 schematem i na podstawie zaistniałych przesłanek. Sprzęt ten nie stanowi środków trwałych. Może się jednak zdarzyć przypadek, że w odniesieniu do konkretnego gatunku sprzętu (z wymienionej listy urządzeń: komputer, monitor, tablet, klawiatura, myszka, drukarka, słuchawki, dysk twardy, pozostałe peryferia komputerowe) bądź innego, będzie on wykorzystywany ogólnie w działalności gospodarczej, Wnioskodawca klasyfikuje go wtedy jako koszt pośredni, taki koszt stanowi środek trwały w prowadzonej działalności, w takim wypadku odpisy amortyzacyjne od środków trwałych podlegają zaliczeniu do kosztów kwalifikowanych w takiej wysokości, w jakiej środki trwałe wykorzystywane byłyby lub są do działalności badawczo-rozwojowej (proporcjonalna alokacja do źródła, o której mowa we wniosku lub poprzez inny klucz alokacji, np. czas używania danego środka trwałego w działalności B+R).

11. Co oznacza, że sprzęt komputerowy został przekazany z użytku prywatnego na cele działalności gospodarczej? Oznacza to, że Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych oświadczeniem wybrany sprzęt będący jego własnością prywatną (Wnioskodawca dysponuje dowodami nabycia), dokonał ich jednorazowej amortyzacji zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz rozpoczął wykorzystywanie wprowadzonych elementów w opisanej we wniosku działalności w opisany sposób i w opisanym celu (m.in. w odpowiedzi na pytanie 30).

12. Kiedy dokładnie sprzęt ten został przekazany na cele działalności gospodarczej? W roku podatkowym 2019.

13. Czy Wnioskodawca poniósł koszty związane z zakupem tego sprzętu, jeśli tak – kiedy Wnioskodawca poniósł koszty związane z jego zakupem? Tak, Wnioskodawca poniósł udokumentowane koszty związane z jego zakupem przed 2019 rokiem.

14. Czy Wnioskodawca posiada stosowne dowody potwierdzające nabycie ww. sprzętu komputerowego (np. faktury, rachunki)? Tak, Wnioskodawca posiada stosowne dowody nabycia (w tym faktury, rachunki).

15. Czy wydatki związane z zakupem tego sprzętu zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w jakiejkolwiek formie? Zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym 2019, zgodnie z odpowiedzią na pytanie 12.

16. Czy koszty związane z nabyciem sprzętu komputerowego przekazanego z użytku prywatnego na cele działalności gospodarczej zostały faktycznie poniesione na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną kwalifikowanym prawem własności intelektualnej; jeśli tak – należy wskazać przesłanki świadczące o bezpośrednim powiązaniu tych wydatków z działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji z wytwarzaniem opisanych oprogramowani? Wnioskodawca wyjaśnił przesłanki świadczące o bezpośrednim powiązaniu wydatków z wytwarzaniem oprogramowań w odpowiedzi na pytanie 30, w szczególności pkt a) tej odpowiedzi. W opisanym przypadku Wnioskodawca zamiast nabywać niezbędne narzędzia i sprzęt może wykorzystać posiadany już sprzęt prywatny, przekazać go na cele wytwarzania danego kwalifikowanego IP.

17. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na aparat telefoniczny, czy aparat ten stanowi środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej? Zgodnie z przedstawionym stanem we wniosku jest to koszt klasyfikowany przez Wnioskodawcę jako bezpośredni. Ze względu na sposób jego wykorzystania, a tym samym sklasyfikowania, pod pojęciem kosztów na aparat telefoniczny należy rozumieć zakup przez Wnioskodawcę aparatu telefonicznego – smartfona, posiadającego odpowiednie parametry i pożądany system operacyjny, który służy do przeprowadzania prac nad danym Oprogramowaniem w tym przeprowadzenia testów działania oprogramowania objętego kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej. Aparat telefoniczny (smartfon) służy w tym przypadku w celach deweloperskich (wytwarzania kwalifikowanego IP bądź weryfikacji jego działania na danym smartfonie i jego systemie operacyjnym) i nie stanowi środka trwałego. W przypadku aparatu wykorzystywanego ogólnie w działalności gospodarczej (wykorzystywanego do współpracy) Wnioskodawca klasyfikuje go wtedy jako koszt pośredni, taki aparat stanowi środek trwały.

18. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na licencje na oprogramowanie, czy licencje te stanowią wartości niematerialne i prawne w prowadzonej działalności gospodarczej? Zgodnie z przedstawionym stanem we wniosku jest to koszt klasyfikowany przez Wnioskodawcę jako bezpośredni. Wnioskodawca poprzez koszty licencji na oprogramowanie rozumie zakup komercyjnego oprogramowania narzędziowego „z półki”, np. odpowiednie systemy operacyjne, oprogramowanie biurowe, aplikacji mobilnych, pluginów, narzędzi deweloperskich i innych, na które Wnioskodawca jako podmiot prowadzący działalność musi posiadać w celu wytworzenia danego kwalifikowanego IP licencje, aby wykorzystywać je w prowadzonej działalności gospodarczej – musi posiadać prawo do korzystania z programu komputerowego na określonych warunkach, która także stanowi odrębną wartość niematerialną i prawną w prowadzonej działalności. W praktyce może się również zdarzyć sytuacja, że Wnioskodawca sklasyfikuje dany koszt licencji na oprogramowanie jak pośredni, kiedy dany koszt jest wykorzystywany w działalności ogólnie, jest wartością niematerialną i prawną, w takim wypadku odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych podlegają zaliczeniu do kosztów kwalifikowanych proporcjonalnie w takiej wysokości, w jakiej wykorzystywane byłyby lub są do działalności badawczo-rozwojowej.

19. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na opłaty abonamentowe za Internet? Zgodnie z przedstawionym stanem we wniosku jest to koszt klasyfikowany przez Wnioskodawcę jako bezpośredni. Pod pojęciem kosztów na opłaty abonamentowe za Internet, Wnioskodawca rozumie opłaty abonamentowe na podstawie podpisanej umowy z Operatorem telekomunikacyjnym. Internet jest podstawowym narzędziem umożliwiającym świadczenie usług profesjonalnych Wnioskodawcy, których efektem jest wytwarzanie oprogramowań, zgodnie ze stanem opisanym w punkcie II wniosku Przedmiot działalności Wnioskodawcy. Wnioskodawca wykorzystuje tę usługę głównie w celu dostępu do odpowiednich platform programistycznych i narzędzi, kontaktu z interesariuszami Zleceniodawcy, zwiększania swojej wiedzy – pozyskiwania jej i agregowania na potrzeby IP BOX, przeprowadzania testów, działania “w chmurze”.

20. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na dokształcanie w dziedzinie IT (kursy, książki i czasopisma specjalistyczne)? Zgodnie z przedstawionym stanem we wniosku jest to koszt klasyfikowany przez Wnioskodawcę jako bezpośredni. Pod pojęciem kosztów „dokształcanie w dziedzinie IT” Wnioskodawca rozumie zakup produktów (książki, czasopisma) lub usług (kursy, szkolenia), dzięki którym zwiększają się kompetencje merytoryczne i wiedza (agregowanie jej i przetwarzanie do nowych zastosowań) Wnioskodawcy w dziedzinie będącej przedmiotem jego profesjonalnej działalności gospodarczej np. znajomość języków programowania, nowoczesnych technologii, narzędzi, sposobów ich wykorzystania, co ma bezpośrednie przełożenie na umiejętności wykorzystywane w procesie produkcji Oprogramowania (danego kwalifikowanego IP) oraz może mieć na wzrost konkurencyjności na rynku i sprzedaży swoich usług.

21. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na podróże biznesowe? Zgodnie z przedstawionym stanem we wniosku jest to koszt klasyfikowany przez Wnioskodawcę jako bezpośredni, który Wnioskodawca ponosi na podróże służbowe – delegacje (obejmujące transport i zakwaterowanie) na miejsce spotkań z Kontrahentami lub w celu dokonania ustaleń projektowych, inspekcji postępu prac na urządzeniach (serwerach) Zleceniodawcy i innych czynności o charakterze technicznym – poza siedzibą działalności gospodarczej w ramach wytwarzania danego kwalifikowanego IP wynikające ściśle z charakteru czynności i związane ad hoc z wytworzeniem danego kwalifikowanego IP.

22. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów eksploatacji lokalu (czynsz, energia elektryczna, media, odpisy amortyzacyjne)? Zgodnie z przedstawionym stanem we wniosku jest to koszt klasyfikowany przez Wnioskodawcę jako pośredni, który Wnioskodawca ponosi na bieżące utrzymanie miejsca wykonywania działalności, obliczane proporcjonalnie do części lokalu przeznaczonej na działalność gospodarczą, w którym Wnioskodawca ją prowadzi, a którego jest właścicielem.

23. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na elementy wyposażenia stanowiska pracy (krzesło, biurko), czy wyposażenie to stanowią środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej? Zgodnie z przedstawionym stanem we wniosku jest to koszt klasyfikowany przez Wnioskodawcę jako pośredni. Są to koszty, które ponosi Wnioskodawca na niezbędne elementy wyposażenia stanowiska pracy ze względu na charakter prowadzonej działalności. Wyposażenie stanowi środki trwałe.

24. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na materiały biurowe? Zgodnie z przedstawionym stanem we wniosku jest to koszt klasyfikowany przez Wnioskodawcę jako pośredni. Są to koszty które ponosi Wnioskodawca na elementy niezbędne w codziennej aktywności gospodarczej tj. papier, tonery, segregatory, przybory do pisania, itp. Wnioskodawca wykorzystuje je w celu prowadzenia notatek, przygotowywania dokumentacji, projektów, wydruków i innych codziennych czynności merytorycznych i formalnych związanych całościowo z działalnością gospodarczą.

25. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na składki na ubezpieczenia społeczne (ZUS), czy Wnioskodawca składki na ubezpieczenia społeczne (ZUS) zalicza w poczet kosztów uzyskania przychodów czy odlicza od dochodu? Zgodnie z przedstawionym stanem we wniosku jest to koszt klasyfikowany przez Wnioskodawcę jako pośredni. Wnioskodawca jako koszty uzyskania przychodów (koszt pośredni) zalicza składki na fundusz pracy, natomiast składki na ubezpieczenie społeczne (emerytalne, rentowe, wypadkowe) odlicza od dochodu (tego kosztu nie klasyfikuje). Wnioskodawca ponosi te koszty w związku z wymaganiami określonymi odpowiednimi przepisami prawa.

26. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na ubezpieczenia, jakie konkretnie są to ubezpieczenia? Zgodnie z przedstawionym stanem we wniosku jest to koszt klasyfikowany przez Wnioskodawcę jako pośredni. Wnioskodawca ponosi koszty na ubezpieczenie OC oraz assistance samochodu wykorzystywanego w działalności, będącego środkiem trwałym, koszty na ubezpieczenie lokalu, w którym jest prowadzona działalność gospodarcza oraz planuje ponosić koszty na ubezpieczenie OC działalności gospodarczej. Wnioskodawca ponosi te koszty w związku z tym, że są one wymagane przepisami prawa oraz w celu zachowania i zabezpieczenia źródeł przychodów.

27. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na opłaty abonamentowe za telefon? Zgodnie z przedstawionym stanem we wniosku jest to koszt klasyfikowany przez Wnioskodawcę jako pośredni. Pod pojęciem kosztów na opłaty abonamentowe za telefon, Wnioskodawca rozumie opłaty abonamentowe na podstawie podpisanej umowy z operatorem telekomunikacyjnym na telefon wykorzystywany w działalności gospodarczej, służący codziennym czynnościom profesjonalnym (kontakt w sprawach działalności z interesariuszami Zleceniodawcy lub innych celach bieżących związanych z działalnością).

28. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów eksploatacji związanych z pojazdem (serwis, części, paliwo)? Zgodnie z przedstawionym stanem we wniosku jest to koszt klasyfikowany przez Wnioskodawcę jako pośredni. Wnioskodawca ponosi koszty eksploatacji samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności, będącego środkiem trwałym, wykorzystywanego do dojazdów na miejsca spotkań z Kontrahentami, spotkań projektowych oraz przewożenia sprzętu komputerowego. Koszty te służą utrzymaniu pojazdu w należytym stanie technicznym i zachowania zdolności do jazdy.

29. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na planowany leasing, czego będzie dotyczył planowany leasing? Zgodnie z przedstawionym stanem we wniosku jest to koszt, który Wnioskodawca planuje sklasyfikować jako pośredni. Planowany leasing będzie dotyczył samochodu osobowego wykorzystywanego w przyszłości w działalności gospodarczej (spotkania z innymi Podwykonawcami zleceniodawcy, spotkania projektowe, transport sprzętu), który zastąpi posiadany obecnie pojazd.

30. Czy poszczególne koszty uzyskania przychodów, które opisał Wnioskodawca we wniosku jako bezpośrednie i pośrednie, są funkcjonalnie związane z jego przychodami osiąganymi z przeniesienia praw autorskich do oprogramowania; jeśli tak, proszę wskazać, w jaki sposób, tj. wyjaśnić powiązania poszczególnych kosztów z przychodami z konkretnych oprogramowani? Wnioskodawca rozróżnia we wniosku dwa typy kosztów (pośrednie i bezpośrednie), które klasyfikuje na podstawie przesłanek merytorycznych wynikających z działalności profesjonalnej i formalnych (przepisów prawa i orzecznictwa) i wskazuje, że:

    1. wykazane co do gatunku koszty bezpośrednie we wniosku są funkcjonalnie związane z jego przychodami osiąganymi z przeniesienia majątkowych praw autorskich do Oprogramowania (kwalifikowanego IP ujętego w ewidencji IPBOX). Wnioskodawca uznaje, że koszt jest funkcjonalnie powiązany z przychodem z konkretnego Oprogramowania, jeżeli musi go ponieść w trakcie prac nad danym Oprogramowaniem (kwalifikowanym prawem własności intelektualnej), w innym przypadku nie jest możliwe wytworzenie danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ogóle lub zostały napotkane istotne przeszkody lub realizacja podpisanej umowy ze Zleceniodawcą jest zagrożona. Powiązanie funkcjonalne konkretnego kosztu z konkretnym Oprogramowaniem oraz jego stopień Wnioskodawca ustala najczęściej w momencie, w którym:
       1. przed rozpoczęciem wytwarzania danego kwalifikowanego IP, zgodnie z profesjonalna wiedzą i wymaganiami projektu Wnioskodawca ocenia, że nie jest możliwe jego przeprowadzenie lub wystąpią istotne ryzyka gospodarcze, w związku z ich łagodzeniem Wnioskodawca musi ponieść dany koszt, aby im przeciwdziałać,
       2. proces wytwarzania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest wstrzymany bądź zagrożony z powodu: braku odpowiednich narzędzi – sprzętu komputerowego, braku odpowiedniej wydajności lub parametrów sprzętu w celu przeprowadzenia testów wydajnościowych bądź innych czynności, braku wymaganej mocy obliczeniowej, pamięci, braku oprogramowania narzędziowego (lub jego niewłaściwej wersji) i pozostałego oprogramowania deweloperskiego zainstalowanego na posiadanych urządzeniach w tym w szczególności: braku odpowiednich narzędzi programistycznych, pluginów, bibliotek, systemów (licencje na oprogramowanie), braku możliwości zdalnego kontaktu z osobami krytycznymi (interesariuszami) lub niezbędnymi ekspertami w pracach i czynnościach opisanych we wniosku w punkcie II. Przedmiot działalności Wnioskodawcy, awarii bądź zużycia się posiadanego sprzętu tego samego typu,
       3. w przypadku przekazanego sprzętu prywatnego – głównie w ramach czynności rozwoju i ulepszania oprogramowania (z racji istoty tej czynności dokonuje się jej często na starszych platformach programistycznych), w celu umożliwienia przetestowania efektów prac, Wnioskodawca uznał za celowe ich zweryfikowanie poprzez wykorzystanie posiadanego sprzętu, który nie spełnia najnowszych wymagań, a na którym możliwe jest skonfigurowanie odpowiedniego, starszego środowiska programistycznego, a także nauki i weryfikacji zachowania się starszych platform systemowych,
       4. niezbędne są środki łączności wykorzystywane w sposób ciągły w pracy nad projektem jako krytyczne medium komunikacyjne w projektach globalnie rozproszonych i źródło wiedzy agregowanej na potrzeby wytwarzania kwalifikowanych IP (abonament za Internet) lub niezbędny jest kontakt osobisty (podróże służbowe),
       5. stanowią istotne usprawnienie mitygujące ryzyka projektowe, optymalizujące pracę (czas, sprawność) w procesie wytwarzania danego kwalifikowanego IP,
       6. Wnioskodawcy brakuje wiedzy bądź musi ją rozszerzyć, aby wykonać zlecenie,
    2. wskazane koszty pośrednie, które wykonawca na podstawie przepisów prawa podatkowego oraz zgodnie z dostępnym orzecznictwem rozlicza lub planuje rozliczać, w przypadku braku możliwości jednoznacznego ich przypisania – przy pomocy proporcji opisanej we wniosku lub innego klucza alokacji (np. czasu wykorzystywania środka trwałego w danym okresie rozliczeniowym na cele działalności B+R, ilości licencji z ogólnej puli wykorzystywanych w działalności B+R, itp.), stanowią koszty, bez których nie byłoby możliwe prowadzenie działalności gospodarczej w obecnych realiach rynkowych ogóle, nie byłoby możliwe pozyskiwanie nowych kontraktów lub stanowią zabezpieczenie prowadzenia tej działalności w przyszłości. W konsekwencji braku możliwości prowadzenia działalności gospodarczej nie byłoby możliwe prowadzenie działalności B+R oraz wytwarzanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach tej działalności. Koszty te w swojej istocie nie są więc wyłącznie związane z wytwarzaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale w sposób bezsprzeczny warunkują ich wytwarzanie.

31. Od kiedy dokładnie Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa we wniosku? Ewidencja jest prowadzona i obejmuje okres od 1 stycznia 2019 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy opisana w stanie faktycznym działalność polegająca na świadczeniu wskazanych usług spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm)?
2. Czy dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej działalności gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm)?
3. Czy faktura lub faktury ze sprzedaży usług informatycznych w przypadku, kiedy w ramach świadczonych usług powstają wyłącznie utwory objęte kwalifikowanymi IP (co stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) mogą być, po ich przyporządkowaniu do danego Oprogramowania, uwzględniane w całości kwotowo jako przychód w celu dalszego obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP?
4. Czy wymienione w opisanym stanie faktycznym koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, sklasyfikowane jako bezpośrednie i pośrednie (przy zachowaniu sposobu ich przyporządkowania zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), mogą stanowić łącznie koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną działalność badawczo-rozwojową, w ramach której powstają kwalifikowane prawa własności intelektualnej?
5. Czy w kosztach działalności badawczo-rozwojowej, w ramach której powstają kwalifikowane prawa własności intelektualnej (kosztach, o których mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz przy obliczaniu wskaźnika Nexus (kosztach, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) można uwzględnić sprzęt komputerowy, zakwalifikowany jako koszt bezpośredni, który został przekazany z użytku prywatnego i służy wyłącznie celom działalności badawczo-rozwojowej?
6. Czy Wnioskodawca może w kolejnych latach zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stosować podatek 5%, jeżeli opisany charakter świadczonych usług, w ramach których powstają kwalifikowane IP nie ulegnie zmianie?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Na podstawie dostępnych źródeł definiujących pojęcie działalności badawczo-rozwojowej oraz badań naukowych, tj. art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT oraz ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 4 ust. 2 i 3), Wnioskodawca jest zdania, że zakres jego działalności gospodarczej w szczególności od 2017 roku, wypełnia definicje prac badawczo-rozwojowych w szczególności:

1. działalności badawczej rozumianej jako „badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń” oraz
2. prac rozwojowych zdefiniowanych jako „działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń”.

Kolejnym źródłem definicji działalności badawczo-rozwojowej którą posiłkuje się Wnioskodawca jest definicja określona w Podręczniku Frascati, OECD (2018). Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing. Według Podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na świadczeniu usług, w ramach których powstaje Oprogramowanie komputerowe w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe. Działania Wnioskodawcy w ramach świadczonych usług opisane szczegółowo w tym wniosku wydają się spełniać definicje działalności B+R w rozumieniu przedmiotowych ustaw i źródeł definicji. Mają charakter twórczy i nieprzewidywalny, polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy oraz syntezy doświadczenia, wiedzy, narzędzi programistycznych, języków programowania, algorytmów, autorskich metod do zaprojektowania i stworzenia nowych i ulepszonych rozwiązań.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca, ust. 3 ustawy o PIT, będący podstawą opodatkowania, ustala się poprzez przemnożenie dochodu z kwalifikowanego IP przez właściwy danemu IP wskaźnik Nexus, a podstawę opodatkowania poprzez zsumowanie kwalifikowanych dochodów ze wszystkich praw, co łącznie stanowić będzie podstawę opodatkowania podatkiem w wysokości 5%.

Zgodnie z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, do kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 tej ustawy, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochód (strata) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej, w zakresie, w jakim został osiągnięty m.in. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3). Usługi informatyczne, za które Wnioskodawca wystawia faktury są usługami, które skutkują wytwarzaniem Oprogramowania, więc w cenie tych usług zawarte jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej (Oprogramowanie).

W związku tym Wnioskodawca jest zdania, że w przypadku, w którym usługi informatyczne skutkują wyłącznie powstawaniem kwalifikowanych IP ma prawo traktować w całości przychód z danej faktury jako przychód z kwalifikowanego IP, do którego przyporządkowuje daną fakturę, a następnie obliczyć dochód zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT i dalej zgodnie z opisanym w stanie faktycznym schematem dotyczącym klasyfikowania kosztów pośrednich, bezpośrednich, proporcji kosztów ze źródeł oraz sposobu obliczania wskaźnika Nexus i dochodu kwalifikowanego z kwalifikowanych IP.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4.

Wnioskodawca jest w stanie jednoznacznie przyporządkować do prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w ramach której powstają kwalifikowane IP koszty, które klasyfikuje na potrzeby wydania niniejszej interpretacji jako bezpośrednie, bez których nie byłoby możliwe powstawanie kwalifikowanych IP w ogóle i wymienia ich rodzaje (wylicza je) w treści wniosku.

Koszty w postaci sprzętu komputerowego i licencji (komputer, laptop, monitor, klawiatura, myszka, drukarka, słuchawki, dysk twardy i sieciowy itd.) sklasyfikowane we wniosku jako bezpośrednie, są w ocenie Wnioskodawcy kosztami, bez których nie byłoby możliwe w ogóle prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej i powstawanie w ramach niej kwalifikowanych IP. Wnioskodawca jest zdania, że koszty powtarzalne, takie jak opłaty za Internet są również w jego ocenie niezbędne, ponieważ Wnioskodawca wykonuje wiele czynności zdalnie, współpracując z osobami rozlokowanymi po całym świecie (tele oraz wideo-konferencje). W przypadku kosztów klasyfikowanych jako pośrednie, Wnioskodawca rozlicza je w kosztach działalności B+R stosując przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5.

Sprzęt będący własnością prywatną Wnioskodawcy został przekazany na cele działalności i udokumentowany oświadczeniem o przekazaniu prywatnych przedmiotów na cele działalności gospodarczej razem z określeniem wartości początkowej (na podstawie oryginalnych dowodów zakupu).

Sprzęt ten został zaksięgowany jako środek trwały i amortyzowany zgodnie z dostępną dla niego metodą amortyzacji.

Wydatki, które ponosi Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności, w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT mogą być zaliczone do kosztów działalności gospodarczej. Według Wnioskodawcy nie nie stoi na przeszkodzie aby również zaliczyć wzmiankowany koszt, po zakwalifikowaniu go jako bezpośredni, zarówno jako

1. koszt uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT,
2. koszt uwzględniany przy wyliczeniu wskaźnika Nexus, w przypadku kiedy istnieje jego niepodważalny związek z wytwarzaniem kwalifikowanego IP – współczynnik „a” o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT i dany koszt nie jest na liście kosztów wykluczonych (art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6.

Jeżeli charakter działalności nie ulegnie zmianie, Wnioskodawca jest zdania, że będzie on miał prawo korzystać w kolejnych latach z preferencyjnego opodatkowania w wysokości 5% przy zachowaniu spełnienia wszystkich niezbędnych wymogów zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85 z późn. zm.): badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, świadcząc usługi związane z wytwarzaniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania na rzecz kontrahenta (dalej: Podmiot). Wnioskodawca wskazał, że prowadzi prace obejmujące świadczone usługi w sposób systematyczny, zaplanowany, metodyczny i twórczy. Działalność Wnioskodawcy w zakresie wytwarzania, ulepszania i rozwijania jest podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie oprogramowania odbywa się w ramach prac rozwojowych, czyli działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. W ramach prowadzonych prac powstają nowe produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy oraz Podmiotu. W przypadku, kiedy Wnioskodawca wykonuje czynności polegające na ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania zmierzają one w każdym przypadku do poprawy jego użyteczności albo funkcjonalności. Ponadto Wnioskodawca podkreślił, że nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując - podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych (Oprogramowanie, części Oprogramowania) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

-----------------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, ulepsza i rozwija programy komputerowe;
2. Wnioskodawca wykonuje powyższe czynności w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. w wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstaje autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
4. w przypadku rozwijania lub ulepszania oprogramowania również powstaje nowe, odrębne oprogramowanie lub jego część (tj. nowe funkcjonalności), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
5. Wnioskodawca uzyskuje dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
6. Wnioskodawca od 1 stycznia 2019 roku prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwalającą wyodrębnić poszczególne kwalifikowane IP, odpowiadające im przychody koszty uzyskania przychodów oraz dochód, a także wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi gdy oprogramowanie stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu osiągniętych wg stawki 5%.

Reasumując – dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej działalności gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30 ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto Wnioskodawca może w kolejnych latach zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosować podatek 5%, jeżeli opisany charakter świadczonych usług, w ramach których powstają kwalifikowane IP nie ulegnie zmianie.

Należy zwrócić uwagę, że w przedstawionym we wniosku opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że uzyskuje dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, a więc uzyskuje dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyżej Organ zacytował treść art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym ustawodawca ‒ w celu ustalenia dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 tej ustawy ‒ odniósł się do przepisu art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej „zawarty” w cenie danego produktu lub usługi winien być zatem ustalany na podstawie zasady ceny rynkowej (zgodnie z przepisami art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przez odpowiednie stosowanie zasad cen transferowych do obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej rozumie się również stosowanie metod weryfikacji cen transferowych oraz przepisów wykonawczych w tym zakresie.

Tak więc do przychodów IP Box Wnioskodawca powinien zaliczać stosowną część przychodów osiąganych ze kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ustaloną przez odpowiednie stosowanie art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według ceny rynkowej.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że opisane faktury przychodowe obejmują wyłącznie wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich. Jeśli zdarzyłoby się, że obejmują należności z innych tytułów (np. usług szkoleniowych), w każdym wypadku jest możliwe precyzyjne i niebudzące wątpliwości wyodrębnienie wynagrodzenia (co do jego wysokości i tytułu prawnego) przypadającego na poszczególne elementy faktury, w tym wyodrębnione są przeniesienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej dla IP BOX.

Zatem w sytuacji – gdy faktura lub faktury ze sprzedaży usług informatycznych obejmują wyłącznie wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich – mogą być one, po ich przyporządkowaniu do danego Oprogramowania, uwzględniane w całości kwotowo jako przychód w celu dalszego obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Do powołanej w zdaniu poprzednim regulacji odwołuje się również art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy.

W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Co do kosztów uzyskania przychodów to należy wskazać, że muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym – kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, kosztami uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania będą wszelkie koszty bezpośrednie i pośrednie poniesione w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, tj.: sprzęt komputerowy (komputer, monitor, tablet, klawiaturę, myszkę, drukarkę, słuchawki, dysk twardy, pozostałe peryferia komputerowe), aparat telefoniczny, licencje na oprogramowanie, opłaty abonamentowe za Internet, dokształcanie w dziedzinie IT (kursy, książki i czasopisma specjalistyczne), podróże biznesowe, koszty eksploatacji lokalu rozliczane proporcjonalnie do części przeznaczonej na prowadzenie działalności (czynsz, energia elektryczna, media, odpisy amortyzacyjne), elementy wyposażenia stanowiska pracy (krzesło, biurko), materiały biurowe, składki na fundusz pracy, ubezpieczenia, opłaty abonamentowe za telefon, koszty eksploatacji związane z pojazdem (serwis, paliwo, części), planowany leasing.

W odniesieniu do kosztów użytkowania samochodu należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych należy mieć na uwadze, że kosztami uzyskania są tylko i wyłącznie wydatki w wysokości dokonanych w roku podatkowym odpisów amortyzacyjnych.

Ponadto należy także podkreślić, że objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim: jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, Wnioskodawca może przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Kolejnym krokiem jest wyliczenie wskaźnika nexus.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na sprzęt komputerowy (komputer, monitor, tablet, klawiaturę, myszkę, drukarkę, słuchawki, dysk twardy, pozostałe peryferia komputerowe), który został przekazany z użytku prywatnego może stanowić koszt, o którym mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na sprzęt komputerowy (komputer, monitor, tablet, klawiaturę, myszkę, drukarkę, słuchawki, dysk twardy, pozostałe peryferia komputerowe), aparat telefoniczny, licencje na oprogramowanie, opłaty abonamentowe za Internet, dokształcanie w dziedzinie IT (kursy, książki i czasopisma specjalistyczne), podróże biznesowe, koszty eksploatacji lokalu rozliczane proporcjonalnie do części przeznaczonej na prowadzenie działalności (czynsz, energia elektryczna, media, odpisy amortyzacyjne), elementy wyposażenia stanowiska pracy (krzesło, biurko), materiały biurowe, składki na fundusz pracy), ubezpieczenia, opłaty abonamentowe za telefon, koszty eksploatacji związane z pojazdem (serwis, paliwo, części), planowany leasing, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na sprzęt komputerowy (komputer, monitor, tablet, klawiaturę, myszkę, drukarkę, słuchawki, dysk twardy, pozostałe peryferia komputerowe), który został przekazany z użytku prywatnego, które Wnioskodawca poniósł w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4.

Należy dodać, że wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy – Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.