Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wytwarzanie oprogramowania. Zawarł umowę ze spółką, na podstawie której świadczy usługi programistyczne, prowadzące do powstania Oprogramowania. Oprogramowanie to jest wytwarzane w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy i stanowi przejaw jego twórczej działalności o indywidualnym charakterze, podlegającej ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, która umożliwia ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde Oprogramowanie. W związku z tym, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z przeniesienia na spółkę praw do wytworzonego Oprogramowania kwalifikują się jako dochody z praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, co uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania 5% stawki podatku zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT (IP Box).
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2020 r. (data wpływu 14 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Wnioskodawca zawarł ze spółką (…) z siedzibą w (…) (dalej: Spółka) umowę, na podstawie której świadczy oraz będzie świadczył na rzecz Spółki usługi programistyczne. Wnioskodawca zawarł ze Spółką umowę ramową na stałą współpracę oraz porozumienie o świadczeniu usług programistycznych, na podstawie którego przysługuje mu stałe miesięczne wynagrodzenie. Spółka jest właścicielem platformy pozwalającej przesyłać zlecenia pomiędzy partnerami biznesowymi w czasie rzeczywistym w sposób dużo bardziej efektywny kosztowo niż to jest dzisiaj możliwe. Platforma jest innowacyjnym rozwiązaniem, pozwalającym wdrożyć nowatorskie na skalę światową procesy.
Wnioskodawca świadczy i będzie świadczył usługi jako członek zespołu odpowiedzialnego za realizowanie projektów poprzez pisanie kodów. Efektem prac Wnioskodawcy są przede wszystkim unikalne kody programistyczne, realizujące wymagania produktowo-biznesowe lub technicznie klientów Spółki (dalej: Oprogramowanie). Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi nowe moduły lub funkcjonalności platformy, spełniające potrzeby klientów Spółki. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje zmian rutynowych i okresowych. Wnioskodawca świadczy oraz będzie świadczył usługi w Polsce, na zasadzie pracy zdalnej. Konkretyzacja i podział zadań Wnioskodawcy odbywa się w ramach bieżących ustaleń pomiędzy poszczególnymi członkami zespołu programistów.
W ramach umowy o świadczenie usług programistycznych, Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do Oprogramowania, stanowiącego efekt jego prac, za co otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawca przenosi prawa własności do poszczególnych programów komputerowych, uzyskując z tego tytułu wynagrodzenie. Całe wynagrodzenie należne Wnioskodawcy od Spółki na podstawie umowy ramowej oraz porozumienia o świadczeniu usług programistycznych, stanowi i będzie stanowiło wynagrodzenie z tytułu przenoszenia na Spółkę autorskich praw do wytworzonego przez Wnioskodawcę Oprogramowania. W przypadku, gdyby w przyszłości zakres usług został zmieniony lub rozszerzony i wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmowałoby również inne elementy poza wynagrodzeniem za przeniesienie na Spółkę autorskich praw majątkowych do Oprogramowania, Wnioskodawca będzie ustalał jaka część całego należnego wynagrodzenia stanowi wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich na zasadzie procentowego obliczenia czasu poświęconego przez Wnioskodawcę na wytwarzanie Oprogramowania (pisanie kodu) w stosunku do całego czasu świadczenia usług.
Wnioskodawca nie nabywa i nie będzie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija lub ulepsza oprogramowanie już istniejące, którego nie jest właścicielem, czyni to na podstawie odpowiedniej nieodpłatnej licencji, której treść umożliwia jego rozwijanie i ulepszanie. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Współpraca w ramach zespołu programistów powoduje, że powstają części składające się ostatecznie na jeden program komputerowy, którego Wnioskodawca jest współtwórcą (platformę), jednak poszczególne części - moduły czy funkcjonalności - również są oprogramowaniem stworzonym osobno przez poszczególnych programistów, w tym przez Wnioskodawcę. Platforma jest programem komputerowym składającym się z wielu programów komputerowych (w tym z Oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę), podlegających ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku gdy, Wnioskodawca rozwija lub ulepsza (modyfikuje) unikalne kody programistyczne (w postaci programów komputerowych), to w efekcie podjętych czynności powstają nowe, odrębne od tych programów komputerowych utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca jest twórcą wytwarzanego Oprogramowania w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w szczególności z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci nowych funkcjonalności Oprogramowania. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu platformy, każdorazowo zmierzają do poprawy jej użyteczności oraz funkcjonalności. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny i zorganizowany prace twórcze, których efektem jest opracowanie nowych funkcjonalności i czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności. Celem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności w zakresie tworzenia, rozwoju i ulepszania (modyfikacji) Oprogramowania jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Od dnia zawarcia ze Spółką umowy ramowej, Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde Oprogramowanie oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy PIT przypadających na każde Oprogramowanie i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac Wnioskodawcy, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia Oprogramowania, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. W odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia każde Oprogramowanie.
Wnioskodawca oblicza tzw. wskaźnik nexus, zgodnie ze wzorem określonym w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wyodrębniając w stosunku do każdego Oprogramowania koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na:
Dotychczas Wnioskodawca ponosił wyłącznie koszty zaliczane do kategorii „A” tzn. koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z Oprogramowaniem. Do kosztów tych Wnioskodawca zalicza przykładowo usługi telekomunikacyjne, z których korzystał na potrzeby wytworzenia Oprogramowania (telefon, Internet). Głównym aktywem angażowanym przez Wnioskodawcę na potrzeby tworzenia rozwoju i ulepszania (modyfikacji) Oprogramowania jest jego praca własna, w związku z czym na potrzeby obliczania wskaźnika nexus, do kategorii „A” Wnioskodawca zalicza również składki na ubezpieczenie społeczne płacone z tytułu prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy za okres, w którym Wnioskodawca prowadzi prace w zakresie tworzenia, rozwoju i ulepszania (modyfikacji) Oprogramowania.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym dochody uzyskiwane z tytułu przeniesienia na Spółkę praw do Oprogramowania, stanowią dochody o których mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, w związku z czym Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania względem nich 5% stawki podatku, zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT?
Zdaniem Wnioskodawcy, Oprogramowanie jest programem komputerowym, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, w związku z czym dochód Wnioskodawcy pochodzący z tytułu przenoszenia na Spółkę praw do wytworzonego przez Wnioskodawcę Oprogramowania będzie stanowił dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, dla opodatkowania którego zastosowanie może znaleźć 5% stawka podatku PIT.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie następujące warunki:
Działalność badawczo - rozwojowa
Art. 5a pkt 38 ustawy o PIT definiuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT przez prace rozwojowe należy rozumieć prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Powyższe definicje wskazują, że, aby działalność została uznana za działalność badawczo-rozwojową na gruncie ustawy o PIT wystarczające jest uznanie, że mamy do czynienia z pracami rozwojowymi (działalność nie musi obejmować równocześnie badań naukowych). Aby uznać działalność za prace rozwojowe spełniające definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o PIT, spełnione muszą być następujące kryteria:
Ustawa o PIT nie definiuje znaczenia słowa „twórczy”, co sprawia, że należy odwołać się do jego językowego znaczenia, wskazując, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, niepowtarzalnym, specyficznym, które nie mają odtwórczego charakteru. Oczekiwany efekt końcowy działalności badawczo-rozwojowej powinien więc stanowić unikatowy wytwór.
Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie ma charakter twórczy, ponieważ nie jest wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od Wnioskodawcy jako twórcy kreatywności. Wnioskodawca dysponuje niepowtarzalną wiedzą i umiejętnościami, które cały czas są rozwijane i wykorzystywane do kreatywnego tworzenia Oprogramowania, które ma charakter oryginalny (wnosi obiektywnie nową wartość; stanowić nowy „wytwór intelektu”).
Systematyczny charakter działalności badawczo-rozwojowej oznacza wymóg prowadzenia tej działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, tzn. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Jak wskazane zostało w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca zawarł ze Spółką umowę, na podstawie której świadczy i będzie świadczył na rzecz Spółki usługi programistyczne. Wnioskodawca świadczy usługi jako członek zespołu odpowiedzialnego za realizowanie projektów poprzez pisanie kodów. Realizowanie w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy projektów obejmujących pisanie kodów w celu wywiązania się z umowy łączącej Wnioskodawcę ze Spółką, należy uznać za działania systematyczne, tzn. podejmowane w sposób zaplanowany i uporządkowany.
Biorąc pod uwagę definicję ustawową, działalność badawczo-rozwojowa to m.in.: prace rozwojowe podejmowane w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei - jak już wspomniane zostało powyżej - prace rozwojowe obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Zgodnie z wydanymi przez Ministerstwo Finansów Objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: Objaśnienia): nie ma przeszkód aby przyjąć, że sformułowanie „zwiększanie zasobów wiedzy” odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa, gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy. Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań (`(...)`).
W związku z powyższym, należy przyjąć, że dla uznania, że mamy do czynienia z działalnością rozwojową, wystarczające jest wprowadzenie zmian lub ulepszeń w istniejącym już produkcie lub usłudze. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki obejmują wytwarzanie Oprogramowania, które za każdym razem jest niepowtarzalne, zmienione i ulepszone. Jak wskazane zostało w opisie zdarzenia przyszłego, wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi nowe moduły lub funkcjonalności platformy, spełniające potrzeby klientów Spółki. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje zmian rutynowych i okresowych. Ponadto, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu platformy, każdorazowo zmierzają do poprawy jej użyteczności oraz funkcjonalności.
Biorąc pod uwagę opisane powyżej okoliczności, w ocenie Wnioskodawcy działalność Wnioskodawcy obejmująca wytwarzanie Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie. Natomiast zgodnie z art. 74 ust. 2 przedmiotowej ustawy: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie, definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, podlega ochronie jak utwór literacki. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z Raportem OECD BEPS Plan Działania, oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP BOX. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP BOX.
W ramach opisanego zdarzenia przyszłego, Oprogramowanie jest wytwarzane w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy i stanowi przejaw twórczej działalności o indywidualnym charakterze, w związku z czym podlega ochronie przewidzianej w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Podsumowując, Oprogramowanie, które zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym dochody z tytułu przenoszenia na Spółkę autorskich praw do wytworzonego przez Wnioskodawcę Oprogramowania stanowią dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT i Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania względem nich 5% stawki podatku, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.
Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdzają wydane w zbliżonym stanie faktycznym interpretacje z dnia 21 kwietnia 2020 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.74.2020.2.SJ oraz z dnia 12 lutego 2020 r. nr 0114- KDIP3-2.4011.552.2019.3.EC.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).
Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) * 1,3 / a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.
Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.
Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).
Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.
Należy także podkreślić, że podatnik, który chce skorzystać z preferencji IP Box, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
W myśl bowiem art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).
Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Podsumowując, skorzystanie z ulgi IP Box jest możliwe wyłącznie w odniesieniu do dochodów uzyskanych z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Za działalność badawczo-rozwojową uważa się (w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) działalność twórczą, obejmującą między innymi prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy przez prace rozwojowe należy rozumieć prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85 z późn. zm.), czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Wnioskodawca w przedmiotowym wniosku wskazał, że prowadzona przez niego działalność obejmuje wytwarzanie oprogramowania (tworzenie, rozwijanie oraz ulepszanie), gdzie czynności wykonywane są przez niego w sposób systematyczny, metodyczny oraz nie stanowią działań rutynowych, a także mają na celu zwiększenie i wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w szczególności z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań.
Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
W przypadku gdy, Wnioskodawca rozwija lub ulepsza (modyfikuje) unikalne kody programistyczne (w postaci programów komputerowych), to w efekcie podjętych czynności powstają nowe, odrębne od tych programów komputerowych utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Zatem Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, w ramach której wytwarza programy komputerowe chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a więc przenosząc prawa autorskie do oprogramowania uzyskuje dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Ponadto Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym dochody uzyskiwane z tytułu przeniesienia na Spółkę praw do Oprogramowania, stanowią dochody o których mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, w związku z czym Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania względem nich 5% stawki podatku, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili