Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania i rozwoju oprogramowania komputerowego, która ma charakter działalności badawczo-rozwojowej. W ramach tej działalności Wnioskodawca tworzy nowe moduły i rozwiązania, do których przysługują mu autorskie prawa majątkowe, a następnie przenosi te prawa na swojego klienta, otrzymując wynagrodzenie. Wnioskodawca zamierzał zastosować preferencyjną stawkę podatku 5% (IP BOX) do dochodów uzyskanych z przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania. Organ podatkowy jednak stwierdził, że Wnioskodawca nie spełnia warunków do skorzystania z tej preferencji, wskazując na następujące okoliczności: 1) Działalność Wnioskodawcy nie jest prowadzona bezpośrednio przez niego, lecz w ramach zespołu programistów pracujących dla kontrahenta, z którym Wnioskodawca współpracuje. 2) Wnioskodawca przenosi na kontrahenta prawa autorskie jedynie do poszczególnych modułów i rozwiązań, które nie stanowią odrębnego programu komputerowego. 3) Wnioskodawca nie prowadzi wyodrębnionej ewidencji dla operacji związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, co jest wymagane do zastosowania preferencji IP BOX. W związku z tym organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca nie może skorzystać z preferencyjnej stawki 5% do dochodów uzyskanych z przeniesienia autorskich praw majątkowych.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2020 r. (data wpływu 9 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 grudnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, który został uzupełniony w dniu 30 grudnia 2020 r.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca prowadzi w Polsce działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) związaną z wytwarzaniem oprogramowania. Występującym u Wnioskodawcy dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca na stałe współpracuje jako programista z największym na świecie wyspecjalizowanym sklepem … online. W przeciwieństwie do swoich głównych konkurentów Klient Wnioskodawcy nie posiada sieci sklepów, a wszystkie dostawy do domu realizuje ze swoich magazynów. Wnioskodawca jako członek zespołu (osób współpracujących na podstawie odrębnych umów z Klientem) rozwija zaawansowany systemem logistyczny, który wyróżnia Wnioskodawcę na tle konkurencji. Zadaniem Wnioskodawcy jest w jak najefektywniejszy sposób optymalizować trasy dostaw dla Klientów, przy uwzględnieniu obłożenia i dopuszczalnych norm, dodatkowo system ma za zadanie udostępnianie Klientom robiącym zakupy online możliwe godziny dostawy. Wnioskodawca realizuje projekt poprzez pisanie kodu, uczestnictwo w definiowaniu i planowaniu realizacji kolejnych projektów wykorzystując analizę danych od użytkowników oraz proces twórczy dochodzenia do możliwych rozwiązań. Projektowanie i tworzenie omawianego systemu - nowego produktu - nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego.
Działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu nowych modułów i rozwijanie istniejących w celu optymalizacji kosztów, wydajności i skuteczności produktu. Wraz z wytworzonym oprogramowaniem Wnioskodawca przenosi wszystkie autorskie prawa majątkowe utworów powstałych w wyniku pracy na rzecz swojego klienta. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest to działalność o charakterze twórczym obejmująca prace rozwojowe podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej, a ich innowacyjność w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących, np. u firm konkurencyjnych w stosunku do jego Klienta.
Tworząc nowe oprogramowanie Wnioskodawca wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów, są to np. open source biblioteki/narzędzia do tworzenia i ulepszania produktów. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie lub jego części stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Autorskie prawa do części oprogramowania wytwarzanej przez Wnioskodawcę podlegają odrębnej ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Rozwijanie i ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, tj. własną twórczość intelektualną. Zlecone czynności nie są wykonywane pod bezpośrednim kierownictwem zlecającego te czynności. Sposób wykonywania czynności nie jest Wnioskodawcy przez nikogo narzucony. Ostatecznie zastosowane przez Wnioskodawcę rozwiązania są jedynie oceniane przez kilku programistów z zespołu, w celu dostarczenia jak najlepszej jakości kodu i jak najlepszego rozwiązania. Ponadto, Wnioskodawca samodzielnie dobiera sobie narzędzia do wykonywania usług (sprzęt i oprogramowanie, takie jak system operacyjny, środowisko programistyczne).
W przypadku tworzenia i rozwijania oprogramowania Wnioskodawca przenosi prawa do oprogramowania oraz związane z nim autorskie prawa na rzecz swojego Klienta. W wyniku tworzenia i rozwinięcia oprogramowania tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej, które następnie Wnioskodawca zbywa na podstawie umowy zawartej z Klientem. W związku z zawartą z Klientem umową Wnioskodawcy nie przysługują prawa autorskie do ulepszonego/rozwiniętego oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa autorskie są przenoszone na Klienta Wnioskodawcy z chwilą ustalenia tych praw, najpóźniej w momencie pierwszego wykorzystania oprogramowania będącego utworem przez Klienta.
Z tytułu wykonywania usług Wnioskodawca wystawia fakturę co miesiąc do klienta, w której potwierdza liczbę godzin świadczonych usług. Ponadto sporządza godzinowy raport (poufność projektu nie pozwala sporządzać raportu szczegółowego).
Aktualnie Wnioskodawca nie prowadzi odrębnej ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale taką ewidencję zaprowadzi i zgodnie z wymogami będzie ustalał indywidulanie przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.
Wnioskodawca prowadzi działalność zmierzającą do wytworzenia, rozwinięcia i ulepszenia oprogramowania komputerowego od 1 stycznia 2020 r. Opisana we wniosku działalność nie jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę, jest działalnością prowadzoną w ramach zespołu programistów pracujących dla Kontrahenta, z którym Wnioskodawca współpracuje. Utwory tworzone przez Wnioskodawcę są odrębnymi częściami programu komputerowego, nie są samodzielnymi programami. W efekcie rozwijania i ulepszania przez Wnioskodawcę oprogramowania powstają odrębne części programu komputerowego, nie odrębny program komputerowy, dodatkowe moduły, itd. Czasem powstają też dodatkowe narzędzia, np. do testowania i symulowania. Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Ewidencja będzie odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencją prowadzoną na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej. Ewidencja będzie pozwalała na wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do części programu komputerowego. Wszystkie narzędzia do przygotowania takich ewidencji są gotowe i można by taką ewidencję zaprowadzić w dowolnym momencie. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanych czynności ponosi Wnioskodawca. Czynności zlecone Wnioskodawcy w ramach świadczenia usług na rzecz Kontrahenta są wykonywane w czasie wyznaczonym przez zlecającego. Miejsce nie jest narzucone. Wniosek dotyczy stanu od dnia 1 stycznia 2020 r.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca może zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez niego, tzw. IP BOX?
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Natomiast na podstawie ust. 2 pkt 8 tego samego artykułu kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Na podstawie art. 5a pkt 38 ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 tej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.
Mając powyższe na uwadze, dochód z przeniesienia autorskich praw do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca wytwarza i rozwija oprogramowanie podlegające ochronie wynikającej z art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytworzenie i rozwój wyżej wskazanego oprogramowania następuje w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Działania te następują w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, tj. w szczególności działalności o charakterze twórczym podejmowanej w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), której celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, a więc spełniającej definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami unikalnymi, mającymi zindywidualizowany charakter i niewystępującymi w jednakowej formie nigdzie indziej. Zgodnie z zawartą z Klientem umową Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie za przeniesienie na niego praw autorskich do oprogramowania.
Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy wytwarza on oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przenosi na Klienta całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według stawki 5%.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).
Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Najprostszym dostępnym rozwiązaniem jest wówczas stworzenie arkusza kalkulacyjnego zawierającego comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Jak wynika z opisanych we wniosku okoliczności, Wnioskodawca jako członek zespołu (osób współpracujących na podstawie odrębnych umów z Klientem) rozwija zaawansowany systemem logistyczny poprzez pisanie kodu, uczestnictwo w definiowaniu i planowaniu realizacji kolejnych projektów wykorzystując analizę danych od użytkowników. Zarówno przy rozwiązywaniu problemów, jak i przy tworzeniu nowych funkcji tworzony jest nowy „kod źródłowy” i tworzone są nowe „moduły”. W efekcie prac Wnioskodawcy nie powstaje samodzielny program komputerowy. Tworzone są jego nowe funkcjonalności i rozwiązania, do których Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie będące następnie przedmiotem sprzedaży. Działalność Wnioskodawcy nie jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę, jest działalnością prowadzoną w ramach zespołu programistów pracujących dla Kontrahenta, z którym Wnioskodawca współpracuje.
Wnioskodawca – wbrew swojemu przekonaniu – nie będzie zatem mógł zastosować preferencyjnej stawki opodatkowania, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do dochodów uzyskanych z tytułu przenoszenia na zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do utworów niebędących programem komputerowym, a tym samym niebędących kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ww. ustawy.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z preferencji IP Box jest bowiem wymóg prowadzenia bezpośrednio przez samego podatnika działalności badawczo-rozwojowej, jak i przeniesienie na nabywcę własności autorskiego prawa do programu komputerowego, co w niniejszej sprawie nie ma miejsca. Ponadto, odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja nie została zaprowadzona, pomimo że działalność zmierzająca do wytworzenia, rozwinięcia i ulepszenia oprogramowania komputerowego prowadzona jest od dnia 1 stycznia 2020 r. i Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową dochody osiągnięte od tego dnia.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili