Wnioskodawca, osoba fizyczna zamieszkała w Polsce, zawarł umowę o dzieło z firmą z Litwy na tłumaczenie dialogów gry komputerowej z języka angielskiego na polski. Umowa przewidywała przeniesienie praw autorskich do przetłumaczonego utworu na zleceniodawcę. Wnioskodawca otrzymał wynagrodzenie w wysokości 2200 USD. Organ podatkowy uznał, że przychód Wnioskodawcy z tytułu umowy o dzieło z przeniesieniem praw autorskich powinien być rozliczony w zeznaniu rocznym PIT-36 jako przychód z praw majątkowych, zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na to, że Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce, a wynagrodzenie wypłacane jest przez podmiot z Litwy, zastosowanie ma umowa polsko-litewska o unikaniu podwójnego opodatkowania, która przewiduje opodatkowanie tego przychodu wyłącznie w Polsce. Organ potwierdził również, że Wnioskodawca może zastosować 50% koszty uzyskania przychodu z tytułu praw autorskich.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2020 r. (data wpływu 2 listopada 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 stycznia 2021 r. (data nadania 11 stycznia 2021 r., data wpływu 11 stycznia 2021 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 31 grudnia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.704.2020.1.JM (data nadania 31 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania i rozliczenia wynagrodzenia z tytułu umowy o dzieło – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów oraz opodatkowania i rozliczenia wynagrodzenia z tytułu umowy o dzieło.
Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 31 grudnia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.704. 2020.1.JM (data nadania 31 grudnia 2020 r.) wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnym wniosku. Pismem z dnia 8 stycznia 2021 r. (data nadania 11 stycznia 2021 r., data wpływu 11 stycznia 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił powyższe w terminie.
We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.
W lipcu 2020 r. Wnioskodawca podpisał umowę o dzieło, jako osoba fizyczna, nieprowadząca działalności gospodarczej, z firmą (…) posiadającą siedzibę na Litwie. Umowa została sporządzona w języku angielskim. Przedmiotem umowy jest tłumaczenie treści dialogów gry komputerowej z języka angielskiego na język polski. Tłumaczenie treści gry komputerowej polega nie tylko na samym przetłumaczeniu dialogów gry z języka angielskiego na język polski, ale również na dostosowaniu ich do realiów przedstawionych w grze, oraz dostosowaniu ich do charakteru i płci kontrolowanej przez gracza postaci. Dodatkowo tłumaczeniu podlega menu gry komputerowej oraz podmenu „osiągnięcia” gracza. W treści umowy występuje zapis, którego tłumaczenie oznacza, że „Na mocy niniejszej Umowy Wykonawca przenosi na Klienta prawa autorskie do Przedmiotów dostawy i prawa pokrewnej`(...)`)”. W umowie Zleceniodawca zastrzega sobie przeniesienie praw autorskich do tłumaczonego tekstu na siebie w momencie przekazania gotowego dzieła, jednak z zastrzeżeniem, że to Wnioskodawca jest faktycznym autorem, a Zleceniodawca będzie uprawniony do posługiwania się nazwiskiem Wnioskodawcy jako autora.
Wnioskodawca uważa, że praca wynikająca z ww. umowy posiada niepowtarzalny i indywidualny charakter, i stanowi utwór w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wynagrodzenie za ww. tłumaczenie wyniosło 2200 USD. Kwota ta została uiszczona przelewem na konto Wnioskodawcy. Cała kwota stanowi honorarium za przeniesienie prawa autorskiego na Zleceniodawcę. Obecnie firma chce podpisać umowy o dzieło na kolejne tłumaczenia. Od otrzymanego honorarium Wnioskodawca nie wpłacił zaliczki na podatek dochodowy, gdyż nie ma fachowej wiedzy co do przyjęcia odpowiednich kosztów uzyskania przychodu (20% czy 50%), a w Jego lokalnym Urzędzie Skarbowym nie otrzymał jednoznacznej odpowiedzi. Wnioskodawca postanowił uzyskać interpretację indywidualną i rozliczyć otrzymane honorarium w zeznaniu rocznym.
W uzupełnieniu z dnia 8 stycznia 2021 r. (data nadania 11 stycznia 2021 r., data wpływu 11 stycznia 2021 r.) Wnioskodawca poinformował, że miejscem zamieszkania dla celów podatkowych Wnioskodawcy jest Polska. Wnioskodawca nie posiada żadnej placówki na terenie Litwy, tłumaczenia w ramach umowy o dzieło odbywają się na terenie Polski, w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, zatem tłumaczenie wykonywane jest lokalnie, ewentualne konsultacje wykonywane są elektronicznie, natomiast po zakończeniu etapu edycji, gotowy utwór przekazywany jest odbiorcy również w postaci elektronicznej. Wnioskodawca nie przebywa/ał na Litwie przez okres lub okresy przekraczające łącznie 183 dni w jakimkolwiek okresie 12-miesięcznym rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym. Stworzony utwór według Wnioskodawcy jest przejawem działalności twórczej, wymienionej w art. 22 ust. 9b pkt 7, tłumaczenie to jest utworem zależnym w stosunku do dzieła oryginalnego, jednocześnie cechującym się dużą oryginalnością i indywidualnością. Aby uchwycić kontekst danej sytuacji, bądź odpowiednio osadzić gracza w realiach gry komputerowej, Wnioskodawca musi wykazać się kreatywnością oraz sięgać po różnorodne sformułowania. Dosłowne tłumaczenie oryginalnego utworu nie pozwoli na osiągnięcie zamierzonego efektu. Umowa obejmuje wyłącznie tłumaczenie. Cała kwota wynagrodzenia uzyskanego na podstawie zawartej umowy o dzieło dotyczy przeniesienia praw autorskich. Kwota honorarium zawarta w umowie jest ustalona z góry i odpowiada rzeczywiście wykonanej pracy o charakterze twórczym. W umowie jest zawarta przybliżona ilość słów do przetłumaczenia, jednak nie ma określonej stawki za pojedyncze słowo, tylko ogólna kwota honorarium.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 2, w zakresie pytania Nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku umowy o dzieło z przeniesieniem praw autorskich ma prawo do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów. Przychód ten Wnioskodawca powinien rozpoznać w zeznaniu rocznym jako przychód z praw majątkowych w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
W myśl art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy).
W związku z faktem, że Wnioskodawca pracuje na terytorium Polski, zaś wynagrodzenie wypłacane jest przez podmiot mający siedzibę na Litwie, zastosowanie znajdzie umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 20 stycznia 1994 r. (Dz. U. z 1995 r., Nr 51, poz. 277; Dz. U. z 2008 r., nr 80, poz. 483).
Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej umowy, należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz gdy odbiorca tych należności jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto należności licencyjnych. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą w drodze wzajemnego porozumienia rozstrzygnąć sposób stosowania tego ograniczenia (art. 12 ust. 2 ww. umowy).
Przy czym, określenie „należności licencyjne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla telewizji lub radia, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, jak również za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego albo za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (art. 12 ust. 3 umowy).
Należy stwierdzić, że umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawierane przez Polskę wzorowane są na Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku. Zarówno tekst Modelowej Konwencji, jak i Komentarz do Modelowej Konwencji zostały wypracowane w drodze konsensusu przez państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się do stosowania zawartych w nich postanowień. Nie są one źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.
Zgodnie bowiem z ust. 8.2 Komentarza do art. 12 Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD (MK OECD), jeżeli wypłata jest dokonana w zamian za przeniesienie pełnego prawa własności mienia, o którym mowa w definicji należności licencyjnych, to taka wypłata nie jest uważana jako wynagrodzenie za użytkowanie lub za prawo użytkowania tego mienia i tym samym nie może być uznana za należność licencyjną. Natomiast ust. 5 Komentarza do art. 13 MK OECD wskazuje wprost, że za „zyski z przeniesienia własności majątku” należy uznać m.in. zyski „pochodzące ze sprzedaży lub zamiany praw”.
Zgodnie z pkt 15 i 16 Komentarza do art. 12 Konwencji Modelowej OECD, jeżeli wynagrodzenie przekazywane jest z tytułu przeniesienia całości praw wynikających z praw autorskich, płatność nie może stanowić należności licencyjnej. Każdy przypadek należy traktować indywidualnie z uwzględnieniem konkretnych okoliczności, jednak, ogólnie rzecz biorąc, płatności takie stanowią najczęściej zyski przedsiębiorstw w rozumieniu art. 7 lub bądź dochody ze zbycia majątku w rozumieniu art. 13, nie zaś należności licencyjne w rozumieniu art. 12.
W stosunku do należności wskazanej we wniosku, a związanej z wykonaniem dzieła i przeniesieniem praw autorskich do tego dzieła znajdzie natomiast zastosowanie odpowiednio art. 13 ust. 4 polsko – litewskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Na podstawie art. 13 ust. 4 umowy polsko – litewskiej, zyski z przeniesienia tytułu własności jakiegokolwiek majątku nie wymienionego w ustępach 1, 2 i 3 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.
W świetle powołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że przychody uzyskiwane przez osoby fizyczne, mające miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu umów o dzieło z przeniesieniem majątkowych praw autorskich na Zamawiającego, zgodnie z art. 13 ust. 4 umowy polsko – litewskiej, będą podlegały opodatkowaniu tylko w kraju, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania, tj. w Polsce.
Tym samym, dochody uzyskane przez Wnioskodawcę mającego miejsce zamieszkania w Polsce na podstawie umowy o dzieło z przeniesieniem praw autorskich są opodatkowane w Polsce.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
W art. 10 ust. 1 ww. ustawy ustawodawca określił katalog źródeł przychodów, wśród których w pkt 2 wymienił działalność wykonywaną osobiście, a w pkt 7 kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).
Źródłem przychodów zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych jest m.in.: działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).
Na mocy art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
W świetle art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są prawa majątkowe, za które uważa się w szczególności: przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.
Zawarte w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczenie praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy jako odrębne źródło przychodów ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”. Przyjęcie przez ustawodawcę otwartego katalogu tych przychodów pozwala na zaliczenie do tej kategorii wszystkich innych przychodów z praw majątkowych.
O kwalifikacji do danego źródła przychodu przesądza treść danej umowy, a nie forma zobowiązania stosunku prawnego (umowa o dzieło, czy umowa zlecenia). Gdy przedmiotem umowy są prawa autorskie to przychody z tego tytułu zalicza się do praw majątkowych, bez względu na podmiot, z którym zawarta została umowa, jak i moment jej zawarcia (przed stworzeniem utworu – dzieła, czy też po jego powstaniu).
Zatem, wynagrodzenie wypłacone twórcom z tytułu praw autorskich w tym również z odpłatnego zbycia tych praw, z reguły będzie stanowiło dla tych osób przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ww. ustawy.
Tym samym, Wnioskodawca będzie zobowiązany wykazać uzyskaną należność na podstawie umowy o dzieło, tj. honorarium za przekazanie praw autorskich do wykonanego utworu w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym (PIT-36), składanym zgodnie z art. 45 ustawy, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym ta należność zostanie uzyskana.
Reasumując, należy stwierdzić, że w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym Wnioskodawca uzyska należność na podstawie umowy o dzieło wraz z honorarium za przekazanie praw autorskich do wykonanych utworów, winien złożyć do urzędu skarbowego według miejsca zamieszkania zeznanie roczne PIT-36 z tytułu dochodu uzyskanego na podstawie ww. umowy i opodatkować według skali podatkowej.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 – 300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili