0114-KDIP3-2.4011.644.2020.2.MT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2020 r. (data wpływu 14 października 2020 r.) uzupełnione pismem z dnia 23 listopada 2020 r. (data wpływu 2 grudnia 2020 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 2 listopada 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.644.2020.1.MT (data doręczenia 16 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP BOX) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 2 listopada 2020 r. (data nadania 3 listopada 2020 r., data doręczenia 16 listopada 2020 r.) Nr 0114-KDIP3-2.4011.644.2020.1.MT, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 23 listopada 2020 r. (data nadania 23 listopada 2020 r., data wpływu 2 grudnia 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi zarejestrowaną działalność gospodarczą od dnia 2 października 2019 r.

Jako przedsiębiorca kwalifikuje swoją działalność kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01 Z - działalność związana z oprogramowaniem.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W dniu 2 października 2019 r. Wnioskodawca zawarł umowę z A. sp. z o.o. z siedzibą w (…) na czas określony.

Przedmiotem umowy jest świadczenie usług programistycznych na czas nieokreślony, na rzecz spółki oraz jej klientów. Umowa nie wskazuje miejsca ani ram czasowych świadczenia usług. Oznacza to, iż Wnioskodawca świadczy usługi w wybranym przez siebie miejscu i czasie.

Zespół programistów, którego częścią jest Wnioskodawca, pracuje nad innowacyjnym projektem w obszarze SDN i NFV, którego celem jest akceleracja ruchu sieciowego na poziomie warstwy fizycznej urządzeń fizycznych. Zmiany, które są wprowadzane do sterowników mają wpływ na zwiększenie wydajności przepływu ruchu pakietów np. między serwerami (w chmurach obliczeniowych). Wnioskodawca jest odpowiedzialny za wytwarzanie Frameworka do analizy jakości pod kątem funkcjonalnym oraz wydajnościowym. Framework jest to szkielet do budowy aplikacji. Definiuje on strukturę aplikacji oraz ogólny mechanizm jej działania, a także dostarcza zestaw komponentów i bibliotek ogólnego przeznaczenia do wykonywania określonych zadań. Programista tworzy aplikację, rozbudowując i dostosowując poszczególne komponenty do wymagań realizowanego projektu, tworząc w ten sposób gotową aplikację. Celem tworzenia od nowa kodu przez Wnioskodawcę jako nowego Frameworka jest określenie metryk jakości całego projektu. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za stworzenie produktu, który będzie miał na celu udowodnienie założeń projektowych zwiększenia wydajności warstwy fizycznej (FPGA) oraz wirtualnej (SDN/NFV) w ruchu sieciowym. Framework będzie wykorzystywany w fazie badań rozwojowych, jak również późniejszej komercjalizacji projektu na rynek. Framework jak definicja również wskazuje, że ma na celu ciągły rozwój poprzez dopisywanie nowych bibliotek, czy również tworzenia innych aplikacji przez kontrahenta. Wnioskodawca dostarcza gotowe rozwiązanie, które może być w przyszłości rozwijane przez innych programistów. Kod stworzony przez Wnioskodawcę można podzielić na dwie części:

1. Framework - kod pozwalający na stworzenie aplikacji w oparciu o biblioteki oraz moduły napisane przez Wnioskodawcę,
2. Aplikacja - Wnioskodawca tworzy aplikacje w oparciu o swój framework, która jest odpowiedzialna za weryfikacje metryk jakościowych (funkcjonalne oraz wydajnościowe) projektu, w którym uczestniczy Wnioskodawca.

Wnioskodawca jest również odpowiedzialny za kreatywne tworzenie scenariuszy testowych, które będę pracować na aplikacji stworzonej w oparciu o framework. Scenariusze testowe, są to skrypty na podstawie których aplikacja wykonuje operacje. Operacje wykorzystują biblioteki, moduły oraz algorytmy stworzone przez Wnioskodawcę.

Innowacyjność projektu w którym uczestniczy Wnioskodawca polega na tym, że obecnie są wykorzystywane procesory (CPU) do tunelowania ruchu np. między serwerami. Zmiany wprowadzone do modułów w warstwie fizycznej oraz wirtualnej będą miały na celu rezygnację z wykorzystywania dużej ilości procesów na rzecz układów FPGA oraz zmian w sterownikach. Będzie to miało zdecydowany wpływ na obniżenie kosztów budowania projektów telekomunikacyjnych/centrów danych. Szczególnie w kwestii utrzymania oraz implementacji nowych rozwiązań. Podkreślić należy, iż oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest integralną częścią projektu. Wnioskodawca wykorzystuje technologie Python.

Projekt w którym uczestniczy Wnioskodawca będzie wykorzystywany dla obszarów: technologia 5G, budowanie nowych Centrów Danych (Data Center) na rynku globalnym o zwiększonej wydajności, (…), Telekomunikacja.

Zgodnie z załącznikiem do umowy regulującym kwestie własności intelektualnej, Wnioskodawca niezwłocznie zawiadamia i dostarcza Spółce wszystkie projekty wynalazcze (w tym wynalazki, wzory użytkowe i wzory przemysłowe) oraz utwory, jak również inną własność intelektualną, stworzoną przez niego w wyniku lub w związku z wykonywaniem przez niego obowiązków na podstawie umowy. Spółka nabywa od Wnioskodawcy odpłatnie majątkowe prawa autorskie do utworów stworzonych przez Wnioskodawcę w wyniku lub w związku wykonywaniem obowiązków wynikających z niniejszej Umowy, na wszystkich polach eksploatacji. Strony uzgodniły również, że wynagrodzenie określone w niniejszej Umowie stanowi całość wynagrodzenia za nabycie przez Spółkę, zgodnie z postanowieniami niniejszego Załącznika, wszystkich praw własności intelektualnej (w tym praw zależnych). Płatność ze strony kontrahenta następuje na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę comiesięcznych faktur VAT (podatek od towarów i usług).

Zatem Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, wytwarza oprogramowanie i przenosi na podstawie umowy na kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do oprogramowania za co otrzymuje wynagrodzenie. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, przy wykorzystaniu 10-letniego doświadczenia oraz kreatywności Wnioskodawcy. W konsekwencji, oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca nie korzysta z wyników prac badawczo-rozwojowych osób trzecich, ani z praw autorskich osób trzecich.

Zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca prowadzi odrębną od księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki cd początku realizacji działalności badawczo - rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

W ramach wytwarzania kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca ponosi następujące koszty: nauka języka angielskiego, telefon, Internet, koszt najmu sprzętu komputerowego, zakup sprzętu elektronicznego.

Pismem z dnia 23 listopada 2020 r. (data wpływu 2 grudnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 2 listopada 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.644.2020.1.MT Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego poprzez wyjaśnienie:

1. Czy prowadzona przez Pana działalność związana z oprogramowaniem jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań? - proszę udzielić jednoznacznej odpowiedzi; Tak, praca badawczo-rozwojowa wymaga od wnioskodawcy ciągłego poszerzania wiedzy w zakresach technologii: - Technologie sieciowe - Programowanie w dziedzinie technologii sieciowych
2. Czy działalność ta obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług? - patrz w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - definicja prac rozwojowych - proszę udzielić jednoznacznej odpowiedzi; Tak, Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę, która jest dostępna na rynku technologicznym do rozwoju produktu.
3. Czy w ramach prowadzonej działalności dotyczącej tworzenia oprogramowania opracowuje Pan (tworzy) nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących?
4. Tak, Wnioskodawca opracowuje produkt, który obecnie nie jest dostępny na rynku. Produkty, które występują na rynku, nie spełniają oczekiwań klienta w wielu aspektach m.in.: - Jakość - Łatwość rozwoju poprzez kontrahenta - Krótki czas wprowadzenia rozwiązania na produkcję - Wymagania funkcjonalne i niefunkcjonalne produktu. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę różni się od rozwiązań już istniejących poprzez wyższy standard spełniania wymagań klientów co do wskazanych wyżej aspektów.
5. Czy działalność Wnioskodawcy obejmuje rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług? Nie, Wnioskodawca jest odpowiedzialny za utrzymanie produktu dostarczanego dla klienta, na co składają się m.in. powyższe punkty z pytania nr 4, lecz głównym zadaniem Wnioskodawcy jest tworzenie nowych rozwiązań, które mają spełnić wymagania kontrahenta w aspekcie innowacyjnego produktu.
6. Czy odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywane przez Wnioskodawcę czynności ponosi kontrahent? Tak, w aspekcie finalnego produktu pod kątem spełnienia wymagań „osób trzecich”. Nie, w aspekcie bezpieczeństwa danych. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za wszystkie kwestie związane z poufnością projektu oraz danych artefaktów na których pracuje (otrzymanych od kontrahenta), jak również kodu wytwarzanego przez Wnioskodawcę.
7. Czy Wnioskodawca jako wykonujący te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością? Tak, Wnioskodawca musi spełnić punkty wynikające z umowy oraz aneksów do umowy między kontrahentem, a Wnioskodawcą. W momencie, kiedy Wnioskodawca nie wywiązuje się w swojej pracy nad produktem z punktów wynikających ze wspólnej umowy kontrahent ma prawo do egzekwowania punktów wynikających z powyższej umowy.
8. Czy Wnioskodawca oprócz tworzenia oprogramowania w ramach współpracy z A. sp. z o.o. prowadzi prace polegające na ulepszeniu/rozwijaniu/modyfikacji oprogramowania? Jeśli tak to:
   1. Czy - w przypadku gdy Wnioskodawca ulepsza/rozwija/modyfikuje oprogramowanie - Wnioskodawca jest właścicielem tego oprogramowania, współwłaścicielem, czy użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej?
   2. Czy w sytuacji, gdy Wnioskodawca jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej, to czy z umowy wynika, że zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z tej licencji?
   3. Jeśli Wnioskodawca nie nabył na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właściciela zlecającego jego ulepszenie/rozwój/modyfikację, wniosek należy uzupełnić poprzez wskazanie: - na jakiej podstawie następuje ulepszenie/rozwój tego programu? - czy w wyniku ulepszenia/rozwoju/modyfikacji oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej?- czy Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwoju/modyfikacji oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych?Nie, Wnioskodawca do obecnego momentu nie wytwarza oprogramowania dla innych podmiotów poza A. sp. z.o.o. Natomiast powyższe kwestie związane z rozwojem/modyfikacją/ulepszaniem na otwartych licencjach, oprogramowania na rynku. podlegają własności intelektualnej Wnioskodawcy odsprzedawanej dla firmy A. sp. z.o.o.
9. Czy, w związku z wytworzeniem/ulepszeniem/rozwojem/modyfikacją oprogramowania, Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód został osiągnięty: z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;1. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 3. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu?Wnioskodawca osiągnie dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
10. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na naukę języka angielskiego? Wnioskodawca uczęszczał na kursy języka angielskiego ponieważ produkt nad którym pracuje wymaga ciągłego rozwoju ww. języka w aspektach: - Dokumentacji technicznej - Rozmów i codziennej korespondencji z kontrahentem oraz osobami trzecimi współpracującym z kontrahentem w języku angielskim - Codziennej korespondencji. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na telefon? Wnioskodawca wykorzystuje telefon do stałego kontaktu z kontrahentem oraz osób trzecich współpracujących z kontrahentem.
11. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na internet? Wnioskodawca wykorzystuje internet w aspektach: - Pobierania publikacji naukowych w celu rozwoju produktu dla kontrahenta - Pobierania dokumentacji wymaganych do rozwoju produktu - Uczestniczenia w ciągłym kontakcie z kontrahentem za pomocą drogi mailowej, czy również połączeń wideo - Weryfikacja za pomocą Internetu przez kontrahenta, części produktu oddawanych w umówionych terminach przez Wnioskodawcę. Jest to niewielka część wykorzystywania usług internetowych przez Wnioskodawcę w celu rozwoju produktu dla kontrahenta.
12. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na najem sprzętu komputerowego? Wnioskodawca wynajmuje sprzęt od Kontrahenta tj. komputer typu laptop w celu zapewnienia poufności oraz bezpieczeństwa danych wymaganych do produktu, nad którym pracuje Wnioskodawca dla kontrahenta. Bezpieczeństwo i poufność wynika z umowy, zawartej pomiędzy kontrahentem, a Wnioskodawcą.
13. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesionych kosztów na zakup sprzętu Komputerowego? Wnioskodawca ponosi koszty zakupu sprzętu komputerowego w postaci akcesoriów oraz peryferiów, tj.: * w celu przechowywania danych np. na nośnikach kart SD, które muszą spełniać odpowiednie wymagania bezpieczeństwa narzucone przez kontrahenta. * Słuchawki z mikrofonem do prowadzenia konferencji z kontrahentem oraz osób trzecich współpracujących z kontrahentem. Połączenia są wykonywane m.in. za pomocą internetu oraz telefonu. W każdym z powyższych możliwości, słuchawki wraz z mikrofonem są wykorzystywane przez Wnioskodawcę. * Drukarka laserowa wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wydruku np. dokumentacji projektowej oraz innych artefaktów wynikających ze współpracy miedzy Wnioskodawcą, a kontrahentem. * Laptop, dodatkowy komputer, wykorzystywany do symulacji różnego rodzaju topologii sieciowych, serwerów na potrzeby wytwarzania oprogramowania dla kontrahenta. Nie koliduje z bezpieczeństwem wynikającym z umowy miedzy Wnioskodawcą, a Kontrahentem. Laptop nie służy do wytwarzania kodu. * Pakiet Microsoft Office, dla tworzenia np. dokumentacji technicznej. * Monitory, którą są podłączane do komputera, typu laptop, który jest wynajmowany przez Wnioskodawcę od kontrahenta. * Tablet graficzny, który jest wykorzystywane do rysowania schematów na tablicy wirtualnej. W czasie np. prowadzenia wideokonferencji przez internet. Między Wnioskodawcą, a kontrahentem, czy osobami trzecimi, współpracującymi z kontrahentem. * Uchwyty do monitorów. * Klawiatura bezprzewodowa, która jest podłączona do laptopa, który jest wynajmowany przez Wnioskodawcę od kontrahenta. * Mysz bezprzewodowa, która jest podłączona do laptopa, który jest wynajmowany przez Wnioskodawcę od kontrahenta. * Uchwyt do laptopa, który jest wynajmowany przez Wnioskodawcę od kontrahenta
14. Czy wszystkie wymienione we wniosku koszty są kosztami faktycznie ponoszonymi przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku? Tak.
15. Jakie przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu wymienionych w pytaniu Nr 3 konkretnych kosztów z tworzeniem oprogramowania komputerowego? Produkt w postaci kodu (własności intelektualnej Wnioskodawcy, który jest odsprzedawany do kontrahenta) zostaje wytworzony na odpowiednim urządzeniu lub oprogramowaniu, których zakup stanowi koszt poniesiony przez Wnioskodawcę. Produkt wytworzony przez Wnioskodawcę, musi być wytworzony na odpowiednich urządzeniach i oprogramowaniu, po to, aby spełniał wszystkie ścisłe wymogi kontrahenta. Urządzenia i oprogramowanie muszą posiadać odpowiednie normy wpływające na jakość finalnego produktu, dostarczanego przez Wnioskodawcę dla kontrahenta.
16. Od kiedy dokładnie Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję i czy jest ona prowadzona na bieżąco od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426), w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu? Wnioskodawca prowadzi odrębna ewidencje na bieżąco od 1 stycznia 2020 r.

Wnioskodawca prowadzi odrębna ewidencje na bieżąco od 1 stycznia 2020 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego w opisana we wniosku sposób stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2020 i lata następne rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką) uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?
3. Czy wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę takie jak nauka języka angielskiego, telefon, Internet, koszt najmu sprzętu komputerowego, zakup sprzętu elektronicznego , stanowią koszty o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania Jak wskazano wyżej, Wnioskodawca prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą.

Art. 30ca ust. 2 ustawy określa zamknięty katalog praw własności intelektualnej, z których dochód może być objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Jednym z praw własności intelektualnej wskazanych w przepisie w ust. 2 pkt 8 jest autorskie prawo do programu komputerowego. Prawo to musi podlegać ochronie prawnej na podstawie odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, a przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez mego działalności badawczo-rozwojowej.

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych w art. 1 ust. 2 pkt 1 wskazuje, iż przedmiotem prawa autorskiego jest program komputerowy. Po myśli art. 74 ust. 2 ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Na tej podstawie należy przyjąć, iż oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę podlega ochronie na podstawie ustawy.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przez badania naukowe zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce należy rozumieć badania podstawowe - prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne oraz badania aplikacyjne mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei prace rozwojowe zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce jest to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc się do wskazanego wyżej stanu faktycznego trzeba stwierdzić, iż wytwarzanie oprogramowania przez Wnioskodawcę ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, a konkretnie - prac rozwojowych. Jest to działalność o charakterze twórczym podejmowana w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu nowego oprogramowania w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe kontrahenta, a następnie odpłatnego przeniesienia na niego praw autorskich do wytworzonego oprogramowania.

Efekty działalności Wnioskodawcy są (według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy) rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. W ocenie Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność jest zgodna z definicją działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa we wskazanych wyżej aktach prawnych. Działania Wnioskodawcy polegają bowiem na wykorzystaniu wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, algorytmów do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących do tej pory na rynku, o których szerzej była mowa w opisie stanu faktycznego. Wnioskodawca jest w stanie ustalić dochód z tworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej, jak również ustalić ponoszone w związku z tą działalnością koszty. Innymi słowy jest w stanie wykazać dochód podlegający przedmiotowej uldze podatkowej. Trzeba tutaj dodać, iż Wnioskodawca poza sprzedażą praw autorskich do oprogramowania, od czasu rozpoczęcia działalności gospodarczej nie ma żadnych innych źródeł dochodu.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od księgi przychodów i rozchodów ewidencję po myśli art. 30cb ustawy o podatku dochodowym, w której umieszcza informację o przychodach ze zbywanego w danym okresie oprogramowania, kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem Oprogramowania; - dochodzie ze zbycia Oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym wyżej stanie faktycznym może on skorzystać z ulgi podatkowej określonej w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca chciałby skorzystać ze wskazanej ulgi odnośnie dochodów osiąganych od dnia 1 stycznia 2020 r.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe, w ramach indywidualnej działalności gospodarczej.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca jest właścicielem wytwarzanego oprogramowania i dokonuje odpłatnego przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do wytworzonego oprogramowania.

Wnioskodawca prowadzi od 1 stycznia 2020 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Tym samym w ocenie Wnioskodawcy będzie on mógł w zeznaniu rocznym za rok 2020 i lata następne rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką) uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Ad. 3

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W ocenie Wnioskodawcy za koszty w rozumieniu art. 30 ca ust. 4 ustawy należy rozumieć koszty nauki języka angielskiego ponieważ oprogramowanie nad którym pracuje wymaga ciągłego rozwoju ww. języka w aspektach: - Dokumentacji technicznej - Rozmów i codziennej korespondencji z kontrahentem oraz osobami trzecimi - współpracującym z kontrahentem w języku angielskim.

W ocenie Wnioskodawcy za koszty w rozumieniu art. 30 ca ust. 4 ustawy należy rozumieć koszt telefonu, ponieważ Wnioskodawca wykorzystuje telefon do stałego kontaktu z kontrahentem oraz osób trzecich współpracujących z kontrahentem w ramach pracy nad oprogramowaniem.

Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na Internet również są związane bezpośrednio z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, ponieważ Wnioskodawca wykorzystuje internet w aspektach: - Pobierania publikacji naukowych w celu rozwoju produktu dla kontrahenta - Pobierania dokumentami wymaganych do rozwoju produktu - Uczestniczenia w ciągłym kontakcie z kontrahentem za pomocą drogi mailowej, czy również połączeń wideo - Weryfikacji za pomocą internetu przez kontrahenta, części produktu oddawanych w umówionych terminach przez Wnioskodawcę.

Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na najem sprzętu elektronicznego również są związane bezpośrednio z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, ponieważ Wnioskodawca wynajmuje sprzęt od Kontrahenta tj. komputer typu laptop w celu zapewnienia poufności oraz bezpieczeństwa danych wymaganych do produktu, nad którym pracuje Wnioskodawca dla kontrahenta. Wnioskodawca ponosi koszt zakupu sprzętu komputerowego niezbędnego do tworzenia oprogramowania o którym mowa we wniosku, tj.: - nośniki kart SD, które muszą spełniać odpowiednie wymagania bezpieczeństwa narzucone przez kontrahenta w celu przechowywania danych - Słuchawki z mikrofonem do prowadzenia konferencji z kontrahentem oraz osób trzecich współpracujących z kontrahentem. Połączenia są wykonywane m. in. za pomocą internetu oraz telefonu. - Drukarka laserowa wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wydruku np. dokumentacji projektowej oraz innych artefaktów wynikających ze współpracy miedzy Wnioskodawca, a kontrahentem - Laptop, dodatkowy komputer, wykorzystywany do symulacji różnego rodzaju topologii sieciowych, serwerów na potrzeby wytwarzania oprogramowania dla kontrahenta. Nie koliduje z bezpieczeństwem wynikającym z umowy miedzy Wnioskodawcą, a Kontrahentem. Laptop nie służy do wytwarzania kodu - Pakiet Microsoft Office, dla tworzenia np. dokumentacji technicznej. - Monitory, którą są podłączane do komputera, typu laptop, który jest wynajmowany przez Wnioskodawcę od kontrahenta. - Tablet graficzny, który jest wykorzystywany do rysowania schematów na tablicy wirtualnej w czasie, np. prowadzenia wideokonferencji przez internet między Wnioskodawcą, a kontrahentem, czy osobami trzecimi, współpracującymi z kontrahentem - Uchwyty do monitorów - Klawiatura bezprzewodowa, która jest podłączona do laptopa, który jest wynajmowany przez Wnioskodawcę od kontrahenta - Mysz bezprzewodowa, która jest podłączona do laptopa, który wynajmowany przez Wnioskodawcę od kontrahenta - Uchwyt do laptopa, który jest wynajmowany przez Wnioskodawcę od kontrahenta.

Produkt wytworzony przez Wnioskodawcę, musi być wytworzony na odpowiednich urządzeniach i oprogramowaniu, po to aby spełniał wszystkie ścisłe wymogi kontrahenta. Urządzenia i oprogramowanie muszą posiadać odpowiednie normy wpływające na jakość finalnego produktu, dostarczanego przez Wnioskodawcę dla kontrahenta.

Reasumując - wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na naukę języka angielskiego, telefon, Internet, najem sprzętu komputerowego, zakup sprzętu elektronicznego stanowią zdaniem Wnioskodawcy koszty o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.): badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że Wnioskodawca od 2 października 2019 r. prowadzi działalność gospodarczą związana z oprogramowaniem. W dniu 2 października 2019 r. Wnioskodawca zawarł umowę ze sp. z o.o. Przedmiotem umowy jest świadczenie usług programistycznych. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, przy wykorzystaniu 10-letniego doświadczenia oraz kreatywności Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie korzysta z wyników prac badawczo-rozwojowych osób trzecich, ani z praw autorskich osób trzecich. Prowadzona przez Pana działalność związana z oprogramowaniem jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność ta obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. W ramach prowadzonej działalności dotyczącej tworzenia oprogramowania Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, ulepsza i rozwija (modyfikuje) programy komputerowe;
2. Wnioskodawca wykonuje powyższe czynności w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. w wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstaje autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
4. Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wytworzonego oprogramowania; Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki cd początku realizacji działalności badawczo - rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Przedmiotową ewidencję Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od 1 stycznia 2020 r.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Reasumując – autorskie prawo do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania oraz dochód pochodzący z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone bezpośrednio w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Wnioskodawca może zastosować w zeznaniu rocznym za 2019 r. i lata kolejne stawkę opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach Spółki Cywilnej.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia kosztów prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Tym samym kosztami – w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będą koszty wskazane przez Wnioskodawcę w opisie sprawy jako wydatki na: naukę języka angielskiego, telefon, Internet, najem sprzętu komputerowego, zakup sprzętu elektronicznego, o ile są to wydatki poniesione w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa IP, czyli istnieje związek tych wydatków z kwalifikowanym prawem IP oraz z uzyskanym dochodem z tego prawa.

Należy również podkreślić, że przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych Wnioskodawca uzyskuje także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Zatem wydatki te ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Reasumując – wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na: naukę języka angielskiego, telefon, Internet, najem sprzętu komputerowego, zakup sprzętu elektronicznego, stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez niego w ramach Spółki Cywilnej działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.