Interpretacja dotyczy opodatkowania dochodów Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w tym autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, stawką preferencyjną 5% (tzw. IP Box). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, która polega na świadczeniu usług programistycznych, w ramach której tworzy i rozwija programy komputerowe. Wnioskodawca wykazał, że jego działalność ma charakter badawczo-rozwojowy, a tworzone programy komputerowe są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, Wnioskodawca ma prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 5% do dochodów uzyskiwanych ze zbycia tych praw na rzecz kontrahentów.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2020 r. (data wpływu: 16 września 2020 r.), uzupełnionym w dniu 20 listopada 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Został on uzupełniony w dniu 20 listopada 2020 r.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Podatnik”) jest osobą fizyczną, prowadzącą własne przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Wnioskodawca posiada status doktora nauk technicznych w dyscyplinie automatyka i robotyka. W ramach prowadzonej działalności. Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne oraz specjalistyczne na rzecz różnych firm. Dla opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca przyjął metodę opodatkowania przewidzianą w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym, czyli liniowy podatek dochodowy w stawce 19%. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.
Przedmiotem świadczenia usług w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy w oparciu o Jego wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jest przede wszystkim określona pod kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawcy, tj. „Działalność związana z oprogramowaniem”. Ponadto, przedmiotem działalności Wnioskodawcy są pozostałe rodzaje usług określone w grupie PKD 62 „Działalność związana z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki oraz działalność powiązana”.
Podstawowym przedmiotem działalności operacyjnej Wnioskodawcy jest działalność związana z tworzeniem, rozwojem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego, z wykorzystaniem najlepszych i najnowszych praktyk w tym zakresie. Działalność Wnioskodawcy w tym zakresie prowadzona jest w sposób zorganizowany, w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej, oraz w sposób systematyczny, z zachowaniem jej ciągłości.
Poza prowadzeniem działalności gospodarczej w opisanym powyżej przedmiocie, Wnioskodawca prowadzi również prace, badania oraz szkolenia z zakresu automatyki i robotyki, astronomii i astrofotografii oraz ekologii rekreacji (Wnioskodawca jest jedynym w Polsce certyfikowanym instruktorem organizacji …. w stopniu Master …). Wnioskodawca wskazuje, że Wnioskodawcy jako twórcy oprogramowania w ramach prowadzonej przez Niego działalności przysługują i będą przysługiwały autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Przysługujące Wnioskodawcy oraz wytworzone i rozwijane przez Niego programy komputerowe oraz majątkowe prawa autorskie do nich stanowiły przedmiot świadczenia Wnioskodawcy na rzecz kontrahentów Wnioskodawcy w ramach wykonywanej w poprzednich latach podatkowych współpracy (Wnioskodawca rozporządzał przysługującymi Mu majątkowymi prawami autorskimi do oprogramowania i programów komputerowych na rzecz swoich kontrahentów). Wszystkie tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania mają charakter nowatorski (nie znajdują swego odpowiednika w dotychczasowym stanie wiedzy technologicznej) oraz autorski (stanowią przedmiot wyłącznego autorstwa Wnioskodawcy, nie są oparte na rozwiązaniach jakichkolwiek innych podmiotów).
W ramach stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca świadczył i będzie świadczyć usługi programistyczne w oparciu o następujące umowy, zawarte z następującymi kontrahentami:
W ramach ww. umów Wnioskodawca realizował następujące zadania programistyczne:
W ramach wykonywanych zadań Wnioskodawca ma pełną swobodę wyboru miejsca oraz czasu wykonywania czynności i nie wykonuje ich pod kierownictwem Zlecających. Umowy ze Zlecającymi są umowami o charakterze ramowym i obejmują tworzenie lub współtworzenie zlecanego przez Zlecających oprogramowania i związanej z nim dokumentacji, bieżącą obsługę i wprowadzanie zmian do oprogramowania zgodnie z wytycznymi Zlecających, a także testowanie oprogramowania wykraczające poza zakres rutynowych czynności testowych oraz prostego naprawiania błędów (Wnioskodawca tworzy np. algorytmy automatyzujące proces testowania, tj. tworzy twórcze i nowatorskie rozwiązania służące automatyzacji procesu testowania). W oparciu o postanowienia każdej z umów, a także dodatkowe dokumenty sporządzane przez Wnioskodawcę na gruncie każdej z umów, części wynagrodzenia przysługującego Wnioskodawcy tytułem przeniesienia autorskich praw majątkowych mogą zostać odpowiednio wyodrębnione oraz prawidłowo zaewidencjonowane, z przypisaniem wynagrodzenia do poszczególnych części oprogramowania (poszczególnych praw kwalifikowanych) stanowiących przedmiot rozporządzenia przez Wnioskodawcę. Wynagrodzenie za świadczenie usług przewidziane w umowach obejmuje bowiem również wynagrodzenie z tytułu przenoszenia przez Wnioskodawcę na Zlecających całości autorskich praw majątkowych do wytwarzanych programów komputerowych. Przeniesienie autorskich praw majątkowych na Zleceniobiorców nastąpiło i następować będzie każdorazowo z chwilą ustalenia danego utworu. Wszystkie usługi świadczone na rzecz kontrahentów świadczone były na terytorium Polski. W ramach zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca kontynuował będzie świadczenie usług na terytorium Polski w identycznym zakresie jak ten opisany powyżej, polegającym na świadczeniu na rzecz kontrahentów usług programistycznych wraz z przenoszeniem na nich autorskich praw majątkowych do stworzonego oprogramowania (utworów programistycznych). Wnioskodawca wskazuje, iż opisane we wniosku przychody ze świadczenia usług stanowią całość jego przychodów osiąganych w poprzednich latach. Wnioskodawca nie uzyskiwał w tym okresie jakichkolwiek innych przychodów z prowadzonej działalność gospodarczej.
W ramach prowadzonej działalności innowacyjnej Wnioskodawca ponosi koszty związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością oraz uzyskiwanymi przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, związane przede wszystkim z:
Wszelkie wydatki Wnioskodawcy mają związek z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ich ponoszenie jest niezbędne dla prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej. Bez ich poniesienia działalność ta nie mogłaby być wykonywana przez Wnioskodawcę.
Wytwarzając oprogramowanie Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca korzysta jedynie z oprogramowania udostępnianego powszechnie i nieodpłatnie na podstawie licencji typu Open Source. Oprogramowanie wytwarzane przeze Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej oraz działalności badawczo- rozwojowej jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy, a każdy jej efekt stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Wytwarzanie oprogramowania oraz wyników prac ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności, a konkretnie prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej działalność Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowoczesnego oprogramowania. Efekty działalności są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Ponieważ w ramach zawartych umów Wnioskodawca przenosi na Zlecających całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnione w cenie usług świadczonych na rzecz Zlecających.
Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własność intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własność intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalność badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.
Wnioskodawca wskazuje, że ewidencja jest prowadzona na bieżąco i w sposób systematyczny od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej opisanej we wniosku, co pozwala na pełne ustalenie przychodów kwalifikowanych Wnioskodawcy oraz przypisanych im kosztów bezpośrednio związanych z tymi przychodami. Wnioskodawca wskazuje, że ma zamiar skorzystać z preferencyjnej stawki podatku wyłącznie w odniesieniu do osiąganego wynagrodzenia dotyczącego zbycia autorskich praw majątkowych/udzielania licencji do programu komputerowego, tj. części wynagrodzenia dotyczącej kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tylko w zakresie tego rodzaju przychodów Wnioskodawca ma zamiar stosować preferencyjną 5% stawkę podatku, pozostałe przedmioty działalności pobocznej opisane we wniosku nie będą w chwili obecnej stanowić przedmiotu wynagrodzenia Wnioskodawcy, a co za tym idzie nie będą podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką.
Wnioskodawca wskazuje, że poszczególne części oprogramowania stanowią samodzielny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych (podlegają wyodrębnieniu i osobnej ochronie). Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru czynności rutynowych i okresowych. W szczególności, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są ograniczone wyłącznie do rutynowego utrzymania produktów, nie są też ograniczone do prostego usuwania błędów w oprogramowaniu. Wszystkie czynności Wnioskodawcy nakierowane są na osiągnięcie celu w postaci tworzenia nowych utworów programistycznych, cechujących się znacznym stopniem innowacyjności w porównaniu z dotychczas stosowanymi rozwiązaniami. Efektem rozwijania/ulepszania przez Wnioskodawcę oprogramowania jest powstanie programu komputerowego stanowiącego przedmiot ochrony na gruncie prawa autorskiego - programu komputerowego.
Jak wskazał Wnioskodawca w złożonym wniosku, w ramach prowadzonej działalności innowacyjnej Wnioskodawca ponosi koszty związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością oraz uzyskiwanymi przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wszystkie ponoszone koszty, zarówno w odniesieniu do ich całej grupy, jak i każdego z kosztów osobno, związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą i stanowią koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy, co jednoznacznie świadczy o ich związku z wykonywaną działalnością obejmującą de facto wyłącznie świadczenie usług programistycznych mających za przedmiot powstanie programów komputerowych. Ustosunkowując się do poszczególnych kosztów, Wnioskodawca nie ma wątpliwości, że są one przy tym niezbędne dla tworzenia oprogramowania – naturalnym jest, iż bez posiadania odpowiedniego sprzętu komputerowego, zaopatrzonego w odpowiednie oprogramowanie systemowe oraz niezbędne licencje nie jest możliwe podejmowanie jakichkolwiek działań programistycznych ani też należyte świadczenie Wnioskodawcy, w sposób zgodny z charakterystyką prowadzonej działalności oraz zasadami współpracy z kontrahentami. Z uwagi na swą pełną odpowiedzialność prawną za dostarczane utwory, konieczne jest wykonywanie utworów z wykorzystaniem legalnego oprogramowania, udostępnianego odpłatnie bądź też – o ile nieodpłatnie – na zasadach umożliwiających dalszą odsprzedaż/udzielenie licencji. W tym celu, koszty ponoszone przez Wnioskodawcę są niezbędne. W tym celu, niezbędne jest też zarówno wsparcie księgowe, jak i prawne – pozwalają one ocenić zarówno możliwości wykorzystania danych zasobów w legalnym wykonaniu więżących Wnioskodawcę umów, jak i pozwalają zakwalifikować prawidłowo dane wydatki na gruncie prawa podatkowego. Dodatkowo z uwagi na charakter prowadzonej działalności i jej związek z innowacyjnością niezbędne jest zagwarantowanie Wnioskodawcy dostępu do pełnych baz wiedzy specjalistycznej. Tylko w ten sposób Wnioskodawca może zagwarantować, iż jego rozwiązanie jest odmienne od tych stosowanych na rynku a jednocześnie śledzić postępy działań na rynku właściwym. Wnioskodawca wskazuje przy tym, iż nie uznaje pracy własnej jako koszty uzyskania przychodów. Wnioskodawca przyporządkowuje koszty uzyskania przychodów do określonych źródeł przychodów w ramach prowadzonej ewidencji. Prowadząc szczegółową ewidencję, jest on w stanie w sposób jednoznaczny przyporządkować całość lub część danego kosztu do określonego źródła przychodów bądź też zakwalifikować koszt jako koszt ogólny, niezwiązany bezpośrednio z żadnym ze źródeł przychodów (w postaci danego prawa kwalifikowanego).
Prowadząc określony projekt Wnioskodawca jest w stanie przypisać do niego precyzyjnie dane koszty uzyskania przychodów – przykładowo, nabywana wiedza czy oprogramowanie podmiotów trzecich mogą być wykorzystane tylko w danym projekcie, a więc stanowi bezpośrednio koszt tego projektu. Wnioskodawca wskazuje przy tym, iż prowadzony przez niego profil działalności charakteryzuje się niskim stopniem tzw. kosztowości, tj. stanowi działalność usługową, w ramach której pakiet ponoszonych kosztów jest ograniczony. Okoliczność to znacząco ułatwia Wnioskodawcy prowadzenie ewidencji. Jak wskazuje bowiem samo Ministerstwo Finansów w opracowaniach dotyczących ulgi IP Box, wskaźnik nexus (służący obliczeniu zakresu ulgi IP Box) w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność badawczo-rozwojową, w której zdecydowaną większość kosztów stanowi ich praca własna, będzie najczęściej wynosił 1 lub będzie bliski 1.
Wnioskodawca przyporządkowuje koszty uzyskania przychodów do określonych źródeł przychodów w ramach prowadzonej ewidencji – prowadząc szczegółową ewidencję jest On w stanie w sposób jednoznaczny przyporządkować całość lub część danego kosztu do określonego źródła przychodów bądź też zakwalifikować koszt jako koszt ogólny, niezwiązany bezpośrednio z żadnym ze źródeł przychodów (w postaci danego prawa kwalifikowanego). Prowadząc określony projekt Wnioskodawca jest w stanie przypisać do niego precyzyjnie dane koszty uzyskania przychodów – przykładowo, nabywana wiedza czy oprogramowanie podmiotów trzecich mogą być wykorzystane tylko w danym projekcie, a więc stanowi bezpośrednio koszt tego projektu.
Koszty przejazdów związane są wyłącznie z sytuacjami, w których prawidłowe wykonanie wiążących Wnioskodawcę umów wymaga świadczenia przez Wnioskodawcę usług w miejscu wskazanym przez kontrahenta, niebędącym jednocześnie miejscem stałego wykonywania działalności przez Wnioskodawcę (np. dojazd do siedziby kontrahenta czy też dojazd do wskazanego przez kontrahenta miejsca, w którym niezbędne jest wsparcie Wnioskodawcy w modelu onsite, przy fizycznym dostępie np. do infrastruktury programistycznej zlokalizowanej lokalnie). Wnioskodawca wskazuje przy tym, że sytuacje takie mają miejsce sporadycznie i są skrupulatnie odnotowywane przez Wnioskodawcę – zasadniczo zawarte w ramach działalności gospodarczej umowy Wnioskodawcy gwarantują Mu pełną swobodę wyboru miejsca i czasu wykonywania usług, z zagwarantowaniem jednak prawidłowego ich wykonania przez Wnioskodawcę.
W związku poniesieniem kosztów zakupu sprzętu pomiarowego, obserwacyjnego, podzespołów elektronicznych, elementów mechanicznych, odczynników chemicznych, aparatury, narzędzi chemicznych oraz kosztów wykonania elementów prototypowych Wnioskodawca wskazuje, że wskazane elementy sprzętu stanowią przede wszystkim elementy sprzętu komputerowego używanego przez Wnioskodawcę w ramach działalności (wskazanego w pkt 2 listy wydatków Wnioskodawcy). Naturalnym jest, iż bez posiadania odpowiedniego sprzętu komputerowego, zaopatrzonego w odpowiednie oprogramowanie systemowe oraz urządzenia peryferyjne Wnioskodawca nie jest w stanie stworzyć oprogramowania co do którego zachodzi konieczność jego współdziałania z określonym sprzętem peryferyjnym, nabywanym również przez Wnioskodawcę. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę nie działa bowiem w oderwaniu od sprzętu komputerowego (warstwa hardware) – zasadnym jest więc, aby w celu należytego wykonania usług na rzecz kontrahentów w zakresie, w jakim tworzone oprogramowanie współdziała z określonym sprzętem peryferyjnym Wnioskodawca nabył tego rodzaju sprzęt celem stworzenia i skalibrowania z nim oprogramowania.
Wszystkie wskazane szkolenia, warsztaty, konferencje mają bezpośredni związek z podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy w zakresie ulgi, tj. tworzeniem oprogramowania komputerowego. Wydarzenia te to cykliczne lub też incydentalne spotkania branżowe, w ramach których uczestnicy i prelegenci dokonują zewnętrznego transferu najnowszej wiedzy programistycznej. Przedmiot tych wydarzeń jest bezpośrednio związany z profilem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności, a Wnioskodawca uzyskuje niezbędną wiedzę dotyczącą najnowszych zasad i sposobów programowania.
Koszty nabycia oprogramowania/licencji dla oprogramowania od podmiotów trzecich, wskazane we wniosku, ponoszone są przede wszystkim w zakresie oprogramowania pomocniczego niezbędnego do prawidłowego wykonywania przez Wnioskodawcę działalności – są to koszty nabycia np. edytorów tekstowych czy też nabycia dostępu do platform i systemów współdzielenia wiedzy specjalistycznej. Są one przy tym niezbędne dla tworzenia oprogramowania. Naturalnym jest, iż bez posiadania odpowiedniego oprogramowania zewnętrznego Wnioskodawca nie jest w stanie tworzyć samodzielnie własnego, autorskiego kody źródłowego (musi w tym celu posłużyć się np. maszyną programistyczną czy też systemem centralnym).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest zagadnienie objęte pytaniem pierwszym. Zagadnienie przedstawione w pytaniu drugim jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.
Zdaniem Wnioskodawcy, do osiąganych przez Niego przychodów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programu znajdzie zastosowanie przewidziana w art. 30ca stawka podatku w wysokości 5%. W ocenie Wnioskodawcy nie ma bowiem wątpliwości, iż w Jego przypadku spełnione zostały wszystkie przesłanki zastosowania wskazanej preferencji. Jednocześnie Wnioskodawca ma przy tym prawo - stosując ulgę - uwzględnić w rozliczeniu wszystkie koszty ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Zgodnie z przepisami ustawy o PIT, w szczególności art. 30ca ustawy o PIT i nast., dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podlegającym preferencyjnemu opodatkowaniu jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty został:
Przepisy art. 30ca ustawy o PIT wprowadziły do polskiego porządku prawnego nową preferencję podatkową zwaną potocznie IP BOX (tak również dalej, zbiorczo w dalszej części niniejszego wniosku). Jak wskazuje treść uzasadnienia do przepisów wprowadzających ulgę IP BOX dochodem kwalifikującym się do IP BOX jest dochód uzyskany z tytułu należności opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus dotyczącej kwalifikacji oraz rozliczenia przychodów uzyskiwanych ze źródeł kwalifikowanych.
Wnioskodawca wskazuje przy tym, że tworzone/rozwijane i ulepszane przez Niego oprogramowanie, tworzone/rozwijane i ulepszane jest w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca wskazuje, że na potrzeby składanego przez Niego wniosku działalność badawczo-rozwojowa przyjmuje znaczenie nadane temu pojęciu przepisami ustawy o PIT i tak, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zarówno przepisy ustawy o PIT jak i bliźniacze przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej „ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”) posługują się zbieżnymi siatkami pojęciowymi w zakresie przepisów dotyczących działalności badawczo-rozwojowej, wszelkie więc uwagi orzecznicze oraz doktrynalne w zakresie przepisów jednej z ustaw mają uniwersalne znaczenie dla interpretacji przepisów drugiej regulacji.
Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu, aby daną działalność uznać w myśl definicji zawartych w ustawach o podatkach dochodowych za działalność badawczo-rozwojową działalność ta łącznie powinna spełnić przesłanki uznania ją za działalność:
Działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu wskazanych regulacji nie jest zatem jakakolwiek działalność badawcza i rozwojowa (działalność polegającą na prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych), ale taka, którą charakteryzują pozostałe cechy wymienione w omawianym przepisie (twórczy i systematyczny charakter, podejmowanie w określonym celu (tak też: K. Gil A Obońska, A Wacławczyk, A Walter (red.), Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 3 Warszawa 2019).
Definiując badania naukowe (art. 5a pkt 39 ustawy o PIT - dzielące się na badania podstawowe oraz badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe (art. 5a pkt 40 ustawy o PIT), ustawa o PIT odsyła do definicji wskazanych pojęć ujętych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U, z 2018 r poz. 1668 ze zm.). Zgodnie z zawartymi w art. 4 ust 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce definicjami:
Jak wskazuje Ministerstwo Finansów w wydanych w dniu 15 lipca 2019 r. objaśnieniach podatkowych do ulgi IP BOX: Kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP oraz ze działania te nigdy me będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową. Innymi słowy zakres działalność badawczo-rozwojowej:
W perspektywie działalności Wnioskodawcy, aby prace w danym projekcie zakwalifikować jako prace i prawa wytworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej, prace te co najmniej po części muszą cechować się następującymi cechami:
W ocenie Wnioskodawcy, dokonując kwalifikacji prowadzonej przez Niego działalności powinien On dokonać takiej oceny z własnego punktu widzenia - czy działalność ta jest np. nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań dla Niego. Wskazać bowiem należy, że gdyby ustawodawcy zależało na ograniczeniu zakresu definicji działalności badawczo-rozwojowej tylko do działań (zastosowań) o charakterze nowym w skali światowej, znalazłoby to wyraz w brzmieniu przepisów, (zob. K. Gd. A Obońska, A. Wacławczyk. A. Walter (red.). Podatek dochodowy od osób prawnych Komentarz Wyd. 3. Warszawa 2019).
W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na spełnienie wszystkich wyżej opisanych przesłanek Jego działalność wykonywana w ramach prowadzonej działalności w zakresie dotyczącym praw kwalifikowanych w postaci autorskich praw majątkowych do programów komputerowych może być zakwalifikowana jako działalność o charakterze badawczo-rozwojowym.
Wnioskodawca wskazuje, że Wnioskodawcy jako twórcy przysługują i przysługiwały autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - co jednoznacznie przesądza, że przedmiotem przychodów Wnioskodawcy w 2019 oraz 2020 r., a także w ramach zdarzenia przyszłego, będzie kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Na potrzeby zakwalifikowania prac do stosowania ulgi IP BOX oraz możliwości zakwalifikowania ich jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej posłużyć należy się przede wszystkim definicją utworu zawartą w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych jako podstawowego przedmiotu praw kwalifikowanych tworzonych przez podatnika. Zgodnie z legalną definicją utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.
Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu z zakresu regulacji prawnoautorskich użycie zwrotu „działalność twórcza” oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia, na co m.in. wskazuje użycie słowa „każdy”. Semantyczna interpretacja wyrazu „twórczość”, który może wyrażać zarówno sam proces tworzenia, jak też jego wyniki, prowadzi do wniosku, że warunkiem uznania oznaczonego świadczenia intelektualnego za „utwór” jest samodzielne stworzenie określonego bytu niematerialnego ustalonego w jakikolwiek sposób. Indywidualny charakter utworu może być różnie pojmowany. Wymaganie to jednak stanowi wyraźne odesłanie do osoby twórcy, stanowiąc pomost łączący pewien byt niematerialny z określoną osobą w sposób uzasadniający węzeł autorstwa. Nie oznacza to wcale, że utwór musi koniecznie odzwierciedlać cechy indywidualność twórcy, ale że sam przez się musi wyróżniać się od innych takich samych przejawów działalności twórczej w sposób świadczący o jego swoistości, oryginalność i tych wszystkich właściwościach, które sprawiają, że w większym czy mniejszym stopniu jest on niepowtarzalny i nieposiadający swego wiernego odpowiednika w przeszłości (za J. Barta [w ] System Prawa Prywatnego. Prawo Autorskie 2017. LEGALIS 2019).
Wszystkie projekty prowadzone przez Wnioskodawcę poddawane są wnikliwej ocenie w celu należytego:
Tylko tego rodzaju prace Wnioskodawca kwalifikuje do zakresu zastosowania ulgi IP BOX i ujmuje je we właściwej ewidencji, spełniając warunek określony w art. 30cb ustawy o PIT. Wnioskodawca zaznacza przy tym, że stanowisko Wnioskodawcy znajduje aktualnie odzwierciedlenie w licznych, pozytywnych interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2020 r., znak 0113-KDIPT2-3 4011.749.2019.2.SJ organ podatkowy, analizując stan faktyczny zbliżony do tego przedstawionego we wniosku i potwierdzający możliwość zastosowania przez podatnika ulgi IP BOX, stwierdził: „Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własność intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem. komercjalizacją. rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z Raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególność obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów i jednocześnie prowadzi odrębną ewidencję dla celów rozliczenia preferencyjnego 5% stawki podatku PIT, tj. wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własność intelektualnej (poprzez wskazywanie kolejnych wersji tworzonego oprogramowania), prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własność intelektualnej, w prowadzonej ewidencji wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT przypadające na kwalifikowane prawo własność intelektualnej. Ewidencja taka prowadzona jest od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz jest ona prowadzona na bieżąco w sposób systematyczny. Na podstawie powyższych informacji należy stwierdzić, ze autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane/ulepszone (rozwijane) przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”. Do podobnych wniosków doprowadza lektura licznych interpretacji dotyczących identycznych stanów faktycznych obejmujących świadczenie działalność programistycznej przez jednoosobowych przedsiębiorców - zob. interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2020 r.. znak 0113-KDIPT2-1.4011.1.2020.2. AP. interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2020 r. znak 0113-KDIPT2-3 4011.10.2020.2 PR.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.
W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez podatnika ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).
Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Uzyskane przez Wnioskodawcę dochody ze zbycia oprogramowania, które mieści się w pojęciu kwalifikowanego IP z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, tj. dochody z tytułu odpłatnego przeniesienia na Zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do tego oprogramowania, kwalifikują się do kategorii dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy. Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do ww. dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%. Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP.
Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotowej interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała albo drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili