0114-KDIP3-1.4011.630.2020.2.MZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2020 r. (data wpływu 20 października 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.) na wezwanie z dnia 23 listopada 2020 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.630.2020.1.MZ (data nadania 23 listopada 2020 r., data doręczenia 1 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą obejmującą świadczenie usług IT. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca tworzy oprogramowanie na zamówienie i zgodnie z wymaganiami Klientów swojego Zleceniodawcy. Prawa autorskie oraz prawa własności intelektualnej do stworzonych w ramach działalności gospodarczej programów komputerowych stanowiących utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, ze zm. dalej jako „prawo autorskie”) są za wynagrodzeniem przenoszone na rzecz Zleceniodawcy.

Na podstawie zawartej umowy o prowadzenie prac rozwojowych oprogramowania Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne dotyczące rozwoju i utrzymania w ruchu (obsługa błędów) systemu zarządzania łańcuchem dostaw w dużych firmach dystrybucyjnych, które operują w ponad tysiącu magazynów (dalej jako „system”).

System stanowi narzędzie do zarządzania ewidencją i przetwarzaniem danych z systemów sprzedażowych oraz logistycznych. System automatyzuje zasilenie sieci sprzedaży dystrybutora w produkty dla sieci salonów własnych i franczyzowych. System wspomaga kilka tysięcy użytkowników i około 1 500 punktów sprzedaży w całej Polsce. System umożliwia właściwe zarządzanie zapasem magazynowym, uwzględniając takie informacje jak m.in. stany minimalne, maksymalne, towary zamówione, towary w drodze, sezonowość, trendy, czy parametry dostaw określone dla dostawców. Właściwe zarządzanie stanem magazynowym pozwala uniknąć m.in. zamrożenia kapitału w towarach niskorotujących. Moduł wspiera skutecznie planowanie zatowarowania, pomagając uniknąć sprzedaży utraconej, przestojów w produkcji, a także zbyt wysokich stanów magazynowych. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi programistyczne polegają na:

1. Opracowywaniu nowych wersji aplikacji i uaktualnień aplikacji, poprzez programowanie nowych modułów i funkcjonalności aplikacji, a także modyfikacje aplikacji, czego efektem jest rozwój istniejącego oprogramowania o nowe funkcjonalności – nowe wersje oprogramowania, nowe moduły, poprawę użyteczności systemu. Przykładowe nowe funkcjonalności to: raport stanów ze sprzedażą i dostawcami – ilość w ofercie, mechanizm wskazywania urządzeń do zamówienia, widok okna sprzedaży i prognoza tygodniami - widoczność tygodni, oferty producentów - import z pliku, które stają się dostępne w związku ze stworzeniem ulepszonego oprogramowania i dotychczas nie występowały;
2. Opracowaniu poprawek aplikacji zmierzających do usunięcia błędów aplikacji także poprzez programowanie nowych modułów i funkcjonalności aplikacji, a także modyfikacje aplikacji co zapewnia utrzymanie systemu w ruchu, w szczególności poprzez poprawę błędów, która w praktyce oznacza zmianę kodu oprogramowania wykluczającego błędy lub ulepszenie działania systemu.

Usługi programistyczne świadczone przez Wnioskodawcę stanowią, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm. – „ustawa PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”), działalność badawczo-rozwojową. Dzięki tworzonemu przez Wnioskodawcę oprogramowaniu Klienci korzystają z dostępu do nowoczesnego, indywidualnie dostosowanego do ich wymagań systemu informatycznego (program komputerowy) będącego sprawnym narzędziem do zarządzania ewidencją i przetwarzaniem danych z systemów sprzedażowych oraz logistycznych. Efektem świadczonych usług jest autorski kod programu komputerowego implementujący wymaganie funkcjonalności systemu i zachowanie systemu w ruchu zgodnie z nowoczesnymi standardami kodowania oraz dokumentacja i wyniki analiz.

Stworzone przez Wnioskodawcę na podstawie umowy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej programy komputerowe podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. prawa autorskiego.

Zgodnie z umową zawartą przez Wnioskodawcę, na podstawie której projektowane i tworzone jest wyżej wymienione oprogramowanie autorskie prawa majątkowe przechodzą na Zleceniodawcę z chwilą utrwalenia kodu przez Wnioskodawcę w jakiejkolwiek postaci. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonego oprogramowania odnosi się do pól eksploatacji znanych w dniu podpisania przez Wnioskodawcę umowy ze Zleceniodawcą, w tym w szczególności;

1. trwałego i czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości i w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie i w jakimkolwiek celu,
2. tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakiekolwiek inne zmiany w programie komputerowym,
3. rozpowszechniania programu komputerowego i jego kopii w dowolnej formie, technologii i formule prawnej.

Na Zleceniodawcę przechodzi także prawo do dokonywania zmian, adaptacji czy kompilacji wszelkich programów, analiz, opracowań, czy jakichkolwiek innych dokumentów i oprogramowania powstałego podczas lub w związku z wykonaniem kodu aplikacji. Przeniesienie autorskich praw majątkowych obejmuje wszelkie formy wyrażania kodu aplikacji.

Z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wykonanego na podstawie zawartej przez Wnioskodawcę umowy kodu aplikacji przysługuje mu wynagrodzenie w wysokości określonej w umowie. Zgodnie z umową wynagrodzenie to może być podwyższone poprzez przyznanie dodatkowego wynagrodzenia obliczonego jako iloczyn określonej stawki i liczy godzin pracy poświęconych przez Wnioskodawcę na stworzenie dedykowanych dla Klienta modyfikacji aplikacji.

Autorskie prawa do programów komputerowych zaliczone przez ustawę o PIT do kategorii kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca wykazuje w odrębnej ewidencji prowadzonej w arkuszu kalkulacyjnym zawierającym comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego obejmującego tworzenie oprogramowania w ramach świadczenia usług programistycznych na podstawie zawartej przez Wnioskodawcę umowy, zgodnie z obowiązkami, o których mowa w art. 30cb ustawy PIT. Opisane zestawienie jest sporządzane narastająco na koniec każdego miesiąca. W ww. ewidencji są wyodrębnione koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy PIT. Wyodrębnione w powyższy sposób przychody i koszty pozwalają na obliczenie dochodu (straty) przypadającego na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pismem z dnia 23 listopada 2020 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.630.2020.1.MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania.

Wniosek należało uzupełnić poprzez:

1. Doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie:
   1. Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.), w szczególności czy jest to działalność o charakterze twórczym obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?
   2. Jeśli tak, to od kiedy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody?
   3. Czy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących?
   4. Czy tworzenie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej?
   5. Czy tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Wnioskodawczynię oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?
   6. Czy całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego jest przenoszona na Zleceniodawców każdorazowo na podstawie odrębnie zawartej umowy?
   7. Czy autorskie prawa do tworzonego, modyfikowanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawczynię oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.)?
   8. Czy dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu:
      • opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy prawa własności intelektualnej,
      • sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
      • kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu?
   9. Czy ewentualne działania Wnioskodawcy polegające na modyfikacji / ulepszeniu / rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?
   10. Czy - w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie – Wnioskodawca jest właścicielem tego oprogramowania, współwłaścicielem, czy użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej?
   11. Jeśli Wnioskodawca jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej to czy z umowy wynika, że zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z tej licencji?
   12. Jeśli nie nabył Pan na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właściciela zlecającego jego ulepszenie/rozwinięcie, wniosek należy uzupełnić poprzez wskazanie: * na jakiej podstawie następuje ulepszenie/rozwinięcie tego programu? * czy w wyniku tworzenia/ rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej? * czy Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
   13. Czy, w związku z ulepszeniem/rozwinięciem ww. oprogramowania, osiągnie Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód został osiągnięty: 1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu;
   14. Czy odrębna ewidencja jest prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do tworzenia, modyfikacji, rozwinięcia czy ulepszenia kwalifikowanego IP? (Jeżeli tak, to proszę wskazać konkretną datę, od której Wnioskodawca prowadzi ewidencję). Czy też odrębna ewidencja będzie prowadzona na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zapewniającą wyodrębnienie przychodów, kosztów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw?
   15. Za jaki okres Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę podatku 5%?

Wnioskodawca w terminie ustawowym przesłał uzupełnienie, w którym wskazał, że:

1. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm. – dalej jako Ustawa PIT). Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę ma twórczy charakter i obejmuje prace rozwojowe prowadzone w sposób systematyczny. Kryterium twórczości jest spełnione, bowiem efektem prac Wnioskodawcy są części programu (utworu), które są ustalone (uzewnętrznione) w odpowiedniej formie (zapis kodu), wyodrębnione, gdyż stanowią elementy pewnej całości. Działalność Wnioskodawcy jest ze swej istoty działalnością o charakterze systematycznym, bowiem wymaga ustalenia metody, zaplanowania oraz uporządkowania, bez których nie jest możliwe osiągnięcie efektu w postaci stworzenia rozwinięcia programu komputerowego. Efektem prac Wnioskodawcy w ramach prac badawczo-rozwojowych jest lepiej funkcjonujący program, spełniający oczekiwania w zakresie bezusterkowego działania istniejących funkcjonalności i dostarczania nowych – co stanowi wykorzystanie dostępnej wiedzy w nowych zastosowaniach.
2. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z niej dochody od 1999 r. (z przerwą 2007 - 2013). Do roku 2019 podatek był rozliczany w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, co wykluczało skorzystanie z opodatkowania według 5% stawki przewidzianej dla dochodów uzyskiwanych z praw własności intelektualnej.
3. Tak, w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy nowe produkty (programy), nowe moduły istniejących programów, modyfikuje istniejące programy. Są one na tyle innowacyjne, że z powodzeniem konkurują z oprogramowaniem korporacji międzynarodowych.
4. W praktyce rozwijanie oprogramowania jest tworzeniem nowego oprogramowania, które ma miejsce w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Czynności podejmowane w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę polegają na osobistym pisaniu programu komputerowego, a więc powstają w ramach bezpośrednio prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.
5. Rozwijanie przez Wnioskodawcę oprogramowania ma charakter indywidualny, gdyż jest efektem procesów myślowych, które wymagały od twórcy kreatywności (nowe zastosowania, usprawnienie funkcjonalności lub zastosowanie w nowych obszarach). Rozwijane oprogramowanie ma oryginalny charakter (jest efektem oryginalnego pomysłu Wnioskodawcy, którego współtwórcą był Wnioskodawca).
6. Całość autorskich praw majątkowych przechodzi na Zleceniodawcę na podstawie stale obowiązującej między Wnioskodawcą a Zleceniodawcą umowy.
7. Autorskie prawa do ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.).
8. Dochód pochodzi ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
9. Działania prowadzone przez Wnioskodawcę prowadzą do poprawy użyteczności poprzez optymalizację istniejącej oraz wytworzenie nowej funkcjonalności oprogramowania.
10. Wnioskodawca jest współtwórcą (współautorem) rozwijanego oprogramowania – nie korzysta z niego. Na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej z właścicielem autorskich praw majątkowych Wnioskodawca dokonuje zmian lub tworzy nowe oprogramowanie.
11. Wnioskodawca jest współtwórcą (współautorem) ulepszanego/rozwijanego oprogramowania, a nie jego użytkownikiem. Prace programistyczne objęte wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej wykonuje na zlecenie innego podmiotu.
12. Wnioskodawca jest współtwórcą (współautorem) rozwijanego oprogramowania. Na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej z właścicielem autorskich praw majątkowych Wnioskodawca dokonuje ulepszeń/zmian w tym oprogramowaniu. W wyniku rozwoju oprogramowania tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania powstaje nowe prawo własności intelektualnej, które jako program komputerowy, którego twórcą jest Wnioskodawca podlega ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
13. Osiągany przez Wnioskodawcę dochód w związku z ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania pochodzi ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (programu komputerowego).
14. Wymagana przez przepisy ustawy PIT ewidencja zapewniająca wyodrębnienie przychodów, kosztów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw prowadzona jest od 1 stycznia 2020 roku. Wnioskodawca także we wcześniejszych latach prowadził działalność badawczo-rozwojową, jednak rozliczaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
15. Intencją Wnioskodawcy jest zastosowanie 5% stawki podatku dochodowego do przychodów osiągniętych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozliczeniu podatku dochodowego za rok 2020.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochód z autorskiego prawa do programu komputerowego wytwarzanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności na podstawie zawartej umowy, kwalifikuje się do zastosowania preferencyjnego opodatkowania stawką podatku dochodowego w wysokości 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe będzie zastosowanie 5% stawki podatku dochodowego na podstawie art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT, dla dochodu uzyskanego z tytułu przeniesienia autorskiego prawa do wytworzonego przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności na podstawie zawartej umowy o prowadzenie prac rozwojowych oprogramowania.

Stworzony program komputerowy podlega ochronie na podstawie art. 74 prawa autorskiego. Całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego wytworzonego w prowadzonej działalności na podstawie zawartej umowy przechodzi na Zamawiającego z chwilą utrwalenia przez Wnioskodawcę w dowolnej formie.

Działalność Wnioskodawcy związana z tworzeniem programu komputerowego stanowi zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy PIT, działalność badawczo-rozwojową, ponieważ dzięki tworzonemu przez Wnioskodawcę oprogramowaniu, Klienci otrzymują stale usprawniony dostęp do nowoczesnego, indywidualnie dostosowanego do ich wymagań systemu informatycznego umożliwiającego sprawne narzędzie do zarządzania ewidencją i przetwarzaniem danych z systemów sprzedażowych oraz logistycznych.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Kwalifikowane prawa własności intelektualnej Wnioskodawca wykazuje w odrębnej ewidencji prowadzonej w arkuszu kalkulacyjnym, zawierającym comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu obejmującego tworzenie oprogramowania w ramach prowadzonej działalności na podstawie zawartej umowy, zgodnie z obowiązkami, o których mowa w art. 30cb ustawy PIT. W ww. ewidencji są wyodrębnione koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy PIT. Otrzymane przez Wnioskodawcę od Zleceniodawcy zgodnie z umową wynagrodzenie stanowi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez Wnioskodawcę kodów aplikacji (programów komputerowych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(`(...)`) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020, poz. 1426, z późn. zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Stosownie do art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo - rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z niej dochody od 1999 r. (z przerwą 2007 r. – 2013 r.). Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca tworzy oprogramowanie na zamówienie i zgodnie z wymaganiami Klientów swojego Zleceniodawcy. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy nowe produkty (programy), nowe moduły istniejących programów, modyfikuje istniejące programy. Są one na tyle innowacyjne, że z powodzeniem konkurują z oprogramowaniem korporacji międzynarodowych. Rozwijanie przez Wnioskodawcę oprogramowania ma charakter indywidualny, gdyż jest efektem procesów myślowych, które wymagały od twórcy kreatywności (nowe zastosowania, usprawnienie funkcjonalności lub zastosowanie w nowych obszarach). Rozwijane oprogramowanie ma oryginalny charakter (jest efektem oryginalnego pomysłu Wnioskodawcy, którego współtwórcą był Wnioskodawca). Stworzone przez Wnioskodawcę na podstawie umowy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej programy komputerowe podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. prawa autorskiego. Wnioskodawca od 1 stycznia 2020 r. prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania według stawki 5%.

Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawca najpierw wytworzy oprogramowanie komputerowe, następnie sprzeda prawa autorskie na rzecz Spółki, która w następnej kolejności udostępni to oprogramowanie komputerowe Wnioskodawcy w celu jego rozwinięcia lub modyfikacji, Wnioskodawca będzie dokonywał ww. rozwoju/modyfikacji oprogramowania na zlecenie Spółki, to dojdzie do ulepszenia „przedmiotu cudzej własności”, ponieważ Wnioskodawca przed rozwinięciem/modyfikacją wyzbywa się prawa własności do oprogramowania, które sam wytworzył lub dokona ww. rozwinięcia/modyfikacji oprogramowania, którego uprzednio nie wytworzył.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box.

Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP.

Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem „cudzego” IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem „całego IP” (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Z informacji przedstawionych we wniosku i uzupełnieniu wniosku wynika jednak, że w wyniku tworzenia/ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania własnej pracy twórczej Wnioskodawcy, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach oprogramowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z tworzeniem/rozwijaniem oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że w świetle przedstawionego stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać w zeznaniu rocznym z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu za 2020 r. według 5% stawki podatku dochodowego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.