0112-KDIL2-1.4011.671.2020.2.DJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2020 r. (data wpływu 13 września 2020 r.), uzupełnionym pismem w dniu 11 października 2020 r. (data wpływu 11 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 5 października 2020 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.671.2020.1.DJ na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 5 października 2020 r., skutecznie doręczono w dniu 6 października 2020 r., natomiast w dniu 11 października 2020 r. (data nadania 11 października 2020 r.) do tut. organu wpłynęło pismo będące odpowiedzią na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

Córka Wnioskodawczyni urodzona (…) 2014 r. posiada diagnozę kliniczną (…). W związku z chorobą uczęszcza na zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju oraz zajęcia kształcenia specjalnego (na podstawie orzeczenia z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej). Córka cierpi od urodzenia na obniżone napięcie mięśniowe oraz dysharmonie rozwojowe (potwierdzone przez neurologa). Od dnia xx lipca 2020 r. posiada orzeczenie o niepełnosprawności ważne do xx lipca 2021 r. z punktami (…) - konieczność stałej pomocy w związku z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz stałego współudziału na co dzień opiekuna w procesie leczenia, rehabilitacji i edukacji (autyzm jako niepełnosprawność ma charakter trwały - wg dostępnej na świecie wiedzy medycznej nie ma lekarstwa na to schorzenie, a rokowania na wyleczenie są znikome).

Córka była pacjentką (…), dodatkowo prywatnie korzystała (od 3-go miesiąca życia) do dnia dzisiejszego z prywatnych zajęć rehabilitacji ruchowej i logopedycznej. Córka nie posiada umiejętności myślenia przyczynowo-skutkowego, nie jest świadoma niebezpieczeństw i zagrożeń, co jest szczególnie ważne przy korzystaniu z urządzeń domowych. Ma znikomą orientację w przestrzeni, problemy grawitacyjne i ze skoordynowaniem ruchowym, niezborność, co jest bardzo niebezpieczne przy przemieszczaniu się między pomieszczeniami w domu oraz na otwartej przestrzeni. Ma bardzo silną potrzebę stymulacji sensorycznej stopami, dłońmi, szczególnie w momentach niekontrolowanej złości i agresji (przez dotykanie dłońmi ścian, podłogi, dywanów oraz innych rzeczy o różnorodnych fakturach). Boi się ciemności, przy podwyższonych temperaturach w pomieszczeniach jest bardzo rozdrażniona, nie może się skupić na podstawowych czynnościach, ma niekontrolowaną nadruchliwość - co jest ogromnym problemem w codziennym życiu i normalnym funkcjonowaniu. Dziecko ma nadwrażliwość zmysłowo-smakową, słuchową, węchową. Boi się małych pomieszczeń oraz ciemności. Jest dzieckiem, które ma obniżoną empatię, dosłownie rozumie wszystkie komunikaty i polecenia, wykonuje tylko polecenia otrzymane w formie prostej, jednego zdania. Jako autysta, aby przełamywać schematy potrzebuje częstej zmiany pomocy dydaktycznych, potrzebuje bardzo dużo materiałów wspomagających rozwój motoryki dużej i małej, materiałów potrzebnych do nauki dającej możliwość pełnego uczestnictwa w zajęciach z dziećmi zdrowymi. Materiały te pomagają sprostać wymaganiom stawianym dzieciom w przedszkolu a później w szkole - jako pomoc w nauce pisania, czytania, komunikacji i umiejętności potrzebnych w codziennym życiu.

Bardzo istotną pomocą jest komputer, telewizor oraz sprzęt audio z dostępem do internetu wskazane jako niezbędne urządzenia w terapii - mają za zadanie pomóc w koordynacji ruchowej za pomocą odpowiednich przystosowanych programów, podnoszenie wiedzy i umiejętności w tym komunikacyjnych. Sprzęt ten jest niezbędny w realizacji zajęć on-line ze specjalistami w ramach terapii logopedycznej, pedagogicznej oraz w ramach zajęć podczas nieobecności dziecka na terapii lub w przedszkolu (terapia musi być prowadzona codziennie, systematycznie pod kontrolą specjalistów - w przeciwnym wypadku następuje regres i zapomnienie wypracowanych wcześniej umiejętności). Jest to sprzęt specjalnego przeznaczenia dla córki, ze specjalnymi programami edukacyjnymi i pomagającymi utrwalić zdobytą wiedzę i umiejętności. Terapia muzyczna metodą (…) wymaga odpowiedniego sprzętu audio oraz specjalistycznych słuchawek, trwa bardzo długo i jest niezbędna w procesie leczenia. Telewizor oraz komputer umożliwia kilkukrotne odtworzenie z platform edukacyjnych obrazów, sekwencji zachowań i programów edukacyjnych niezbędnych do rozwoju komunikacji i umiejętności społecznych (których córka nie posiada w stosunku do rówieśników).

W przypadku autyzmu część terapii jest możliwa on-line, co jest szczególnie istotną przesłanką do zaliczenia urządzeń jako sprzętu rehabilitacyjnego podlegającego odliczeniu w ramach ulgi. Z powodu dysharmonii rozwojowych niezbędne jest dostosowanie mieszkania do potrzeb dziecka - zakup sprzętu do ćwiczeń (rowerka rehabilitacyjnego, bieżni, masażera, balastów i innych) oraz zamontowanie odpowiednich haków i innego sprzętu umożliwiającego zawieszenie hamaka, huśtawki, liny itp. na podstawie wskazań specjalistów zajmujących się dzieckiem. Jest to sprzęt niezbędny do poprawy motoryki, koordynacji, grawitacji i równowagi ruchowej (będzie to skutkowało mniejszą ilością urazów u dziecka).

Wszystkie wydatki będą sfinansowane ze środków własnych, bez pomocy z PFRON i innych źródeł. Wszystkie zakupy zostaną udokumentowane fakturami VAT (podatek od towarów i usług) na imię i nazwisko Wnioskodawczyni. Córka od urodzenia do dnia dzisiejszego nie osiągnęła żadnych dochodów - tak będzie przez najbliższe lata.

Wnioskodawczyni oświadcza, iż w roku 2020 (oraz w następnych, jeśli stan zdrowia córki uległby pogorszeniu), za które będzie chciała skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, osiągnie dochody pozwalające skorzystać z tego przywileju (obecnie umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony). Wnioskodawczyni planuje zakup nowego mieszkania w stanie deweloperskim (bez podłóg, malowania, białego montażu), usytuowanego na parterze w zabudowie szeregowej. Wnioskodawczyni będzie jedyną właścicielką lokalu.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowana doprecyzowała, że według orzeczenia niepełnosprawność córki datuje się od (…) roku życia, stąd można przyjąć, że niepełnosprawność formalnie trwa od dnia (…) 2020 r. Wydatki planowane do odliczenia w zeznaniu podatkowym za 2020 rok zostały poniesione po dacie powstania niepełnosprawności odnotowanej w orzeczeniu oraz będą ponoszone w przyszłości w związku z kolejnymi orzeczeniami o niepełnosprawności. Rozliczenia będą dokonywane od roku 2021 (od rozliczenia za rok podatkowy 2020) oraz w kolejnych latach pod warunkiem posiadania przez córkę ważnego orzeczenia o niepełnosprawności. Żadne wydatki nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu i nie zostały odliczone od dochodów, nie zostały również zwrócone w żadnej formie. Wnioskodawczyni, jest jedynym właścicielem samochodu osobowego wykorzystywanego do przewozów córki oraz zaspokajania potrzeb i czynności życiowych.

W odpowiedzi na pytanie, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na:

• plan sporządzony przez architekta wg wytycznych specjalistów, adaptacji nowego lokalu do potrzeb córki,
• zakup i instalację klimatyzacji,
• zakup gresu oraz paneli do mieszkania o różnej fakturze i kolorze, zakup materiałów i okładzin ściennych,
• zakup i montaż oświetlenia z możliwością regulacji natężenia oraz czujnikiem ruchu,
• zakup i montaż płyty indukcyjnej oraz piekarnika z zimną szybą,
• zakup i montaż okapu z pochłaniaczem zapachów,
• zakup i montaż drzwi przesuwnych do pokoju córki

– stanowią wydatki na przystosowanie budynku mieszkalnego, jak i jego wyposażenie, odpowiadające indywidualnym potrzebom wynikającym z rodzaju posiadanej przez córkę Wnioskodawczyni niepełnosprawności i ułatwiają córce Wnioskodawczyni funkcje życiowe - Wnioskodawczyni wyjaśniła, że wszystkie wymienione wydatki będą miały na celu przystosowanie nowego lokalu/mieszkania oraz jego wyposażenia do indywidualnych potrzeb i wymagań córki (adaptacja lokalu przez architekta według wskazań i wytycznych specjalistów pracujących na co dzień z dzieckiem). Będą (przez odpowiedni dobór sprzętów i wyposażenia) ułatwiały bezpieczne funkcjonowanie dziecka, a także będą zmniejszać ograniczenia wynikające z posiadanej niepełnosprawności. Ze względu na możliwości finansowe Wnioskodawczyni, wydatki będą ponoszone stopniowo, począwszy od 2020 r. przez kolejne lata. Zakres wszystkich prac adaptacyjnych będzie ściśle związany z rodzajem niepełnosprawności dziecka i wynikającymi z niego ograniczeniami.

Ponadto Wnioskodawczyni na zapytanie organu interpretacyjnego: czy okap z pochłaniaczem zapachów, płyta indukcyjna oraz piekarnik z zimną szybą, o których mowa we wniosku dotyczy urządzeń, które stanowią elementy techniczne budynku lub elementy instalacji znajdujących się w budynku (np. alarmowej, wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, wentylacyjnej, elektrycznej itp.) – a jeśli nie, to należy dodatkowo wyjaśnić czy wydatki poniesione na ich zakup i montaż:

1. mają związek z rodzajem niepełnosprawności posiadanej przez córkę Zainteresowanej;
2. są wykorzystywane (używane) w rehabilitacji oraz służą przywracaniu sprawności organizmu i ułatwiają wykonywanie czynności życiowych córce Wnioskodawczyni;
3. posiadają indywidualne cechy wyróżniające je od innego sprzętu tego typu, które powodują, że są one niezbędne w związku z potrzebami wynikającymi z rodzaju niepełnosprawności posiadanym przez córkę Zainteresowanej, a jeżeli tak to jakie

– poinformowała, że wymienione urządzenia (okap z pochłaniaczem, płyta indukcyjna oraz piekarnik) aktualnie nie są elementami instalacji znajdujących się w budynku. Okap z pochłaniaczem zapachów będzie stanowił niezbędne wyposażenie lokalu z powodu silnej nadwrażliwości zmysłu węchu u dziecka - schorzenie to powoduje u córki silny odruch wymiotny uniemożliwiający normalne funkcjonowanie, a w efekcie niekontrolowane zachowanie i rozdrażnienie. Płyta indukcyjna z szybko stygnącymi polami oraz piekarnik z zimną szybą są niezbędnym sprzętem do zapewnienia bezpieczeństwa w kuchni - córka nie posiada umiejętności myślenia przyczynowo-skutkowego oraz nie jest w stanie przewidzieć, wyobrazić sobie konsekwencji swoich zachowań i decyzji, w wyniku których może dojść do wypadków i uszkodzeń ciała (oparzeń).

Udzielając odpowiedzi na zapytanie, czy wydatki poniesione na: zakup komputera, konsoli, telewizora oraz sprzętu audio oraz zakup sprzętu rehabilitacyjnego (rowerka stacjonarnego, bieżni, huśtawki, masażera, hamaka i innych), według wskazania specjalisty w celu poprawy sprawności fizycznej dziecka:

1. mają związek z rodzajem niepełnosprawności posiadanej przez córkę Zainteresowanej;
2. są wykorzystywane (używane) w rehabilitacji oraz służą przywracaniu sprawności organizmu i ułatwiają wykonywanie czynności życiowych córce Wnioskodawczyni;
3. posiadają indywidualne cechy wyróżniające je od innego sprzętu tego typu, które powodują, że są one niezbędne w związku z potrzebami wynikającymi z rodzaju niepełnosprawności posiadanym przez córkę Zainteresowanej, a jeżeli tak to jakie;

– Zainteresowana doprecyzowała, że wydatki z zakupem sprzętu: komputera, konsoli, TV, sprzętu audio oraz sprzętu rehabilitacyjnego będą na wyraźne indywidualne wskazania i zalecenia terapeutów oraz specjalistów pracujących na co dzień z dzieckiem (cały sprzęt oraz programy będą stanowiły indywidualne pomoce dla dziecka), będą służyć do poprawy sprawności fizycznej (sprzęt rehabilitacyjny oraz konsola z programami do indywidualnych ćwiczeń ruchowych i zręcznościowych) oraz poprawy sprawności umysłowej, intelektualnej i umiejętności społecznych (komputer, konsola, TV, sprzęt audio są niezbędne do nauki i wielokrotnego powtarzania a następnie utrwalania wyuczonych umiejętności, schematów zachowań i nawyków). Sprzęt ten jest niezbędny do indywidualnej nauki oraz możliwości uczestnictwa w zajęciach on-line, poznawaniu i utrwalaniu nowych umiejętności, organizowaniu rehabilitacji w domu pod kierunkiem terapeutów i nauczycieli. Programy, gry logiczne i do nauki czytania czy liczenia, słuchowiska czy indywidualne moduły dostępne na platformach telewizyjnych są ukierunkowane i dobierane indywidualnie przez terapeutów pod kątem niepełnosprawności i możliwości dziecka, co jest szczególnie istotne przy praktycznie znikomej pamięci krótkotrwałej, problemami komunikacyjnymi, rozumieniem poleceń czy umiejętnościami potrzebnymi do dalszej egzystencji, edukacji i funkcjonowaniu w społeczeństwie. Cały zakupiony sprzęt będzie miał na celu przywracanie sprawności fizycznej, umysłowej i intelektualnej dziecka, a także naukę i możliwość korzystania z terapii i treningów słuchowych. Sprzęt ten będzie zindywidualizowany i dostosowany do potrzeb organizacji zajęć poznawczych, edukacyjnych, poprawy pamięci słuchowej i wzrokowej, co w konsekwencji będzie skutkowało możliwością wykonywania podstawowych umiejętności i czynności życiowych. Urządzenia te są niezbędne w indywidualnej rehabilitacji - mają być przeznaczone do systematycznego, długotrwałego użytkowania, będą wyposażone w indywidualnie dobrane oprogramowanie i dostęp do niezbędnych platform poznawczych przygotowanych dla dzieci z autyzmem. Niestety proces leczenia i całościowej terapii jest bardzo powolny i długotrwały i tylko systematyczność, powtarzalność i utrwalanie zdobytej wiedzy i umiejętności da możliwość normalnego życia i funkcjonowania w społeczeństwie. W ocenie osób prowadzących terapie dziecka ww. sprzęt jest niezbędnym wydatkiem i konieczną pomocą do bezpośredniej terapii schorzenia psychicznego jakim jest autyzm. W opinii Wnioskodawczyni i według dostępnej wiedzy - to nie tylko ćwiczenia fizyczne, ale cały zespół czynności mających na celu pomoc i przywrócenie do normalnego życia. Sprzęt z dostępem do internetu pozwoli na szersze kontakty z otoczeniem, rówieśnikami, nauczycielami i terapeutami. Dzięki komputerowi czy TV dziecko częściej i chętniej wykorzystuje zaobserwowane, czy wyuczone umiejętności w życiu codziennym. Sprzęt audio pozwoli wyciszać nadpobudliwość, agresję czy histerie; słuchowiska, treningi słuchowe w znaczący sposób poprawią pamięć słuchową. Praca na zakupionym sprzęcie pozwoli rozwijać spostrzegawczość, skupienie i koncentrację. Według opinii Wnioskodawczyni każdy sprzęt potrzebny w danym momencie terapii, szczególnie ruchowo-sensorycznej (masażer, piłki, maty, dyski, huśtawki, balasty, trampoliny, drabinki, lampy do naświetlań itp.) czy pomoce stymulujące wzrok, słuch, węch, dotyk to nic innego jak właśnie sprzęt rehabilitacyjny, który szczególnie dziecku z całościowymi zaburzeniami rozwoju jest konieczny i niezbędny, pozwala on bowiem poprawiać koordynację, równowagę, czucie grawitacyjne, motorykę dużą i małą oraz wiele innych przypadłości dziecka Wnioskodawczyni.

Wyjaśniając, czy zajęcia logopedyczne oraz fizjoterapeutyczne, psychologiczne, sensoryczne, z których korzystała/będzie korzystała córka Wnioskodawczyni są zabiegami rehabilitacyjnymi, a jeśli tak to czy zabiegi te były zlecone przez lekarza specjalistę – Wnioskodawczyni poinformowała, że wszystkie zabiegi i zajęcia są zalecane przez specjalistów i terapeutów w posiadanych opiniach i orzeczeniach otrzymanych przez córkę. W opinii Wnioskodawczyni są to zabiegi pozwalające przywracać sprawność fizyczną i umysłową (kontynuacja czterokrotnego pobytu córki w Dziennym Oddziale Rehabilitacji Leczniczej w Szpitalu, w ramach którego prowadzone były terapie z logopedą, pedagogiem, psychologiem, fizjoterapeutą prowadzącym zajęcia ruchowe i sensoryczne oraz masażysty). Wszystkie zabiegi zawsze były, są i będą wskazane na podstawie zleceń lekarzy i specjalistów pracujących i badających dziecko. Poprzez takie zabiegi autyzm i całościowe zaburzenia staną się mniej widoczne, dadzą dziecku więcej pewności siebie, co jest niezmiernie istotne w codziennym funkcjonowaniu. Brak ciągłej i systematycznej pracy z wieloma terapeutami będzie skutkował kolejnymi regresami, brakiem umiejętności i możliwości zaspokajania codziennych potrzeb, nieumiejętnością funkcjonowania w społeczeństwie czego wynikiem będzie odrzucenie, separacja i wyobcowanie ze społeczeństwa.

Dodatkowo, odnosząc się do kwestii, czy wydatki na zakup książek i ćwiczeń do nauki pisania, czytania, wspomagania motoryki małej, artykułów papierniczych, gier edukacyjnych i innych pomocy, jak zakupów wydawnictw i materiałów szkoleniowych oraz na zakup specjalnych programów niezbędnych do rozwoju, nauki i komunikacji dziecka (graficzne, logiczne, muzyczne, audiobooki, itp.), a także do realizacji zajęć on-line ze specjalistami, o których mowa we wniosku – zostały poniesione przez Wnioskodawczynię stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności córki Wnioskodawczyni (tj. stanowią wydatki odpowiadające indywidualnym potrzebom wynikającym z rodzaju posiadanej przez córkę Wnioskodawczyni niepełnosprawności) – Zainteresowana wyjaśniła, że wszystkie zakupy Wnioskodawczyni zostały (i nadal będą) realizowane po wcześniejszym wskazaniu przez terapeutów i nauczycieli pracujących na bieżąco z dzieckiem - zakupy zawsze są uzasadnione, wynikają z analizy potrzeb niepełnosprawnego dziecka w danym momencie - jego predyspozycji, umiejętności i możliwości przyswajania wiedzy, nabywania, utrwalania, a z czasem rozwijania kolejnych schematów i umiejętności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy następujące wydatki można odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej (adaptacji i wyposażenia mieszkania oraz likwidacji barier), ze względu na fakt posiadania przez córkę wielu schorzeń oraz orzeczenia o niepełnosprawności (wydanego pierwszy raz, ważnego do xx lipca 2021 r.), są to wydatki niezbędne i konieczne do zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych i bytowych niepełnosprawnego dziecka w samoobsłudze, poruszaniu się i komunikacji:

1. koszty planu sporządzonego przez architekta według wytycznych specjalistów, adaptacji nowego lokalu do potrzeb córki stosownie do potrzeb wynikających z jej niepełnosprawności;
2. zakupu i instalacji klimatyzacji;
3. zakupu i montażu wanny oraz atestowanych uchwytów i poręczy, toalety oraz umywalki odpowiednich dla dziecka, płytek i kafli antypoślizgowych do łazienki, armatury z termostatem, które to ułatwią wykonywanie codziennych czynności życiowych i nie będą przyczyną urazów dziecka wynikających z niezborności i braku logicznego myślenia;
4. zakupu gresu oraz paneli do mieszkania o różnej fakturze i kolorze, zakupu materiałów i okładzin ściennych ułatwiających orientację przestrzenną i pomagających w bezproblemowym przemieszczaniu się dziecka w mieszkaniu;
5. zakupu i montażu oświetlenia z możliwością regulacji natężenia oraz czujnikiem ruchu (dziecko boi się ciemności);
6. zakupu i montażu płyty indukcyjnej oraz piekarnika z zimną szybą o odpowiednich parametrach w celu ograniczenia urazów dziecka (oparzeń), a także okapu z pochłaniaczem zapachów ze względu na silną nadwrażliwość węchową (ograniczenie odruchu wymiotnego), (nr interpretacji ILPB2/4511-1-1233/15-2/MK);
7. zakupu komputera, konsoli, telewizora oraz sprzętu audio koniecznych do prowadzenia ciągłej rehabilitacji oraz terapii, a także specjalnych programów niezbędnych do rozwoju, nauki i komunikacji dziecka (graficzne, logiczne, muzyczne, audiobooki, itp.), a także do realizacji zajęć on-line ze specjalistami;
8. zakupu książek i ćwiczeń do nauki pisania, czytania, wspomagania motoryki małej, artykułów papierniczych, gier edukacyjnych i innych pomocy, jak zakupów wydawnictw i materiałów szkoleniowych stosownie do potrzeb rozwojowych dziecka z autyzmem;
9. zakupu sprzętu rehabilitacyjnego (rowerka stacjonarnego, bieżni, huśtawki, masażera, hamaka i innych, według wskazania specjalisty w celu poprawy sprawności fizycznej dziecka);
10. zakupu i zamontowania drzwi przesuwnych do pokoju córki;
11. skorzystania z ulgi na samochód potrzebny do przewozu dziecka na zajęcia oraz wszelkie wizyty lekarskie, a także do zaspokajania potrzeb i czynności życiowych w kwocie 2280 zł;
12. skorzystania na podstawie faktur z odliczenia wydatków poniesionych za zajęcia logopedyczne oraz fizjoterapeutyczne, psychologiczne, sensoryczne, itp.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) podstawę opodatkowania stanowi dochód po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem czynności życiowych poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu pozostają osoby niepełnosprawne.

Z kolei art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy mówi, że wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT uważa się wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających ze stopnia niepełnosprawności.

Zapisy powyższych ustępów są przez Wnioskodawczynię spełnione, tzn. że może ww. wydatki odliczyć od dochodu w zeznaniu podatkowym za rok 2020 jako osoba, na utrzymaniu której pozostaje dziecko z orzeczoną niepełnosprawnością w danym roku podatkowym.

Zdaniem Zainteresowanej ma ona możliwość odliczenia wydatków w ramach ulgi obecnie oraz w przyszłości w związku ze zmieniającymi się potrzebami dziecka - jego rozwojem fizycznym, ruchowym i psychicznym.

Wnioskodawczyni uważa, iż wydana jednorazowo indywidualna opinia prawna będzie obowiązywać przez cały czas trwania stanu faktycznego, czyli przez czas trwania niepełnosprawności dziecka potwierdzonej orzeczeniem (w przypadku uzyskania przez dziecko orzeczenia o niepełnosprawności datowanego na kolejne okresy w związku z tą samą jednostką chorobową, nie będzie potrzeby występowania z kolejnym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej).

Wszystkie planowane wydatki odzwierciedlają potrzeby wynikające z niepełnosprawności dziecka, a zakupiony sprzęt elektroniczny oraz pomoce dydaktyczne mają pomóc przywrócić sprawność organizmu i ułatwić czynności życiowe dziecka (według specjalistów ćwiczenia wykonywane z wykorzystaniem komputera, konsoli czy sprzętu audio mogą zahamować zachowania autystyczne dziecka, wpłynąć na jego rozwój psychoruchowy i poprawić jakość komunikowania się z otoczeniem).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Zgodnie z przepisem art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na m.in.:

• adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności (art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy);
• zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego (art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy);
• zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności (art. 26 ust. 7a pkt 4 ww. ustawy);
• odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne (art. 26 ust. 7a pkt 6 ww. ustawy);
• używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł (art. 26 ust. 7a pkt 14 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 26 ust. 7b ww. ustawy, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d analizowanej ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1455, 1622, 1818 i 2473), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, oraz zasiłku pielęgnacyjnego – art. 26 ust. 7e ww. ustawy.

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Stosownie do art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W myśl natomiast, art. 26 ust. 7c tejże ustawy, w przypadku wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14, nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. wskazać z imienia i nazwiska osoby, które opłacono w związku z pełnieniem przez nie funkcji przewodnika;
2. okazać certyfikat potwierdzający status psa asystującego;
3. (uchylony).

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie – art. 26 ust. 13a ustawy.

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Z opisu sprawy wynika, że córka Wnioskodawczyni urodzona (…) 2014 r. od dnia xx lipca 2020 r. posiada orzeczenie o niepełnosprawności ważne do xx lipca 2021 r. z punktami (…) - konieczność stałej pomocy w związku z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz stałego współudziału na co dzień opiekuna w procesie leczenia, rehabilitacji i edukacji. Według orzeczenia niepełnosprawność córki datuje się od 6 roku życia. Córka była pacjentką (…), dodatkowo prywatnie korzystała (od 3-go miesiąca życia) do dnia dzisiejszego z prywatnych zajęć rehabilitacji ruchowej i logopedycznej. Córka nie posiada umiejętności myślenia przyczynowo-skutkowego, nie jest świadoma niebezpieczeństw i zagrożeń, co jest szczególnie ważne przy korzystaniu z urządzeń domowych. Ma znikomą orientację w przestrzeni, problemy grawitacyjne i ze skoordynowaniem ruchowym, niezborność, co jest bardzo niebezpieczne przy przemieszczaniu się między pomieszczeniami w domu oraz na otwartej przestrzeni. Ma bardzo silną potrzebę stymulacji sensorycznej stopami, dłońmi, szczególnie w momentach niekontrolowanej złości i agresji (przez dotykanie dłońmi ścian, podłogi, dywanów oraz innych rzeczy o różnorodnych fakturach). Boi się ciemności, przy podwyższonych temperaturach w pomieszczeniach jest bardzo rozdrażniona, nie może się skupić na podstawowych czynnościach, ma niekontrolowaną nadruchliwość - co jest ogromnym problemem w codziennym życiu i normalnym funkcjonowaniu. Dziecko ma nadwrażliwość zmysłowo-smakową, słuchową, węchową. Boi się małych pomieszczeń oraz ciemności. Jest dzieckiem, które ma obniżoną empatię, dosłownie rozumie wszystkie komunikaty i polecenia, wykonuje tylko polecenia otrzymane w formie prostej, jednego zdania. Jako autysta, aby przełamywać schematy potrzebuje częstej zmiany pomocy dydaktycznych, potrzebuje bardzo dużo materiałów wspomagających rozwój motoryki dużej i małej, materiałów potrzebnych do nauki dającej możliwość pełnego uczestnictwa w zajęciach z dziećmi zdrowymi. Materiały te pomagają sprostać wymaganiom stawianym dzieciom w przedszkolu a później w szkole - jako pomoc w nauce pisania, czytania, komunikacji i umiejętności potrzebnych w codziennym życiu.

Bardzo istotną pomocą jest komputer, telewizor oraz sprzęt audio z dostępem do internetu wskazane jako niezbędne urządzenia w terapii - mają za zadanie pomóc w koordynacji ruchowej za pomocą odpowiednich przystosowanych programów, podnoszenie wiedzy i umiejętności w tym komunikacyjnych. Sprzęt ten jest niezbędny w realizacji zajęć on-line ze specjalistami w ramach terapii logopedycznej, pedagogicznej oraz w ramach zajęć podczas nieobecności dziecka na terapii lub w przedszkolu (terapia musi być prowadzona codziennie, systematycznie pod kontrolą specjalistów - w przeciwnym wypadku następuje regres i zapomnienie wypracowanych wcześniej umiejętności). Jest to sprzęt specjalnego przeznaczenia dla córki, ze specjalnymi programami edukacyjnymi i pomagającymi utrwalić zdobytą wiedzę i umiejętności. Terapia muzyczna metodą (…) wymaga odpowiedniego sprzętu audio oraz specjalistycznych słuchawek, trwa bardzo długo i jest niezbędna w procesie leczenia. Telewizor oraz komputer umożliwia kilkukrotne odtworzenie z platform edukacyjnych obrazów, sekwencji zachowań i programów edukacyjnych niezbędnych do rozwoju komunikacji i umiejętności społecznych (których córka nie posiada w stosunku do rówieśników). Z powodu dysharmonii rozwojowych niezbędne jest dostosowanie mieszkania do potrzeb dziecka - zakup sprzętu do ćwiczeń (rowerka rehabilitacyjnego, bieżni, masażera, balastów i innych) oraz zamontowanie odpowiednich haków i innego sprzętu umożliwiającego zawieszenie hamaka, huśtawki, liny itp. na podstawie wskazań specjalistów zajmujących się dzieckiem. Jest to sprzęt niezbędny do poprawy motoryki, koordynacji, grawitacji i równowagi ruchowej (będzie to skutkowało mniejszą ilością urazów u dziecka). Wnioskodawczyni w roku 2020 (oraz w następnych, jeśli stan zdrowia córki uległby pogorszeniu), za które będzie chciała skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, osiągnie dochody pozwalające skorzystać z tego przywileju (obecnie umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony). Wnioskodawczyni planuje zakup nowego mieszkania w stanie deweloperskim (bez podłóg, malowania, białego montażu), usytuowanego na parterze w zabudowie szeregowej. Wnioskodawczyni, jest jedynym właścicielem samochodu osobowego wykorzystywanego do przewozów córki oraz zaspokajania potrzeb i czynności życiowych.

W ramach ulgi rehabilitacyjnej, ze względu na fakt posiadania przez córkę wielu schorzeń oraz orzeczenia o niepełnosprawności Wnioskodawczyni zamierza odliczyć od dochodu wydatki niezbędne i konieczne do zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych i bytowych niepełnosprawnej córki w samoobsłudze, poruszaniu się i komunikacji, tj.:

1. koszty planu sporządzonego przez architekta wg wytycznych specjalistów, adaptacji nowego lokalu do potrzeb córki stosownie do potrzeb wynikających z jej niepełnosprawności;
2. zakupu i instalacja klimatyzacji;
3. zakupu i montażu wanny oraz atestowanych uchwytów i poręczy, toalety oraz umywalki odpowiednich dla dziecka, płytek i kafli antypoślizgowych do łazienki, armatury z termostatem, które to ułatwią wykonywanie codziennych czynności życiowych i nie będą przyczyną urazów dziecka wynikających z niezborności i braku logicznego myślenia;
4. zakupu gresu oraz paneli do mieszkania o różnej fakturze i kolorze, zakupu materiałów i okładzin ściennych ułatwiających orientację przestrzenną i pomagających w bezproblemowym przemieszczaniu się dziecka w mieszkaniu;
5. zakupu i montażu oświetlenia z możliwością regulacji natężenia oraz czujnikiem ruchu (dziecko boi się ciemności);
6. zakupu i montażu płyty indukcyjnej oraz piekarnika z zimną szybą o odpowiednich parametrach w celu ograniczenia urazów dziecka (oparzeń), a także okapu z pochłaniaczem zapachów ze względu na silną nadwrażliwość węchową (ograniczenie odruchu wymiotnego);
7. zakupu komputera, konsoli, telewizora oraz sprzętu audio koniecznych do prowadzenia ciągłej rehabilitacji oraz terapii, a także specjalnych programów niezbędnych do rozwoju, nauki i komunikacji dziecka (graficzne, logiczne, muzyczne, audiobooki, itp.), a także do realizacji zajęć on-line ze specjalistami;
8. zakupu książek i ćwiczeń do nauki pisania, czytania, wspomagania motoryki małej, artykułów papierniczych, gier edukacyjnych i innych pomocy, jak zakupów wydawnictw i materiałów szkoleniowych stosownie do potrzeb rozwojowych dziecka z autyzmem;
9. zakupu sprzętu rehabilitacyjnego (rowerka stacjonarnego, bieżni, huśtawki, masażera, hamaka i innych, według wskazania specjalisty w celu poprawy sprawności fizycznej dziecka);
10. zakupu i zamontowania drzwi przesuwnych do pokoju córki;
11. skorzystania z ulgi na samochód potrzebny do przewozu dziecka na zajęcia oraz wszelkie wizyty lekarskie, a także do zaspokajania potrzeb i czynności życiowych w kwocie 2280 zł;
12. skorzystania na podstawie faktur z odliczenia wydatków poniesionych za zajęcia logopedyczne oraz fizjoterapeutyczne, psychologiczne, sensoryczne, itp.

Wydatki planowane do odliczenia w zeznaniu podatkowym za 2020 rok zostały poniesione po dacie powstania niepełnosprawności odnotowanej w orzeczeniu oraz będą ponoszone w przyszłości w związku z kolejnymi orzeczeniami o niepełnosprawności. Rozliczenia będą dokonywane od roku 2021 (od rozliczenia za rok podatkowy 2020) oraz w kolejnych latach pod warunkiem posiadania przez córkę ważnego orzeczenia o niepełnosprawności. Wszystkie wydatki będą sfinansowane ze środków własnych, bez pomocy z PFRON i innych źródeł. Wszystkie zakupy zostaną udokumentowane fakturami VAT na imię i nazwisko Wnioskodawczyni.

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne stosownie do treści art. 26 ust. 7d analizowanej ustawy, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. Przy czym nadmienić należy, że w myśl art. 26 ust. 7e ww. ustawy, przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają m.in. dzieci niepełnosprawne. Z przepisu art. 26 ust. 7d tejże ustawy nie wynika jednakże, że warunkiem dokonania odliczenia jest dysponowanie stosownym orzeczeniem przez cały rok. Dlatego też orzeczenie o niepełnosprawności wydane w trakcie danego roku podatkowego, nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczeń wydatków na cele rehabilitacyjne za ten rok. Co do zasady odliczeniu podlegają wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności. Stąd też wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności córki, o których mowa we wniosku, z zastrzeżeniem, że zostaną spełnione pozostałe warunki niezbędne do możliwości skorzystania z tego odliczenia będą mogły podlegać odliczeniu w ramach, tzw. ulgi rehabilitacyjnej. Z opisu sprawy wynika bowiem, że niepełnosprawność córki Wnioskodawczyni datuje się od 6 roku życia, a wydatki zostały poniesione przez Wnioskodawczynię po dacie powstania niepełnosprawności odnotowanej w orzeczeniu oraz będą ponoszone w przyszłości w związku z kolejnymi orzeczeniami o niepełnosprawności.

Rozpatrując kolejne warunki umożliwiające możliwość skorzystania przez Wnioskodawczynię z odliczenia od dochodu poniesionych wydatków, o których mowa we wniosku w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej, wskazać należy co następuje.

W celu przystosowania nowego lokalu/mieszkania oraz jego wyposażenia do indywidualnych potrzeb i wymagań córki (adaptacja lokalu przez architekta według wskazań i wytycznych specjalistów pracujących na co dzień z dzieckiem) oraz przez odpowiedni dobór sprzętów i wyposażenia, które będą ułatwiały bezpieczne funkcjonowanie dziecka, a także będą zmniejszać ograniczenia wynikające z posiadanej niepełnosprawności (zakres wszystkich prac adaptacyjnych będzie ściśle związany z rodzajem niepełnosprawności dziecka i wynikającymi z niego ograniczeniami) Wnioskodawczyni zamierza dokonać adaptacji i wyposażenia mieszkania stosownie do niepełnosprawności córki. Zakres prac obejmie następujące wydatki:

• koszty planu sporządzonego przez architekta wg wytycznych specjalistów, adaptacji nowego lokalu do potrzeb córki stosownie do potrzeb wynikających z jej niepełnosprawności,
• zakupu i instalacji klimatyzacji;
• zakupu i montażu wanny oraz atestowanych uchwytów i poręczy, toalety oraz umywalki odpowiednich dla dziecka, płytek i kafli antypoślizgowych do łazienki, armatury z termostatem, które to ułatwią wykonywanie codziennych czynności życiowych i nie będą przyczyną urazów dziecka wynikających z niezborności i braku logicznego myślenia;
• zakupu gresu oraz paneli do mieszkania o różnej fakturze i kolorze, zakupu materiałów i okładzin ściennych ułatwiających orientację przestrzenną i pomagających w bezproblemowym przemieszczaniu się dziecka w mieszkaniu;
• zakupu i montażu oświetlenia z możliwością regulacji natężenia oraz czujnikiem ruchu (dziecko boi się ciemności);
• zakupu i montażu płyty indukcyjnej oraz piekarnika z zimną szybą o odpowiednich parametrach w celu ograniczenia urazów dziecka (oparzeń), a także okapu z pochłaniaczem zapachów ze względu na silną nadwrażliwość węchową (ograniczenie odruchu wymiotnego);
• zakupu i zamontowania drzwi przesuwnych do pokoju córki.

Należy wskazać, że rozpatrując czy wymienione ww. wydatki, w szczególności wydatki poniesione na zakup i montaż sprzętu gospodarstwa domowego (klimatyzacji, płyty indukcyjnej oraz piekarnika z zimną szybą, okapu z pochłaniaczem zapachów) mieszczą się w pojęciu adaptacji i wyposażenia mieszkań stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy ustalić znaczenia użytych w przepisie pojęć adaptacja i wyposażenie.

Zgodnie z językowym znaczeniem termin: adaptacja to przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast wyposażenie to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.

Adaptacją mieszkania jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania – to przydanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego, wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 updof pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności wskazać należy, że w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Lex, 2010, wyd. II). Należy zwrócić uwagę, że pojęcie „adaptacja” rozumieć należy jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzeczy - w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej – wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 667/11.

Odnosząc się do art. 26 ust. 7a pkt 1 należy wskazać, że przepis ten nie określa szczegółowo jakiego rodzaju wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie podlegają odliczeniu ani też nie zawiera żadnego wyłączenia konkretnego rodzaju wydatków. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania (budynku mieszkalnego) odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Dlatego też istotne są okoliczności danej sprawy, tzn. czy konkretne elementy adaptacji czy wyposażenia mieszkania spełniają dla osoby niepełnosprawnej tę funkcję.

Użyte natomiast w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określenie indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji oznacza, że ustawodawca zalicza do nich sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne – mające cechy sprzętu, urządzeń i narzędzi indywidualnych, niezbędnych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiających tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Zakupiony sprzęt (urządzenie, narzędzie) powinien mieć indywidualny charakter, być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz ułatwiać wykonywanie czynności życiowych, ograniczenie których wynika z zakresu niepełnosprawności. Niewątpliwie zakup i montaż sprzętu gospodarstwa domowego (klimatyzacji, płyty indukcyjnej oraz piekarnika z zimną szybą, okapu z pochłaniaczem zapachów) będzie ułatwiał osobie niepełnosprawnej wykonywanie czynności życiowych, jednak jako urządzenia nieposiadające indywidualnych cech nie mieszczą się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też na gruncie niniejszej sprawy możliwość odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na zakup i montaż sprzętu gospodarstwa domowego (klimatyzacji, płyty indukcyjnej oraz piekarnika z zimną szybą, okapu z pochłaniaczem zapachów) należy rozstrzygać przez pryzmat art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stąd też wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkania stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności córki, o których mowa we wniosku, które zostały poniesione przez Wnioskodawczynię mogą podlegać odliczeniu w ramach, tzw. ulgi rehabilitacyjnej. Z opisu sprawy można wywieść, że ww. wydatki stanowią wydatki na przystosowanie domu, jak i jego wyposażenie, odpowiadające potrzebom wynikającym z niepełnosprawności córki Wnioskodawczyni. Z treści wniosku wynika, że przedmiotowe wydatki zostały poniesione stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności córki Zainteresowanej, ułatwiających wykonywanie funkcji życiowych córki Wnioskodawczyni.

Zatem, na gruncie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię dotyczące:

• kosztu planu sporządzonego przez architekta wg wytycznych specjalistów, adaptacji nowego lokalu do potrzeb córki stosownie do potrzeb wynikających z jej niepełnosprawności,
• zakupu i instalacji klimatyzacji;
• zakupu i montażu wanny oraz atestowanych uchwytów i poręczy, toalety oraz umywalki odpowiednich dla dziecka, płytek i kafli antypoślizgowych do łazienki, armatury z termostatem, które to ułatwią wykonywanie codziennych czynności życiowych i nie będą przyczyną urazów dziecka wynikających z niezborności i braku logicznego myślenia;
• zakupu gresu oraz paneli do mieszkania o różnej fakturze i kolorze, zakupu materiałów i okładzin ściennych ułatwiających orientację przestrzenną i pomagających w bezproblemowym przemieszczaniu się dziecka w mieszkaniu;
• zakupu i montażu oświetlenia z możliwością regulacji natężenia oraz czujnikiem ruchu (dziecko boi się ciemności);
• zakupu i montażu płyty indukcyjnej oraz piekarnika z zimną szybą o odpowiednich parametrach w celu ograniczenia urazów dziecka (oparzeń), a także okapu z pochłaniaczem zapachów ze względu na silną nadwrażliwość węchową (ograniczenie odruchu wymiotnego);
• zakupu i zamontowania drzwi przesuwnych do pokoju córki;

można uznać za wydatki, podlegające odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej określonej w art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te, w kwocie faktycznie poniesionej, Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć od dochodu (przy spełnieniu pozostałych warunków niezbędnych do skorzystania z przedmiotowego odliczenia) w zeznaniu o wysokości dochodu osiągniętego za rok podatkowy, w którym wydatki zostały/zostaną poniesione oraz jednocześnie córka Wnioskodawczyni będzie posiadała orzeczenie o niepełnosprawności za ten okres (obecnie posiada jedynie do xx lipca 2021 r.) przy niezmienionych okolicznościach sprawy, przy czym dla celów weryfikacyjnych na Zainteresowanej będzie ciążył obowiązek udokumentowania ich zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy.

W ocenie tut. organu ww. wydatki stanowią zarówno wydatki na przystosowanie mieszkania jak i jego wyposażenie odpowiadające potrzebom wynikającym z niepełnosprawności dziecka Wnioskodawczyni, bowiem pozwoliły ograniczyć ryzyko uszczerbku na zdrowiu wynikające z nieświadomości córki z istniejących zagrożeń.

W podobnej sprawie wypowiedział się również NSA w Szczecinie w wyroku z dnia 10 kwietnia 1997 r., sygn. akt SA/Sz 696/96, w którym stwierdził: Dokonanie adaptacji mieszkania do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma - dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne - znaczenie tylko o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu. Analogiczny pogląd wyraził również WSA w Łodzi w wyroku z dnia 6 września 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 547/11.

Jednocześnie należy wskazać, że różnica w kwalifikacji wydatków wymienionych w art. 26 ust. 7a pkt 1 i 3 analizowanej ustawy ma zasadnicze znaczenie, gdyż wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań (budynków mieszkalnych), w przeciwieństwie do wydatków z tytułu zakupu sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych, nie muszą mieć indywidualnego charakteru.

Pogląd ten potwierdził m.in. WSA w Łodzi w wyroku z dnia 17 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 1541/11, stwierdzając, że: Nie można zgodzić się z tą częścią dokonanej przez organ wykładni art. 26 ust. 7a pkt 1 i 3 pdf, wedle której wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań muszą mieć, tak samo jak sprzęt rehabilitacyjny, indywidualny charakter. Z gramatycznego brzmienia pierwszego unormowania wynika bowiem, że wymóg „indywidualnego przeznaczenia” w ogóle nie dotyczy wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 1 pdf, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania (budynku) odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Uwzględniając regulację zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 6 pdf należy tego rodzaju wydatkom stawiać nadto warunek by służyły rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiały jej wykonywanie czynności życiowych. Są to jedyne ustawowe wymogi stawiane wspomnianym wydatkom.

Zatem odnosząc się do możliwości odliczenia przez Wnioskodawczynię w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na zakup komputera, konsoli, telewizora oraz sprzętu audio oraz zakup sprzętu rehabilitacyjnego (rowerka stacjonarnego, bieżni, huśtawki, masażera, hamaka i innych), według wskazania specjalisty w celu poprawy sprawności fizycznej dziecka wskazuje się co następuje.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Mając na względzie powołane przepisy należy stwierdzić, że określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że:

• pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek,
• zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu lub ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,
• cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.

Do oceny przydatności tego sprzętu w rehabilitacji pomocnym będzie oparcie się na zaświadczeniu lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę stosownie do stanu zdrowia konkretnej osoby niepełnosprawnej i potrzeb indywidualnej rehabilitacji.

Jak wynika z treści wniosku zakup komputera, konsoli, telewizora oraz sprzętu audio koniecznych do prowadzenia ciągłej rehabilitacji oraz terapii a także zakup sprzętu rehabilitacyjnego (rowerka stacjonarnego, bieżni, huśtawki, masażera, hamaka i innych, według wskazania specjalisty w celu poprawy sprawności fizycznej dziecka) będzie narzędziem pomocnym i ułatwiającym życie córki Wnioskodawczyni. Dodatkowo, skoro Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wniosku wskazała m.in., że: Sprzęt ten będzie zindywidualizowany i dostosowany do potrzeb organizacji zajęć poznawczych, edukacyjnych, poprawy pamięci słuchowej i wzrokowej, co w konsekwencji będzie skutkowało możliwością wykonywania podstawowych umiejętności i czynności życiowych. Urządzenia te są niezbędne w indywidualnej rehabilitacji - mają być przeznaczone do systematycznego, długotrwałego użytkowania, będą wyposażone w indywidualnie dobrane oprogramowanie i dostęp do niezbędnych platform poznawczych przygotowanych dla dzieci z autyzmem. Niestety proces leczenia i całościowej terapii jest bardzo powolny i długotrwały i tylko systematyczność, powtarzalność i utrwalanie zdobytej wiedzy i umiejętności da możliwość normalnego życia i funkcjonowania w społeczeństwie. W ocenie osób prowadzących terapie dziecka ww. sprzęt jest niezbędnym wydatkiem i konieczną pomocą do bezpośredniej terapii schorzenia psychicznego jakim jest autyzm. (…) Sprzęt z dostępem do internetu pozwoli na szersze kontakty z otoczeniem, rówieśnikami, nauczycielami i terapeutami. Dzięki komputerowi czy TV dziecko częściej i chętniej wykorzystuje zaobserwowane, czy wyuczone umiejętności w życiu codziennym. Sprzęt audio pozwoli wyciszać nadpobudliwość, agresję czy histerie; słuchowiska, treningi słuchowe w znaczący sposób poprawią pamięć słuchową. Praca na zakupionym sprzęcie pozwoli rozwijać spostrzegawczość, skupienie i koncentrację. Według opinii Wnioskodawczyni każdy sprzęt potrzebny w danym momencie terapii, szczególnie ruchowo-sensorycznej (masażer, piłki, maty, dyski, huśtawki, balasty, trampoliny, drabinki, lampy do naświetlań itp.) czy pomoce stymulujące wzrok, słuch, węch, dotyk to nic innego jak właśnie sprzęt rehabilitacyjny, który szczególnie dziecku z całościowymi zaburzeniami rozwoju jest konieczny i niezbędny, pozwala on bowiem poprawiać koordynację, równowagę, czucie grawitacyjne, motorykę dużą i małą oraz wiele innych przypadłości dziecka Wnioskodawczyni – zasadnym jest zatem przyjęcie, że aktualny rozwój nauki i techniki, w wyniku którego są wprowadzane na rynek nowe urządzenia i doskonalone dotychczas funkcjonujące na rynku urządzenia, powoduje, że urządzenia, które dotychczas nie były wykorzystywane w rehabilitacji, stają się również urządzeniami ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych osobom niepełnosprawnym. Zainstalowanie na sprzęcie oprogramowania lub aplikacji, które zmniejszają ryzyko negatywnych konsekwencji zdrowotnych, powoduje, że posiada on indywidualny charakter, związany z niepełnosprawnością dziecka, co również oznacza, że posiada on cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na zakup komputera, konsoli, telewizora oraz sprzętu audio koniecznych do prowadzenia ciągłej rehabilitacji oraz terapii a także zakup sprzętu rehabilitacyjnego (rowerka stacjonarnego, bieżni, huśtawki, masażera, hamaka i innych, według wskazania specjalisty w celu poprawy sprawności fizycznej dziecka), stanowią wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych niepełnosprawnej córki Wnioskodawczyni, mieszczące się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem będą mogły zostać odliczone w kwocie faktycznie poniesionej od dochodu w zeznaniu podatkowym (przy spełnieniu pozostałych warunków niezbędnych do skorzystania z przedmiotowego odliczenia) składanym za rok podatkowy, w którym wydatki zostały/zostaną poniesione oraz jednocześnie córka Wnioskodawczyni będzie posiadała orzeczenie o niepełnosprawności za ten okres (obecnie posiada jedynie do xx lipca 2021 r.) przy niezmienionych okolicznościach sprawy, przy czym dla celów weryfikacyjnych na Zainteresowanej będzie ciążył obowiązek udokumentowania ich zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy.

W kwestii odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych za zajęcia logopedyczne oraz fizjoterapeutyczne, psychologiczne, sensoryczne, itp., które nie zostały sfinansowane (dofinansowane) w jakiejkolwiek formie, są odpowiednio udokumentowane i były zalecane przez specjalistów i terapeutów w posiadanych opiniach i orzeczeniach otrzymanych przez córkę Wnioskodawczyni należy wskazać, że przepis art. 26 ust. 7a pkt 6 ww. ustawy, stanowi m.in., że wydatkami, które uprawniają do skorzystania z przedmiotowej ulgi, są wydatki poniesione na odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

Należy zwrócić uwagę, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „zabieg” i „rehabilitacja”. Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w „Słowniku wyrazów obcych” (PWN, Warszawa 1991 r.) oraz „Encyklopedii” PWN, zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby); rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych.

W konsekwencji, skoro – jak sama Wnioskodawczyni wskazała w uzupełnieniu wniosku – zajęcia logopedyczne oraz fizjoterapeutyczne, psychologiczne, sensoryczne, itp., z których korzystała córka Wnioskodawczyni są to zabiegi pozwalające przywracać sprawność fizyczną i umysłową (kontynuacja czterokrotnego pobytu córki w Dziennym Oddziale Rehabilitacji Leczniczej w Szpitalu, w ramach którego prowadzone były terapie z logopedą, pedagogiem, psychologiem, fizjoterapeutą prowadzącym zajęcia ruchowe i sensoryczne oraz masażysty). Wszystkie zabiegi zawsze były, są i będą wskazane na podstawie zleceń lekarzy i specjalistów pracujących i badających dziecko (…) – stwierdzić należy, że poniesiona przez Wnioskodawczynię odpłatność za ww. zabiegi stanowi tytuł do odliczenia tychże wydatków od dochodu w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni będzie uprawniona na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na zajęcia logopedyczne oraz fizjoterapeutyczne, psychologiczne, sensoryczne, itp. Ww. wydatki, będą mogły zostać odliczone w kwocie faktycznie poniesionej od dochodu w zeznaniu podatkowym (przy spełnieniu pozostałych warunków niezbędnych do skorzystania z przedmiotowego odliczenia) składanym za rok podatkowy, w którym wydatki zostały/zostaną poniesione oraz jednocześnie córka Wnioskodawczyni będzie posiadała orzeczenie o niepełnosprawności za ten okres (obecnie posiada jedynie do xx lipca 2021 r.) przy niezmienionych okolicznościach sprawy, przy czym dla celów weryfikacyjnych na Zainteresowanej będzie ciążył obowiązek udokumentowania ich zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi również kwestia, czy wydatki które poniosła/zamierza ponieść na zakup książek i ćwiczeń do nauki pisania, czytania, wspomagania motoryki małej, artykułów papierniczych, gier edukacyjnych i innych pomocy, jak zakupów wydawnictw i materiałów szkoleniowych oraz na zakup specjalnych programów niezbędnych do rozwoju, nauki i komunikacji dziecka (graficzne, logiczne, muzyczne, audiobooki, itp.), a także do realizacji zajęć on-line ze specjalistami, o których mowa we wniosku mogą podlegać odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 26 ust. 7a pkt 4 przewiduje, że odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej podlegają wydatki poniesione na zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Zatem odliczeniu na podstawie tego przepisu podlegają wydatki na zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, ale nie jakichkolwiek wydawnictw i materiałów szkoleniowych, tylko ściśle związanych z rodzajem niepełnosprawności. Skoro w uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wyjaśniła, że powyższe zakupy Wnioskodawczyni zostały (i nadal będą) realizowane po wcześniejszym wskazaniu przez terapeutów i nauczycieli pracujących na bieżąco z dzieckiem - zakupy zawsze są uzasadnione, wynikają z analizy potrzeb niepełnosprawnego dziecka w danym momencie - jego predyspozycji, umiejętności i możliwości przyswajania wiedzy, nabywania, utrwalania, a z czasem rozwijania kolejnych schematów i umiejętności – Wnioskodawczyni będzie miała więc prawo do odliczenia tychże wydatków w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Ww. wydatki bowiem zostały/zostaną poniesione przez Wnioskodawczynię stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności córki Wnioskodawczyni (tj. stanowią/będą stanowiły wydatki odpowiadające indywidualnym potrzebom wynikającym z rodzaju posiadanej przez córkę Wnioskodawczyni niepełnosprawności).

Zatem uznać należy, że Wnioskodawczyni będzie uprawniona na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na zakup książek i ćwiczeń do nauki pisania, czytania, wspomagania motoryki małej, artykułów papierniczych, gier edukacyjnych i innych pomocy, jak zakupów wydawnictw i materiałów szkoleniowych oraz na zakup specjalnych programów niezbędnych do rozwoju, nauki i komunikacji dziecka (graficzne, logiczne, muzyczne, audiobooki, itp.), a także do realizacji zajęć on-line ze specjalistami, o których mowa we wniosku. Ww. wydatki, będą mogły zostać odliczone w kwocie faktycznie poniesionej od dochodu w zeznaniu podatkowym (przy spełnieniu pozostałych warunków niezbędnych do skorzystania z przedmiotowego odliczenia) składanym za rok podatkowy, w którym wydatki zostały/zostaną poniesione oraz jednocześnie córka Wnioskodawczyni będzie posiadała orzeczenie o niepełnosprawności za ten okres (obecnie posiada jedynie do xx lipca 2021 r.) przy niezmienionych okolicznościach sprawy, przy czym dla celów weryfikacyjnych na Zainteresowanej będzie ciążył obowiązek udokumentowania ich zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że korzysta/będzie korzystała z samochodu osobowego, będącego jej własnością w celu przewozu dziecka na zajęcia oraz wszelkie wizyty lekarskie, a także do zaspokajania potrzeb i czynności życiowych.

Odnosząc się do tego zagadnienia wskazać należy, że z analizy cytowanego powyżej art. 26 ust. 7a pkt 14 ww. ustawy wynika, że aby skorzystać z możliwości odliczenia od dochodu poniesionych wydatków, związanych z używaniem samochodu osobowego należy:

• być osobą niepełnosprawną lub mieć na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16 roku życia,
• być właścicielem (współwłaścicielem) samochodu osobowego,
• ponieść z tego tytułu wydatki.

Należy również wyjaśnić, że pod pojęciem wydatków dotyczących eksploatacji samochodu osobowego należy rozumieć nie tylko koszty samego przejazdu, ale i koszty utrzymania samochodu takie jak koszty przeglądów technicznych, napraw, zakupu części czy obowiązkowego ubezpieczenia OC. W przypadku wydatków poniesionych na używanie samochodu osobowego nie jest natomiast wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia. W kontekście przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dowodami tymi będą np. orzeczenie o niepełnosprawności oraz dowód rejestracyjny samochodu. Jeżeli przepisy prawa nie wymagają urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia, dowodem może być również odebrane od strony, na jej wniosek, oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, dotyczące, np. poniesienia wydatku.

Wskazać jednocześnie należy, że określona w ustawie kwota 2280 zł jest maksymalną kwotą, która może być odliczona za dany rok podatkowy tytułem poniesienia ww. wydatków i to niezależnie od tego, czy osoba niepełnosprawna posiadała orzeczenie o niepełnosprawności i osoba niepełnosprawna lub osoba mająca na utrzymaniu osobę niepełnosprawną była właścicielem samochodu osobowego przez cały rok, czy też uzyskała to orzeczenie lub nabyła własność/współwłasność ww. samochodu w trakcie roku podatkowego. Jednakże użycie przez ustawodawcę, przy określaniu wielkości limitu, wyrażenia „w wysokości nieprzekraczającej kwoty 2280 zł” (a nie „w wysokości 2280 zł’’) wskazuje, iż wysokość odliczenia uzależniona jest od intensywności (częstości) używania samochodu oraz odległości jakie Wnioskodawczyni będzie nim pokonywała.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznemu i zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni posiadająca na utrzymaniu niepełnosprawną córkę, może – na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – odliczyć od osiągniętego dochodu w zeznaniu podatkowym (przy spełnieniu pozostałych warunków niezbędnych do skorzystania z przedmiotowego odliczenia) składanym za rok podatkowy, w którym wydatki zostały/zostaną poniesione oraz jednocześnie córka Wnioskodawczyni będzie posiadała orzeczenie o niepełnosprawności za ten okres (obecnie posiada jedynie do xx lipca 2021 r.) przy niezmienionych okolicznościach sprawy – wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego stanowiącego jej własność, w ramach obowiązującego limitu – maksymalnie do kwoty 2280 zł. W sytuacji, gdy córka Wnioskodawczyni uzyskała orzeczenie o niepełnosprawności lub też Wnioskodawczyni stała się właścicielem samochodu osobowego w trakcie roku podatkowego, limit wydatków podlegających odliczeniu nie ulega pomniejszeniu.

Jak wynika z art. 26 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki poniesione na cele określone w art. 26 ust. 7a pkt 14 ww. ustawy nie wymagają od podatnika ich dokumentowania. Powyższe nie oznacza jednak, iż organ podatkowy weryfikujący zeznanie roczne w zakresie poprawności dokonanych odliczeń, nie ma prawa domagać się od podatnika przedstawienia okoliczności związanych z poniesionymi wydatkami. Jeżeli wolą organu podatkowego będzie wskazanie, np. miejsc i częstotliwości wyjazdów Wnioskodawczyni, jej obowiązkiem będzie przekazanie tych informacji. Fakt oraz konieczność poniesienia wydatków na ww. cele rehabilitacyjne powinny być co najmniej uprawdopodobnione. Organ podatkowy ma prawo kwestionować wydatki na używanie samochodu, w tym odliczenia kosztów paliwa jeśli okaże się, że dana osoba wcale nie używała samochodu osobowego, lub używała go sporadycznie, a odliczyła od dochodu maksymalną kwotę wskazaną przez ustawodawcę.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz zdarzeniem przyszłym, podanymi przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto wyjaśnić należy, że w toku postępowania w sprawie wydania interpretacji upoważniony organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawione we wniosku stany faktyczne będą się różnił od stanów występujących w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałych stanów faktycznych. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Końcowo, w odniesieniu się do przywołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej, wskazać należy, że dotyczy ona konkretnej, indywidualnej sprawy osadzonych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.