0115-KDWT.4011.55.2020.2.MJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczym przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2020 r. (data wpływu 30 lipca 2020 r.), uzupełnionym w dniu 11 września 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego z USA - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego z USA.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 2 września 2020 r. Znak: X wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 11 września 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest emerytką mieszkającą obecnie w Polsce na stałe i otrzymującą emeryturę polską z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz świadczenie rodzinne małżeńskie Spouse Benefit wypłacane z Zarządu Ubezpieczeń Społecznych Stanów Zjednoczonych Ameryki (Social Security Administration).

Wnioskodawczyni w 2004 r. zawarła związek małżeński w USA i wyjechała tam na stałe. W marcu 2020 r. nastąpił rozwód za zgodą stron. Wnioskodawczyni w USA nie pracowała, była na wyłącznym utrzymaniu męża. Były mąż posiada obywatelstwo polskie i amerykańskie i nadal mieszka w USA. Mąż Wnioskodawczyni po osiągnięciu pełnego wieku emerytalnego (66 lat), zaczął pobierać emeryturę z Social Security Administration. Wnioskodawczyni od 2010 r. posiada obywatelstwo amerykańskie. W 2015 r. Wnioskodawczyni zostało przyznane świadczenie rodzinne małżeńskie, tzw. spouse benefit.

Za każdy rok Wnioskodawczyni otrzymuje z Social Security Administration rozliczenie podatkowe określające przychód, pobrany podatek oraz kwotę netto wypłaconego świadczenia. Od lipca 2020 r. świadczenie rodzinne małżeńskie jest przesyłane bezpośrednio na polskie konto Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni nie posiada żadnych nieruchomości czy dóbr materialnych za granicą, jak również nie otrzymuje żadnych innych dochodów z zagranicy.

Od wypłacanego świadczenia w USA bank nie potrąca zaliczek na podatek dochodowy i nie potrąca składek na ubezpieczenie zdrowotne.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że od dnia 1 lipca 2020 r. posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

15 lutego 2020 r. Wnioskodawczyni przeprowadziła się do Polski, gdzie przeniosła swoje centrum interesów życiowych. Ponadto wskazuje, że wniosek dotyczy okresu po zamieszkaniu w Polsce na stałe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymywane świadczenie rodzinne małżeńskie należy wykazywać w zeznaniu rocznym PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) jako przychód i czy to świadczenie jest zwolnione z podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z zasadą wymienioną w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52e oraz dochody, w stosunku do których zaniechano na podstawie Ordynacji Podatkowej poboru podatku.

Wnioskodawczyni twierdzi, że wypłacane świadczenie rodzinne małżeńskie znajduje się na oficjalnej stronie Ambasady, w zakładce: świadczenia rodzinne.

Wnioskodawczyni uważa, że świadczenie rodzinne jest odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych i jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni pragnie również podkreślić, że prezentowane stanowisko zgodne jest m. in. z interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 21 kwietnia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.261.2020.1.AC, czy też wydaną w dniu 29 kwietnia 2019 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.148.2019.2.DJ oraz z interpretacjami podatkowymi Dyrektorów Izb Skarbowych :

1. Katowice IBPB-2-2.4511.857.2016.1.JG,
2. Warszawa IBPB4/4511-1373/15-2/JK3,
3. Bydgoszcz ITPB2/415-335/14/RS,
4. Poznań ILPB2/415-208/13-4/TR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że od 2015 r. Wnioskodawczyni otrzymuje świadczenie małżeńskie z USA, które jest świadczeniem rodzinnym w świetle przepisów obowiązujących w USA.

Od lipca 2020 r. świadczenie jest przesyłane bezpośrednio na polskie konto Wnioskodawczyni. Bank nie potrąca zaliczek na podatek dochodowy oraz składek na ubezpieczenie zdrowotne. Obecnie centrum interesów życiowych Wnioskodawczyni znajduje się w Polsce, gdzie teraz mieszka na stałe.

Wnioskodawczyni nie posiada żadnych nieruchomości czy dóbr materialnych za granicą, jak również nie otrzymuje żadnych innych dochodów z zagranicy.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy otrzymywane rodzinne świadczenie małżeńskie z USA należy wykazywać w rocznym zeznaniu podatkowym PIT jako przychód i czy świadczenie to podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wskazać należy, że w kwestii opodatkowania uzyskiwanych za granicą dochodów istotne znaczenie mają zapisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z krajem, z którego są one uzyskiwane.

W opisanej sytuacji zastosowanie znajduje umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie w dniu 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178).

Umowa ta w zakresie podatków od dochodu nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczeń przysługujących małżonkowi osoby uprawnionej do emerytury, wypłacanych z systemu ubezpieczeń socjalnych Stanów Zjednoczonych Ameryki (art. 19 ww. Umowy zawiera jedynie uregulowania dotyczące m. in. emerytur i rent lub podobnych dochodów, wypłacanych z funduszy publicznych z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi).

Oznacza to, że tego rodzaju dochód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 tej Umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. Umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie. Stosownie do art. 5 ust. 2 cytowanej Umowy, postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

• prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
• przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

W myśl art. 5 ust. 3 powołanej Umowy, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami art. 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia małżeńskiego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 powołanej Umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia małżeńskiego, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że od momentu przeniesienia do Polski centrum interesów życiowych, Wnioskodawczyni ma obowiązek rozliczania się w Polsce ze wszystkich osiągniętych dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Jeżeli zaś uzyskiwane świadczenia małżeńskie, stanowią świadczenia rodzinne przyznane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki, to są one zwolnione od podatku, na podstawie powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek wykazywania ww. dochodu w rocznym zeznaniu podatkowym i odprowadzenia z tego tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że z uwagi na specyfikę postępowania interpretacyjnego, tut. organ orzeka wyłącznie w zakresie zdarzenia przedstawionego przez Wnioskodawczynię. W trybie wydawania interpretacji organ nie prowadzi postępowania dowodowego, zmierzającego do ustalenia rzeczywistego stanu faktycznego, lecz odnosi się wyłącznie do zdarzenia opisanego we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.