0114-KDWP.4011.87.2020.3.LZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2020 r. (data wpływu 28 sierpnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 września 2020 r. (data wpływu 29 września 2020 r.) na wezwanie z dnia 23 września 2020 r. (data nadania 23 września 2020 r., data odbioru 24 września 2020 r.) Nr 0114-KDWP.4011.87.2020.1.LZ oraz pismem z dnia 9 październikiem 2020 r. data wpływu 9 października 2020 r.) na wezwanie z dnia 2 października 2020 r. (data nadania 2 października 2020 r., data odbioru 5 października 2020 r.) Nr 0114- KDWP.4011.87.2020.2.LZ o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania podatkiem liniowym usług zarządzania i doradztwa na podstawie zawartej umowy (kontrakt menadżerski) ze spółką z o.o. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania podatkiem liniowym usług zarządzania i doradztwa na podstawie zawartej umowy (kontrakt menadżerski) ze spółką z o.o.

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której, między innymi, świadczy usługi w zakresie: 70.22.Z - Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, 66.20.Z - Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi, Wnioskodawca ma zawartą umowę: kontrakt menadżerski (dalej: Umowa, Kontrakt) ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka). Zgodnie z Umową, Wnioskodawca zobowiązuje się świadczyć usługi w zakresie zarządzania i doradztwa. Na podstawie Umowy ustalone zostało wynagrodzenie miesięczne, płatne na podstawie faktury VAT (podatek od towarów i usług) wystawianej przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania Umowy na zasadach ogólnych. Umowa nie przewiduje uprawnień do składania oświadczeń woli przez Wnioskodawcę, jako doradcy, w imieniu Spółki. W ramach Umowy Wnioskodawca nie działa zatem na rachunek i ryzyko Spółki, ani jako doradca, nie podejmuje wiążących dla Spółki, czy jej kontrahentów decyzji. Dodatkowo podatnik prowadzi działalność gospodarcza w zakresie wynajmu lokali użytkowych i mieszkalnych.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

• Wnioskodawca uchwałą Rady Nadzorczej został powołany na stanowisko członka zarządu (…) S.A., co było podstawą do zawarcia umowy o świadczenie usług zarządzania. Wymienioną usługę świadczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie ze statutem spółki i zapisem w KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) ma prawo ją reprezentować w co najmniej dwuosobowej reprezentacji. Wnioskodawca w ramach tej samej działalności gospodarczej świadczy również inne usługi odrębnym podmiotom. Wnioskodawca do marca 2020 r. przez spółkę z którą miał zawartą umowę był powołany do organu - odpowiednik Zarządu - spółki zależnej, zarejestrowanej w (…) pod nazwą (…) AS”. Ponadto od marca 2020 r. Wnioskodawca jest powołany przez spółkę do Rady Nadzorczej Spółki zależnej (…) S.A. funkcje tą świadczy osobiście.

• Zapytanie dotyczy roku podatkowego 2020,

• Wnioskodawca złożył oświadczenie o wyborze formy opodatkowania w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie wskazanym w art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

• W ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej Podatnik nie uzyska przychodów ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom (w całości/częściowo), które wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym - w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może opodatkować dochody z zawartego kontraktu menadżerskiego zgodnie z art. 30c ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższe, działalność w zakresie doradztwa i zarządzania, a w szczególności wynagrodzenie uzyskiwane na podstawie Umowy zawartej ze Spółką kwalifikuje się do przychodów z działalności gospodarczej, a nie z działalności wykonywanej osobiście.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: Ustawa o PIT) wyróżnia się wśród źródeł przychodów: działalność wykonywaną osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT) oraz pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT).

Pozarolniczą działalnością gospodarczą, w myśl art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT, jest działalność zarobkowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzona we własnym imieniu, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 Ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy przychody uzyskiwane na podstawie kontraktu z tytułu działalności doradczej i zarządczej na rzecz Spółki, o których mowa, mogą być opodatkowane na zasadach ogólnych lub podatkiem liniowym, zgodnie z art. 30c Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze zawieranych pomiędzy przedsiębiorcą zlecającym zarząd, a samodzielnym podmiotem (zarządcą) jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot, za wynagrodzeniem, tymże przedsiębiorstwem na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko. Takiego charakteru nie ma Umowa opisana w stanie faktycznym. Wnioskodawca, jako doradca i podwykonawca Spółki nie ma decydującego zdania o akceptowaniu własnych produktów i prac (dokumentacji, wniosków, analiz, strategii).

Jego zadaniem jest m.in. przygotowywanie dokumentacji, analiz, strategii, wniosków, z których Spółka korzysta dopiero po ich wcześniejszej akceptacji przez odpowiednie organy Spółki, zgodnie z obowiązującymi w spółce procedurami oraz przepisami prawa spółek. Oznacza to, że Wnioskodawca w ramach usług wynikających z kontraktu nie wykonuje żadnych czynności kierowania, a jedynie szereg czynności których istotą jest doradztwo i wykonywanie własnych projektów, analiz i zaleceń dla odpowiednich organów Spółki. Wnioskodawca nie posiada uprawnień do składania oświadczeń woli i zaciągania zobowiązań w imieniu Spółki w związku z wykonywaniem Umowy, co oznacza brak pełnej samodzielności w wykonywaniu działań. Należy zatem uznać, iż przedmiotowych usług nie można kwalifikować jako uzyskiwanych w ramach kontraktu menadżerskiego umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, czy też umowy o podobnym charakterze.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług doradztwa, stanowić będą przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są:

• działalność wykonywana osobiście,

• pozarolnicza działalność gospodarcza.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jak stanowi art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jak wynika z literalnej treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Wskazać należy, że stosownie do treści przepisu art. 9a ust. 1 powołanej ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej).

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że możliwość opodatkowania dochodów 19% podatkiem liniowym dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (tj. ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym - w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Z treści powołanych powyżej uregulowań prawnych wynika, że możliwości wyboru sposobu opodatkowania 19% podatkiem liniowym pozbawiony jest podatnik, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uzyska przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, a usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik wykonywał na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy w roku podatkowym w ramach stosunku pracy.

Natomiast w myśl art. 13 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się między innymi przychody:

• otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 ustawy PIT),

• uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy PIT (art. 13 pkt 9 ustawy PIT).

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze – przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej

– nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Tym samym, przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, że w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką, czy instytucją. Natomiast wyjątek, o którym mowa w powołanym przepisie dotyczy sytuacji, gdy podatnik powołany został, np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej, w takiej sytuacji uzyskane przez niego przychody będą przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 ww. ustawy. Powołanie bowiem podatnika, np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje tylko zmianę kwalifikacji przychodu, jednakże w ramach działalności wykonywanej osobiście.

Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych między przedsiębiorcą zlecającym zarząd a samodzielnym podmiotem – zarządcą jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

W świetle powyższego, z uwagi na bezspornie osobisty charakter usług zarządzania lub umów o podobnym charakterze, ustawodawca zawarł w treści art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulację szczególną, stanowiącą, że przychody z tego tytułu są przychodami z osobiście wykonywanej działalności, nawet gdy umowy te zawierane są przez autonomiczne podmioty gospodarcze, tj. osobę fizyczną prowadzącą działalność, spółkę cywilną, czy spółkę komandytową.

Z tych powodów usługi i działalność dotycząca zarządzania, czy kontraktów menedżerskich – nawet wówczas, kiedy umowy zawierane są z osobami fizycznymi występującymi jako autonomiczne podmioty gospodarcze, czyli przedsiębiorcami prowadzącymi zarejestrowaną działalność gospodarczą na własny rachunek w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej nie tracą osobistego charakteru.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której, między innymi, świadczy usługi w zakresie: 70.22.Z - Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, 66.20.Z - Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi, Wnioskodawca ma zawartą umowę, kontrakt menadżerski ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Zgodnie z Umową, Wnioskodawca zobowiązuje się świadczyć usługi w zakresie zarządzania i doradztwa. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania Umowy na zasadach ogólnych. Umowa nie przewiduje uprawnień do składania oświadczeń woli przez Wnioskodawcę, jako doradcy, w imieniu Spółki. W ramach Umowy Wnioskodawca nie działa zatem na rachunek i ryzyko Spółki, ani jako doradca, nie podejmuje wiążących dla Spółki, czy jej kontrahentów decyzji. Wnioskodawca uchwałą Rady Nadzorczej został powołany na stanowisko członka zarządu Spółki S.A., co było podstawą do zawarcia umowy o świadczenie usług zarządzania. Wymienioną usługę świadczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie ze statutem spółki i zapisem w KRS ma prawo ją reprezentować w co najmniej dwuosobowej reprezentacji. Wnioskodawca w ramach tej samej działalności gospodarczej świadczy również inne usługi odrębnym podmiotom. Wnioskodawca do marca 2020 r. przez spółkę z którą miał zawartą umowę był powołany również do organu - odpowiednik Zarządu - spółki zależnej. Ponadto od marca 2020 r. Wnioskodawca jest powołany przez spółkę do Rady Nadzorczej zależnej Spółki Akcyjnej, funkcje tą Wnioskodawca świadczy osobiście.

Wobec powyższego mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że przychód z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług w ramach kontraktu menedżerskiego nie stanowi przychodu ze źródła – pozarolnicza działalność gospodarcza, zatem dochód z tego tytułu nie może być opodatkowany podatkiem liniowym 19%, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę na podstawie kontraktu menedżerskiego, należy zaliczyć do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 9 ww. ustawy, czyli jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, a dochód z tego źródła powinien być opodatkowany według zasad przewidzianych dla tego źródła przychodu, tj. na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach(art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą.