0115-KDIT1.4011.490.2020.3.MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2020 r. (data wpływu 3 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem w dniu 31 lipca oraz 8 września 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, który został uzupełniony pismem w dniu 31 lipca oraz 8 września 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od dnia 3 października 2016 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą PK, której głównym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez niego forma opodatkowania to podatek liniowy 19%.

Od października 2016 r. Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz X sp. z o. o. z siedzibą w S. na podstawie ramowej umowy o współpracy. Aneksem do ww. umowy obowiązującym od dnia 1 stycznia 2020 r. powierzono Wnioskodawcy do wykonania usługi programistyczne polegające na wytwarzaniu oprogramowania. Szczegółowy zakres czynności, w tym specyfikacja merytoryczna i cele tych czynności są każdorazowo określane przez Spółkę w formie wytycznych kierowanych do Wnioskodawcy w formie pisemnej (drogą e-mail) bądź ustnie.

Wnioskodawca wykonuje zlecone mu czynności w dowolnym miejscu i czasie, a także nie pozostaje pod bezpośrednim kierownictwem Spółki. Wnioskodawca nie ma obowiązku wykonywania poleceń Spółki, jednakże jest związany jej wytycznymi co do sposobu wykonania umowy. Wnioskodawca samodzielnie wykonuje czynności w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze, co potwierdza chociażby okoliczność, iż Wnioskodawcy nie przysługuje od Spółki wynagrodzenie za okres, w którym usługi nie są przez niego świadczone. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą za wszelkie szkody jakie mogą wystąpić w związku z realizacją umowy (za wykonywane czynności i za ich rezultat) wobec Spółki jak i wobec osób trzecich, jeśli szkody te będą wynikiem zawinionego działania Wnioskodawcy lub zaniechania.

W ramach wykonywanych na rzecz Spółki usług, Wnioskodawca tworzy programy komputerowe lub ich części, a więc utwory chronione w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ‒ kwalifikowane IP. Zgodnie z postanowieniami umowy ramowej łączącej Wnioskodawcę ze Spółką, Spółka każdorazowo nabywa od Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe do wytworzonych utworów. Przedmiotowe nabycie autorskich praw majątkowych następuje z chwilą powstania utworu, bez jakichkolwiek dodatkowych oświadczeń. Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu nabycia autorskich praw majątkowych do ww. utworów w związku z wykonaniem umowy jest skalkulowane w stawce wynagrodzenia określonej w umowie z tytułu jej wykonania. Wnioskodawca uzyskuje zatem dochody z tytułu przeniesienia praw autorskich do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, który to dochód uwzględniony jest w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Na skutek przeniesienia autorskich praw majątkowych na Spółkę, Spółce przysługuje również wyłączne prawo do rozpowszechniania utworów w tym do odpłatnego lub nieodpłatnego dalszego przenoszenia tych praw na osoby trzecie oraz do udzielania osobom trzecim prawa do korzystania z tych utworów, wykorzystania utworów do celów komercyjnych, dokonywania zmian w utworach.

Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów. Każdy z programistów jest jednak odpowiedzialny za inne zadanie. Wnioskodawca odpowiada za wykonywanie następujących czynności:

a) rozwijanie i ulepszanie oprogramowania poprzez implementacje o charakterze unikalnym.

Efektem jest dodanie nowej funkcjonalności, lub rozwinięcie/ulepszenie istniejącej funkcjonalności. W opisywanym procesie zmieniane są pliki źródłowe aplikacji takie jak: kod źródłowy, grafiki, dźwięki, animacje (czasem zmianie ulega kilka z wymienionych typów plików, czasem tylko jeden z nich np. same grafiki). W tym celu podejmowane są takie działania jak: analiza problemu, sprawdzanie poprawności rozwiązania, propozycja poprawek, nanoszenie zmian w plikach źródłowych ‒ podczas gdy ostatnie z wymienionych może zostać wykonane częściowo lub w całości przez inną osobę z zespołu, lub może w ogóle nie powstać, jeśli zapadnie taka decyzja na danym etapie. Występują prace związane z lokalizacją językową i usuwaniem zbędnych fragmentów istniejącej implementacji. Zmiany nie mają charakteru rutynowego. Na skutek działań Wnioskodawcy każdorazowo powstaje nowe kwalifikowane IP.

b) wprowadzanie zmian w oprogramowaniu ‒ część implementacji w tym punkcie ma charakter powtarzalny i tymczasowy.

Efektem jest zmiana istniejącej funkcjonalności w celu modyfikacji lub dodania nowych elementów (np. zmiana wyglądu interfejsu aplikacji, dodanie nowych elementów wizualnych do istniejącej funkcjonalności). W opisywanym procesie zmieniane są pliki źródłowe aplikacji wymienione w pkt a. W tym celu podejmowane są działania wymienione w pkt a. Występują prace związane z lokalizacją językową i usuwaniem zbędnych fragmentów istniejącej implementacji. Efekt wizualny wprowadzanych zmian w większości wypadków jest unikalny i niepowtarzalny, podczas gdy sam proces ich wytwarzania często ma charakter powtarzalny.

c) ulepszanie oprogramowania poprzez implementacje polegające na naprawianiu błędów.

Efektem jest poprawienie istniejącej funkcjonalności. W opisywanym procesie zmieniane są pliki źródłowe aplikacji wymienione w pkt a. W tym celu podejmowane są działania wymienione w pkt a. Występują prace związane z lokalizacją językową i usuwaniem zbędnych fragmentów istniejącej implementacji. Zmiany nie mają charakteru rutynowego. Na skutek działań Wnioskodawcy, każdorazowo powstaje nowy utwór w miejsce utworu (funkcjonalności) błędnego.

d) rozwijanie, ulepszanie i wprowadzanie zmian w oprogramowaniu poprzez wdrażanie ich w środowisko produkcyjne.

Proces ten jest jednym z etapów przygotowania nowego utworu ‒ w większości przypadków nie prowadzi bezpośrednio do zmian w plikach źródłowych, ale do dostarczenia ich do użytkownika końcowego. Występuje często jako kolejny etap po zakończeniu prac opisanych w pkt a, pkt b lub pkt c, podczas gdy same prace opisane we wspomnianych punktach mogły zostać częściowo lub w całości dokonane przez inny zespół. W tym celu podejmowane są takie działania jak: analiza implementacji, wdrażanie zmienionych plików źródłowych do nowego środowiska, przygotowanie nowej wersji aplikacji w celu umożliwienia testów i dostarczenia do użytkownika końcowego.

e) tworzenie dokumentacji zmian opisanych w pkt a, pkt b i pkt c (często jako jeden z etapów opisanych implementacji) lub dokumentacji procesu towarzyszącego wszystkim powyższym punktom.

Każda zmiana wymaga analizy, przebudowania i skompilowania, sprawdzenia poprawności działania itp. Implementacje mają różny czas trwania wykonania i zakres ‒ w większości przypadków krótki, mieszczący się w zakresie od 1 do kilku godzin. Część zmian ma charakter permanentny a część okresowy/krótkotrwały (wdrażane na okres promocji w aplikacji).

Wnioskodawca wykonuje również prace podejmowane w celu próby dokonania zmiany, lecz niezwiązane bezpośrednio z daną zmianą: szkolenia, samodoskonalenie, analiza narzędzi lub procesu pracy w celu próby poprawy jakości pracy lub produktu.

Podsumowując w ramach współpracy ze Spółką Wnioskodawca podejmuje czynności, których efektem jest powstanie nowych utworów ‒ kwalifikowanych IP, do których autorskie prawa majątkowe są przenoszone na Spółkę, ale też czynności o charakterze twórczym niezwiązane z powstaniem utworów.

Wnioskodawca wraz z zespołem programistów tworzy program komputerowy ‒ grę na urządzenia mobilne i x. Wnioskodawca jest twórcą i autorem poszczególnych modułów, funkcjonalności tego oprogramowania. Wykonywanie powyżej opisanych czynności przez Wnioskodawcę każdorazowo wymaga od niego analizy, badania, zdobycia wiedzy i konsultacji, w celu znalezienia rozwiązania i ewentualnego doprowadzenia do wytworzenia odpowiedniej zmiany w produkcie czy nowej funkcjonalności, jak również w celu weryfikacji rozwiązania, dostarczenia opinii, zgłoszenia błędów/sugestii i rozwiązania zaistniałych problemów lub pomocy przy wytworzeniu rozwiązania.

Działalność Wnioskodawcy wymaga nieustannego zdobywania, poszerzania wiedzy z informatyki i programowania. Wiedza ta jest przez Wnioskodawcę zbierana, a następnie stale wykorzystywana przy tworzeniu i rozwijaniu programu przez niego samego i przez inne osoby. Wnioskodawca zdobywa wiedzę czytając literaturę branżową, uczestnicząc w szkoleniach i konferencjach.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wskazuje, iż w ramach swojej działalności wytwarza oprogramowanie dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań, co w ocenie Wnioskodawcy spełnia przesłanki definicji prac rozwojowych.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy lub w ramach zespołu programistów są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych, Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnione w cenie usługi/produktu.

Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2020 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze Spółką w latach kolejnych i rozliczyć uzyskiwany dochód przy następnych rozliczeniach rocznych.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja jest prowadzona od dnia 1 stycznia 2020 r. i obejmuje ona okres od początku działalności badawczo-rozwojowej, która zmierzała do wytworzenia danego kwalifikowanego IP, zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz Spółki, a polegającą na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, Wnioskodawca ponosi (lub będzie ponosił w przyszłości) wydatki takie jak związane z zakupem elektroniki i akcesoriów (m.in. komputer i sprzęt peryferyjny, tablet, smartfon, kable). Jest to niezbędny sprzęt do pracy umożliwiający Wnioskodawcy wykonanie powierzonych mu zadań. Komputer wraz ze sprzętem peryferyjnym służy do zadań programistycznych jak i ogólnie pojętej komunikacji i ustalania planu pracy z zespołem. Sprzęt typu: tablet, smartfon, kable, służą do komunikacji oraz sprawdzania efektów pracy na środowisku docelowym jakim są wspomniane urządzenia. Dodatkowo Wnioskodawca ponosi koszty takie jak związane z utrzymaniem samochodu m.in.: leasing, paliwo, serwis ‒ co służy dojazdom do klienta, a także związane z zakupem literatury, udziałem w szkoleniach, kursach (w celu zdobycia i pogłębiania wiedzy umożliwiającej wykonanie powierzonych zadań), czy księgowością (w celu rozliczania przychodu z prowadzonej działalności).

Powyższe opłaty są bezpośrednimi kosztami koniecznymi do fizycznego świadczenia usług dla Spółki ‒ fizycznego wytwarzania i rozwijania na jej rzecz programu komputerowego. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej ‒ programu komputerowego.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podejmuje prace rozwojowe. Prace rozwojowe należy rozumieć jako działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Sposób prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej wpisuje się w ww. definicję. Opisana we wniosku działalność jest prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług, które są oferowane w działalności. Jak zostało bowiem wspomniane we wniosku Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, każdy z nich ma swoją rolę w zespole. Zadania są wykonywane przez Wnioskodawcę samodzielnie, ale i we współpracy z innymi członkami zespołu. Wnioskodawca samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą opisaną we wniosku.

Wytworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe podlegają ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotową ochroną przewidzianą w przedmiotowym przepisie objęte są również dodane do istniejącego oprogramowania nowe funkcjonalności, elementy. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Reasumując, tworzone przez Wnioskodawcę nowe funkcjonalności, czy nowe elementy stanowią zatem program komputerowy, które znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP.

Odpowiadając na pytanie czy Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą programów komputerowych czy też twórcą określonych części stanowiących składowe programów powstałych we współpracy z innymi specjalistami wskazano, że twórczość która powstaje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności (program komputerowy jako całość) jest efektem pracy wielu osób, ponieważ działalność w tak dużym projekcie wiąże się ze współpracą. Cały proces powstawania, rozwijania lub ulepszania programu komputerowego jako całości jest skomplikowany i nie ogranicza się jedynie do napisania kodu. W celu dostarczenia odpowiedniej jakości wykonywanych jest wiele innych czynności, m.in. projektowanie, konsultacje z innymi specjalistami, sprawdzanie poprawności rozwiązania od strony technicznej, przygotowanie środowiska, testy jakościowe, wdrażanie zmiany dla graczy. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca uczestniczy w wielu z wymienionych zadań i bierze udział w powstawaniu programu komputerowego, mimo że w żadnym momencie nie wykonuje wszystkich tych czynności sam, lecz we współpracy z innymi członkami zespołu. Wnioskodawca jest jednak twórcą poszczególnych części tak rozumianego programu komputerowego możliwych do wyodrębnienia i dochód z przeniesienia praw do takich części uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi miałby zostać objęty 5% stawką.

Wspomniane we wniosku części oprogramowania stanowią samodzielne odrębne programy komputerowe podlegające ochronie określonej w art. 74 ww. ustawy. Jak bowiem wskazano powyżej, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Na wyrażone wątpliwości czy zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do ulepszanego oprogramowania mają charakter rutynowych, okresowych zmian wyjaśniono, że część zmian opisanych we wniosku w pkt b (Wprowadzanie zmian w oprogramowaniu) ma charakter rutynowy i okresowy, przy czym dotyczy to tylko tych zmian opisanych w przytoczonym pkt b we wniosku. Podejmowane zadania ujęte zostały w 5 osobnych pkt: a, b, c, d, e, aby móc dobrze przedstawić ich charakter i móc odnieść się do każdego z osobna. Charakteru rutynowych, okresowych zmian nie ma implementacja polegająca na naprawianiu błędów, albowiem jest ona wywołana potrzebą niemożliwą do przewidzenia. Tego rodzaju czynność ma na celu ulepszenie, poprawę funkcjonowania oprogramowania. Czynności takie zdecydowanie mają charakter wyjątkowy i permanentny.

Wnioskodawca nie jest właścicielem oprogramowania w momencie jego ulepszania lub rozwinięcia, a czynności polegające na jego ulepszeniu/rozwinięciu są zlecane przez Spółkę na podstawie zawartej z nią umowy ramowej. Oprogramowanie jest własnością Spółki albo odpowiednio klienta Spółki. W efekcie rozwijania i ulepszania powstaje samodzielny program komputerowy podlegający ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, mając na uwadze, iż pojęcie program komputerowy należy rozumieć szeroko, a więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W efekcie naprawiania błędów każdorazowo powstaje nowy utwór w miejsce utworu błędnego. Oznacza to, iż każdorazowo Wnioskodawca wytwarza nową funkcjonalność ‒ program komputerowy, którym zastępuje błędny program komputerowy. Wnioskodawca zamierza opodatkować dochód z przeniesienia praw do tak powstałego utworu preferencyjną stawką podatkową. Pojęcie utworu błędnego oznacza uszkodzony, błędnie działający program komputerowy, część oprogramowania wpływający na błędne jego funkcjonowanie jako całości. Utwór błędny to przede wszystkim taki, który działa w sposób inny niż oczekiwano. Wnioskodawca naprawia utwory stworzone przez siebie, ale zdarza się również, że naprawia utwory wytworzone przez innych programistów. Wnioskodawca nie dokonuje opracowania cudzego utworu, albowiem błędny/uszkodzony utwór jest wymieniany na nowy wytworzony samodzielnie przez Wnioskodawcę. W takich przypadkach zlecenie pochodzi nie od autora, tylko właściciela praw autorskich do tego utworu, czyli firmy (Spółki). W efekcie takiej działalności nie powstają utwory zależne w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Powstałe utwory są utworami pierwotnymi Wnioskodawcy. Wnioskodawca wytwarza nową funkcjonalność osobiście od podstaw.

Wyjaśniając zawarte w opisie okoliczności faktycznych sprawy stwierdzenie, że (`(...)`) w ramach współpracy ze Spółką Wnioskodawca podejmuje (`(...)`) też czynności twórcze niezwiązane z powstaniem utworów (…) Wnioskodawca wskazał, że wykonuje również prace podejmowane w celu próby dokonania zmiany, lecz niezwiązane bezpośrednio z daną zmianą: szkolenia, samodoskonalenie, analiza narzędzi lub procesu pracy w celu próby poprawy jakości pracy lub produktu. Są to czynności twórcze niezwiązane z powstawaniem utworów. Wnioskodawca nie zamierza opodatkowywać preferencyjną stawką dochodu uzyskiwanego z tych czynności.

Zmiana istniejących funkcjonalności w celu modyfikacji lub dodania nowych elementów, we wniosku opisana w pkt b, nie prowadzi do powstania utworu. Zmiany te są jednymi z usług świadczonych na rzecz kontrahenta, z których dochodu Wnioskodawca nie zamierza opodatkować według preferencyjnej stawki podatkowej.

Prace podejmowane przez Wnioskodawcę w celu próby dokonania zmiany, lecz niezwiązane bezpośrednio z daną zmianą takie jak: szkolenia, samodoskonalenia, analiza narzędzi lub procesu pracy w celu poprawy jakości pracy lub produktu są to czynności twórcze Wnioskodawcy ale nie prowadzące do powstania utworu chronionego ustawą prawo autorskie i prawa pokrewne. Wnioskodawca nie zamierza opodatkowywać preferencyjną stawką 5% dochodu uzyskiwanego z tego tytułu.

Wnioskodawca precyzując za jaki okres chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazał, że chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za rok 2020 (a więc w rozliczeniu roku 2020 składanym w kwietniu 2021 r.) oraz za lata następne, jeżeli Wnioskodawca w dalszym ciągu będzie współpracował ze Spółką na takich samych zasadach i wykonując te same czynności, uzyskując dochód z przenoszenia autorskich praw majątkowych na Spółkę do wytworzonych przez niego programów komputerowych.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw majątkowych do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw. Ewidencja ta jest prowadzona na bieżąco od dnia 1 stycznia 2020 r. i obejmuje ona okres od początku działalności badawczo-rozwojowej, która zmierzała do wytworzenia danego kwalifikowanego IP, zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Ewidencja jest prowadzona od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Doprecyzowując wątpliwości wyrażone w sformułowanym pytaniu nr 2 wniosku poprzez wyjaśnienie zawartego w nawiasie pojęcia ‒ dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi, tj. czy przez to pojęcie Wnioskodawca rozumie: dochód za świadczone usługi i za przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych czy też dochód za przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych, Wnioskodawca odpowiedział, że przez pojęcie „dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi” rozumie dochód za przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego powstałego na skutek wymienionych w tym pytaniu czynności/usług wykonywanych w ramach działalności wykonywanej przez Wnioskodawcę. Nadto Wnioskodawca doprecyzowuje, iż preferencyjną stawką zamierza opodatkować dochód z kwalifikowanych praw IP powstałych na skutek wszystkich czynności wymienionych w pytaniu, z wyjątkiem tych opisanych w pkt b wniosku: Wprowadzanie zmian w oprogramowaniu (część implementacji ma charakter powtarzalny i tymczasowy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych na rzecz Spółki w opisany we wniosku sposób stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w tak opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca, do dochodów uzyskiwanych w ramach umowy zawartej ze Spółką, tj. dochodów za świadczenie usług programistycznych poprzez: rozwijanie i ulepszanie oprogramowania poprzez implementacje o charakterze unikalnym (zgodnie z opisem pkt a stanu faktycznego), wprowadzanie zmian w oprogramowaniu ‒ część implementacji ma charakter powtarzalny i tymczasowy (zgodnie z opisem pkt b stanu faktycznego), ulepszanie oprogramowania poprzez implementacje polegające na naprawianiu błędów (zgodnie z pkt c stanu faktycznego), rozwijanie, ulepszanie i wprowadzanie zmian w oprogramowaniu, poprzez wdrażanie ich w środowisko produkcyjne (zgodnie z pkt d stanu faktycznego), tworzenie dokumentacji zmian opisanych w stanie faktycznym lub dokumentacji procesu towarzyszącego wszystkim powyższym punktom (zgodnie z pkt e stanu faktycznego), których efektem jest wytwarzanie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci programów komputerowych składających się na oprogramowanie opisane szczegółowo we wniosku o wydanie interpretacji (które to programy komputerowe podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych) i za przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych (a więc dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi) może zastosować przepisy art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 5% stawkę podatku dochodowego?
3. Czy wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu wydatki takie jak: zakup elektroniki i akcesoriów, utrzymanie samochodu m.in.: leasing, paliwo, serwis, a także zakup literatury, udział w szkoleniach, kursach, czy opłaty związane z księgowością stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty ponoszone przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Stanowisko w odpowiedzi na pytanie nr 1 i nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do zastosowania preferencyjnego opodatkowania do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego ‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:

• Badania naukowe są działalnością obejmującą:
  1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
  2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
• Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.

Wnioskodawca przenosi na Klienta zleceniodawcy całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem ‒ w ocenie Wnioskodawcy ‒ osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko w odpowiedzi na pytanie nr 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez niego wydatki takie jak: związane z zakupem elektroniki i akcesoriów, utrzymaniem samochodu m.in.: leasing, paliwo, serwis, a także związane z zakupem literatury, udziałem w szkoleniach, kursach, czy księgowością, stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w lit. a wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Każdy z wyżej wymienionych wydatków, ponoszonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ma bowiem bezpośredni związek z prowadzoną przez niego działalnością prowadzoną w opisany we wniosku sposób, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku w ramach ulgi IP-BOX stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.

W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów uwzględnionych w celu określenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy wskazać, że muszą to być koszty funkcjonalnie związane z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy należy również mieć na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3] / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze przedstawioną we wniosku sytuację faktyczną oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę, z wyłączeniem prac polegających na wprowadzaniu w oprogramowaniu rutynowych i okresowych zmian (opisane w pkt b wniosku), mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia – mają twórczy charakter, są podejmowane w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że prawa autorskie do oprogramowania komputerowego są kwalifikowanym IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ww. ustawy.

Przy czym, dochód z kwalifikowanego IP określa się przy uwzględnieniu funkcjonalnie związanych z przychodami osiąganymi z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej kosztów uzyskania przychodów, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu.

W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%. Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących ustalania wskaźnika nexus (możliwości uznania wydatków wymienionych we wniosku za koszty prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej) wskazać należy, że istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wobec tego, wskazane we wniosku wydatki, tj. zakup elektroniki i akcesoriów, utrzymanie samochodu m.in.: leasing, paliwo, serwis, a także zakup literatury, udział w szkoleniach, kursach, czy opłaty związane z księgowością, w zakresie w jakim przeznaczone są na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, Wnioskodawca będzie mógł – przy zachowaniu właściwej proporcji – uwzględnić przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy).

Podsumowując, w opisanych okolicznościach faktycznych Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi wytworzonych w ramach jego działalności badawczo-rozwojowej kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci oprogramowania, stanowiących programy komputerowe podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wymaga to jednak wyliczenia podstawy opodatkowania preferencyjną stawką 5% z uwzględnieniem zasad określonych w omówionych przepisach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.