0114-KDIP3-1.4011.400.2020.4.LS

📋 Podsumowanie interpretacji

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w formie niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej, w kwietniu 2020 r. otrzymał darowiznę finansową od Fundacji, przeznaczoną na zakup środków ochrony indywidualnej oraz na sfinansowanie działań mających na celu ochronę pacjentów, opiekunów i pracowników placówki medycznej. Wnioskodawca zakwalifikował tę darowiznę jako przychód z działalności gospodarczej i opodatkował ją stawką 19% podatku dochodowego. Organ podatkowy uznał jednak, że stanowisko Wnioskodawcy jest błędne. Darowizna, którą otrzymał jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, podlega regulacjom dotyczącym podatku od spadków i darowizn, a nie przepisom o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy jednak zauważyć, że ta darowizna jest zwolniona z podatku od spadków i darowizn na podstawie przepisów ustawy COVID-19.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

1. Czy stanowisko Wnioskodawcy zaliczenia darowizny do przychodów z działalności gospodarczej jest prawidłowe? 2. Czy wymienione w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn osoby fizyczne obejmują również osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą?

Stanowisko urzędu

1. Stanowisko Wnioskodawcy zaliczenia darowizny do przychodów z działalności gospodarczej jest nieprawidłowe. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Zatem otrzymana przez Wnioskodawcę darowizna nie może być opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych, nawet jeśli będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. 2. Tak, wymienione w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn osoby fizyczne obejmują również osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera wyłączenia dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, zatem darowizna otrzymana przez Wnioskodawcę jako osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą podlega przepisom tej ustawy.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 maja 2020 r. (data wpływu 26 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lipca 2020 r. (data nadania 9 lipca 2020 r., data wpływu 15 lipca 2020 r.) na wezwanie 2 lipca 2020 r. znak 0114-KDIP3-1.4011.400.2020.1.LS (data nadania 2 lipca 2020 r., data doręczenia 6 lipca 2020 r.) oraz pismem z dnia 9 września 2020 r. (data nadania 10 września 2020 r., data wpływu 11 września 2020 r.) na wezwanie z dnia 31 sierpnia 2020 r. znak 0114-KDIP3-1.4011.400.2020.3.LS i znak 0111-KDIB2-2.4015.65.2020.3.MM (data nadania 31 sierpnia 2020 r., data doręczenia 4 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania na rzecz Wnioskodawcy kwoty pieniężnej na podstawie umowy darowizny – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania na rzecz Wnioskodawcy kwoty pieniężnej na podstawie umowy darowizny.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 2 lipca 2020 r. znak: 0114-KDIP3-1.4011.400.2020.1.LS oraz pismem z 31 sierpnia 2020 r. znak: 0114-KDIP3-1.4011.400.2020.3.LS i znak: 0111-KDIB2-2.4015.65.2020.3.MM, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 lipca 2020 r. (data wpływu 15 lipca 2020 r.) oraz pismem z dnia 9 września 2020 r. (data wpływu 11 września 2020 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą jako niepubliczny zakład opieki zdrowotnej wpisany do rejestru zakładów opieki zdrowotnej prowadzonego przez Wojewodę, oznaczonego jako podmiot leczniczy. Przychody z działalności Wnioskodawca rozlicza za pomocą PKPiR, dochody rozlicza podatkiem liniowym, Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług).

W związku z wystąpieniem pandemii koronawirusa Wnioskodawca od marca 2020 r. został wpisany do wykazu Wojewody, o którym mowa w art. 7 ustawy COVID-19, dotyczącego podmiotów realizujących transport sanitarny osób zakażonych lub podejrzanych o zakażenie COVID-19. W miesiącu kwietniu 2020 r. Wnioskodawca otrzymał od Fundacji darowiznę finansową z przeznaczeniem celowym na zakup środków ochrony indywidualnej oraz sfinansowanie innych działań mających na celu ochronę pacjentów, opiekunów oraz pracowników placówki medycznej. Otrzymane środki zostały przez Wnioskodawcę wydatkowane zgodnie z ich przeznaczeniem i postanowieniami umowy darowizny.

W związku z tym, że Wnioskodawca nie znalazł w ustawie o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, zwolnienia podatkowego z tytułu otrzymanej darowizny, Wnioskodawca odwołał się do ustawy o podatku od spadków i darowizn. Art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn wskazuje, że przedmiotem opodatkowania jest nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium RP lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium RP tytułem darowizny. W wymienionej ustawie nie są wskazane osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. Umowa darowizny została zawarta z NZOZ-em jako podmiotem leczniczym i przeznaczona na konkretny cel. W związku z powyższym kwotę darowizny Wnioskodawca zaliczył jako przychód z działalności w miesiącu kwietniu i opodatkował podatkiem w wysokości 19%. Sytuacja ta budzi jednak wątpliwość Wnioskodawcy, czy w sposób prawidłowy zastosował przepisy prawa podatkowego, gdyż nie znalazł w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych darowizny jako przychodu z działalności wykonywanej osobiście. Art. 13 ustawy, art. 20 ust. 1 również nie wskazuje darowizny jako przychodu z innych źródeł. Jednocześnie ww. ustawa w art. 2 ust. 1 pkt 3 mówi, że przepisów nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn, a ta wymienia tylko osoby fizyczne nabywające własności rzeczy lub prawa majątkowe.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

  1. Czy stanowisko Wnioskodawcy zaliczenia darowizny do przychodów z działalności gospodarczej jest prawidłowe?
  2. Czy wymienione w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn osoby fizyczne obejmują również osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą?

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku od spadków i darowizn w dniu 17 września 2020 r. została wydana interpretacja indywidualna znak: 0111-KDIB2-2.4015.65.2020.5.MM.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymienia w sposób jednoznaczny darowizny jako przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednak otrzymana darowizna była przeznaczona i wykorzystana na konkretny cel, tj. zakup środków ochrony indywidualnej oraz sfinansowaniu innych działań mających na celu ochronę pacjentów, opiekunów oraz pracowników Placówki Medycznej, co jest ściśle związane z rodzajem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. W związku z powyższym Wnioskodawca uznał kwotę darowizny za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z powyższego wynika zatem, że podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wynika z art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9,10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ustawy).

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Jednak, aby zastosowanie mogły znaleźć postanowienia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konkretnej sytuacji, u podatnika musi powstać przychód. Następnie przychód ten musi mieścić się w katalogu źródeł przychodów zdefiniowanych w ustawie podatkowej. Dodatkowo przychód ten nie może podlegać wyłączeniu od opodatkowania – stosownie do przepisów art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak bowiem stanowi art. 2 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1813 ze zm.) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego w tym zakresie odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1145 ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego – przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Przepis art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że – obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą – Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej –wpisaną do wykazu, o którym mowa w art. 7 ustawy o COVID-19. W kwietniu 2020 r. Wnioskodawca otrzymał od Fundacji darowiznę finansową z przeznaczeniem celowym na zakup środków ochrony indywidualnej oraz sfinansowanie innych działań mających na celu ochronę pacjentów, opiekunów oraz pracowników placówki medycznej. Umowa darowizny została zawarta z NZOZ jako podmiotem leczniczym.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi to, czy otrzymana darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn skoro w art. 1 ust. 1 ww. ustawy nie są wymienione osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, czy też podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 17 września 2020 r., znak: 0111-KDIB2-2.4015.65.2020.5.MM, Dyrektor Krajowej Informacji wskazał, iż: „zakresem podmiotowym ustawy o podatku od spadków i darowizn objęto wszystkie osoby fizyczne, niezależnie od tego czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też nie. Natomiast mając na uwadze formę prawną, w której Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą stwierdzić należy, że pomimo iż umowa darowizny została zawarta z NZOZ jako podmiotem leczniczym, obdarowanym nie jest NZOZ, a Wnioskodawca. Należy bowiem zauważyć, że pod względem cywilnoprawnym zakład opieki zdrowotnej nie posiada podmiotowości prawnej. Tym samym nie jest on jak ma to miejsce, np. w przypadku osobowych spółek prawa handlowego odrębnym od Wnioskodawcy podmiotem prawa, tzw. ułomną osobą prawną. Nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą nie są objęte dyspozycją art. 1 ust. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jednakże fakt, iż darowizna otrzymana przez Wnioskodawcę jako osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn nie oznacza, że w sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku od spadków i darowizn. Zgodnie bowiem z art. 15 zzzzzza pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. 2020 r. poz. 374 ze zm.) (dalej ustawa COVID-19) – w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 września 2020 r. zwalnia się od podatku od spadków i darowizn nabycie w drodze darowizny rzeczy lub praw majątkowych, o których mowa w art. 52n ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) przez osoby fizyczne wykonujące działalność leczniczą i wpisane do wykazu, o którym mowa w art. 7, w związku z przeciwdziałaniem COVID-19. (…) Mając na uwadze powyższe informacje, należy stwierdzić, że otrzymana przez Wnioskodawcę darowizna na walkę z pandemią COVID-19 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 15 zzzzzza pkt 1 lit. a) ww. ustawy COVID-19.”

Zatem, skoro nabycie darowizny pieniężnej podlega przepisom ustawy od spadków i darowizn, to powyższe wyklucza, zgodnie z treścią powołanego art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, możliwość zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nawet jeśli otrzymana darowizna będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili