Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest tworzenie oprogramowania. W ramach tej działalności opracował innowacyjny program komputerowy X, mający na celu zbieranie i przetwarzanie danych z systemów automatyki domowej w celu generowania inteligentnych sugestii dla użytkowników. Prace nad programem X miały charakter działalności badawczo-rozwojowej, obejmując systematyczne badania, analizy i testy w celu opracowania nowego, unikatowego rozwiązania. Efektem tych działań jest program komputerowy, który stanowi utwór chroniony prawem autorskim. Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do tego programu na rzecz zleceniodawcy, uzyskując z tego tytułu dochód. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca spełnia warunki do zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego od tego dochodu na podstawie przepisów dotyczących IP Box.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2020 r. (data wpływu 6 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której głównym przedmiotem działalności jest działalność związana z tworzeniem oprogramowania (62.01.Z). Pozostałym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność oznaczona kodami: 62.02.Z, 62.09.Z, 70.22.Z.
Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. la ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 u.p.d.o.f.
Działalność Wnioskodawcy skupia się na tworzeniu wysoce innowacyjnych rozwiązań w postaci programów komputerowych wytwarzanych w oparciu o autorską koncepcję Wnioskodawcy oraz przeprowadzane przez Wnioskodawcę badania, analizy oraz testy.
Wnioskodawca specjalizuje się w dziedzinie dotyczącej systemów nauczania maszynowego (tzw. machine learning). Uczenie maszynowe jest technologią, która w odróżnieniu do standardowego programowania komputerów skupia się na nauczeniu programów komputerowych wykonywania określonych i pożądanych przez potencjalnego użytkownika zadań na podstawie analizy zebranych przez program danych.
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca stworzył program komputerowy (dalej: X), którego głównym założeniem jest zbieranie danych z systemu automatyki domowej danego producenta, takich jak: informacje o użyciu urządzeń w czasie, strukturze domu (piętra, pokoje), użytkownikach korzystających z poszczególnych urządzeń, dane z sensorów etc. Innowacja rozwiązania polega na tym, że opracowany program komputerowy przetwarza zgromadzone dane, próbując wypracować model zachowania użytkowników i urządzeń w domu, aby finalnie zwrócić do systemu sugestie pozwalające na inteligentne podpowiadanie użytkownikowi określonych działań.
Unikalność wytworzonego przez Wnioskodawcę rozwiązania wyraża się tym, iż w efekcie jego opracowania powstała innowacja produktowa w postaci kompleksowej usługi nauczania maszynowego dla systemów smart home. Wytworzone przez Wnioskodawcę rozwiązanie pozwala dowolnemu systemowi smart home w prosty sposób uzyskać sugestie dotyczące akcji do wykonania na podstawie zachowań użytkowników systemu. W efekcie skorzystania z rozwiązania wytworzonego przez Wnioskodawcę każdy system smart home zyska prawdziwą „inteligencję domu” bez potrzeby samodzielnego jej opracowywania w postaci kosztownego projektu IT. W istocie X stanowi więc rozwiązanie wysoce innowacyjne, wyrażające się nie tylko w stopniu skomplikowania, ale także w szerokim stopniu możliwego zastosowania w odniesieniu do występujących na rynku systemów smart home.
Jedną ze szczególnych wartości X jest osiągnięta standaryzacja procesów nauczania maszynowego. Dzięki standaryzacji powstają biblioteki w poszczególnych technologiach, pozwalające jeszcze szybciej zintegrować się z poszczególnymi systemami, a dystrybutorzy i integratorzy oferujący rozwiązania należące do różnych systemów uzyskali jedno narzędzie do realizacji na wszystkich systemach idei inteligentnego domu w jednolity sposób.
Wnioskodawca stworzył X na zlecenie (…) Sp. z o.o. (dalej: Zleceniodawca), będącego podmiotem dystrybuującym rozwiązanie na zewnątrz. Stworzone przez Wnioskodawcę rozwiązanie programistyczne w postaci X jest elementem realizowanego przez Zleceniodawcę projektu o nazwie Y (dalej: Y), na potrzeby realizacji którego Zleceniodawca pozyskał dofinansowanie z A (dalej: A). Projekt Y wpisuje się w następujące Krajowe Inteligentne Specjalizacje:
Wiodącą KIS jest KIS 15, przede wszystkim ze względu na fakt wykorzystania rozwiązań z zakresu nauczania maszynowego w ramach projektu.
Wnioskodawca podkreśla przy tym, iż realizatorem projektu Y był Zleceniodawca, który na potrzeby realizacji projektu pozyskał dofinansowanie z A. Wnioskodawca w ramach współpracy z Inwestorem na jego zlecenie opracował od podstaw w oparciu o własne prace koncepcyjne założenia nowego programu komputerowego oraz wykonał innowację programistyczną w postaci programu komputerowego X.
Ze względu na fakt, iż praca nad X nieodłącznie związana była z realizacją projektu Y, praca Wnioskodawcy nad programem komputerowym zakładała realizację poszczególnych etapów prac określonych w opisie projektu stanowiącym załącznik do wniosku o udzielenie dofinansowania do A.
Prace Wnioskodawcy przebiegały więc w sposób zorganizowany w ramach usystematyzowanych etapów, na które składały się:
Realizacja projektu zakładała osiągnięcie wyznaczonych w ramach poszczególnych etapów tzw. kamieni milowych projektu. Wyznaczenie kamieni milowych było podyktowane faktem, że praktycznie każde prace nad X obarczone były niepewnością technologiczną, przede wszystkim w związku koniecznością doboru właściwej metodyki pracy, technologii programistycznych, algorytmów podczas implementacji, właściwych narzędzi wspierających, doboru sprzętu lub środowiska testowego i produkcyjnego. Niepewność technologiczna wynikała również z szerokiego zakresu prac podejmowanych przez Wnioskodawcę, które obejmowały pełen cykl rozwoju oprogramowania, co powoduje większą możliwość niepowodzenia na poszczególnych etapach rozwoju.
Główny element prac koncepcyjnych Wnioskodawcy skupiał się na przeprowadzeniu badań dotyczących opracowania określonych metod i modeli machine learning celem generowania trafnych predykcji sugestii dla systemów smart home, co polegało na opracowaniu szczegółów dotyczących przetwarzania danych w celu wygenerowania predykcji oraz trenowania modeli machine learningowych. W oparciu o przeprowadzone analizy oraz badania Wnioskodawca musiał dokonać wyboru określonych metod i modeli, które wykorzystał do stworzenia docelowego rozwiązania w postaci X. Do przykładowych rozwiązań, które potencjalnie mogły być wykorzystane należały m. in. modele statystyczne, regresja liniowa, drzewa decyzyjne, różne rodzaje sieci neuronowych. Na etapie wstępnym Wnioskodawca nie był w stanie ocenić, czy i jakie metody i modele zostaną użyte, ze względu na brak możliwości ustalenia, czy wybrany model i metoda pozwalałyby osiągnąć określony i zakładany rezultat. Prace Wnioskodawcy zmierzały więc w istocie do wykorzystania obecnych rozwiązań programistycznych oraz ich łączenia i modyfikacji w celu osiągnięcia zakładanego na danym etapie celu.
Praca Wnioskodawcy nad X nie miała więc charakteru działań rutynowych ani okresowych zmian, lecz była systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, który to proces miał na celu opracowanie zupełnie nowego rozwiązania w postaci innowacyjnego systemu nauczania maszynowego dedykowanego specjalistycznym systemom smart home. Działalność Wnioskodawcy zmierzająca do opracowania X miała charakter ciągły i zorganizowany. Na potrzeby stworzenia X Wnioskodawca zdobywał nową wiedzę, a także łączył i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m. in. z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki, statystyki, logiki, w celu tworzenia zupełnie nowego rozwiązania. Wnioskodawca wytworzył X w ramach działalności, która ściśle nastawiona była na stworzenie zupełnie nowego (twórczego) rozwiązania w następstwie wykorzystania dostępnych zasobów wiedzy oraz zdobycia nowych zasobów w efekcie prowadzenia prac koncepcyjnych i badawczych.
Praca nad tworzeniem systemu prowadzona była w oparciu o wybraną metodykę, posiadała założone etapy, cele, a także harmonogram i budżet. Praca odbywała się w określonych zespołach, a czas pracy i jej wyniki były odpowiednio ewaluowane i ewidencjonowane. Efektem realizacji poszczególnych etapów był raport przeprowadzonych prac oraz osiągniętych wyników realizacji przyjętych założeń. Prace realizowane przez Wnioskodawcę prowadzone były w oparciu o zawartą z Inwestorem umowę ramową wykonywania prac B+R, zgodnie z którą prace realizowane przez Wnioskodawcę świadczone były na podstawie poszczególnych zleceń składanych zgodnie z umową. Zakończenie i odbiór prac wykonanych w ramach umowy był każdorazowo potwierdzany protokołem odbioru prac B+R wyszczególniającym zakres wykonanych prac.
Efektem działalności Wnioskodawcy były prototypowe wersje programów komputerowych oraz finalna docelowa wersja programu X, z których każde rozwiązanie stanowiło rozwiązanie niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniające się od rozwiązań już funkcjonujących. W następstwie prac Wnioskodawcy powstała innowacja produktowa w postaci kompleksowej usługi nauczania maszynowego dla systemów smart home, która powstała od podstaw w ramach działalności Wnioskodawcy w następstwie prowadzonych przez niego badań, analiz, testów oraz prób przeprowadzanych na opracowanych prototypowych wersjach oprogramowania.
Zarówno opracowane prototypowe wersje systemu X, jak też docelowa końcowa wersja programu stanowiły rozwiązania będące rezultatem indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowiły utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każde z powyższych rozwiązań stanowiło odrębny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
W oparciu o zawartą umowę Wnioskodawca przenosił całość praw do opracowanych programów komputerowych na wskazanych w umowie polach eksploatacji. Z chwilą zapłaty wynagrodzenia Wnioskodawca tracił prawa do wytworzonych utworów w zamian za wynagrodzenie. Wynagrodzenie, jakie Wnioskodawca otrzymał, stanowiło zatem w istocie zapłatę za przeniesienie praw autorskich do stworzonych w ramach jego działalności utworów. Sprzedaż tych praw następowała w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, która jest pozarolniczą działalnością gospodarczą. W efekcie, w świetle zawartej umowy, Wnioskodawca uzyskiwał dochód z tytułu sprzedaży programu komputerowego.
Wnioskodawca wskazuje przy tym, iż prowadzi na bieżąco, od początku rozpoczęcia prac nad programami komputerowymi w ramach zawartej umowy ewidencję zawierającą wszystkie elementy określone w art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f., zapewniającą w szczególności wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do wytwarzanych programów komputerowych poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie to sporządzane jest poprzez comiesięczne ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań, a jego wersja elektroniczna jest archiwizowana. Odrębna ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb u.p.d.o.f., które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2019 oraz roku 2020 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego opisanego w stanie faktycznym z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego opisany we wniosku program komputerowy opracowany przez Wnioskodawcę został przez niego opracowany w ramach działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. oraz czy Wnioskodawca spełnia przesłanki uprawniające go do zastosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do oprogramowania opisanego we wniosku i wytworzonego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opisanej we wniosku?
Zdaniem Wnioskodawcy opracował on program komputerowy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f., oraz spełnia on wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego opisanego we wniosku, a co za tym idzie uprawniony jest do zastosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskiego prawa majątkowego do oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
UZASADNIENIE
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f. opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Jednocześnie, zgodnie z art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy. W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, z późn. zm.) badania naukowe są działalnością obejmującą:
Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f., zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 u.p.d.o.f.) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f.).
Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f., mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Odnosząc się do opisanego stanu faktycznego wskazać należy, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której głównym przedmiotem działalności jest działalność związana z tworzeniem oprogramowania (62.01.Z). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a także wybrał liniową formę opodatkowania określoną w art. 30c u.p.d.o.f.
Działalność Wnioskodawcy skupia się na tworzeniu wysoce innowacyjnych rozwiązań w postaci programów komputerowych wytwarzanych w oparciu o autorską koncepcję Wnioskodawcy oraz przeprowadzane przez Wnioskodawcę badania, analizy oraz testy. Wnioskodawca świadczy specjalistyczne usługi programistyczne z zakresu opracowania innowacyjnych rozwiązań z obszaru nauczania maszynowego, w ramach których opracowuje od podstaw zupełnie nowe programy komputerowe.
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca stworzył od podstaw program komputerowy – X, którego głównym założeniem jest zbieranie danych z systemu automatyki domowej danego producenta. Na potrzeby stworzenia X Wnioskodawca zdobywał nową wiedzę, a także łączył i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m. in. z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki, statystyki, logiki, w celu tworzenia zupełnie nowego rozwiązania. Wnioskodawca wytworzył X w ramach działalności, która ściśle nastawiona była na stworzenie zupełnie nowego (twórczego) rozwiązania w następstwie wykorzystania dostępnych zasobów wiedzy oraz zdobycia nowych zasobów w efekcie prowadzenia prac koncepcyjnych i badawczych.
Wnioskodawca, opracowując X, zrealizował cały proces technologiczny wytworzenia programu komputerowego – począwszy od analizy wstępnych założeń co do opracowywanego rozwiązania, przez prowadzenie badań, analiz i testów po budowę oprogramowania.
Praca nad stworzeniem przez Wnioskodawcę wymagała unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej oraz prowadzenia badań, testów i analiz od samego początku realizacji prac programistycznych. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę było wyłącznym rezultatem indywidualnej działalności intelektualnej, ze względu na fakt, że było ono wytwarzane od podstaw z wykorzystaniem autorskich rozwiązań Wnioskodawcy oraz jego pracowników, które to rozwiązania wypracowane zostały w toku prowadzonej działalności. W toku prac nad nowymi rozwiązaniami programistycznymi nie występował element typowej standaryzacji, a proces nastawiony był ściśle na stworzenie (wykreowanie) nowego rozwiązania. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie opisane we wniosku stanowiło więc przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (było wyrazem twórczości intelektualnej).
W toku prac nad oprogramowaniem opisanym we wniosku Wnioskodawca realizował kompletny cykl badawczo-rozwojowy zmierzający do opracowania innowacji produktowej, niespotykanej w analogicznym kształcie na rynku, który to cykl obejmował zorganizowany proces stworzenia nowego programu komputerowego. Stworzony w następstwie prac Wnioskodawcy program komputerowy był więc wynikiem twórczej pracy Wnioskodawcy i odróżniał się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem działań było zatem stworzenie oprogramowania (programu komputerowego), które zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 z późn. zm.) podlega ochronie jak utwory literackie.
Działalność programistyczna zmierzająca do opracowania programu komputerowego obejmowała przy tym wykorzystanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki, statystyki i logiki do projektowania i stworzenia zupełnie nowego rozwiązania w postaci prototypów programu komputerowego oraz jego docelowej, w pełni funkcjonalnej wersji. Działalność programistyczna Wnioskodawcy w zakresie opisanym we wniosku przyczynia się ponadto do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnych rozwiązań programistycznych z zakresu nauczania maszynowego ze względu na pozyskiwanie nowej wiedzy oraz prowadzenie badań z zakresu nauczania maszynowego.
Prace programistyczne prowadzone przez Wnioskodawcę w ramach cyklu opracowania programu komputerowego opisanego we wniosku miały głównie charakter prac rozwojowych. Prace programistyczne Wnioskodawcy nie były standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, lecz zorganizowanym cyklem rozwoju innowacyjnego programu komputerowego, który powstał od podstaw. Stworzone przez Wnioskodawcę rozwiązanie charakteryzuje się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż jest niespotykane w analogicznym kształcie oraz dysponuje funkcjonalnościami, które są niespotykane na rynku, w następstwie wykorzystania opracowanych przez Wnioskodawcę autorskich modeli nauczania maszynowego. W konsekwencji, opracowane przez Wnioskodawcę rozwiązanie programistyczne jest na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących.
Prace programistyczne prowadzone przez Wnioskodawcę nad stworzeniem X miały charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) i były każdorazowo poprzedzone fazą eksploracyjną, mającą na celu wynalezienie najbardziej optymalnego sposobu osiągnięcie planowanego rezultatu i stworzenie określonego rozwiązania o danej specyfikacji. Działalność związana z tworzeniem oprogramowania stanowi przy tym główny przedmiot działalności Wnioskodawcy, który kontynuowany będzie także w przyszłości.
W świetle powyższego uznać należy, że działalność programistyczna prowadzona przez Wnioskodawcę i opisana we wniosku, w ramach której Wnioskodawca opracował X ma charakter działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 u.p.d.o.f.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f.: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f.).
Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca u.p.d.o.f.: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru określonego w tymże przepisie.
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f. dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f. dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
W myśl art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f.: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca u.p.d.o.f. są obowiązani:
Na podstawie art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f. podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Stosownie do art. 30cb ust. 3 u.p.d.o.f.: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c u.p.d.o.f.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatku od dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.
Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Wnioskodawca wytwarza prawa własności intelektualnej w postaci chronionych prawem autorskim programów komputerowych, które stanowią przejaw prowadzonej przez niego, w ramach jego działalności gospodarczej, działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 u.p.d.o.f. Wnioskodawca w ramach działalności opracował od podstaw innowację produktową w postaci programu X, który stanowi w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f. kwalifikowane prawo własności intelektualnej.
Jednocześnie Wnioskodawca na bieżąco prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb u.p.d.o.f., ewidencję, pozwalającą w szczególności na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., przypadających na każde kwalifikowane prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.
W świetle powyższego wywodu oraz przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, z których każdy stanowi utwór prawnie chroniony, wytworzony w ramach działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f.
To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania w postaci X.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Ponadto Organ wskazuje, że na dzień wydania niniejszej interpretacji obowiązuje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.).
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili