0113-KDIPT2-2.4011.567.2020.2.KR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2020 r. (data wpływu 15 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 sierpnia 2020 r. (data wpływu 20 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego i opodatkowania emerytury otrzymanej ze Słowacji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego i opodatkowania emerytury otrzymanej ze Słowacji.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i art. 14f § 1-2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), w związku z powyższym pismem z dnia 6 sierpnia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.567.2020.1.KR, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 6 sierpnia 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 12 sierpnia 2020 r.). W dniu 20 sierpnia 2020 r. (nadano w dniu 17 sierpnia 2020 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca pracował na terenie Słowacji w firmie transportowej …, jako kierowca ciężarówki w ruchu międzynarodowym w UE od dnia 30 lipca 2014 r. do dnia 19 listopada 2018 r. W latach 2015-2018 Wnioskodawca był rezydentem na terenie Słowacji. Tam był ubezpieczony, płacił podatki, robił rozliczenia roczne poprzez księgową zakładu pracy ,,,. W ww. okresie czasu w Polsce nie pracował, nie był ubezpieczony. W 2019 r. Wnioskodawca złożył dokumenty do ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) w Polsce o przyznanie Mu świadczenia emerytalnego od dnia 15 października 2019 r., oraz złożył On wniosek o przyznanie Mu świadczenia emerytalnego ze Słowacji, ponieważ przepracował tam łącznie ponad 5 lat i 4 miesiące. Ubezpieczyciel słowacki odpisał Wnioskodawcy, że nabył On prawo do emerytury słowackiej od dnia 15 października 2016 r., pytając jednocześnie Wnioskodawcę o wypłatę ww. emerytury od tej daty, na co Wnioskodawca wyraził zgodę. W dniu 29 kwietnia 2020 r. ubezpieczyciel słowacki (…) przesłał Wnioskodawcy świadczenie (słowacką emeryturę) za lata pracy na Słowacji 2016-2018 na polski rachunek w banku, jednorazowo w kwocie 5 555,82 EUR, z czego polski bank pobrał i przesłał jako zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych kwotę 944,51 EUR.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowy wniosek dotyczy ww. zdarzenia. Wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie, nie posiada obywatelstwa Słowacji. W latach 2015, 2016, 2017, 2018 posiadał On zamieszkanie w Republice Słowackiej i posiadał tzw. rezydencję podatkową, ośrodek interesów życiowych. W latach 2019 i 2020 rezydencję podatkową oraz ośrodek interesów życiowych posiadał On w Polsce. Za lata 2016, 2017, 2018 Wnioskodawca otrzymał jednorazowo w dniu 29 kwietnia 2020 r. ww. świadczenie (na wniosek ZUS ….). Wnioskodawca otrzymał emeryturę ze Słowacji za pośrednictwem polskiego banku i bank polski pobrał zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawca na pytanie Organu cyt. „czy otrzymana przez Wnioskodawcę emerytura ze Słowacji była wypłacona przez Słowację, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez Słowację, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną z tytułu usług świadczonych na rzecz Słowacji, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej?” wskazał, że emeryturę ze Słowacji wypłaca Mu ZUS słowacki (…). Ww. emerytura ze Słowacji podlega opodatkowaniu na Słowacji.

Wnioskodawca wskazał również, że w 2019 r. złożył wniosek do ZUS … o emeryturę polską oraz aby ZUS wystąpił do słowackiego Ubezpieczyciela (…) o emeryturę słowacką za przepracowane lata pracy na terenie Słowacji, co ZUS uczynił. Słowacki Ubezpieczyciel odpisał Wnioskodawcy, pytając Jego o wypłatę ww. emerytury, gdyż Wnioskodawca nabył prawo do ww. emerytury w dniu 15 października. Wnioskodawca ukończył 14 października 2016 r. 62 lata i należała Mu się słowacka emerytura. Wnioskodawca wskazał, że wypłatę słowackiej emerytury prosi od dnia 15 października 2016 r. Ubezpieczyciel uczynił to decyzją z dnia 14 kwietnia 2020 r. i 17 kwietnia 2020 r. o przyznaniu Wnioskodawcy słowackiej emerytury i przesłał Wnioskodawcy pieniądze na słowacki bank. Z dniem 2 stycznia 2020 r. Wnioskodawca zamknął konto w słowackim banku i poprosił … o przesłanie tych pieniędzy do polskiego banku, co uczynili w dniu 29 kwietnia 2020 r. Bank pobrał od razu na podatek dochodowy kwotę 944,51 EUR.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Jeżeli w latach 2015, 2016, 2017, 2018 Wnioskodawca był rezydentem podatkowym i ośrodkiem interesów życiowych była Republika Słowacji, to czy za te lata Wnioskodawca ma drugi raz płacić podatek dochodowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, jeżeli podatek od emerytury zagranicznej opłacał On na Słowacji, gdzie nabył do niej prawo, nie powinna być ona drugi raz opodatkowana w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego (art. 3 ust. 1 ww. ustawy) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (art. 4a ww. ustawy).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie, nie posiada obywatelstwa Słowacji. W latach 2015, 2016, 2017, 2018 Wnioskodawca posiadał zamieszkanie w Republice Słowackiej (tzw. rezydencję podatkową oraz ośrodek interesów życiowych). W latach 2019 i 2020 tzw. rezydencję podatkową oraz ośrodek interesów życiowych Wnioskodawca posiadał w Polsce. Wnioskodawca od dnia 30 lipca 2014 r. do dnia 19 listopada 2018 r. pracował na terenie Słowacji w firmie transportowej jako kierowca ciężarówki w ruchu międzynarodowym w UE. W 2019 r. Wnioskodawca złożył wniosek do ZUS w Polsce o przyznanie Mu świadczenia emerytalnego od dnia 15 października 2019 r. oraz złożył wniosek o przyznanie Mu świadczenia emerytalnego ze Słowacji. Wnioskodawca nabył prawo do emerytury słowackiej od dnia 15 października 2016 r. W dniu 29 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca otrzymał jednorazowo na polski rachunek bankowy świadczenie (słowacką emeryturę) za lata pracy 2016-2018 na Słowacji w kwocie 5 555,82 EUR, z czego polski bank pobrał zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych kwotę 944,51 EUR. Ww. emerytura ze Słowacji podlega opodatkowaniu na Słowacji

W związku z tym, że Wnioskodawca jest rezydentem polskim (posiada miejsce zamieszkania w Polsce) oraz otrzymał świadczenie emerytalne ze Słowacji, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 18 sierpnia 1994 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 30, poz. 131), zmienionej Protokołem podpisanym w Bratysławie dnia 1 sierpnia 2013r., zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisanej przez Polskę oraz przez Słowację w dniu 7 czerwca 2017 r. (dalej: „Konwencja MLI”).

W myśl art. 18 ww. Umowy, z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, renty, emerytury i inne podobne świadczenia, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu wcześniejszej pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca emerytury ma miejsce zamieszkania.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 2 lit. a) ww. Umowy, jakakolwiek emerytura, wypłacana przez Umawiające się Państwo (Słowacja), jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Słowacji).

Jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce), jeżeli osoba ją otrzymująca ma w nim miejsce zamieszkania i jest obywatelem tego Państwa (w Polsce) – art. 19 ust. 2 lit. b) ww. Umowy.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że emerytura otrzymywana ze Słowacji – z uwzględnieniem art. 19 ust. 2 Umowy – wypłacana osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu wcześniejszej pracy najemnej, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, tzn. w kraju w którym odbiorca emerytury ma miejsce zamieszkania. Ponadto, również emerytury, o których mowa w art. 19 ust. 2 Umowy, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce i obywatelstwo polskie, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Nadmienić należy, że zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. a) ww. Umowy – w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce, podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy może być opodatkowany w Słowacji, to Polska, z zastrzeżeniem postanowień liter b) oraz c), zwolni taki dochód lub majątek z opodatkowania. Polska, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku takiej osoby, może zastosować stawkę podatku, która miałaby zastosowanie, gdyby dochód taki nie był objęty zwolnieniem (metoda wyłączenia z progresją).

W kontekście powyższego wyjaśnić należy, że art. 24 ust. 1 pkt a) ww. Umowy został zastąpiony przez art. 5 ust. 6 Konwencji MLI.

W przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w [Polsce] uzyskuje dochód lub posiada majątek, które zgodnie z postanowieniami [Umowy] mogą być opodatkowane przez [Słowację] (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez [Słowację] wyłącznie z powodu, że dany dochód jest także dochodem uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium [Słowacji]), [Polska] zezwoli na:

1. odliczenie od podatku od dochodu takiej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w [Słowacji];
2. odliczenie od podatku od majątku takiej osoby kwoty równej podatkowi od majątku zapłaconemu w [Słowacji].

Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu lub majątku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód lub majątek, które mogą być opodatkowane w [Słowacji].

Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem [Umowy] dochód uzyskany lub majątek posiadany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w [Polsce] jest zwolniony z opodatkowania w [Polsce], wówczas [Polska] może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku takiej osoby uwzględnić zwolniony dochód lub majątek.

Metoda ta ma jednak zastosowanie tylko w przypadku, gdy zgodnie z treścią umowy osiągnięty dochód podlega opodatkowaniu w Słowacji i w Polsce. W przypadku gdy osiągnięty dochód podlega opodatkowaniu tylko w jednym kraju np. w Polsce nie występuje ryzyko podwójnego opodatkowania i ta metoda nie ma zastosowania.

W świetle powyższego, otrzymana przez Wnioskodawcę ze Słowacji, w formie jednorazowej wypłaty – w dniu 29 kwietnia 2020 r. – emerytura za pracę na Słowacji w latach 2016-2018, zgodnie z ww. Umową, podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji podatkowej, tj. w Polsce, co oznacza, że nie ma do niej zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania.

Do opodatkowania przedmiotowej emerytury stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W art. 10 w ust. 1 ww. ustawy, określone zostały źródła przychodów, wśród których w pkt 1 wymieniono: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Zgodnie natomiast z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent – pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b).

Zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1e, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty (art. 35 ust. 3 ww. ustawy)

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej uregulowania prawne, mając na uwadze, że Wnioskodawca zamieszkuje na terenie Polski oraz treść art. 18 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, należy stwierdzić, że otrzymane przez Wnioskodawcę jednorazowe świadczenie emerytalne ze Słowacji podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. W związku z tym, bank jako płatnik, zgodnie z postanowieniami art. 35 ust. 1 pkt 1 i art. 35 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasadnie pobrał zaliczkę na podatek dochodowy od otrzymanego przez Wnioskodawcę świadczenia emerytalnego.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.