Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, która powstała z przekształcenia spółki cywilnej. Planuje on w niedalekiej przyszłości wystąpić ze spółki jawnej. Rozliczenie z tą spółką odbędzie się częściowo w formie pieniężnej, a przekazywane środki będą pochodziły z funduszu zapasowego spółki. Środki te stanowią zysk, który nie został wcześniej wypłacony wspólnikom. Wnioskodawca twierdzi, że otrzymane pieniądze nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, powołując się na art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o PIT. Organ podatkowy jednak uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, środki pieniężne otrzymane przez wspólnika w związku z wystąpieniem ze spółki osobowej stanowią przychód z działalności gospodarczej, z wyjątkiem części odpowiadającej nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, pomniejszonej o dokonane wypłaty oraz wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2020 r. (data wpływu 6 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania m.in. środków pieniężnych w związku z wystąpieniem ze spółki jawnej – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania m.in. środków pieniężnych w związku z wystąpieniem ze spółki jawnej.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest jednym z trzech wspólników spółki jawnej.
Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, a z tytułu uczestnictwa w spółce jawnej dochody wspólnika opodatkowane są podatkiem dochodowym liniowym w wysokości 19 %.
Z tytułu uczestnictwa w spółce jawnej Wnioskodawcy przysługuje udział w zyskach i stratach w proporcji określonej w umowie spółki jawnej jako 1/3 (jedna trzecia).,
Spółka jawna, której wspólnikiem jest wnioskodawca powstała w wyniku przekształcenia spółki cywilnej. Wnioskodawca wraz ze wspólnikami utworzył bowiem najpierw spółkę cywilną, do której wspólnicy wnieśli wkład w formie pieniężnej, a następnie po paru latach funkcjonowania, spółka cywilna z mocy przepisów prawa została przekształcona w spółkę jawną.
Dodatkowo w trakcie funkcjonowania spółki jawnej wspólnicy wnieśli wkład niepieniężny w postaci udziałów (każdy po 1/3) w prawie własności do trzech nieruchomości gruntowych.
A więc wkładem wnioskodawcy do spółki cywilnej był wkład pieniężny. Zaś później wkładem już do spółki jawnej był też wkład niepieniężny w postaci udziału 1/3 w prawie własności w trzech nieruchomościach gruntowych.
Wnioskodawca w niedalekiej przyszłości zamierza wystąpić ze spółki jawnej. Między spółką a występującym wspólnikiem będzie musiało wówczas dojść do rozliczenia. W przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej, wartość udziału wspólnika występującego określa się na podstawie bilansu określającego wartość zbywczą majątku spółki na koniec roku kalendarzowego, w którym zaistniała przyczyna wystąpienia wspólnika ze Spółki. Wysokość spłaty na rzecz wspólnika występującego ze spółki jest ustalana jako ułamkowa część -1/3 (jedna trzecia) wartości udziału wspólnika występującego, wyliczona na podstawie wyżej wskazanego bilansu.
Rozliczenie wnioskodawcy ze spółką nastąpi częściowo w formie pieniężnej, a częściowo w formie niepieniężnej. Wspólnik otrzyma częściowo w pieniądzu wartość przysługującego mu udziału kapitałowego. Natomiast jako niepieniężna część zostanie Wnioskodawcy wydana nieruchomość gruntowa zabudowana, na którą składają się dwie działki, dla których prowadzone są dwie odrębne księgi wieczyste oraz samochód osobowy. Udział (1/3) w prawie własności do jednej z działek, które mają zostać wydane Wnioskodawcy stanowił jego wkład do spółki. Natomiast druga z działek została nabyta przez spółkę (wówczas jeszcze cywilną) w wyniku umowy sprzedaży. Budynki i budowle znajdujące się na tych nieruchomościach zostały zakupione wraz z jedną z nieruchomości gruntowych.
Samochód, który ma zostać wydany Wnioskodawcy został wykupiony przez spółkę jawną po zakończeniu umowy leasingowej.
Środki pieniężne, które mają zostać przekazane wspólnikowi będą pochodziły z funduszu zapasowego spółki. Środki znajdujące się na tym funduszu pochodzą z uzyskiwanego na przestrzeni lat zysku spółki niewypłaconego wspólnikom. Spółka bowiem przez cały okres swej działalności, w sytuacji w której na koniec roku obrotowego występował zysk podejmowała uchwały dotyczące jego podziału w ten sposób, że część zysku przekazywała na fundusz zapasowy.
Zysk z działalności spółki był opodatkowany i skierowany na fundusz zapasowy i jest w takiej wysokości, że pokryłby wypłaty do rozliczenia wspólnika w części pieniężnej.
Po wystąpieniu ze spółki jawnej wnioskodawca nie będzie prowadził działalności gospodarczej.
W związku z powyższym opisem Wnioskodawca sformułował następujące pytania.
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie pierwsze. W pozostałym zakresie wniosek zostanie rozpatrzony odrębnym pismem.
Zdaniem Wnioskodawcy:
Wystąpienie wspólnika ze spółki powoduje obowiązek rozliczenia udziału kapitałowego wspólnika. Zgodnie z art. 65 § 1 Kodeksu spółek handlowych w przypadku wystąpienia wspólnika z tej spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Z przepisu tego wynika, że udział wypłacany wspólnikowi powinien uwzględniać wniesione do spółki wkłady, a także przypadającą mu część nadwyżki majątkowej ponad te wkłady.
W świetle polskiego prawa podatkowego spółki jawne nie są podatnikami podatku dochodowego.
Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług (art. 14 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki. Jednocześnie przepis art. 14 ust. 3 pkt 11 ww. ustawy stanowi, że do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce.
Biorąc powyższe przepisy pod uwagę należy wyjaśnić, że dochód spółki niebędącej osobą prawną opodatkowany jest na poziomie jej wspólników proporcjonalnie do posiadanego przez nich udziału.
Aby zapobiec sytuacji, w której zysk, wypłacony wspólnikowi przy jego wystąpieniu ze spółki podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym po raz drugi, do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzono regulację art. 14 ust. 3 pkt 11. Na podstawie wymienionego przepisu środki pieniężne przekazane występującemu ze spółki niebędącej podatnikiem podatku dochodowego wspólnikowi jako równowartość przypadających na niego opodatkowanych wcześniej zysków spółki (o ile nie zostały one wcześniej wypłacone) nie stanowią przychodu.
W ocenie Wnioskodawcy, w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, kwota którą miałby otrzymać z tytułu wystąpienia ze spółki znajdująca się na funduszu zapasowym odpowiada udziałowi wspólnika w zyskach spółki, która dotychczas nie została mu wypłacona. W związku z powyższym zastosowanie znajdzie tu wyłączenie, o którym mowa w art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak już wskazano w opisie zdarzenia przyszłego środki znajdujące się na tym funduszu zapasowym spółki pochodzą z uzyskiwanego na przestrzeni lat zysku spółki niewypłaconego wspólnikom. Spółka bowiem przez cały okres swej działalności w sytuacji, w której na koniec roku obrotowego występował zysk podejmowała uchwały dotyczące jego podziału w ten sposób, że część zysku przekazywała na fundusz zapasowy.
Zatem zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, kwota która będzie mu wypłacona w związku z jego wystąpieniem ze spółki, odpowiadająca opodatkowanym wcześniej zyskom osiągniętym przez spółkę jawną, które nie zostały przekazane wspólnikom (i Wnioskodawcy) przez spółkę jawną nie powinna być zaliczana do przychodów Wnioskodawcy na moment wystąpienia ze spółki. Takie traktowanie wskazanej wypłaty jest spójne z zasadą jednokrotnego opodatkowania spółek osobowych. Uznanie przeciwnego stanowiska za prawidłowe oznaczałoby podwójne opodatkowanie zysków osiągniętych przez spółkę jawną.
W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy należy stwierdzić, że środki pieniężne wypłacone mu w związku z jego wystąpieniem ze spółki jawnej nie będą stanowiły dla niego przychodu, gdyż w okolicznościach opisanych w zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie wyłączenie, o którym mowa w art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w ww. zakresie uznaje się za nieprawidłowe.
Zasady tworzenia, organizacji, funkcjonowania i likwidacji spółek regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.
Stosownie do art. 8 § 1 ww. ustawy, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółki osobowe, w świetle regulacji Kodeksu spółek handlowych nie są wprawdzie osobami prawnymi, ale dysponują licznymi atrybutami osób prawnych, takimi jak wyodrębnienie majątkowe, zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych.
Stosownie do treści art. 22 Kodeksu spółek handlowych, spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31.
Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia (art. 28 Kodeksu spółek handlowych). Ponadto w myśl art. 51 § 1 Kodeksu spółek handlowych, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach (art. 51 § 2 ww. ustawy). Zgodnie z art. 65 § 1 Kodeksu spółek handlowych, w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2 powinien być wypłacony w pieniądzu. Rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze (art. 65 § 3 ww. ustawy).
Z powyższego wynika, że wystąpienie wspólnika ze spółki osobowej powoduje obowiązek rozliczenia udziału kapitałowego wspólnika. Rozliczenie poprzedza ustalenie wartości udziału kapitałowego występującego wspólnika, poprzez sporządzenie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki, czyli wartość jej majątku w obrocie prawnym i gospodarczym (wartość, jaką można uzyskać za spółkę). Bilans ten winien zawierać wszystkie składniki materialne i niematerialne (według cen rynkowych), które mają wartość wymierną w pieniądzu. Zatem wartość udziału kapitałowego należnego występującemu ze spółki wspólnikowi jest ustalana na podstawie bilansu sporządzonego według cen rynkowych. Ustalony w ten sposób udział kapitałowy powinien być wypłacony występującemu wspólnikowi w pieniądzu, zaś rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze. Udział wypłacany wspólnikowi powinien uwzględniać wniesione do spółki wkłady, a także procentową część nadwyżki majątkowej ponad wniesione przez wspólników wkłady.
Należy wskazać, że chociaż zasadą jest rozliczanie udziału kapitałowego występującego ze spółki wspólnika w formie pieniężnej, dopuszczalne jest także rozliczenie udziału – na podstawie zawartego między stronami porozumienia, np. w umowie spółki – „w naturze”, poprzez przekazanie wspólnikowi określonego składnika majątku, np. nieruchomości.
Przechodząc na płaszczyznę przepisów prawa podatkowego, należy wskazać, że zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.
W związku z tym, że spółka jawna nie posiada osobowości prawnej, dochody takiej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników tej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce jawnej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:
Stosownie do art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza). Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.
W konsekwencji wspólnik spółki osobowej, przychody i koszty podatkowe powinien rozliczać w wysokości ustalonej stosownie do jego udziału w spółce i w takim zakresie w jakim, jako wspólnik tej spółki, jest upoważniony i obowiązany do rozliczania przychodów i kosztów uzyskania przychodów tej spółki.
W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Przychodem z działalności gospodarczej są również środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki (art. 14 ust. 2 pkt 16 tej ustawy).
Zgodnie z treścią art. 24 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną w przypadku otrzymania środków pieniężnych, jest różnica między przychodem z tego tytułu, ustalonym zgodnie z art. 14, a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce.
Z przepisów tych wynika, że środki pieniężne uzyskane z tytułu wystąpienia ze spółki osobowej, stanowią przychód z działalności gospodarczej. Przy czym przychodem jest kwota wypłacona, a nie kwota należna. Powstanie on więc dopiero z chwilą otrzymania przez występującego wspólnika pieniędzy, względnie z chwilą postawienia mu ich do dyspozycji. Tym samym późniejsze wypłacenie wspólnikowi (byłemu wspólnikowi) środków pieniężnych z tytułu wystąpienia ze spółki osobowej nie zmienia ich kwalifikacji do źródła przychodów z działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.
Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, która powstała w wyniku przekształcenia spółki cywilnej. Wnioskodawca w niedalekiej przyszłości zamierza wystąpić ze spółki jawnej. Rozliczenie wnioskodawcy ze spółką nastąpi częściowo w formie pieniężnej. Wspólnik otrzyma częściowo w pieniądzu wartość przysługującego mu udziału kapitałowego. Środki pieniężne, które mają mu zostać przekazane będą pochodziły z funduszu zapasowego spółki. Środki znajdujące się na tym funduszu pochodzą z uzyskiwanego na przestrzeni lat zysku spółki niewypłaconego wspólnikom. Spółka bowiem przez cały okres swej działalności, w sytuacji w której na koniec roku obrotowego występował zysk podejmowała uchwały dotyczące jego podziału w ten sposób, że część zysku przekazywała na fundusz zapasowy. Zysk z działalności spółki był opodatkowany i skierowany na fundusz zapasowy i jest w takiej wysokości, że pokryłby wypłaty do rozliczenia wspólnika w części pieniężnej.
Zatem – biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego – należy wskazać, że środki pieniężne wypłacone wspólnikowi w związku z wystąpieniem ze spółki jawnej stanowią co do zasady przychód z działalności gospodarczej z uwzględnieniem cytowanego art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym fizycznych.
Jak podnosi Wnioskodawca we wniosku, otrzyma on w ramach wypłaty przysługującego mu udziału kapitałowego kwoty odpowiadające (opodatkowanym już) niewypłaconym wcześniej zyskom, które zostały przeznaczone na zasilenie kapitału zapasowego.
W sytuacji zatem, gdy wypłacona Wnioskodawcy kwota w związku z wystąpieniem ze spółki jawnej dotyczy i mieści się w uzyskanej przed wystąpieniem z tej spółki nadwyżce przychodów nad kosztami uzyskania przychodów Wnioskodawcy (o której mowa w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), pomniejszonej o dokonane wypłaty z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, uzyskane przysporzenie nie będzie stanowiło przychodu.
W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe. Zostało ono bowiem zajęte na podstawie dyspozycji zawartej w art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r. Tymczasem analizując skutki podatkowe otrzymania środków pieniężnych w związku z wystąpieniem ze spółki jawnej należy mieć na uwadze zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dokonane ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z 2014 r. poz. 1328). Nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 pkt 6 lit. c) nadano nowe brzmienie pkt 11 ust. 3 art. 14 tej ustawy, zgodnie z którym do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce. Tym samym stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę w zakresie pytania nr 1 nie można było uznać za prawidłowe, gdyż nie uwzględnia ono kwestii wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu, o które w myśl ww. przepisu obowiązującego od 1 stycznia 2015 r. należy powiększyć dochód uzyskany z tytułu otrzymanych środków pieniężnych w związku z wystąpieniem wspólnika ze spółki.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili