0115-KDIT3.4011.308.2020.2.AW
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem. W ramach tej działalności tworzy i rozwija autorskie programy komputerowe, które następnie przenosi na rzecz klientów w zamian za wynagrodzenie. Wnioskodawca twierdzi, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową i spełnia warunki do opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką 5% (IP BOX). Organ podatkowy stwierdził, że: 1) Wnioskodawca może opodatkować preferencyjną stawką 5% jedynie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, a nie cały dochód ze sprzedaży usługi. 2) Wnioskodawca powinien alokować koszty do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej proporcjonalnie do ich udziału w całości przychodów z działalności gospodarczej. 3) Wnioskodawca może uwzględnić w ustaleniu wskaźnika NEXUS koszty związane z utrzymaniem samochodu firmowego, zakupem sprzętu komputerowego oraz wyposażenia niezbędnego do wytworzenia kwalifikowanych praw IP, jak również koszty niezbędnych usług zewnętrznych, takich jak usługi księgowe i prawne.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
NTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia z dnia 15 kwietnia 2020 r. (data wpływu – 15 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym w dniu 29 maja 2020 r. (data wpływu) – o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową:
- w części dotyczącej pytania 1 i 2 – jest nieprawidłowe,
- w części dotyczącej pytania 3 – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 kwietnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych. W związku z tym, pismem z dnia 19 maja 2020 r., znak 0115-KDIT3.4011.308.2020.1.AW poproszono Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono w dniu 29 maja 2020 r.
W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca od dnia 7 marca 2020 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). Głównym przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej niezmiennie i od samego początku jest opisana w niniejszym wniosku działalność związana z oprogramowaniem (kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01).
Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników na żadnej podstawie prawnej. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywane przez siebie usługi i samodzielnie ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności. Dotyczy to również sytuacji, w których działa jako podwykonawca dla innego podmiotu. Jako podwykonawca Wnioskodawca nie wykonuje czynności pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zleceniodawcę.
Nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z póżn. zm.).
Wnioskodawca podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Opłaca podatek dochodowy na zasadach podatku liniowego.
Wnioskodawca jako programista obecnie świadczy usługi jako podwykonawca na rzecz jednego podmiotu (dalej: Klient). Odbiorcą usług jest spółka posiadająca siedzibę w Wielkiej Brytanii. Podstawą współpracy Wnioskodawcy z Klientem jest pisemna umowa o świadczenie usług. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej przez zakład w rozumieniu art. 5a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W szczególności Wnioskodawca nie posiada za granicą żadnej stałej placówki ani wyznaczonej osoby działającej w jego imieniu i na jego rzecz za granicą.
W ramach zawartej z Klientem umowy Wnioskodawca przenosi na rzecz Klienta całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie oprogramowania, za co otrzymuje wynagrodzenie. Dotyczy to wszelkich majątkowych praw autorskich wytworzonych w związku z realizacją usług programistycznych, w tym również praw autorskich wytworzonych w związku z rozwijaniem oprogramowania. Umowa z Klientem określa ryczałtowe wynagrodzenie w stałej, miesięcznej kwocie z możliwością dodatkowego rozliczenia wcześniej uzgodnionych wydatków. Umowa nie wyodrębnia poszczególnych składników wynagrodzenia, w tym wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych, które to wynagrodzenie jest uwzględnione w zryczałtowanej kwocie.
Działalność Wnioskodawcy polega przede wszystkim na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego przeznaczonego do zdalnej pracy zespołu nad materiałami tekstowo-wizualnymi (pliki tekstowe, zdjęcia, grafiki, materiały audiowizualne itp). Funkcje oprogramowania obejmują m.in. zarządzanie materiałami, ich współdzielenie, recenzowanie i porównywanie wersji. Oprogramowanie udostępniane jest klientom końcowym jako aplikacja webowa. Praca Wnioskodawcy nad opisanym oprogramowaniem jest równoznaczna z tworzeniem kodu źródłowego stanowiącego ciąg instrukcji wyrażony w języku programowania. Opisane oprogramowanie jako jeden produkt końcowy jest oprogramowaniem wytwarzanym przez Klienta w oparciu o pracę wielu programistów. Wnioskodawca w swojej działalności wytwarza natomiast samodzielnie poszczególne części tego oprogramowania stanowiące – technicznie – jako samodzielne programy komputerowe odrębny przedmiot ochrony w rozumieniu przepisów Ustawy o prawie autorskim. Każdy końcowy efekt prac przenoszony na Klienta przez Wnioskodawcę jest programem komputerowym w rozumieniu Ustawy o prawie autorskim. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest na tyle innowacyjne, że istotnie wyróżnia się spośród innych rozwiązań dostępnych na rynku. Oprogramowanie wyróżnia się m.in. zastosowanymi technologiami (wpływającymi m.in. na wydajność aplikacji, stabilność jej działania i bezpieczeństwo danych wprowadzanych przez użytkowników), zestawieniem funkcjonalności w ramach jednej aplikacji i automatyzacją wielu procesów. Wnioskodawca wytwarza, rozwija i ulepsza autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie służy realizacji nowych funkcji lub ulepszeniu już istniejących funkcji. Opisane oprogramowanie jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy, a więc stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Tym samym, mając na uwadze cały stan faktyczny, w ocenie Wnioskodawcy uzasadnione jest stwierdzenie, że w efekcie prowadzonych przez niego prac powstaje kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o prawie autorskim przysługujące z mocy prawa Wnioskodawcy. Stwierdzenie to dotyczy również rozwijania i ulepszania oprogramowania, które prowadzi do powstania nowych kwalifikowanych praw własności intelektualnej (nowych praw autorskich do nowego, ulepszonego programu komputerowego). Podstawą wykonywania prac rozwojowych dotyczących oprogramowania (modyfikacji) jest również wspomniana wyżej umowa o świadczenie usług. Klient nie udziela Wnioskodawcy odrębnej licencji wyłącznej w celu wykonania takich prac, jest to bowiem zbędne. W zakresie w jakim Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe modyfikując i rozwijając już istniejący kod źródłowy (oprogramowanie), majątkowe prawa autorskie do modyfikowanego (rozwijanego) oprogramowania posiada Klient. Wytworzone przez Wnioskodawcę rozwinięte i ulepszone części oprogramowania (kody źródłowe) stanowią samodzielny przedmiot ochrony, tj. program komputerowy w rozumieniu art. 74 Ustawy o prawie autorskim. Czynności ulepszania i rozwijania dotyczą programów komputerowych zarówno wytworzonych przez Wnioskodawcę jak i przez inne podmioty. Są to programy, do których całość majątkowych praw autorskich przysługuje Klientowi, jednak w zakresie w jakim dochodzi do ich ulepszenia i rozwoju nowowytworzone prawa autorskie do czasu ich przeniesienia przysługują Wnioskodawcy. W momencie przystąpienia do prac ulepszeniowych lub rozwojowych prawa autorskie do programu przysługują Klientowi, jednak Wnioskodawca podejmuje swoje działania za zgodą Klienta. Prawa autorskie do nowych (a także ulepszonych) części oprogramowania z mocy prawa przysługują Wnioskodawcy i przenosi on je w całości w zamian za ww. wynagrodzenie na rzecz Klienta na podstawie pisemnej umowy. Oprogramowanie jest rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany – zgodnie z przyjętą metodyką prac programistycznych), w z góry określonym celu, według ustalonego harmonogramu i terminów realizacji, w ramach codziennej pracy. Nie są to czynności o jedynie rutynowym czy okresowym charakterze. Wnioskodawca podejmuje swoją twórczą i systematyczną działalność w celu wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (tworzona jest nowa funkcjonalność, również w wyniku rozwijania oprogramowania). Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje wiedzę i umiejętności przede wszystkim z zakresu IT oraz programowania (znajomość różnych języków programowania, różnych metodologii programowania, działania i budowania algorytmów, zasad przetwarzania i zabezpieczenia danych itp). W efekcie wykorzystania tej wiedzy w działalności Wnioskodawcy powstaje nowe (oryginalne), opisane wyżej oprogramowanie. Prowadzone są również prace polegające na rozwoju już istniejącego oprogramowania, które to prace prowadzą do poprawy użyteczności i funkcjonalności istniejącego oprogramowania. Innymi słowy w wyniku wykorzystania i łączenia aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności tworzone są nowe lub ulepszone produkty i usługi. Efektem opisanych prac Wnioskodawcy jest projektowanie i tworzenie produktów, które mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter i nie jest to wynikiem wyłącznie rutynowych bądź okresowych zmian. Są to produkty, które nie występowały wcześniej w ofercie Wnioskodawcy i w znacznym stopniu odróżniają się od funkcjonujących w obrocie gospodarczym. Wobec powyższego w ocenie Wnioskodawcy uzasadnione jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność badawczo-rozwojową obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Działalność ta służy tworzeniu rozwiązań charakteryzujących się oryginalnymi cechami. Wnioskodawca prowadzi zatem własną działalność badawczo-rozwojową w zakresie tworzonego oprogramowania i jej efekty przenosi na Klienta (co nie wyklucza działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez jego Klienta). Opisana działalność badawczo-rozwojowa obejmująca prace kwalifikowane jako prace rozwojowe prowadzona jest od początku działalności gospodarczej Wnioskodawcy (tj. od 7 marca 2020 r ). Prowadzona ona jest stale (systematycznie). Cała działalność Wnioskodawcy, której efekty przenoszone są na rzecz Klienta, wytwarzane są w związku z działalnością obejmującą prace rozwojowe.
Wnioskodawca prowadzi na bieżąco szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencja jest prowadzona od początku prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, a zatem również od początku prac zmierzających do wytworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja ta jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo IP oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencja prowadzona jest w formie elektronicznej jako odrębny arkusz kalkulacyjny. W ewidencji jako przychód ujmowane jest całe wynagrodzenie otrzymywane od Klienta, ponieważ cała jego kwota jest wynagrodzeniem za czynności obejmujące działalność badawczo rozwojową obejmującą prace rozwojowe, które prowadzą do wytworzenia i przeniesienia na Klienta majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Jest to zatem dochód osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług Wnioskodawcy.
Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich, w tym kwalifikowanych praw własności intelektualnej od innych podmiotów.
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca ponosi następujące koszty: a) koszty związane z utrzymaniem samochodu firmowego, tj. koszty eksploatacyjne ponoszone obecnie przez Wnioskodawcę w związku z używaniem auta prywatnego w ramach działalności gospodarczej oraz – w przyszłości – opłaty leasingowe wynikające z planowanego zawarcia umowy leasingu (opłaty amortyzacyjne ponosi właściciel); korzystanie z samochodu jest niezbędne, ponieważ zdarzają się sytuacje, w których Wnioskodawca musi wykonywać swoje czynności związane z tworzeniem oprogramowania w innym miejscu niż siedziba firmy (np. spotkania z innymi osobami pracującymi nad Oprogramowaniem); w tym miejscu należy ponownie podkreślić, że chociaż nad Oprogramowaniem (jako produktem końcowym udostępnianym użytkownikom) pracuje wielu programistów na podobnych zasadach jak Wnioskodawca, to części kodu źródłowego wytworzonego przez Wnioskodawcę stanowią samodzielny przedmiot ochrony jako program komputerowy w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności, b) koszty zakupu (wydatki na nabycie) sprzętu komputerowego stanowiącego środki trwałe (laptop, monitory, myszki klawiatury, słuchawki z mikrofonem do pracy zdalnej, drukarka), które są narzędziami niezbędnymi do wykonywania usług programistycznych, o bezpośrednim powiązaniu tych wydatków z wytworzeniem oprogramowania świadczy to, że bez ich poniesienia obiektywnie niemożliwe jest prowadzenie opisanej działalności; sprzęt komputerowy wykorzystywany jest głównie (ale nie wyłącznie) na potrzeby opisanej działalności gospodarczej, c) koszty zakupu licencji oprogramowania koniecznego do programowania i niezbędnych czynności powiązanych; o bezpośrednim powiązaniu tych wydatków z wytworzeniem oprogramowania świadczy to, że bez ich poniesienia obiektywnie niemożliwe jest prowadzenie opisanej działalności, d) koszt zakupu podstawowego i niezbędnego do prowadzonych prac wyposażenia: biurka pod sprzęt komputerowy, fotela do pracy; o bezpośrednim powiązaniu tych wydatków z wytworzeniem oprogramowania świadczy to, że dotyczą one nabycia podstawowego wyposażenia niezbędnego do prowadzenia opisanej działalności, e) koszty niezbędnych w prowadzonej działalności usług zewnętrznych: koszt łącza internetowego, koszt usług księgowych, koszt usług prawnych związanych bezpośrednio z działalnością badawczo-rozwojową (np. koszt usługi sporządzenia wniosku o wydanie niniejszego wniosku o interpretację); o bezpośrednim powiązaniu tych wydatków z wytworzeniem oprogramowania świadczy to, że dotyczą one nabycia niezbędnych do prowadzenia opisanej działalności usług, których realizacja wymaga posiadania wiedzy specjalnej wykraczającej poza wiedzę Wnioskodawcy. Wydatki na usługi księgowe mają charakter stały, natomiast wydatki na usługi prawne są wydatkami wpadkowymi dotyczącymi konkretnych usług związanych z działalnością badawczo-rozwojową (np. sporządzenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości skorzystania z preferencji IP BOX). Wszystkie opisane wydatki ponoszone są i będą ponoszone w okresie prowadzenia działalności gospodarczej obejmującej działalność badawczo-rozwojową przez Wnioskodawcę.
Wymienione koszty Wnioskodawca zamierza uwzględniać dla potrzeb art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dochód ustalany jest przez Wnioskodawcę w sposób wskazany w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem w szczególności przychodów i kosztów wskazanych wyżej.
Wnioskodawca oblicza wskaźnik NEXUS na podstawie wzoru wskazanego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przyjmując jako podstawę obliczeń ww. dochód i koszty. Stosując wzór wszystkie koszty Wnioskodawca przypisuje jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca zamierza rozliczać osiągane dochody z wykorzystaniem ulgi IP BOX, przy czym pierwszy raz dochody te zamierza rozliczyć za rok 2020 i za lata kolejne w których powyższy stan faktyczny nie będzie ulegał zmianom.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy opisane dochody uzyskane z opisanej działalności Wnioskodawcy będą mogły zostać opodatkowane stawką 5%, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
- Czy wskazane w opisie stanu faktycznego koszty podatkowe, tj. koszty związane z utrzymaniem samochodu firmowego, zakupem sprzętu komputerowego i wyposażenia niezbędnego do wytworzenia kwalifikowanych praw IP, koszty niezbędnych usług zewnętrznych (księgowych i prawnych) mogą pomniejszać przychód stanowiący podstawę obliczenia dochodu opodatkowanego z wykorzystaniem preferencji IP BOX?
- Czy wskazane w opisie stanu faktycznego koszty podatkowe, tj. koszty związane z utrzymaniem samochodu firmowego, zakupem sprzętu komputerowego i wyposażenia niezbędnego do wytworzenia kwalifikowanych praw IP, koszty niezbędnych usług zewnętrznych (księgowych i prawnych) należy uwzględniać przy obliczaniu wskaźnika o którym mowa w 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?
Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 – w opisanym stanie faktycznym [powinno być: zdarzeniu przyszłym] ma on prawo do skorzystania z preferencji IP BOX.
Wnioskodawca może zastosować stawkę podatku 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw IP wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Zdaniem Wnioskodawcy spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw IP, ponieważ: a) Wnioskodawca uzyskuje dochód z praw własności intelektualnej (autorskich praw do programów komputerowych), b) prawa autorskie do programów komputerowych są wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, a tym samym są to prawa kwalifikowane, c) uzyskiwany przez Wnioskodawcę dochód pochodzi ze sprzedaży kwalifikowanych praw IP, d) ustalenie dochodu (straty) Wnioskodawcy z poszczególnych kwalifikowanych praw IP jest możliwe na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę odrębnej ewidencji.
Ad. a) Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez niego czynności programistyczne prowadzą i będą prowadzić do powstania programu komputerowego określonego w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i nast. ustawy o prawie autorskim. Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim: a) programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie; b) ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Na gruncie przepisów podatkowych, w tym przepisów o IP BOX, nie ma definicji programu komputerowego. Nie ma również innej regulacji prawnej, która wprost definiuje program komputerowy. Należy wobec tego posłużyć się definicjami programu komputerowego, które są sformułowane w źródłach innych niż przepisy prawa. Zgodnie ze słownikowym znaczeniem, program komputerowy jest to „ciąg instrukcji napisanych w języku zrozumiałym dla komputera” (według Słownika języka polskiego PWN, źródło: https://sjp.pwn.pl/sjp/program;2572576.html). Pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, skoro tworzone przez niego oprogramowanie stanowi ciąg instrukcji wyrażony w języku programowania zrozumiałym dla komputera, to stanowi ono program komputerowy podlegający ochronie jako przedmiot praw autorskich.
Ad. b) Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dokładniej – prace rozwojowe. Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej stanowi więc oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, usługi wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują zdobywanie, poszerzanie oraz wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług Po trzecie, wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym: a) Podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) – prace nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój. Prace są prowadzone według ustalanego harmonogramu i terminów realizacji, b) Podejmowanej w celu zwiększania zasobów wiedzy – w trakcie prac powstają unikalne koncepcje, c) Podejmowanej w celu wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Każdorazowo tworzenie nowego oprogramowania wymaga zastosowania wiedzy z zakresu IT. Przystępując do nowego projektu Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w oparciu posiadaną wiedzę oraz doświadczenie z dziedziny IT.
Ad. c) Wnioskodawca przenosi na podmioty, których jest podwykonawcą, całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem – w ocenie Wnioskodawcy – osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa IP, a więc dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ad. d) Wnioskodawca na bieżąco prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie tak prowadzonej ewidencji jest możliwe: a) wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa IP, b) ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo IP, c) wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo IP – w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Podsumowując – w przedstawionym stanie faktycznym [powinno być zdarzeniu przyszłym] dochody uzyskane z działalności Wnioskodawcy, polegającej na przenoszeniu autorskich praw majątkowych do Oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę, mogą zostać opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2 – koszty związane z utrzymaniem samochodu firmowego, zakupem sprzętu komputerowego i wyposażenia niezbędnego do wytworzenia kwalifikowanych praw IP, koszty niezbędnych usług zewnętrznych (księgowych i prawnych) pomniejszają przychód i stanowią podstawę obliczenia dochodu opodatkowanego z wykorzystaniem preferencji IP BOX.
Za zasadne należy uznać również przypisanie wskazanych w opisie stanu faktycznego kosztów do kosztów pomniejszających przychód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Stosownie do art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym przy obliczaniu tego dochodu uzasadnione jest uwzględnienie wszelkich kosztów, bez poniesienia których niemożliwe byłoby osiągnięcie przychodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (kosztów w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Do takich kosztów należą te wymienione w opisie stanu faktycznego – tym bardziej, że Wnioskodawca nie prowadzi innej działalności niż prowadząca do powstania kwalifikowanych praw własności intelektualnej (i tym samym nie osiąga dochodów z innego rodzaju działalności).
Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 3 – koszty związane z utrzymaniem samochodu firmowego, zakupem sprzętu komputerowego i wyposażenia niezbędnego do wytworzenia kwalifikowanych praw IP, koszty niezbędnych usług zewnętrznych (księgowych i prawnych) należy uwzględniać przy obliczaniu wskaźnika, o którym mowa w 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Za zasadne należy uznać również przypisanie wskazanych w opisie stanu faktycznego kosztów przy obliczaniu wskaźnika o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako kosztów poniesionych przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Mając na uwadze fakt, że Wnioskodawca nie prowadzi innego rodzaju działalności gospodarczej (innego niż działalność badawczo-rozwojowa prowadząca do powstania kwalifikowanych praw własności intelektualnej) co oznacza, że koszty to są bezpośrednio związane z tą działalnością, kwalifikacja tych kosztów jako bezpośrednio związanych z tą działalnością w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest w pełni zasadna.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe w części dotyczącej pytania 1 i 2 i prawidłowe w części dotyczącej pytania 3.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
- wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
- polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
- polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
- odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
- są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
- wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
- badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
- badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668 ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:
- badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
- badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.
Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności faktyczne oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę – co do zasady – spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
- patent,
- prawo ochronne na wzór użytkowy,
- prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
- prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
- dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
- prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
- wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
- autorskie prawo do programu komputerowego
- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).
Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a+b) x 1,3 a+b+c+d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
- z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
- z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
W tym miejscu wskazać należy, że – zgodnie z przedstawionymi we wniosku okolicznościami faktycznymi –
- Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywane przez siebie usługi;
- Podstawą współpracy Wnioskodawcy z Klientem jest pisemna umowa o świadczenie usług; (…) W ramach zawartej z Klientem umowy Wnioskodawca przenosi na rzecz Klienta całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie oprogramowania, za co otrzymuje wynagrodzenie;
- Dotyczy to wszelkich majątkowych praw autorskich wytworzonych w związku z realizacją usług programistycznych. Podstawą wykonywania prac rozwojowych dotyczących oprogramowania (modyfikacji) jest również wspomniana wyżej umowa o świadczenie usług;
- Jest to zatem dochód osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług Wnioskodawcy.
Zatem, w opisanej sytuacji, dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód w zakresie w jakim został osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Z treści przedstawionego wniosku nie wynika bowiem, żeby Wnioskodawca osiągał dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
- wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
- prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
- wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
- dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
- dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że dochód osiągany przez Wnioskodawcę z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże – co stanowi podstawę uznania stanowiska Wnioskodawcy za nieprawidłowe w tej części – opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku dochodowego, o której mowa w art. 30ca ust. 1 podlega wyłącznie dochód z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedawanej usługi, a nie dochód ze sprzedawanej usługi (całej).
Ponieważ w analizowanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wskazuje, że:
- Umowa z Klientem określa ryczałtowe wynagrodzenie w stałej, miesięcznej kwocie z możliwością dodatkowego rozliczenia wcześniej uzgodnionych wydatków. Umowa nie wyodrębnia poszczególnych składników wynagrodzenia, w tym wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych, które to wynagrodzenie jest uwzględnione w zryczałtowanej kwocie;
- W ewidencji jako przychód ujmowane jest całe wynagrodzenie otrzymywane od Klienta, ponieważ cała jego kwota jest wynagrodzeniem za czynności obejmujące działalność badawczo rozwojową obejmującą prace rozwojowe, które prowadzą do wytworzenia i przeniesienia na Klienta majątkowych praw autorskich do programu komputerowego;
- Dochód ustalany jest przez Wnioskodawcę w sposób wskazany w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem w szczególności przychodów i kosztów wskazanych wyżej.
przy czym ze stanowiska wynika, że spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw IP oraz cały dochód uzyskany z opisanej działalności Wnioskodawcy będzie mógł zostać opodatkowany stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podkreślić należy, że możliwość zastosowania preferencyjnej stawki przysługuje wyłącznie w stosunku do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Konsekwentnie, nie można potwierdzić także stanowiska Wnioskodawcy, że koszty związane z utrzymaniem samochodu firmowego, zakupem sprzętu komputerowego i wyposażenia niezbędnego do wytworzenia kwalifikowanych praw IP, koszty niezbędnych usług zewnętrznych (księgowych i prawnych) pomniejszają przychód i stanowią podstawę obliczenia dochodu opodatkowanego z wykorzystaniem preferencji IP BOX, bowiem nie wszystkie ponoszone wydatki służą uzyskaniu przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Wnioskodawca ustalając dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinien określić przychody osiągane z danego kwalifikowanego IP oraz alokować do tych przychodów funkcjonalnie związane z nimi koszty, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. W celu alokowania poniesionych wydatków do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów (art. 22 ust. 3 analizowanej ustawy). Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3 ww. ustawy).
Tym samym, Wnioskodawca powinien ustalić koszty poniesione w danym okresie na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność związaną z wytworzeniem kwalifikowanego IP w proporcji ustalonej jako stosunek przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.
Jeśli więc Wnioskodawca będzie ustalał dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, to powinien przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej przedstawione w opisie zdarzenia koszty uzyskania przychodów z zastosowaniem proporcji w jakiej pozostają przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do ogólnej kwoty przychodów uzyskanych przez Wnioskodawcę w roku podatkowym. Przy czym, to Wnioskodawca zobowiązany jest wykazać związek danego wydatku z uzyskanym przychodem bądź prowadzoną działalnością nakierowaną na uzyskanie przychodu.
Odnosząc się do kosztów nexus wskazanych w art. 30ca ust. 4 ustawy, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus należy pamiętać, aby istniał bezpośredni związek między wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a przychodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Literalne brzmienie art. 30ca ust. 4 ustawy prowadzi do wniosku, że ponoszone koszty na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP stanowią podstawę do ustalenia tej części osiąganego dochodu, która może korzystać z preferencji podatkowej.
W analizowanej spawie Wnioskodawca ponosi wydatki na:
- utrzymanie samochodu firmowego,
- zakup sprzętu komputerowego i
- wyposażenia
niezbędnego do wytworzenia kwalifikowanych praw IP. Tym samym koszty te mogą być uwzględnione w ustaleniu współczynnika NEXUS
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili